#mówię do siebie | Explore Tumblr Posts and Blogs

onlymyana · 11 days

Text

List od Any

Pozwól mi się przedstawić. Nazywam się Anoreksja, Anorexia Nervosa tak mnie nazywają tzw. " lekarze ", ale możesz nazywać mnie Ana. Mam nadzieję, że zostaniemy dobrymi partnerkami. W nadchodzącym czasie, zainwestuję w Ciebie dużo czasu i tego samego oczekuje od Ciebie. Nie jesteś perfekcyjna, nie starasz się wystarczająco mocno, co więcej tracisz swój czas na rozmyślaniu, gadaniu z przyjaciółmi i rysowaniu. Takie akty nie powinny być dozwolone w przyszłości. Twoi przyjaciele Cię nie rozumieją. Nie są godni zaufania. W przeszłości, kiedy pytałaś się: "Czy wyglądam grubo?", odpowiadali: "Oczywiście, że nie" i wiedziałaś, że kłamią. Tylko ja mówię Ci prawdę. Twoi rodzice, nawet się tym nie zajmują. Wiesz, że Cię kochają, że o Ciebie dbają, ale robią to, bo są Twoimi rodzicami i mają obowiązek to robić. Powiem Ci teraz sekret: gdzieś tam głęboko w duszy są bardzo Tobą zawiedzeni. Ich córka, ta z wielkim potencjałem stała się grubą, leniwą dziewczyna. Ale ja to wszystko zmienię...

Dużo od Ciebie oczekuję. Nie wolno Ci jeść dużo. Rozpocznie się powoli: unikanie tłuszczu, czytanie tabel z wartościami odżywczymi, unikanie fast food-ów i smażonego jedzenia, potem pieczywa, nabiału itp. Przez jakiś czas ćwiczenia będą proste: bieganie, przysiady. Nic poważnego. Zrzucisz kilka kilogramów i brzuch. Ale za niedługo powiem Ci, że to nie jest wystarczające. Oczekuję od Ciebie zmniejszenia ilości kalorii, a zwiększenia ilości ćwiczeń. Musisz tak robić, bo nie możesz mnie zawieść. Wkrótce, będę z Toba zawsze. Będę z Tobą, kiedy obudzisz się rano i pobiegniesz na wagę. Liczby staną się i przyjaciółmi, i wrogami, te modlitwy, żeby było ich mniej, niż poprzedniego dnia, wieczoru. Patrzysz w lustro z niechęcia. Przeklinasz ten tłuszcz, a zadowolona jesteś z wyłaniających się kości. Jestem z Tobą, kiedy obmyślasz plan na kolejny dzień: 200 kcal, 2 h ćwiczeń, 6 herbatek odchudzających, ocet. Ja jestem tą, która podsuwa Ci te myśli, bo teraz Twoje i moje myśli, to nasze wspólne myśli. Podążam za Tobą przez cały dzień. W szkole, podpowiadam Ci o czym myśleć. Podliczasz kcal z dnia, za dużo... Wypełniam Twój umysł myślami o jedzeniu, wadze, kaloriach i innych rzeczach bezpiecznych do myślenia. Bo teraz, jestem już w Tobie. Jestem w Twojej głowie, sercu i duszy. Bóle spowodowane głodem...Wkrótce mówię Ci, co robić nie tylko z jedzeniem, ale ze wszystkim. Uśmiechaj się i przytakuj. Prezentuj siebie jak najlepiej. [CENZURA] ten tłusty brzuch i grube uda. Boże, jesteś taką grubą krową! W porze posiłków przychodzę i mówię, co robić. Przygotowuje talerz z sałatą. Rozrzuć na około jedzenie. Spraw, by wyglądało to tak, jakbyś coś jadła. Nie skosztuj niczego. Jeśli zjesz, Twoja kontrola się zniszczy... Czy tego chcesz? Stać się taką gruba krowa jaką byłaś? Jesteś sama w domu, więc po co bez kłótni z kimkolwiek idziesz się nażreć? Zaklej swoje usta taśmą i nie jedz... Nie wolno Ci! Namawiam Cię, abyś patrzyła na modelki w gazetach. Te piękne, chude, z białymi zębami wzory perfekcji gapiące się na Ciebie z tych wspaniałych stron. Sprawię, że zdasz sobie sprawę, że nigdy taka nie będziesz. Zawsze będziesz gruba, nigdy taka piękna jak one. Kiedy spojrzysz w lustro, zniekształcę obraz. Pokaże Ci obsesyjność. Pokaże Ci zapaśnika sumo, kiedy w rzeczywistości jest to głodne dziecko. Ale tego nie możesz wiedzieć, bo jeśli się dowiesz, to znowu zaczniesz jeść i koniec z naszą przyjaźnią.

Czasem się zbuntujesz. Mam nadzieję że nie często. Czasem odnajdziesz zbuntowana cząstkę własnego ciała i pójdziesz do ciemnej kuchni. Drzwi szafki wolno się otworzą. Twoje oczy będą patrzeć się na jedzenie, od którego trzymałam Cię na odległy dystans. Twoje ręce, jak zmora będą szukały ciastek w ciemności. Będziesz sięgać po następną i następną paczkę... Twój brzuch stanie się pełny i wielki, ale Ty nie przestaniesz. I cały czas będę krzyczeć: "Przestań gruba krowo, nie posiadasz ani trochę samo kontroli, będziesz gruba! Złamałaś podstawowa zasadę: „zjadłaś", chcesz mnie z powrotem? Zaprowadzę Cię do toalety, na kolana...przed kibel... Bez bólu wsadzisz palce do gardła i całe żarcie wyjdzie z powrotem. Będziesz tak robić, aż krew wypłynie z wodą i będziesz wiedziała, że wszystko zwrócone. Kiedy wstaniesz będziesz czuła się jak naćpana, nie poddawaj się, musisz dać rade, taka gruba krowa zasługuje na ból. Może wybierzesz inny środek, aby pozbyć się winy. Może każe Ci brać przeczyszczacze i będziesz siedziała na kiblu do rana. A może będziesz się samookaleczać, walić głowa w ścianę aż rozboli Cię głowa. Jesteś w depresji, obsesji, bólu, szukając pomocy, ale nikt nie będzie Cię słuchał... Kogo to obchodzi? Zasługujesz na to, sama zawaliłaś. Całe Twoje życie ma być cierpieniem. Ty nie jesteś nic warta. Czy chcesz żeby to się przytrafiło Tobie? Czy jestem nie fair? Ja robię rzeczy, które Ci pomogą. Sprawie, że przestaniesz czuć emocje. Myśli pełne złości, smutku, desperacji i samotności mogą zniknąć, zabiorę je i wypełnię metodami liczenia kcal. Zabiorę od Ciebie chęć starania się by pasować do rówieśników, żeby wszystkich zadowolić. Masz być inna od rówieśniczek - patykowate ręce i nogi, koścista twarz, przecież o tym marzysz. Nie potrafisz się otworzyć, zaufać. Mówisz, że męczy cię samotność... Jesteś zawsze zdystansowana i jakby nie do końca obecna. To prawda, nikt Cię nie lubi i nie szanuje. Wiem, że ktoś Ci kiedyś obiecał, że pomoże Ci odnaleźć sens życia. Jak mi przykro... Już nie chce... Uwierzyłaś w te brednie... Idiotka... Jestem Twoja jedyna przyjaciółką, którą musisz zadowolić.

Mam słaby punkt. Ale nikomu nie wolno o tym mówić. Jeśli zdecydujesz się walczyć, powiedzieć komuś jak wygląda Twoje życie, wszystko pójdzie w cholerę. Nikt nie musi wiedzieć, nikt nie musi rozbijać tej skorupy, którą Cię osłoniłam. Ja Cię wykreowałam, to chude, perfekcyjne dziecko. Jesteś moja i tylko moja. Beze mnie, jesteś nikim, więc nie walcz. Nie tocz walki z własnym ciałem, które bólem, głodem, uczuciem ciągłego chłodu wysyła Ci sygnały - nie przyznawaj się do tego. Masz być perfekcyjna... Masz być perfekcyjna... Cierp dla bycia perfekcyjną... Niech tego nauczy Cię życie... Lubisz być traktowana jak dziecko, wiem... Gdy ktoś skomentuje, zignoruj go. Zapomnij o nich, zapomnij o każdym, kto będzie chciał mnie zabrać. Jestem Twoja najlepszą przyjaciółką i mam zamiar tak trzymać.

Ana.

#będę motylkiem #motylki #motylki any #jestem motylkiem #lekkie motylki #motylki blog #bede motylkiem #gruba świnia #zabije sie #gruba szmata #chce schudnac #nie chce być gruba #chce byc lekka jak motylek #chce widziec swoje kosci #nie chce jesc #za gruba #jestem gruba #grubaska

612 notes · View notes

skunxxs · 28 days

Text

Kiedy jesteś głodna:

- obejrzyj thinspiracje

- zajmij się czymś; posprzątaj, poczytaj książkę, pomaluj paznokcie

- poćwicz

- umyj zęby (u mnie akurat zmniejsza uczucie głodu, u innych potęguje)

- wypij herbatę, zjedz jabłko, napij się bulionu

- prześpij się

- obrzydź sobie jedzenie, pomyśl, jaka będziesz gruba, jeśli zjesz

- myśl o swoim celu

- bądź silna i nie ulegaj głodowi!

- idź na spacer, nie bierz ze sobą pieniędzy

- weź zimny prysznic lub ubierz się lżej

- obejrzyj thinspirujący film, zobacz, jak można walczyć o swoje cele!

- pomyśl "zjem za godzinę", za godzinę pomyśl to samo

- włącz energiczną muzykę, poruszaj się

...i pamiętaj, kiedy czujesz głód, chudniesz.

Sentencje

~Wszystko, czego nie zjesz, sprawia, że jesteś bliżej ideału.

~Co mnie żywi, niszczy mnie.

~Sekundy w ustach, godziny w żołądku, lata w biodrach.

~Nie pozwól, by rządziło Tobą jedzenie.

~Jesteś tym, co jesz.

~Nikt nie powiedział, że będzie łatwo, ale dobrze wiesz, że warto.

~Kto stawia sobie za cel perfekcję, osiąga więcej niż przeciętność. Kto stawia sobie za cel przeciętność, nie osiągnie nawet tyle.

~Nic nie smakuje tak cudownie, jak świadomość że chudnę.

~Ja decyduję o tym, co jem.

~Każde "nie" dla jedzenie to "tak" dla idealnego wyglądu.

~Możesz zjeść i czuć radość przez chwilę lub nie zjeść i czuć radość za każdym razem, kiedy na siebie spojrzysz.

List od Any

Pozwól mi się przedstawić. Nazywam się Anoreksja, Anorexia Nervosa tak mnie nazywają tzw. " lekarze ", ale możesz nazywać mnie Ana. Mam nadzieję, że zostaniemy dobrymi partnerkami. W nadchodzącym czasie, zainwestuję w Ciebie dużo czasu i tego samego oczekuje od Ciebie. Nie jesteś perfekcyjna, nie starasz się wystarczająco mocno, co więcej tracisz swój czas na rozmyślaniu, gadaniu z przyjaciółmi i rysowaniu. Takie akty nie powinny być dozwolone w przyszłości. Twoi przyjaciele Cię nie rozumieją. Nie są godni zaufania. W przeszłości, kiedy pytałaś się: "Czy wyglądam grubo?", odpowiadali: "Oczywiście, że nie" i wiedziałaś, że kłamią. Tylko ja mówię Ci prawdę. Twoi rodzice, nawet się tym nie zajmują. Wiesz, że Cię kochają, że o Ciebie dbają, ale robią to, bo są Twoimi rodzicami i mają obowiązek to robić. Powiem Ci teraz sekret: gdzieś tam głęboko w duszy są bardzo Tobą zawiedzeni. Ich córka, ta z wielkim potencjałem stała się grubą, leniwą dziewczyna. Ale ja to wszystko zmienię...

Dużo od Ciebie oczekuję. Nie wolno Ci jeść dużo. Rozpocznie się powoli: unikanie tłuszczu, czytanie tabel z wartościami odżywczymi, unikanie fast food-ów i smażonego jedzenia, potem pieczywa, nabiału itp. Przez jakiś czas ćwiczenia będą proste: bieganie, przysiady. Nic poważnego. Zrzucisz kilka kilogramów i brzuch. Ale za niedługo powiem Ci, że to nie jest wystarczające. Oczekuję od Ciebie zmniejszenia ilości kalorii, a zwiększenia ilości ćwiczeń. Musisz tak robić, bo nie możesz mnie zawieść. Wkrótce, będę z Toba zawsze. Będę z Tobą, kiedy obudzisz się rano i pobiegniesz na wagę. Liczby staną się i przyjaciółmi, i wrogami, te modlitwy, żeby było ich mniej, niż poprzedniego dnia, wieczoru. Patrzysz w lustro z niechęcia. Przeklinasz ten tłuszcz, a zadowolona jesteś z wyłaniających się kości. Jestem z Tobą, kiedy obmyślasz plan na kolejny dzień: 200 kcal, 2 h ćwiczeń, 6 herbatek odchudzających, ocet. Ja jestem tą, która podsuwa Ci te myśli, bo teraz Twoje i moje myśli, to nasze wspólne myśli. Podążam za Tobą przez cały dzień. W szkole, podpowiadam Ci o czym myśleć. Podliczasz kcal z dnia, za dużo... Wypełniam Twój umysł myślami o jedzeniu, wadze, kaloriach i innych rzeczach bezpiecznych do myślenia. Bo teraz, jestem już w Tobie. Jestem w Twojej głowie, sercu i duszy. Bóle spowodowane głodem...Wkrótce mówię Ci, co robić nie tylko z jedzeniem, ale ze wszystkim. Uśmiechaj się i przytakuj. Prezentuj siebie jak najlepiej. [CENZURA] ten tłusty brzuch i grube uda. Boże, jesteś taką grubą krową! W porze posiłków przychodzę i mówię, co robić. Przygotowuje talerz z sałatą. Rozrzuć na około jedzenie. Spraw, by wyglądało to tak, jakbyś coś jadła. Nie skosztuj niczego. Jeśli zjesz, Twoja kontrola się zniszczy... Czy tego chcesz? Stać się taką gruba krowa jaką byłaś? Jesteś sama w domu, więc po co bez kłótni z kimkolwiek idziesz się nażreć? Zaklej swoje usta taśmą i nie jedz... Nie wolno Ci! Namawiam Cię, abyś patrzyła na modelki w gazetach. Te piękne, chude, z białymi zębami wzory perfekcji gapiące się na Ciebie z tych wspaniałych stron. Sprawię, że zdasz sobie sprawę, że nigdy taka nie będziesz. Zawsze będziesz gruba, nigdy taka piękna jak one. Kiedy spojrzysz w lustro, zniekształcę obraz. Pokaże Ci obsesyjność. Pokaże Ci zapaśnika sumo, kiedy w rzeczywistości jest to głodne dziecko. Ale tego nie możesz wiedzieć, bo jeśli się dowiesz, to znowu zaczniesz jeść i koniec z naszą przyjaźnią.

Czasem się zbuntujesz. Mam nadzieję że nie często. Czasem odnajdziesz zbuntowana cząstkę własnego ciała i pójdziesz do ciemnej kuchni. Drzwi szafki wolno się otworzą. Twoje oczy będą patrzeć się na jedzenie, od którego trzymałam Cię na odległy dystans. Twoje ręce, jak zmora będą szukały ciastek w ciemności. Będziesz sięgać po następną i następną paczkę... Twój brzuch stanie się pełny i wielki, ale Ty nie przestaniesz. I cały czas będę krzyczeć: "Przestań gruba krowo, nie posiadasz ani trochę samo kontroli, będziesz gruba! Złamałaś podstawowa zasadę: „zjadłaś", chcesz mnie z powrotem? Zaprowadzę Cię do toalety, na kolana...przed kibel... Bez bólu wsadzisz palce do gardła i całe żarcie wyjdzie z powrotem. Będziesz tak robić, aż krew wypłynie z wodą i będziesz wiedziała, że wszystko zwrócone. Kiedy wstaniesz będziesz czuła się jak naćpana, nie poddawaj się, musisz dać rade, taka gruba krowa zasługuje na ból. Może wybierzesz inny środek, aby pozbyć się winy. Może każe Ci brać przeczyszczacze i będziesz siedziała na kiblu do rana. A może będziesz się samookaleczać, walić głowa w ścianę aż rozboli Cię głowa. Jesteś w depresji, obsesji, bólu, szukając pomocy, ale nikt nie będzie Cię słuchał... Kogo to obchodzi? Zasługujesz na to, sama zawaliłaś. Całe Twoje życie ma być cierpieniem. Ty nie jesteś nic warta. Czy chcesz żeby to się przytrafiło Tobie? Czy jestem nie fair? Ja robię rzeczy, które Ci pomogą. Sprawie, że przestaniesz czuć emocje. Myśli pełne złości, smutku, desperacji i samotności mogą zniknąć, zabiorę je i wypełnię metodami liczenia kcal. Zabiorę od Ciebie chęć starania się by pasować do rówieśników, żeby wszystkich zadowolić. Masz być inna od rówieśniczek - patykowate ręce i nogi, koścista twarz, przecież o tym marzysz. Nie potrafisz się otworzyć, zaufać. Mówisz, że męczy cię samotność... Jesteś zawsze zdystansowana i jakby nie do końca obecna. To prawda, nikt Cię nie lubi i nie szanuje. Wiem, że ktoś Ci kiedyś obiecał, że pomoże Ci odnaleźć sens życia. Jak mi przykro... Już nie chce... Uwierzyłaś w te brednie... Idiotka... Jestem Twoja jedyna przyjaciółką, którą musisz zadowolić.

Mam słaby punkt. Ale nikomu nie wolno o tym mówić. Jeśli zdecydujesz się walczyć, powiedzieć komuś jak wygląda Twoje życie, wszystko pójdzie w cholerę. Nikt nie musi wiedzieć, nikt nie musi rozbijać tej skorupy, którą Cię osłoniłam. Ja Cię wykreowałam, to chude, perfekcyjne dziecko. Jesteś moja i tylko moja. Beze mnie, jesteś nikim, więc nie walcz. Nie tocz walki z własnym ciałem, które bólem, głodem, uczuciem ciągłego chłodu wysyła Ci sygnały - nie przyznawaj się do tego. Masz być perfekcyjna... Masz być perfekcyjna... Cierp dla bycia perfekcyjną... Niech tego nauczy Cię życie... Lubisz być traktowana jak dziecko, wiem... Gdy ktoś skomentuje, zignoruj go. Zapomnij o nich, zapomnij o każdym, kto będzie chciał mnie zabrać. Jestem Twoja najlepszą przyjaciółką i mam zamiar tak trzymać.

Ana.

#chude jest piękne #motylki any #chce widziec swoje kosci #blogi motylkowe #lekkie motylki #ugw here i come #az do kosci #gruba szmata #za gruba #lekka jak motyl #jestem gruba #grube uda

527 notes · View notes

misiasdiaryy · 10 months

Text

Jak przeżyć fasty w dni szkolne?

Do tego posta zainspirował mnie post innego bloga, który obserwuję, z pytaniem "Jak uniknąć obiadów w domu?" także przychodzę z pomocą! Mam doświadczenie z unikaniem posiłków przez wiele lat, więc wiem co mówię.

1. ŚNIADANIA

Śniadanie, dla zdrowych osób jest pierwszym posiłkiem dnia, jednak dla nas-motylków, jest to coś, czego należy unikać. Jak uniknąć śniadania, gdy rodzice każą ci coś zjeść?

Na początku, zastanów się, czy rodzice każą ci je jeść.

Jeżeli nie, masz łatwiej, ponieważ raczej możesz na luzie powiedzieć, że nie chcesz i tyle. Nie będą cię zmuszać.

Jeżeli tak, lub nie chcesz żeby coś podejrzewali, pomyśl czy twoja szkoła ma sklepik lub automat z przekąskami. Jeżeli ma, powiedz im rano, żeby dali ci np. 10 złotych na coś ze sklepiku szkolnego lub automatu z przekąskami. Jak twoja szkoła takich rzeczy nie posiada, zastanów się, czy masz chociażby Biedronkę lub Żabkę pod szkołą. Jak tak, powiedz, że zjesz coś z sklepu pod szkołą i problem z głowy.

"Moi rodzice tego nie rozumieją i dalej każą mi jeść w domu śniadania"

Również przez to przechodziłam. Działało u mnie wzięcie jedzenia, np. tostów do pokoju, po czym jak wychodziłam z domu, brałam je do kieszeni oraz wyrzucałam na przystanku autobusowym

Pomagało mi też jak planowałam wieczorem co zjem danego dnia. Rano jadłam jabłko, jak kazali coś zjeść, a następnego dnia już machali na to ręką, mieli to w dupie.

2. OBIADY (po szkole)

Po szkole często zdarza się, że rodzice mówią, że jest obiad. Jak poradzić sobie w takiej sytuacji?

"Zjem później". Nazywam ten sposób tymi dwoma słowami, ponieważ moi rodzice często wychodzą na wieczór i wracają po 21 lub po 22. Polega on po prostu na tym, że mówisz, że zjesz obiad później, bo jadłeś/aś w szkole/po szkole i nie jesteś głodny/a. Rodzice, przynajmniej moi ZAWSZE wychodzą lub zapominają, więc obiad pozostaje nieruszony.

"Moi rodzice nie wychodzą na wieczór albo dbają o to co jem"

Nie znam twoich rodziców i twojego życia, ale często stosowałam drzemki. Po dniu w szkole masz prawo być zmęczony/a, więc dwugodzinna drzemka może być normalną rzeczą. Jeżeli dalej mówią o obiedzie, po prostu weź to jedzenie do siebie do pokoju. Ja mam specjalną szufladę, w której zawsze trzymam jedzenie do końca dnia, po czym wychodzę w nocy z domu i wszystko wyrzucam.

Jeżeli nie możesz wychodzić z domu w nocy, bo np. rodzice usłyszą, wyjdź na spacer wcześniej, w miejsce gdzie nie ma ludzi, lub gdzie nie dosięga widok z twojego okna. Najlepiej powiedz, że idziesz do kawiarni się np. pouczyć. Przy okazji sprawisz wrażenie, że jadłeś/aś, a prawda będzie inna. Podczas spaceru, jedzenie, które schowałeś/aś, np. w reklamówce, wyrzuć. Najlepiej razem z reklamówką, ona już ci się nie przyda.

3. KOLACJA

Z unikaniem kolacji, niestety nie wiem, ponieważ rodzice mnie do jedzenia ich nie zmuszają, ale możesz też powiedzieć, że zjesz potem, wyrzucić, lub wcześniej iść spać.

Mam nadzieję, że ten post będzie dla was pomocny podczas tego ciężkiego czasu, jakim jest rok szkolny. Powodzenia motylki, trzymajcie się chudo🦋 Chciałabym też poprosić o serduszko oraz rebloga, by trafiło to do każdego motylka, który ma z tym problem^^

#chce byc idealna #blog motylkowy #chce byc piekna #chce widziec swoje kosci #chce byc lekka #dieta motylkowa #tw disordered eating #tw ed sheeran

815 notes · View notes

nabii-xoxo · 17 days

Text

do moich przyjaciół mówię że każde ciało jest piękne i jak widzę dziewczyny które mają trochę brzuszka i kochają siebie to im zazdroszczę i uważam że są piękne ale o sobie nigdy nie pomyślę że jestem ładna i dalej będę się katować bo nie zasługuje na to aby być szczęśliwa i abym pokochała swoje ciało

112 notes · View notes

panikea · 7 months

Text

Związek jest po to aby wznosić, nie dołować. I nie mówię tu o stwarzaniu fałszywych złudzeń typu: możesz być najlepszy. Chodzi o słowo „spróbuj”. Chodzi o moment, kiedy ty jesteś już bliski rzucenia wszystkiego a ta druga osoba podchodzi do ciebie i mówi: zrób to jeszcze raz. Dla siebie. Związki są po to aby ta druga osoba nas wspierała i motywowała do tego, abyśmy byli lepsi. Abyśmy budowali swój świat, a nie marnowali. Bądź z kimś kto cię uskrzydla, a nie wiąże ci jaja w supeł.

Piotr C. pokolenieikea.com

334 notes · View notes

q44444xia · 7 months

Text

Part 2 serii

Co robić by nie rzucić sie na jedzenie jak ostatnia świnia

Rodzice, Przyjaciele, ktos tam chcą byś zjadla. Co robić?

1. Zwykle gdy ktoś mi chce dać jedzenie lub proponuje coś, a nie jest zbyt nachalny to mówię że nie chce, nie jestem glodna itp. Ale to tam kazdy wie, to jest latwe

2. Moze niektórzy maja wspólne posilki. Np. dajmy na to obiad. Wtedy możesz usiąść do stołu, podziubać, wziasc na widelec w stronę buzi lecz w ostatniej chwili cos powiedzieć, podziubać tak by wygladalo na rozwalone i gotowe. Powiedz ze juz jestes pelna

3. Jeżeli masz czas, a rodzice przypominają o jedzeniu to idz spać. gdy ewentualnie cie obudzą to powiedz ze po spaniu nie jesteś głodna i nie masz ochoty na nic

4. Łatwe jest też branie jeżdżenia do pokoju i wywalanie go

5. Wychodzenie na spacer, do koleżanki, poprostu wyjscie z domu i nie wracanie na np. obiad

6. Wymówki które możesz użyć

Muszę się teraz pouczyć, nie mam czasu

Nie ma nic fajnego/ciekawego do jedzenia, nie mam na nic ochoty z tego co mamy w lodowce

Tak sie najadlam tymi czipsami co po drodze ze szkoly jadlam ze juz wiecej w siebie nic nie wcisne

Mam trochę mdłości, jedzenie mi jeszcze pogorszy. Pójdę sie położyć

Obiad sie juz zrobił zimny a mi sie nie chce podgrzewać. Zjem kolacje

Zaraz, tylko coś zrobie

Jadłam przecież, chyba nie widzialas chyba

7. Jedzenie na np. kolację swoich safe foodów. Jeżeli układacie jadlospisy sobie to pomincie śniadanie by kolację zjeść z rodzicami lub przy nich by widzieli. Moze byc to cos lekkiego nawet 3 wafle ryzowe z ogorkiem jako kanapki

To tyle! O czym chcecie cześć 3 tego "poradnika?". Trzymajcie sie!

139 notes · View notes

magazyn-polski · 2 months

Text

Mówię do siebie: nie myśl! Jest tyle kobiet, które nie myślą i jakoś im idzie.

Krystyna Janda

#cytaty #polskie cytaty #polski cytat #cytat po polsku #kobieta

64 notes · View notes

mikoo00 · 2 months

Text

Stęskniłem się za wstawianiem tu postów Nie chciało mi się przez ten czas miałem wrażenie, że nie mam nic ciekawego do podzielenia się tu z wami

Także tak.. Miałem iść do pracy w te święta siła wyższa zadecydowała, że mam siedzieć na dupie w domu Rozchorowałem się Zaczęło się od bólu gardła, który zignorowałem Parę dni później dopadł mnie katary w robocie non stop kichałem smarkał em miałem dreszcze, było mi zimno mimo, że tego dnia było ciepło na polu

Jak sprzątałem pety w ten dzień to jakiś typ mnie zaczepił,, nie za zimno ci? " ja tylko się spojżałem na niego, wkurwiony i polazłem dalej Wypalili pety ale nie rzucili gdzieś na parking jeden mi dorzucił do szufelki ehhh

Jakoś przetrwałem

Miałem iść następnego w pon do roboty Mama jednak widziała, ze źle się czułem i powiedziała, żebym szedł do lekarza Nie wiem czemu ale sie zdziwiłem xd,, przesz nic mi się nie dzieje.. " no ale polazłem Ciesze się w sumie, że dostałem zwolnienie do niedzieli Stresowałem się cały miesiąc tym czy będę miał jak dojechać do pracy

Wieczorami oglądałem z braćmi awatara Spędzając czas w pokoju brata (tego od nark0) zaniepokoiło mnie to, że wchodzi na stronę zakładów bukmacherskich STS, od razu zaświeciła mi się czerwona lampka w głowie, neurony się połączyły xd Pisałem tu, że on ma długi i to dość spore.. Tak sobie myślę czy czasem spora część kasy, którą stracił nie jest z powodowane właśnie tym Uzależnieni, którzy nie korzystają z dalszej pomocy często szukają zamienników i mój brat możliwe, że poszedł w stronę hazardu

A tak to spoko jako, że miałem wolne to mogłem iść w czwartek do terapeutki idk czemu ale jak usłyszałem pomoc psychologiczna to skojarzyło mi się z wizytami u psychologa szkolnego xd

Lubię ją i fajnie mi się z nią gada Mogę wkoncu więcej mowic o moich relacjach.. Wgl o moim życiu, traumach itd Ciesze się, że ona akceptuje mnie takim jakim jestem (trans) nie spodziewałem się, że będzie zadawać mi pytania o to np jak to wpływa na mnie Myslalem skończy się na tym, że powiem okej i dobra jest, koniec tematu, jak na terapii leczenia uzależnień xd No ale się cieszę z drugiej strony było mi ciężko powiedzieć coś więcej na ten temat

Wiedziałem że spyta się o moje długie włosy xd wiem, że one mi nie pomagają jeśli chodzi o passing i jest 100% prawdopodobieństwo przez to, że będę misgenderowany Odpowiedziałem, że mi się podobają takie i wyglądam lepiej w nich i że jak miałem krótkie włosy to i tak nie byłem zadowolony z tego jak wyglądam i fiksowałem się na punkcie wszystkiego Mam baby face jestem niski itp.. No to dlaczego miałbym przejmować się stereotypami, oczekiwaniami wobec facetów, skoro nawet nie mogę im dorównać bo nie jestem na testo Nie przeskoczę tego nie ważne jakbym się starał

Mimo tego ludzie, których znam mnie nie misgenderują (poza rodziną muszą się przyzwyczaić) jak poznaje kogoś nowego na meetingu, powiem swoje imię najwyżej spytają ile mam lat ale nie mówię, że jestem trans Chce być lubiany za to jaką jestem osobą a też nie chce budować przyjaźni z 50 letnimi alkoholikami 😬

To ze inni mają wyjebane czemu jestem typem a wyglądam babsko i jak dziecko daje mi komfort jakiś Zawsze się bałem ze nawet jak będę ileś czasu na testo to nigdy nie będę wyglądał męsko i będę musiał zawsze usprawiedliwiać swój wygląd, tłumaczyć się, będę obiektem kpin, ludzie będą chujami dla mnie

Przestałem się aż tak bardzo skupiać na tym jak inni mnie odbierają Ja się chce czuć w tym ciele dobrze i inni nie mają prawa mi wtłacza" swojej fizji tego jak facet powinien wyglądać Mnóstwo facetów ma długie włosy przecież xd

Staram się nie myśleć o mojej gender dysforii ignorować jej istnienie Nie powiedziałem terapeutce o tym, że chce się głodzić przez to, ani o tym ze nie mogę na siebie patrzeć ani o tym jak nie komfortowo się czuje teraz gdy przytylem a babskie "atrybuty" tłuszcz podkreślił

Naszczescie przywyklem do mis generowania przez obce osoby Jest to niekomfortowe ale wiem jak wyglądam Ludzie nie wiedzą i z kąd mają wiedzieć ani nie muszą Ja też nie czuje potrzeby każdą obcą osobe wyprowadzić z błędu

Nie mówiłem też o tym, ze w pracy nie potrafię nawiązać znajomości bo jestem trans i nie wyobrażam sobie udawać kobietę i budować na tym jakieś relacje Ide do roboty by zarobić a nie by szukać przyjaciół

Choć z drugiej strony są osoby, które lubię i chciałbym je lepiej poznać Kiedy czuje się przy nich komfortowo muszę się pilnować by nie mówić w formie męskiej Boje się że stracę pracę Nie jestem na testo i mogę se tym zaszkodzić tylko

Także to tyle z nowości u mnie

#blogi motylkowe #gruba świnia #gruba szmata #chce byc lekka jak motylek #blog motylkowy #jestem gruba #grubasek #chude jest piękne #grubaska #motylki blog

56 notes · View notes

pozartaa · 6 months

Text

06.12.23 UTRZYMANIE WAGI dzień 280

Zjedzone: 1630 kcal ( limit +/-2100 kcal)

Bez liczenia: 28 migdałów/ Sandwich cheese&chives 'Wasa' 37g/ soczek 'Tymbark' jabłko 200 ml

Hej wczoraj to wkurw z powodu usunięcia mojego bloga trzymał mnie długo. Poszłam spać po 1:00 jak na mnie to późno i to bardzo. A dziś wstałam o 5:00 i pojechałam odwiedzić Madre. To 45 minut autobusem na zadupie. Dojazd pod same drzwi, ale jak to z autobusami bywa - nigdy nie pasują kiedy ty chcesz jechachać

***

Madre tym razem była bardziej taktowna i nie było gadania o mojej wadze, ani wyglądzie - tym bardziej żadnego ważenia! (Niektórzy z was pewnie pamiętają o jakiej sytuacji mówię)

Zważe się w ten najbliższy piątek. Dałam jej prezent i dostałam mój prezent taki oto płaszczyk i sukienkę.

Muszę powiedzieć, że wyglądaja oryginalnie. Bardzo mi się podobają oba ciuchy. Ta wizyta dziś to mi za bardzo nie pasowała bo czas mnie goni, ale było sympatycznie i lunch się sam ogarnął - co prawda kal0rie to sobie muszę wyestymiwać, ale co tam 😉. To coś na drugim zdjęciu to "borgacz" czy jakoś tak...

***

Stoję na progu kolejnego maratonu w pracy. Chciwość się o siebie upomniała. I chcę sobie wszystko przygotować żeby już tylko pudełka zabierać z lodówki. (Chwalcie Makarona, że są dania jednogarnkowe i pudełka. Ramen!)

Najgorsze jest to, że mało spałam i z powodu wyprawy do mamy z rana śniadanie jadłam dużo wcześniej niż zawsze. Nastała godzina 15:00 a ja zastanawiam się czemuż to jestem głodna 😆. Dziś przesunęłam wszystkie posiłki i zaplanowałam o 20:00 już spać ( jutro do pracy)

Pogotowałam co trzeba - szło mi dziś jak krew z nosa. Możesz sama zobaczy @klepsydracz4su , że sporo jeszcze zostało na mojej liście "To-Do" dorosłego człowieka. 😁

No i przyszły moje sosy "zero". Leję ten czosnek do sałatki na jutro... Ważę... A tam 4 kcal na 50g... To leję dalej 😉. Szkoda że nie było mojego kochanego sweet chilli.

Giftem na Mikołajki wymieniliśmy się z "małżem" dopiero wieczorem, a ponieważ nie będę miała pewnie o czym pisać jutro (bo dniówka w pracy) to właśnie jutro się pochwalę.

***

Dzisiejszy rysunek też jest symboliczny i nawiązuje do wczorajszego... jestem pełna nadziei. 😊

Zaczęłam tworzyć nowy post przypięty na bloga ale chcę żeby był trochę inny niż poprzedni. Cierpliwości i dobrej nocy wam życzę!

#foodbook #ed18+#edadult #ed recovery #pro revovery #3d #utrzymanie wagi #reverse diet #food log #chce byc piekna #zdrowe odżywianie #kalorie #dieta #25 days of christmas drawing challenge

65 notes · View notes

jeszcze-nie-motylek7 · 9 days

Text

List od Any

Pozwól mi się przedstawić. Nazywam się Anoreksja, Anorexia Nervosa tak mnie nazywają tzw. " lekarze ", ale możesz nazywać mnie Ana. Mam nadzieję, że zostaniemy dobrymi partnerkami. W nadchodzącym czasie, zainwestuję w Ciebie dużo czasu i tego samego oczekuje od Ciebie. Nie jesteś perfekcyjna, nie starasz się wystarczająco mocno, co więcej tracisz swój czas na rozmyślaniu, gadaniu z przyjaciółmi i rysowaniu. Takie akty nie powinny być dozwolone w przyszłości. Twoi przyjaciele Cię nie rozumieją. Nie są godni zaufania. W przeszłości, kiedy pytałaś się: "Czy wyglądam grubo?", odpowiadali: "Oczywiście, że nie" i wiedziałaś, że kłamią. Tylko ja mówię Ci prawdę. Twoi rodzice, nawet się tym nie zajmują. Wiesz, że Cię kochają, że o Ciebie dbają, ale robią to, bo są Twoimi rodzicami i mają obowiązek to robić. Powiem Ci teraz sekret: gdzieś tam głęboko w duszy są bardzo Tobą zawiedzeni. Ich córka, ta z wielkim potencjałem stała się grubą, leniwą dziewczyna. Ale ja to wszystko zmienię...

Dużo od Ciebie oczekuję. Nie wolno Ci jeść dużo. Rozpocznie się powoli: unikanie tłuszczu, czytanie tabel z wartościami odżywczymi, unikanie fast food-ów i smażonego jedzenia, potem pieczywa, nabiału itp. Przez jakiś czas ćwiczenia będą proste: bieganie, przysiady. Nic poważnego. Zrzucisz kilka kilogramów i brzuch. Ale za niedługo powiem Ci, że to nie jest wystarczające. Oczekuję od Ciebie zmniejszenia ilości kalorii, a zwiększenia ilości ćwiczeń. Musisz tak robić, bo nie możesz mnie zawieść. Wkrótce, będę z Toba zawsze. Będę z Tobą, kiedy obudzisz się rano i pobiegniesz na wagę. Liczby staną się i przyjaciółmi, i wrogami, te modlitwy, żeby było ich mniej, niż poprzedniego dnia, wieczoru. Patrzysz w lustro z niechęcia. Przeklinasz ten tłuszcz, a zadowolona jesteś z wyłaniających się kości. Jestem z Tobą, kiedy obmyślasz plan na kolejny dzień: 200 kcal, 2 h ćwiczeń, 6 herbatek odchudzających, ocet. Ja jestem tą, która podsuwa Ci te myśli, bo teraz Twoje i moje myśli, to nasze wspólne myśli. Podążam za Tobą przez cały dzień. W szkole, podpowiadam Ci o czym myśleć. Podliczasz kcal z dnia, za dużo... Wypełniam Twój umysł myślami o jedzeniu, wadze, kaloriach i innych rzeczach bezpiecznych do myślenia. Bo teraz, jestem już w Tobie. Jestem w Twojej głowie, sercu i duszy. Bóle spowodowane głodem...Wkrótce mówię Ci, co robić nie tylko z jedzeniem, ale ze wszystkim. Uśmiechaj się i przytakuj. Prezentuj siebie jak najlepiej. [CENZURA] ten tłusty brzuch i grube uda. Boże, jesteś taką grubą krową! W porze posiłków przychodzę i mówię, co robić. Przygotowuje talerz z sałatą. Rozrzuć na około jedzenie. Spraw, by wyglądało to tak, jakbyś coś jadła. Nie skosztuj niczego. Jeśli zjesz, Twoja kontrola się zniszczy... Czy tego chcesz? Stać się taką gruba krowa jaką byłaś? Jesteś sama w domu, więc po co bez kłótni z kimkolwiek idziesz się nażreć? Zaklej swoje usta taśmą i nie jedz... Nie wolno Ci! Namawiam Cię, abyś patrzyła na modelki w gazetach. Te piękne, chude, z białymi zębami wzory perfekcji gapiące się na Ciebie z tych wspaniałych stron. Sprawię, że zdasz sobie sprawę, że nigdy taka nie będziesz. Zawsze będziesz gruba, nigdy taka piękna jak one. Kiedy spojrzysz w lustro, zniekształcę obraz. Pokaże Ci obsesyjność. Pokaże Ci zapaśnika sumo, kiedy w rzeczywistości jest to głodne dziecko. Ale tego nie możesz wiedzieć, bo jeśli się dowiesz, to znowu zaczniesz jeść i koniec z naszą przyjaźnią.

Czasem się zbuntujesz. Mam nadzieję że nie często. Czasem odnajdziesz zbuntowana cząstkę własnego ciała i pójdziesz do ciemnej kuchni. Drzwi szafki wolno się otworzą. Twoje oczy będą patrzeć się na jedzenie, od którego trzymałam Cię na odległy dystans. Twoje ręce, jak zmora będą szukały ciastek w ciemności. Będziesz sięgać po następną i następną paczkę... Twój brzuch stanie się pełny i wielki, ale Ty nie przestaniesz. I cały czas będę krzyczeć: "Przestań gruba krowo, nie posiadasz ani trochę samo kontroli, będziesz gruba! Złamałaś podstawowa zasadę: „zjadłaś", chcesz mnie z powrotem? Zaprowadzę Cię do toalety, na kolana...przed kibel... Bez bólu wsadzisz palce do gardła i całe żarcie wyjdzie z powrotem. Będziesz tak robić, aż krew wypłynie z wodą i będziesz wiedziała, że wszystko zwrócone. Kiedy wstaniesz będziesz czuła się jak naćpana, nie poddawaj się, musisz dać rade, taka gruba krowa zasługuje na ból. Może wybierzesz inny środek, aby pozbyć się winy. Może każe Ci brać przeczyszczacze i będziesz siedziała na kiblu do rana. A może będziesz się samookaleczać, walić głowa w ścianę aż rozboli Cię głowa. Jesteś w depresji, obsesji, bólu, szukając pomocy, ale nikt nie będzie Cię słuchał... Kogo to obchodzi? Zasługujesz na to, sama zawaliłaś. Całe Twoje życie ma być cierpieniem. Ty nie jesteś nic warta. Czy chcesz żeby to się przytrafiło Tobie? Czy jestem nie fair? Ja robię rzeczy, które Ci pomogą. Sprawie, że przestaniesz czuć emocje. Myśli pełne złości, smutku, desperacji i samotności mogą zniknąć, zabiorę je i wypełnię metodami liczenia kcal. Zabiorę od Ciebie chęć starania się by pasować do rówieśników, żeby wszystkich zadowolić. Masz być inna od rówieśniczek - patykowate ręce i nogi, koścista twarz, przecież o tym marzysz. Nie potrafisz się otworzyć, zaufać. Mówisz, że męczy cię samotność... Jesteś zawsze zdystansowana i jakby nie do końca obecna. To prawda, nikt Cię nie lubi i nie szanuje. Wiem, że ktoś Ci kiedyś obiecał, że pomoże Ci odnaleźć sens życia. Jak mi przykro... Już nie chce... Uwierzyłaś w te brednie... Idiotka... Jestem Twoja jedyna przyjaciółką, którą musisz zadowolić.Mam słaby punkt. Ale nikomu nie wolno o tym mówić. Jeśli zdecydujesz się walczyć, powiedzieć komuś jak wygląda Twoje życie, wszystko pójdzie w cholerę. Nikt nie musi wiedzieć, nikt nie musi rozbijać tej skorupy, którą Cię osłoniłam. Ja Cię wykreowałam, to chude, perfekcyjne dziecko. Jesteś moja i tylko moja. Beze mnie, jesteś nikim, więc nie walcz. Nie tocz walki z własnym ciałem, które bólem, głodem, uczuciem ciągłego chłodu wysyła Ci sygnały - nie przyznawaj się do tego. Masz być perfekcyjna... Masz być perfekcyjna... Cierp dla bycia perfekcyjną... Niech tego nauczy Cię życie... Lubisz być traktowana jak dziecko, wiem... Gdy ktoś skomentuje, zignoruj go. Zapomnij o nich, zapomnij o każdym, kto będzie chciał mnie zabrać. Jestem Twoja najlepszą przyjaciółką i mam zamiar tak trzymać.

Ana

#lekkie motylki #motylki blog #bede motylkiem #motylki #motylki any #lekka jak motyl #chce byc lekka jak motylek #blogi motylkowe

28 notes · View notes

nalitopielcowymotylek · 6 days

Text

WYBACZCIE ZA STRASZNIE DLUGI POST ALE MUSIALAM SIE WYGADAC JAK KOMUS SIEBBEDZIE CHCIALO CALE PRZECZYTAC TO MOZECIE NAPISAC JAKIES RADY CZY COS

Będę szła do psychiatry ogólnie to się boję (idk czego może że to facet i zazwyczaj jeśli chodzi o lekarzy nie lekarki to mieli do mnie nastawieniem a to dziewczyna to uczuciowa to pewnie przez chłopaka taki okres itp wiecie o co mi chodzin to hormony itp) ale ma niby dobre opinie i też tylko dla nastolatków tam od 15 lat chyba przyjmuje dopiero oczywiście prywatnie do terminy na NFZ to być se tak poczekał ze bym już pelnoletnia była.

Ogółem nie wiem co ja mam mu powiedzieć w sensie będzie tam moja mama u terapeutka mówię co się dzieje a mamie że jest wszystko dobrze itp w sensie wiecie ale u niego co mam gadać że czuje pustkę mam napady gniewu odpierdala mi ryczę głodzę się rzygam objadam nienawidzę siebie nie czuje się w ogóle sobą nie wiem co się w okół mnie dzieje mam schizy itp przecież pomysłu że jestem pierdolnieta(bo jestem) ale boję się tak samo jak u terapeutki że do jakiegoś psychiatryka trafię (nie chce obrazić osób które tak były bo znam kilka na dla sprostowania) nie powiem tego przy mamie i tak mamę będzie za mnie gadać że głowa mnie boli bo przez to trafiłam właśnie to terapeuki i ona miała podejrzenie depresji itp ale ja nie czuje się depresyjne ja się czuje kurwa sama nie wiem czym mam napady depresyjne to fakt tak samo mani raz jest dobrze raz chce się zabić odpierdalam różne rzeczy i tak kłamie terapeutke czasmi bo jej nie powiem ze mam obsesję na kim jak da mi trochę atencji potem błagam żeby mnie nie opuścił nawet czasmi to było trochę groźby że się zajebie powiedxialm jej że nigdy się zakochałam mam wywalone w to itp wsyd mi za to że potrafię się obsesyjnie zakochać w vhlopaku który chwilę że mną popisał i go idealizuje a potem załamanie i go nienawidzę o myślach samobójczych i sh wi3 terapeutka u moja mama tylko nie wiedzą że znowu to robię powiem może na kolejnej wizycie

25 notes · View notes

lekkotakworld · 2 months

Text

Patrząc na stare zdjęcia, takie sprzed kilku lat, widzę jak bardzo miałam zaburzony obraz siebie. Jestem w stanie rozpoznać zdjęcia robione "bo podoba mi się jak wyglądam, zrobię zdjęcie żeby zapamiętać stylówke" a "zrobię zdjęcie, żeby wiedzieć ile jeszcze muszę się napracować" (tzw. bodycheck). To jest przerażające jak patrzę na zdjęcie i przypominam sobie, że wtedy uważałam się za grubą.. w sumie smutno mi z tego powodu. Bo jak sobie pomyślę, że teraz jestem jakieś 5 kg do przodu w stosunku do tamtych zdjęć, to zastanawiam się, co mi wtedy tak przeszkadzało. W tym momencie czasami denerwuje mnie, że spodnie są lekko przyciasne, szczególnie w okolicach okresu, bo puchne. Czasami czuję, że to nie jest dzień na sukienkę, bo uda za bardzo będą mi się obcierać, chyba, że założę rajstopy, to luz. Czasami mam dni kiedy nie patrzę w lustro, wtedy jest mi łatwiej. Czasami ubiorę się w worki, bo wtedy czuję się komfortowo. Ale mam dni kiedy ubieram mega obcisłe rzeczy, patrzę w lustro i mówię sobie "ej, jest super, wyglądasz naprawdę dobrze". Czasami zażartuje przy chłopaku, że tu mam za dużo, tam mam za dużo, ale i tak się z tego śmiejemy. Czy mogę uznać, że wyszłam z tego? Że prawie zazegnalam cały ten czas, kiedy tak bardzo nienawidziłam swojego ciała i je katowałam? Wiadomo, zdarza się, że czegoś sobie odmówię, bo boje się przytyć, albo myślę sobie, że powinnam szybko schudnąć, bo przecież nie mogę stać w miejscu. Ale kurde, po co? Czuję się dobrze. Nie mam zamiaru do niczego się zmuszać.

Przeszło mi przez myśl wrzucenie tutaj tych starych zdjęć (których jeszcze tu nigdy nie było), gdzie ważę w okolicach 60-62 kg, a moje oczy widziały dalej 70. Może byłaby to forma zupełnego zakończenia rozdziału ED. Chciałabym móc już nigdy do tego nie wrócić, a wiem, że to głównie zależy ode mnie.

Taka mała rozkmina na dziś. Nie wiem czy w dotychczasowym życiu zaliczyłam już swój najgorszy dołek, ale myślę, że tak, że teraz już tylko się wspinam do góry.

51 notes · View notes

notsothinlarana · 4 days

Text

jak zaczęłam swoją przygodę z motylkami !!

od razu mówię, to mój wybór, i jeżeli jeszcze w tym nie siedzisz, najlepiej nie czytaj tego. każdy motylek, który nie uważa tego wszystkiego za jakiś kult, powie wam, że nie warto jest w to brnąć. osoby które już w tym siedzą, z tego nie wyjdą, albo wyjdą po długim czasie. jednak w moim przypadku to zawsze wraca. to moja historia, co robiłam itp.

jak to się w ogóle zaczęło w moim przypadku? jeden tiktok, właśnie o motylkach. dokładnie o tym, słynnym tekście "dobrej nocy, motylki." a jako ja, iż jestem bardzo dociekliwą osoba, zaczęłam o tym czytać i czytać. i w tamtym momencie znalazłam w tej społeczności, dużo wsparcia z strony innych osób siedzących w tym temacie. miałam wtedy 13 lat i mało wsparcia z strony bliskich, więc uznałam, że jest to serio dobry pomysł by 'dołączyć'(?) do motylków. nie wiem jak inaczej to nazwać hahaha.

no i tak 15letnia ja siedzi w tym do teraz. co prawda z przerwami i krótkimi okresami z recovery. jednak jak już wspomniałam to zawsze jakoś wraca. a tu chęć sprawdzenia tylko jeden raz czegoś na tumblrze ( co oczywiście jednym razem się nie kończy ). i nie zrozumcie mnie źle, bo to wszystko może brzmieć strasznie negatywnie, a ja nie mam takich zamiarów. może to być dla was jako taka mała przestroga, że niektóre osoby wszystko łatwo 'łykają' i biorą bardzo różne rzeczy do siebie.

no i na pewno, gdybym nie słyszała słów krytyki związanych z moją wagą i wyglądem, też bym może inaczej zareagowała na tego tiktoka. no ale to co się stało się nie odstanie.

troszkę poważny ten post, wybaczcie miało być tak trochę o mnie, a wyszło straszne biedotanie. no cóż, jak będziecie ktoś z was chciał, zawsze mogę jeszcze coś o sobie opowiedzieć!! więc jak czegoś jesteście ciekawi, to piszcie do mnie śmiało, czy w komentarzach czy na wiadomości prywatnej!

wasza, larana !!

21 notes · View notes

trudnadusza14 · 17 days

Text

4-9.05.2024

Wolny weekend więc spędziłam go po części na spaniu po części na dokańczaniu koca po części na malowaniu no i płaczu

Jakoś ostatnio często płacze bez wyraźnego powodu

I wiecie co. Jak kiedyś przez to że odczuwałam pustkę na zewnątrz a w środku przygnębienie to było mi jakoś łatwiej się zaadoptować do otoczenia

Przez co nikt nie widział co się ze mną dzieje

A teraz chce się coraz bardziej izolować i izolować

Ogólnie skończyłam swój kocyk na szydełku

Moja Kiara to na tym kocu wygląda jak mysz a nie kot 😂

Ostatecznie jest 1,70 cm szerokości

I 2,85 cm długości

I mimo że to skończyłam to jakoś nie jestem z siebie dumna

Nie wiem co mi się znowu dzieje

W weekend to też była jakaś nie fajna sytuacja z mamą której nie pamiętam...

I po tej sytuacji mam znów dość silny jadłowstręt.

Był tak silny że po każdym łyku wody wymiotowałam

Nie wiem skąd to się u mnie bierze

To było uczucie jakby żołądek nie chciał nic przyjąć a obrzydzenie do jedzenia nie pomagało

W poniedziałek na terapi poruszyłam ten temat izolacji mówiąc że nawet od przyjaciół

Ona twierdzi że uczę się dystansu do przyjaciół

Jakby ja rozumiem naukę dystansu do innych gdybym wchodziła ludziom na głowę albo za bardzo się przywiązywała

Tylko problem w tym że ja nie potrafię się przywiązać a tymbardziej zaufać

Nawet przyjaciołom i terapeutom

I nawet osobie z którą łączy mnie uczucie

No i ba. Ja chyba jej zwrócę uwagę że to chyba z tym zaufaniem jest problem

Bo wyobraźcie sobie że na każdej sesji albo się próbuje okaleczać jak tylko coś mówię lub jak się na mnie patrzy albo jak na tej poniedziałkowej trzęsę się cała bez wyraźnego powodu

I ta moja chęć ucieczki i rzucenia terapi

I myśli że ona na bank komuś opowiada o tych sesjach

I mam tak z każdym. Przyjaciółce jak coś powiem to za każdym razem się boje że ona komuś innemu to powie

Więc myślę że ja dystans to mam za duży a za mało zaufania

W poniedziałek też miałam sen że moja mama przyniosła do domu karton bananów

Niby nierealne nie ? 😂

A następnego dnia właśnie coś takiego miało miejsce bo banany były zbyt dojrzałe by iść do sklepu więc dali do kuchni

Jestem prorok 🤣

We wtorek byłam w tym hospicjum na kolejnym szkoleniu,było o nowotworach

A środa całą przeplakalam bez wyraźnego powodu

Nawet jak poszłam na klub dyskusyjny książki po raz pierwszy to chciało mi się ciągle płakać i ledwo się odzywałam

A wróciłam do domu i znów się rozryczalam na całego

Też rano byłam w starej poradni psychologicznej odebrać historię medyczną z lat nastoletnich i nic na razie się nie dowiedziałam bo się rozczytać nie mogę xD

Wieczorem też obejrzałam swoją ukochaną bajkę

Strażnicy Marzeń

I jakoś strasznie mnie podniosła na duchu 💜

W czwartek rano wzięło mnie na kontynuowanie pisania książki. Wreszcie wena !

Później byłam w sądzie żeby załatwić zwrot kosztów za wyjazd na komisje do Szczecina

A później do biedronki i wiecie co ?

Zastanawia mnie jedna rzecz

Czemu jak jest jakiś nowy pracownik w Biedronce to nie ma nawet pierwszego dnia jakiegoś asystenta który mógłby go nauczyć wszystkiego odnośnie pracy ?

Strasznie mi się nie podoba że zostają rzucani na głęboką wodę

Nie wiem jak wy uważacie ale po dzisiejszej sytuacji gdzie poprzedni klienci u tej kasjerki dostali błędny paragon w którym wpisała coś czego nie kupili a potem jakaś godzina czekania bo trudno jej było to ogarnąć to uważam że powinni mieć jakiegoś asystenta lub np powinni zrobić skanowanie różnych produktów i myślę że by się nauczyli

A nie bez szkolenia praktycznego od razu do sklepu

Poszłam potem do klubu pacjenta gdzie dokanczalsm dzwoneczki

Jak to jeszcze w pełni zrobię to pokaże

Wróciłam do domu i zorientowałam się że nic nie zjadłam

Później tylko sałatkę

I ogólnie jeszcze taka sytuacja dziwna. Zamówiłam sobie coś z temu i jak zobaczyłam że kurier dzwonił odzwaniam po kilku minutach. Nie odbiera

Myślę sobie no dobra to odzwoni

Pół godziny później wyskoczył mi komunikat że użytkownik jest dostępny. No to czekam czekam i żadnego sms ani nic

O 18 zaglądam w Messenger i paczkę zaniósł kurier do... Mojego kuzyna który mieszka na innej ulicy

Jakby kurde zostawił u sąsiadów jeszcze rozumiem

Ale skąd kurier miał mieć pewność że tą osobę znam ? Ja domyślam się że po nazwisku tyle że moje nazwisko jest dość znane a przecież nie każdego o moim nazwisku znam 🤦

Chyba kurier debil 🤦

I okazało się że w paczce czegoś brakuje. Złoże skargę i na kuriera i na paczkę

Później sobie też rysowałam ale graficznie i wyszło mi to

Myślę że jest nieźle jak na próbę rysowania na telefonie twarzy

To tyle na razie

Do zobaczenia

Trzymajcie się kochani 💜

#pamietnik #dziennik #blogi motylkowe

21 notes · View notes

tearsincoffe · 2 months

Text

Dobry wieczór moje miłe Motylki! 🦋

[28.03.2024]

Powoli wychodzę z pampersów, całe szczęście bo jeszcze chwila w bagnistej strefie komfortu odparzyłaby mi kość ogonową. Miałam ściąć końcówki a skończyłam z najmniejszą długością jaka zawitała moją głowę kiedykolwiek. Od dzieciaka wmówiono mi włosy jako największy atut. Może nawet jedyny zważywszy na bardzo wczesne problemy z nadwagą. Dlatego trzymałam się uporczywie swej jedynej pozytywnej cechy... aż do czasu. Dzieci bywają okrutne, to już wiemy. Parę słów kolegów z klasy wystarczyło aby moja jedyna chluba osiadła smutno na dnie worka wraz z innymi odpadami. Oni dziś tego nie pamiętają lecz ze mną to zostanie. Słowa ostrzejsze niż nożyczki po które sięgnęłam wróciwszy do domu z trzęsącą brodą i zamglonymi oczami. Wtedy również odkryłam brak talentów fryzjerskich więc niespełna godzinę później mama prowadziła zakapturzonego smarkacza z kapturem na głowie który zakrywał wyjątkowo paskudne szlaczki. Dzisiaj było inaczej. Farbowania doszczętnie zrujnowały moją kondycję włosa więc bez mrugnięcia okiem pozwoliłam odciąc zakażony "organ". Tym razem obyło się bez łez, chęci zdehumanizowania siebie, skrzywdzenia przez oszpecenie. Oczyściłam się. Odrzucając zepsucie które uporczywie na sobie dźwigałam uzyskałam nowy, zdrowszy wygląd. Może brak przywiązania do spraw tak trywialnych wiąże się również z chemią mamy która straciła na pewien czas swe "upierzenie"? Jedno jest pewne, od ostatniego cięcia dorosłam. Nie fizycznie gdyż to żadna sztuka, rzecz nieuchronna. Dojrzałam mentalnie i pokładam nadzieję, że dzisiejsza zmiana będzie metaforą terapii której unikałam, podobnie jak zmiany fryzury, zbyt długo.

Odnoszę wrażenie jakobym ostatnio więcej rzeczy brała z dystansem. Nawet motylkową dietę. Okropna ze mnie kłamczucha. Realia nowonabytego dystansu malują się jako zobojętnienie zaś logiki próżno szukać w masochistycznych głodówkach. Inaczej wróciłabym do sprawdzonej, zdrowej diety której podświadomie lękam się jak diabeł wody święconej. Oznaczałoby to utracenie kontroli w braku kontroli. "Przecież podniosłam limity aby umożliwić sobie promocję do następnej klasy" - zawrotne wzrośnięcie z 200kcal do 300kcal zapewne uczyni ze mnie orła. O ile w ogóle zdecyduję się na wykorzystanie limitu dziennego. Możliwe, że zachodzicie w głowę czemu jestem Motylkiem skoro tak mi źle? Pytanie powinno brzmieć kiedy Ty, drogi czytelniku zyskasz samoświadomość. Życie w wiecznej jaskrze to najmniejsza linia oporu, gdzieś za mgłą widzę siebie - osobę która uzależnia powodzenie od ilości przeposzczonych godzin, internetowe zombie błądzące między tumblrem a składankami z chorymi na otyłość ludźmi prowadzących do samozagłady za pomocą popularnych sieci restauracyjnych, zazdrosnego potwora nie potrafiącego rozmawiać z najmilszą dziewczyną z klasy ponieważ jest szczuplejsza. A gdy ta wizja mnie przerasta zapadam w sen snując mary o obżarstwie, przebudzona płaczę jakby wyimaginowane kalorie spłynęły do mojego brzucha który nigdy nie będzie wystarczająco płaskim. Świadomość męczy ale otwiera pewne furtki. Mianowicie mówię tu o rozmowie, dopiero nazywając głośno swoje problemy zaczynam odzyskiwać znajomych. Tłumaczenie im zawiłości mojego EDa Sheerana to droga od której dzielą mnie świetlne mile więc piszę to Wam, ale niemoc do wstania z łóżka, odpisania na trywialną wiadomość to rzeczy które odganiałam miotłą niby kosmatego pająka. Żałuję. Teraz wiem, że nie dostawałam wsparcia za którym ryczałam niby pies ponieważ sama go nie chciałam. Podobnie z motylkowaniem, niszczę się na własne życzenie. Chwilowa samokontrola pójdzie się kochać przysyłając obżarstwo jako zamiennika i błędny cykl będzie trwał aż do następnego "cięcia".

SPOŻYTE: Okcal/0kcal

SPALONE: 185kcal

BILANS: -185kcal

Dzisiaj odbiegłam od tumblrowego dekalogu lecz nie zamierzam czarować nikogo słowami których nie mam na myśli. Pamiętajcie, mówimy o zaburzeniu, skrajności. W głębi duszy pragniemy zdrowia ale wyniszczanie siebie wydaję się być bardziej pociągającą wizją. Powyższy podniosły monolog może Cię co najwyżej skłonić do refleksji lecz nie zamierzam nikogo umoralniać gdy sama tonę we własnych ambiwalencjach. To po prostu kolejna porcja moich dziennych przemyśleń które przepadłyby w otchłani zapomnienia gdyby nie ten blog.

Chudej nocy Motylki! 🦋

44 notes · View notes

littlebutterflysbloog · 2 months

Text

DZIEŃ 69

🦋 ¡Witajcie kochani! 🦋

Obudziłam się o 9. Na śniadanie zjadłam jajecznicę z 1,5 jajka i pół suchej bułki (miało być bez tej połówki bułki, ale mama mnie zmusiła). Jakoś chwilę po 10 zaczęłam się ogarniać, bo na 11 musiałam być u przyjaciółki. Byłam tam przez 2h a potem wracałam do domu na obiad (3 małe kawałki bułki z grilla z sosem czosnkowym i nie dużo było tego sosu). Potem pojechaliśmy na lody... I ja nie wiem czego rodzice nie rozumieją kiedy im mówię, że nie chcę. Ciągle im mówiłam, że nie chcę a wepchnęli mi dosłownie tego loda. Następnym razem po prostu z nimi nie pojadę. Chwilę po 15 przyjechała do mnie moja BESTIE 😍. Poszłyśmy na spacer (6km około), a później do domu i zjadłam trochę chipsów. Nienawidzę siebie. Miałam skończyć na maks 500 kcal. Wracając pojechała przed 19 a ja wtedy zabrałam się za kończenie prezentacji na geografie. I o 20.30 skończyłam. Aktualnie oglądam taniec z gwiazdami.

Zjedzone: 1278 kcal

Spalone: 900 kcal (może jeszcze coś spale)

Bilans: 378 kcal

Wiadomo mogłobyć dużo dużo lepiej, gdybym jak zwykle nie zawaliła. Ja już nie potrafię nic zrobić kompletnie. Tylko nauka mi jakkolwiek wychodzi, a tak to jestem porażką. Mój overthinking mnie wykończy.

🦋 ¡Trzymajcie się chudo! 🦋

~𝒱𝒾𝓋𝒾ℯ𝓃𝓃ℯ

31 notes · View notes