Niebinarny Spis Powszechny

To już kolejna edycja! Moi drodzy, jeśli Wy lub ktoś, kogo znacie jest osobą nie-całkiem cis i posługuje się językiem polskim, to poczęstujcie się linkiem i podajcie dalej. Dzięki!

będzie story time 🏳️‍🌈

ogólnie to jedna osoba napisala do mnie na pv z takim pytaniem że musiałam długo myśleć a otóż skąd u mnie się wzięło ed 🌚

i tak sobie pomyślałam że w sumie o tym napisze bo why not

Tak więc zapraszam do wypocin na temat mojego życia XDD

Więc tak bardzo magicznie zaczniemy od tego jak byłam małym bombelkiem. Ważne żeby zaznaczyć że ja byłam takim klasycznym "dzieckiem wojny" XD ciągle biegałam w kółko skakałam po jakichś drzewach czy coś i tak dalej, co stety bądź niestety dawało mi taką budowę z mocno zarysowanymi mięśniami itp, no po prostu nie byłam idealnie chuda czy coś. Ale w sumie to nie zwracałam na to nawet uwagii.

I pewnego jakże kolorowego dnia byłam u mojej babci (btw totalnie 10/10 ubóstwiam babcie) i mnie tam odklejało i latałam w swoim świecie a u babci była jakaś koleżanka, która powidxziala mi coś z typu że ja to zbyt na dziewczynkę nie wyglądam i nie zachowuje się, więc powinnam się zmienić bo nikt mnie nie będzie chciał ;-;

Jak się okazało już wtedy byłam bardzo podatna na opinie innych i temu uległam. Przestałam latać tam i spowrotem przez co mniej jadłam a co za tym idzie też chudła ALE NIE TO JESZCZE NIE TO NIE TAK SZYBKO.

I pamiętam że w pewnym momencie tak strasznie schudły mi dłonie ze rodzice mi powiedzieli że jak nie zacznę jeść to mi będą kości wystawać i nawet skóry nie będę miała 🤡 ale jakoś się nie przejęłam XD

Wazne jest też to że od zawsze miałam skłonności do niedoborów itp więc stałe byłam pod opieką lekarza, i w pewnym momencie kOcHanA pani doktor uznała ze to tak być nie może i mała ja musze przytyć (tak rozpoczęła wszystkie moje życiowe problemy). No i jak można się domyśleć przytyłam.

Co prawda nigdy nie miałam za wysokiego BMI a moja najwyższa waga to było 58.6kg ale mimo to uważam że przytyłam wtedy strasznie. Pamiętam jak mnie to dotykało kiedy chodziłam do 1-3 w podstawówce. Idk jak jest teraz ale wtedy wszystkie te młodsze dziewczynki były normalnie jak sama skóra i kości a ja byłam taka "normalna" i strasznie mnie to denerwowało.

Teraz szybki time skip bo był nudny okres mojego życia XD

No więc trzeba teraz zaznaczyć że ja dość szybko zaczęłam wykazywać objawy depresji (z czasem zdiagnozowano mnie z epizodami depresyjnymi) i szybko wpadłam w starsze odemnie towarzystwo.

Tak pomiędzy 11/12 rokiem życia samookaleczanie i inne takie były dla mnie codziennością i czymś wręcz normalnym, ale nigdy nie umiałam jakoś odmawiać sobie tego jedzenia, tłumacząc to sobie tym że przecież ja tańczę po 5h tygodniowo to muszę mieć energię. I już wtedy moja mamcita mówiła mi (nawet chyba wcześniej zaczęła) że wyglądam za grubo itd a tłumaczyła się tym że niby lepiej żeby powiedziala mi to ona niż ktoś inny XD

Takim chyba przełomowym momentem było chyba samobójstwo mojego pierwszego chlopaka, bo wtedy bardziej wiele zmieniło się w moim życiu. Wtedy był to też czas mojej pierwszej próby, która uświadomiła mi że w sumie to nie wiem kim jestem. Zaczęłam mocno "odkrywac" i przeszłam nawet przez fazem ze napewno Jestem trans (spojler tak rel Jestem niebinarna ale długo zajęło mi dojście do tego) i bardzo chciałam wtedy schudnąć żeby pozbyć się cyców i tak dalej. Byłam wtedy świadoma istatnienia motylków ale jakoś tak nie wiem nie wyszło coś

Kilka miesięcy później zaczęłam umawiać się z kolejnym chłopakiem i na początku naszego związku rozmawialiśmy o naszych powszednich związkach. On powiedział mi że jego była podczas bycia z nim sprzedawała innym typom nudesy 💀 i on mi jednego z nich pokazał (pls nie rozmawiajmy o tym czy to etyczne czy nie, było minęło i koni3c) i kiedy zobaczyłam jaka ona była chudziutka i idealna to coś totalnie we mnie pękło, bałam się że on mnie zostawi bo nie będę tak idealna jak ona.

I kiedy zebrały się razem moje obawy o porzucenie mnie, problemy w domu, depresja, myśli samobójcze i wiele więcej to urósła silna wola.

Dokladnie pamiętam że w pierwszy tydzień schudłam 4,6 kg i postanowiłam że to będzie coś idelanego dla mnie.

Typ z czasem i tak że mną zerwał ( bo jego rodzice uznali ze mam na niego zły wpływ i oni nie pozwolą żebym um synka psuła XD). Ale moje nawyki zostały.

Potem poznałam moją byłą dziewczynę, która też była mocno związana z aną, była dosłownie chodzącym thinspo. I motywowaliśmy siebie nawzajem, serio uważam że to był jeden z najlepszych związków jakie istniały NIE TYLKO PRZEZ TO ZE POMAGALA MI W ED ale po prostu w życiu jie byłam w tak cudownej relacji i może to niemożliwe patrząc na to że obie siebie wyniszczalysmy ale czułam że to była właśnie zdrowa relacja.

SKIPUJEMY DO WAKACJI Z TEGO ROKU

no jak można się domyśleć ZNÓW ZERWANIE po tym byłam w fatalnym stanie, poznałam dużo starszego chłopaka który można powiedzieć że mnie wykorzystywał i postanowiłam że chce to skończyć.

Nom jednak się nie udało ale po próbie mamusika dowiedziala się o anie 🌚 i zaczęła się jada. Wymuszone recovery, przytyłam ponad 6 kg pilnowanie i ogólnie taki kolorowy klimacik.

Ale ostatecznie Jestem tutaj koniec recovery od września/października wróciłam do any i jestem z tego strasznie szczęśliwa

JAK KTOS DO TĄD DOCZYTAŁ TO REL KOCHAM CIE

I w sumie to dobrze mi po tym jak to napisałam było to takie trochę terapeutyczne

Chudej nocki misie

Albo dnia jak to rano czytacie <3

[Na bieżąco] Nimona

W piątek udało mi się wreszcie nadrobić Nimonę, animację o której słyszałam wiele dobrego, a która jakoś w połowie seansu stała się moim oskarowym faworytem.

Nimona ma w sobie wszystko czego potrzeba animacji, bohaterów, ktorych nie sposób nie lubic, świetny scenariusz, mądrą lekcję i wspaniałą, dynamiczną animację. Oczywiście projekty postaci nie podejdą każdemu, a nieco bardziej konserwatywni widzowie będą się zżymać na niektóre wątki, ale to uuz szczerze powiedziawszy ich problem.

Ja zakochałam się w nieco szalonej historii o poszukiwaniu swego miejsca i akceptacji społeczeństwa mimo że jest się od niego innym. Ciężko wymienić wszystkie rzeczy za które szanuję ten film, ale spróbuję wypisać xhoć kilka

Ciekawa intryga

Dobrze napisane postaci (zarówno protagoniści jak i antagonisci)

Para homoseksualna na pierwszym planie

Osoba niebinarna na pierwszym planie

Pokazanie jak dziala mechanizm "historię pisza zwyciezcy" w prosty do zrozumienia sposób

Zniszczenie statusu quo świata przedstawionego.

Niebanalna, przepiękna animacja

Rycerze w świecie science fiction

Etc.

Swoją drogą film przypomina mi trochę "Morską bestię" którą oglądałam niedawno na Netflix, przy czym unika wszystkich błędów "Bestii" i jest praktycznie filmem perfekcyjnym.

Hej, chce wgl wam poopowiadac troche o sobie XD jestem ace jestem osoba niebinarna nie jestem motylkiem tylko bardziej gąsienicą bo nie siedze w tym mega dlugo dopiero od paru dni, lubie motyle ale takie prawdziwe ze no zwierzęta zbieram lalki porcelanowe nwm co jeszcze napisac wiec bye motylki 💗🦋

Morgan:

(Kiedyś) Megan 

Osoba niebinarna, pozapłciowa, panseksualna 

Odwiedza uczelnie Yazz 

Julie (matka, biała, chciała “uroczą” córkę, pielęgniarka) 

Mark (brat) 

Chimango (ojciec, Malajczyk, pielęgniarz) 

Walka z Barbie 

Bunia (prababcia od strony matki, farma) 

Pracowali w McDonaldzie 

Brało narkotyki 

Zrobiło sobie tatuaż na 18 urodziny 

Bibi (spotkali się online, transseksualna, administratorka w domu opieki 

Ono/jego 

Influencerza  

Arca

Alejandra Ghersi Rodriguez znana pod pseudonimem Arca, to wenezuelska transpłciowa artystka(piosenkarka, kompozytorka, producentka, DJ-ka), która identyfikuję się również jako osoba niebinarna. Urodziła się w 1989 roku. Do tej pory wydała aż 8 albumów studyjnych- Xen (2014), Mutant (2015), Arca (2017), Kick I (2020), Kick II, Kick III, Kick IIII, Kick IIIII (wszystkie w 2021 roku). Jej twórczość można scharakteryzować takimi gatunkami jak: muzyka elektroniczna, eksperymentalna, IDM, avant-pop, industrial hip-hop, reggaeton*. Arca współpracowała m.in z Björk, Kanye West'em, FKA twigs, Kelela.

"I see my gender identity as non-binary, and I identify as a trans Latina woman, and yet, I don't want to encourage anyone to think that my gayness has been banished. And when I talk about gayness, it's funny because I'm not thinking about who I'm attracted to. It's a form of cultural production that is individual and collective, which I don't ever want to renounce"(Arca w wywiadzie dla Vice).

Teledysk do utworu Prada/Rakata:

Teledysk jest niesamowicie ciekawy wizualnie. Estetyka jest mocno surrealistyczna, a sam klip przepełniony ukrytymi znaczeniami i symboliką. Można też zauważyć religijne, czy też mitologiczne nawiązania. Arca łączy ten surrealizm z elementami futurystycznymi, steam i cyber-punkowymi oraz inspiracjami post-apokaliptycznymi. Artystka podejmuje w tym utworze temat gender i eksperymentuje z gatunkiem jakim jest reggaeton. Zarówno piosenka, jak i oprawa wizualna mają psychodeliczny klimat. Wszystko to sprawia, że z całą pewnością możemy uznać Arcę za jedną z bardziej interesujących artystek współczesnej sceny muzycznej. Odsyłam Was również do innego ciekawego utworu tej artystki, a mianowicie Mequetrefe:

*reggaeton- gatunek muzyczny, który łączy muzykę reggae z hip-hopem i rapem. Powstał w Portoryko w latach 90. XX wieku.

czuję się cholernie samotna, chcę kogoś poznać. nieważny jest wiek, płeć, nie obchodzi mnie orientacja. /osoba niebinarna, panseksualna

#11874

imo każda próba oswojenia ludzi lgbt z polskim społeczeństwem przez jakieś konto twitterowe dofinansowane przez Unię Europejską albo jakies inne platformowe hejtstopy przynoszą więcej szkody niż korzyści. robią to z gracja rodzica który zmusza dzieci do bawienia się z wyrzutkiem. dostaje jakiegoś promoted tweeta od ue ze to jest osoba niebinarna.....poznaj jej bolesna historie.wydamy na tą osobe bardzo dużo pieniędzy żeby pomóc jej z jej problemem....like no offense domyślam się że może być dysphoric i domyślam się jak to kurwa boli w głowę ale jakby ktoś próbował mnie tak przedstawić przed tłumem (politycznie losowych!) Polaków to bym się chyba zabił.albo przynajmniej tam nie wrócił. i dać im jeszcze szanse na pisanie szmelcu w komentarzach że to ich nazywają faszystami za bycie Polagami no ja pierdole. ruined my day. postponed the idea of me seeing my nb-ness as anything but a made up millennial problem by 5 years

Jak napisać dobry wątek LGBT?

Witajcie, czytelnicy, czytelniczki i czytelniątka. Zapewne jest wśród was wiele osób z pisarskimi ambicjami. Ja również piszę i na jednej z pisarskich grup na facebooku przewinęło mi się ostatnio pytanie dotyczące zasad pisania historii z bohaterami queer/LGBTQ+. Jako osoba niebinarna i panseksualna przedstawię wam kilka porad na ten temat.

Zaczynając od samych podstaw wspomnę, że postaci LGBTQ+ to zwykłe postaci. Orientacja, czy tożsamość płciowa nie jest cechą ich charakteru. To czy dorosły homoseksualny mężczyzna będzie bardziej wrażliwy emocjonalnie od lesbijki w stylu drwala zależy tylko i wyłącznie od jego charakteru. Charakter z kolei kształtują różne czynniki, takie jak otoczenie, czy styl wychowania. Queerowość nie jest cechą nabytą. Tacy się rodzimy, jak to bywa z piegami, czy dłuższym drugim palcem u nogi.

Stop stereotypom! W społeczeństwie nie brakuje zgeneralizowanych i bez końca powielanych obrazów osób queer. Niektóre z nich powstały na podstawie jednej spotkanej osoby z tej grupy, a czasem są one całkowicie wyssane z palca. Owszem, istnieją dramatyczni, homoseksualni chłopcy, którzy kochają taniec i brokat, ale o ile taka postać nie będzie wnosić do historii niczego więcej, to nie ma potrzeby jej wprowadzać. Stereotypów w życiu codziennym jest już naprawdę dużo, a od dobrej literatury oczekuje się oryginalności. Dlatego lepiej trzymać się od nich z daleka.

Fabuła przede wszystkim. Jeśli planujecie napisać historię, w której wystąpią postaci LGBTQ+ to wspaniale. Patrzcie na tę pracę, jak na resztę swoich dzieł. Na pierwszym miejscu powinna się znaleźć fabuła, a postać queer należy wprowadzić, jak każdą inną, skupiając się na jej charakterze i tym jak odnajduje się w przedstawionych wydarzeniach.

Nie mów, pokaż. Ta zasada obowiązuje w każdym tekście i mówi o nadmiernej ekspozycji. Nie opowiadaj ciurkiem tego czym postać jest, czym nie jest i jakie ma preferencje. Zamiast opisz sytuację, w której zacznie przejawiać te cechy, które cię interesują. Możesz wykorzystać któryś z poniższych przekładów: Opisz jak główna bohaterka spotyka w szkole swoją sympatię tej samej płci. Serce zaczyna jej szybciej bić, dłonie się pocą i nie może znaleźć właściwych słów. Chłopak zaczyna dzień od zastrzyku. Nie pisz od razu co to za zastrzyk. Opisz jego ruchy, czy są wprawione bo robi to od lat, czy skręcenie się do odpowiedniej pozycji, żeby trafić igłą w pośladek sprawia mu trudność. Dziewczyna przeprowadza się. Robi z tej okazji porządki i odkrywa pudełko ze starymi dokumentami. W nich jej imię to Thomas Smith. Mężczyzna podnosi się z krzesła w restauracji i na powitanie całuje w policzek swojego partnera, który przyszedł na ich rocznicową kolację prosto z pracy.

Trudne sprawy. Jeśli chcesz pokazać queerowość postaci od strony bardziej problematycznej, a może nawet dramatycznej, warto spojrzeć na wyzwania życia codziennego oczyma tej osoby. Homofobia i transfobia to najbardziej oczywiste trudności, z którymi osoby LGBTQ+ muszą sobie radzić. Można jednak skupić się na drobniejszych rzeczach. Na przykład opisać wewnętrzne rozterki młodego chłopaka, który bardzo chciałby wejść na dział damski i wziąć ze sobą kilka rzeczy do przymierzalni, ale się boi. Najlepiej skonsultować się z osobą queer w temacie codziennych wyzwań.

Gender mainstreaming na watykańskiej konferencji. „Niebinarny” jako opcja wyboru płci Każdy biorący udział w watykańskiej konferencji poświęconej wzajemnemu oddziaływaniu umysłu, ciała i duszy w zakresie opieki zdrowotnej może wypełnić krótką ankietę. W pytaniu dotyczącym płci, oprócz tradycyjnego podziału na mężczyznę i kobietę, dostępna jest opcja „non-binary” (niebinarny). Wydarzeniu patronuje Papieska Rada ds. Kultury oraz Fundacja Cura. W dniach 6-8 maja, Watykan współorganizuje piątą już międzynarodową konferencję poświęconą zagadnieniu współdziałania umysłu, ciała i duszy. W tym roku wydarzenie odbywa się w formie online, a tegoroczna edycja ma pokazać, jak innowacje i nowatorskie systemy mogą poprawić ludzkie zdrowie. We wspólnej inicjatywie Stolicy Apostolskiej i Fundacji „Cura” biorą udział lekarze, naukowcy, etycy, przywódcy religijni, obrońcy praw pacjentów, politycy, filantropi i komentatorzy. Konferencja od początku wzbudza wiele kontrowersji związanych z poglądami niektórych zaproszonych gości, często totalnie sprzecznymi z pryncypiami etyki katolickiej. Wśród prelegentów znajduje się m.in. guru New Age Deepak Chopra, współpracująca z przemysłem aborcyjnym córka byłego prezydenta USA Chelsea Clinton czy zwolenniczka kontroli populacji, Jane Godall. Jak się okazuje, wątpliwości wzbudza także firmowanie przez Stolicę Apostolską rozwiązań wpisujących się w nurt gender mainstreamingu. Chcąc wypełnić dostępny na stronie anonimowy formularz, ankietowany może zidentyfikować się jako „non-binary” (ang. osoba niebinarna) – czyli w genderowej nomenklaturze „zbiorcze określenie spektrum tożsamości płciowych (gender identity), które nie są wyłącznie męskie lub kobiece, i wychodzą w ten sposób poza tę polaryzację i binarność”. for. vaticanconference2021.org / screenshot Dziwi umieszczenie w ankiecie terminu rodem z genderowego słownika, podczas gdy poniżej dostępna jest opcja „inne”, którą mogą wykorzystać osoby z medycznymi i biologicznymi przypadkami zaburzeń tożsamości płciowej np. dotknięte hermafrodytyzmem. Tymczasem Kongregacja ds. Edukacji Katolickiej w dokumencie „Mężczyzną i kobietą ich stworzył. Z myślą o drodze dialogu o kwestii gender w edu https://www.instagram.com/p/COnz3okro8x/?igshid=kajnejwh5u1f

Tożsamość płciowa - binarność

Choć wiele osób dopiero zaczyna u nas głośno bycia transseksualną osobą, ale pomysł bycia nie-binarnym wciąż budzi wielu krzyku. Jeszcze w naszym kraju gdzie słowo "rewolucja gender", wielu dostają czerwonej gorączki.

Nie-binarna płeć oznacza po prostu, że nie identyfikuje jako mężczyzna lub kobieta. Ale również wielu nie binarnych osób nadal uważa się że to część społeczność trans. Oto kilka poniżej świetnych filmów, aby sprawdzić, co oznacza być binarnym.

Tożsamość płciowa, nieograniczona już binarnym podziałem na dziewczyny i chłopców, to zupełnie nowe zagadnienie. Czy nauka może pomóc nam się w nim odnaleźć?

W liceum uczyliśmy się, że płeć dziecka określają chromosomy płciowe. Kropka. XX oznacza dziewczynkę, a XY chłopca. Czasem nie jest to jednak takie proste. Dziś wiemy, że poszczególne elementy „męskości” i „kobiecości” nie zawsze są idealnie uporządkowane. Zestaw chromosomów XX nie gwarantuje obecności jajników, pochwy, estrogenu, utożsamiania się z płcią kobiecą i kobiecego zachowania, a kombinacja XY nie zawsze powoduje wykształcenie się jąder, penisa, produkcję testosteronu, utożsamianie się z płcią męską i zachowanie typowe dla mężczyzn. Zdarza się, że osoba z chromosomami XX pod względem anatomicznym, fizjologicznym i psychologicznym bardziej przypomina mężczyznę i odwrotnie.

Emily Brooks, 27 lat, ma autyzm i mówi o sobie, że jest niebinarna, chociaż nadal posługuje się imieniem nadanym jej po urodzeniu. Jest szczupła, ma w połowie ogoloną głowę i blond włosy z turkusowymi pasemkami, a na nosie hipsterskie okulary. Niedawno skończyła studia na City University of New York poświęcone niepełnosprawności i chciałaby tworzyć bezpieczne miejsca dla osób określających się terminem gender nonconforming (w najszerszym jego znaczeniu) i cierpiących na zaburzenia autystyczne. Takie osoby muszą zmagać się i z dyskryminacją ze względu na niepełnosprawność, i z transfobią – stwierdziła podczas naszego spotkania w barze na Manhattanie. – Nie można zakładać, że miejsce, w którym szczególną uwagę zwraca się na komfort osób autystycznych, będzie też przyjazne dla osób z zaburzeniami rozwoju płci i odwrotnie.

Ale obecnie w szczególności młodzi ludzie kwestionują nie tylko płeć przypisaną im po urodzeniu, ale także samą koncepcję binarnego podziału płci. – Nie utożsamiam się z cechami, które według społeczeństwa określają dziewczynę lub chłopaka – powiedziała 22-letnia Miley Cyrus w wywiadzie dla magazynu Out w 2015 r. – Musiałam to sobie uświadomić. Nie przeszkadza mi bycie dziewczyną, tylko zaszufladkowanie.

Osoby z pokolenia Miley Cyrus częściej niż ich rodzice myślą o płci jako niebinarnym spektrum. Badanie przeprowadzone ostatnio na próbie tysiąca millenialsów (osób urodzonych między rokiem 1980 a 2000) w wieku 18–34 lat pokazało, że połowa z nich uważa, iż „płeć stanowi spektrum i że niektóre osoby nie mieszczą się w tradycyjnych kategoriach”. W dodatku sporo młodych osób spośród tej grupy określa się jako niebinarne, jak podaje Human Rights Campaign. W 2012 r. organizacja ta przeprowadziła ankietę wśród 10 tys. nastolatków LGBT (lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transgenderowych) w wieku od 13 do 17 lat. Okazało się, że 6 proc. z nich określało się jako osoby genderfluid, androgyniczne lub innym terminem spoza binarnego systemu.

Młodzi ludzie poszukujący swojego miejsca na spektrum często wybierają zaimek, który chcieliby, aby w odniesieniu do nich stosowano. Nawet jeśli nie czują się stuprocentową dziewczyną czy stuprocentowym chłopakiem, mogą zdecydować się na „on” lub „ona”, jak Emily Brooks. Wielu wybiera jednak zaimek niewskazujący na płeć, np. angielskie they, lub wymyślony – zie. (...)

Coraz więcej dzieci uznaje się za niebinarne, co stanowi dla rodziców nowe wyzwanie. Weźmy na przykład E., która gdy spotkałyśmy się w maju, nadal używała żeńskich zaimków i zmagała się z poszukiwaniem własnego miejsca na spektrum płci. Jej matce, Jane, również nie było łatwo zadbać o to, aby E. była bezpieczna, nie będąc typową dziewczyną ani typowym chłopakiem.

Dla nastolatka bycie „neutralnym płciowo” jest raczej trudne. Biologia w końcu daje o sobie znać. Można jednak nieco opóźnić jej działanie, podając leki hamujące dojrzewanie, co daje dzieciom niepewnym swojej płci trochę czasu. Jeśli dziecko osiągnie wiek 16 lat i zdecyduje, że jednak nie jest osobą transgenderową, uważa się, że efekty hamowania dojrzewania można odwrócić. Takie dziecko przestaje przyjmować leki i dojrzewa, nabierając kolejnych cech płci przypisanej mu po urodzeniu. W przypadku dzieci, które w wieku 16 lat będą chciały zmienić płeć, przyjmowanie takich leków może ułatwić cały proces. Mogą zacząć przyjmować hormony typowe dla przeciwnej płci i dojrzewać już zgodnie ze swoim wyborem, nie wykształciwszy drugorzędnych cech płciowych, takich jak piersi, owłosienie na ciele lub niski głos, które może być trudno cofnąć. (...)

– Jeśli chłopiec zachowuje się jak dziewczyna (chce mieć długie włosy, przymierzać buty mamy albo nosić sukienki i bawić się lalkami), mówi sobie: „Zachowuję się jak dziewczyna, więc muszę być dziewczyną” – powiedział mi Vilain. Zaś takie preferencje to ekspresje tożsamości płciowej, a nie tożsamość jako taka. Vilain uważa, że rodzice powinni podejść do sprawy spokojnie i przypomnieć chłopcu, że może robić to samo co dziewczyny, ale nie oznacza to, że jest dziewczyną.

Zgodnie z zaleceniami Vilaina Mack próbowała wytłumaczyć mu, że chłopiec może robić różne rzeczy. – Powtarzałam mu, że może być chłopcem i bawić się Barbie, nosić, cokolwiek mu się spodoba: sukienki, spódnice, błyskotki – mówi Mack w swoim podcaście How to be a Girl. – Ale moje dziecko mówiło: nie, jestem dziewczynką.

W końcu po roku walki Mack pozwoliła swojemu czteroletniemu dziecku wybrać dziewczęce imię, używać żeńskich zaimków i pójść do przedszkola jako dziewczynka. Prawie natychmiast zniknęło przygnębienie. W podcaście, który ukazał się dwa lata później, Mack opowiadała, że jej transgenderowa córka, sześciolatka, „kocha być dziewczynką prawdopodobnie najbardziej ze wszystkich dziewczyn na świecie”.

Twierdząc, że nie należy zachęcać każdego dziecka, które zapragnie być chłopcem albo dziewczynką, Vilain zraża do siebie niektórych transgenderowych aktywistów. Podkreśla jednak, że stara się nie myśleć stereotypami dotyczącymi płci. Próbuję być orędownikiem różnorodnej ekspresji tożsamości płciowej. Chłopcy czy mężczyźni mogą mieć długie włosy, lubić taniec i operę, nosić sukienki, jeśli mają na to ochotę, kochać mężczyzn, ale nie oznacza to, że są dziewczynami.

A dziewczyny mogą golić głowy, przekłuwać różne części ciała, nosić spodnie, lubić fizykę, kochać kobiety, ale to nie oznacza, że są chłopakami – napisał mi w nocy w mailu, nawiązując do naszej rozmowy telefonicznej. (...) Więcej o tożsamości płciowej National Geographic.

The Guardian film o pięciu nie-binarnych osobach dzielą z swoimi niepowtarzalnymi przeżyciami, nie są ani mężczyzną, ani kobietą

W filmie BBC, osoby które identyfikują się jako nie-binarne, wyznają najbardziej irytujące i nieuprzejme pytania, zapytano ich o tożsamość płciową.

inny film od NowThis, może trochę nieco przestarzały, pochodzi z roku 2015, omawia, ile krajów na całym świecie legalnie rozpoznaje więcej płci niż tylko mężczyzna lub kobieta. Są to między innymi Meksyk, Indie, Szwecja i Australia.

Filmy Daily Xtra pięć osób dyskusja na temat randek i bycia binarnym