Bazı şeyler zaman ister, bazı şeyler acıyı sever, bazı şeyler yok olmayı diler... Düşüncelerime boğulurken, nefesim boğazımda düğümlenirken benim yaptığım tek şey saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırabilmekti. Hissettiğim şeyleri dışa vuruyordum elbette fakat dilime gelmiyordu. Geliyordu geri itmek zorunda kalıyordum. Başıma giren ağrıların, bitmek bilmeyen iç seslerin, gerçekte olmayan şeyleri görme çabam, başarılı olabileceğime olan inancımın başarılı olamayacağımın inancına dönüşü başını aldığı gibi gidiyor ve sanki bir sonu yokmuşcasına dibe batırıyordu. Uzun zaman sonra hissetmediğim bir duygu hissettim: Sevgi. Ben gerçekten birini sevebildim. Uzun zaman sonra... Bunu yazma sebebimi elbet anlamışsındır elbette sonu umduğum gibi bitmedi. Hatta bu hikayenin net bir sonu olmadı. Kaçak Gelinleri, İnadına Aşk dizilerini ziledin mi? izlemediyse finaline bakmanı tavsiye ederim. Belli bir sonu yok, hiçbir şey çözüme kavuşmadı ama o hikayenin sonu oydu. Bizim hikayemizde böyle bitti işte. Çok güzel hissettim hemde çok. İlk başta her şey rüya gibiydi. O ilk gün gerçekten hayatıma bir gecede giren birinin hayatımın bir parçası olabileceğine inanmamıştım. Oldu... Ek olarak içimde büyüyecek acının temeli oldu. Bunu tanışmamızdan bir sonraki günde olmuş olan buluşmamızda anlamıştım. Anlamıştım başımın belası olacağını ve bana yaşatmasına izin vereceğim şeyler için kendimden deli gibi utanacağımı bilememe rağmen uzattığı elini tuttum. Elini tuttuğumda utandım ama en çok kızdım. Bu kadar mı sevgiye ihtiyacım vardı da en küçük hareketi üzerime alınıyordum. Ben beni sevdiğini söyleyecek ama hiç sevmeyecek olan birine inanmıştım. En çok buna inanmıştım. Bize... Yanılmadım. Geçmişindeki karaktersizliğini bıraktığını değiştiğine inanmayı seçtiğimde en büyük hatayı yaptığımı biliyor ve aptal gibi bu hatayı onunla yapmak istiyordum. Bir insanın arkadaş çevresi neyse o değiştiğini söylese dahi onlar gibidir ve bir araya geldiklerinde onun asla seninleykenki gibi kaldığını düşünmemeliydin. Düşündüm... Sevince kör olduğumu ve alttan aldığımı farkettim. Yapmamalıydım. Fiziksel olmasa dahi duygusal olarak aldatıldığımı öğrendiğim o gün. Bırakıp gitsem dahi ayrılamadım, yuttum ve yapmamalıydım. Benim için her şey o gün bitmişti. İlk önce kafamda bitirdim, acısını çektim, yasını tuttum daha sonra o malum gün. Ve o değerli gün... 4 Kasım 2023 akşamı. Üniversiteye başladığı ilk gün, içtiği ilk gün ve ilişkimizin son bir telefon konuşmasıyla bittiği gün. Yanlış anlama ayrılık konuşması yapmadık. Sarhoş olmuştu ve ne yaptığını bilmiyordum tiksindim daha çok soğudum en son dediğim şey "Sonra konuşuruz." Konuşmadık. O günden sonra ne ben ona yazdım ne o bana yaptığı hata için arayıp sordu ne de özür diledi. İnsan sevdiğinin gönlünü alırdı. Erkekler sevdiği kadını terk etmezdi kullandıkları kadını terk ederlerdi. Ben yine çok sevmiş ve sevilmemiştim. Üstüne kullanılmış ve aptal yerine konmuştum. Bu hayat her şeyi unutsun benim 10 yılda yaşayacağım duygusal çöküntüyü onun bana 1 ay 20 günde yaşattığı o çöküntüyü unutmasın. Başta da dediğim gibi bazı şeyler zaman ister, bazı şeyler acıyı sever, bazı şeyler yok olmayı diler, bazı şeyler bir daha aynı hatayı yapmamak için kendisine demirden duvar örerdi. O bazı şeyler ben ve aklım. Belki de sensin. İyi olsun geceler.

Denizler dalgalanır rüzgar eserken ve hisler ölür Sirena yazarken;

r/d

;

Karanlık bir hikayeye belki sonu renklenir umuduyla başladım.

Annemi kaybettiğimde herkes yazardı sorardı, şimdi allahın bir kulu çıkıp da demiyor ki nasılsın, demek sadece acıdıkları için sormuşlar. Anladım ki bu dünyada bir tek annem vardı benim… yanlız kaldım.

Eskiden seni anlatmaya kelimeler yetmezdi. Şimdi ise tek bir sözcüğü bile ziyan etmem senin uğruna.

•Anlamam nedenini,

•Üzmüşler bebeğimiii

~bu gecenin şarkısı~ 🐣

Otoban dolusu gürültüyü sıkıştırıp

Beynime;

Doğaya kaçıyorum.

.

Sana ilk sarıldığımda hissettiklerimin hâlâ etkisindeyim

Dışarıdan ruhsuzun tekiyim, şahsen içime bakılınca da pek bi şey gözüktüğü söylenemez 🤝

Ellerim klavyede öyle boş boş ekrana bakmaktan kendimi alamıyordum. Sanki cümleler benden kaçıyordu. Bilmiyorum ben mi onlardan kaçıyordum. Kim kimden kaçıyor bir fikrim yok fakat bildiğim tek şey düşünmekti. Düşünmeden duramıyorum: Sen gerçekten var mıydın? 18 Ağustos akşamı onca kalabalığın arasında sanrı mıydı gördüklerim? Sen aslında gerçek değil miydin? Ben mi uydurmuştum seni? Cidden sevmiş miydim seni? Cidden sevmiş miydin beni? Sen vardın ve ben sana inanmış mıydım? Peki sen, sen hiç inandın mı bana? Belki hiç inanmadın belki yedek belki yalan belki sahteydim... Sözlerin sahte miydi? İnandığına inancım yalan mıydı? Aldığın kolye... Aslında onu ben mi aldım kendime? Ben mi kurdum seni kafamda? Aşkımızı ben mi yarattım kafamda? Peki kontrol bendeyse neden gittin benden? Ben mi izin verdim sana? Sen mi verdin yolu bana? Peki bu sorular neyin nesiydi? İkinci bir sen mi yaratmaya çalışıyordum? Hayır... Sorduğum hiç bir sorunun cevabı yoktu. Belki bir tanesinin vardı: Beni hiç sevmemiş olman. Çok çirkindim. Seninleyken çok çirkin hissediyordum, şu an çok güzelim. değiştim. Değiştirdin, beni kullanman, kendimi kullandırmam beni olgunlaştırdı. Annem "Özgüvensizlik yarattı sende." dedi. Doğru muydu dediği? Ah özür dilerim, anneler hep doğruları söyler. Sen benden o cıvıl cıvıl kızı, hevesiyle insanları eğlendiren, gülümsemesiyle insanları güldüren kızı aldın; gurursuz, alttan alan, tabiri caizse yutan, sönük, özgüvensiz, mutsuz ve bir o kadar bitkin bir kız verdin. Beni öylece bıraktın ve acımasızca umursamadın. Merak etme artık bende üzülmüyorum artık sensiz 58. günümdeyim ve aştım. Seni değil seninle olan birkaç güzel anılarımızı özlüyorum. Artık bakmıyorum fotoğraflarımıza. her şeyimizi sildim zaten istesemde bakamam. Bunları yazıyorum çünkü artık içimden atmalıyım seni. Sana yazmıyorum bunları ilk defa hissetmiş olduğum duygularımı yazıyorum. Dedim ya en doğru duygularımı en yanlış insanda harcadım diye. O doğru duygularımı anlatıyorum. Ağlamıyorum anılarımızı hatırladığımda. Ağlayamıyorum, hissim kalmamış sana. Düşünsene, hayatımda sonsuza kadar kalmasını dilediğim kişi yaptığı hatalarla vermesi gereken küçük bir özrü bile vermeden defolup gidiyor. Sana koymaz mıydı? Seni bilmem ama ben en dibe battım. Üstelik sınavım var. 'Çocuk' gitti kız konuları yetiştirmeye çalışıyor. Komik değil mi? Nefesim kesildi, sebebi nedir bilmem. Yaptın bunu bana ve bize. Değdi mi bilmem ama değdiyse içimdeki kül öfkeme dayanarak söylüyorum çok mutlu ol ama asla mutlu olma. Hep benimle olacaksın sanmış, birbirimize ait olduğumuza inanmak istemiştim. Ölene kadar benimle olacaksın sanıyordum. Nereden bilebilirdim bir mevsim geçişi olduğunu.

Denizler dalgalanır rüzgar eserken ve hisler ölür Sirena yazarken;

r/d

;

"Sessizliğin içinde boğulduğunuz oldu mu?

Ya da kafanız su dolu küvette veya denizin içinde boğulduğunuz oldu mu?

Benim oldu.

Sessizlik aslında o kadar gürültülüydü ki delirecektim. Beynimin içinde susmayan sayısız sesler. O seslerle arkadaş oldum.

Sonra denizden korktum.

Yükü benden daha çok diye.

Hani insanlar rahatlamak için kayalıklara çıkarda içlerini denize dökerler ya... Ben o denizden korktum.

Oysa ki mavinin her tonuna aşıktım."

(Kitaptan alıntı)

Biz bu dünyanın gece 12'den sonrasıyız...

Bakın şunu da söyleyip uyuyorum. Hani "Mutlu uyumak lazım azizim. Madem uyku yarı ölüm halidir, o halde mutlu ölmek lazım her gece.." diye söylüyor ya pek sevdiğim şair Cemal Süreya. Sizin de dursun aklınızda. Hepimiz bu sözün naifliğini, hassasiyetini iliklerimize kadar hissedip hareket edersek karşımızdaki insanları incitmeyiz. Ben öyle düşünüyorum ama yine kendi kendime düşünüyorum ve uyuyorum ve sabah yine aynısınız!

Yara üstüne yara açan adamın yaralarından öpmek isterdim.

🕊

Sen şimdi yanımda yepyeni bir türkü gibisin

Hiç görmediğim yıldızlar gözlerine doğmuş

Bir büyüklük duygusu dağlar gibi yüreğinde

Ah biz mutluluğu böyle aranıp duracak mıyız?..

Gün kara gece kara

Zindanımın adı sensin

Yaz bunu bir kenara

Boynun bükük döneceksin.

Varsın geçsin yazlar kışlar

Beklerim ben mevsim mevsim

Haberini verir kuşlar

Sanma böyle sevilirsin

Sensiz kalkan her kadehte

Her şarkıda benimlesin

Sen adımı anmasan da

Hep duamda dilimdesin…

Duygularıma tercüman bir şarkı bırakıyorum bu gece buraya…

Ve içimdeki karanlığa inat bu gece sözleri rengarenk yazıyorum.