Karmaşık ve sancılı düşünceler yumağının içerisindeyim.

M.

Eskiden yani daha küçükken ben, yağmurlu havaları çok severdim. Hava biraz gri oldu mu yağmur yağsın fırtına çıksın şimşekler çaksın diye dua ederdim. Şimdi büyüdüm o yağmurlu fırtınalı havalarda yola çıkıyorum. Üniversiteye gidiyorum her gün 2.5 saat gidiş 2.5 saat dönüş. Çok zor doluyor belki benim o yaşlarımdaki küçük bir çocuk hala cama çıkıp fırtına olsun diye dua ediyor, esen her rüzgar, bir öncekinden daha sert olunca hevesleniyor o manzarayı izliyor. Bense şimdi yağan her damlaya küfür edecek seviyeye geldim. Soğuk, donuyorum, yoruluyorum, ıslanıyorum, hastalanıyorum...

Büyümek çok farklıymış ben sevmedim o yaşlarıma dönmek istiyorum. Evden hiç çıkmamın gerekmediği yağmurdan keyif aldığım şimdek çakmasını sevdiğim zamanları geri istiyorum. Ben büyümeyi hiç sevmedim!

Dün akşam onun olduğunu bilmiyordum bi anda yemekhanede gördüm. Bu sefer ben tanımamazlıktan geldim selam verdim başka yere oturdum. Yemeğini yiyip yanımıza geldi, başka arkadaşlarda vardı. Şaşırdım. Geldi gitmedi, beraber yürüdük başka arkadaş kahve içmeye çağırdı ama gelmedi. Neden bilmiyorum. Sonra ben ve bir arkadaşım onların olduğu kata gittik. Orda oturduk ben kendi katıma giderken Şyi de çağırdım o da sen çağırdığın için geliyorum dedi. Akşam 3 4 kişi 2 saat oturduk. Sonra diğer 2 kişi gitti biz başbaşa kaldık konuştuk biraz. Bi işime bakıp geleyim dedi. Ben de tamam bekliyorum dedi. Aslına bakarsan geleceğini hiç sanmıyordum çünkü artık bana öyle biriymiş gibi geliyor. Ama geldi ve bu sefer benim yanıma oturdu. Muhabbet ettik 2 saat kadar öyle oturduk. Ve bi kısmında bayağı yakınımdaydı gerçekten nefesini hissedecek kadar ama ne o bana dokundu ne de ben ona dokundum .

Bi konu açıldı ve bana neden mesaj atmıyorsun diye sordu, ben de bunu onun yapması gerektiğini söyledim. Her şeyi benden bekliyorsun dedi. Yine beni manipüle mi ediyor yoksa ben altta kalmayacağım diye ona mı dönüştüm bilmiyorum? Bu işleri anlamıyorum demeye getirdi. Normalde otör biri olduğu için ilk defa onun utandığını ve mahçup olduğunu anladım. Çok dolaylı anlattım ama itiraz etti. Bana şunu yapalım bunu yapalım deyip hiçbirini yapmadığını yüzüne vurdum. Üzerimdeki yük çok dedi.

Bi mesaj atmak mı bu yükü arttırıyor? Ben ona yük müyüm?

Bu aralar iş yerinde bi şey yemiyorum, Ş bana böyle çok güzel olduğumu ve kendimi zorlamamı söylemişti. Bunun benim için çok anlamlı olduğunu biliyorum. Peki bunları söyleyip ardından hiçbişi yapamamasını anlamıyorum. İkimizin yine başbaşa kaldığı zaman bu sefer sorucam ona. 3 hafta görüşemicez ve mesajlaşmaya hala başlamaz isek bunun olacağı yok. Biliyorum.

Yüzüne direkt sormaktan başka bi durum yok, bakalım bu sefer ne yapıcaksın Ş bey...

Sizi anlayan insanlar olmalı hayatınızda. Bir cümlesiyle gülümseten, tüm mutsuzluğunu unutturan dostlarınız olmalı..Konuştukça ruhunuzu kurtarmalı

İnsanlar o kadar tuhaf ki hem kendi kararlarını ver diyolar hemde senin yerine karar veriyorlar.....

Çok karışığım bir yanım ola bildiğine duygusuz ve yorgun diğer yanım hayallerin ve mucizelerin hala gerçek olduğuna inanıyor ve heyecanını koruyor. Bu 2 yan arasında ben eziliyorum~ Frida Kahlo

'FKJ-ylang ylang

Kafamda roman yazıyorken, ağzımdan bir cümle çıkmıyor.

aman tutusuyorum dert derman dinleyemem yani yalnızliktan korkuyorum yok yavrum ben yapamam yani

Mümkün olsa kafamdakileri öldürmek isterdim.

İçimdeki bu sıkkınlık umarım havadan kaynaklıdıır.

Sanki içimde bir boşluk var gibi ne olduğunu bilmiyorum ama bende bir şeylerin eksik olduğunu biliyorum.

Düşüne düşüne kafayı yiyeceğim bende eksik olan ne?!

İyi kızdı da bir hastalığı vardı, yazdığı her şeyi taslakta bırakıyordu..

Kafamın içindeki kelimelerde boğuluyorum..

"Ah evet o düşünceler, düşünceler gerçekten beni yıpratıyor. Kafamın içinde bana ait ait olmayan derin düşünceler, lütfen artık susun gerçekten yoruldum. Düşünmekten, üzülmekten, unutamamaktan, korkularımdan, travmalarımdan, uyuyamamaktan gerçekten yoruldum lütfen susun gerçekten yoruldum lütfen susun nefes alamıyorum gerçekten bıktım.... "

Hayatımda olan şeylerden sadece bir tanesi beni deli gibi heyecanlandırıyor. Her olduğunda ateş basıyor, kalbimi çarptırıyor. Bu olayın bitmemesi için sessizce beklemem gerek galiba