"En emin olduğum bir köşeye,evime çekildim.Kapımı dünyaya kapadım."

"Seni çok özledim ama içimde neleri kırdığını bilseydin sen bile seninle konuşmak istemezdin..."

...

"O beni neden terk etti diyerek ağlıyorsun ki"Zaten Malefiz'in de kanatlarını sevdiği adam kesmedi mi..

Ya da "O neden o bana ihanet etti!"diye kızıyorsun ki?Hz.Yusuf'u da kuyuya atan kardeşleri değilmiydi..?

Yaralandım baba, duvara anlattım da gelip sana anlatamadım.

Herkesten önce benim kendime acımam lazım.

Yollar görünmez kayalarla doluymuş... Onlara çarpmamak lazımmış... Daha fenası cereyanlar varmış ki insan onlara kapıldığı zaman yolun değiştiğini, gittikçe uzaklaştığını fark edemezmiş. Tâ kendisini başka sahillere düşmüş buluncaya kadar.

~Acımak

Merhamet acımak değildir, acıyı paylaşmaktır.

Merhameti paylaşırsanız, acı azalır.

Acıyı paylaşırsanız, merhamet çoğalır.

“Konuşulmayan acı, kalbi parçalar.”

Nefes alırken ölmek denen şeye tıp hâlâ çözüm bulamadı:/

Hani olur ya bazen, boş boş otururken saate bakıp durursun. Neden baktığını bilmezsin çünkü beklediğin birşey yoktur. Ama yinede bakarsın. Sanki günün hemen bitmesini istiyormuş gibi. Aslında beklediğin şey o günün gelmesidir. O mutlu olacağın günün... Ama öyle değil, gerçekten mutlu olacağın bir günü beklersin. Mutlu olduğunu sanarken aslında değilsin. Biri sana mutlumusun diye sorar. Sen de evet dersin, ama aslında değilsindir... Böyle zamanlarda kendine acı. İnsanlar kendine acımamalı, biliyorum. Ama böyle bir anda kendine acımak farkındalık göstergesidir. Mutlu olmadığının farkındalığı...

Yüreğime söz geçirmek isterdim ama beni dinlediği pek söylenemez hâlâ sen diye atıyor

"Asla kimseye alışmak istemiyorum..! Çünkü bugün sizi dünyada güzel şeylerin olabileceğine inandıran, yarın o dünyayı tek bir cümlesiyle yıkıp yerle bir edebiliyor..."

🍁🖤...

Ey sen,bunu görüyosan mutlaka okumadan geçme :).O kişi kendini biliyor..

Sana karşı hep duvarlarım vardı yıkmak istemediğim,çünkü korkuyodum sende aynısı gibi olursun diye.He seferinde yıkmaya çalıştın duvarlarımı,üsteledin ben ise kabul etmedim.Çünkü olacakları biliyodum,seninde beni bırakacağını biliyodum.O kadar yaşadıktan sonra artık bir şeyleri tecrübe ettim.Sana karşı bu yüzden indirmedim duvarlarımı,bu yüzden yıkmadım o surları.O gece yıktım ama senin için,seni sevdiğim için.Öyle bi güven verdinki bana her dakikam senle geçsin istedim.Ama hata etmişim.Çünkü sen korkaktın!SIRF Bİ SEVGİ İÇİN SAVAŞMAYI GÖZE ALAMADIN!ÇÜNKÜ GÜÇSÜZDÜN,SEVMİYODUN.Seven insan savaşır..sevdiği için savaşır.Aralarında ki uçurumları birlikte kapatırlar.BİRLİKTE SAVAŞIRLAR."Yiğidi öldür hakkını yeme"demişler.Senin sayende daha kalın ve yüksek duvarlar ördüm.Çin seddinden bile daha uzun,daha güçlü,daha kalın.Kimse kolay kolay aşamaz artık o duvarları.Senin bende bıraktığın tek şey bu.Ve buda sana ahım olsun umarım yaşadıklarımı yaşarsın..

-Bir insan için zaaftan mahrumiyet de büyük bir zaaf değil midir? Hatta zaafların en büyüğü...

Terzi kendi söküğünü dikemez ve dikemediği söküğün aslında moda olduğunu söyleyerek çevresini ve kendisini kandırmaya çalışır. Kendi söküğü onun için çok değerlidir fakat başkasının bulunmaz Hint kumaşı giysilerine, kendininkine bakmadan, laf atıp durur. Etrafındaki insanlar zavallı terziyi söküğü konusunda uyarır çünkü sökük arka taraftadır. Fakat gariban terzi, kendi arkasından çok başkalarının hayatına burnunu sokar. Yırtık elbiseye layık bir terzi olduğu için elbisesini dikmez ve başka yırtık elbiseye layık insanlarla hayatını sürdürür...