Özlemle sarıldığım anılardan şimdi kaçıyorum.

Bugün okuduğum bir kitapta şöyle yazıyordu: İnsanları tanışırken değil, tartışırken tanırsınız. Çünkü öfke saklanan kişiliği ortaya çıkarır.

ACI GERÇEKLERE SAĞIR KULAKLAR

Hareket halindeki bir trenin içinde düşmekten kaçınıyorsun. Sürekli meşgul olman lazım. Boşluktan, boşluğu dolduracak zaaflardan korkuyorsun. Özgür olduğunu sanıyorsun ama ağa düşmüş balık gibi çırpınıyorsun “normal” hissetmeye. Stabil olmak için ne zamandır efor harcıyorsun? Beyninde kötümser solucanlar, yeni konmuş amaçlar, hep yürümek zorunda olmak hırpalar. Kork! Saçma şeylerden değil, seni tetikte tutacaklardan kork. Korku güçlü kılmaz ama tetikteki bir insanın kontrolü güçten daha kıymetlidir. Farkında olursan zaaflarının, zayıf noktalarını birleştirir doğrularını oluşturursun. En büyük hata, doğrularının değişmeyeceğini sanmaktır. Dönüştürdükte geliştirirsin. Neden hep daha iyisi? Şu anda olduğun kişiyle yetinmez daha nitelikli olmayı hedeflersin. Çünkü ne kadar kültürlü olsan da, hayvansal bir egoya sahipsin. “Mükemmel” olmak için kusurlarından utanırsın. Kusurlarını kabul etmiyorsan onlar senden utansınlar.

-Shaggy

ihtiLÂL, ben ve şiir ✨

‘Öyle bir havada gel ki, vazgeçmek mümkün olmasın’

Her zaman arkamda durdun ama ben kalbimde durmanı isterdim baba..

Paranla şeref kazanma, şerefinle para kazan ki paran bittiğinde şerefin bitmesin.

beni unutma olur mu? ölmüş olsam bile hatıralarında yaşamak istiyorum..

–Varsın gelmesin artık Olric.

+Neden efendim?

–İncirlerin çiçek açmasını beklerken ben soldum, bekleyiş son buldu Olric..

~Theolora~

Söndürdüm Seni.

Söndürülmüş bir sigara

İzmarit artık işe yaramaz

Ne kadar değerliydi oysaki dumanı içine çekerken

Ne kadar da zevkliydi

Ne kadar huzurluydu kokusu üstüne sinerken

Hiçbir anlamı kalmadı artık

Aynı oyuncak gibi

Oynadık bitti

Sıra yenisinde.

-scoob

insta: @mania_kolektifdergi

Sen gülümse ki; haziranda ölmesin şairler..

Düşmekten, dağılmaktan korkanlar için..

“Bazen yerin dibi insanın yeniden başlangıç noktasıdır. O yüzden düş kardeşim. Düş ki kalkasın! Dağıl ki toplanasın. Bit ki başlayasın!”