“Ağlarken kimse duymasın diye tuttuğumuz nefeste boğulduk”

"Umut ettiğin kadar özgür, korkak olduğun kadar tutsak olursun."

Renksiz ruhlara gökkuşağı olduğum için bilinmez bu değerim, görünmez sevgim.

Hiç bir şey bilmiyorsun sen, ben kendi kendime iyileşmeye çalışıyorum ama başarır mıyım bilmem..

"Şüphesiz ki sevecektim birini.

Dağların denizlere paralel uzanmasını bile

gözlerine yoracak kadar çok sevecektim.."

“Seveceğiniz birine öylece kolayca rastlayamazsınız” diyor Dostoyevski

Tarifini sorsalar… Her baktığımda ilk defa görüyormuşum gibi. Az kalsın ölüyormuşum gibi

Toplumsal Mirkelamlar.

Ne komik değil mi? Olmadığın bir şeyi yansıtma şekilleri, kavgacı değilsen zayıfsın, ağlarsan, erkek değilsin adam sayılmazsın, kibarsan Mirkelamsın, konuşması kibar olansın, ondansın. Annene düşkünsen anne kuzusun, babana düşkünsen baba sorunları yaşayan problemli insansın. Kendinsen oynayansın, sinirliysen af hak etmemesi gereken o insansın. Kibarsan Mirkelamsın, konuşması kibar olanındansın, ondansın. Sen mi? Senin düşüncen mi? Ne önemi var ki, toplum seni bi yere yerleştirir illa ki. Olursun algılarının hepsinin temeli, ölürsün derler “o zaten böyleydi.”

İyi geceler Deniz’im.