#labo mo
Text
Part of my Christmas haul was some actual oudh and sandalwood oil.
I thought I knew what oudh smelled like. Hell, I thought I knew what sandalwood smelled like. You know, sandalwood? Kinda smoky and sometimes a bit acrid or even bitter? The same for oudh, tbh? Lies.
Fuck House of Creed. Fuck Tom Ford. Fuck Juliette Has A Gun. Le Labo lied. They’re robbing us all blind.
Like, for those who are experiencing this post with tolerance or confusion, allow me to explain the crazy thing about oudh
You have some (but not all) subspecies of one extremely specific species of tree called agarwood
You infect it with one particular fungus
As a self-defense mechanism to this one fungus, the tree begins to exude a resin
This resin, made by this one tree as it dies from this one particular fungus, smells like the scent that wafts from angels’ wings
It smells like if the slow-mo “love at first sight” scenes had a scent
It smells like if soft focus photos of your beloved were scratch-'n-sniff
Every time a fanfiction has said that someone “smelled like x, and y, and something that was indefinably [third person singular pronoun]”? That last thing was probably oudh
I smell so good right now
The gods cursed me with a super sensitive sense of smell but because I bore that cross meekly I have been rewarded with this hallelujah
So 10/10 review on perfume oils from Abdul Samad al Qurashi tell them I sent ya
79 notes
·
View notes
Text
🎧 NOW PLAYING: pillowtalk by zayn
📣 HAECHAN LEE. light angst, smut, husband!au, marriage!au
✍️ written in taglish | ⚠️ profanities, fingering, oral (fem receiving), squirting, riding, unprotected sex | 📅 posted on july 28th, 2022 | 🔞 minors, do not interact!
GAYA NGA NG SABI NILA, KAPAG GALIT KA, MAS MABUTING MANAHIMIK KA NA LANG.
kapag galit ka, may mga bagay kang nasasabi na hindi mo completely pinag-isipan. may mga nasasabi kang purely out of frustration and anger. pagkatapos mong sabihin ‘yun, if one of you walks out, you’ll realize it was a mean thing to say. bihira kayong mag-away ni hyuck at tuwing nag-aaway kayo, talagang away na away. pushing each other’s buttons and screaming each other’s lungs out— you think it’s because of all the pent up anger you’ve been holding on for so long kaya ganun kayo mag-away. kapag nag-aaway rin kayo ni hyuck, madalas ikaw ‘yung nagw-walkout, pero ngayon siya ‘yung umalis.
“tangina, bakit hindi nalang tayo maghiwalay kung ganito tayo?” sigaw niya sa'yo
“sometimes i regret saying i do to you, hyuck. napapagod na ‘kong maging asawa mo” iyak mo sa kanya, hindi na siya nagsalita pagkatapos nun. kahit ikaw nagulat sa sinabi mo. you never meant it that way, but somehow your mouth blabbered. napapalibutan ka ng mga basag na gamit, mga bagay na naibato niyo sa dingding dahil sa galit. ang labo ng memorya mo, hindi mo na matandaan kung anong pinagmulan ng away niyong dalawa pero sigurado kang hindi isa, dalawa kundi maraming bagay ang naungkat sa away niyo.
more than ten years na kayo ni hyuck, since highschool it has always been the two of you. grumaduate ng highschool na magkasabay, grumaduate ng college na magkasabay. ldr kayo dahil magkaiba kayo ng unibersidad but somehow the two of you made it work, kaya nga nagpropose agad sa’yo si hyuck pagkagraduate niyo at kinasal kayo a few years nung naka-ipon na. dahil sa tagal ng relationship niyo, bihira talaga kayong mag-away. napabuntong hininga ka nalang at nagsimulang magwalis ng mga basag na plato at baso, binalik mo ang mga gamit na nagalaw dahil sa inyong dalawa. ala una na ng madaling araw at nakakahiya sa mga kapitbahay niyo na naririnig nila kayong magkaaway.
ilang oras pa ang lumipas, narinig mong bumukas at sumara 'yung main door ng bahay alas kwatro ng madaling araw. alam mong nakauwi na si hyuck kaya agad mong pinatay ang lampshade para isipin niyang tulog ka na pag akyat niya ng kwarto. nakatalikod ka sa pinto nung bumukas ang pintuan ng kwarto niyo, medyo nagulat ka dahil biglang lumubog ang kabilang parte ng kama. naramdaman mo ang kamay niya sa bewang mo, hindi kasi 'to nakakatulog na hindi ka yakap-yakap kahit magkaaway kayo.
“alam kong hindi ka pa tulog,” bulong niya, “pag-usapan natin 'to oh” naririnig mo ang tono ng pagmamakaawa sa boses niya, bakit ko ba nasabi 'yun? isip mo. "mahal, please… please sabihin mo sakin na hindi totoo 'yung sinabi mo kanina, dahil hindi totoo 'yung sinabi ko. hindi ko kayang makipaghiwalay sa'yo…" lalo kang inusog ni haechan papunta sakanya at humigpit ang pagkakayakap niya sa'yo, "pero kung totoo man 'yung sinabi mo… wala naman akong magagawa eh…"
haechan is usually the funny guy, the loud guy, and people assume that he doesn't feel any sadness just because they always see him smiling. he's actually a very emotional guy; tuwing nag-aaway kayo, siya 'yung palaging naiiyak, siya 'yung palaging unang humihingi ng tawad. nagiging emotional siya kapag naguusap kayo tungkol sainyong dalawa. naririnig mo ang mga hikbi niya kaya napabuntong hininga ka at inalis ang kamay niya sa bewang mo, lalong lumala ang pag-iyak niya. umikot ka at hinarap siya, pinunasan mo ang mga luha niya, "hyuckie," tawag mo, agad niyang binalik ang braso niya sa bewang mo at hinigit ka papalapit sakanya. "i didn't mean what i said, galit lang ako and alam mo naman na kapag galit ang isang tao, madalas kung anu-anong nasasabi nila" nagumpisa kang paglaruan ang buhok niya, "please stop crying na, sorry kung nasabi ko 'yun"
"pero, pinagsisisihan mo ba talaga na nag-i do ka sakin?"
"hindi," sagot mo, "it's the best decision i made, mahal… saying i do to my highschool sweetheart na walang ibang ginawa kundi kulitin ako nung highschool… na walang ibang ginawa kundi ipaalala sakin kung gaano niya ko ka-mahal nung college… na walang ibang ginawa kundi ipaalala sakin kung gaano siya kaproud sakin sa mga araw na feeling ko wala akong kwenta— i regret saying those things to you, but i don't regret saying i do and exchanging my vows with you" nilapit mo ang mukha mo sa mukha niya, pinunasan ang mga luha at hinalikan siya sa labi, naiiyak ka na rin dahil hindi mo matiis na makita si hyuck na umiiyak, "i'm sorry, mahal…"
"sorry rin sa nasabi ko," sabi niya, "sorry kung lately kinukwestyon mo 'yung relasyon natin, sorry kung nagalit ako, sorry kung pumasok sa utak ko na ang solusyon sa problema natin ay maghiwalay…"
this time, ikaw naman ang naluha. hindi naman palaging masaya kapag kasal ka na, hindi palaging puro matatamis na salita ang nagatanggap mo sa asawa mo, may mga bagay na hindi kayo nagkakaintindihan, may mga bagay na minsan ang sagot niyo ay saliwa sa opinyon ng isa't isa. ngayong kasal ka na, narealize mo na kahit gaano kataas ang pride mo, kailangan mong matuto magpakumbaba at magpatawad.
hindi niyo namalayan ni hyuck na nakatulog na kayo, napagod dahil ilang oras rin kayong nagsigawan. pagbukas mo ng mata mo, agad mong hinanap ang orasan, 1:39 PM. buti nalang at weekend, parehas kayong walang pasok sa trabaho. nakakulong ka sa bisig ni haechan, sobrang higpit ng pagkakayakap niya sa'yo, halatang ayaw kang pakawalan. sinubukan mong gumalaw at umalis sa yakap niya, naalimpungatan ito at nagising.
"dito ka lang, wala naman tayong pasok eh" bulong nito, nararamdaman mo ang mainit niyang hininga sa batok mo, "namiss kita, mahal"
"araw araw mo naman akong nakikita" sagot mo, nilingon mo si haechan at nagulat ka nang bigla kang halikan nito. "mahal, hindi pa 'ko nagtotoothbrush…" sabi mo nung humiwalay siya para huminga, his hands traveled inside your pajama shorts and your underwear and you moaned when he started playing with your clit. "n-now?"
"need to make love to you, need to show you how sorry i was sa nagawa ko kagabi" sagot nito, "ako na ang gagalaw, higa ka lang dyan, mahal" inayos ka ni haechan, hiniga ka niya sa likod mo at inumpisahang tanggalin ang damit niya bago tanggalin ang damit mo. "mahal, ang tagal na simula nung huli nating… alam mo na"
"mhm" sagot mo, "1 month ago? bago ka umalis para sa business trip," umiling si haechan dahil 'yang business trip na 'yan ang puno't dulo ng away niyo kagabi, nagselos ka kasi dahil sa ka-partner niya sa trabaho tapos siya naman nagselos dahil sa boss mo. humalik si haechan sa labi mo, napaungol ka pa nung bigla niyang kagatin ito. inalis niya ang labi niya sa'yo at nilipat ito sa suso mo, dila niya ay bumibilog sa utong mo kaya naman napahawak ka sa ulo niya. "hyuckie" ungol mo nung maramdaman mong ipasok niya ang isang daliri sa butas mo, mabagal ang pag galaw nito pero nasasarapan ka.
inalis ni haechan ang sarili niya sa'yo, humalik sa tyan mo bago paghiwalayin ang mga hita mo at harapin ang basa mong puke. agad na tinulak ng asawa mo ang mga hita mo papunta sa tyan mo at nagumpisang dilaan ito. naghahalo ang likidong namuo sa paglalaro niya kanina pati ang laway niya. naalala mo tuloy ang unang beses niyo ni haechan, hindi kayo parehong experienced kaya kinakapa niyo lahat at hindi siya ganun ka galing kung ikukumpara mo sa ngayon. haechan can make you cum only using his tongue, he can make your toes curl and lock his head between your thighs.
"hyuckie, baby, lalabasan na 'ko…" ungol mo, napapangiti siya dahil nagsasara na nga ang mga hita mo at umaarko na ang likod mo. kapag talaga lalabasan ka na, may pagka-malikot ka. "hyuckie!"
"tangina, mahal, nagsquirt ka…" sabi nito nung nilayo niya ang sarili sa puke mo. napangiti siya at pumatong sa'yo, "ako lang talaga nagdadala sa'yo sa langit, ano?" pagmamayabang nito, "kaya mo pa o ayaw mo na? sabihin mo lang sakin,"
"need you… need you to fill me up" sabi mo, tumango si haechan at inayos ang pwesto mo, inalis muna niya ang makapal na conforter na nabasa mo bago lumuhod sa harap mo. nararamdaman mong pinaglalaruan niya ang ulo ng tite niya at ang clit mo, "w-wait, hyuck" inangat niya ang ulo niya para tignan ka, hinihintay na tapusin mo ang sasabihin. "sasakyan kita,"
"sigurado ka?" tumango ka, "pero… dapat ako 'yung babawi eh" pero dahil mapilit ka, nagpalit kayo ng pwesto ni haechan, pumailalim siya sa'yo at pumwesto ka sa kandungan niya. nararamdaman mo ang tigas ng tite niya nung pagupo mo, sa size nito, napaghiwalay niya ang labi ng puke mo. napahawak si haechan sa balakang mo nung nagumpisa kang mag-grind sakanya. hinawakan mo ang ari niya, nilinya ito sa butas mo bago dahan-dahang ipasok. "tangina, mahal… ang sikip mo, ang sarap" ungol nito nung naramdaman niyang naipasok mo ng buo ang tite niya. "mahal, ako nalang gagalaw… kapit ka lang sa headboard." sabi nito, hinayaan mo naman siyang gumalaw sa ilalim mo at kumapit ka sa headboard.
habang mabagal na gumagalaw si haechan sa ilalim mo, kaharap naman niya ang suso mo. he immediately latched his mouth on your nipple and sucked on them as if he's a baby in need of breastmilk. napapaungol ka pa dahil kinakagat-kagat pa niya ito. "ang ganda ganda mo, mahal" sabi niya sa'yo at pinisil ang suso mo. bumitaw ka sa headboard at bumaba para mahalikan mo si haechan, mabagal pero bumibilis ang pagbayo nito kaya naman napapaungol ka sa halik. "lalabasan na 'ko, mahal… saan— tangina, saan ko ipuputok?"
binaon mo ang mukha mo sa unan, ang mga daliri mo ay pumupulupot sa bedsheet. "l-loob," nanghihina mong sabi, "s-sa loob" ungol mo, mas nauna ka kasing labasan kumpara sakanya kaya nanginginig ang katawan mo. niyakap ka ni haechan, at bumilis ang pagbayo niya. inuungol niya ang pangalan mo na may halong mga mura, "hyuckie…" sabi mo nung naramdaman mong iputok nga niya sa loob at dahan-dahan na ang pagpasok ng tite niya.
you two stayed in that position for a few minutes, ikaw na mismo 'yung umalis dahil pakiramdam mo kailangan huminga ng asawa mo na wala ka sa taas niya. mabagal lang ang pagtalik niyo kanina pero napagod ka at nakakaramdam ka ulit ng antok kaya pumikit ka na kaharap si haechan. hinila ka niya palapit sakanya, ang noo mo ay nakasandal sa dibdib niya at naririnig mo ang pagtibok ng puso niya. humalik si haechan sa bumbunan mo at hinigpitan ang yakap, "mahal na mahal kita, y/n…"
#nct smut#nct dream smut#nct 127 smut#haechan smut#lee haechan smut#nct scenarios#nct dream scenarios#nct 127 scenarios#haechan scenarios#nct hard hours#nct dream hard hours#nct 127 hard hours#haechan hard hours#nct hard thoughts#nct dream hard thoughts#nct 127 hard thoughts#haechan hard thoughts
220 notes
·
View notes
Text
it's a sign
today i took a huge leap of faith... to get it over with. no regrets, no ifs and buts.
since that night, the realization, i did not reply to all of his messages. tapos nagbigay na ako ng ultimatum sa sarili ko. sabi ko, kapag ginawan ng paraan ng tadhana na magkita kami ngayong araw, magrereply ako at makikipagkita.
AT PUTANGINA BIGLANG NAGSABI NG "Pero kung gusto mo magkape mamaya, let me know!" kinakabahan na ako nito, kasi hindi ko alam kung handa akong makita talaga siya ulit.
ito na... alam kong pag-uwi ko, wala nang bukas na kapehan at talagang sobrang labo na magkita kami. kasi nga 11pm pa out ko tapos alabang to laguna pa na byahe. pero sa isip ko, hindi ganon yung angelo na kilala ko. he will make it happen if he really wants to. besides, he mentioned before na meron siyang alam na kapehan na bukas hanggang madaling araw. so, if he wants to, he would.
at ending... hindi natuloy. ni hindi ko man lang naramdaman na gusto niyang matuloy. i was fucking disappointed.
sumugal nanaman ako, kaunti man, para sa wala. lol. to think na palagi siyang nangungulit, nagyayaya, kulit nang kulit sa text tapos itong nandito na, pumayag na ako, wala man lang. pakiramdam ko, wala lang magawa sa buhay ampota. siguro nanggagago lang tapos wala namang magandang maidudulot sa buhay ko.
anyways, blocked his number. bye for good.
13 notes
·
View notes
Text
O BAKIT PA KAILANGAN PANG UMALIS PAKIUSAP LANG NA WAG KA NANG LUMIHIS TAYO'Y MAGUSAP TEKA LANG IKAY HUMINTO WAG MO KONG IWAN AAYUSIN NATIN ITO DALING SABIHIN NA AYAW MO NA. PERO PINAGISIPAN MO BA
LAPIT NG LAPIT! AKOY LALAPIT! LAYO NG LAYO! BA'T KA LUMALAYO! LABO NG LABO! IKAY MALABO! MALABO! TAYO'Y MALABO
7 notes
·
View notes
Text
may gusto ako ikwento pero parang iiyak ko nalang to kahit di rin naman ako naiiyak. waw labo. of all the days ngayon pa ako nakakita ng ganong post (hindi negative yung post pero may naalala ako from my "dark past")
sana kung mag reresurface yung traumas at hangups sa buhay pwedeng naka schedule, yung hindi sabay sabay. parang matatalo ako tonight hehe.
hindi naman new na nag sasabay sabay sa utak ko yung mga yan pero different feeling kapag may nangyayare/nakikita ka, it makes everyting real, that really went through that (yung iba you're still going through). minsan kasi kapag nag pplay lang sa utak out of nowhere mapapatanong kapa kung totoo o fcked up lang tots mo sa dami ng pina process mong memories, baggages.
19 notes
·
View notes
Text
hahaha yung miserable na nga buhay mo tas hindi ka pa marunong mag-bike at lumangoy tas ang labo pa ng mata mo tapos nakatira ka pa sa toxic household, wala ka pang pera tas mentally unstable ka pa
6 notes
·
View notes
Text
Coup de théâtre France : accusé d’avoir touché 33 000 euros des labos dont Pfizer, le directeur général de la Santé est limogé
1 note
·
View note
Text
Dalawang kwento for today.
Una, may tumawag sa akin. Akala ko bank-related, pero from Globe daw, nag-o-offer ng postpaid plan at new unit (Samsung yata, couldn't hear well kasi nasa tabi ako ng electric fan). Isang ID lang daw kailangan. Sabi ko, "pass" and then drinop niya 'yung call right away. What the hell. Hahaha.
Sinearch ko online and mukhang legit naman na may gano'ng promo ngayon, pero scammer vibes pa rin 'yung tawag. Sinayang na nga niya oras ko, binabaan pa ako nang gano'n lang. After knowing na medyo totoo naman 'yung plan 999 nag-contemplate ako saglit kung good idea bang mag-postpaid pero nope, landline calls lang habol ko dun if ever. Sobrang okay pa rin naman ng unlidata, unlicall and unlitext to all net ng smart for 499 (hindi ito available sa lahat ng smart sim afaik pero ewan ko kung nagbago na).
Pangalawa, may pinanood akong course na ang title ay SEO Writing Masterclass by Surfer. Na-amaze ako na andami kong napanood kaagad eh samantalang nags-struggle akong tapusin 'yung "training" videos sa company (main job).
But then again, nasa 3-5 minutes per video lang naman itong online course, visually appealing pa ang presentation and organized ang content. 'Yung sa company, para akong bumalik sa school eh ('yung amboring magturo ng halos lahat). And may parts na sobrang labo like hindi ko alam saan nanggaling, bigla na lang may new data, ako ba dapat mag-derive no'n from raw source? Brining up ko na and na-clarify naman ni boss 'yung iba pero naubusan na kasi kami ng time para dun sa iba pang questions, siguro next week pa ulit ako maliliwanagan.
Also, sobrang daming apps and sites na kailangan ko ng access para makapagwork nang maayos, kaso mag-iisang buwan na ako eh wala pa ring usad 'yung access request sa ilan sa kanila. Actually hindi naman ito fault ng any particular na tao kundi ng system. Sana i-open na lang 'yung access sa lahat kasi wala naman na akong time kalikutin 'yung irrelevant sa trabaho ko. And sana naasikaso na ito bago pa ako nagstart ng further trainings, kasi 'yung nangyayari, na-"orient" na ako sa process and methods, pero since dun mo siya sa app or site gagawin, walang actual application. Then may quizzes and next steps na related dun (so ideally may access ka na talaga). Nagpipile up ang backlogs.
Well, may trust issues 'yung company este may strict data privacy measures in place. May ala Snowden kaya rito??? Sa bagay, I don't even deal with sensitive data, kung makikita man ng random people 'yung mga pinaggagagawa namin, kami-kami lang din makakagets nu'n. If may data breach or whatever issue man, isa lang din sa amin ang salarin.
Oh well, one day at a time. Basta slow and steady wins the race.
3 notes
·
View notes
Text
A love letter for Raego,
I don’t know pero lagi pa rin kita nararamdaman kahit wala ka na. I’m sorry, that we hadn’t had a chance to properly say goodbye to each other. Minahal kita ng sobra, and i was so sure with you pero napakarami nating hindrances that ended the precious thing we have. After mo, never na ako naka experience magmahal ng totoo, ni magkagusto sa iba hirap na hirap ako kasi feeling ko yung piraso ng puso ko nasayo padin. I cannot see myself in a relationship with others kasi kahit san ko ibaling yung tingin ko, ikaw parin yung naiisip at naaalala ko. Ikaw parin yung comfort zone at tahanan ko. Wherever you are right now, I hope na you’re at peace, so that I can totally be at peace na rin and maka-move on na ng totoo. Pero ang hirap, kasi ikaw yung huling tao na minahal ko ng husto, na nasabihan ko kung gano ko kamahal, at naramdaman yung saya at inspirasyon na bumuo sa bawat araw ko nung nandito ka pa. Alam mo ba na pinagkakasya ko lahat sa hapon yung mga gawain ko dahil ayaw ko palipasin ang buong gabi na di kita nakakausap? Umasa ako na makikita parin kita pero ang labo na kasi wala ka na. Bat ganun, kung kelan naman sigurado na ako sa tao, ang iksi naman ng buhay. Kung kelan sa wakas nakikita ko na yung sarili ko na may makakasama ako sa pagtanda, pero yung taong yun di naman pala aabot sa mga panahong yon. Di ko maintindihan kasi kahit saan ako mapunta, sayo parin ako napapabalik. Ano bang meron sayo na kahit wala ka na pero ikaw pa rin. You deserve all the love and all the best in the world. Mabuti kang tao at hinahangaan kita sa galing, sipag, tiyaga, sincerity, at pagiging selfless mo. Sadyang this world is too cruel for you. Pero i hope next lifetime, sana i can still meet you ulit. And i’ll promise na iingatan kita and i’ll make you feel that you’re enough. Tinignan ko kanina yung discord account mo, ako parin yung nakalagay sa profile picture mo. Wherever you are, magkasama man tayo o hindi, i’ll always be your friend and i’ll still continue to support you from afar. I’m always happy and proud sayo na kahit you’re given lang a short life pero ang dami mo ng naachieve for yourself. Isa kang taong puno ng talento, talino, at pangarap. Napaka strong mo and kahit anong mangyari, hindi ka sumusuko. Mahal na mahal kita raego! Thanks for being a part of my life kahit saglit lang. I’m always thankful to be able to meet someone like you and i’m always grateful for the memories we have. You’ll always have a special place in my heart. Soar high and stay happy!! I love you! 🤍🤍🕊️🕊️
#love letter: my true feelings#dear diary#virtual diary#love#tumblr#reminiscing#missing someone#self reflection
4 notes
·
View notes
Text
MULI MONG SINDIHAN..."
Panginoon
Hindi ako maayos ngayon
Alam ko sa akin ay
May ibang bumubulong
Alam ko na may gustong manakit sa akin
Ramdam kong ako'y isa sa kanilang mithiin
Ngunit Panginoon, Ikaw pa rin
Ikaw pa rin nawa ang maghari sa akin
Pakiramdam ko kasi
Hindi na Kita mahal
Halos nahihirapan na akong huminga
Kasi ramdam ko din na ako'y nasasakal
Nasasakal na ako
Sa bawat problemang nakakaharap ko
Halos mamatay na ako
Sa sitwasyong ngayon ay nadadaanan ko
Sobrang labo
Sobrang gulo
Ayoko sanang gawin
Pero ako'y naaaya pa rin
Hindi ako ganito dati
Ni hindi ko kayang magrebelde
Hindi ko rin kayang gumanti
Ngunit bakit ngayon, apoy ko'y tila di na nakasindi
Tila ba ako'y pinag aagawan
Ng Mabuti at Kasamaan
Na isa dapat sa kanila
Ako'y sasama
Ang Iyong pag-ibig
Sa akin ay pilit ipinapadama
Alam kong ako'y namamanhid na
Ngunit mata ko pa rin ay lumuluha
Walang araw na ako'y
Hindi mo kinausap
Na hanggang sa aki'y pag-unat
Ako'y nais Mo pa rin na makausap
'Di Ka nagsasawa
Sa isang tulad ko
Kahit na langit Ka
At lupa ako
Ang Presensiya Mo'y
Patuloy Mong pinakikilos
Hanggang sa Ikaw ay
Makilala ko pa nang lubos
Yakapin Mo ako, Ama
Gusto kong manatili sa Iyong Presensya
Sapagkat alam ko
Sa Iyo'y may kapayapaan at ginhawa
Sindihan Mong muli
Ang aking Pananampalataya
Nang hanggang sa huli
Ikaw ay aking makasama.
3 notes
·
View notes
Text
Sa tuwing nakikita ko ang mga ebidensya kung gaano kita kamahal ay nakikita ko rin kung gaano ako katanga. Ang magmahal ng isang tulad mo'y kasing labo ng kinawkaw na kanal, sabaw ng dinuguan at ilog ng marilao habang ang nag iisang malinaw sa malabo kong paningin ay ang imahe ng iyong mga ngiti na siyang kumikiliti sa mga paruparong hindi mapakali tila lahat sila'y ayaw nang magkubli at gusto nilang ikaw ay tumingin naman sa akin. Sa akin na hindi naman talaga kapansinpansin habang ikaw ay isang makiniang na bituin na nagniningning at lahat kami'y gusto kang abutin at sa lahat na iyon ay hindi ako ang napili at kailan ma'y hindi mo mapipili. Dahil sa tuwing nakikita ko ang mga ebidensya kung gaano ka kaningning ay nakikita ko rin kung gaano ako hindi kapilipili.
#poetry#tula#spoken word#poem#poets on tumblr#tagalog poetry#tagalog#poems#maikling tula#tulatulaan#makalaya#malayang tula#manunula#manunulat#poets#poetic#poetscommunity#the tortured poets department#poetry fragments#filipino writers#filipino words#filipino poetry
1 note
·
View note
Text
03/12
Pano ko ba cocompose tong ganto uhm. Ok naman kanina.. GSIS ako, office siya. Ok naman.
Dapat nga ipipilit ko na bakod ako ni jepri kahit wala naman. Di sana talaga ko sasabay. Kaso ano nanaman nangyari. Miss na miss ko. Nakakainis.
Edi yon. MOA. Dinner. Tas ewan ko, nag inarte sa CLN. Taena labo e. Init ng ulo enangyan. Di ko din alam tuloy irereact.
Pero eh, naglambing naman sa bus. Also tunaw na tunaw puso ko sa mga salita ampota.
"Anong gusto ng mahal ko na yan?"
🫠🫠🫠🫠🫠
Nyi e tapos kesyo magrerender. Tatanong tanong pa kung bawal siya magrender. As if may choice ako?! Tas humirit ng "bat kasi" ay teh edi go kung gusto mo.
Kaya dapat next time di nko magtatanong e. Tigas din ulo Tellie eh!!! hmp. Eniwei muntik nko sumakay ng Kabihasnan. Matutulog nalang ako.
0 notes
Text
hindi na naman kita maintindihan, ang gulo mo mandin, pero tama siguro ang instinct ko, katulad ko pinipigilan mo lang din ang iyong nararadaman, pero minsan di rin talaga, eh pwede naman nga kase tayo bumalik sa dati as friend, ikaw din nagsabi mismo noon, pero ikaw din naman itong nag seset ng walls, ang labo mo talaga
3/3/24
0 notes
Text
Anong Special skills mo?
A poem - September 28, 2017
Kaya ko pong magbigay ng oras sa taong hindi kayang magpahalaga.
Kaya ko pong mag effort sa maling tao dahil di raw nya makita.
Kaya ko pong bumyahe ng tatlong oras o higit pa makita lang sya.
Kaya ko pong maghintay kahit nagmumukha nang tanga.
Nakakatawa na may parte ng buhay
Hindi mo alam kung saan ka lalagay
Yung kaya mo pa rin maghintay
Kahit na alam mong nakakangalay
Hindi ko nga alam kung ito ba ay skills
Dahil stalking ay truly and really kills
Pero sadyang ganun naman raw talaga
Pag mahal mo, di rin maiwasan na ikaw ay magduda.
Minsan nga para ka na rin tanga
Malaman mo lang kung nasaan kaya s'ya
Sino kaya ang kasama n'ya,
Ako kaya eh naiisip rin n'ya?
Effort raw ang hanap n'ya.
Ano pa ba ang kulang, ano pa?
Buong oras na nga nailaan sa kanya
Hindi na maisip, kulang pa ba?
Ang labo nga minsan ng mundo
Parang ikaw na sobrang gulo
Kaya minsan talagang nakakabobo
Ano ba kasi talaga ang gusto mo?
Mahal mo nga talaga, naman, oo.
Inintindi mo pa rin nga nang buong buo
Nag adjust ka na nga nang todo-todo
Pero sa huli ikaw pa rin ang naiwang bigo.
Mapagbiro nga talaga ang tadhana
Naisip ko habang nakatanaw sa bintana
Pinilit mo na nga na gawing masaya
Pero mas pinili pa rin n'ya na mangaliwa pa nga.
Hindi talaga sapat na mahal mo lang
Lalo kung sa kanya, ikaw ay wala lang
Masakit isipin pero mas okay na rin
Kaysa umasa ka na ikaw pa rin.
Sa bawat umpisa, laging may dulo
Na akala mo’y wala kaya sinimulan mo
Pero tuloy pa rin ang buhay mo
Kaya naman sa lungkot wag magpatalo.
Parang ulap lang 'yan sa tag ulan
Bumibigay rin kapag nahihirapan
Ngunit may araw rin na ika’y sisikatan
Na syang papawi sa iyong kalungkutan.
Kung lahat nga ay natatapos
Isipin mo na lang ikaw rin ay makakaraos
Pasasaan ba ang lungkot rin ay lilipas
Kasama ng mga kaibigan mong walang kupas.
#original poem#the philippines#experience#skills#thoughts#writing#art tag#friends#for keeps#the netherlands
0 notes
Text
bakit ka ba naguguluhan? ang labo mo kasi. di ko alam kung saan lulugar sayo, ano bang intention mo. di ko rin alam bat ilang araw ko na tong iniisip. hindi naman ganito dati.
bakit kasi lumitaw ka na naman? wala na lang lagi pasabi. tapos kailan ulit? gusto mo bang abangan?
0 notes
Text
Nakita ko sa fb memories ko yung shopee flashback ko nung 2021 tas nakakatawa talaga na puro sa ex-crush ko yung items na nandun. Hindi pa yung tipong "ah bibilhan ko siya ng ganito", siya talaga nagpapasuyo sa akin na bumili sa shopee. Takang-taka nga ako before bakit sakin pa yon nagpapabili kasi ang layo-layo ko naman sakanya tas once or twice a year lang kami magkita since may lockdown non. Saka bakit hindi sa other friends nya na mas malapit, ganun? Eh hindi naman nya need ng taga-abono kase nagsesend naman sya sa gcash agad ng pangbayad. Ang labo talaga. Ahahahahaha. Minsan pa uutusan ako non bumili tas ipapalalamove na lang sakanila???? Hahahaha. Di ko magets yung thought process talaga kasi bakit di mo na lang idirekta sainyo, di ka ba marunong gumamit ng shopee pls tuturuan na lang kita??? Ahahahaha.
1 note
·
View note
Last Seen Blogs
aknownreylo
but i do
levithenerd0
Levi the rougish bardlock
timmyuppet
Timmy Uppet and Friends
hyghlife80
Untitled
mal3blive
ملعب لايف | mal3blive