Sensizlik bana çok iyi geldi

Ne kadar da ihmal etmişim kendimi

Umurumda değil iyi ki bitti

Omuzlarımdan koca bir yük gitti

Çoktan alıştım yokluğuna

İnan ki

"Pembe ve mavi uyum içindedir, ama ben gökkuşağındaki her renge aşığım."

Sevgili ebeveynlerim, ben ayrılıyorum

Sizi seviyorum,ama gidiyorum.

Artık bir çocuğunuz olmayacak

Bu gece

Kaçmıyorum, uçuyorum

İyice anlayın, uçuyorum

Tüttürmeden, alkolsüz

Uçuyorum,uçuyorum

evet bana çok güzelsin dedin ama,göz teması kuramadığımı fark ettin mi?gülerken hiç elimle ağzımı kapattığımı fark ettin mi?konuşurken bir anda kendimi soyutlayıp bir yere dalmamın sebebini biliyor musun?bir şeyi sıkıntı yaptığımda dudaklarımı soyduğumu? bi şeyler anlatırken sürekli ellerimi boynuma götürdüğümü fark ettin mi?bana iltifat ettiğine neden sana yalancı dediğimi hiç düşündün mü?neden sürekli midemin bulandığını biliyor musun?en ufak bir bağırışta korkuğumu biliyor musun?utanınca salak salak hareketler yapıp kıpkırmızı olduğumu ve birisine değer veriyorsam onun hayatımın başrolünde olduğunu biliyor musun?evet belki sana göre güzel olabilirim ama bunları farketmek isteyeceğin zaman da güzel gelecek miyim gözüne?

'gözlerim hep üzerinde'

Hiç yıldızları izlediğin oluyor mu? Ben hemen hemen her gece izliyorum. Hepsi uzaktan aynı görünüyor ama aslında o kadar farklılar ki... Her gece gözüm coşkuyla parlayanların arasında ufak, sönük bir tanesine takılıyor. Kendimi onun yerine koyuyorum. O da etrafinda o kadar yıldız varken kendini yalnız hissediyor mudur?

Mutlu muyum? Aslında küçüklüğümden beri insanlar sürekli şanslı biri olduğumu söylüyor ama bana sorarsanız cehennemde gibi hissediyorum, bana şanslı olduğumu söyleyenlerse benimkiyle kıyaslanamayacak ve ölçülemeyecek kadar mutlu görünüyorlar.

Seni koruyacağım sana bile sezdirmeden. Gökyüzü gibi uzaktan ve beklentisiz Gereceğim yüreğimi üzerine. Sevmek biraz da bu değil midir?

dev bir dalga gibi hayalinin peşinden git.yıkılsan bile geriye dönme,asla.çünkü şafağın en karanlık olduğu zaman ,güneş doğmadan hemen öncedir.

'Hiçbir zaman içinde bulunamayacağımız fotoğraflar, asla önünde duramayacağımız binalar, adım atma ihtimalimizin dahi olmadığı merdivenler. Binemeyeceğimiz trenler, alamayacağımız biletler, gidemeyeceğimiz şehirler. Sokakta yürürken karşılaşma ihtimalimizin olmadığı insanlar, asla duyamayacağımız cümleler, gelmeyecek günler, geçmeyecek yıllar..'

sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana âşık olur muydunuz?