Hakim yaşlı çifte sormuş :

"Bunca yıldan sonra neden ayrılmak istiyorsunuz?"

Yaşlı kadın cevaplamış :

" Hakim Bey 1 ay öncesine kadar aklımda böyle bir şey yoktu. Eşim bana bir Mine çiçeği hediye getirdi. Bende çiçekleri çok severim. Çiçek çok sulanması gereken bir çiçekmiş ve kocam düzenli aralıklarda sulanmadığında çiçeğin öleceğini söyledi.Ben kemik rahatsızlığı olan bir insanım.Geceleri uykumdan kalkıp çiçeği sulamam gerektiği halde, birgün farkettim ki kocam bir kez olsun ağrıma rağmen gece kalkıp da çiçeği sulamadı. Bunun üzerine bende bu kadar düşüncesiz bir insanla yaşamamam gerektiğine karar verdim. "

Hakim kadına hak vermiş. Ama adettendir diye bir de adama sormuş :

" Senin söyleyecek birşeyin var mı? "

Yaşlı adam cevaplamış :

" Eşimin anlattığı herşey doğru, tek bir şey dışında. Mine çiçeği çok sulandığında ölür. Karımın kemik rahatsızlığı var ve iyileşmesi için düzenli egzersiz yapması gerekir ama eşim bunu yapmadığı için bende bu yalanı buldum. 'Çiçeği ölmesin' diye her gece kalkmak zorunda kaldı. O her uyandığında bende uyanık olurdum. İşini bitirip uyuduğunda gidip çiçeğin suyunu boşaltır, peçetelerle toprağı kuruturdum. Sonra da yatağa gelip bana bu güzel hayatı bahşeden, canımdan çok sevdiğim eşimi doyasıya seyrederdim. "

📜Epiktetos'un dediği gibi,

Bir cesedi sırtlanmış ufacık bir ruhsun sen.✨

~Marcus Aurelius, Kendime Düşünceler

kendime not;

çiçek gibi olan içimi kaktüse de çevirseniz dikenlerimden tekrar çiçek açmayı asla bırakmayacağım

Nefes alırken bile inkisar ve pişmanlık; Kimse edemez bana, benim kadar düşmanlık.

(Çile- Necip Fazıl k.)

Sırılsıklam aşık olmak istiyorum. Aptal aptal sırıtmak istiyorum onu gördüğümde. Sevilmek istiyorum hem de çok sevilmek.

-mr.Monarch

"Ne diren, ne zorla. Yolunu değiştirene izin ver. Sana uğramak istemeyenin yoluna çıkma. Birlikte yürümen gerektiğin kişiyle, kendi yolunda yürürken karşılaşacaksın. Kendine ve yoluna odaklan. Daha iyi olmaya, daha mutlu olmaya odaklan. Senin olan seni bulacaktır." Benim savaşım artık kendimle. Başka birine ne kinim, ne öfkem ne de türevi düşüncelerim var. İnançlarımı sorgulamaya, pişmanlıklarımı onarmaya, kaybettiğim yolu bulmaya, içimdeki çocuğu bir şekilde yeşilliklerde koşturmaya çalışıyorum.

Bir cesedi sırtlanmış ufacık bir ruhsun sen.

sana hiçbir şey yetmeyecek, sen de başkalarına yetmeyeceksin.

seneca - epistulae morales

Yine upuzun bir yolculuktayım.. Sabah ezanı çalınıyor kulağıma,başka şiir yok, başka şiire ihtiyaçta yok. Dilimde söylenmiş noktası vurulmuş birkaç cümlem yanımda birkaç kitaptan fazlası yok. Bir çok eksilmeyle gidiyorum,bir çok eksilme ile de döneceğim büyük ihtimal.Döndüğümde de geldiğim yerde yine eksilenler olacak bunu da biliyorum. Bir yerden gittim,veda ettim ondan sonrada ardı arkası kesilmedi vedaların.Kimi bir tık ileride tuttuysam araya veda girdi Kaç kişiye veda ettim.kalbime kaç defa veda kılıfı giydirdim bilmiyorum ama ilk defa kalbimde sakladığım küçük kız çocuğu sarıldı birine ben ağlamaktan çekindim o çekinmedi ağladı veda ettiği bir zamanlar komşuluk ettiği kalbine …. Öyle vedalarda da vefa saklı ..

Bir gün, bugün başladığın için kendine teşekkür edeceksin.

Yeni bir sayfa açmak her zaman işe yaramaz.

Aksine o kirlenmiş, karalanmış sayfalar

Bugüne bir umut, yarına bir ışık olabilir.

Pişman olma yaptıklarından, hepsi senin yarının için birer yağmur damlası. Ekinlerini büyütecek yağmur damlaları.

Güneşin elbet açacağını unutma ve geçmişin senin en büyük ansiklopedin olduğunu, hataların senin mutlu günlere olan adımların.

Sen kimseye zarar gelmesin diye uğraşırsın. Karşılığında aldığın nedir? Sadece koca bir hiç!Herkese kendini feda edersin. Kendi canını,yapman gerekenleri,değerli zamanını hiçe sayarsın ve kötü hissedene koşup yardım edersin. Peki sonra nolur?

Kendini iyi hissetmezsin. Ellerin titrer,gözlerin dolar ve aynadaki kendinle baş başa kalırsın. Ellerin titremesin diye yanında duran,elini tutan bir Allah'ın kulu olmaz. Bir kez daha,bir kez daha bütün gerçekler yüzüne çarpar. Aslında yalnız olduğun ve daima yalnız olacağın. Kimsenin elini tutup seni kaldırmayacağı. Daima seni kaldırması gerekenin yine kendin olacağı. Kimsenin destek dahi olmayacağı, zamanını sana ayırmayacağı gerçeği bir tokat gibi çarpar yüzüne. Neye uğradığına şaşar kalırsın. Kan kırmızısı gözlerle aynada kendine bakarsın.

Her akşam aynı tartışma, aynı bağırış, aynı karmaşa… İnsanın herkesten uzaklara kaçıp kendiyle baş başa kalası, yanına sadece bir kalem bir kağıt alası geliyor.

Bizim gibi kırılgan ve hassas kalpli insanlar sadece incindikleriyle bir köşe de oturur kalırlar...

17:20 02.01.2023