Tumgik
#λόγια αγάπης
xmake-out-hillx · 2 years
Text
Tumblr media
να κρατάτε αυτούς που αγαπάτε κοντά, να μην ξεχνάτε να το δείχνετε, να εκτιμάτε να νοιάζεστε να ζείτε να χαίρεστε να τους κάνετε όσες αγκαλιές μπορείτε και δεν μπορείτε, να τους δίνετε όσα φιλία μπορείτε και δεν μπορείτε, να περνάτε οσο χρόνο γίνεται γιατί είναι πολύτιμος και έχουμε την ψευδαίσθηση πως τον έχουμε,τα σημαντικά άτομα στην ζωή μας είναι λίγα και πρέπει να τους το δείχνουμε, μην αφήνετε τον χρόνο να περνάει… να αγαπάτε πολύ παρά πολύ γιατί μια μέρα ίσως με καποιον τρόπο να φύγουν και να μην προλάβετε να τους δείξετε την αγάπη που τους άξιζε πάντα
278 notes · View notes
glimpse-of-chaos · 2 years
Text
Tumblr media
Εκείνο το βράδυ που σε γνώρισα, δεν ήξερα τι να θαυμάσω περισσότερο, εσένα η το φεγγάρι;
/10.08.22/
70 notes · View notes
streetchildsstuff · 2 years
Text
Πέρασες δίπλα μου τις προάλλες
Σε είδα
Δεν σε χαιρέτησα, δεν με χαιρέτησες
Προχώρησες, προχώρησα κι εγώ.
Έμαθα πως είναι όμορφη, γλυκιά και σε κάνει να γελάς.
Με θυμίζει καθόλου άραγε;
Ίσως καμία φορά ο τρόπος που σε κοιτάει; Ίσως καμία φορά ο τρόπος που φωνάζει το όνομα σου; Μήπως καμία φορά ο τρόπος που γελάει με τα χαζά σου ανέκδοτα;
Προχώρησες, προχώρησα κι εγώ.
Όμορφος είναι ναι και γλυκός πολύ και εμένα με κάνει να γελάω.
Κάποιες φορές ξέρεις μου λείπουν αυτά τα χαζά ανέκδοτα, αυτά για τα οποία πάντα σε κορόιδευα
Ή ίσως μου λείπει ο τρόπος που γελούσες πριν καν τα ολοκληρώσεις
Ή ίσως μου λείπεις και εσύ…
Αλλά προχώρησες, προχώρησα κι εγώ;
43 notes · View notes
misolesmio · 1 year
Text
Φαίνεται ήρεμη σα πεθαμένη.
Αυτό είναι που την τρομάζει. Μέσα της λύκοι κραυγάζουν όσο μπορούν, τις γλώσσες τους έκοψαν οι άνθρωποι. Τις φόρεσαν γύρω απ' το λαιμό τους σαν ένδειξη φροντίδας προς το είδος τους.
Μάντεψε ειρωνία. Μόλις θανάτωσαν τον πρώτο δεσμό με τη φύση τους. Δε το ξέρουν. Και συνεχ��ζουν. Κάποιος είχε κόψει πριν καν γεννηθούν ένα κομμάτι των προγόνων τους. Έτσι ασυνείδητα φαινομενικά κι αυτοί συνεχίζουν.
Μαγαρίζουν τις νότες τώρα από τα ουρλιαχτά των λύκων. Οι φωνές τους όσο πάνε και βραχνιαζουν.
Και μειώνεται η κλίμακα των όσων θέλουν να πουν...και σιωπούν. Κάπως έτσι φτάνουν να μην μιλάμε καν. Και φίμωτρο δε φόρεσαν ποτέ. Αυτό είναι που τρομάζει.
Στο τέλος τις ιστορίας μοιάζει μια ράτσα λύκων αλλόκοτη, που δεν έχει εξήγηση σ' αυτόν τον κόσμο.
Α ρε αστεία που είναι η λογική.
Solesmio
-8 October 2022
Tumblr media Tumblr media
7 notes · View notes
westernpygmyblue · 2 years
Text
Να καταλήξετε μαζί με κάποιον που αξίζει τον χρόνο που περάσατε για να σμιλεύσετε τον εαυτό σας ώστε να γίνει αυτό που είναι σήμερα.
6 notes · View notes
acrovatis · 2 years
Text
Υπάρχει άραγε έρωτας ;
Και αν υπάρχει,
Πώς είναι ;
2 notes · View notes
iakovina-kallinteri · 2 years
Text
Δεν κατάλαβα ποτέ μου πώς γίνεται να χωριστεί η εκτίμηση από την αγάπη.
— Τζέϊν Όστιν, «Λογική και Ευαισθησία»
2 notes · View notes
mysterydark · 2 years
Text
Είναι όμορφη η διαφορετικότητα
Να μάθετε να την αποδέχεστε
και ύστερα να την κατανοείτε
και αν δεν μπορείτε
τουλάχιστον να μην είστε ασεβείς.
Ότι είναι αλλιώτικο και μη συνηθισμένο
δεν σημαίνει πως είναι λάθος,
άλλωστε ποιος ορίζει το σωστό και το λάθος;
Μια κοπέλα με πράσινα μαλλιά είναι απλά μια κοπέλα με πρασίνα μαλλιά.
Ένας φτωχός Ιρλανδός είναι ένας φτωχός ιρλανδός
Μια γυναίκα που ερωτεύτηκε την φίλη της,
ερωτεύτηκε απλα την φίλης της
Ένας άντρας που μιλάει πολύ ή κάποιος άλλος που δεν βγάζει λαλιά
Είναι δυο άντρες που μιλάνε λίγο ή πολύ
Είτε υπάρχει εξήγηση, είτε όχι για οτιδήποτε σε αυτή την ζωή
με το να κρίνεις δεν είσαι καλύτερος (δεν υπάρχει καλύτερος και χειρότερος είναι ουτοπία για τους ανασφαλείς)
με το να μειώνεις μια γυναίκα που ταίζει μια γάτα στον δρόμο
με το να αδικείς ένα άντρα που δεν έχει αυτοκίνητο
και κάθε λογής (μικρές ή μεγάλες) λεπτομέρειες
απλά εκφράζεις τα στερεότυπα τον ρατσισμό και την αδυναμία σου ως άνθρωπος να ζεις ελεύθερος.
Να μην νοιάζεστε αν ο άλλος άνθρωπος είναι Κροάτης ή Βέλγος
αλλά για τον χαρακτήρα του και για όσα κουβαλάει μαζί του.
Οι ταμπέλες δεν ευνοούν ούτε βοηθούν,
ο σκοταδισμός είναι χαρακίρι.
Βιαστής δεν είναι ο σαδιστής αλλά οποιοσδήποτε άνθρωπος που δεν σέβεται την αμοιβαιότητα και το δικαίωμα του άλλου να σκέφτεται και να υπάρχει όπως αυτός επιθυμεί χωρίς να επηρεάζει αρνητικά τους άλλους.
1 note · View note
feggaroneira · 1 year
Text
Έναν χρόνο έχω να σε δω και ακόμα σε σκέφτομαι...
1 note · View note
psychotiko-epeisodio · 6 months
Text
Tumblr media
Τα πιο όμορφα λογια αγάπης,
Τα έγραψα σε μια κόλλα άλφα τέσσερα,
Με ένα μισοτελειωμένο στυλό,
Στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού,
πακεταροντας ταυτόχρονα την βαλίτσα μου,
για να φύγω,
να ξεκινήσω εκείνη την ζωή που δεν θα τον συμπεριλάμβανε πια.
Δίπλωσα που λες εκείνο το Α4,
Και το άφησα κάτω από την πόρτα εκεινου ,στον οποίο απευθύνονταν.
Πια δεν είχε καμία σημασία το αν θα εκτεθω,ούτως η άλλως.
Τα πιο όμορφα λόγια αγάπης μου λοιπόν,
Δεν έμαθα ποτέ αν αναγνώστηκαν.
Αν τοποθετήθηκαν κάπου ασφαλή,
αν πήραν την αξία που τους αναλογούσε.
Υποθέτω πάντως ,από το συμφραζόμενα ,
πως μάλλον όχι,
Αλλιώς θα ήταν εδώ.
49 notes · View notes
xmake-out-hillx · 2 years
Text
Tumblr media
baby i would die for you ❤️
wish you were here
2 notes · View notes
fegg4ropetra · 2 months
Text
Αξίζει να αγαπάς, αξίζει να προσπαθείς...
Σήμερα κοίταξα έξω απ' το παράθυρο μου. Εκεί που χαζευα το χιονισμένο τοπίο γύρω μου, το μάτι μου έπιασε κλεφτα μια στιγμή σε ένα γειτονικό παράθυρο. Ήταν το μοναδικό παράθυρο με ανοιχτό φως γύρω. Ήταν το δωμάτιο της κουζίνας ενός σπιτιού. Μέσα σε αυτό το δωμάτιο ήταν μια γυναίκα που μαγείρευε. Ξαφνικά διακρίνω μια αντρική φιγούρα να μπαίνει στο σκηνικό. Της δίνει απαλά ένα φιλί στον λαιμό και πιάνει μια πετσέτα από δίπλα της για να τη βοηθήσει με τα πιάτα. Τον έβλεπα που την κοίταζε με θαυμασμό λες και έκανε το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο προσωπικό μου καθώς έβλεπα αυτό το όμορφο ζευγάρι σε μια τόσο απλή καθημερινή στιγμή.
Ξεκίνησα αμέσως να σκέφτομαι τι είναι η αγάπη τελικά... Τι είναι η αγάπη για μένα... Πάντα σκεφτόμαστε τις πιο ρομαντικές χειρονομίες. Ραντεβού, ταξίδια, λουλούδια, σοκολάτες, αρκουδάκια. Εγώ νομίζω όμως ότι η αγάπη και ο έρωτας κρύβονται μέσα σε τέτοιες απλές στιγμές. Οταν κάθεσαι στον καναπέ και βλέπεις μια ταινία με τον άνθρωπο σου. Όταν περπατάτε στο δρόμο χέρι χέρι. Όταν σε σκεπάζει επειδή παρατηρεί ότι κρυώνεις. Όταν κοιτάζεστε μέσα στα μάτια και τα λόγια πια δεν έχουν νόημα. Κάποια πράγματα είναι αυτονόητα...
Μια τέτοια αγάπη θέλω εγώ λοιπόν στη ζωή μου. Απλή. Αληθινή. Μια αγάπη σαν αυτές που βλέπουμε στις ταινίες και τα παιδικά. Μια αγάπη αδιαπέραστη, άθραυστη. Με τα πάνω της, με τα κάτω της. Τις συμφορές, τους τσακωμούς, τις επανασυνδέσεις, τις αγκαλιές, τα φιλιά, τους έρωτες. Μια αγάπη απ' αυτές που όταν χαλαει κάτι το φτιάχνουν και δεν το χρησιμοποιούν σαν δικαιολογία για να αποφύγουν την προσπάθεια. Μια αγάπη ανιδιοτελή. Μια αγάπη 50/50 που όμως μερικές φορές θα χρειαστεί ο ένας να δώσει 70/30 και αντίστροφα. Μια αγάπη σαν
του Τσάντλερ και της Μόνικα στα φιλαράκια
του Καρλ και της Ελι στο Up!
Του Ντέιμον και της Ελενα στο the vampire diari
Του Χαρντιν και της Τεσα στο After
Tου Νειτ και της Τζένι στο Someone Great
Toυ Nειθαν και της Χέιλι στο one tree hill
Tου Λίο και της Πέιτζ στο the vow
Tου Γκας και της Χέιζελ στο λάθος αστέρι
Του Γουίλ και της Στέλλα στο five feet apart
Του Κάιλ και της Λόλα στο LOL
Του Ρον και της Ερμιόνης στον Χάρι Πότερ
Δεν έψαχνα ποτέ μια τέλεια αγάπη. Δεν ήθελα ποτέ το παραμύθι. Την πριγκίπισσα με τον πρίγκιπα. Τον ιππότη με το λευκό άλογο. Το κάστρο, τα στέμματα, τα πλούτη και τα λουσα. Α��τό δεν είναι αγάπη. Αυτό είναι παραμύθι.
Απ' την άλλη δεν έψαχνα ούτε και την εφήμερη συντροφιά. Αυτή που έρχεται, σε κάνει στιγμιαία να νιώθεις έξαψη και 'καυλα' και μόλις αυτή η στιγμή έρχεται στο τέλος της μένεις με ένα μόνιμο κενό. Ένα αίσθημα απογοήτευσης προς τον εαυτό σου. Νιώθεις ένα σκουπίδι, ένα κομμάτι κρέας. Αλήθεια ποτέ δεν κατάλαβα τους ανθρώπους αυτούς που επιλέγουν να ζουν έτσι. Τι μπορεί να τους πλήγωσε τόσο που να αρκούνται σε εφήμερες επαφές και άψυχα σώματα;
Η αγάπη λοιπόν θέλει θυσίες. Θέλει να βάζεις το εγωισμό σου κάτω. Θέλει να είσαι εκεί για τον άλλον όταν στο ζητάει μα και να το καταλαβαίνεις από μόνος σου όταν δεν το κάνει. Να είσαι εκεί στα καλά μα και στα άσχημα. Να μην αποχωρείς με την πρώτη αναποδια.
Έχουμε διαστρεβλώσει τόσο τον όρο της αγάπης και τους έρωτα, που πλέον δεν ξέρουμε τι κάνουμε. Τη μια στιγμή λένε πως όταν κάτι αξίζει πρέπει να παλεύεις γι αυτό και την αμέσως επόμενη στιγμή σου λένε πως αν άξιζε δεν θα έφευγε. Η ζωή όμως δεν είναι τόσο απλή. Οι άνθρωποι είναι περίπλοκοι. Πολλοί δεν γνωρίζουν καν τι χρειάζονται οι ίδιοι. Έχουμε αναπτύξει τόσο πολύ το αίσθημα του φόβου προς τον έρωτα που δεν αφήνουμε κανέναν να ρίξει αυτά τα τείχη απλά γιατί δεν θέλουμε να πληγωθούμε. Επιλέγουμε τον εύκολο δρόμο, μακριά απ' το ρίσκο για να νιώθουμε ασφαλείς.
"Ότι είναι να γίνει θα γίνει"
"Αν είναι γραφτό δεν χρειάζεται να παλέψεις"
"Μάλλον δεν είναι για μένα"
"Σωστός άνθρωπος λάθος στιγμή"
"Λάθος timing"
Τι λάθος timing; Ποιος ορίζει το σωστό και το λάθος;
Καθησυχάζουμε το μυαλό μας με δικαιολογίες όλη την ώρα για να αποφύγουμε να ζήσουμε καταστάσεις που μπορεί να μας πονέσουν. Δεν τολμάμε για τον έρωτα. Δεν ρισκάρουμε για τους ανθρώπους που είναι εκεί για μας.
Ή το κάναμε κάποτε και επειδή δεν βγήκε σε καλό μια φορά δεν το ξαναπροσπαθησαμε. Ποιος είπε όμως πως ο έρωτας δεν πονάει; μπορεί να σε ρίξει στα πατώματα να κλαίς για μερες ολόκληρες. Μπορεί να νιώθεις την καρδιά σου να σπάει απ' τον πόνο.
Κανείς όμως δεν σκέφτεται το ποσό ωραία πέρασε μέχρι να φτάσει σε αυτό το σημείο. Το ποσό όμορφες, απλές στιγμές έζησε που θα χαραχθούν στη μνήμη του για πάντα. Ο πόνος θα περάσει. Θα γίνουν όλα αναμνήσεις και ιστορίες που θα λες στους επόμενους. Θα σηκωθείς, θα αγαπήσεις ξανά, θα ερωτευτείς, θα κάνεις έρωτα, θα γελάσεις, θα μαλώσεις, θα φωνάξεις... Θα ξαναπέσεις. Αυτό δεν πρέπει να μας σταματάει απ' το να σηκωθούμε για ακόμα μια φορά.
Πιστεύω πως για όλους υπάρχει εκεί έξω ένας άνθρωπος που θα καταφέρει να ρίξει όλα αυτά τα τείχη που χτίζουμε όσο περνάνε τα χρόνια.
"Ο καθένας είναι όμορφος σε διαφορετικά μάτια" έλεγα πάντα. Αγαπώ αυτή τη φράση. Δεν πα να είσαι χοντρή ή λεπτή, κοντός ή ψηλός, γυμνασμενος ή αγυμναστος, ντουλάπα ή οδοντογλυφίδα, ξανθιά, μελαχρινή, καστανή, κοκκινομάλλα, λευκή, μαύρη. Υπάρχει εκεί έξω, μέσα σε αυτόν τον πλυθησμό των 8 δισεκατομμυρίων ατόμων, ένας άνθρωπος και για σένα. Και για μένα. Μπορεί αυτόν τον άνθρωπο να τον βρεις στα 15, στα 20, στα 50 ή και στα 80. Μέχρι αυτός ο άνθρωπος να έρθει στη ζωή σου πρέπει να ζήσεις. Πρέπει να αγαπήσεις, να πονέσεις, να πέσεις και να ξανασηκωθείς. Να χαρείς, να νευριασεις, να απογοητευτείς, να εντυπωσιαστείς. Να βρεις τον εαυτό σου. Ή και να βρεις τον εαυτό σου όταν συναντήσεις αυτό το άτομο. Βλέπεις εμείς οι άνθρωποι νιώθουμε την ανάγκη πως πρέπει να βρούμε το ποιοι είμαστε πορευόμενοι μόνοι σε αυτό το ταξίδι. "Θέλω να βρω τον εαυτό μου" λέμε και απομακρυνόμαστε από κάθε άνθρωπο που είναι πρόθυμος να μας βοηθήσει ταξιδεύοντας μαζί μας. Γιατί νομίζουμε ότι δεν χρειαζόμαστε βοήθεια. Κανείς όμως δεν σκέφτηκε πως τον εαυτό σου τον βρίσκεις μέσα απ' τη ζωή. Μέσα απο καταστάσεις πόνου και χαράς χτίζουμε τον χαρακτήρα μας. Ξεκινάει απ' την οικογένεια, μετά περνάει στις παρέες, στο σχολείο και στο τέλος καταλήγει σε σένα. Ο εαυτός μας είναι οι επιλογές μας και το πώς επιλέγουμε να τις αντιμετωπίσουμε. Αυτό μας κάνει μοναδικούς. Αλλά ποτέ δεν θα ήμασταν αυτοί που είμαστε ο καθένας, αν καθόμασταν απλά στο καβούκι μας μακριά απ' τον έξω κόσμο νομίζοντας πως η ψυχική ηρεμία και γαλήνη θα μας έρθει ουρανοκατέβατη.
Στην ταινία call me by your name υπά��χει μια σκηνή που μιλάει ο πατέρας στον πληγωμένο από ερωτα γιο του Έλιοτ και του λέει "We rip out so much of ourselves to be cured of things faster that we go bankrupt by the age of 30 and have less to offer each time we start with someone new. But to make yourself feel nothing, so as not to feel anything, what a waste..."
Γι αυτό λοιπόν, αξίζει να πάρουμε ρίσκα στη ζωή μας. Πρέπει να ξεκινήσουμε να βλέπουμε πιο θετικά τη ζωή. Μια την έχουμε άλλωστε. Αγάπα, μίσησε, αλλά πάνω απ' όλα ζήσε.
"Κι αν δεν μου βγει σε καλό;"
Κι αν όμως σου βγει; Τι έχεις να χάσεις;
Είτε δεν θα σε βγάλει πουθενά θα κλάψεις λίγο θα πονέσεις και θα ξαναπατήσεις μετά στα πόδια σου...
Ή
θα βγει σε κάτι πάρα πολύ καλό και θα έχεις μια ακόμη εμπειρία στη ζωή σου που θα σου φέρει υπέροχες στιγμές και θα ευχαριστείς το σύμπαν/θεό που πήρες την απόφαση να το ρισκάρεις και να το ζήσεις.
Πάμε και όπου βγει...
Εσύ ποιον δρόμο θα διαλέξεις λοιπόν;
13 notes · View notes
streetchildsstuff · 2 years
Text
Tumblr media
Και ξέρεις τι σε πόνεσε περισσότερο;
Η αδυναμία σου να αγαπήσεις.
δεν πόνεσες μόνο εσένα αλλά και εκείνον
Τι σου έφταιγε εκείνος;
Σε αγάπησε απεριόριστα,
σε κοιμισε στην αγκαλιά του
είχες εφιάλτες βλέπεις ....
σου χάρισε όσα ήθελες,
τα πιο όμορφα λουλούδια
τριαντάφυλλα κόκκινα, ροζ, λευκά
κι εσυ τι του χάρισες;
ένα φευγαλέο αντίο γιατί παλι δεν τα κατάφερες.
Όλες οι ιστορίες αγάπης λένε για αυτούς που αγαπήθηκαν και έμειναν
Που αγαπήθηκαν και θυσίασαν τα παντα
Και για παντα
αλλά γι αυτούς που αγαπήθηκαν
και δεν τα κατάφεραν;
που αγαπήθηκαν και εν τελεί πόνεσαν
γιατί δεν λέει κανείς;
δεν είναι αγάπη αν δεν κρατήσει;
αν δεν ήταν αγάπη γιατί πόνεσε τόσο πολύ
μια αυτόν που έφυγε
και δυο αυτόν που τον έδιωξε
Τι παράδοξη η αγάπη τελικά ...
12 notes · View notes
den-antexwallo · 2 years
Text
Tumblr media
Ξαπλωμένοι στα λευκά σεντόνια
το παράθυρο μισάνοιχτο
δροσιά απομεσήμερου
τις φιλούσε την πλάτη
σκουπίζοντας σταγόνες ιδρώτα
που σχηματίζονται στο κορμί της
Χαΐδευε τα μαλλία της
παίζοντας με τις μπούκλες
της ψιθύριζε λόγια αγάπης
υποσχέσεις αιώνιου έρωτα
Και εκείνη καιγόταν
91 notes · View notes
Text
Θυμάσαι εκείνες τις ημέρες που καθόμασταν στην αυλή σου
Σου διάβαζα ποιήματα του Σιδηροπούλου
εσύ με κοιτούσες και μου χαμογελούσες
"Ξανά" μου έλεγες οπότε κάτι σου άρεσε
Τότε που κάθε λέξη μου αγαπούσες
Αυτή ήταν η αρχή της γνωριμίας
Και σαν να το ήξερα τότε πως θα έρθει η μέρα που θα φύγεις
Μιας και όλα τα καλά πράγματα δε κρατάνε και πολύ
Είχα ήδη μια θλίψη για τα μακρινά αριστουργήματα
Ειρωνικά σαν λογοπαίγνιο να δένει με το τίτλο του βιβλίου
Είχα ήδη μια θλίψη για όλα όσα θα έγραφα και τι θα ακολουθούσε
Για όλα όσα δεν έγραψα σε μια προσπάθεια να μη λερωσω το όνομα σου
Λόγια αγάπης μόνο ήθελα για σένα να προφέρω
Και όλα να στα προσφέρω σαν να τανε δικά σου
Και κάθε βράδυ που ψυθυριζα το σαγαπω στον ύπνο μου
Γιατί όλα όσα ήθελα τότε ήτανε δίπλα μου
Εσύ λιγάκι πιο σφιχτά με κράταγες και ζεσταινες τη λύπη μου
Έδινες πνοή στο καρδιοχτύπι μου
Τώρα... Τώρα σε λένε απουσία
Για κάθε βράδυ που με κράταγες μια μαχαίρια στο στήθος μου
Σε ποιο κρεβάτι ξαγρυπνας άραγε πλέον;
Τα σαγαπω που ακούγονται είναι ειλικρινή ή ψέμα;
Πες της να σε προσέχει σαν εμένα
Πες της πως ήσουν ότι πιο πολύτιμο είχα
Να σε αγκαλιάζει μέσα από κάθε βλέμμα
Περάσανε οι μέρες
Οι νύχτες φύγανε
Κι όμως οι νύχτες άδειες μείνανε
Έχω μια θλίψη μακρινή
Τόσο που γυρίζει κάθε θάλασσα και αναζητά το άγγιγμα σου
Μα για φαντάσου...
Πώς θα μπορούσα να λερωσω με θλίψη το όνομα σου;
Γι'αυτό και τώρα σε λέω απουσία
Τώρα που τίποτα πια δεν έχει ουσία
Τώρα που τελείωσε πια αυτή η ιστορία
Κι ανοίγω το βιβλίο του Σιδηροπούλου
Αγγίζω τις σελίδες που σου αρεσαν περισσότερο
Με την ελπίδα πως θα χει μείνει έστω το αποτύπωμα σου
Μα τίποτα
Μονάχα ένα κάρο αναμνήσεις
Για φαντάσου
Μέχρι και το αγαπημένο μου βιβλίο
Θυμίζει το όνομα σου
Τόσο που κάθε φορά που το διαβάζω
Νιώθω πως έρχομαι κοντά σου.
11 notes · View notes
elliepantazilove · 2 years
Text
Tumblr media
" ... Στο έδαφος της αγάπης, είθε οι καλές πράξεις να είναι τα φύλλα του δέντρου της ζωής, λόγια καλοσύνης τα άνθη του και η ειρήνη ο καρπός του... "
Άμμα 🤍🥀🤍🥀🤍
20 notes · View notes