#pangarap | Explore Tumblr Posts and Blogs

asdfg0lb · 1 year

Text

WALANG TATALO SA PANGARAP

Capiz - isang lalawigan sa Visayas na nakilala dahil sa mga kuwentong ito ay pinamumugaran ng masasamang elemento. Nguti, hinggil sa kaalaman ng lahat na ang lugar na ito ay may mas nakakatakot na problema - Ang KAHIRAPAN.

Pinapalakas ng Department of Agrarian Reform ang sa lalawigan ng Capiz ang kampanya laban sa kahirapan at kagutuman. Ito ay isang patunay na hanggang ngayon, hindi pa rin nakakabangon sa kahirapan ang lalawigang ito.

Taong 1956, ito ang kaaranawan ng aking ama na si Junifer B. Avila. Ngunit, ito rin ang araw na naranasan niya ang kahirapan sa lalawigan ng Capiz.

Nang dahil sa kahirapan ng buhay sa Capiz, ang nanay ni papa Junifer, na si Lola Daisy, ay nais makipagsapalaran sa Maynila upang kumita, at magkaroon ng pag-asang makakaahon sila sa kahirapan. Kaya naman siya ay humingi ng tulong sa mayor upang siya ay makapunta na sa Maynila.

Napadpad si Lola Daisy sa lungsod ng Valenzuela. Dito siya namasukan bilang katulong, at kung minsan naman ay naglalabada. Ito lamang ang kayang trabaho ni Lola Daisy dahil hindi rin siya nakapagtapos ng pag-aaral. Ngunit sa lahat ng hirap na ito, dito naman niya natagpuan ang kanyang asawa na si Lolo Fausto.

Nagkaroon ng bunga ang pagsasama ni Lola Daisy at Lolo Fausto, at sila ay bumalik sa Capiz. Ngunit, hindi rin nagtagal ay iniwan sila ni Lolo Fausto, at hindi na muling bumalik pa. Halos gumuho ang buhay ni Lola Daisy dahil hindi niya alam kung paano bubuhayin si papa Junifer. Kaya naman sila ay bumalik sa Valenzuela upang magtrabaho at manirahaman.

Kahit na mahirap lamang sila, hindi ito naging hadlang kay papa Junifer upang maging top sa klase. Kaya siya ay nagkaroon ng scholarship sa Malinta Elementary School. Nagpatuloy rin ito hanggang sa high school kung saan siya ay nag-aral naman sa Meycauayan Institue. Dahil high school na, naisipan nilang pamilya na magtinda siya ng puto at pandesal upang magkaroon siya ng baon sa araw araw.

Kahit na may mga scholarship na natatanggap si papa Junifer, hindi pa rin ito ang naging kasagutan sa kahirapan na kanilang nararasanan. Kaya imbis na ipagpatuloy ang pag-aaral sa kolehiyo, pinili niya munang magtrabaho upang makatulong sa kanyang ina. Siya ay namasukan sa Ramie Textile Incorporated.

Ngunit, hindi rin nagtagal ay napagtanto ni papa Junifer na hindi sapat ang ganoong uri ng pamumuhay, kaya siya ay sumubok muli na mag-aral. Kinuha niya ang kursong Pharmacist sa FEU. Habang nag-aaral ay nagtatrabaho rin siya sa Ramie Textile Incorporated. Magtatrabaho siya sa umaga, at mag-aaral naman sa gabi. Kaya sa mga panahong ito, naranasan niya ang matinding pagod at hirap. Pero hindi pa rin siya sumuko dahil sa kanyang pangarap na makaahon sa kahirapan.

Dito ako nabilib sa aking ama dahil kahit na ang daming problema at pagsubok sa buhay, hindi siya sumuko.

Nakita ko ang kahalagahan ng pangarap sa buhay. Ito ay isang mabisang instrumento upang makamit ang ating inaasam-asam sa buhay. Dahil sa pangarap, kahit gaano na kahirap, magpapatuloy upang maging maganda ang hinaharap.

Kaya, papa, salamat sa inspirasyon. Ipagmamalaki kita sa kahit na sino. Nahigitan mo na ang pangarap mo. Mahal kita.

~ Avila, Japhet V.

#pag-asa #pangarap #papa

1 note · View note

thebookofivy · 1 year

Text

100 Tula Para Kay Stella

A movie appreciation post I wrote way back in 2017

MUSIKA. Musika ang mabisang gamot sa malulungkot na puso. Kaya nitong itago ang pinakamahapding sugat na ating dinadala sa araw-araw at sa mga darating pa.

ITIM NA LIPSTICK. Mas ayos na ang itim ang labi hindi ang ugali. “Bakit itim labi mo?” “Bakit asul ang ulap? Bakit pula ang dugo mo?” Nakakita ka na ba ng anghel na may itim na labi? Meron. Si Stella.

PANGARAP. Gagawin natin ang lahat para sa pangarap. Susugal tayo sa mga bagay na walang kasiguraduhan maabot lang ang ating mga pinapangarap. Para sa minamahal at para sa sarili.

CRUSH. Meron talaga tayong mga hinahangaan na minsan tayo lang ang nakakaalam. Tinatanaw natin sila sa malayo iniisip kung kailan natin sila maabot at minsan kung abot kamay man natin, mamimilipit na lang ang ating dila at mauutal. Kahit gusto na natin sabihin na “mahal kita” masasabi na lang natin “kumusta ka”

3 WORD RULE. Tatlo lang. Minsan sapat na ang mga salitang tatlo lang. ANG SAKIT TALAGA!

EMOSYON. Minsan hindi natin alam kung saan tayo dadalhin ng ating emosyon. Kapag malungkot tayo kung saan-saan tayo napapadpad pero ayos lang kasi nga malungkot tayo kaya bahala na at kapag masaya RAK lang!

DESISYON. Lahat ng desisyon natin sa buhay ay responsibilidad natin. Wala kang dapat sisihin sa mga bagay na ginusto mong gawin.

TULA. 100 na tula para sa ating iniibig ngunit hindi sapat na isinusulat lang natin. Kailangan natin sabihin bago mahuli ang lahat. Hindi. Huli na talaga 'di mo na siya maaabutan. Dahil yung isinulat mo ay dapat sinabi mo na lang.

ALAK. Kahit saan, kahit kailan alak ang magiging sandigan [kahit 'di talaga ako umiinom] Pero hindi sapat ang alak lang dahil isa lamang itong pansamantalang gamot ika nga. Dahil kapag nahimasmasan ka na. Masakit ulit.

PANAHON. Bukod sa musika, panahon ang kayang magpahilom ng pusong sugatan. Minsan ang kabig ng emosyon ay sambit ng panahon. Minsan nagtatagpo na lang ang panahon at ang ating mga nararamdaman.

PAGHIHINTAY. Lahat tayo naghihintay, minsan tayo yung hinihintay. Habang naghihintay tayo nagbabago rin ang ikot ng mundo. May umaalis, dumarating at may maaaring bumalik. Ngunit di lahat nang hinihintay ay mahihintay tayo. Siguro masyado tayong kumpiyansa na mapapasakanila tayo pero hindi pala.

KUMUSTA? 5 years ago mula nang buksan ko ulit itong tumblr. Matagal ko na talaga itong naisulat at nakatambay lang sa aking cellphone. Gusto ko lang naman ishare ang mga bagay kung saan ako interesado. Gusto ko kasi silang balik-balikan. Kahit cringe pa.

#100tulaparakaystella #musika #itimnalipstick #pangarap #3wordrule #emosyon #desisyon #tula #makata #alak #panahon #paghihintay #indiefilm #balisongthejuans #Spotify

2 notes · View notes

titaofpampanga · 2 months

Text

#repost #pix #twitter #tweet #life #true #truth #reminder #remember #motivational #inspirational #keepgoing #forward #pahinga #pangarap

1 note · View note

kwaderno84 · 5 months

Text

hawak mo pa rin ba sa iyong palad, natatangi mong nais na syang magbibigay ng halaga sa iyong buhay?

(image:

©iStock)

#filipino #poetry #tagalog #poem #tula #kwaderno on tumblr #maikling tula #depinisyon #pangarap

1 note · View note

caffeinatedenough · 11 months

Text

#repost #pix #twitter #tweet #tagalog #philippines #filipino #pinoy #pinas #lol #funny #joke #cashier #pangarap

0 notes

mowiexpip · 1 year

Text

Yayaman ako, magiging succesful ako. I will give everything, I will do anything. I will give you a life worth LIVING.

#pangarap #dear self

1 note · View note

jrpatatas · 1 year

Text

Pangarap a new opm single by Brainard and Unos (rap) and a JrPatatas project fb.com/NetizensGlobal

#Pangarap #JrPatatas

0 notes

pakiramay · 6 months

Note

✧ yu yi: the longing to feel things intensely again.

obscure sorrows

The tears do not even threaten to fall.

It is such a shameful lack of sorrow at her lady's sacrifice. Triandra ought to be crying. Why is she not crying? Her body (traitorous body, which had stolen the pulse off her lady's neck) yet moves. She gasps. Her gaze turns upwards. Her exhales err on shaky and her eyes grow wide. It responds to the grief. But there is no rapture. No ragnarok. She does not collapse alongside the rest of her world. Is this how people react when losing the meaning of life itself? Somehow, she is nothing—a simple, wretched nothing.

She looks down at her lady's face and imagines her to be dead. She imagines the soul of the goddess traversing down into some dim eternity, where she would stay forever. She imagines the emptiness of dökkálfheimr, the abyss that would soon consume it. She imagines what she will lose—what she has already lost. She imagines Plumeria's face. She listens to her thoughts and hears that the wind is hollow and howling, that the weeping echoes like music in the space. Then she closes her eyes and waits.

Not a prick.

Triandra frowns. Her lady is gone and she does not have the tears to offer. None of the sorrowful tribute a funeral deserved. Could she not manage a whimper? No words of tender mourning for the goddess she owed her life to? She wants to speak. She wants to sob. Where is her mouth? Why can't she scream? Once, her heart was tender enough to do so. Now, there is naught but a thorn in her chest.

Triandra casts one last glance towards her lady. She is beginning to forget the sound of her laughter. Then quietly, she flies away.

#INBOX ✦ munting pangarap #((TY FOR THE BANGER PROMPTS REN WAAAARRGHHH))#((it's just. argh. you ever think about how triandra only got a crying+smiling sprite NOW? like.... oh my goodness))#((emotions......... i just feel like they don't connect in her head yanno))

13 notes · View notes

pabustenyuku · 2 years

Text

Weiss gets kidnapped

#rwby #rwby fanart #weiss schnee #blake belladonna #ruby rose #yang xiao long #my art #ang pangarap kong holdap

100 notes · View notes

myxbacktrax · 10 months

Text

Pangarap Lang Kita - Parokya ni Edgar feat. Happy Sy (2011)

Exclusive lyrics edit by singwiththelyrics x myxbacktrax x pinoymyx

#pangarap lang kita #parokya ni edgar #happy sy #chito miranda #jm de guzman #throwback #throwback hits #pinoy #philippine music #opm #philippines #pinoy music #music video #sing with the lyrics #2010s #2011 #throwback thursday

6 notes · View notes

themagical1sa · 1 year

Text

cruel of my brain to make me dream of jacksepticeye touring in the philippines

#[ 🗣️ | the magical girl speaks ]#dreams of the magical girl #this has never happened and is never happening. i think #hanggang pangarap at panaginip na lang ಥ⁠‿⁠ಥ

2 notes · View notes

gioelline · 1 year

Text

Saang sulok ng langit ko matatagpuan?

Kapalarang 'di natitikman, sa pangarap lang namasdan

Isang lingon sa langit at isang ngiting wagas

May talang kikislap, gabay patungo sa tamang landas

Unti-unting mararating, kalangitan at bituin

Unti-unting kinabukasan ko'y magniningning

Hawak ngayo'y tibay ng damdamin

Bukas naman sa 'king paggising, kapiling ko'y pangarap na bituin

Ilang sulok sa lupa, may kubling nalulumbay?

Mga sanay sa isang kahig, isang tukang pamumuhay

Isang lingon sa langit, nais magbagong-buhay

Sa ating mga palad nakasalalay ang ating bukas

Unti-unting mararating, kalangitan at bituin

Unti-unting kinabukasan ko'y magniningning

Hawak ngayo'y tibay ng damdamin

Bukas naman sa 'king paggising, kapiling ko'y pangarap na bituin

Ah-ah-ah-ah, oh-ah-ah-ah-ah

Unti-unting mararating, kalangitan at bituin

Unti-unting kinabukasan ko'y magniningning

Hawak ngayo'y tibay ng damdamin

Bukas naman sa 'king paggising, kapiling ko'y pangarap na bituin

#sharon cuneta #pangarap ng butuin #song #music #audio #social #the megastar #filipina singer #philippines #90s songs #90s music #Spotify

3 notes · View notes

artistaforever · 3 days

Text

#ruru madrid #jillian ward #userthing #filipino #filipino fc #asiancentral #kapuso #april 2024 #show: abot kamay na pangarap #black rider

0 notes

energyzsolutionz · 16 days

Text

TUPAD NA PANGARAP

#Tupad na pangarap #Pangarap na Tupad #mariolito dimaano

0 notes

musicabox · 1 year

Text

#parokya ni edgar #opm #filipino songs #filipino bank #pangarap lang kita #mahal kita #Spotify

1 note · View note

pakiramay · 6 months

Note

✧ lyssamania: the irrational fear that someone you know is angry with you.

obscure sorrows

She sends her nightmares after a young girl this night.

Her fears are quite typical for a child her age—Triandra creates visions of towering beasts, sounds of unknown rustling in a dark forest, the feeling of brambles that prick at every step. It is simple. Nothing that she hasn't made. But it is terribly effective. Fog blurs the girl's vision and snakes between her feet. A shadowy form (which Triandra hasn't yet bothered giving proper shape) chases her, and she screams.

"Help! Help!" the girl shrieks as she dashes through the woods. Scratches line her ankles and knees. Her sandals begin to slip off her feet. "Sister! Where are you?!"

Triandra seizes up at that word, especially screamed in that octave. Sister.

(Stop it... Don't hurt her... Don't hurt my sister...)

A young girl in pigtails appears in the middle of the forest path. Her yellow dress is bright against the drab of the woodlands. She catches the running child in her arms, wiping her tears with chubby little hands. She looks up at Triandra, brows fussed and unsmiling. In her hair, an orange flower blooms.

"That's not nice! Why are you bullying children?" she scolds. In her embrace, the child whimpers. Triandra looks at the both of them, something quite like sorrow twisting in her heart. "It's my job. I have to do it." Triandra responds, not sounding so convinced.

The little girl frowns. "But I thought you wanted to protect—"

Triandra's gaze turns deadly. She's had enough, she decides. With a wave of her hand, she dispels the nightmare. The girl disappears, and the forest dreamscape fades into oblivion. The child wakes up, surely off to cry to her real sister, in her real home, in the real world. Triandra remains standing there, alone and unsure of exactly what to feel.

#INBOX ✦ munting pangarap #((thanks for the prompt tehehehe))#((i. erm. havent exactly figured out how i want the nightmare realm to work yet tbh))#((so if it's lowkey vague. that's why LSDJKFGHSDFGKJHSDKJ))

8 notes · View notes