Yanında kısa kalırım, sana aşkım devdir, Sırf sen seviyorsun diye, ben kendimi sevdim. Birlikte dik duralım, dünya boyun eğsin, Bırak güzel gözlerini, gözlerime değsin...♠️♠️♠️

Seviyorsun, özlüyorsun ama sevildiğine emin olamıyorsun ya? Orda ölüyorsun.

Unutulmuş bir eşyayım. Üstü tozlanmış, bir köşede bekliyorum. Birileri için en önemli anlarda yanlarına alınmış sonra da bırakılan bir eşya. Yakınlık yok , sevgi yok , dürüstlük yok . Hiçbir duygu yok . Sadece kullanılmışlık hissi var , daha fazlası değil . Her an kırılabilir bir eşya , çoğu yerinde büyük çatlaklar var . Bazı çatlaklar açık , bazı çatlaklar bantlarla kapatılmaya çalışılmış . Pek de çirkin olmuş . Zoraki gülümsemelerin yer edindiği dudaklarım kıvrım yeteneğini kaybediyor . Kalbim katran karası , yaşama sevincim ölü . Niye varım diyorum kendi kendime . Gerçekten niye varım ? Kırılmak ve kırmak için mi ? Ölü mü beklemek için mi ? Niçin ? Hissedemiyorum artık. Ruhumu her gün biraz daha kaybediyorum. Kendimi affetmeyeceğim , kimseyi affetmeyeceğim . Sonra öleceğim.

“Doğru kişiyle geçirdiğiniz her an kalitelidir..”

hayat çok zorluyor,yapayalnız hissediyorum,her şeyi başarabileceğime dair bir bir destek,her zaman yanımda olabileceğine dair birine ve kocaman sarılmaya ihtiyacım var.

Beni ve dünyayı öpüyorsun Ayaklarınızın altında yüzer Ve mutlulukla uçmaya hazırım… Ve tüylerim diken diken oldu. Seninle sıfırdan başlıyorum Bu hayat geri sayıyor. Bunca yıldır bekleyen… Muhtemelen gerçekten istedim Yolda buluşmak Senin gibi biri canım! Diğerleri geçti Kalbinize ve ruhunuza dokunmadan! Deniz gibi sende boğuluyorum Baş aşağı dalın sen benim için çok değerlisin

Birine ne kadar dürüstçe açılsanız da, hâlâ açıklayamayacağınız şeyler vardır.

Paralel evrende bile üzgünümdür ben, paralel evrende bile kesin kendime bir şey dert ediyorumdur.

Sessizliğin içinde ki gürültünün kaynağı, sessizliği seçmiş bir topluluğa ait. Hiçbir şey anlatamayacak, anlayamayacak kadar yorgun olan topluluk her şeyi anlatma çabası içerisinde . Birkaç sözcük , binlerce sessizliğin içinden gelen feryatlar aslında. Herkesin tek derdi biraz gülmek , biraz anlaşılmak , biraz yaşamak , biraz yaşadığını hissetmek... Düşünceler , istekler ve acılar fazla , umutsuzluk diz boyu. Bugünün saniyeler sonrası yük , saniyeler sonrası korku .