Tumgik
#literaura
danielac1world · 1 year
Text
Para mí, amor es besar a quienes quieres besar, es abrazar a quién quieres abrazar, es una caricia, es un momento, es entender lo que siento y aprender, siempre aprender.
Amor es saber cuál es tu taza favorita, el punto justo del café que tanto amas, y saber que prefieres las bebidas frías a calientes; que sufres mucho el frío pero amas el invierno, que prefieres viajar del lado de la ventana para ver el paisaje, que te gusta el amarillo, que te asustan los grillos y tantos otros insectos; que no hay nada para ti como las luces de la ciudad por la noche, y el tono correcto del labial que usas.
Para mí el amor es enseñarte con paciencia lo que puedes preguntarme, es callarme cuando lloras, porque sé que prefieres el silencio, para mí el amor es quererte gritando, es quererte enojado, enojada, es quererte también en llanto; para mí el amor es darte más gusto del helado que prefieres, por más que sea también mi favorito; es ceder un poco en la película que quieres ver esta noche, y tener mi mano libre por si sientes miedo.
Amor también es saber enojarme, saber hablarte de las cosas que no me gustan sin alzar la voz, es tratar de hacerte entender cuando necesito mi espacio, mi silencio, o mi propio ruido; amor es saberme despegar de ti a tiempo, cuando necesito un suspiro, y mi propio alimento.
Y porque te amo, es que a pesar del cansancio a veces sigo batiendo el café, sigo apreciando esa música melosa que te gusta, escuchando como si la vida fuera una fiesta, porque quizás la fiesta es estar contigo, y escuchar una y otra vez a los gritos esa melodía que aprendí de memoria, para poderla cantar al unísono.
Amar es lavar los platos, hacerte la comida porque estás estudiando, escucharte en tus quejas, mirarte a los ojos cuando corresponde, entender que me dolerá la garganta de impotencia por no poder cuidarte, pero tratar de no participar en la violencia que es atormentarte con la metáfora del karma, es también amor; saber alejarme, saber dejar en tu enfado un cuidado, saber acercarme con cautela, entender las cosas que no quieres, lo que no te gusta, y también dejar de hacer oídos sordos; porque amarte es más que amarte, más que cuidarte, más que sonreírte, más que dejar de necesitarte; amar es estar contigo, no importa las múltiples formas en las que estés conmigo.
-danielac1world ~La vida es un no sé qué ~
143 notes · View notes
poem4 · 2 years
Text
Falar sem chamar atenção não é fácil! Estar sempre presente com sua palavra e, no entanto, continuar não sendo ouvido, isso exige virtuosismo!
— A Festa da Insignificância, Milan Kundera (2013)
[via poem4]
1 note · View note
HISTÓRIA DA LITERAURA EGÍPCIA
HISTÓRIA DA LITERAURA EGÍPCIA
Literatura do antigo Egito, registrada em inscrições ou escrita em papiros.A antiga literatura egípcia se caracteriza por sua ampla diversidade de tipos e assuntos tratados. Utiliza recursos literários como o símil, a metáfora, a aliteração e o equívoco.A literatura religiosa do antigo Egito inclui hinos aos deuses, escritos mágicos e mitológicos, e uma extensa coleção de textos funerários. O…
Tumblr media
View On WordPress
3 notes · View notes
escritos-perdidos · 4 years
Text
Desperté con los ojos llenos de insomnio. 🧐
J Green
91 notes · View notes
melhorde10 · 3 years
Text
Os 10 livros favoritos de Tom Waits
Os 10 livros favoritos de Tom Waits
Tom Waits é um homem que dá extrema importância ao cultivo pessoal e à cultura intelectual. Cantor, compositor e ator, poeta e ávido leitor de literatura, Tom Waits devora produções artísticas na busca de novas ideias e pensamentos. Portanto estamos a falar de uma espécie de uma silhueta adequada para o trovador arquetípico.   A ex-namorada de Waits, Bobi Thomas, certa vez descreveu as noites…
Tumblr media
View On WordPress
2 notes · View notes
cheodonoso · 3 years
Photo
Tumblr media
“Yo no sé vivir fuera de la literatura” 
1 note · View note
anntoniette · 4 years
Text
Tumblr media
Este es uno de los regalos más bonitos que me hizo una de las personas más bonitas en el planeta💙
Qué bonito es regalen libros y también obsequiar
1 note · View note
somospoliformo · 4 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
1 note · View note
Text
La reflexión sobre el ahora no implica renunciar al futuro ni olvido del pasado: el presente es el sitio de encuentro de los tres tiempos.
-Octavio Paz.
49 notes · View notes
100frases · 5 years
Text
Dios mío. ¡Qué difícil es vencer la esperanza, qué tenaz y astuta és!
Serotonina, Michel Houellebecq
2 notes · View notes
Video
Aurora Poesia Carta #1 #INVIAGOSTO #VINTAGE
1 note · View note
danielac1world · 1 year
Text
Me escondo del mundo para no pensar, a mamá le duele la presencia, papá llora la ausencia, a una amiga la traición la tiene menos viva, y a mi abuela solo el odio se le acerca al abrir un poco la puerta de las heridas desiertas.
A mí me duele el corazón, pero a un amigo le molesta la pierna, a un conocido la cabeza, y a alguien más los dedos en la certeza que no tiene.
Y yo tiemblo de miedo, pero a mis gatos les da terror el ruido, hay una paloma muerta en la calle, un perro atropellado tratando de cruzar antes, y por ahí un ratón distante, corriendo del odio de las manos inseparables.
Y soy yo, el ratón, el viento, el pez y el gorrión, mi abuela, mi madre, mi amiga, mi padre, el revés y una flor; soy yo tratando de escaparme en una habitación distante mientras el ruido es más fuerte y el pecho duele como hueso sin carne.
Y soy yo, que se hace el alma a un lado y responde sin reparo al dolor lejano más que al propio latir adolorido que se escapa del tiempo, para ser una sola lágrima al viento, que muere para vivir en el intento.
Y no soy, en el grito denso de impotencia, en la herida abierta, en la contestación sin gracia, en el huir antes que la palabra, en el por qué y en el habla entrecortada; no soy en el salto sin alas, en los cortes con sal, en las lágrimas azucaradas, no soy perdiendo la esperanza.
Y me preguntarás si quiero y te diré que si, y me contarás dónde duele para que tape el golpe con mi propia carne antes de mirar en mi, y me llorarán de lejos luego del revés del cuento, cuando me arranque las alas en el salto aéreo, y preguntarán por qué, para soñar alto con mis huesos en honor a lo que no saben, en honor a lo que no intuyeron.
-danielac1world ~Soñora idilica y la ansiedad ~
113 notes · View notes
Text
Meditar na vida de Jesus seja, pois, a nossa maior solicitude.
Tomás de Kempis - Imitação de Cristo
0 notes
escritos-perdidos · 4 years
Text
Quiero ser tu chica arcoíris, Para pintarte el alma de colores, La que borre de tu corazón... "...las tristezas..." Y llene tu vida de albores.
Déjame sembrar en tu alma, Mis siete colores, Que germine en tu cuerpo, Mi colorida gama de caricias.
Hazme tu niña mimada, Tu Confidente amiga, Tu mujer amada, Tu amante furtiva.
Y por qué no? La dama, Que ruborice tu mirada, La que no te deje dormir, La que te haga gozar en la cama.
Roxana Guzmán Escritora: Grupo VK Rincón De Letras Y Bohemia Para Blog Grupal (Escritos Perdidos)
11 notes · View notes
majawriter · 4 years
Text
Rozhovor s Betony
Ani rozhovor s Betony nebyl zrovna snadný. Zastihla jsem ji trochu rozrušenou. Měla jsem to vědět, byla to tak trochu moje vina. Čekala zrovna na soumrak a musela se soustředit, aby nezmeškala tu správnou chvíli, kdy je soumrak puklinou mezi světy... to proto vznikl jen velice krátký rozhovor...(Betony je trochu komplikovaná/ý, tak se nelekejte...)
Tumblr media
Betony, před pár dny jsem si povídala s Ash a moc jsem toho z ní nevytáhla, říkala jsem si, jestli bys mi nepomohla alespoň ty…?
NEPOMOHL. NEPOMOHL alespoň ty!
Eeeh, jasně, promiň.
A navíc, doufal jsem, že už budu mít pokoj, nenapomáhal jsem se už dost?
Jen pár otázek… jen mi řekni něco o sobě. Kdo jsi…
Kdo jsem? Moc vtipný. Nějaký čas jsem byla Betony, ta holka z města, co ji nikdo neměl rád. Teď už jsem sám sebou. Už se nejmenuju Betony, tak mi tak ani neříkej. A kdo jsem? Jsem ten, co to všechno musí vyřešit proti své vůli, ten, co se na něho všichni obrací a žádají ho o pomoc, i když si předtím o mě neopřeli ani kolo.
Ty máš ale náladičku…
Hele, něco ti řeknu. Já jsme si jen chtěl žít svůj život. Copak můžu za to, že zrovna já najdu puklinu mezi světy, vrhnu se do soumraku a budu muset zachránit celý ostrov a Kite a Grasse a všechny ostatní? To jsem si nevybral.
Hm… hrdinové si málokdy vybírají svůj osud. Prostě se jim stane. Je jim jaksi…předurčen…?
Mám z toho mít radost?
No dobře, ale řekl bys, že si…teď šťastný? Když je po všem?
(zamyslí se…) Víš ty co?  To si povíme někdy jindy. Už musím jít, padá soumrak.
0 notes
t-kkkkroline · 4 years
Photo
Tumblr media
Todas as manhãs Conceição Evaristo Todas as manhãs acoito sonhos e acalento entre a unha e a carne uma agudíssima dor. Todas as manhãs tenho os punhos sangrando e dormentes tal é a minha lida cavando, cavando torrões de terra, até lá, onde os homens enterram a esperança roubada de outros homens. Todas as manhãs junto ao nascente dia ouço a minha voz-banzo, âncora dos navios de nossa memória. E acredito, acredito sim que os nossos sonhos protegidos pelos lençóis da noite ao se abrirem um a um no varal de um novo tempo escorrem as nossas lágrimas fertilizando toda a terra onde negras sementes resistem reamanhecendo esperanças em nós. in Cadernos Negros – vol. 21
0 notes