Bang

Ik ben bang. Bang voor morgen. Bang voor volgende week. Bang voor de toekomst. Er staan veranderingen op til. En ik ben bang. Bang dat het te veel zal zijn. Bang dat ik het niet zal halen. Bang dat ik het niet kan. Bang voor alles wat er op me af zal komen. Bang, een gevoel dat een mens zichzelf aanpraat. Bang, bang, bang. Als je het uit z'n context haalt is het zelfs een raar woord. Maar momenteel beschrijft het het beste wat ik voel. Dat is misschien soms ook wel oké. Uiteindelijk komt alles wel goed. Maar voor nu: Ik ben bang.

De laatste tijd leef ik heel hard in het nu. Denken aan morgen doe ik liefst zo weinig. Wat moet gebeuren zal gebeuren. Maar wat morgen kan zal ook morgen gebeuren in plaats van vandaag. Soms moet dat ook gewoon eens kunnen.

Ik heb net nog eens door heel mijn Tumblr gescrold, tot aan het allereerste bericht dat ik ooit schreef. Verschillende teksten herinner ik me nog als de dag van gisteren, bij sommigen heb ik geen flauw idee meer waar ze over gingen. Maar wat ik wel weet is dat ik in de loop der tijd gegroeid ben als mens. Ik ben nog steeds mijn weg aan het zoeken in het leven, maar ik sta al verder dan ik bij mijn eerste post dacht dat ik zou raken. Mijn Tumblr heeft vele emoties van mij gezien, blij, boos, triest en angstig. Liefde en verdriet kwamen aan bod, en soms schreef ik gewoon omdat ik dacht: "anders word ik zot!' Mijn Tumblr zal altijd mijn plaatsje blijven waar ik mijn emoties van het moment kan in gooien. Waar het mij niets uitmaakt hoe veel mensen het zien. Het is een soort dagboek van mezelf dat iedereen die het wil mag lezen. Als iemand iets kan halen uit een van mij berichten dan is dat goed. Is het gewoon een bericht geweest om van mijn eigen gedachten af te raken die in de weg zaten, dan is dat even goed. En ja ook af en toe een berichtje reposten van iemand waar ik zelf moed uit haal hoort erbij voor mij. Ik ga dus gewoon blijven verder doen zoals ik al 4 jaar bezig ben. Bedankt aan de mensen die mij volgen dat ik hier gewoon alles mag neerzetten wat in mij opkomt!

Ik voel me eenzaam Ik heb wel wat goede vrienden maar toch voel ik me eenzaam ik heb even nood aan warmte aan hier en nu even contact met mijn vrienden eigenlijk is het probleem gewoon dat ik examens heb dat ik elke dag boven die stomme boeken hang met de bedoeling om binnen enkele maanden dan eindelijk een diploma te hebben om dan weer te gaan werken en eigenlijk weer geen tijd te hebben voor mijn vrienden het is misschien gewoon allemaal mijn eigen schuld ik zou ook zo graag een lief hebben maar ook dat is te hoog gegrepen voor mij geen flauw idee wat ik met deze tekst wil bereiken ik denk dat ik gewoon even alles wilde opschrijven wat er in mijn hoofd omgaat hoewel het weinig steek houdt. sorry daarvoor, of misschien ook niet?

Ik heb geen enkele reden om me te voelen zoals ik me voel. Ik voel me op, Ik voel me leeg, Ik wil gewoon slapen, Ik wil gewoon alles even vergeten, Ik wil gewoon dat alles even vanzelf gaat, Ik wil gewoon even geen zorgen, Ik wil gewoon dat er even geen verwachtingen zijn, Ik wil gewoon even mezelf zijn zonder dat er iets moet. Ik weet dat ik niets te willen heb, en ik weet dat ik me morgen wel weer beter zal voelen, maar nu voel ik me zoals ik me voel en ik voel me gewoon even kut soms moeten zo'n dagen er zijn soms ken je de reden en soms, zoals vandaag heb ik geen idee hoe het komt maar ook dat heeft uiteindelijk wel een reden

Hey, hoe gaat het met je, tegenwoordig ?

Hey, het gaat eigenlijk best goed met mij, bedankt om dit te vragen.

Het leven gaat met ups en downs

Het laatste half jaar heb ik vaak downs gehad

De laatste maand ging het terug beter

De laatste maand ging het eigenlijk zelfs goed

Maar vandaag gaat het weer even niet

Ik heb zin om me af te zonderen

Ik heb zin om te huilen

Gewoon even niet te voelen wat ik nu voel

Even niet na te denken over wat ik voel

Maar het lukt me allemaal even niet

Ik ga gewoon hopen dat het morgen weer beter is

Maar ik ben ook bang

Bang dat het morgen niet beter is

Ik zou me willen focussen Gewoon op dat wat belangrijk is Niet op wat een ander wilt Ik moet gewoon mijn eigen ding kunnen doen Waarom kunnen sommige mensen dat niet begrijpen?

Ik moet leren, om soms eens alles uit handen te geven.

Niet alles moet perfect zijn zoals ik het wil.

Of misschien wel?

Voor mezelf en mijn omgeving is het beter als ik af en toe gewoon hulp kan vragen.

Anders ga ik weer crashen en dat is wel echt het laatste wat ik wil nu het eindelijk weer wat beter gaat.

Het gaat vandaag gewoon even niet

Het gaat weer even niet even leek er niets aan de hand te zijn ik was er op tijd bij ik was op tijd op de rem gaan staan ik had het allemaal terug onder controle maar nu voelt alsof ik terug op ramkoers zit ik weet met mezelf weer geen blijf ik heb super goeie vrienden die er voor me zijn vrienden die ondanks mijn gezaag nog steeds blij zijn als ze iets van me horen maar toch, ik ben het noorden weer even kwijt hopelijk vind ik het snel terug hopelijk kan ik me snel weer focussen op wat echt belangrijk is

Ik zit weer in de knoop met mezelf

Ik weet met mezelf geen blijf

Ik ben het allemaal even kwijt

Ik heb het gevoel dat ik elke dag opnieuw crash

Zelfs op een goede dag is er altijd wel een moment waarop ik even crash, zo'n moment waarop het allemaal gewoon even niet meer gaat

Ik heb 2 weken geleden beseft dat ik op was, dankzij iemand van mijn school

Deze persoon ben ik dankbaar dat ze mij dit heeft doen beseffen anders was ik nog veel verder doorgegaan met hoe ik bezig was en wie weet wat was er dan gebeurt met mij

Ik dacht dat ik er met een paar dagen rust wel bovenop zou komen

Maar jammer genoeg is niets minder waar, ik lijk maar geen rust te kunnen vinden ook al heb ik wel degelijk rust

Ik weet niet wat er is

Ik snap mezelf niet meer

Ik ben moe

Hopelijk wordt alles snel weer beter

Waarom kan het nu eens niet gewoon goed blijven gaan? een paar dagen geleden voelde ik mij nog super goed en nu is dat weg vandaag heb ik weer zo’n dag waarop ik met mezelf geen blijf weet het is weer zo’n dag dat het allemaal even te veel is zo’n dag waarop ik weer veel te veel nadenk over dingen waarover ik niet moet nadenken zo’n dag waarop ik mij gewoon even niet goed voel

verlatingsangst

Ik ben bang Bang om mensen rondom mij kwijt te spelen Bang om mijn goede vrienden kwijt te raken In het verleden is dat al wel vaker gebeurt dat ik gekwetst werd door mensen, dat mijn vrienden toch mijn vrienden niet bleken te zijn Maar wat het ergste is van al Ik heb eigenlijk helemaal geen reden om zo angstig te zijn De mensen waar ik het meeste schrik voor heb dat ik ze verlies, zijn ook de mensen die uit zichzelf contact zoeken met mij, zijn de mensen die zelf zeggen dat ze blij zijn dat ze contact hebben met mij Dus ik weet helemaal niet waar mijn angst vandaan komt Misschien moet ik hierover met hen eens praten Of misschien net niet Want wat nu als ik hen daardoor kwijt raak? Het lijkt als een straatje zonder einde Maar hopelijk komt er aan deze verlatingsangst snel een einde

Ik ben gelukkig met mezelf maar toch mis ik iemand iemand die onvoorwaardelijk aan mijn zijde staat iemand die mij graag ziet zoals ik ben iemand die ik graag kan en mag zien iemand die meer is dan gewoon een vriendin iemand die er altijd voor mij is iemand die alles voor mij betekent iemand waarvoor ik er altijd mag zijn iemand waar ik smorgens meteen aan denk als ik wakker wordt iemand waar ik aan denk vlak voor ik ga slapen iemand waar ik alles voor zou doen maar waar vind ik zo iemand? wie kan het mij zeggen? wie kan mij helpen om zo iemand te vinden? wie is de persoon die ik zoek?

De laatste tijd voel ik me terug wat minder goed in mijn vel Bijna alles wat ik moet doen stoort me en voor het eerste sinds lang weet ik niet waarom het me allemaal stoort misschien is het gewoon stress misschien is alles me gewoon even wat veel of misschien speelt er onderliggend toch weer iets waar ik nog niet van weet wat het is Hoe dan ook hoop ik dat het snel over is want dit is niet leuk en als ik eerlijk ben heb ik alles wat ik wil om gelukkig te zijn een toffe studierichting, goede vrienden die altijd voor mij klaar staan en nog zo veel meer Maar toch heb ik het weer even moeilijk

Ik weet niet hoe ik me moet voelen.

Ik heb niets om me slecht om te voelen

En toch...

En toch voel ik me wat ongemakkelijk

Niet honderd procent goed

Ik weet het niet

Hopelijk is het morgen beter

Want morgen is het weer een nieuwe dag

Morgen is er weer een nieuwe kans op een goede dag