Z dietą jest tak, że jesz to samo co przed dietą, ale masz wyrzuty sumienia.

Piotr C. z powieści Pokolenie Ikea

Czyż nie na tym polegają związki? - pomyślałem. "Czy przysięgacie sobie oglądać wieczorami Netflixa, dopóki śmierć was nie rozłączy? Idźcie i grzeszcie sobie dalej." A ludzie pewnego dnia budzą się obok siebie i są całkiem inni niż w momencie, kiedy brali ślub. I powstaje pytanie: czy miłość przetrwała tę przemianę? Kogo kochamy? Dwudziestopięcioletnią kobietę o błyszczących oczach i jędrnej dupie, z którą braliśmy ślub, czy wiecznie zmęczoną trzydziestopięciolatkę? Trzydziestoletniego faceta o bujnej czuprynie, który cały czas się śmiał, czy łysego, otyłego czterdziestolatka, który nagle stał się zgorzkniały? Kochamy obraz z przeszłości czy człowieka, który jest obok?

Piotr C. z powieści Solista, czyli on, ona i jego żona

„Wolisz pić do białego rana czy rżnąć się do białego rana?” „Jestem zachłanna. Chcę to i to”. | PIOTR C. -  z powieści „Solista, czyli on, ona i jego żona"  

Patologii się nie ratuje. Z patologii się spierdala. I nie ma znaczenia, że patologia później płacze, albo przeprasza, albo obiecuje poprawę, albo wmawia, że to twoja wina, albo przekonuje, że się na to „zasłużyło”, albo zawistni ludzie chcą zniszczyć wasz związek.  

Piotr C. Pokolenie Ikea

"Strasznie mnie denerwuje to czekanie, mówię ci. Na zaręczyny on musi być gotowy. ON musi być gotowy, żeby ze mną zamieszkać. Ale to MY musimy poczekać. Na ślub też musi być gotowy. Na dziecko to ON musi być gotowy, chociaż to JA je mam urodzić. Każda ważna decyzja wiąże się z jego gotowością. Wiesz, ile razy przeciętna kobieta musi klęknąć, aby on się zdecydował klęknąć raz?! No ja pierdolę. Emocjonalne dupotrząsy."

Piotr C. z powieści Ostatnie tango

"Na koniec wszyscy jesteśmy tylko wspomnieniami." - Piotr C. z powieści Roman(s)

Jeśli ktoś spytałby mnie o zdanie, to ideałem jest sytuacja, kiedy ona i on siedzą przed telewizorem, oglądając jakiś serial, była już butelka wina i właśnie otwierana jest druga, a nagle on już lekko wcięty spogląda na nią i mówi: „Jesteś moim najlepszym przyjacielem.”   - Piotr C. z poradnika Związki Instrukcja Obsługi

- Co teraz zrobisz? - zapytałem. - To samo, co wszystkie porzucone kobiety. Upiję się, popłaczę, a później pewnie się z kimś puszczę.

Piotr C. z powieści Roman(s)

Kobieta rozkwita w spojrzeniu mężczyzny, któremu chce się podobać.

Piotr C. z powieści Roman(s)

Na tym polega życie, żeby się wybić z rutyny, żeby kogoś poznać, pogadać, zjeść coś dobrego, a jak dobrze pójdzie, to mieć i dobry seks do tego. 

Piotr C. z powieści Ostatnie tango

Kobiety mają łzy w oczach, jak słuchają o szkolnej miłości, która się wbrew przeciwnościom losu ziściła po latach? Mają.

Piotr C. z powieści Ostatnie tango

Wstawanie po czterdziestce jest takie upokarzające. Jedyne, co chcesz powiedzieć, to: „Jestem zmęczony”. 

Piotr C. z powieści Ostatnie tango

Miłość jest przereklamowana. Wierność jest przereklamowana. Mąż to zbyt poważna decyzja, aby ulegać tu emocjom i budować coś takiego na tak kruchych podstawach jak jakieś tam uczucia.  - Piotr C. z powieści Ostatnie tango 

Sukces jest jak kobieta w ciąży. Wszyscy jej gratulują, a tylko ona wie, ile razy musiała się dać wyruchać, aby go osiągnąć.

Piotr C. z powieści Brud

Cały problem, że głowa mi mówi: jesteś skończony. Umrzyj, umrzyj, umrzyj. Nie będziesz już musiał o nic się martwić. Po prostu sypię się jak kombajn z PGR-u.

Piotr C. z powieści Ostatnie tango

Czasami mężczyźni zadają sobie pytanie: „Dlaczego mnie rzuciła? W czym ten nowy jest lepszy?”. Odpowiedź jest prosta: jest albo wyższy, albo ma więcej kasy, albo wyższą pozycję w stadzie, a dzięki temu więcej luzu. I nie ma tu nic więcej.

Piotr C. z powieści Ostatnie tango

Nie wiem, co mi sprawia przyjemność. Zapomniałem.

-Piotr C. z powieści Ostatnie tango