#op filmred | Explore Tumblr Posts and Blogs

moz-illustration · 1 year

Text

Tot Musica

#illustration #character art #イラスト #fan art #drawing #procreare #one piece #op filmred #film red #uta one piece #uta #ウタ #tot musica #ワンピース

139 notes · View notes

gabbyp09 · 1 year

Text

52 notes · View notes

yoshinoyuu · 1 year

Text

ONE PIECE FILMRED

#fanart #one piece #film red #uta #ウタ #サニーくん #op filmred

25 notes · View notes

mimi203 · 1 year

Text

Father and daughter

#one piece #op filmred #shanks #one piece film red #UTA #シャンクス #ワンピース #fanart

37 notes · View notes

khepiari · 2 years

Text

I am back to give my two cents on the ONE PIECE FILM: RED!

Shanks might just be an adoptive dad to Uta and nothing more!

First of all, I am praying that it is not a fake memories story. I trust Odachii but this trope has been done too many times, Bleach executed it terribly. I think I liked how Gintama pulled this trope well, but most fake memories stories are extremely dicey to execute. And this is One Piece so obviously by rabid mean fangirl nature wants the story to be the best ever version of the trope, if it is used. But also there is a fear that because it has been done so many times, we might get disappointed, and I don’t want to get disappointed. So far I have never been disappointed with any One Piece Films, because they have had amazing villain backstory and solid world building that fits in OP universe naturally.

But current idea in my head is slightly different, it is not out of the blue, I think others have found similar idea by now, but do indulge with me.

I feel Shanks either found Uta like he did with Luffy. Maybe he rescued her when something tragic happened in the island of Elegia, as Uta seems to be shook by the events, how do I know? See her vlog on U-tube. Another thing may have happened since people are calling Uta a Hime, he might have provided temporary escort and protective services to Uta when Elegia was hit with their tragedy either as a favour or against certain payment from the king or queen of her country. We did see a glimpse of crying Uta being hugged/held back by woman with white hair in 1st teaser.

Whatever the circumstances of their meeting, if Uta traveled with Shanks, the easiest means to hide a princess’ identity is to keep her under a disguise, what better disguise than being Shank’s daughter. We have the examples of Momo and Kin’emon, pretending to be father and son, until they reached Zou.

Pirates have for ages provided refuge to people both historically and in one piece universe, both in manga and filler episodes Strawhats have done it multiple times! From giving ride to Apis in Warship Island Arc later to Vivi and Caru, then Robin, then Caime and Papaug later Momo and Kin’emon,! So did Whitebeard and Roger crews who have given ride to Oden, Crocos and more!

Shanks who definitely was against taking a child onboard, had his reasons to bring Uta along and Luffy may have met her during her fake identity year. Since Shanks is fond of children and cares for younger people, he most probably grew warm to her in that one year they spent as parent and child, he just decided that yeah Uta having been in his care makes her eligible to be my daughter. We know he loves betting on next generation! So maybe his parting words to Uta were: Remember you are my daughter!

Adopted parent-child relationship is not uncommon in One Piece! We have Zeff and Sanji, Corazon and Law, Bellemere and Nami and Nojiko, Dadan and the three idiots. So why can’t Shanks be an adoptive father figure to Uta? A dad doesn’t necessarily have to be a biological dad!

Okay I am fuelled by Shanks cannot be a deadbeat dad, but I know One Piece is full of deadbeat dads too! I just wanted to share my initial thoughts on the One Piece Film Red because, it looks adorable and I want to be successful!

Here is my other theory in case Shanks is the biological dad of Uta!

#one piece reaction #one+piece #one piece theory #one piece #one piece manga #one piece film 2022 #one piece film red #op filmred #film red #uta #one piece uta #shanks #one piece shanks #deadbeat dad #one piece movie #one piece theories #onepiecelove #onepiecefans

27 notes · View notes

telraxsc · 1 year

Photo

Uta 😩

18K notes · View notes

grouchymillennial · 3 months

Text

watched film red again, and in one shot, they drew him with two earrings and I’m kinda obsessed

#bartolomeo #bartolomeo the cannibal #one piece #op #opfanart #luffy #op film red #filmred

222 notes · View notes

loudestcloud · 1 year

Text

Idk if you guys are into AMVs posted straight to here so let's call this a test cos I just got a new editing app

Song: Usseewa by Ado

#tw flashing lights #epilepsy warning #one piece #one piece edit #One piece amv #ワンピース #One piece film red #op film red #ワンピースfilmred #uta #uta op #op uta #uta shanks #uta one piece #uta film red #film red #one piece uta #Ado #usseewa

22 notes · View notes

levisgeekstuff · 7 months

Text

Graphic novels: eens wat anders dan superhelden

Bij de Amerikaanse stripwereld denken we natuurlijk meteen aan de traditionele comic met vooral superheldenverhalen. Maar er is meer. Veel meer. Reeds in de jaren '70 begonnen sommige artiesten langere en meer literaire verhalen te maken, vaak buiten het superheldengenre. Denk aan werken als 'A Contract with God', waarvoor schrijver Will Eisner zelf de term "graphic novel" gebruikte om zijn werk te beschrijven en om het te onderscheiden van de kortere, minder ‘volwassen’ comics. Uiteraard vonden er ook heel wat graphic novels hun weg naar de Nederlandstalige markt. Een selectie 👉

*disclaimer: deze werken zijn stuk voor stuk volwassen lectuur met vaak ernstige, complexe of zwaarmoedige onderwerpen.

Essex County (Oog&Blik, 2009)

Het ontroerende 'Essex County' van de Canadese auteur en illustrator Jeff Lemire is een diep menselijke verkenning van het leven in een landelijke gemeenschap in Zuidwest-Ontario, Canada. Een plek die sterk wordt beïnvloed door Lemire's eigen opvoeding in het echte Essex County. Lemire's tekenstijl in deze strip is kenmerkend, met zijn ruwe, expressieve lijnwerk dat perfect past bij de melancholie en emotie van het verhaal. Hellevaart (Atlas, 2002)

'Road to Perdition' is geschreven door Max Allan Collins en geïllustreerd door Richard Piers Rayner. Oorspronkelijk gepubliceerd in 1998, speelt het verhaal zich af in de onderwereld van de georganiseerde misdaad tijdens de Grote Depressie. Het verhaal werd wereldberoemd door de succesvolle gelijknamige film uit 2002 van Sam Mendes en met rollen van Tom Hanks, Paul Newman en Jude Law. Een contract met God (Sherpa, 1990)

Dé baanbrekende graphic novel van de legendarische schrijver en illustrator Will Eisner uit 1978 waar ik het in de intro al over had. Vaak beschouwd als de eerste moderne graphic novel, hoewel het technisch gezien een verzameling van vier onderling verbonden korte verhalen is. Eisner's tekenstijl en verhalende technieken in 'A Contract with God' waren revolutionair voor hun tijd en hielpen het stripmedium legitimeren als vorm van kunst en literatuur. Leuk om weten: Deze Nederlandstalige editie van Sherpa verscheen als deluxe uitgave, gesigneerd door Eiser zelf! Eén van de pronkstukken van mijn verzameling 😎. Zwart gat (Oog&Blik, 2009)

'Black Hole', geschreven en geïllustreerd door Charles Burns, verscheen tussen 1995 en 2005 oorspronkelijk als 12-delige miniserie. Het is een coming-of-age vertelling als horrorverhaal, gesitueerd in de buitenwijken van Seattle in de jaren '70. Het verhaal concentreert zich op een groep tieners die te maken krijgen met een mysterieuze seksueel overdraagbare aandoening. Die ziekte dient in de strip als metafoor voor vervreemding, angst en transformatie die typisch zijn voor de tienerjaren. Het verhaal van een slechte rat (Vliegende Hollander, 2010)

Het ontroerende 'Tale of One Bad Rat' werd in de jaren ‘90 geschreven en geïllustreerd door Bryan Talbot. Het verhaal volgt de jonge Helen Potter die ontsnapt uit een giftige en misbruikende gezinssituatie. Met alleen haar huisdier rat en de inspiratie van de beroemde auteur Beatrix Potter als gezelschap, trekt Helen door Engeland. Ze gaat op zoek naar zichzelf en een veilige plaats in de wereld, terwijl ze worstelt met de trauma's uit haar verleden. Een deken van sneeuw (Oog&Blik, 2004)

'Blankets' is een semi-autobiografische graphic novel door Craig Thompson. Oorspronkelijk in de VS gepubliceerd in 2003, staat het werk bekend om zijn prachtige illustraties en diepgaande verkenning van familie, geloof, en de vreugde en pijn van de eerste liefde. Het boek heeft veel prijzen gewonnen en wordt vaak beschouwd als een mijlpaal in het genre. Ruis (Sherpa, 1992)

'Signal to Noise' betekende een nieuwe samenwerking van het duo Neil Gaiman en Dave McKean, dat we natuurlijk ook kennen van 'Black Orchid' (verschenen in 3 fraaie hardcovers bij Baldakijn en later ook als bundel bij RW Lion). Dit verhaal uit 1992 gaat over een filmregisseur die ontdekt dat hij terminaal ziek is en besluit zijn laatste dagen te besteden aan het bedenken van een film, ook al weet hij dat deze nooit gemaakt zal worden. Deze fictieve film speelt zich af tijdens de overgang van het jaar 999 naar 1000 na Christus, waar dorpelingen geloven dat de wereld op het punt staat te eindigen. Strange Fruit (Dark Dragon Books, 2019)

Deze controversiële graphic novel van Mark Waid en J.G. Jones werd oorspronkelijk uitgegeven door BOOM! Studios in 2015. Het verhaal speelt zich af in het Amerikaanse Zuiden tijdens de Grote Overstroming van 1927 in Mississippi. Hoewel Strange Fruit visueel verbluffend is en zware thema's van racisme en ongelijkheid aanpakt, kreeg het ook kritiek. Voornamelijk omdat twee witte creators een verhaal vertellen dat diep geworteld is in de zwarte geschiedenis en cultuur in Amerika. Maus (Oog&Blik, 2004)

Het monumentale en baanbrekende Maus door Art Spiegelman verscheen oorspronkelijk in twee delen, 'Maus I' in 1986 en 'Maus II' in 1991. Het verhaal is een autobiografische weergave van Spiegelman's gesprekken met zijn vader over zijn ervaringen als Poolse Jood die de gruwelen van de Holocaust heeft overleefd. Daarbij gebruikt Spielman gedetailleerde en expressieve tekeningen waarbij Joden worden getekend als muizen, Duitsers als katten, Polen als varkens en Amerikanen als honden. Het werk heeft talloze prijzen gewonnen, waaronder een speciale Pulitzer Prize in 1992. In Tennessee werd het werk onlangs verboden op school wegens grof taalgebruik en een naakte vrouw. Tja… 🙈

#Dossier #oog & blik #Sherpa #dark dragon books #vliegende hollander

0 notes

jerrylikesitornot · 5 years

Photo

Captain Marvel

Kicsit meg vagyok ezzel késve, már úgy se érdekel senkit egy újabb vélemény a filmről. Úgyhogy gyors leszek. Én azért szeretek beülni évente 2-3 Marvel filmre, mert pontosan tudom, hogy mit fogok kapni. Általában ez be is jön, ott ülök két órát, elnyammogom a pattogatott kukoricát, iszom a kólát és jól érzem magam. Aztán kijövök konstatálom, hogy jól szórakoztam és el is felejtem a filmet. Vannak ebből kiugróbb darabok, amiket jobban szeretek és itthon is rendszeresen újranézem, de azért valljuk be, hogy a Cinematic Universe nagy része egy közepes film, ellenben kellemes szórakozás. Ha valamilyen tömegfilmet szeretnék megnézni, amin csak jól akarok szórakozni, akkor hozzájuk mindig vissza lehet térni.

A Captain Marvel ezt a középszerűséget pontosan hozza. Jópofa a 90-es évek nosztalgiája, Larson - Jackson páros szórakoztató, a macska, flerken nagyjelenete jópofa, párszor nevettem is, de azért ez egy standard eredet sztori ügyes iparosmunkaként elkészítve. Sajnos nincsenek meg azok a dolgok, amik kicsit magasabbra emelhetnék. Az art direction, zeneválasztás, a forgatókönyv, vagy grandiózus akciójelenetek, ezek azok amik számomra ki szokták emelni ezeket a filmeket az erős középszerből. Itt sajnos mindegyik elmarad, a látvány világ elég silány (az űrből földre helyezés nem feltétlenül tesz jót neki), a zeneválasztás szerintem borzasztó (a 90-es évek azért ennyire nem volt rossz zeneileg), az akció jelenetek, talán az utolsó űrharcot leszámítva elég semmilyenek. Mondjuk lehet utóbbi azért is van, mert súlytalan kicsit az egész, egyelőre Captain Marvel nagyon OP karakternek tűnik ezért nincs miért izgulnunk a végkimenetel miatt. Ha a Marvel univerzum sorozat lenne, akkor ezt egy filler epizódnak hívnánk, (és lehet rendkívül dühös is lennék rá) hiszen ennek a filmnek a tétjét teljesen elveszi az Endgame felé irányuló várakozás.

Összességében jól szórakoztam, de nem volt több, mint amit a Marvel megszokott módon nyújtani tud. De továbbra is tartom, hogy az a megszokott az egy egész jó kis szint, és amíg néha érkezik egy Guardians of the Galaxy, Ragnarök vagy egy Infinity War, ami felül tud lépni a biztonságos középszeren, addig én szívesen megyek ezekre a filmekre. Imádnám ha többet vállalnának, nagyon, és hiszek benne, hogy valami teljesen újjal sem tudnának túl nagyot bukni, remélem egyszer Kevin Feige is eljut ide, addig meg marad a garantált profin elkészített popcorn mozi, évente háromszor. Utálom én a középszert, félre ne értsetek, lehet, de ez semmivel nem rosszabb, mint az átlag Marvel mozi, teljesen kellemesen el lehetett rajta egyszer szórakozni, szerintem nem is akart ennél több lenni. Mióta ebbe belenyugodtam, (valahol az Ant-Man után, amire rohadtul mérges voltam, hogy kirúgták Edgar Wrightot) azóta én se várok el többet, aztán néha-néha csak meglepnek. A Captain Marvellel nem leptek meg, az biztos.

Volt benne viszont Monica Rambeau, úgyhogy Phase 6-7-re simán eljuthatnánk egy Nextwave: Agents of H.A.T.E filmhez. Na az egy rohadt bátor lépés lenne, és amennyire őrült szerintem be is jönne. Ó micsoda soha meg nem valósuló álom...

#marvel #captain marvel #brie larson #samuel l jackson #jerrylikesit #amerika #movies #film #vélemény #modern #mainstream #MCU #2019 #2019 filmes kitekintő #2010s

2 notes · View notes

moz-illustration · 1 year

Text