- İçersen, ağlarım.

- Ağlarsan, içerim.

Bir gün, oturup saatlerce kitaplardan, şarkılardan, filmlerden konuşabileceğim birini bulacağım. Bu da kendime sözüm olsun. Çünkü Jack London’ın dediği gibi, “Hayat, ancak böyle insanlarla bir araya geliyorsan yaşamaya değerdir.”

tükenince nefesin, adımladığın yolların hikayelerini duyarsın.

sende herkes gibi sessizce solarsın.

- Aşk bir seferdir. Bu sefere çıkan her yolcu, istese de istemese de tepeden tırnağa değişir. Bu yollara dalıp da değişmeyen yoktur.

🌙🌻🌺✨️☕️🌸

"Ruhu yorgundu. Fakat yorgunluğu genç vücudunda belli olmadığı için bedeninde de o bitikliği görmek isteyen çok insan vardı."

Dilara Keskin’in bir kitabı… Kesinlikle okuyun.

Konusu;

İki düşman aile, iki düşman ülke: Zirakov ve Senteria. Şimdiyse savaşın kazananı belli olmak üzere. Zirakov ülkesinin Kraliçesi Irina, bu savaşın kazananı olmak için kimsenin beklemediği bir hamle yaparak kızı Kitana'yı casus olarak Senteria'ya gönderir.

Düşüncem;

Yazarımız yani Dilara Keskin’in dili yeterince akıcı ve anlaşılır. Bu yüzden kesinlikle okumalısınız.

Tanrı bize yaşamını kabul ediyor musun diye sormaz.

Kitap adı: Sanrıların Yansıması

.

.

.

Sarılalım. Belki geçer…

Zülfü Livaneli’nin Serenad’ında şöyle bir alıntı geçiyor:

“Bir gün dediklerimi değil, demek istediklerimi anlayacak bir erkek çıkmayacak mı karşıma? Hava kötü dediğimde sadece havadan söz etmediğimi anlamak bu kadar zor mu? İlle de, ben bu hayattan bıktım, türünde sözler mi etmeliyim? İşim çok dediğimde, bana sahip çıkacak bir erkeğe ihtiyaç duyduğumu anlayacak biri... Yanımda olmanı istiyorum diyemediğim için bu yağmur içimi ıslatıyor dediğimi nasıl anlamaz? Düpedüz, sarıl bana dedikten sonra, sarılmanın ne anlamı kalır?”

sen gittikten sonra hiç gülmedim ama çok ağladım.

belki akmadı yaş gözümden,

ama bilirsin, içim kan ağladı derler.

~

Kitap önerisi olan var mı?

Gözlerim konuştu orada aslında Aymira.  Görmeni istemedim ama çok şey anlattı.  Annenin gözlerime baktığında utanacak şeyler söyledi aslında.  Üzgünüm çiçeğim. Benden sonra doğduğunda aynı şeye maruz kaldığın için.

“Yaşamadığımı göremediler Özgür. Yaşamayı beceremediğimi... Üstesinden gelemediğimi göremediler. Sürekli kapatıldığım rehabilitasyon merkezleri... Götürüldüğüm psikiyatrlar. Yaşamayan birine ölmenin çözüm olmadığını anlatmaya çalışıp durdu herkes.”