#verhaaltjes
Text
Wanneer mensen verdwijnen, dan bouw ik een muur. Voor mij voelt het meestal alsof zij die bouwden, want zij gingen weg en zij verdwenen en zij vonden mij niet belangrijk genoeg meer. Ik kan relativeren en rationaliseren en begrijpen, maar wanneer mensen verdwijnen, dan word ik toch boos. Boos op afwezig, boos op verlaten gevoelens, boos op te weinig moeite, boos op buitengesloten worden uit iemands leven. Boos dat ik vooral voor mezelf houd, boos dat ik laat borrelen en borrelen. Boos dat hopelijk niet ontploft. Boos maakt alles kapot, dus ik houd het in. Wanneer mensen verdwijnen, dan verdwijn ik dubbel zo hard. Dan verwar ik afwezig met afwijzing. Ik ben liever een muur dan een deur die jij sluit.
38 notes
·
View notes
Text
Hella Haasse: 'Verdiepen in verbeelding is wezenlijk'
In De handboog der verbeelding interviewde literatuurcriticus Arjan Peters schrijfster Hella Haasse over haar werk en haar leven. Daarin dit fragment:
bron beeld: parool.nl
Ziet u een scheiding tussen leven en schrijven?
Dat is buitengewoon moeilijk uit te leggen. Ik geloof dat ik in eerste instantie een waarnemer ben. Ik kan ontzettend goed kijken, dingen tot in de kleinste details in een…
View On WordPress
#20-ste en 21-ste eeuws#andere werkelijkheid#Arjan Peters#Batavia#details#Indonesië#kijken#leven#lezen#literatuurcriticus#ontheemd#schrijfster#verband#verbeelding#verdedigingsmiddel#verdiepen#verhaaltjes#waarnemer#werk
0 notes
Text
Zomer met Muis: zonnige verhaaltjes voor warme dage
Zomer met Muis: zonnige verhaaltjes voor warme dage
Het is zomer en dus is het tijd om buiten te spelen, naar het strand te gaan en samen te lezen in Zomer met Muis: zonnige zomerverhaaltjes op rijm over Muis en Beer. Een groot en stevig kartonboek om eindeloos voor te lezen.
Water en wat limonade…
En Beer, kun je het al raden?
Nog wat bessen voor de smaak.
Hier zijn ijsjes in de maak!
Eindelijk, het is zomer! Muis en Beer maken ijsjes, plonzen in…
View On WordPress
0 notes
Text
Hagrid's Kippenavontuur: Een Musical op Zweinstein
Act 1, Scène 1:
(Hagrid loopt de grote hal van Zweinstein binnen met een doos vol kippen.)
Hagrid: Hallo allemaal, ik heb een verrassing voor jullie!
Perkamentus: Hagrid, wat is er aan de hand?
Hagrid: Kijk eens naar al deze prachtige kippen! Ik dacht dat het leuk zou zijn om ze los te laten op Zweinstein.
Perkamentus: Hagrid, dit is een school, geen boerderij.
Hagrid: Oh, kom op Perkamentus, we kunnen toch wel een beetje plezier hebben?
Perkamentus: Nou, ik weet het niet...
(Hagrid zet de doos neer en opent hem. De kippen springen eruit en beginnen wild rond te rennen.)
Scène 2:
(De leerlingen van Zweinstein zitten in de klas en de kippen beginnen buiten te kakelen.)
Draco: Wat is dat voor geluid?
Ron: Het klinkt als... kippen?
Harry: Hagrid, wat is er aan de hand?
(Hagrid loopt de klas binnen met een paar kippen op zijn schouders.)
Hagrid: Hallo allemaal, ik wil jullie graag voorstellen aan mijn vrienden!
(Hij laat de kippen los en ze beginnen rond te fladderen.)
Hermione: Hagrid, we moeten leren. We kunnen ons geen kippen veroorloven die ons afleiden.
Hagrid: Maar het zijn toch schattige kleine kippetjes?
Scène 3:
(Er vindt een musicalnummer plaats met Hagrid en de kippen. Het lied gaat over hoe kippen Zweinstein leuker maken.)
Scène 4:
(Er is een wedstrijd tussen de leerlingen van Zweinstein om te zien wie de meeste kippen kan vangen.)
Hagrid: Oké jongens, wie kan de meeste kippen vangen?
(Het spel begint en chaos breekt uit terwijl de leerlingen achter de kippen aanrennen.)
Perkamentus: Hagrid, dit is echt te veel. We moeten deze kippen kwijt.
Hagrid: Maar Perkamentus, ze zijn zo leuk!
Perkamentus: Hagrid, dit is geen boerderij. We moeten de kippen terugbrengen naar waar ze vandaan kwamen.
Scène 5:
(Hagrid is in tranen terwijl hij afscheid neemt van de kippen.)
Hagrid: Dag jongens, ik ga jullie missen.
Perkamentus: Hagrid, het spijt me dat ik zo streng moest zijn.
Hagrid: Het is oké Perkamentus, ik begrijp het. Misschien kan ik wat andere dieren meenemen de volgende keer.
Perkamentus: Laten we het erop houden dat we ons concentreren op het onderwijs. En als we wat dieren nodig hebben, weten we je te vinden.
(Er is een afsluitend musicalnummer waarin Hagrid en de leerlingen samen zingen over het belang van onderwijs en dat Zweinstein geen boerderij is.)
Einde.
0 notes
Text
doe maar even lief stemmen en rebloggen dan lees ik wel een verhaaltje voor, goed?
sorry als die van jou er niet bij staat
#idk ben bij mn ouders thuis en ze hebben nog veel van mn kinderboeken#ik vind dat Nederlands best goede kinderboeken heeft#maar ik ben natuurlijk biased#nederland#nederlands#dutch#netherlands
19 notes
·
View notes
Text
Deze avond kregen we opnieuw bezoek van een bekende voorlezer. Juf Veronique kwam ons een verhaaltje vertellen. 📚📚
8 notes
·
View notes
Text
'Het zwarte lichaam'
Het is 1951 als de zwarte Amerikaanse schrijver James Baldwin (1924-1987) naar het Zwitsers vakantiehuis van een vriend gaat. Zijn verschijning in het bergdorp Leukerbad wekt bij de bewoners openlijke verbazing en zelfs opwinding. “In dit alles, ook al moet ik toegeven dat er sprake was van de charme van echte verbazing en er zeker geen element van doelbewuste onvriendelijkheid in school, klonk op geen enkele wijze de suggestie door dat ik menselijk was: ik was eenvoudig een levend wonder.” schrijft Baldwin. Ik kwam het citaat tegen in het essay 'Het zwarte lichaam', waarin schrijver Teju Cole zestig jaar na Baldwin het dorp bezoekt. De titel lijkt me het prerogatief van een zwarte schrijver. Teju Cole is dan ook de schrijversnaam van de Nigeriaans-Amerikaanse Yemi Onafuwa.
In 1957 ga ik voor het eerst naar school. Daar word ik op mijn beurt een klein wonder. Het was natuurlijk de combinatie van mijn bruine huid, mijn zwarte haren en mijn perfecte Nederlands. Ik word de klassen rondgestuurd en mag verhaaltjes vertellen. Ik vind het leuk. Was ik zwart geweest en had ik krom Nederlands gesproken was ik een sprekend aapje.
In 'Stranger in the Village' dat Baldwin schreef over zijn verblijf in Leukerbad liggen onder die wat eerste onderkoelde uitspraak van hem veel schrijnender ervaringen. “De kinderen die 'Neger!' roepen, hebben geen idee wat dat bij me oproept.” En over de dorpsbewoners schrijft hij: “Vanuit het gezichtspunt van de macht kunnen deze mensen nergens ter wereld vreemdelingen zijn; feitelijk hebben zij de moderne wereld gemaakt, ook al weten ze dat niet. De meest ongeletterde onder hen is op een manier waarop ik dat niet ben verbonden met Dante, Shakespeare, Michelangelo, Aeschylus, Da Vinci, Rembrandt en Racine [–]. Uit hun hymnen en dansen komen Beethoven en Bach tevoorschijn. Als je een paar eeuwen teruggaat, zijn ze in volle glorie, terwijl ik in Afrika ben en de veroveraars zie aankomen.”
Zestig jaar later heeft zo'n uitspraak ook iets pijnlijks, of wanneer Baldwin beweert dat hij ondanks zijn liefde voor Shakespeare, Bach en Rembrandt, vergeefs op zoek zou kunnen gaan naar enige weerspiegeling van hemzelf. “Ik was een indringer: dit was niet mijn erfenis.” Die woorden, zegt Teju Cole, druipen van de droefheid. “Waar hij van houdt retourneert die liefde niet.” Als zwarte auteur van nu beweegt Cole zich vanzelfsprekend, elegant en zelfverzekerd door elke cultuur. Dertig jaar geleden werd Anil Ramdas er wel erg nadrukkelijk om geprezen. Iets is toch gewonnen.
Gisteravond zaten G en ik in de trein op weg naar een uitvoering van de Petite Messe Solenelle van Rossini. Tegenover ons zat een oude, Afrikaanse vrouw die met gedempte stem in haar telefoon sprak. Daarna sloot ze lang haar ogen. Ik liet mijn blik over haar scherp gesneden gezicht gaan, en dacht aan James Baldwin en aan Teju Cole.
'Vertrouwde en vreemde dingen' | Teju Cole | meerdere vertalers | uitgeverij De Bezige Bij | 2016
video link 'Un etranger dans le village'(Engelstalig): https://www.rts.ch/play/tv/documentaires/video/un-etranger-dans-le-village?urn=urn:rts:video:13529049
3 notes
·
View notes
Text
We werken in 2 groepen Uil: kleuren sorteerspelletje (peuters) K1 verhaaltje “Anna maakt ruzie!” We starten aan onze weekkalender, we leren de dagen van de week en oefenen onze kleuren in.
4 notes
·
View notes
Text
24 notes
·
View notes
Text
Wat is het fijn om in de bibliotheek te zijn!
We luisterden naar een leuk verhaaltje over ‘anders zijn’, en namen dan allemaal een boekje mee om in de klas mee aan de slag te gaan.
Dankjewel bibliotheek van Gistel!
7 notes
·
View notes
Text
Deze ochtend lag er een uitnodiging van het eerste in onze doos. Wij mochten bij hen naar een verhaaltje gaan luisteren want ja hoor die kindjes van het eerste kunnen al lezen !!!!
5 notes
·
View notes
Note
Heb je ooit het verhaal gelezen van een jongen die een lek stopte door zijn vinger in het gat te steken?
Volledig gelezen niet, maar ik ken het natuurlijk wel! Maf dat een Frans verhaaltje via een Amerikaanse hertelling plotseling als typisch "Hollands" gezien wordt, maar zo gaat dat met vertellingen ^^
4 notes
·
View notes
Text
Voorleesweek
Dank u wel voor de mooie verhaaltjes! We hebben genoten!
4 notes
·
View notes
Text
De Duurzame Avonturen van de Vegan Hipster Kerstman (musical)
Act I
Scene 1: Introductie van de Vegan Hipster Kerstman
(De gordijnen gaan open en de Vegan Hipster Kerstman wordt geïntroduceerd. Hij heeft een man-bun, draagt een rood-zwart geruite flanellen overhemd en een denim broek.)
Kerstman: (zingt) Hallo allemaal, het is Kerstmis!
Ik ben de Vegan Hipster Kerstman, geen enkele dierlijke producten voor mij.
Ik houd van granola en tofu, en een latte met amandelmelk is wat ik graag drink.
Dus laten we allemaal samenwerken om deze kerst duurzaam te maken!
(Scene eindigt)
Act II
Scene 1: De Werkplaats
(De Vegan Hipster Kerstman is in zijn werkplaats, omringd door zijn elfen.)
Kerstman: (zingt) Ik heb een idee, elfen, laten we dit jaar geen cadeaus maken van dierenproducten.
In plaats daarvan maken we duurzame cadeaus, gemaakt van gerecyclede materialen.
Laten we het goede voorbeeld geven en laten zien dat we om de planeet geven.
Elf 1: (zingt) Dat is een geweldig idee, Vegan Hipster Kerstman!
We kunnen speelgoed maken van karton en knuffels maken van gerecyclede stoffen.
Elf 2: (zingt) En we kunnen zelfs biologische lekkernijen maken voor de kinderen!
Kerstman: (zingt) Fantastisch! Laten we aan het werk gaan en ervoor zorgen dat deze kerst de duurzaamste ooit wordt!
(Scene eindigt)
Act III
Scene 1: De Kerstnacht
(De Vegan Hipster Kerstman en zijn team zijn op pad om cadeaus af te leveren.)
Kerstman: (zingt) Ho ho ho, hier gaan we dan!
Met onze duurzame cadeaus, verspreiden we kerstvreugde overal waar we gaan.
Onze slee is vegan en we gebruiken gerecyclede verpakkingen.
Dit is de manier waarop we het milieu kunnen helpen redden.
Rudolf: (zingt) En ik ben Rudolf, de veganistische rendier,
Ik drink geen melk en ik eet geen vlees, ik ben volledig plantaardig!
Elf 1: (zingt) En ik ben een eco-elf, ik gebruik alleen gerecyclede materialen,
Ik ben er trots op dat ik bijdraag aan een duurzamere kerst!
(Alle personages zingen samen)
Laten we samenwerken en onze planeet redden,
Zodat we kunnen blijven genieten van kerst voor nog vele jaren!
(Scene eindigt)
(Einde musical)
0 notes
Last Seen Blogs
mufvsvcreatives
+MUFVSV+
rice-purity-test
Rice Purity Test
pesquisaaaah
𝗽𝗲𝘀𝗾𝘂𝗶𝘀𝗮.
melbemol-art
Melbemol's portfolio
kaijusaur
KAIJUSAUR