Sevginin inceliği.

Bir serçe kuşunun kanat çırpışında...

Olanları unutup geriye dönemem..

#kısa soz

Uzun zaman oldu ama yarası kapanmadı

Ne ben Juliet ne sen Romeo. Ne sen Mecnun ne ben Leyla. Ölüp gidiyoruz işin sonunda, bir hiç uğruna.

Hevesle çabaladığı şeylerin ziyan oluşuna şahit olunca bir daha adım atmak gelmiyor insanın içinden.

Bir kenarda sessizce oturup geleni geçeni izlemek gibi bir his bu.✒️📖

Gecenin bir yarısı gelen mesaj;

“Geliyorum, cama çık.”

Saçımın bu boyu nasıl olmuş?

Bu Dünya soğuk

Rüzgar genelde ters yöne eser

Limon ağaçları kurur

Bahaneler hep hazır

Güzel günler çabuk geçer

-Cahit Zarifoğlu

İnsan sevdiğine de ağlarmış, sevilmediğine de. Ama en çok sevilmediğine...

Solmuş bir çiçeği, yeniden yaşatabilecek misin?

Oysaki ne acıydı insanı olgunlaştıran ne de yaşadıklarıydı. İnsanı olgunlaştıran içinde tuttuğu, tuttuğunu bile fark etmediği anlatamadıklarıydı. Konuşamadığı, söyleyemediği belli edemediği her şeydi. Bastırdığı yerinde yaşayamadığı her duyguydu. İçine içine akıttığı göz yaşlarıydı. Her şeye rağmen yüzüne bir maske takıp da "İyiyim ben" diyip gülümsemesiydi. İşte insanı olgunlaştıran buydu. Ama bilinmez ki fazla olgunluk da bitirir. Yıkar geçer kafayı yedirtir. Bu yüzden bazen de çocuklaşmak gerekir, ağlamayı güçsüzlük görmemek gerekir. Bazen "Ben iyiyim" değilde. "Bende insanım canım acıyor, kötüyüm". Demek gerekir. Bazen birileri tarafından dinlenmek gerekir. İşte o zaman olgunluk adı altındaki acılarımızi bir kenara bırakıp yalnızca kendimiz olmamız gerekir...

Küçük Kadının Haykırışları.

Bazı geceler benim neyim eksik diye düşünüyorum, koca bir liste sıralıyorum ve içimdeki küçük kızın ne kadar yaralandığını iliklerime kadar hissediyorum ve görüyorum. Beni biraz kabul etseydiniz, ne olurdu? Bir kere o çabayı ben vermesem, ne olurdu? Bir kere külfet değil de isteniyormuş gibi hissetsem, ne olurdu? Ben demeden “seni seviyorum” deseydiniz ne olurdu? Ne olurdu?

İyi geceler Deniz’im.