“Ölmek için gençsin.” Yaşamak için bitkinim, nefes almak için yetersizim, sevmek için beceriksizim ama kahverengiyi üstümde bir türlü benimseyemedim, gidemedim.

Günden güne bir çöküş yaşıyorum. Terk edilmiş bir evin hâlini almaya başlıyorum. Bir şeyler çok yoruyor beni , ne olduğunu bilmiyorum. Yıkıldı yıkılacak bir evden , enkaza döneceğim biliyorum. Fazla düşünmenin sonuçları bunlar , biraz kaybetmenin hırsı var . Bildiğim bir şeyler var ama bilmediklerim daha fazla . Enkazlar toplanır , bir köşeye atılır . Öyle olacağım biliyorum .

İzmir olsa beğenirsiniz ama burası İstanbul

Herkes kalabalık ortamları sevmediğimi düşünüyor oysaki ben o ortamdaki insanları samimiyetsiz buluyordum.

“İnsan deli gibi koşmak istediği yere adım bile atamıyormuş”

Piraye’nin Hikayesi.

Tam hikaye bu belli. Al sana Piraye’nin aşkı için ödediği bedeli. Serseri ağzına aşık olmuştu Piraye onun oysa ki, bilmiyordu ki aşık olduğu o serseri ağız onu yaralayıp zehirliyeceğini. Nazımdı adı oysa ki. Şiirlere sığmazdı kendisi. Serserinin biriydi. Ezerdi herkesi, yoktu içinde merhameti, oysa Piraye ki her şeyi masumluğu ile gören kişi, onu ağlarken bulmuştu yolun ortasında “belki, belki onun da birine ihtiyacı var” diye umut tohumu serpiştirdi, yanaştırdı kendini ama bilemezdi, Nazım onun gibi değil, bencil bir serseri aşıktı kendisi. Nazım, takmazdı kimseyi, üzüldüğünde ise istediği olmadığı içindi. Piraye denk geldi, öyle ki bir süre Pirayeye kendini yakın tutup onu izledi, aşkını itiraf etsin, zayıf noktalarını ona göstersin diye bekledi. “Sonra noldu, peki?” Piraye anlattıkları ve hissettikleri ile kaldı, ortada öylece, belki ona bir şans vermemeliydi ama oldu ki, Piraye böyle yaşadı gitti. Sevileceğini sanıyordu halbuki ama Nazımın bencil tavırları ve serseri ağzı onu da üzüp zehirledi, artık asla sevileceğini düşünemezdi Piraye güzeli.

İyi geceler Deniz’im.

Kayıplar var içimde , bazıları ağır yaralı , bazıları öldü bile. Kurtaramıyorum onları . Bir bir eksiliyorlar benden ve sadece izliyorum . Seyirciyim. Hayatımdan çıkan herkesin gidişini bir seyirci olarak izlemekle yetiniyorum .

“Olur sandım, olan bana oldu.”

Belki bir bıçağın yapamadığını yapar ve öldürür tek bir yalan tüm iyi duygularını.