belki

Belki artık konuşmuyoruz ama iyiki vardın;)

bazı hikayeler bitmez yarım bırakılır

YARİM KALAN AŞK NEDİR DİYE SORMUŞSUNUZ BUDUR:

“Yarım kalmış insanlar,yarına inanmazlar.”

+Ne zaman bitecek söylesene?

-Özgürleşince küçüğüm.

+Ne zaman özgürleşeceğiz?

- Gözlerimi ebediyete kapatınca.

+Ölünce mi yani?

-Buna ölüm diyorlar. Bilmiyorlar ki asıl ölüm nefes almak, bunun adı özgürlük küçüğüm.

Doyasıya yaşamayı yasaklamışlar , elimizden çekip almışlar da hiç sesini çıkarmamışsın gibi. Haklarını suyun damlasına kadar bilirken ağzına kilit takılmışta anahtarını okyanusta kaybetmişliğin suskunluğunu yaşıyor gibisin . Hiç sen sen değilsin bu aralar. Senden öte bir sen var karşımda. Ama mahçup ama hazin ama sessiz. Suskunluğun içime işliyor. Eksik anahtarını ben tamamlamak istiyorum ama ya gidersen ya giderken geri vermeyi unutursan en kötüsü ya bir daha aklına hiç gelmezsem ve ben hep böyle yarım kalmaya mahkum kalırsam ya da zaten kaldıysam ...

Kendimi sonunun asla belli olmadığı bir filmde gibi hissediyorum. Ucu açık bırakılmış bir finalin hüznünü kalbimde taşıyorum sanki.

Belki de kendim yarım kaldığım için o kitabın tamamlanmasına katlanamadım... O yüzden yarım bıraktım...

İnsanlar gider, anılar kalır.

Bazen bir kolye bazense bir fotoğraf.

Canımızı acıtan şeylerle vedalaşmamız gerekir.

Çünkü, bazen vedalaşmaya kıyamadıklarımız

Sarılamayacak kadar uzakta olabilirler.

Lalaaaa

"Verdiği hasarın farkında olmayan insana neyi nasıl anlatacaksın. Bir kere ben sana bunu nasıl yaptım diye, ben seni nasıl bu hale getirdim diye üzülmeyen, bir kere kaybetme korkusuyla eli ayağına dolanmayan insana neyi anlatacaksın."

gözlerin en sonunda sonum olucak

“Yarım kaldık, sen de anla artık”

Sevdikleriniz henüz yanınızdayken onlara doya doya sarılın. Bir gün çok geç olacak ama bunu o gün farkedeceksiniz. Hiç bir şeyi yarına bırakmayın, her şeyi bu gün yaşayın, çünkü belki de yarın yok, hiç olmaycak. Ertelemeden yaşayın hayatınızı,geç olmasını beklemeden, şimdi yaşayın...

Benim için artık çok geç.