Ξέρεις τι είναι ανασφάλεια εν τέλει;

Να ανοίγεις πληγές για να πειστεί πως μέσα σου αίμα ακόμα τρέχει.

Σκιάχτρο - Αν

Τετάρτη 8/11/2023 (2.23 π.μ.)

Δεν έχω ξανανιώσει ποτέ έτσι. Δεν είχα ξανά βιώσει ποτέ τέτοια επιθυμία να γνωρίσω έναν άνθρωπο που ούτε καν είχα δει από κοντά στη ζωή μου. Πες το ένστικτο, πες το κάλεσμα, δεν ξέρω τι ήταν. Αλλά με τραβούσε μέρα με τη μέρα ήθελα να μάθω όλο και περισσότερα γι αυτόν τον άνθρωπο. Ήθελα να μάθω τα πάντα. Τι βιβλία του αρέσουν, πως ήταν η παιδική του ηλικία, τα ψυχολογικά του τραύματα, τι τον κάνει χαρούμενο, τι δυστυχισμένο, όνειρα, πιστεύω, αντιλήψεις, ανασφάλειες, τα πάντα όλα. Έχει ξυπνήσει ένα συναίσθημα που είχα να νιώσω χρόνια. Και τον ευχαριστώ γι αυτό κι ας μην έκανε τίποτα. Απλά υπήρχε. Δεν ξέρω αν είναι παρορμητισμος, τρέλα ή μοίρα αλλά ένιωθα πως έπρεπε να τον γνωρίσω. Έπρεπε να δω αν αυτή η επιθυμία που είχε καρφωθεί στο μυαλό μου δεν ήταν παράλογη και ότι όντως όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Το πιο ασήμαντο μέσο επικοινωνίας έγινε και το πιο σημαντικό για μένα εκείνο το διάστημα μέσα από like, story, μυνήματα κατάφερα να πάρω έτσι μια γεύση απ' αυτόν τον άνθρωπο. Και που ξέρεις ίσως έβγαινε σε καλό. Γι αυτό κι εγώ έκανα το βήμα και έστειλα το πρώτο μήνυμα. Χαχαχ γελοίο ε; Έκανα θαρρείς τόσο μεγάλο κόπο. Κι όμως οι σκέψεις "αν" μου έτρωγαν το μυαλό ακόμα και με αυτό το απλό και ασήμαντο πράγμα. "Κι αν δεν είναι αυτό που νομίζω;" "Κι αν δεν θέλει να μου μιλήσει;" "Κι αν θεωρήσει ότι είμαι απελπισμένη;" "Κι αν δεν είναι αρκετή;" "Κι αν δεν καταφέρω να του κάνω εντύπωση;" "Κι αν συνειδητοποιήσει ότι είμαι απλά ένα κοριτσάκι;" "Κι αν με περάσει για χαζή;" "Κι αν είναι αυτός άλλος ένας βλάκας;" "Κι αν χάνω τον χρόνο μου;" "Κι αν με δει..... Όπως με βλέπω εγώ;". Ιδιαίτερα αυτή η τελευταία ερώτηση τρώει πάντα το μυαλό μου σαν αρρώστια σε οποιαδήποτε συναναστροφή κάνω με άνθρωπο. Κι όμως για πρώτη φορά στη ζωή μου όσο γελοίο και να ακούγεται κατάφερα να κάνω στην άκρη όλες αυτές τι σκέψεις και να στείλω αυτό το απλό μήνυμα. Κρύος ιδρώτας με έλουζε και τα 24 λεπτά που έκανε για να μου απαντήσει. Αυτό ήταν. Μετά από κει ξεκίνησε η πιο υπέροχη πρώτη συζήτηση που είχα κάνει ποτέ με άνθρωπο μέχρι τώρα. Δεν με ένοιαζε καν που θα βγει απολάμβανα απλά το κάθε λεπτό. Ένιωθα λες και με καταλάβαινε στο έπακρο. Λες και γνώριζα μια ψυχή που κατά βάθος ήταν ήδη γνώριμη. Συζητήσεις περί δουλειάς, άγχους, ταξιδιών, βιβλίων, μουσικής ατελείωτες που με έκαναν να πιστεύω όλο και παραπάνω πως αυτό που μου είχε κολλήσει στο μυαλό μπορεί όντως να μην ήταν τρέλα. Απλά να ήξερα υποσυνείδητα ότι αυτόν τον άνθρωπο με κάποιον τρόπο θα έπρεπε να τον φέρω στη ζωή μου.

(Ανώνυμες ιστορίες ανθρώπων που δεν φοβήθηκαν να ζήσουν...)

Είναι άσχημο όταν έχεις στις προτεραιότητες σου μερικά άτομα και αυτά δεν έχουν χρόνο για εσένα... Εδω και 5 μέρες ο άλλος δεν έχει βρει 2 λεπτά μέσα στην μέρα για να στείλει ενα μήνυμα απλα για να δείξει ενδιαφέρον και εγω τόσο καιρό του απαντούσα στην δουλειά κρυφά γιατί δεν πρέπει να εχω κινητό

Επίκαιρο;

 Η ιστορία επαναλαμβάνεται, ο μεγαλύτερος μου φόβος.Ποιος θα μας σώσει από τους εαυτούς μας; Και αφού κινδυνεύουμε από εμάς, ποιος θα μας σώσει από τους φονιάδες του πνευματικού μας κόσμου; Και αυτοί, που τους αποκαλούν πνευματικούς, αυτοί θα σώσουν τον πνευματικό μας κόσμο; Ή θα συνεχίσουν να τον εκμεταλλεύονται μαζί με αυτούς όπου θέλουν να τον σκοτώσουν; Ο μόνος μεσσίας είναι ο εαυτός μας και ο εαυτός μας, το αβοήθητο γατάκι στο κλαδί ενός δέντρου.

στις μέρες του άλγους το μυαλό μας γλίστρησε στη σκάλα

και σε πνικτικές, αποπνικτικές σχέσεις και ανασφάλεια

τα χαλασμένα μας κεφάλια βουλιάζουν στην επιφάνεια

sponty - ρόχο

Δεν είμαι σίγουρα η κοπέλα που γουστάρεις.

Δεν έχω ντράμα να μοιραστώ μαζί σου γιατί τους κόβω από πριν.

Δεν έχω να σου πω για τις μαλακίες που μου έκαναν οι 2-3 κολλητές μου, γιατί δεν είμαι θύμα τους. Έχω επιλέξει άτομα που με περηφάνια προφέρω το όνομά τους.

Δεν έχω να σου πω για τους γκόμενούς μου. Προσέχω ιδιαίτερα που αφιερώνω τον χρόνο και την ενέργειά μου.

Δεν έχω να σου κράξω την συνάδελφό μου, γιατί εκτιμώ ότι η δουλειά είναι κουραστική και η προσωπική ζωή του καθενός άγνωστη.

Δεν έχω αντίζηλο γιατί ο ανταγωνισμός μου είναι ο χθεσινός εαυτός μου.

Δεν έχω να σου επικρίνω τους γονείς μου γιατί ένα παιδί δεν ήρθε με οδηγίες χρήσεις.

Δεν έχω να σου γκρινιάξω για το πόσο δύσκολη είναι η ζωή μου γιατί κατανοώ τις συνέπειες των επιλογών μου.

Δεν έχω να σου πω κάτι κακό για την πρώην σου γιατί το πρόβλημά μου δεν είναι αυτή.

Δεν έχω να σου πω ψέματα, γιατί με αναγκάζω πάντα να μου λέω την αλήθεια. Είναι η μεγαλύτερη μορφή αγάπης προς τον εαυτό μου.

Γυναίκες να μιλάνε άσχημα για άλλες γυναίκες. Γυναίκες να καταστρέφουν άλλες γυναίκες. Γυναίκες να υποβιβάζουν άλλες γυναίκες από ζήλεια. Ανασφάλεια και κόμπλεξ. Ένα πάρτυ κακομοιριάς και αυτο λύπησης. Ακόμη να καταλάβεις ότι εσύ πρώτη αμφισβητείς την αξία σου. Ακόμη να καταλάβεις ότι εσύ πρώτη ποντάρεις εναντίον σου. Ακόμη να καταλάβεις ότι η ανασφάλεια σου, η αμφιβολία σου, η θλίψη σου για εσένα είναι η πρώτη που στέφεται εναντίον σου.

-Α. Π

να'σαι καλά

να'σαι καλά για κάθε ανασφάλεια που μου χάρισες

να'σαι καλά για κάθε φόβο που μου δάνεισες

να'σαι καλά για κάθε πληγή που μου έκανες επειδή δεν ήξερες πως να με βλέπεις

να'σαι καλά για κάθε ανάμνηση που παράτησες μπροστά μου

αναμνήσεις οι οποίες με πνίγουν άκυρες στιγμές μες την ημέρα

και ας μην το πιστεύεις

και ας νομίζεις πως αυτό που γράφω δεν είναι για εσένα

να'σαι καλά μα μακριά μου

να'σαι καλά

που σου είπα πως δεν αντέχω με τις χίλιες φοβίες μου

και μου τις έκανες χίλιες εκατό

να'σαι καλά

που σου είπα πως προτιμώ να καίγομαι από το να πνίγομαι

κι εσύ τη μια μέρα με έκαιγες και την άλλη με έπνιγες

Αφού δεν με άφησες να σου μιλήσω,άσε με να σου τα γράψω εδώ.

Δεν είμαι καλά.Καθολου καλά.Πνιγομαι μες το ανγχος και την ανασφάλεια γενικά,και έχω να αντιμετωπίσω και μια ζωή πια χωρίς εσένα.Δεν μου είναι εύκολο.Λυγιζω,σπάω,διαλυομαι.Μου την δίνει που δεν καταλαβαίνεις.Πιστευα ότι ήμασταν κάτι παραπάνω από ζευγάρι.Πιστευα ότι μπορούσα να βασιστώ πάνω σου.Λαθος μου,το ξέρω γιατί ποτέ δεν μου έδειξες το αντίστοιχο.Δεν κάνω κάτι άλλο,όλο νομίζω.Αλλα για αυτό φταις εσύ,που ποτέ δεν μου έδωσες μια σίγουρη απάντηση.Και αναρωτιέμαι πώς γίνεται να μην θες καν να ακούσεις την φωνή μου.Σε χρειαζομουν σήμερα.Ηθελα να είσαι εδώ.Αν όχι σαν σύντροφος,σαν άνθρωπος με τον οποίο έχουμε μοιραστεί πόσες εμπειρίες μαζί.Ποσα δεινά.

Αλλά είσαι ανίκανος.Παντα ήσουν.Εγω πάλι νόμιζα κάτι άλλο.Και πνίγομαι,όλα αυτά γίνονται κόμπος στον λαιμό μου,δεν μπορώ να πάρω ανάσα.Δεν καταλαβαίνει κανείς πόσο πονάει,αλλά μεταξύ μας ούτε εγώ καταλαβαίνω γιατί πονάει τόσο.Δεν έγινε και τίποτα στην τελικη,έτσι δεν είναι;Έτσι δεν λες;

Μονάχα μαζί σου βυθίστηκα στο σκοταδι.Και τώρα είμαι ανίκανη να σηκωθώ από το κρεβάτι και να βγω στην ζωή που τόσο λαχταρούσα.Για κάποιον λόγο θέλω να κάνω κακό στον εαυτό μου.Αναρωτιεσαι μήπως γιατί;Η ούτε για αυτά φέρεις καμιά ευθύνη και φταίω μόνο εγώ που το επέτρεψα;Αλλά πως να το απέτρεπα κιόλας;Ούτε αυτό το ξέρω.Τιποτα δεν ξέρω,και εσύ δεν μου λες για να μάθω.

Συνεχίζεις να με πληγώνεις όπως έκανες πάντα.Και συνεχίζω να πιστεύω σε εσένα ακόμη και αν βλέπω πως δεν υπάρχει τίποτα εκεί.Θα ορκιζόμουν πως γνώρισα κάποιον άλλον.Δεν γίνεται να υπήρξα τόσο αφελής.

Την επόμενη φορά πριν μου κλείσεις το τηλέφωνο στα μούτρα πάρε ένα λεπτό να σκεφτείς,ότι εγώ ποτέ δεν σε άφησα.Ημουν εκεί,οπότε μου το ζητούσες,οπότε το χρειαζοσουν.Ημουν εκεί και δεν σταμάτησα να πιστεύω σε εσένα ακόμη και την στιγμή που με πλήγωσες έτσι όπως δεν με έχει πληγώσει ποτέ κανείς.

Τα τραύματα μου είναι ακόμη ορθανοιχτα,και μάλλον είμαι παράφρων που πίστεψα για μια στιγμή πως θα επανορθωνες.Λυπαμαι,για τον χρόνο που σπατάλησα αλήθεια.

ασφάλεια (η) [αρχ.] {-ας κ (λόγ) -είας [ -ειών} 1. η κατάσταση στην οποία δεν υπάρχουν κίνδυνοι, όπου αισθάνεται κανείς ότι δεν απειλείται: ΑΝΤ αβεβαιότητα, ανασφάλεια 2. η εξασφάλιση σιγουριάς και βεβαιότητας.

Ξέρεις τι είναι η ανασφάλεια εν τέλει;

Να ανοίγεις πληγές για να πειστείς

πως μέσα σου αίμα ακόμα τρέχει.

Πότε υπολογίζεις ότι θα βγει το S1D3 και σε τι θεματολογίες θα κινείται περίπου; (Γιατί κάθε δίσκος σου είναι διαφορετικός, οπότε πραγματικά μπορεί να είναι οτιδήποτε).

Έχω σχεδόν τελειώσει τους στίχους, μου βγήκαν πραγματικά νερό, αλλά το πότε θα κυκλοφορήσει είναι ακόμα στον αέρα.

Τα τραγούδια γεννήθηκαν απ' την μοναξιά, την ανασφάλεια και την οργή και από ένα άσχημο bender που είχα μέσα στις καραντίνες, το οποίο το επεξεργάστηκα αρκετά και ένιωσα έτοιμος να το καταγράψω.

Η θεματολογία κατά κάποιον τρόπο είναι sex, drugs 'n' rock'n'roll, αλλά από ένα σκοτεινό πρίσμα. Όταν ήμουν τέρμα λιώμα, διάβαζα για διάφορα legendary ζευγάρια τύπου Sid & Nancy, Kurt & Courtney κλπ και έκανα παραλληλισμούς με αυτό που ζούσα. Γενικά έχει πολύ πιο explicit αναφορές στα ναρκωτικά και το σεξ ο δίσκος, είναι αρκετά πιο σκληρό το περιεχόμενο, αλλά ένιωθα την ανάγκη να το αποτυπώσω έτσι, κυρίως επειδή με έπιασα να φιλτράρω πολύ τον εαυτό μου τελευταία όσον αφορά το τι θα έπρεπε να λέω, αντί να σκέφτομαι τι θέλω να πω. Στην αρχή μάλιστα έλεγα να το βγάλω με ψευδώνυμο από φόβο μην κάτσει άσχημα σε κάποιους, αλλά μετά κατάλαβα πως αυτό είναι μέρος του ίδιου του προβλήματος και τα γουστάρω τόσο πολύ αυτά τα κομμάτια που δεν μου πάει η καρδιά να τα χαντακώσω, επειδή κάποιοι θα σχηματίσουν μια τάδε άποψη.

Το συνοψίζω σε ένα ρεφρέν αυτό το συναίσθημα, λέει:

Σ' αυτό το δίσκο δεν είμαι εγώ... Ψάχνω μία μάσκα να βρώ, θέλω να μιλήσω ξανά σα να μη με νοιάζει τι θα γίνει αν τα πω.

Θεωρώ πως γεννάω περισσότερα ερωτήματα απ' αυτά που απαντάω, αλλά αυτός δεν είναι και ο σκοπός;

Ίσως αν έγραφα πιο συχνά, να είχα τις λέξεις για να διώξω κάθε σου ανασφάλεια

Έχω τεράστια ανασφάλεια για το στήθος μου. Δεν είναι μεγάλο, αλλά δεν είναι και μικρό, είναι όσο χωράει μία κανονική παλάμη. Και το σώμα μου είναι γενικά γεροδεμένο, με μεγάλους ώμους οπότε δεν φαίνεται εκτός αν βάλω push up σουτιέν ή γενικά σουτιέν με ενίσχυση. Μου έχουν πει αγόρια που είχα ανά καιρούς πως είναι οκ, αλλά πρώην κοπέλες που είχαν ήταν πάντα πιο μεγάλο στήθος και μεγάλη περιφέρεια, σχεδόν το αντίθετο από εμένα. Και δεν μπορώ να το αλλάξω. Και η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει τίποτα που να με κάνει να το αποδεχτω. Υπάρχουν τόσα που θα μπορούσα να κάνω στο ερωτικό κομμάτι και δεν μπορώ λόγω του μικρού μου στήθους. Να φαίνομαι πιο όμορφη μα δεν μπορώ. Δεν σκέφτομαι το ενδεχόμενο της πλαστικής λόγω οικονομικών, αλλά και να το έκανα, πάλι χάλια θα ένιωθα, γιατί θα ήθελα καταβαθος να είμαι από φυσικού μου έτσι. Μακάρι να ήμουν αρκετή. Μακάρι να ήμουν καλά με εμένα. Με όλα πάνω μου είμαι οκ εκτός από αυτό. Μόνο αυτό κοιτάζω στον καθρέφτη και νιώθω άσχημα που είναι έτσι...

Αχ αληθεια τι λες.Εμενα προσωπικα αυτα ειναι τα ααγαπημενα μου γυναικεια σωματα.Δεβ ειναι τυχαιο που τα περισσοτερα μοντελα εχουν αυτο το μποντι ταιπ.Μπορεις να φορεσεις τα παντα,δε σε βαραινουν,αισθητικα ειναι πανεμορφα.Αυτο για τα σεξουαλικα πραγματα,ειναι χαζο,λες και αυτη η πραξη ξερω γω ειναι το κυριο πραγμα.Πραγματικα ολα τα κοριτσια που ξερω οσες εχουν μεγαλο στηθος θελουν μικρο και οσες μικρο θελουν μεγαλο.Καθε ενα εχει την ομορφια του τα καλα και τα κακα σε εισαγωγικα.Πραγματικα δες τα ωραια που εχεις.Τα αντρικα γουστα ειναι μεσα στην υπερβολη,και πραγματικα ειναι κριμα τοση λυπη και τοση αναγκη για να ταιριαξεις.Και αν σε κανει να νιωθεις καλυτερα εγω γενικαεχω ερωτα με τα στηθη ανεξαρτητα δεν με νοιαζει μεγεθος αλλα αν επρεπε να πω τα μικρα ειναι αγαπη

Όσοι απεχθάνονται την κουλτούρα της ασφάλειας θα καγχάσουν. Θα πουν ότι ειναι καθαρή ειρωνεία να ισχυρίζεται το "βαθύ κράτος" ότι λειτουργεί με γνώμονα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι οι ίδιοι που απαιτούν η αστυνομία να επέμβει παντού προκειμένου να επιβάλλει τον σεβασμό των δικαιωμάτων. Ενισχύπνται τα άκρα γιατί φουντώνει η κοινωνικά ανασφάλεια και οξύνεται η αμφισβήτηση του κράτους και των θεσμών. Κατά τον Αλμπέρ Καμύ, ο μύθος του Σισύφου φωτίζει το παράλογο της ανθρώπινης κατάστασης σε έναν κόσμο που δεν έχει νόημα,αφού όλα ξαναρχίζουν από την αρχή χωρίς στόχο και χωρίς λύτρωση. Και όμως, ο άνθρωπος μπορεί να διαλέξει το μετερίζι του και να δώσει ο ίδιος νόημαστο αέναο κουβάλημα του βράχου στην κορυφή.

oses fwto kai na anevaseis you're still a lizard 😊

Φαντάζομαι ένιωσες καλά με τη μαλακία σου ε; Χωρίς να σε νοιάζει τι ανασφάλεια μπορεί να κουβαλάει ο άλλος, κ ότι με αυτό το σχόλιο μπορεί κ να μη κλείσω μάτι. Σάλτα και γμησου δειλό ανον 💜