#want dit is gewoon een inleiding | Explore Tumblr Posts and Blogs

jurjenkvanderhoek · 3 years

Text

Gezang uit de wereld volgens Jos Houweling

Verwrongen gezichten. Gapende monden. Dat is het eerste wat me opvalt bij het openen van het boek van fotograaf Jos Houweling. En meteen wil ik het ook weer dichtslaan. Wat een afgrijselijke mombakkesen. Het is niet waardig bekeken te worden. Denk ik nog, in eerste instantie. Het boek leg ik van me af, op de stapel van 'nog te doen'. Onderop? Dat zou je denken. Nee, gewoon als eerste in de wachtrij. Ik wacht het juiste moment af. En dan pak ik het weer. Sla het beschouwend open. De uitgave is qua afmeting en voor wat betreft dikte een lijvig boek. Veel platen erin om te bekijken. Weinig woorden te lezen, enkel een tweetalige korte inleiding van de kunstenaar zelf.

Houweling maakt foto's die hij bewerkt tot collages. Voor deze uitgave Zing/Sing heeft hij vooral koren en solistisch of in kleine groepjes zingende mensen gefotografeerd. Gezichten heeft hij weg gepoetst en de lege vlek een nieuwe invulling gegeven. Complete gezichten van de andere mens, maar ook samengestelde gelaten - van hier een stel ogen, van daar een mond en ergens nog een neus vandaan geknipt. Wanneer ik de platen serieus bekijk zie ik veel verschillen, maar ook overeenkomsten. Details zijn grappig uitgewerkt. Maar ook kom ik in een enkele plaat dezelfde grimassen tegen. Ook herken ik gezichten, deze doen vertrouwd aan alsof ik ze eerder elders zag. Maar namen schieten me niet te binnen, helaas.

Gaandeweg het boek worden de groepen zingende mensen kleiner. De koren zingen samen, ook wel met een enkele stem. Ze zingen in koor, ieder het eigen zwijgend geluid. Tegen elkaar in of en bloc waarin de klanken zich mengen, lijkt het. Maar die klanken moet ik er wel zelf bij verzinnen, in mijn hoofd laten klinken. Het me verbeelden, of inbeelden.

Kerkkoren, gemengde koren, mannenkoren, vrouwenkoren, maar ik zag nergens een kinderkoor. Kwintetten, kwartetten, achtergrondkoortjes, trio's, duo's, een solist. A-capella en met begeleiding van orkest. Maar telkens in stilte. Er is geen gezang te horen, geen toon klinkt. Mensen mogen overigens ook niet groepsgewijs zingen bij deze pandemie en oplopende positieve coronatesten. Dus dat ze hun mond houden met open mond is een duidelijk teken in en van deze tijd. Doen ze dan alsof, zingen ze dus play-back. Doen alsof is de essentie van alle kunst, lees ik ergens de mening van Houweling. Dus dat zal best hier ook het geval zijn.

Om de stilte figuurlijk te doorbreken zijn de beelden daarom krachtig neergezet, moeten wel extra aanspreken omdat de dimensie van geluid node wordt gemist. Door de kracht van de stem, die ruimte verdient en krijgt, zijn de gezichten verwrongen tot maskers. Sowieso krijgt een gezicht onnatuurlijke trekken wanneer de mond open gaat. Kijk maar eens naar etende mensen. En wat te denken van slaperige en daardoor gaperige mensen. De gelaatstrekken krijgen monumentale proporties, lijnen en rimpels lopen welhaast gebeeldhouwd over het gezicht.

"Wegens omstandigheden moest het bij mij thuis stil zijn, om reden die niemand aangaan", verantwoordt hij het verschijnen van zijn boek Zing/Sing. "Corona en nog wat. Dus, geen geluid en zeker geen muziek." Uit frustratie gaat hij zangkoren fotograferen. Van de zangers en zangeressen verwijdert hij hun monden, ogen en neuzen. "Dit was zoals ik me voelde." Genoeg hebbend van zijn zelfmedelijden geeft hij de koorleden later andere monden waardoor ze helderder, krachtiger en mooier lijken te zingen. Gestolde emoties, vindt Houweling. "Ze zingen schitterend, dapper en soms vals. Ze zingen met dank aan mijn fototoestel en mijn computer." Neemt in zijn werk de fotografie het over van de schilderkunst? Wie het weet mag het vinden.

Hij plakt ook figuren in stille fragmenten van zwartwit films. Om de stomme film te laten spreken. Men zingt in de huiskamer, in de studio, op straat, maar nooit in de badkamer want er moet telkens een sociaal element in de plaat aanwezig zijn. Eigenlijk maken de figuren echter vrijwel nergens oogcontact. Een ieder schijnt de eigen partij te zingen, de eigen rol te spelen. Losse elementen in een groter geheel. Op een enkele plaat hebben dames mondkapjes voor. Zingen ze? De opgeheven hand met microfoon doet het vermoeden. Niet altijd is het stel een homogene groep, meer een samenraapsel van figuren uit aan elkaar verschillende opnamen. Er komen blote dames langs die door de mannenbroeders met wellust worden beschouwd. De monden vallen open, de stem stil.

De platen in het boek lijken een (te)veelheid in variatie op het thema. Maar elke bewerkte foto is een zoekplaatje, er valt meer te zien dan in de eerste oogopslag voor mogelijk is gehouden. Ieder figuur heeft de eigen uitdrukking, hoewel deze gestolen is van de ander. Want ik stel me zo voor dat de werktafel van Houweling bezaaid ligt met monden, ogen en neuzen. Geknipt uit bladen of van eigen camera. Zo kan hij naar hartenlust combineren en samenvoegen. Maar dat is een romantisch beeld, al het knip- en plakwerk vindt natuurlijk plaats in de computer. Het digitale archief moet talloze gezichten herbergen, gesorteerd naar onderdelen. In een plaat kom ik wel dezelfde blikken en uitdrukkingen tegen. Zo bijeen geraapt zodat het stijlvol past in de compositie.

Ze zingen die gezichten. Laten hun stem zien. Of ze schreeuwen het leven van zich af. In luid protest tegen dit al te lang durend gevecht tegen het virus. Ze komen in opstand tegen de maatregelen. Lenen de stem van de buurman, huren het gezicht van de naaste. Verschuilen ze zich achter de ander, durven ze zich niet uit te spreken als zichzelf? Schaamteloos in het gezicht van die ander gekropen, zich schamend voor de eigen uitdrukking. De grimassen spreken boekdelen. Schrikken af, maar zijn ook wel meelijwekkend. De monden galmen, de neuzen snuiven. De ogen zijn dan gesloten of sperren zich wijd open, al naar gelang de partituur piano of forte, pianissimo of fortissimo aangeeft. Gezongen met emotie, mijmerend, dan wel met grote kracht, schreeuwend bijna. De mimiek van de mensen verdient een nadere bestudering. Hoewel het persoonlijke individuen zijn, reageert de een in uitdrukking wel op de ander. Zonder geluid is er degelijk commentaar. Blikken van afgrijzen door een valse noot. Gesloten ogen bij een gevoelige toon. Het is een bijzonder boek met bijzondere mensen, die ik zomaar tegen kan komen in mijn wereld.

Fotoboek “Zing/Sing”, fotocollages van Jos Houweling. Uitgave Stichting Voetnoot, 2020.

#voetnoot #jos houweling #zing #sing #fotocollage #fotografie

1 note · View note

overwijs · 4 years

Text

Dag 111 – “Alles is anders”

Dit verhaal hoort bij mijn werkdag van dinsdag 20 oktober.

Op meerdere scholen al bijna gewoon, bij ons voor het eerst. De druk om lessen zoveel mogelijk door te laten gaan is dit jaar hoger dan ooit. Docenten met verkoudheidsklachten moeten thuisblijven, moeten getest worden en docenten moeten in quarantaine, ze missen lessen. Lessen die dan of overgenomen worden waar het kan, of uitvallen.

Normaal gesproken konden we een groot deel van het uitval opvangen met invallessen door andere docenten, maar als het aantal afwezigen groter is dan normaal, heb je niet genoeg invaldocenten meer over op een dag. En vallen er dus lessen uit.

Omdat de druk op doorgang zo hoog is, is er op veel scholen besloten om lessen te streamen. De docent geeft les vanuit huis en een student, onderwijsassistent of collega zit bij de klas om de orde te bewaren terwijl ze kijken naar de docent op het grote scherm. Het is niet iets waar wij in geloven, want zo laat je het lijken alsof een docent enkel de brenger van informatie is, dat de interactie met de klas en het klassenmanagement zo makkelijk overgenomen kan worden door iemand zonder een bevoegdheid hiervoor.

Toch, om echt een mening te kunnen vormen, moet je het geprobeerd hebben. Vandaag was er een docent in quarantaine zonder klachten en konden we het proberen. Ik was de ‘gelukkige’ die er bij mocht zitten. Met wat geluk was ik eerder dan de klas aanwezig in het lokaal, ik start mijn laptop op, log in in de les en zeg mijn collega gedag. Ik richt mijn laptop op de deur van het lokaal en zij begroet de leerlingen. Als zij gaan zitten en mijn collega enkel het lawaai van de schuivende stoelen hoort, hoor ik haar opmerken dat ze alleen de voorste rij leerlingen ziet.

De leerlingen helpen mij en wijzen mij op de boekenkast, ik pak een stapel boeken voor onder mijn laptop en zet mijn collega op een soort voetstuk. Ze ziet nu een groot deel van de klas, maar niet iedereen. Ze begint haar les en deelt haar scherm. “Oh, nu zie ik jullie niet meer”. Onze moeite was dus voor niets.

Met veel bewondering luister ik naar mijn collega, aan het geluid van de stemmen hoort ze wie er praat, ze wijst leerlingen aan op basis van de plattegrond die ze schijnbaar bijna uit haar hoofd kent. Af en toe help ik haar door te vertellen dat “een blond meisje op de eerste rij haar vinger op steekt”, of door een vraag te herhalen.

Mijn collega hoort bijna alles en heeft duidelijk een goede band met de klas. Mijn leidinggevende en ik, bekijken het samenspel van de docent en deze brugklas. Toch konden wij het beide het niet laten om ons deze les voor te stellen met klas uit hogere leerjaren, waar het stukje orde houden veel groter is dan in deze klas met schatjes die als vanzelf stil werden. Met een collega die er bij zit, die de klas niet kent of zelfs iemand zonder een onderwijsbevoegdheid. Dat is toch echt andere koek.

De les verliep super, en toch had mijn collega in 20 minuten nog maar slechts haar inleiding van haar geplande les van 25 minuten af. Ze had veel meer tijd nodig dan anders in het lokaal. Mijn leidinggevende en ik liepen weg, na een geslaagde les, maar met onze bedenkingen. Los van het feit of je dit kan bemannen (kunnen we op dit moment namelijk helemaal niet) en of onze collega’s dit digitaal aan zouden kunnen (een aantal zal een stap daarvoor moeten maken), vragen wij ons ernstig af of dit de beste oplossing is. Ik weet dat dit op andere scholen gedaan wordt en ik kan mij dan niet anders dan afvragen, en – werkt het daar?

Wij nemen deze ervaring mee naar de tekentafel. We zijn er nog niet over uit. Zo probeer je te anticiperen op de situatie van nu, terwijl de volgende dag de nieuwssites (en ja, ook de kranten) volstaan met berichten over de scholen die mogelijk weer zullen sluiten en loop je tijdens het mee rennen met de situatie misschien alweer achter de feiten aan.

Alles is anders en blijft veranderen, we denken met weemoed terug naar het onderwijs waar men vorig jaar nog over klaagden. Alles is anders en we blijven ons aanpassen. Alles verandert, sneller dan wij.

Je zoekt naar een trui, want je hebt het te koud

Je loopt langs een spiegel, en ineens ben je oud

Dan ga je naar buiten, daar raast het verkeer

Naar de overkant durf jij al jaren niet meer

Alles verandert sneller dan jij

Alles is anders, het spijt me, je tijd is voorbij

Je vlucht een café in voor warmte en wijn

En je ziet dat het allemaal kinderen zijn

Dan klinkt er een flard van een lied dat je kent

En valt het besef, dat jij de enige bent

Alles verandert sneller dan jij

Alles is anders, het spijt me, jouw tijd is voorbij

Je kijkt naar een meisje, maar ze kijkt dwars door je heen

Ze lijkt op je vrouw, die op een zomer verdween

Soms kwam er een kaart uit Parijs of Berlijn

Maar nu is het stil, waar zou ze toch zijn

Alles verandert sneller dan jij

Alles is anders, het spijt me, je tijd is voorbij

Je reist in je hoofd naar het dorp van je jeugd

Waar je alles begrijpt, en waar iedereen deugt

Er nog bakkers en melkboeren, kleermakers zijn

De brievenbus rood, en groen is de trein

Je nadert het einde, je werk is gedaan

Het ligt op een hoop, en je kijkt er 's naar

Maar je krijgt geen beloning, eerder een straf

Ze willen je woning, schuif op naar het graf.

Alles verandert sneller dan jij

Alles is anders, het spijt me, je tijd is voorbij

#lvnslssn #docent #leerling #onderwijs #afbeelding #blog #lessen #les #streamen #quarantaine #uitval #inval #op afstand #hybride

1 note · View note

legendarylovernerd · 4 years

Text

5 eenvoudige stappen om uw eigen website op maat te bouwen

Ik zie keer op keer dat mensen gewoon een gratis of betaalde lay-out krijgen en er wat inhoud aan toevoegen en zeggen dat ze een aangepaste site hebben. Dit is niet correct; ze hebben geen aangepaste site.

Om een site op maat te maken, moet u deze zelf samenstellen of een website-specialist deze voor u laten vervaardigen. Designmarkaz het moet in ieder geval uitzonderlijk zijn en aangepast aan je karakter.

Er zijn tal van dingen waarmee u rekening moet houden wanneer u een aangepaste site maakt; er zijn gebiedsnamen, faciliteren, FTP-programmering en nog wat. Momenteel zijn deze dingen gematigd bescheiden of geen kosten, dus maak je de verloren tijd niet in.

Hier zijn enkele eenvoudig te volgen stappen om een aangepaste site te maken:

# 1 - Krijg uw eigen space-naam en maak deze uniek voor uw site. Kies de juiste naam van de ruimte om te coördineren waar uw site over gaat

# 2 - Krijg geweldige en solide facilitering. Te vaak ga ik over mensen heen, dus begrijp dit gewoon niet en krijg op dat moment enige facilitering om uiteindelijk te proberen over te schakelen. Kijk voorzichtig naar faciliterende organisaties. Het belangrijkste waar u zeker van moet zijn, is hun hulp. Als de kans groot is dat ze betrouwbare hulp krijgen, komt het goed.

# 3 - Uw grafische afbeeldingen, hoe vaak u ook zult horen dat ontwerpen uw site er professioneler en beter zullen laten uitzien, dit is gewoon niet in alle gevallen meer echt. U hoeft zich geen zorgen te maken over ontwerpen op uw site om het te laten werken. U kunt inderdaad illustraties op uw site hebben, maar ze toch basic houden, vergelijkbaar met de voorkant van uw item voor de kans dat u er een verkoopt, een afbeelding van uzelf, u kunt bovenaan een eenvoudige koptekst hebben, maar dat is het niet ' t fundamenteel. Ik heb ontdekt dat ik meer supporters krijg zonder de header :)

# 4 - Uw formaat houdt uw ontwerp eenvoudig en eenvoudig te gebruiken. Je route hoort aan de linkerkant te zijn, want dit is de plek waar veel mensen ernaar zoeken, omdat het er altijd op alle verschillende sites of over de top is geweest. Website designmarkaz probeer niet te veranderen wat werkt! Zorg ervoor dat uw lessen duidelijk zijn voor uw gasten, gebruik geen extravagante bewoordingen die ze waarschijnlijk niet zullen begrijpen en die duidelijk zijn voor wat elke classificatie is.

# 5 - Inhoud! Dit is het belangrijkste aspect van uw site en u moet er zeker van zijn dat u inhoud van hoge kwaliteit overbrengt. Houd uw inhoud kort en direct. Maak projectielen om de belangrijke delen eruit te laten springen. Maak korte secties van 3 of 4 zinnen. Als u subfuncties op uw pagina's heeft, zijn er tegenwoordig veel mensen die eenvoudig pagina's onderzoeken. Zorg ervoor dat u uw gasten precies vertelt wat u ze moet doen en hoe ze dat kunnen doen.

Daar ga je 5 eenvoudige stappen om een aangepaste site te fabriceren, deze te gebruiken en je kunt binnen enkele ogenblikken op alle mogelijke manieren je eigen speciale aangepaste site hebben. Het bouwen van sites is tegenwoordig eenvoudiger dan ooit in de recente herinnering, aangezien er niet veel mensen meer zijn die om ontwerpen en extravagante brandbestemmingen geven, zijn ze handiger om uw pagina te verlaten met dat spul erop, op dat moment leest u uw site echt. .

In het geval dat u liever vertrouwd wilt raken met siteplanning, schrijf ik ondubbelzinnig Inleiding tot de basisprincipes van webdesign voor, dit eBook zal u stukje bij beetje helpen bij het bouwen van een site.

Laura doet al meer dan 3 jaar webdesign. Haar webpagina biedt artikelen en items om iedereen te helpen bij webplanning. Kijk vandaag nog op haar site!

[designmarkaz.net]

#designmarkaz #website designmarkaz

1 note · View note

majonijs · 2 years

Text

Sad

“Sad” is een nummer van Bo Burnham, een Amerikaans cabaretier. Het muziek genre is theatermuziek maar de stijl is cabaret.

Dit lied gaat over droevige dingen die de zanger in de wereld ziet. Na de inleiding wordt hij sarcastisch en gaat het over hoe we moeten vergeten dat we verdrietig zijn en moeten lachen om alle trieste dingen.

In dit liedje worden droevige dingen gezegd op een humoristische manier. Ik vind dat grappig voor zover je dat grappig kunt noemen. Want sommige dingen gaan wel iets te ver maar anderen zijn gewoon zo “dom”. Bijvoorbeeld een man met 1 oog in een 3D film dat is nogal dom maar een kindje dat ijs laat vallen op haar dode moeder gaat te ver voor mij. Op het einde zegt hij het ook als je alles blij ziet dan toon je eigenlijk geen empathie. En hij zegt het ook als grap dat de wereld grappig is met alle slechte dingen dat hij dan een sociopaat moet zijn. Hij wil aantonen dat je de wereld niet alleen verdrietig moet bekijken maar soms ook blij MAAR ook niet altijd blij. Als er iets slecht gebeurt mag je best wel droevig zijn.

De samenklank is eenstemmig. De zanger zingt solo. De stemkleur klinkt helder. Het ritme is ingewikkeld. Het tempo van het liedje is afwisselend snel - matig. De zanger begeleidt zichzelf met een piano.

De vorm van het liedje is als volgt opgebouwd:

Intro / Strofe 1 / intermezo / Strofe 2 / Intermezo /Strofe 3

Wil je het liedje beluisteren, dat kan op volgende link:

https://www.youtube.com/watch?v=HLSvY1fKQI4

0 notes

sripremaya · 4 years

Photo

3 SEPTEMBER 2020, 09:10 UUR, DONDERDAG - IST, NITHYANANDA SATSANG - ENGELSE KERN GEVOLGD DOOR TAMIL SATSANGH. TAMIL GIST VOLGT HIERONDER. *PARAMASHIVA'S BERICHT RECHTSTREEKS VAN KAILASA: *REALISEER DE SADASHIVA TATTVA IN JE. *DE DOOD KENNEN, IS JOUW DIMENSIE. *ALS JE WEET DAT VERNIETIGING EEN VAN JE DIMENSIES IS, WORDT HET VERNIEUWING. *ALS JE WEET DAT JE JEZELF IN DE WAAN ZET, KOM JE UIT DE WAAN. *ASSIMILEREN EN BEGRIJPEN DAT DE DOOD OF WAANIDEE NIET AAN JE WORDT OPGEDRONGEN, MAAR EEN VERLENGSTUK IS VAN JE DIE JE BENT VERGETEN ALS JE EIGEN MANIFESTATIE, GEEFT JE DE KRACHT OM TE LEVEN! *AL MIJN KINDEREN: DEZE LES ZAL JOU ALS MIJ MAKEN! *HET HUISWERK VAN VANDAAG IS: JE ZOU MOETEN ZITTEN EN DEZE HELE SATSANG MOETEN TRANSCRIBEREN. DIT IS DE BELANGRIJKSTE BOODSCHAP VAN DE PARAMASHIVA. *IK GA EEN BELANGRIJK PRINCIPE UITLEGGEN MET EEN TECHNIEK. *DE DOOD GEBEURT VOORTDUREND IN ONS ALLEMAAL OP MEERDERE NIVEAUS. * ELKE KEER DAT LEVENSENERGIE JE VERLAAT, VOEL JE JE LAAG, ZELFS JE VERMOEIDHEID, IS DE DOOD OP EEN BEPAALDE MANIER. CONTINU, MILJOENEN EN MILJARDEN CELLEN DIE IN JE STERVEN - IS DE DOOD! * ZELFS ALS JE JE SCHEERT, WORDT EEN DEEL VAN JE LICHAAM UIT JE VERWIJDERD. JE EXTENSIES - JE HAAR, JE NAGEL - ER WORDT IETS UIT JE VERWIJDERD. *ALS JE IETS VOELT ALS JE EXTENSIE - ZOALS GELD OF MENSEN - EN DAT WORDT UIT JE LEVEN VERWIJDERD - ZELFS DAT IS DE DOOD! DAT IS WAAROM HET VERBREKEN VAN RELATIES ZO'N DIEPE PIJN VEROORZAAKT. *ALS JE IN EEN VROUWELIJK LICHAAM BENT, ELKE KEER ALS JE ONGESTELD BENT, EN DAT EI DAT LEVEN ZOU MOETEN WORDEN, JE LICHAAM VERLAAT, IS HET DE DOOD. *IN EEN MANNELIJK LICHAAM, ELKE KEER DAT DE MANNELIJKE ENERGIE, SPERMA, JE LICHAAM VERLAAT, IS HET DE DOOD. *DE DOOD IS NIET ALLEEN HET STOPPEN VAN JE HART. OP MEERDERE NIVEAUS GEBEURT HET OP MEERDERE MANIEREN. WAT JE DENKT ALS JIJ EN HET JOUWE, HET VERLATEN VAN JE LICHAAM, IS DE DOOD. *'JEZELF VERLATEN' IS DE DOOD! *BEGRIJP DIT HEEL DIEP: *EEN EENVOUDIGE TECHNIEK DIE IK DIRECT VAN ARUNAGIRI YOGISHWARA HEB ONTVANGEN: *ARUNAGIRI YOGISHWARA IS LETTERLIJK ALS MIJN VRIENDELIJKE LIEVE OOM AAN WIE IK ALLES KAN VERTELLEN! IK ZAL HEM ALLE RODDELVERHALEN VAN TIRUVANNAMALAI VERTELLEN! HET IS NIET ZO DAT IK ALLEEN MAAR SERIEUZE GESPREKKEN MET HEM HAD OVER VERLICHTING, KOSMOS, PRAPANCHA. IK VERTELDE HEM ZELFS ALLE GERUCHTEN EN RODDELS UIT HET DORP! *OP HET MOMENT DAT IK HEM VERTELDE OVER EEN STERFGEVAL IN HET DORP WAAR DEZE BEJAARDE STIERF EN VEEL MENSEN SAMENKWAMEN. IK VROEG HEM, 'WAT IS DE DOOD EN WAT IS DE IMPACT ERVAN OP HET LEVEN'. HIJ GAF ME VEEL PRACHTIGE INZICHTEN EN OOK ERVARING MET HOE HET LEVEN BEWEEGT. *UITEINDELIJK, IK WILDE DIT ENE BELANGRIJKE DEEL TEGEN JE ZEGGEN. IK VROEG HEM, 'HOE DE ANGST VOOR DE DOOD TE OVERWINNEN?' HIJ STREKTE ZIJN HAND UIT EN VROEG, 'ALLES WAT IK VRAAG, GEEF JE'? IK ZEI GEWOON, 'ALLES WAT JE VRAAGT IS VAN JOU'. HIJ ZEI, 'GEEF JE LEVEN AAN MIJ'. IK ZEI, 'IK WEET NIET HOE IK MOET GEVEN, DUS WAT IK WEET ALS MIJN LEVEN, ERVARING ALS LEVEN, IS HET JOUWE. IK GEEF, NEEM HET ALSJEBLIEFT AAN.' IK LEGDE MIJN BEIDE HANDEN EN HIELD ZIJN HANDEN VAST, LEGDE MIJN HOOFD IN ZIJN HAND EN VERKLAARDE, 'IK GEEF ALLES AAN JOU.' *HIJ ZEI, 'NU BEN JE DOOD'. EN EIGENLIJK ZAG IK, DAT ALLES STOPTE MET FUNCTIONEREN. IK WEET NIET HOE LANG DIE PERIODE WAS. HET VOLGENDE WAT IK HOORDE IS, 'IK LEEF IN JE VANAF NU. IK HEB MIJN LEVEN AAN JOU GEGEVEN. ALLES WAT JE NU HEBT IS EEN BONUS. IK GEEF MIJN LEVEN AAN JOU, DAT BETEKENT DAT IK ME IN JOU MANIFESTEER. VANAF NU WORDT HET LEVEN DOOR MIJ GEGEVEN ALS EEN GESCHENK, BONUS. NA DIT, KUN JE NERGENS MEER OVER KLAGEN, WIE DAN OOK! JE KUNT HET LEVEN NIET VOOR LIEF NEMEN. JE KUNT NIET BANG ZIJN DAT JE DIT OF DAT VERLIEST. JE BENT AL ALLES KWIJT! WAT JE OOK HEBT, HET IS MIJN GESCHENK. *HET SOORT INNERLIJKE KRACHT DAT ZICH IN MIJ MANIFESTEERDE MET DIT ENE INCIDENT....! MIJN HELE SYSTEEM IS GEREORGANISEERD! *VAN TOEN TOT NU TOE, WANNEER IK ENIGE MOEILIJKHEDEN VOEL VAN BUITENAF OF VAN BINNENUIT, ZAL IK ME MAAR ÉÉN DING HERINNEREN: IK BEN AL DOOD. WAT IK NU OOK BEN, WAT IK OOK HEB, HET IS EEN BONUS. *DIT BESEF BLIJFT OOK NU NOG IN MIJN LIJF ZITTEN! HET VERJONGT ME ELKE KEER ALS IK HET ME HERINNER OF ALS IK EXTERN EN INTERN PROBLEMEN HEB. IK HERINNER ME DAT IK ZIJN HANDEN MET BEIDE HANDEN VASTHIELD EN DAT IK VERKLAARDE: 'IK GEEF ALLES AAN JOU' EN HIJ VERKLAARDE: 'JIJ BENT DOOD'. *ZO IS MIJN LEVEN ZIJN GESCHENK. ALLES IS ZIJN GESCHENK. JE MAG NERGENS MEER OVER KLAGEN. IN MEERDERE DIMENSIES BEGON IK HET TE BESEFFEN: 'IK KAN MIJN LEVEN NIET MEER ALS VANZELFSPREKEND BESCHOUWEN. IK KAN MAAR ÉÉN DING HEBBEN: DANKBAARHEID! IK KAN NIET KLAGEN! GOD! *WAT EEN VERSCHUIVING HIJ ME IN HET LEVEN HEEFT GEGEVEN! WAT EEN VERANDERING HEEFT HIJ MET MIJ GEDAAN, MET MIJN HELE COGNITIEVE SYSTEEM! HET IS ALSOF IK HET DERDE GEZICHT VAN SADASHIVA IN MIJ BESEFTE! *DE LAATSTE PAAR DAGEN, LEG IK DE 36 TATTVAS VAN PARAMASHIVA UIT - SHIVA TATTVA, SHAKTI TATTVA. NU LEG IK SADASHIVA TATTVA UIT, HOE JE SADASHIVA TATTVA DEEL VAN JE KUNT MAKEN. *OP HET MOMENT DAT IK IN DEZE RICHTING BEGON TE DENKEN, KON IK NIET KLAGEN OVER DE AANVALLEN VAN BUITENAF WAAR IK MEE TE MAKEN HEB. IK KAN ZELFS GEEN ENKELE INTERNE REACTIE HEBBEN OMDAT IK DOOD BEN! IK HEB ME AL WEGGEGEVEN AAN PARAMASHIVA! DUS ALLES IS MAAR EEN BONUS! *IK WEET NIET OF HET EEN TRUC IS OF EEN TRAKTATIE VAN MIJN GOEROE OF EEN TRUCAGE TRAKTATIE! MAAR HET IS TE SMAAKVOL, TE HEERLIJK! *IK SPREEK NIET VOOR MILJOENEN MENSEN. IK SPREEK VOOR EEN PAAR VAN MIJN GELIEFDE DISCIPELEN, MIJN KINDEREN, DIE EEN DIEP VERLANGEN HEBBEN OM ZICH MET MIJ TE VERHOUDEN ZOALS IK MET MIJN GOEROE ARUNAGIRI YOGISHWARA HEB GEDAAN. *NU STREK IK MIJN HAND. WIE ER OOK KLAAR VOOR IS, WAAG HET OM TE DOEN WAT IK MET MIJN GOEROE HEB GEDAAN. *NU KAN IK ME DUIDELIJK REALISEREN HOE MIJN GOEROE DE DOOD ALS VERJONGING IN MIJ HEEFT GEMAAKT. * ZELFS NU IS MIJN LEF GESTERKT. *ALLEMAAL VALLEN DE LEVENSSITUATIES LETTERLIJK OP MIJ ALS EEN BERG, IK WEET ALLEEN DAT IK AL LANG DOOD BEN, EN NU WAT IK OOK VAN HEM HEB, ZODAT IK GEEN ANGST VOOR DE DOOD KAN HEBBEN EN OOK NIET KAN KLAGEN. WAT ER OOK IS, HET IS EEN BONUS! IK HEB NIETS TE VERLIEZEN. ER KAN NIETS ERGERS MET ME GEBEUREN, WANT IK BEN AL LANG DOOD. *DIT ENE BESEF MAAKT ME ECHT WAKKER. NU IS DE DOOD EEN VERNIEUWING GEWORDEN. DE SAMHARA IS EEN DEEL VAN MIJ GEWORDEN. HET IS NIET MEER VAN MIJ AF. *IN DE TEMPELTANK DOEN BRAHMANEN EN SHIVACHARYAS SHRADDHA EN ZELFS VOOR DEGENEN DIE KOMEN, DOEN ZE RITUELEN VOOR HEN. HET ZAL ALLEEN OP BELANGRIJKE DAGEN IN DE TEMPELTANK MOGEN WORDEN UITGEVOERD. HIJ NAM ME DAAR MEE NAARTOE, LIET ME ZITTEN EN LIET ME SHRADDHA VOOR MEZELF UITVOEREN. HIJ GAF ME OOK SHRADDHA OM ME SYMBOLISCH TE VERKLAREN DAT IK DOOD BEN EN ALLEEN HIJ LEEFT IN MIJ. *OF HET NU EEN TRUC OF EEN TRAKTATIE IS, OF EEN BEDROG, HET IS HEERLIJK OM TE LEVEN IN HET LICHAAM WAAR HIJ ZICH MANIFESTEERT. HET IS ZO HEERLIJK OM HET LEVEN TE ERVAREN WAAR HIJ ZICH MANIFESTEERT. *HET MOOISTE IN DE GURU PARAMPARA TRADITIE IS, GURU GEEFT NOOIT GEBODEN. HIJ WEKT ALLEEN MAAR JE BEWUSTZIJN. JE GAAT DOOR MET HET ZINGEN VAN ZIJN GLORIE VANWEGE DE MANIER WAAROP HIJ JE BEWUSTZIJN WAKKER MAAKT. *HINDUÏSME IS NIET GEBOUWD OP GEBODEN. HET IS GEBOUWD OP HET BEWUSTZIJN. *IK KAN DEZE ERVARING NIET ZOMAAR VERTELLEN ALS MIJN EIGEN CLAIM. ELKE SUPREMATIE DOOR HET VERWIJDEREN VAN MIJN GOEROE, OMDAT HET HELE DING ZO SAPPIG IS ALLEEN VANWEGE MIJN GOEROE. DE OP BOEKEN GEBASEERDE TRADITIES EINDIGEN IN GEBODEN EN SAAIE VERDUNDE SOMS ZELFS BEGOOCHELDE GS PARAMPARAM GEBASEERDE TRADITIES ZIJN HET MEEST SAPPIG LEKKER. GEZEGEND ZIJN ZIJ DIE VAN GOEROE'S HOUDEN! GS PARMAPAR IS DE HEERLIJKSTE LEVENDE COMPONENT VAN HET HINDOEÏSME. *IK GEBRUIK NIET EENS HET WOORD LIEFDE. IK GEBRUIK EEN MEER RAUW WOORD; 'LIKE' GOEROE! *ALS HIJ ZIJN HAND NIET HAD UITGESTREKT EN IK NIET HET 'GEVOEL VAN VERBONDENHEID' HAD, ZOU IK NIET DE HEERLIJKHEID VAN DE DOOD ALS VERNIEUWING HEBBEN ERVAREN. IK HAD GEEN GROTE INLEIDING OVER 'SADASHIVATTVA EN OVER 'ALS JE BELOOFT OM JE LEVEN AAN MIJ TE GEVEN ENZ.... IK HEB GEWOON EENVOUDIGE GEHECHTHEID EN EENVOUDIGE GEHOORZAAMHEID! *ALLEEN NADAT IK BEGON TE MANIFESTEREN WAT HIJ ME OOK GAF, REALISEERDE IK ME, 'O GOD, DE DOOD IS GEEN DOOD MEER. HET IS OPWINDENDE VERNIEUWING! *ALLES IN MIJN LICHAAM WERD LEVEND! *IK GA VANDAAG MIJN HAND UITSTREKKEN NAAR JULLIE ALLEMAAL. HET IS MIJN BELOFTE, WANT IK BEN VERANTWOORDELIJK OM TE DOEN WAT MIJN GOEROES MIJ HEBBEN AANGEDAAN, OM HETZELFDE TE DOEN MET JULLIE, ALLEN DIE MIJN DISCIPELEN WILLEN ZIJN. *JE HEBT DE VRIJHEID OM MIJN DISCIPEL TE ZIJN OF NIET TE ZIJN. MAAR OP HET MOMENT DAT JE BESLUIT MIJN DISCIPEL TE ZIJN, HEB IK DE GROTE VERANTWOORDELIJKHEID OM ALLES WAT MIJN GOEROES MIJ HEBBEN GEGEVEN, AAN JULLIE ALLEMAAL DOOR TE GEVEN. IK KAN GEEN IMPOTENTE GOEROE ZIJN! * HOE MIJN GOEROE ZICH OP MIJ HEEFT GEREPRODUCEERD, IN MIJN BEWUSTZIJN, MOET IK MIJ IN JOUW BEWUSTZIJN REPRODUCEREN. *DAT IS DE MANIER WAAROP DE GOEROE SHISHYA PARAMPARA IN LEVEN WORDT GEHOUDEN! IK GA VANDAAG MIJN HAND UITSTREKKEN NAAR JULLIE ALLEMAAL. *LAAT ME HET VOLGENDE PRINCIPE UITLEGGEN: OP HET MOMENT DAT JE JE REALISEERT DAT JE DE BRON VAN JE WAANIDEEËN BENT, BEN JE BEVRIJD VAN WAANIDEEËN! *EEN EENVOUDIGE TECHNIEK: ELKE NACHT ALS JE IN SLAAP VALT, HOUD JE EEN NATTE HANDDOEK OF EEN ZAK VOL MET IJSBLOKJES OP JE BUIK. ALS JE DAARMEE OP JE BUIK GAAT LIGGEN, ZIE JE PRACHTIG HOE JE IN DE DROOM- EN DIEPE SLAAPTOESTAND TERECHTKOMT. JE ZULT ENORM VEEL VERTROUWEN KRIJGEN OM DE ALTERNATIEVE STATEN VAN JE BESTAAN TE ZIEN. *DOOR HERHAALDELIJK TE ZEGGEN DAT JE BOOS BENT OP IEMAND, HEB JE DIE BOOSHEID. DOOR TE VERKLAREN DAT JE LIEFDE HEBT VOOR IEMAND, BEGON JE VAN HEN TE HOUDEN. DOOR IETS ZO SLECHT TE VERKLAREN, MAAKTE JE HET SLECHT VOOR JE. DOOR TE VERKLAREN DAT IETS GOED IS, MAAKTE JE IETS ZO GOED VOOR JE. *ALS JE IETS ALS SLECHT VERKLAART EN LATER BESEFT DAT HET NIET SLECHT IS, HEET HET WAANIDEE. * DIT IS DIRECT VAN MIJN GOEROE ARUNAGIRI YOGIHWARA. HIJ IS VOLLEDIG IN LEVEN IN MIJN LICHAAM VANDAAG! *PRACTICEER DEZE TECHNIEK VOOR DE KOMENDE 11 DAGEN: LEG EEN NATTE HANDDOEK OF IJSBLOKJES OP JE BUIK TERWIJL JE SLAAPT. DIT ZAL JE HELPEN OM HEEL SOEPEL IN DE VERANDERDE BEWUSTZIJNSTOESTANDEN TE VALLEN. JE ZULT HET LEF HEBBEN OM TE ZIEN HOE JE JE WAANIDEEËN HEBT GEVORMD. * DOOR IETS ZO SLECHT TE VERKLAREN, BEGON JE HET TE HATEN. DOOR IETS ZO GOED TE VERKLAREN, BEGON JE ERVAN TE HOUDEN. DOOR TE VERKLAREN DAT JE VAN IETS HOUDT, BEGON JE ERVAN TE HOUDEN. DOOR TE VERKLAREN DAT JE IETS HAAT, BEGON JE HET TE HATEN. *DOOR ZIJN EIGEN BESTAAN, IS NIETS GOED. NIETS IS SLECHT. JE VERKLARING EN BESLISSINGEN OM ARROGANT TE ZIJN, DOM VAST TE HOUDEN AAN JE BESLISSING, ZELFS NADAT JE WEET DAT HET VERKEERD IS, IS WAANIDEEËN. *OMDAT JE DIT SLECHT VERKLAARDE, EN JE BEGON TE VOELEN DAT HET SLECHT IS, EN JE BESLOOT OMDAT JE VERKLAARDE DAT HET SLECHT IS, GA JE VASTHOUDEN AAN DE BESLISSING DAT HET SLECHT IS, IS WAANIDEEËN. *AL MIJN KINDEREN, AL MIJN DISCIPELEN, AL MIJN GELIEFDEN, BEGRIJP: IK HEB NIETS TE WINNEN BIJ JULLIE ALLEMAAL. HET ENIGE WAT IK WIL, NODIG HEB EN GENIET VAN JULLIE ALLEMAAL IS DE ZOETE GELUKZALIGHEID, DE LIEFDESTRANEN DIE JULLIE IN DE HOEK VAN JULLIE OGEN HEBBEN ALS JULLIE ME ZIEN. ALLEEN AL DAARVOOR, WERK IK DAG EN NACHT DOORLOPEND! *MET AL MIJN INTEGRITEIT VOOR MIJN GOEROE, ARUNAGIRI YOGISHWARA, VERTEL IK JE: VANDAAG ZIT EN INTERNALISEER DIT ENE IDEE, KRACHTIGE COGNITIE: 'HOE IK EEN BEPAALDE PERSOON VERKLAARDE EEN SLECHTE KEREL TE ZIJN, EN HOE IK HEM OF HAAR BEGON TE HATEN, EN HOE ZELFS NA ENIGE TIJD TOEN IK ME REALISEERDE DAT DE PERSOON NIET SLECHT IS, MAAR OMDAT IK BESLOOT DAT HIJ SLECHT IS, MAAR HOE IK WILDE VASTHOUDEN AAN MIJN BESLISSING ARROGANT, DOM EN VERVOLGDE HET....! REALISEER JE DIE KLEINE WAANIDEEËN. JE ZULT BEGRIJPEN DAT JE VERANTWOORDELIJK BENT VOOR DE GROTE BESLISSINGEN DIE JE IN JE LEVEN HEBT GENOMEN! *BEGIN MET DIT KLEINE BEETJE HUISWERK. *ALS JE JE REALISEERT DAT JE VERANTWOORDELIJK BENT VOOR ELKE WAAN IN JE LEVEN, ZUL JE INEENS ZIEN DAT VAN DE 100 WAANIDEEËN ER 80 ZULLEN SMELTEN, EN DOOR EEN PAAR KEER TOE TE PASSEN, ZULLEN DE RESTERENDE 20 SMELTEN. LANGZAAM ZAL JE VRIJ WORDEN VAN WAANIDEEËN! *ALS IK ZEG LANGZAAM, BEDOEL IK NIET JAREN! ALS JE EEN EENVOUDIGE GEHECHTHEID AAN MIJ HEBT, ZAL HET NIET MEER DAN EEN PAAR DAGEN DUREN. TEGEN DE TIJD DAT JE DE NATTE HANDDOEK SAMYAMA DOET, EN BEGRIJPT HOE JE IN VERANDERDE STATEN VAN BEWUSTZIJN GLIJDT, ALS JE SOEPEL IN DEZE STATEN KUNT GLIJDEN, ZUL JE JE REALISEREN DAT AL JE WAANIDEEËN JE MANIFESTATIE ZIJN. *OP EEN DAG STIERF EEN VAN MIJN OUDERE BROERS DOOR PER ONGELUK IN DE DORPSPUT TE VALLEN. IK RENDE NAAR YOGANANDA PURI, EN VERTELDE HEM HOEVEEL HIJ MOET HEBBEN GEWORSTELD. DE BROER WAS HEEL DICHT BIJ ME, EN HIJ WAS ALS MIJN EERSTE SECRETARESSE! HIJ GING NAAR HET HUIS VAN EEN FAMILIELID VOOR VAKANTIE, EN HIJ VIEL IN DE PUT VAN HET DORP EN STIERF. *TOEN IK HET AAN RAGHUPATI YOGI VERTELDE, LUISTERDE HIJ MET DIEP MEDELEVEN NAAR DE HELE ZAAK, KALMEERDE ME EN HEELDE ME. DE VOLGENDE DAG, TOEN IK HEM BEGON TE VERTELLEN, 'HOEVEEL MOEITE HIJ MOET HEBBEN GEHAD OM TE ADEMEN, TERWIJL WATER DE LONGEN VULDE, ETC,' ZEI HIJ, 'JE MOET GEEN ANGST OF WEERSTAND ONTWIKKELEN TEGEN IETS'. EN HIJ HIELD MIJN HAND LIEF VAST EN LIET ME DOOR DE VISUALISATIE VAN MIJ IN EEN WATERLICHAAM GAAN, EN IK BEN NIET IN STAAT OM TE ADEMEN, EN ALLEEN WATER VULT MIJN HELE SYSTEEM. *DE ANGST OM TE VERDRINKEN IS DE BELANGRIJKSTE ANGST. IK BEN VRIJ VAN DE ANGST OM VOORGOED TE VERDRINKEN DOOR ZIJN LEIDING EN DOOR DE MANIER WAAROP HIJ ME IN DAT PROCES HEEFT GELEID EN ME HEEFT BEVRIJD. *99.99999% VAN JULLIE GAAT NIET VERDRINKEN EN STERVEN IN JULLIE LEVEN. MAAR 99.99999% VAN JULLIE HEEFT EEN DIEPE ANGST OM TE VERDRINKEN EN DOOR DIE ANGST NOOIT VOLLEDIG TE LEVEN! *JE GAAT NIET VERDRINKEN EN STERVEN. MAAR JE BENT GEVULD MET DE ANGST OM TE VERDRINKEN. DAT IS WAT IK WAANIDEEËN NOEM. *JE HEBT MEERDERE WAANIDEEËN OVER HET LEVEN, DE MENSEN, DE SITUATIE, DE NATUUR, DE MENSHEID, PRAKRITI, JEEVA, ESHWARA, JAGAT, OVER ALLES... *BEGRIJP DAT JE DE BRON VAN DE WAANIDEEËN BENT, DAN ZUL JE BEVRIJD ZIJN VAN WAANIDEEËN; JE ZULT VRIJ ZIJN VAN WAANIDEEËN! *AQUAFOBIE IS EEN VAN DE GROOTSTE WAANBEELDEN. *ALLE FOBIEËN ZIJN ONGEGROND EN IRRATIONEEL. *'GIJ ZULT DE FOBIE NIET ONDERHOUDEN EN JE NIET MET ANGST BEZIGHOUDEN.' HET IS GEEN GEBOD, HET IS EEN OPENBARING VOOR JE OM HET ALS REALISATIE TE MAKEN! * HOEZEER JE GENIET VAN DE SCHEPPING, VAN HET ONDERHOUD, VAN DE VERNIEUWING EN DE WAANIDEEËN! *ALS JE BEGINT TE BESEFFEN DAT JE AL DOOD BENT, NIETS MEER TE STERVEN, ALS JE WEET DAT JE VERANTWOORDELIJK BENT VOOR JE DOOD, ZUL JE BEVRIJD ZIJN VAN WAANIDEEËN. * ZELFS ALS JE ER CHAGRIJNIG UITZIET, BEGIN DAN TE ZEGGEN: 'ALLES IS GOED'. STARTVERKLARING. HET IS GOED, IK HOU ERVAN, HET IS ZO VROLIJK, ZO LIEF'. *DOOR DAT TE VERKLAREN, MAAK JE DAT ALS WERKELIJKHEID! * DIT IS PRECIES WAT IK MIJN KINDEREN LEER! IK ZAL MET ZE PRATEN, PRATEN, PRATEN EN ZE EINDELIJK LATEN VERKLAREN, DAT IS ALLES. ALS ZE EENMAAL BEGINNEN TE VERKLAREN EN ERVAN TE GENIETEN, MANIFESTEREN ZE HET. *HOU BIJ HET VERKLAREN, HET VERKLAREN... JE MAAKT HET ALS REALITEIT. * DIT IS PRECIES WAT IK MIJN KINDEREN LEER. ZOALS MIJN GOEROE MET MIJ DEED, IS ALLES WAT IK MET MIJN KINDEREN DOE: IK ZAL PRATEN, PRATEN, VERTELLEN, VERTELLEN, EN ZE LATEN VERKLAREN: DIT IS GOED, DIT IS GOED.' ALS ZE EENMAAL BEGINNEN TE VERKLAREN, ZULLEN ZE ZICH GAAN MANIFESTEREN EN UIT WAANVOORSTELLINGEN KOMEN. *ALS JE BEGINT TE VERKLAREN: 'DIT IS GOED, DIT IS GOED, LIEF, MOOI, GA DOOR MET VERKLAREN, JE ZULT ZOVEEL LIEFDE MANIFESTEREN, EXTASE! *LAAT ONS BEGINNEN TE WERKEN, ZELFS ALS ER WEERSTAND IS. HET VULT JE SYSTEEM EN MANIFESTEERT ZO'N IMMENSE LIEFDE VOOR KRISHNA. LIEFDE VOOR KRISHNA IS NIET ZOALS JE GEWONE LIEFDE. HET IS KRACHTIGE LIEFDE. LIEFDE VOOR SADASHIVA IS EEN KRACHTIGE LIEFDE. HET VERANDERT NIET DOOR ENIGE REDEN. *DE LIEFDE IS OMDAT HIJ LIEFDE IS, NIET OMDAT JE BEMINNELIJK BENT OF NIET. OF JE BEMINNELIJK BENT OF NIET IS IRRELEVANT. *ALS IEMAND VAN JE HOUDT OMDAT JE BEMINNELIJK BENT, KAN JE MORGEN DIE LIEFDE VERLIEZEN. *MY GURU-DISCIPEL RELATIE BEGON MET DEZE KRACHT. IK MAG JE DAN WEL TRAINEN, MAAR IK ZAL JE NOOIT HATEN. * ZELFS DE MENSEN DIE ME HATEN, IK HOU AFSTAND MET HEN, MAAR IK HAAT ZE NOOIT! IK MAAK MEZELF ONBESCHIKBAAR VOOR HEN ZODAT ZE MIJN TIJD NIET VERSPILLEN, MAAR IK HAAT ZE NOOIT. BRIHADARANYAKA UPANISHAD II 1E ADHYAYA II 5E BRAAHMANAM II 18E MANTRA ZEGT, पृथिव्यै चैनमग्नेश्च दैवी वागाविशति । सा वै दैवी वाग्यया यद्यदेव वदति तत्तद्भवति ॥ १८ ॥ SĀ CAINAMAGNEŚCA DAIVĪ VĀGĀVIŚATI । SĀ VAI DAIVĪ VĀGYAYĀ YADYADEVA VADATI TATTADBHAVATI VERTALING: HET GODDELIJKE INTRA-ORGAAN VAN DE SPRAAK - VAAK - VAN DE AARDE EN HET VUUR DOORDRINGT HEM. DAT IS HET GODDELIJKE INTRA-ORGAAN VAN DE SPRAAK - VAAK - WAARDOOR ALLES WAT HIJ ZEGT OF VERKLAART ZICH MANIFESTEERT (ZOALS VERKLAARD) *HET IS EEN MOOIE SHASTRA PRAMANA. SCHRIJF HET 3 KEER. AL MIJN KINDEREN EN IEDEREEN DIE MIJN KINDEREN WIL ZIJN: TYPE HET IN JE FACEBOOK DRIE KEER EN TAG https://www.facebook.com/srinithyananda.swami *IK ZELF ZIT ER NU NIET BIJ, MAAR TAG HET WEL. *JE SCHRIJFT EN VERINNERLIJKT HET MEER. IK ZAL DEZE SHASTRA PRAMANA UPLOADEN OP FACEBOOK. DOE GEEN KOPIEREN-PLAKKEN. JE MOET ELKE KEER TYPEN. *DOOR VOORTDUREND GOEDE DINGEN TE VERKLAREN OVER MENSEN, SITUATIES, EN DAT ALLEMAAL GOED TE VOELEN, KRIJG JE VERTROUWEN IN HET LEVEN EN BEVRIJD JE JEZELF VAN ALLE WAANIDEEËN! JE MANIFESTEERT ZO VEEL LEVENSPOSITIVITEIT EN KRIJGT ZO VEEL VERTROUWEN OM TE LEVEN EN LIEF TE HEBBEN. JE BENT VRIJ VAN WAANIDEEËN. ZELFS EEN OF TWEE KEER ERVAAR JE DIT, JE KRIJGT ZOVEEL VERTROUWEN IN HET LEVEN. DE GROOTSTE RIJKDOM IN HET LEVEN IS HET HEBBEN VAN VERTROUWEN IN HET LEVEN. *OP 14 FEBRUARI HEB IK MIJN HUIS VERLATEN OM EEN THUIS TE MAKEN VOOR HET HINDOEÏSME, DAT BETEKENT VOOR JULLIE ALLEMAAL - MIJN DISCIPELEN. IK VERLIET MIJN LAND OM EEN LAND TE MAKEN VOOR AL MIJN DISCIPELEN. *TOEN IK 14 WAS, GAF IK MIJN HUIS OP OM EEN THUIS TE MAKEN VOOR JULLIE ALLEMAAL. TOEN IK 40 WAS, GAF IK MIJN LAND OP OM EEN LAND VOOR JULLIE ALLEMAAL TE MAKEN. HET KOMT ALLEMAAL DOOR MIJN LEF EN KRACHT OM TE LEVEN, MIJN LEVENSPOSITIVITEIT, UITHOUDINGSVERMOGEN OM TE LEVEN. *IK ZEG JE: DE BRON VAN DIT UITHOUDINGSVERMOGEN IS SPIRITUELE KRACHT. IK WEET GEWOON DAT IK DE BRON BEN VAN MIJN WAANIDEEËN. DAAROM BEN IK BEVRIJD VAN AL MIJN WAANIDEEËN EN HEB IK MEZELF UIT AL MIJN WAANIDEEËN TERUGGETROKKEN. *ALS JE WEET DAT JE DE BRON VAN JE WAANIDEEËN BENT, TREK JE JEZELF GEWOON UIT AL JE WAANIDEEËN! *TWEE PRINCIPES: HOE TRANSFORMEER JE JE DOOD IN VERNIEUWING EN HOE TRANSFORMEER JE JE WAANIDEEËN IN BEVRIJDING, UIT WAANIDEEËN TREKKEN. *DE ANGST VOOR DE DOOD IS EEN WAANVOORSTELLING, EEN ABNORMALE ANGST OM PERSOONLIJK TE STERVEN OF IEMAND DIE DEEL UITMAAKT VAN JE, ZE STERVEN. *BEGRIJP DEZE TWEE, JE ZULT JE SADASHIVATVA REALISEREN. CREATIE, VOEDING, VERJONGING, UIT WAANVOORSTELLINGEN EN BEVRIJDING (SRISHTI, STHITI, SAMHARA, TROBAVA, ANUGRAHA) - AL DEZE 5 ZULLEN JE KRACHTEN WORDEN. JE ZULT SADASHIVATVA MANIFESTEREN, DEZE VIJF FASEN VAN JE - JE BESTAAN. *ALS JE DE GEDACHTE CREËERT, 'OH DIT IS MOEILIJK, DIT IS VERKEERD, DIT IS SLECHT, DIT KAN IK NIET', EN KLEINE MOLLEN TOT EEN BERG MAKEN EN JE LEVENSENERGIESTROOM VERNIETIGEN, MAAR DAN BESLIS JE PLOTSELING, 'WORKAHOLIC ZIJN IS NIET SLECHT, NIEMAND BUIT ME UIT, IK STREK MEZELF UIT EN WORD STEEDS ACTIEVER EN LEVENDIGER, (DOOR ACTIEF EN OVERACTIEF TE ZIJN IS ER NIEMAND GESTORVEN). ALLEEN DOOR OVERMATIG TE GAAN LIGGEN, RAAKTEN MENSEN IN EEN DEPRESSIE EN VERNIETIGDEN ZE HUN LEVEN). JE WORDT ZO LEVENSPOSITIEF EN KOMT UIT DE LUIHEID. JE KRIJGT ZOVEEL VERTROUWEN OM DE HOOGSTE MOGELIJKHEDEN EN REALITEITEN VAN JE TE VERKLAREN EN ER TEGEN IN TE GAAN. *OP HET MOMENT DAT IK VERSLAAFD RAAKTE AAN EEN HOTELKOFFIE. IN TIRUVANNAMALAI IS ER HET UDUPI HOTEL. MIJN GURU RAGUPATHI YOGI GAF ME DAAR 'S MORGENS KOFFIE EN NAM ME MEE VOOR YOGA. IK RAAKTE ER VERSLAAFD AAN. NA EEN PAAR DAGEN BEGREEP IK DAT IK VERSLAAFD RAAKTE. IK VROEG HEM HOE IK HIER UIT KON KOMEN. HIJ ZEI: 'GA MAAR TEGEN DRIE MENSEN ZEGGEN: IK HAAT KOFFIE EN WIL HET NIET MEER DRINKEN. HIJ ZEI DAT IK TEGEN MIJN MOEDER, ZIJN VROUW EN UDUPI-HOTELHOUDER MOEST ZEGGEN DAT IK KOFFIE HAAT EN DAT IK GEEN KOFFIE WIL EN DAT HET SLECHT IS. DIT ZIJN DE DRIE MENSEN DIE ME MEESTAL KOFFIE SERVEREN. *IK ZAG DAT ZE ALLE DRIE GESTOPT ZIJN MET KOFFIE TE GEVEN EN IN 2 -3 DAGEN BEN IK DE KOFFIE VERGETEN! TOEN IK DE EERSTE KEER TEGEN MIJN MOEDER ZEI DAT IK KOFFIE HAATTE, GELOOFDE ZIJ NOCH IK. TOEN IK HET MIJN GOEROE'S VROUW VERTELDE, DACHT ZE: 'MISSCHIEN IS MIJN HUMEUR NIET GOED EN BEN IK EEN BEETJE CHAGRIJNIG OF MIJN GOEROE (HAAR MAN) VERTELDE DIT EN DIT IS ZIJN TRUCJE.' JE MAG DAN EEN GROOT VERLICHT PERSOON ZIJN, MAAR JE VROUW KENT ALLE TRUCJES EN TECHNIEKEN! ZELFS ALS JE EEN GROTE SIDDHA BENT, BEN JE NIET VERDER DAN JE VROUW! DUS, DACHT ZE, 'ALLEEN HIJ VERTELDE ME DIT TE DOEN'. TOEN IK VERKLAARDE AAN DE UDUPI HOTELEIGENAAR, BEGON IK OOK TE GELOVEN EN HIJ BEGON OOK TE GELOVEN. DAT IS ALLES! * WAT JE IN JE LEVEN WILT MANIFESTEREN, GA GEWOON DOOR MET HET VERKLAREN AAN IEDEREEN! ALS JE NIEUW LEVEN WILT MANIFESTEREN, VERKLAAR DAN IN JE FACEBOOK. GA NAAR FACEBOOK EN ZET, 'VANDAAG IS MIJN STERFDAG. VANAF NU LEEFT MIJN GOEROE IN MIJ. VANAF NU, IS MIJN HELE LEVEN AAN MIJ GEGEVEN DOOR MIJN GOEROE. DUS, IK KAN NIEMAND DE SCHULD GEVEN, EN NIEMAND BESCHULDIGEN, EN ALS IK OOK NOG EENS ADEMHAAL, IS DAT EEN BONUS!'. *DURF JE GEEN ZORGEN TE MAKEN OVER MENSEN DIE DENKEN DAT JE CHAGRIJNIG OF GEK BENT. ALSOF ZE NU EEN GOEDE MENING OVER JE HEBBEN! LAAT DIE WAANIDEE DAT MENSEN EEN GOEDE MENING OVER JE HEBBEN, VALLEN. MENSEN HEBBEN GEEN GOEDE MENING OVER ZICHZELF, HOE KUNNEN ZE DAN EEN GOEDE MENING OVER JE HEBBEN?! JE ZOU DUIDELIJK MOETEN WETEN, DAT ALLE MENSEN MISLEID ZIJN. ZE HEBBEN ZELFS EEN SLECHTE MENING OVER ZICHZELF. ALS JE DENKT DAT SOMMIGE MENSEN EEN GOEDE MENING OVER JE HEBBEN, DAN BEN JE LOSGESLAGEN, CHAGRIJNIG! *HET LEVEN OP DE PLANEET AARDE IS VOOR VERLICHTING. NU, WAT IK LEER IS EEN TECHNIEK VOOR VERLICHTING. OF MENSEN DENKEN DAT JE NU CHAGRIJNIG, LOOSU OF GEK BENT GEWORDEN - DOE GEEN MOEITE! *GA VERDER MET HET VERKLAREN VAN DE BESTE DINGEN OVER JOU, HET LEVEN EN DE MENSEN EN BEGIN HET TE MANIFESTEREN. *DECLARE: MIJN SWAMIJI STAK ZIJN HANDEN UIT. IK LEGDE MIJN HANDEN EN HOOFD IN ZIJN HANDEN EN HIJ GAF ZIJN LEVEN AAN MIJ. *ZOALS HIJ ZIJN LEVEN AAN MIJ GAF, GEEF IK MIJN LEVEN AAN JOU DOOR DIT LICHAAM, DAT IS ALLES. DUS BESLIS, 'VANAF VANDAAG, IS ALLEEN ARUNAGIRI YOGISHWARA'S LEVEN MIJN LEVEN. HET LEVEN WORDT DOOR HEM GEGEVEN. IK KAN NIET KLAGEN, NOCH BESCHULDIGEN, KLAGEN OVER DE SITUATIE. ALLE MENSEN - ALLES WAT IK HEB - IS EEN BONUS. DUS IK KAN ALLEEN MAAR DANKBAARHEID HEBBEN. ER KAN NIETS ANDERS GEDAAN WORDEN OMDAT IK AL DOOD BEN. IK KAN NIETS ZO ERG KLAGEN, WANT HET ERGSTE - DE DOOD - IS ME AL OVERKOMEN. DUS NU IS ALLES WAT ME OVERKOMT ALLEEN MAAR GOED. OMDAT IK NA MIJN DOOD MAG LEVEN. IK LEEF NOG STEEDS NA MIJN DOOD. * WAT IK JE PROBEER OVER TE BRENGEN IS, GA LOGISCHERWIJS DEZE GEDACHTESTROOM KOESTEREN. IK PROBEER NIET TE BEWEREN DAT DEZE HELE GEDACHTESTROOM VOLKOMEN LOGISCH IS. JE PAST JE RATIONELE GEEST TOE OP DEZE KRACHTIGE COGNITIE. DAN ZULLEN SOMMIGE VAN JE LOGISCHE TWIJFELS EN VRAGEN BEANTWOORD WORDEN EN SOMMIGE ZULLEN GEDOOD WORDEN. MIJN LIEFDE ZAL UITSTRALEN EN JE ONLOGISCHE LOGISCHE VRAGEN EN IRRATIONELE RATIONELE TWIJFELS DODEN. DEZE HELE GEDACHTESTROOM IS VOLLEDIG KRACHTIG. HET ZAL JE DOEN BESEFFEN DAT MIJN GOEROE'S LEER EN ZEGEN VOOR MIJ IN JOU ZIT. *BUIGEND VOOR PARAMASHIVA GANAPATI, BUIGEND VOOR PARAMASHIVA, MIJN EIGEN GOEROE, ARUNAGIRI YOGSIHWARA, MET HUN ZEGENINGEN EN DE ZEGENINGEN VAN ALLE GODEN EN GODINNEN VAN KAILASA, STREK IK MIJN HAND UIT NAAR JULLIE ALLEMAAL, WAAR JULLIE OOK ZIJN MIJN HAND IS DAAR - HOU HEM VAST MET BEIDE HANDEN EN STEEK JE HOOFD IN MIJN HANDEN EN VERKLAAR. WIE BEREID IS OM JE LEVEN AAN MIJ TE GEVEN, GEEF HET AAN MIJ, IK ACCEPTEER EN VERKLAAR DAT JE DOOD BENT. *ARUNAGIRI YOGISHWARA, PARAMASHIVA, LEEFT IN JULLIE ALLEMAAL VANAF NU, VANAF DIT MOMENT. HIJ MANIFESTEERT. PARAMASHIVA ZELF MANIFESTEERT ZICH IN JULLIE ALLEMAAL NU, VANAF NU...! DENK NIET DAT HET TE KLEIN IS. DENK NIET DAT, 'OH VOOR SWAMIJI, FYSIEKE INWIJDING IS GEBEURD. NU STREKT HIJ VOOR MIJ DE HAND OP HET SCHERM, DIGITAAL. *EEN KLEIN INCIDENT: *EEN PAAR DAGEN TERUG, STOND EEN VAN MIJN DOCHTERS DIE VOOR ME ZORGT, NAAST ME. IK WAS AAN HET SCROLLEN OP HET SCHERM EN ZAG IN EEN OF ANDER KANAAL EEN AFWIJKENDE FILMPOSTER VERSCHIJNEN. IK BOOG ME NEER MET DIEPE EERBIED. ZE ZEI, 'SWAMIJI, HET IS EEN KUNSTENAAR VERKLEED ALS DEVI!' IK HIELD ME GEDEISD. *DAN, NA EEN BEETJE SCROLLEN, ZAG IK EEN SLANGENFOTO OP HET SCHERM. IK NAM BEWUST MIJN KOFFIEKOPJE EN ZEI DAT ZE HET SCHERM MOEST VERGROTEN ZODAT IK HET DUIDELIJK KON ZIEN. ZE ZEI, 'HET IS EEN SLANG SWAMIJI. IK BEN BANG OM MIJN HAND TE LEGGEN. * VOOR HAAR, ANGST MAAKT DAT HET ECHT AANVOELT. VOOR MIJ MAAKTE MIJN TOEWIJDING HET SCHERM ECHT. JOUW ANGST MAAKTE HET SCHERM ECHT VOOR JOU. DUS, ALS JE JE OPRECHT BUIGT, GEEF IK JE MIJN TOEWIJDING, DE INWIJDING IS IN JOU GEBEURD. LIEFDE MAAKT HET SCHERM ECHT. JOUW INTENSITEIT MAAKT HET SCHERM ECHT. HET MAAKT DIGI ALS ECHTE INWIJDING! *DAN REALISEERT ZE ZICH, "JA, ONZE INTENSITEIT MAAKT HET SCHERM ECHT! IK ZEI TEGEN HAAR: 'NU BEGRIJP JE WAAROM IK ME HEB NEERGEBOGEN! MIJN INTENSITEIT MAAKT DE KUNSTENAAR ALS PARASHAKTI VOOR MIJ. JOUW ANGST LAAT ZELFS DE SLANGENFOTO OP HET DIGITALE SCHERM ER VOOR JOU ALS EEN ECHTE SLANG UITZIEN. *NIETS IS DIGITAAL ALS ER INTENSE ZOETE, EENVOUDIGE LIEFDE TUSSEN JOU EN MIJ IS. EENVOUDIGE BEVESTIGING. *TEGENWOORDIG, DOE ALLEEN DEZE TWEE: VERKLAAR STEEDS WEER, 'PARAMASHIVA, ARUNAGIRI YOGISHWARA, IK BEN DOOD IN JOUW HAND, IK GEEF MIJN LEVEN IN JOUW HAND. LAAT JE IN MIJ MANIFESTEREN. ZOALS JIJ JE IN MIJN GOEROE MANIFESTEERDE, LAAT JE JOU OOK IN MIJ MANIFESTEREN. DAT IS HET! *BESLIS AL JE WAANIDEEËN ZIJN JIJ DIE MANIFESTEERT, JE VERKLARINGEN EN BEGIN HET TE BESEFFEN, JE ZULT GEWOON UIT ALLE WAANIDEEËN KOMEN, JE ZULT GEWOON ZO LEVENSPOSITIEF WORDEN EN VERLICHT LEVEN. JE ZULT ZOVEEL LEF HEBBEN. JE ZULT HET LEVEN OVERAL GAAN ZIEN. JE ZULT LEVEN. RISHI BETEKENT DEGENE DIE MANTRA'S ZIET, DIE OVERAL TRILLINGEN ZIET. JE ZULT OVERAL MANTRA'S ZIEN. JE ZULT OVERAL PARAMASHIVA ZIEN.

#Nithyananda #Kailasa

0 notes

kyradoraene · 4 years

Text

Film : Once upon a time in Hollywood

Mijn recensie :

Inleiding

Ik ben naar Once upon a time in Hollywood gaan kijken op 22 september 2019 te Geraardsbergen. Het is een Amerikaanse - Britse komische dramafilm uit 2019. Het is gemaakt door Quentin Tarantino. De hoofdpersonages bestaan onder andere uit Leonardo Dicaprio, Brad Pitt, Luke Perry,... .

Quentin Tarantino

Quentin Tarantino is geboren op 27 maart 1963 te Knoxville. Hij is een Amerikaans filmregisseur, acteur en scenarioschrijver. Zijn bekende films zijn Reservoir dogs (1992), Jackie brown (1997) en Once upon a time in Hollywood (2019). Daarnaast heeft hij ook films geproduceerd en als (film)acteur opgetreden. In 1995 won hij een Oscar voor het scenario van Pulp Fiction en in 2013 won hij dezelfde prijs voor het scenario van Django Unchained. Ik denk ook net zoals in de recensie dat Quentin Tarantino hier een prijs mee kan winnen want ik vind dat het een zeer goede film is. De film gaat over de acteur Rick Dalton en zijn stuntman Cliff Booth. Ze proberen beide beroemd te worden in Los Angeles.

Inhoud

Ik ben het ermee eens dat de inhoud zeer goed is. In de film geven ze weer op welke manier films werden gemaakt. Het is in de tijd van de jaren 60 waarbij de zwart-wit films overgaan in kleuren. Hierbij wordt duidelijk gemaakt wat stands in doen. Het verhaal wilt ook kritiek geven op het verschil tussen arm en rijk, dit vindt ik zeer mooi getoond. Je ziet het grote verschil tussen de hoofdpersonages Rick die rijk is en de hippies die arm zijn. Hij heeft een villa, een dure auto, een zwembad,… . Aan de andere kant zie je de hippies die met vele op een boerderij wonen, ze zitten meestal gewoon tv te kijken en werken dus niet. De kleren die ze aan hebben zitten vol met scheuren en in één van de scènes zie je dat een hippie een hotdog uit een vuilbak neemt om op te eten.

Hoofdrolspelers

Mijn favoriete hoofdpersonage is Trudia. Ze is 8 jaar. De eerste keer dat ze in beeld komt is ze een boek aan het lezen, het is de biografie van Disney. Ze spreekt vaak over het einde van de carrière van Rick Dalton. Rick Dalton (Leonardo Dicaprio) is een acteur in de film die probeert beroemd te worden. Hij zit op het einde van zijn carrière en praat hier vaak over met Trudia. Cliff Booth is de stand in van Rick Dalton, het wordt gespeeld door brad Pitt. Cliff booth krijgt ruzie met de hippies.

Favoriete scène

Ik vind de scène op het laatste van de film heel goed. Het is het moment waarop de hippies willen wraak nemen op Cliff. Dit moment is heel spannend en er zijn veel leuke special effects gebruikt. Het verschil tussen arm en rijk is 1 van de reden waarom ze willen wraak nemen en de 2de reden is omdat Cliff, de hippies had beledigd.

Slot

Ik vind de film zeer mooi en ik zou deze absoluut aanraden aan andere om hem te bekijken.

#onceuponatimeinhollywood

0 notes

wirixlieselotte-blog · 5 years

Text

Belgian National Orchestra

Ik ben in november naar de Bozar geweest om naar het Belgian National Orchestra, K. Ono te gaan kijken. Ik vond het prachtig en ik heb er echt van genoten. Normaal gezien hou ik niet zo van orkesten omdat ik dat heel snel beu wordt maar misschien is dat gewoon het gedacht erbij want ik vond dit echt heel mooi en ik ben het niet beu geworden.

Het programma zag er als volgt uit:

Morgendämmerung, Siegfrieds Rheinfahrt, Tod und Trauermarsch (Götterdämmerung), Richard Wagner

Vier letzte Lieder, Richard Strauss

Symfonie nr. 6, op. 54, Dmitri Sjostakovitsj

We werden meegesleept in een verhaal wat ons op voorhand werd uitgelegd in de inleiding waar je vroeger voor moest komen. Achteraf ben je heel blij dat je dat hebt gedaan omdat naar zoiets kijken met een verhaal in je achterhoofd geeft je natuurlijk de mogelijkheid om dingen te gaan inbeelden in je hoofd en je inleven in het stuk.

Kazushi Ono is een dirigent. Hij gebruikt muziek om mensen samen te brengen. Hij staat bekend voor zijn manier van repeteren, rustig en kalm, en dat straalt zijn kwaliteiten van openheid en ontvankelijkheid uit. Muziek heeft al sinds de kindertijd de essentiële levensgeest geleverd bij hem. Ik vond het een geweldige dirigent en ik werd er zelf rustig van. Bij andere dirigenten zie je hun echt heel fel inleven en bewegen. Maar bij K. Ono was het anders hij was heel rustig maar toch nog gaf hij de nodige inlevingsvermogen weer zoals elke dirigent.

Ik heb heel erg genoten van dit optreden want het heeft mij aangenaam verrast en ik vond het echt prachtig om aan te horen en naar te luisteren!

0 notes

jadegoessouth · 5 years

Text

Hoe werden we beoordeeld? Krijgen we loon naar werken of slaan we de bal volledig mis?

Maandag

Zoals vorige week, werd ik ook vandaag naar school gebracht door Lydia en Jessie. Jammer genoeg hadden de leerlingen van grade 4, die ik wiskunde zou gaan geven, een test en kon ik geen les geven.😕 In plaats daarvan heb ik dus weer een uurtje extra remedial gedaan. Ik heb een de groepjes een beetje aangepast zodat het niveau weer beter bij elkaar aansluit. Ik heb ervoor gekozen om Shivinda en Mugeri samen te zetten en Whitness in haar eentje bijles te geven😊. Ik begon dan vandaag ook met Whitness, en het volgende uur met de 2 jongens (Boiki en Rondelela). Bij whitness herhaalde ik het alfabet nog eens heel goed met behulp van het spelletje van de voorbije week en startte ik met ‘THRASS-reading’. Een heel moeilijke opgave, zo bleek🤔. Hoewel ze het alfabet intussen redelijk goed kan opzeggen, bleek lezen toch nog heel erg moeilijk. Weer kwam die lange lip van haar naar boven, intussen denk ik ook dat ik weet hoe het komt. Ze wordt altijd heel stil en werkt niet meer mee vanaf het moment dat het moeilijk wordt. Jammer genoeg draait het bij remedial erom dat we de leerlingen net datgene bijbrengen waar ze het moeilijk mee hebben😕. Ik ging dus weer een stapje terug (naar het alfabet) om daarna opnieuw te gaan lezen. Donderdag is er nog 1 les remedial en vrijdag leggen we de testen af! Ik ben eens benieuwd hoe dat gaat lopen...🤞

De volgende groep was Boiki en Rondelela. De drukste groep, maar vandaag deed tenminste één van de twee zijn uiterste best om mee te werken🎉 Rondelela werkte goed mee, terwijl Boiki weer voor de boerderijgeluiden zorgde. Gelukkig probeerden ze met het lezen goed mee te werken en uiteindelijk werd het nog een heel productief uurtje!😃

Als laatste hielp ik Lydia nog met Engels in grade 4. Het was een leesles en in het begin was iedereen redelijk rustig en ging de les goed😊. Lydia tekende een paar dingen op het bord en dat trok duidelijk hun aandacht. Eens dat we met de leestekst begonnen, was die concentratie al weer verdwenen zoals sneeuw voor de zon🤔. We hadden het nog juist voor elkaar gekregen dat iedereen zijn boek op de juiste pagina nam en de eerste vraag nog zo goed mogelijk invulde, maar toen werd het één grote speeltuin...😅 Iedereen begon te roepen, met tafels te schuiven, op te staan... Alleen de eerste rij en nog een handvol andere leerlingen werkte goed mee. Lydia probeerde verder te gaan met haar les, terwijl ik iedereen probeerde te gaan laten zitten en zwijgen. We hebben meerdere leerlingen buiten gezet, maar ook dat kon de rest niets schelen😮. Ze bleven gewoon verder doen met wat ze bezig waren. Toen Lydia haar les had gezien, zijn we bij de leerlingen die wel goed meewerkte even gaan kijken of alles in orde was en gelukkig ging daarna de bel. Dit was een van de drukste lessen die we tot nu toe al hebben gegeven.🤔

Vervolgens vertrok ik al naar de campus omdat de andere twee nog tot 13u40 moesten blijven en ik al klaar was om 12u. Ik werkte aan mijn les voor morgen, want ik ga een andere les geven omdat ik vandaag geen les heb kunnen geven. Het wordt een herhalingsles over vermenigvuldigen van 10-tallen met 10-tallen. Hier zijn we al enkele lessen mee bezig en ik hoop dan ook dat het redelijk vlot gaat! 🤞😊

Nadat ik enkele ideeën op een rij had gezet, ging ik Lydia en Jessie op school halen om daarna naar de winkel te gaan. We aten nog een ijsje, deden de inkopen en vertrokken weer naar de campus. 😊

Eens aangekomen, maakte ik mijn les volledig af🎉. Als inleiding gaan we een oefening uit het boek maken, als middenstuk heb ik 2 dobbelstenen. Ze moeten met beide dobbelstenen gooien en deze twee cijfers vermenigvuldigen, dan doen we dat nog eens. De twee uitkomsten die we dan krijgen vermenigvuldigen we opnieuw. Hopelijk vinden ze het eens tof om niet de oefeningen in hun boek te maken, maar eens iets nieuw. Als slot had ik dan nog een raadseltje:

Write the number of the month in which you were born.

Multiply this number by 2.

Add 5.

Multiply by 50.

Add your age.

Take away 250.

The last numbers tell your age. The first 2 numbers tell the month in which you were born.

Zeker eens het proberen waard! Hopelijk gaat het voor de leerlingen lukken, want ik kan niet voor iedereen apart de hele berekening op gaan schrijven! Ookal zeg ik het zelf: ik vind dit mijn best les in Zuid-Afrika tot nu toe!😃

Woensdag zijn het verkiezingen in Zuid-Afrika en in tegenstelling tot in België is dat iets heel groots hier. Zo waren er vandaag op de universiteit enkele optochten, die de studenten zelf hadden ingericht, van bepaalde partijen.

Vervolgens deed ik, zoals elke dag intussen, mijn blog bijwerken en RZL leren, we kookten de pasta nog die we hadden met de groenten die we nog hadden. ‘s Avonds deed ik nog wat voor onze bachelorproef en kroop ik weer mijn bedje in.😴

😘

Dinsdag

Vandaag was de grote dag: onze mentoren kwamen ons beoordelen op onze stage! Echt stress had ik niet, maar ik was toch benieuwd wat zij er van vonden! We moesten pas om 10u beginnen waardoor ik in de ochtend nog alles even kon nakijken.😊

Zoals ik gister vertelde, was ik best trots op mijn les en hoopte ik dat de leerlingen dit ook tof vonden. Ik startte met een ‘saaie’ oefening uit het boek om even te herhalen hoe we nu ook alweer 10-tallen met 10-tallen moesten vermenigvuldigen. De meeste leerlingen zijn er echt wel mee weg, waardoor ik met een gerust hart naar de dobbelstenen kon gaan.😁

Eerst gooide ik zelf met de dobbelstenen om de leerlingen een beetje rustig te kunnen houden. Ze vonden het geweldig en iedereen, wat ik voor de eerste keer zag, deed actief en enthousiast mee!🎉🎉 Na enkele oefeningen gedaan te hebben, wat verrassend vlot ging, startte ik met het raadsel. De leerlingen vonden het heel leuk, maar wat ik vreesde, werd ook wel een beetje de waarheid. De leerlingen die niet helemaal mee waren met de leerstof begonnen een beetje rumoer te maken. De jongens in de hoek begonnen elkaar weer eens uit te dagen en voor ik het wist sloeg de ene de andere alweer. Gelukkig had ik dit net gezien en heb ik sommigen vooraan in de klas gezet en de rest uit elkaar gehaald. Toen we deze oefening af hadden, want de meeste waren sneller klaar dan ik had verwacht, maakte we nog enkele oefeningen met de dobbelstenen. Deze keer liet ik de kinderen zelf gooien. Dat vonden ze natuurlijk wel tof waardoor er weer een beetje meer lawaai kwam. Gelukkig werd het ook snel weer rustig en was de les alweer voorbij.😊😃🎉💪

De mentor zei dat ik niets te vrezen had en dat ze het een goede les vond. Ze vond het raadseltje ook heel tof! Voor de uitgebreide feedback krijgen we hopelijk nog een mail, maar het officiële document gaat naar de UCLL, waar wij het hopelijk ook te zien gaan krijgen. Ik kan dus wel zeggen dat ik op deze les geslaagd ben en dat ik mijn laatste les voor de volledige klas heb doorstaan.😃

Eens we terug op de campus waren, hebben Lydia en ik nog wat dingen geregeld over het vervoer voor onze tafels en stoelen. Normaal zouden we dit op vrijdag gaan doen, maar door omstandigheden kunnen we pas op woensdag vervoer hebben. Geen probleem voor ons, dan doen we woensdag gewoon alles! Iedereen vond het wel super leuk wat wij doen voor het schooltje, zo willen ze zelfs dat er een artikel over geschreven wordt en enkele verantwoordelijke willen ons ook komen helpen om alles in orde te maken. Ze willen er een heel ‘evenement’ van maken. 🎉😃🎉

Nadat dat weer gedaan was, begon ik aan de remediallessen van donderdag. Ik ga met hen een memory spelen met de woorden en afbeeldingen van THRASS-reading. Ik begon dus weel te knippen en alles voor te bereiden. 💪

Net zoals gister waren er ook vandaag weer optochten voor de verkiezingen. We kookten weer en natuurlijk kon de afwas niet ontbreken.😅😂 Omwille van de verkiezingen morgen hebben we weer een vrije woensdag. We kunnen dus weer een beetje langer slapen, maar zoals ik al zei, zijn de verkiezingen hier een groot evenement en is het al de hele avond een groot feest. Er is veel kabaal, dus zullen we misschien wel gewekt worden door het lawaai.😉

Morgen hier meer over!😝

😘

Woensdag

In tegenstelling tot wat ik had verwacht, heb ik vandaag tot 8u30 kunnen slapen.🤗 Het was tegen alle verwachtingen in een rustige nacht en ochtend. Eens ik uit mijn bed was gekomen, ben ik direct aan mijn schooltaken kunnen beginnen. Ik heb mijn poster afgewerkt, mijn landenfiche is helemaal af, mijn individuele opdracht voor connecting worlds is tot in de details afgewerkt, mijn blog is weer bijgewerkt... Een productieve dag dus!💪

‘s Avonds maakten we snel croque monsieurs klaar en ik keek nog even naar een film. 😊

Nu kunnen we vol spanning wachten op de uitslag van de verkiezingen, die morgen bekend wordt gemaakt. Laten we hopen dat er geen stakingen van komen en dat we onze laatste weken nog goed kunnen afsluiten!🤞

Tot morgen!😴😘

Donderdag

Oepsie... De wekker liep om 6u30 af, maar deze had ik duidelijk niet gehoord!😳 Om 6u55 schoot ik wakker en zag ik dat ik mij een beetje had verslapen!😮 Ik heb me dan maar snel snel klaar gemaakt, voor eten was geen tijd meer en we konden uiteindelijk toch nog om 7u10 vertrekken! 🤗

Het eerste uur gaf ik remedial. Dit was de laatste groep die ik nog MOEST zien. Ik heb met hen de THRASSwoorden gelezen en daarna proberen te schrijven. Jammer genoeg was dit een klein fiasco en ben ik terug gegaan naar het lezen.🤔 Na enkele keren oefenen, ging het lezen al veel beter en had ik er al wat vertrouwen in dat het op de test ook wel ging lukken. 💪

De volgende 2 uren zou ik de 2 zwakste groepen nog een extra keer begeleiden, maar zij kwamen niet opdagen omdat ze niet uit de les konden. Ik had dus 2 uur verplicht vrij. 😝

Na de lessen gingen we naar de winkel voor de laatste inkopen voor de komende week. We deden dit vandaag al, want vandaag werd de verkiezingsuitslag bekend gemaakt en als dit een beetje verkeerd zou uitdraaien, werd er misschien weer betoogd en gestaakt.😩

MAAR we hebben geluk! Er zijn geen stakingen, noch betogingen geweest en we hebben een heel rustige dag gehad! 🎉🎉

‘s Avonds bakten we nog pannenkoeken en skypten we nog even met de groep van bachelorproef en daarna kropen we weer in ons bedje!

😴

Vrijdag

Deze ochtend konden we tot 7u30 slapen en dat deed toch weer even goed.😉 We printten de testen voor remedial teaching uit en we konden de testen afnemen. We besloten om alle groepen tezamen in 1 lokaal te zetten en dan de testen af te nemen.🤣 Na een uurtje besloot ik om mijn leerlingen de test af te laten geven en naar hun klas terug te sturen. Het was precies een groepswerk aan het kabaal te horen. Ik stuurde de leerlingen, op 2 na, terug naar hun klas. Met deze 2 leerlingen maakte ik de test opnieuw, in stilte. De overige leerlingen maken hun test maandag opnieuw.🤗

Terug op de campus maakten we een groot spel voor maandag. We willen met onze remedial leerlingen leuk afsluiten en dit gaan we dus doen met een grote speurtocht.😃

We maakten voor de laatste keer kip met rijst... GELUKKIG!🎉 De kip met rijst komt bijna door mijn oren terug naar buiten. 😅

Het was een van de friste dagen tot nu toe (het was 22°) waardoor onze kamer goed is afgekoeld!😊 Na een aflevering van ‘The Voice’ kroop ik weer in mijn bed en kan ik hopelijk lang in bed blijven liggen, zonder gewekt te worden door licht en/of lawaai!

😴😘

Zaterdag

De laatste zaterdag op UNIVEN vandaag, dat voelde toch ook weer een beetje vreemd. Dat wilt dus ook zeggen nog minder dan 7 keer slapen op deze matras, mijn rug zal dankbaar zijn! Ook al kijk ik er enorm naar uit om naar huis te gaan, toch wil ik tegelijkertijd hier niet weg gaan. 😕

Ik werd rond 7u30 wakker en stond rond 9u op om al eens te kijken wat er nog allemaal in mijn koffer moet. Toen iedereen wakker was, hebben we ons spel dat we maandag met alle remedialleerlingen gaan spelen, vorm gegeven. We hebben 11 opdrachten die de leerlingen moeten uitvoeren. Om de opdracht te kunnen uitvoeren, moet elk groepje eerst het papiertje met de opdracht gaan zoeken. Als ze de opdracht goed hebben uitgevoerd, krijgen ze een woord van ons. Met alle woorden kunnen ze dan een zin vormen. De zin geeft aan waar we een verrassing hebben verstopt (onze auto). 🎉😊😃

Toen we dit gedaan hadden, heb ik nog wat voor school gewerkt en nog even gelezen.

‘s Avonds keek ik nog een film en ging ik weer slapen, een rustige dag dus!🤗😴

Zondag

Ik werd ook vandaag weer wakker door de rugpijn van ons bed hier. 😩 In de voormiddag werkte ik weer voor mijn examen van ‘religie, zingeving en levensbeschouwing’.

‘s Middags aten we de overschot van gister op. Deze namiddag gaan we even een kijkje nemen op een soort van marktje dat er elke dag staat en om ons laatste weekend hier leuk af te sluiten, gaan we nog een lekker ijsje eten.

Deze avond eten we nog soep en bel ik nog even naar huis (ook hier denk ik aan moederdag).

Morgen start onze laatste week hier. De volgende update gaat er dus één zijn die ik alweer vanuit België heb gepost! Zoals iedereen die mijn kent wel weet, kijk ik er nu al tegenop om weer uren op dat vliegtuig te zitten😩, maar gelukkig heb ik nu een goed vooruitzicht!😉

Tot volgende week voor een volgende blogpost (of weer in levende lijve!)

😘😘

0 notes

jurjenkvanderhoek · 3 years

Text

Herinneringen opschrijven om het verleden niet te vergeten in het heden

Om het verleden maar niet kwijt te raken. De herinneringen niet te laten wegzakken in het moeras van het niet meer weten. Het zal je maar gebeuren dat je niets van vroeger meer terug kunt halen in je gedachten. Dat overkomt mensen, daar is een naam voor. Dat je weet dat het goed was en opwindend, maar dat het deksel op de schoenendoos vol beelden en woorden zo vastzit als een huis. Je kunt er niet meer bij, het is afgesloten -voorbij, over en uit. Sido Martens stelt daarom zijn verleden op schrift, omdat hij dit nu nog naar het heden kan halen. Gewoon om het voor zichzelf vast te leggen en te bewaren. Maar niet alleen dat, hij vindt zijn eigen geschiedenis zo belangrijk om het te boek te stellen. Want het blijkt zeker zo interessant voor mij om het te lezen, stel ik vast na lezing van de uitgave. Althans in de schrijfstijl die Martens hanteert. Dat is een lyrisch verhalen met veel oog voor detail. Kleinigheden die onbenullig lijken, maar het verhaal wel aantrekkelijker maken en meer inhoud geven. In “de Weemoeder” dompelt Sido Martens zich nog een keer onder in het lauwwarme badwater van zijn jeugd in de hoop zichzelf er niet definitief mee weg te spoelen, lees ik op de achterkant van het omslag. Zelf betitelt hij het als autobiografische fictie. Wat is werkelijkheid en welke is de fantasie. Waar ligt de grens, de lezer mag deze zelf zoeken en zijn pas tonen om in de illusie te verdwalen.

Het boek vangt aan met een filosofisch getinte inleiding. Over brandende vragen in het leven, die nodig geblust moeten worden. Hij geeft er zijn eigen antwoorden op, want die heeft de schrijver paraat. Ik als lezer kan meegaan in die zienswijze, maar er ook mijn eigen tegenaan zetten of het als aanleiding zien om een mening te vormen. De vragen komen op door de herinneringen die zijn komen boven drijven omdat ernaar gevist is. Maar die vissen moeten eerst geschrapt en van kop en staart ontdaan, de graat eruit geritst. Dan zijn het hapklare brokken, maar pas wanneer ik het boek heb dicht geslagen. – het verhaal gelezen is. Bij wijze van spreken. ‘Er moet toch ergens een souffleur zitten die het script in handen heeft, een gebruiksaanwijzing voor het leven’, verzucht de schrijver.

Op een korte afstand kijkt hij naar zichzelf, zijn bezigheden en ervaringen. Hij stijgt boven zichzelf uit en schrijft over ‘de jongen’ en over ‘hij’, terwijl het voortdurend over hemzelf en zijn eigen herinneringen gaat. Slechts een paar keer in het boek zijn er bladzijden waarin de ik-figuur wordt opgevoerd. Dit zijn de meest emotionele delen van ‘de Weemoeder’. Dan legt de jongen de invloed van de gebeurtenissen uit zijn jeugd op het zijn in het heden van de man bloot.

“Alsof ik geen naam mocht hebben misschien”, vraagt hij zich af. Dat hij niet bij naam wordt aangesproken, maar ‘de jongen’ is. Hij denkt tekort te schieten, niet te voldoen aan verwachtingen. Volgens moeder is zijn enige kwaliteit van brood stront te kunnen maken. Wat hem in zijn verleden overkomt is herkenbaar voor de lezer die van dezelfde generatie is als de schrijver. Hoe hij leeft en wat hij beleeft is kenmerkend voor de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw. Soms lijkt het net alsof ik mijn eigen herinneringen zit op te halen. Het is zo treffend, typisch en typerend. Zijn verhaal kan op veel plekken de mijne zijn. Meanderende zinnen in zwierige teksten laten mij verdwalen in het eigen toen en destijds. Naar de jongen die ik was, ooit. Onopvallend opvallend.

Hij doorleeft al de dingen die een jongen van zijn leeftijd in die tijd onderging; stoeien met buurtkinderen, donderjagen met vriendjes, een eerste verliefdheid, amandelen knippen, kerstbomen fikken op oudjaarsavond en nog veel meer. Voetballen, honkbal, korfbal, kaatsen. Maar het sporten in een team lukt niet erg. “Te veel sociale druk, te vaak te angstig en te voorzichtig.” De jongen is een dromer, ligt graag in het hoge gras en kijkt naar de wolken. Hij voelt zich buitenstaander. Hoort eigenlijk nergens bij, alleen bij zichzelf.

Welhaast poëtisch beschrijft Martens de dingen om de jongen heen. De herinneringen blijken veelal rooskleurig te zijn. Maar dat kan zijn omdat hij over de waarheid fantaseert, het verhaal met zijn verbeelding aandikt en mooier maakt dan dat het in werkelijkheid was. De tijd kleurt het verleden. In elk geval leest het speels, wanneer Sido zijn regels componeert als tekstdichter. Ik lees over “oude dagen die verdwijnen om weg te kwijnen onder dekens van vergetelheid”.

Het boek is opgebouwd uit een reeks los van elkaar staande essays die als een doorlopende vertelling kunnen worden gelezen. Martens deelt deze korte verhalen beeldend in, al lezende zie ik het geschrevene zo voor mijn ogen gebeuren of althans in gedachten afspelen. Het boek kan zo een filmscript zijn over de lotgevallen van de jongen die geen naam mocht hebben. Er is weinig dialoog, maar een wereld aan handelingen en beschreven ervaringen. Dus een film met weinig tekst. Maar de indrukken zijn aanschouwelijk geplaatst, figuratief en expressief omschreven. Met een detaillering die weleens overbodig lijkt, maar daardoor zo schilderachtig is.

Het verhaal lijkt wel van de hak op de tak te gaan, maar gedachten kunnen nu eenmaal alle kanten op schieten. De ene herinnering roept weer een andere op. En moet op dat moment daar beleefd worden om via een omweg terug te komen op het onderwerp zelf. Die afslag kan ook een uitleg zijn of bij een beschreven personage of voorval passen. Even van het pad af om snel op de rechte weg terug te komen.

Steeds komt het sterven van vader, op te vroege leeftijd, door de verhalen heen naar voren. Zijn dood wordt al in het begin aangekondigd. Al voor het ooit zover is. De vader maakt dan ook indruk op de jongen. De vader drinkt, dus de jongen wijst alcohol af. De vader is bars, maakt ruzie met de moeder. En dan bakt hij nog eenmaal oliebollen, zoals hij altijd deed. Er hangt een kerststal op zolder. Geloven doet de jongen net als de rest van de familie niet, maar tijdens de kerst zoekt de jongen naar een soort van troost, een houvast en doet hij aan bidden. En dan komt de schrijver tot een droom, dat hij in het graf van zijn ouders ligt. ‘In nergensland, zwevend tussen zijn en niet zijn, ijlend over de balustrade van hier en namaals’. De herinneringen aan vader komen boven. Steeds vaker mengt de ik-figuur zich in het verhaal en raakt de jongen meer op de achtergrond. De gedachten van nu komen in de plaats van de herinneringen van toen.

De jongen doet vakantiewerk, doet op school een klas nog eens over en gaat zich interesseren voor muziek. Zijn haar groeit tot over zijn kraag, hij wordt van school getrapt. Speelt gitaar, op een podium de blues, op de camping voor de tent. Welhaast in het slot van de memoires worden enkele bladzijden ingenomen door een keur aan popsongs, doorregen met enkele klassieke stukken. Bij iedere compositie is een gevoel dan wel emotie aangegeven. Het is een muzikale beschrijving van de ik-persoon. De ik-persoon, die net als de jongen, een dromer is, een laatbloeier, een buitenstaander. Op bongo’s mag hij dan spelen met een band aan het eind van de wereld, in Delfzijl. Deze plaats staat ook model voor de afsluiting van het boek. Het is geschreven op de dienstregeling in de wachtruimte van de bus: ‘van hier alleen nog maar terug’.

Boek 'de Weemoeder', reeks korte levensverhalen van Sido Martens. Uitgave Ren Pen Producties, 2020.

#sido martens #de weemoeder #herinnering

0 notes

overwijs · 4 years

Text

Dag 2 – “I’ll be there for you”

Vanaf vandaag zijn de collega’s niet meer “verplicht” op school. Iedereen die graag live, analoge ondersteuning wilde in het digitaal werken en lesgeven mocht vandaag langskomen. Een groepje “vrijwilligers” was aanwezig om ze te helpen.

Na mijn bericht van gister kreeg ik veel lieve reacties, het werd mij duidelijk dat ondanks dat ik nu geen “lesgeef”, jullie wel heel benieuwd zijn naar wat ik doormaak. Ook als dat geen grappige puberverhalen zijn. Dus dat doe ik dan natuurlijk. Wie schrijft, die blijft, zeg maar. En blijven, dat willen we.

Mooie aanleiding om een blik te geven in de afgelopen dagen, een globaal beeld. Toen in december het virus werd aangekondigd in China was ik er niet echt mee bezig. Wel zag ik in mijn internationale, online community van docenten de eerste verhalen opduiken over “remote teaching” en “closing schools”. Het was nog een ver-van-mijn-bed-show, ik las zeker niet alles maar bleef het wel in de gaten houden.

Het virus kwam dichterbij, scholen ver van huis hadden al weken, dan niet maanden met gesloten scholen te maken. Scholen dichterbij huis begonnen de deuren ook te sluiten. Het aantal berichtjes in de community namen exponentieel toe, het viel niet meer allemaal te lezen. Ik besloot wel aangehaakt te blijven, een beetje, voor het geval dat.

Toen was het vorige week en was het grootste gedeelte van Nederland nog zijn nuchtere zelf, totdat de eerste “echte” maatregelen op donderdag werden aangekondigd. Toen had je twee groepen, de nuchtere en de hamsteraars. De scholen bleven open, maar er ontstond een luid protest. Ik hoorde bij dat kleine (?) groepje docenten, die de beslissing eigenlijk wel begreep. Toch rekende ik er niet op dat het lang meer zou duren, op vrijdag en zaterdag had ik contact met mijn schoolleider en spraken over “als we de dinsdag halen” en wat we dan met het team dinsdag (onze potentiële vergaderdag) konden doen om ons voor te bereiden.

Later op de zaterdag voelde ik al dat we de dinsdag waarschijnlijk niet “gingen halen”. Zaterdagavond had ik bijna de hele avond via de Whatsapp met twee collega’s waarmee ik samenwerk op het hoofdkantoor van onze scholengroep, onze stichting. We waren een strijdplan aan het maken, we wisten dat men met onze rol zouden aankijken als het zover was.

Op zondag stond ik op tijd op om een halve dag aan een adviesdocument te werken voor het bestuur van onze hele organisatie, niet alleen mijn locatie. De rest van de dag besteedde ik aan het advies om te schrijven naar een plan voor “mijn” eigen locatie. Zonder er veel woorden aan vuil te maken gaf de chef mij fiat om chef te zijn in dit geval, zonder de mogelijke gevolgen te hoeven dragen. Hij schreef letterlijk: “bedenk dat het niet jouw verantwoordelijkheid is, ik ga benadrukken dat we dit samen moeten doen. Als jij het wil, wil ik graag dat jij the lead neemt maar het is aan mij om aan te geven wat iedereen van jou mag verwachten.” Genoeg motivatie om de zondagavond te werken aan een presentatie voor de volgende ochtend, want inmiddels was de kogel door de kerk. Maandagochtend geen leerlingen. Heel maart geen leerlingen meer.

Hij vroeg collega’s om zich bij ons te voegen, formeerde een werkgroep en aan hen presenteerde ik maandagochtend mijn plan, mijn presentatie. Samen namen we beslissingen en werd het (hoop ik althans) óns plan. Een kleine drie uur laten kwam de rest van het team, gaf mijn schoolleider de inleiding en presenteerde ik ons plan, gebaseerd op de ervaringen uit de andere landen en onze kennis van ons team. Daarnaast gaf ik als afsluiting ook nog wat instructie over het digitaal samenwerken, waar wij verder dan mailen eigenlijk nog weinig gedaan hadden.

Er hing een positieve sfeer, mensen wilden wel aanpakken, ook was er spanning door/voor het onbekende. We weten nog niet hoe onze dagen er precies uit gaan zien, wel weten we wat we willen doen en hadden we tijd om dat vorm te geven. De collega’s gingen uiteen, en aan de slag. Velen hadden liever lesgegeven, maar deden wat nodig was. Een andere collega vond het fijn, ondanks de omstandigheden, dat dit gebeurd was. Nu kon ze de focus leggen op wat vernieuwing zonder de afleiding van het reguliere lesrooster, zij vond een stukje rust. En dat terwijl juist voor haar de berg heel hoog lijkt.

We wilden de dinsdag beginnen met workshops om de collega’s klaar te stomen voor de nieuwe digitale werkelijkheid. Maar we wisten niet wat Rutte maandagavond zou zeggen, wat als er een lockdown zou komen? We besloten de dinsdag facultatief te maken en voor de mensen die echt een workshop wilde dit digitaal aan te gaan bieden. Ik ging dus vanmorgen naar school, niet wetende wat ik zou doen die dag.

Ik kwam bewust eerder om “gewoon” wat werk te doen, brieven schrijven voor leerlingen bijvoorbeeld. En later druppelden de analoge vragen binnen, men stapte het kantoortje binnen waar ik met mijn collega vertoefde. Ook digitaal liepen de berichtjes met vragen ’s ochtends goed, in onze digitale omgeving waar ze 24 uur geleden nog nooit in hadden gewerkt. Ik was trots. Maar ook verbaasd dat de workshops schijnbaar niet nodig waren (nog). De focus lag nu nog op de eerste lesinhoud klaar zetten. Collega’s vullen een format studiewijzer in, waar aan de elementen van een les gedacht is. Eenheid in de vorm van de studiewijzer, persoonlijke invulling aan de inhoud. Met deze studiewijzers kunnen de leerlingen vanaf morgen (examenklassen) en overmorgen (de rest) aan de slag.

Op een gegeven moment was er een “wachtrij” toen ik even thee ging pakken en ik meerdere vragenstellers tegelijk tegenkwam maar voor de rest liep het gestroomlijnd. Midden op de dag bijpraten met mijn collega’s van het hoofdkantoor (uiteraard via conference call, mijn collega’s keken hun ogen uit naar hoe gemakkelijk dat ging, en hoe gek het er toch uit ziet, zo in de aula), daarna mijn eigen studiewijzers aanleveren (ik was nog op tijd) en stukken opgesteld door een werkgroep op het hoofdkantoor voorzien van volledige feedback zodat dit nog meegenomen kon worden voor verspreiding onder alle schoolleiders van onze meer dan 20 locaties.

En dan is het zo na 4-en en vonden ook wij dat we het verdiend hadden om de deur dicht te trekken, thuis nog wat vragen beantwoorden en de “ik wil je echt niet te vaak storen” en “dit wordt echt mijn laatste vraag” wegwuivend. “Daar zijn we voor, geen zorgen”, werd mijn vaste reactie. Dan nog wat laatste stukken bijwerken, wat berichtjes plaatsen, de vergaderlijst van onze werkgroep bijwerken en klaar voor mijn series op de bank.

Toen ik vanmorgen opstond en voor mijn kast een keuze maakte van t-shirt koos ik voor een shirt met “I’ll be there for you” en dat paste voor mij ook echt mooi bij de dag. Het voelde niet als hard werken, maar het leest als een werkweek. Ik hoop er, op mijn manier, voor mijn collega’s te zijn geweest en op die manier voor mijn leerlingen, hun ouders, de collega’s van andere locaties en uiteindelijk zelfs de maatschappij. Zelfs al is het maar een klein beetje, I’ll be there for them!

En als je dan vraagt naar mijn hoogtepunt van de dag? De beslissing dat ik morgen weer naar het kantoortje toe mag om met die paar collega’s verder te werken. En dat het op dag 3 mijn beurt is om koeken mee te nemen.

#lvnslssn #docent #leerling #onderwijs #blog #corona #covid-19 #scholen dicht #gesloten #closing schools #remote teaching #afstandsleren

3 notes · View notes

mckvblog-blog · 5 years

Photo

Theaterrecensie: Victory

Inleiding

Ik ben naar het theater geweest aan het spui op dinsdag 15 januari, het begon om half 8. De voorstelling heet Victory het speelde zich af op de grond met een tribune. Het onderwerp van deze voorstelling is volgens mij vallen en opstaan omdat ze de hele tijd vielen en opstonden. Dus om je succes te bereiken moet je eerst falen om verder te kunnen.

Toen ik binnen kwam waren de acteurs al op het podium en lagen ze al op hun positie op de grond. Toen de lichten uitgingen en het zou beginnen, kwamen er eerst videoboodschappen op een doek van alle acteurs. Ze vertelden hier in deze videoboodschap per persoon een verhaaltje om en om, maar ik kan me niet meer precies herinneren waar ze het over hadden. Dit duurde een paar minuten lang. Na deze filmpjes ging het licht van op het podium aan. Nadat het licht aan was stonden de acteurs op en begonnen ze heel langzaam te lopen, stap voor stap. Dit duurde zo’n 20 minuten. Soms begonnen ze wel een klein stukje te rennen, maar het was vooral om hun heen kijken en langzaam lopen. Na dit stukje begonnen ze allemaal te vallen en op te staan, ze stoten zich tegen alles wat vast en los zat. Na een tijdje begonnen ze steeds sneller te bewegen tot dat uit het niets alles uitviel. Ze begonnen toen te praten over dat ze niet wisten wat er gebeurde en zeiden dat we even 5 minuutjes moesten wachten. Na dat alles het weer deed begonnen ze dingen te doen die over het algemeen deze tijd gebeuren die niet leuk zijn. Mensen die elkaar ‘pesten’, zeggen dat mensen het niet kunnen, plagen, duwen, trekken, uitschelden, exposen en ga zo maar door. Ze lieten het erg duidelijk overkomen. Op het einde begonnen ze nog een beetje te praten en kwamen er nog een paar filmpjes op het doek, na deze filmpjes viel het doek/muurtje op de grond en gingen alle lichten uit. En daar was dan het einde van de voorstelling na anderhalf uur. Ze hebben het niet afgesloten of iets, ze zijn van het podium gegaan en toen gingen de normale lichten weer aan en mochten we gaan.

Kern

Het werd gespeeld op een gelijksvloer met een tribune. Aan de linkerkant van de vloer stonden er twee tafels en twee a drie stoelen en een soort halve muur van hout met een wit doek erop, verder stond er niet zoveel. Aan de andere kant stond er een kar met apparatuur en een stoel. Ze speelde niet vaak rechtstreeks naar het publiek toe alleen op het moment dat alles het niet deed. Het effect was om de tijd te rekken en ze vroegen of we het grappig vonden. ( dit was dan ook gespeeld uit mijn ooghoek.)

Ik zie mezelf niet echt terug in deze voorstelling omdat ik de verhaal lijn niet echt begreep. Maar als ik kijk naar het vallen en opstaan zal waarschijnlijk iedereen zich hierin terug vinden, want iedereen zal eerst bij het begin moeten beginnen met tegen slagen je zal zelden in een keer succesvol zijn. Het is dus een psychologische dimensie want ze uiten hun gevoelens heel openbaar lijk.

Wat ik er goed van vond is dat ze de boodschap van vallen en opstaan goed naar voren hebben gebracht En je zag echt dat ze hun best deden.

Wat ik er minder goed van vond is dat het een heel vaag verhaal was voor mij. Ze praatte zelden en het was gewoon niet iets voor mij. En het sprak me dan ook niet echt aan omdat het te langdradig was en je niet echt kon begrijpen wat het verhaal was doordat ze niet veel spraken.

Slot

Ik zelf vond het niet leuk omdat het heel lang duurde en voor mij geen goed pakkende verhaal lijn in zat. Ze probeerde het wel maar het was mij allemaal wat te vaag. Ik vind het dan ook geen aanrader om deze voorstelling bij te wonen, omdat je eerst 20 minuten kijkt naar mensen die langzaam rond lopen alsof ze verdwaald zijn. En de rest van de voorstelling waren ze alleen aan het vallen en zich zelf aan het pijnigen wat geen prettig beeld was om naar te kijken voor mij. Als je het aan mij zou vragen zal ik hier zeker niet nog een keer naar toe gaan want voor mij voelde het als tijdverspilling.

0 notes

4a-leesdossier-connor · 7 years

Text

Leesautobiografie

Inleiding

Eerst werd ik alleen maar voorgelezen maar toen ik vijf was kon ik opeens gewoon lezen, geen dikke boeken met kleine letters, maar kinderboeken kon ik opeens gewoon lezen. Van 0-2.5 jaar had ik een Engelse fase waarin ik voornamelijk Engels sprak, en van 2.5-4.5 was ik heel erg Nederlands, ik sprak bij voorkeur maar Nederlands. Toen we in Italië waren las mijn moeder me in het Nederlands voor en toen zei ik opeens: “Mama, jij hoort toch in Engels voor te lezen?” Lezen was de enige bezigheid die ik graag zelf wou doen, alle andere dingen wou ik dat mijn ouders voor me deden, ik was dus een heel lui kind in alles behalve lezen.

0-2

Ik las natuurlijk nog niet zelf en ik verstond waarschijnlijk maar de helft van wat mijn moeder mij voorlas, ik vond het gewoon leuk om naar de plaatjes te kijken en mijn moeders stem te horen, mijn favoriete boekjes waren vier Engelse sprookjesboekjes. Itsy bitsy spider, This little piggy, Teddy bear Teddy bear en Buttercup Buttercup. Deze vier boekjes werden mij dagelijks tien keer op mijn eigen verzoek voorgelezen en ik nam ze overal mee. Terwijl andere kinderen geïnteresseerd waren in speelgoed en spelletjes was ik heel gefocust op Engelse boekjes.

2-4

In deze periode werd ik fiftyfifty Engelse en Nederlandse boeken voorgelezen zoals Jip en Janneke, Dikkie Dik, Nijntje en Ik wil de maan, een boek over een mol die de maan voor de eerste keer ziet en hem wilt hebben, daarom probeert hij hem uit de lucht te pakken met zijn handen en als dat niet lukt pakt hij een stok om hem uit de lucht te slaan en als dat niet lukt gaat hij op een heuvel staan en als dat ook al niet lukt gaat hij verdrietig zitten totdat er allerlei dieren komen om hem op te vrolijken. Ik vond dit grappig om dat zijn pogingen steeds mislukken.

4-6

Op vijfjarige leeftijd begon ik opeens zelf te lezen, en dan bedoel ik ook opeens. Ik ging gewoon even wat kinderboeken lezen en ik begon middenin de les een boekje te lezen. Ik denk dat ik eerst Nijntje zelf ging lezen en daarna ging ik sprookjes lezen. Mijn favoriete sprookje was Sneeuwwitje omdat de dwergen zo grappig waren. Verder vond ik ook nog dat De drie honden, De keizer zonder kleren en De drie biggetjes hele leuke boeken waren om te lezen omdat ze heel grappig waren en ook een wijze les in zich hadden die mijn moeder dan uitlegde en waar ik dan niks van snapte.

6-8

Ik begon rond deze tijd Donald Ducks te lezen. Ik las ongeveer anderhalf uur zelfstandig per dag en dat werd twee uur per dag doordat mijn tante mij een heel dikke pokémon handleiding had gegeven en ik had een zware pokémon verslaving en ik had het ongeveer 100 keer gelezen en het hielp me om verder te komen op mijn Nintendo DS waar ik ook pokémon op had staan. Mijn Engels ging er ook op vooruit.

8-10

Nu begon ik echt engelse boeken te lezen,maar de eerste paar boeken samen met mama, dit waren hele makkelijke boeken om te leren lezen in het Engels. Ik kon al vloeiend praten, dus het leren lezen stelde niets voor. Na ongeveer 4 a 5 boeken samen lezen, ging ik zelf vrijwel meteen aan de slag met boeken zoals Sjakie en de chocoladefabriek, Harry Potter, The BFG, enz. Ik begon ook serieuze Nederlandse boeken te lezen zoals De Grijze Jager.

10-nu

Nu lees ik voornamelijk series in het Engels zoals The Hunger Games, Alex Rider,

Young Samurai, Artemis Fowl, Fallen, Divergent, Percy Jackson and the Olympians en Heroes of Olympus. Dingen die gebeurt zouden kunnen zijn en kunnen gebeuren.

Mijn leesniveau is hetzelfde in beide talen. Het liefst zou ik de hele dag door lezen.

Slot

Ik lees dus heel veel fictie en avontuur en ik vind het het leukst als het een serie is zodat ik meteen veel kan lezen en niet maar één boek want dat is zo snel over en dan moet ik weer een andere serie of boek zoeken en dat is zo irritant want ik heb dan niks nieuws te lezen.

Ik lees vooral op een kindle/e-reader want dat is lekker makkelijk want het is lekker licht en je kunt er heel veel boeken op zetten wat heel handig is als je op reis gaat en het neemt veel minder ruimte op in je kast zodat je ruimte hebt voor andere dingen. Ik hoop dat jij deze leesautobiografie leuk vond.

3 notes · View notes

chipmybrain · 5 years

Photo

Thema 1: Feest

Wat betekent een feest voor mij?

Puur uit nieuwsgierigheid naar wat onze Wikipedia verstaat onder een feest, zocht ik het even op.

Wat is een feest? (Wikipedia) Een feest is een samenkomst van een onbepaald aantal personen ter gelegenheid van een heuglijke gebeurtenis of een gedenkdag. De heuglijke gebeurtenis kan een huwelijk, verjaardag of geboorte zijn. Een feest kan ook zonder directe aanleiding plaatsvinden. Feesten worden ook wel partijen genoemd, waarbij drank en voedsel tot ieders beschikking staan. Muziek kan, alsmede versiering, onderdeel zijn van een goed feest. Om het feestelijk karakter van de bijeenkomst te benadrukken kan men feestkleding en sieraden dragen, al dan niet in overeenstemming met de etiquette.

Ik merkte al direct bij het lezen van deze omschrijving dat ik een belangrijk element miste. Voor mij is een feest namelijk pas perfect als ik er zin in heb en als ik me op mijn gemak voel. Als de mensen die er zijn zich vrij voelen, zichzelf kunnen zijn. Dit is natuurlijk een redelijke ambitieuze toevoeging in een maatschappij met redelijk wat verplichte sociale viermomenten. Maar goed, ik droom graag en kan genieten van het idee van een ‘ideale wereld’. En in deze ‘ideale wereld’ is mijn feestje perfect als ik er naar uitkijk, waarbij ik het gevoel heb dat het mij goed zal doe en niet omdat het een verplicht nummertje is.

Mijn feest Ik besloot in ieder geval mijn vrije maand te beginnen met een feest waar ik echt zin in had. Een feest waar ik mij, samen met vriendinnen, ontzettend hilarisch op voor kon bereiden. Een feestje waar we ons druk konden maken om schoenen, gekleurde nagels en sloppy tops. Zo werden ook deze keer de webshops weer afgestruind, de whatsappgroepen gebombardeerd tot een ongenuanceerde uitlaatklep van foute afbeeldingen, ongepaste outfits en hilarische accessoires. Het fascinerende van al die voorbereiding is, dat wanneer je eenmaal op het feest aangekomen bent, je je ineens al die drukte om kleding niet meer voor kunt stellen! Je gaat op in de massa en in deze massa worden je tijgerprintje, blote schouders en zeker je ‘black high heals’ helemaal niet opgemerkt! Nou en? Boeien! De voorpret is het al waard! Het is een heerlijk gevoel om je druk te mogen maken over een luxe die je helemaal niet nodig hebt, want eerlijk is eerlijk: aan kleding geen gebrek! Maar wel gebrek aan een nieuwe prikkel van je mooi voelen, je rijk kunnen voelen om deze keuzestress zonder echt nut. Dan nog een ander ‘keuzestressding’ waar ik mezelf vaak mee lastigval: Wat mag ik wel en niet van mezelf op het feestje? Mag ik net een wijntje te veel drinken voor een euforisch gevoel of ga ik me heel verstandig, na het drinken van elk wijntje forceren om een glas water te nuttigen zodat de kater de volgende dag minder zal zijn? Een besluiteloosheid die me gerust een paar dagen in beslag kan nemen. Zonde, want daarmee laat ik het moment van het feest minder spontaan op me afkomen. Ik vond in ieder geval dat ik een goede reden had om mezelf net dat beetje meer te mogen laten gaan: Ik mocht me op maandag best nog een beetje gaar voelen, want ik hoefde niet op en top te presteren die dag. En er waren al zoveel feestjes aan mij voorbijgegaan door al het lichamelijke ongemak, dat ik ergens ook wel vond dat ik me een beetje mocht laten gaan (hierbij heb ik dan ook de eerste voorwaarde te pakken, dacht ik: ook een feestje moest ik dus verdienen…) Het was een prachtdag, wat mij ook weer een boost gaf: Met fijne vrienden genieten van muziek en ongegeneerd mensen kijken. Niets meer, niets minder. Even was er niets anders dan dit: een onbezorgde dag als aftrap van mijn maandje VRIJ!

Feestjes horen voor mij bij het leven, de reden van het feestje of de invulling ervan kan heel verschillend zijn. Het is ook prachtig om een feestje te geven om de vriendschap te vieren, de collegialiteit of gewoon omdat het een nieuwe dag is, een ordinaire woensdag of zo. De reden van het feestje maakt niet het feest: de voorpret en het gemeenschappelijke gevoel dat het geeft wel.

Onze maatschappij en het feest

Zoals ik stiekem al een klein beetje aangegeven heb in mijn inleiding bij ‘Wat betekent een feest voor mij?’, ervaar ik soms dat feestjes ook verplichte nummertjes voor mensen kunnen zijn. Dat het heuglijke moment de bezoeker niets doet of dat de andere feestgangers hun eerder spanning dan plezier geven. Dat begint natuurlijk al op de lagere school, zodra de kleintjes een bewustwording krijgen van sociale verhoudingen: ‘Ik vind jou leuk en jou niet’, met alle gevolgen die daarbij komen kijken. Een feestje kan dan ook voor veel kinderen een lading krijgen van ‘hoor ik erbij of niet’, wat zelfs tot verregaand sociaal isolement kan leiden. Best zorgelijk, zo’n thema kan ook op latere leeftijd nog voor sociale wenselijk gedrag zorgen (‘ik moet echt naar dat feestje gaan hoor, want anders stel ik hem/haar enorm teleur’). Dan zijn er nog de ‘uit de hand gelopen feestjes’. Google geeft vandaag (9 juli 2018) 355.000 hits die gaan over ‘uit de hand gelopen feestjes’. Hoe komt dat? Wanneer loopt een feestje uit de hand? Dat laat zich gemakkelijk raden. Vaak zijn drugs en alcohol in het spel of ‘egootjes’ die indruk willen maken op anderen om daarmee hun status te laten zien. Dit laatste is dan wel van alle tijden en past misschien ook wel bij de mensheid. Het mensenras is een ras dat ook niet ontkomt aan ‘survival of the fittest’, veroveren en jagen. Of is dit misschien iets wat we ook uit kunnen evolueren? Is er een nieuwe wereld van tolerantie denkbaar? Interessante vraag!

Google laat nog wat zien: We bedenken steeds meer feestjes! We vinden het blijkbaar fijn om een reden te hebben voor een feestje (gelukkig ben ik niet de enige). Zowel positieve als negatieve gebeurtenissen verbinden we aan dagen die gepaard gaan met bepaald gedrag, rituelen of versieringen.

Zo hebben we:

alle jaarlijkse feestdagen (van kerst, Pasen, Pinksteren tot en met dag van de vrijheid, de arbeid etcetera);

alle herdenkingsdagen (van Moederdag, Dierendag, Bevrijdingsdag, Zwarte Maandag, Dodenherdenking etcetera).

En ook komen er elk jaar dagen bij die we gedenken en waar we een soort feestjes van maken:

Yoga Dag;

Rokjesdag;

Dag van de directeur;

Secretaressedag;

Dag van de muziek;

Etcetera

Hieronder vind je de winnende inzending die via social media is gekozen.

Wat betekent het feest voor jou?

Nu is het jouw beurt en ben ik benieuwd hoe jij aankijkt tegen het thema ‘feest’. Om je gedachten wat los te maken vind je hieronder wat vragen en onderaan een nu nog lege inspiratiepagina waar je je gedachten, ideeën en associaties op kwijt kunt. Je mag je verhaal, gedicht, afbeelding, foto of video ook delen op de ‘feestpagina’ (link naar pagina op social media)

Vragen:

Wanneer was jouw laatste feestje?

Heb je je toen ook kunnen geven aan die onzinnige voorpret?

Lukte het je om echt in het moment van het feest te zijn zonder je zorgen te maken over de volgende dag?

Wanneer genoot je echt van een feestje? En waarom was dat?

Had je de volgende dag nog fijne naweeën?

Of maakte je je meer zorgen over de foto’s die gemaakt waren en hoe je erop stond?

Als je je antwoord niet kunt vinden of als het meer dan een half jaar is geleden dat je van een feestje een positief gevoel hebt overgehouden, dan is het wat mij betreft tijd voor een feestje! Bedenk vandaag dan nog wanneer jouw volgende feestje zal zijn. Al vier je het met jezelf omdat je ook ‘een reis’ maakt of omdat je blij bent met jezelf, de ander, je kind, je hond of… omdat er geen reden is anders dan dat het een feestje is. Beloof jezelf wel dat je iets koopt wat je normaal niet zou doen om van het feestje een echt feest te maken (van één fout gebakje word je niet dik, van één extra kopje koffie blijf je niet een hele nacht wakken en van een fout feestpak word je nog geen clown). Vier het feest!

Stuur je mij ook je beste afbeelding, foto, schilderij, filmpje, verhaal of kunstwerk dat gaat over feest? Dan publiceer ik de inzendingen aan het einde van de maand via dit blog en neem ik de leukste inzending mee in mijn boek publicatie aan het einde van het jaar. Hoe? Wat jij het makkelijkste vindt; via facebook, insta, whatsapp (0625009735) of email ([email protected])

0 notes