Bu gece kar tanelerini seyrederken, Sevdiğin şarkıyı dinliyorum...
Engel olamıyorum yanaklarıma düşen damlalara, Kaç gecedir uykusuzum bilmiyorum. Bildiğim tek şey, şimdi çok uzaklardasın Kollarımı açsam sarılır mısın? Oralarda bir yerlerde sen de özlüyor musun? Bazen her şeyi boşverip bana koşasın geliyor mu? Hasret karlı dağları aşarmış da bir gururu geçemezmiş. Aşıklar en çok gecelere yenilirmiş. Bu gece sen uyurken, Buluttan bir battaniyeyle örteceğim üstünü. Rüzgarın uğultusuyla gönderdiğim, Bir masal fısıldayacağım kulağına. Eğer bir gün yolun düşerse buralara, Gün ışırken, şehir uyanırken kapımı çal. Cam kenarındaki eski koltuğumda seni bekleyeceğim. Plakta dönerken sevdiğin şarkı, seni düşleyeceğim.. 🌿🍷🌔
Ne yapalım biz de gitti deriz,
Yalan sevgilerden, gözyaşları kurudu deriz
Sahte gülümsemeni bir kez daha yemeyiz ama,
Sahilde bir ev gibiyim beni tanıdı deniz..♠️♠️♠️
Kabullenmek bu dünyadaki en zor şeylerden biri...🪴
Çünkü insan kabullenirse inandığı, hissettiği, düşündüğü neredeyse her şey değişecek. Belki de bir şeylerin aslında zannettiği gibi olmadığı gerçeğiyle çarpışacak. Doğup büyüdüğün evden, mahalleden, şehirden aniden taşınmak gibi...
İnsanlar severdi. Çok severdi hemde... Öyle severlerdi ki*onun* için canlarını bile verirlerdi. Ama bazı insanlar yanlış severdi. Yanlış zaman da severlerdi... Yanlış kişiyi, yanlış yerde, yanlış sevgiyle severlerdi.
Sevgi emek miydi, bilmiyordum ama sevgi, aşk ile aynı şey değildi, işte bunu çok iyi biliyordum. Aşık olmak kolaydı. Sevmek ise en zoru. Ölesiye aşık olmak da vardır, öldüresiye aşık olmakta. Sevgi ise tek türlüydü. Ya severdiniz, ya sevmezdiniz. Ya *onun* için yaşardınız, yada sevmezdiniz. Ya *onun* için zor olanı kolay yapardınız, yada sevmezdiniz. Ya *onun* için dünyayı karşınıza alırdınız, yada sevmezdiniz. *Onun* için savaşırdınız, yalanlar söylerdiniz, canınız yanardı ama işte çok güzel severdiniz. Öyle sevdikten sonra zaten *ondan* bir adım beklemezdiniz çünkü *ona* olan sevginiz size de yeterdi.