April 25, 2023

Woensdag 3 april 2024 is de eerste groep kinderen uit de groepen 7 en 8 van de Prof. Wassenberghskoalle uit Lekkum in het Stadhuis van de gemeente Leeuwarden ontvangen om het spel Democracity te spelen. Democracity Democracity is een spel waarin kinderen kennis maken met democratische besluitvorming door samen een stad te bouwen. Het is een educatief doe-programma dat speciaal voor kinderen uit groep 7 en 8 van het basisonderwijs is ontwikkeld door ProDemos - Huis voor democratie en rechtsstaat. Bij het begin van het spel bestaat het uitsluitend uit woonhuizen. Er is niets te doen en er is geen enkele voorziening. De in groepjes verdeelde klas gaat democratisch besluiten welke gebouwen en voorzieningen moeten worden geplaatst in Democracity. Deuren open voor IKC's en scholen in gemeente De gemeenteraad van Leeuwarden wil de deuren openzetten voor alle IKC's en scholen in de gemeente. De raad vindt het belangrijk een band op te bouwen met jonge burgers. Daarnaast is het voor het basisonderwijs een mooie kans op een aantrekkelijke manier aandacht te geven aan democratisch burgerschap. In 2024 worden in het Stadhuis in ieder geval 10 groepen ontvangen die het spel komen spelen. Het plan is ieder jaar een aantal groepen de gelegenheid te bieden mee te doen. Scholen die willen meedoen kunnen contact opnemen met de griffie van de gemeenteraad. Vanaf 2025 wordt Democracity ook onderdeel van de Dag van de Kinderraad.

Actief burgerschap begint thuis

Onderwijsminister Henry Ori is van mening dat actief burgerschap thuis begint. Hij sprak gisteren bij de afsluiting van bestuurskunde week van de studierichting Public Administration van de Anton de Kom Universiteit. De bewindsman schetst actief burgerschap als de bereidheid en vermogen om deel uit te maken van de gemeenschap waarbij je gepassioneerd je bijdrage levert. De minister die van huis uit wetenschapper is, zegt dat burgerschap is verbonden met de school, maar ook het gezin een speelt cruciale rol. De onderwijstopman is niet de mening toegedaan dat er meer gedaan kan worden aan de creatie van natievorming. Hij stelt wel dat meer actief burgerschap kan bijdragen aan integratie, maar meer nog aan natievorming. Ori haalde aan dat er veranderingen in het onderwijs moeten komen willen we richting natievorming gaan en dit al vanaf de kleuterklas, zodat kinderen bewust gemaakt moeten worden. De bestuurskunde week is op maandag 4 maart begonnen aan de Anton de Kom Universiteit van Suriname. Dit jaar was de focus op alles wat te maken heeft met burgerschap en burgerzin in Suriname. Het doel van deze week is om enerzijds de studierichting te profileren binnen de Surinaamse samenleving en anderzijds om de studenten kennis te laten maken met de praktijk van de Surinaamse publieke sector. De inleider Robert Bipat hield een presentatie over respect tussen geloofsovertuigingen in Suriname. Over burgerschap vertelde Bipat dat er sprake is van actief burgerschap als er sprake is van passief burgerschap. Hij stelt dat passief burgerschap tot gevolg heeft dat je in een verzorgingsstaat komt en mensen hebt die de handen ophouden en een passieve houding aannemen. “Mensen die maar stilzitten en verwachten dat alles voor hun gedaan wordt. Wanneer problemen zich voordoen denken ze van ja, dit moet door de overheid worden opgelost en niet door mij.” Actief burgerschap heeft volgens Bipat trends aangenomen waarover er heel veel geschreven is. Read the full article

GRUPO DI STUDIANTE DI COLEGIO EPI A ENTREVISTA VARIOS MINISTER DEN CUADRO DI E VAK BURGERSCHAP

View On WordPress

Nieuwsupdate: BlackRock's Waarschuwing, Bitcoin's Koersvoorspelling en El Salvador's Crypto Revolutie

De wereldwijde beleggingsreus BlackRock heeft de U.S. Securities and Exchange Commission (SEC) gewaarschuwd voor de mogelijke gevolgen van het classificeren van Bitcoin als een effect. In hun bijgewerkte ETF-indiening uitten ze bezorgdheid over de impact die een dergelijke classificatie zou hebben op de handel en het beheer van Bitcoin in de Verenigde Staten. BlackRock suggereerde dat een dergelijke actie door de SEC de handelswaarde van Bitcoin zou kunnen verlagen, verwijzend naar juridische problemen vergelijkbaar met die van Ripple. Bitcoin als Security: Ripple als Referentie BlackRock wees op de rechtszaak van de SEC tegen Ripple en de daaropvolgende daling van de marktwaarde van XRP van $100 miljard naar $10 miljard. Ze betoogden dat een soortgelijke classificatie voor Bitcoin de handelswaarde ervan zou kunnen verminderen. De cryptogemeenschap speculeert over de mogelijkheid dat de SEC Bitcoin als een effect zou kunnen classificeren, vooral in het licht van de aanstaande beslissing over een Bitcoin ETF, verwacht in januari. On-chain-analist Willy Woo voorspelt Bitcoin Correctie On-chain-analist Willy Woo voorspelt een correctie van Bitcoin naar het $39.000-gebied voordat een mogelijke bullish voortzetting plaatsvindt. Hij wijst op een handelsgat nabij $39.700 op de Chicago Mercantile Exchange (CME) futuresmarkt en een ander onvervuld gat rond $20.000. Woo benadrukt zowel de bull-cases als de bear-cases voor Bitcoin, rekening houdend met factoren zoals rentetarieven, de dollarindex en wereldwijde liquiditeit. Wil jij ook winstgevend Bitcoin minen? El Salvador's Freedom Visa Program Trekt $153 Miljoen aan in Minder dan een Week El Salvador's Freedom Visa-programma heeft in minder dan een week $153 miljoen aangetrokken. Het programma biedt 1000 crypto-miljonairs per jaar de mogelijkheid om direct burgerschap te verkrijgen in een streven naar een sterkere economie. El Salvador, dat Bitcoin als wettig betaalmiddel heeft aangenomen, zet nu in op de aantrekkingskracht van crypto-investeerders om het land economisch te versterken. Terwijl BlackRock waarschuwt voor mogelijke problemen als Bitcoin wordt geclassificeerd als een effect, blijft de crypto-gemeenschap gespannen in afwachting van de SEC-beslissing over een Bitcoin ETF. Ondertussen voorspelt analist Willy Woo een mogelijke correctie voor Bitcoin. Aan de andere kant omarmt El Salvador de crypto-wereld met hun Freedom Visa-programma, dat al aanzienlijke investeringen heeft aangetrokken. De dynamiek tussen regelgeving en innovatie blijft een cruciaal aspect van de crypto-industrie, en deze ontwikkelingen werpen licht op de voortdurende evolutie van de crypto- en blockchain-ruimte. Overige vragen of problemen? Chat met onze community of stuur een bericht.Bezoek onze LinkTree voor socials, leuke acties/projecten en mogelijkheden die wij bieden voor adverteren.Crypto-gids.nl Read the full article

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking Ons burgerschap is echter in de hemelen, waaruit wij ook de Zaligmaker verwachten, namelijk de Heere Jezus Christus. (Filippenzen 3:20) Lees verder 2 Timotheüs 4:1—8. Je weet dat ik geen profeet ben. Ik weet niet wat er in 1866 gebeurd. Ik weet genoeg te doen voor 1862. Ik begrijp de visioenen van Daniël of Ezechiël niet, ik heb jullie nog genoeg te onderwijzen uit de eenvoudige woorden die ik lees in Mattheüs, Markus, Lukas, Johannes en de brieven van Paulus. Ik ken niet veel zielen die tot God bekeerd zijn door uitstekende verhandelingen over de slag van Armageddon en al die andere dingen. Ik twijfel er niet aan dat de profetieën heel profijtelijk zijn, maar ik twijfel eraan of ze net zo profijtelijk zijn voor de hoorders als voor de schrijvers en uitgevers. Ik zie dat de vergeefse verklaring van de profetieën door sommige geleerden voor bepaalde religieuze mensen een verlangen bevredigd wat voor ongelovigen bevredigd wordt door boeken en romans. Mensen verlangen ernaar de toekomst te kennen en sommige geestelijke mensen geven toe aan deze bedorven smaak, door voor hen te profeteren en te laten weten wat er in de toekomst zal gebeuren. Ik ken de toekomst niet en ik zal niet net doen alosf ik die ken. Maar dit zal ik preken, omdat ik dit weet, dat Christus zal komen. Dat zegt Hij op honderd plaatsen in de Bijbel. De brieven van Paulus staan vol advent, die van Petrus ook en ook die van Johannes. De beste heiligen hebben geleefd in de hoop op Zijn komst. Daar was Enoch, Hij profeteerde de komst van de Zoon des Mensen. Zo was er ook een andere Enoch die altijd sprak over Zijn komst en zei, “Kom, Heere Jezus.”  Ik wil dit huis vanavond niet verdelen door te discussiëren of Hij nu voor of na het Duizendjarige Rijk komt. Het is genoeg voor mij dat de Zoon des Mensen zal komen, “op een uur waarop u het niet zou denken” (Mattheüs 24:44) Ter overdenking Wanneer, of en de tegenwerpingen tegen de komst van de Heere waren voor de apostelen geen onderwerp (Mattheüs 24:36; Johannes 21:22; Handelingen 1:7), ook ons gaat dat niets aan. Wat ons aangaat is dat we Hem dienen en klaar zijn voor Zijn komst, wanneer dat ook zal zijn (Mattheus 24:44–46). Preek 476, 12 oktober 1862

Maatregelen tegen ongewenste praktijken die seksuele en genderidentiteit aantasten

In Nederland is geen plaats voor zogenoemde conversiepraktijken om iemands seksuele en/of genderidentiteit te veranderen. Ministers Dijkgraaf (OCW) en Yeşilgöz-Zegerius (J&V) zetten zich met een pakket van maatregelen in om deze praktijken te voorkomen en tegen te gaan. Het kabinet staat voor een samenleving waarin alle mensen zich (sociaal) veilig voelen en de ruimte krijgen om te zijn wie ze willen zijn. Met nieuwe stappen zet het kabinet in op een cultuurverandering bij die individuen en partijen die zich nu nog inlaten met conversiepraktijken. Uit eerder onderzoek “Voor de verandering” van Bureau Beke bleek dat conversiepraktijken in Nederland veelal in (besloten) religieuze kring plaatsvinden. Het kabinet neemt een aantal aanvullende maatregelen naar aanleiding van een verkenning door Regioplan en de Vrije Universiteit Amsterdam naar mogelijke maatregelen die de overheid kan inzetten om conversiepraktijken een fenomeen uit het verleden te laten worden. Minister Dijkgraaf: ‘Dergelijke praktijken past niet binnen deze samenleving. Iedereen moet de ruimte hebben om zichzelf te ontwikkelen, zonder beperkingen.’ Minister Yeşilgöz-Zegerius in aanvulling daarop: ,,Door duidelijk de norm te stellen en door veilige plekken om hierover te spreken, weten slachtoffers dat ze hulp kunnen krijgen en aangifte kunnen doen. Het is onverteerbaar als je onder zware druk gedwongen wordt te ontkennen wie je bent.’’ Strafbaar stellen van conversiepraktijken Uit de verkenning blijkt dat het wettelijk verbieden van de conversiepraktijken een steun in de rug kan zijn voor mensen die conversiepraktijken hebben ondergaan. Het strafbaar stellen van deze praktijken, steunt slachtoffers en maakt helder dat dergelijke praktijken niet worden getolereerd. Voor een dergelijke wettelijke basis is er door verschillende partijen in de Kamer aangekondigd om te komen met een initiatiefwetsvoorstel. Het kabinet kijkt met interesse uit naar dit voorstel. Veilige schoolomgeving De schoolomgeving moet een veilige omgeving zijn. Alleen dan kunnen leerlingen zich ten volle ontwikkelen. Om deze veilige school te creëren en te bevorderen worden de opdrachten aan scholen verduidelijkt, denk hierbij aan het bijstellen van de kerndoelen en de wettelijke verplichting rondom burgerschap. Daarnaast is al eerder aangekondigd dat om de sociale veiligheid in het primair- en voortgezet onderwijs een aantal stappen genomen worden. Zo moet de lat verder omhoog ten aanzien van de sociale veiligheid zodat alle leerlingen en leraren zich vrij en veilig voelen. Komt er betere hulp en nazorg voor leerlingen en ouders als het onverhoopt toch niet goed loopt. En waar het nodig is zal er eerder en steviger ingegrepen worden. Geestelijk verzorgers Daarnaast laat de verkenning zien dat gesprekken met onafhankelijke geestelijk verzorgers een welkome ondersteuning kunnen zijn voor lhbtiq+ personen. De onafhankelijke geestelijk verzorgers kunnen hulp bieden bij de vragen die er bij lhbtiq+ personen leven over seksuele, gender en levensbeschouwelijke identiteit, en deze met elkaar in overeenstemming brengen. Financiële consequenties Bij de verkenning is gekeken naar de mogelijkheden om de ANBI-status of subsidies in te trekken als de aanvragende organisaties conversiepraktijken aanbieden te weigeren. Op dit moment is dat niet mogelijk omdat de Belastingdienst niet enkel vanwege mogelijke conversiepraktijken een ANBI-status in kan trekken. Staatssecretaris Van Rij van Fiscaliteit en Belastingdienst heeft eerder een adviescommissie ingesteld die onderzocht heeft welke veranderingen in de regels voor ANBI’s en het toezicht hierop ervoor kunnen zorgen dat deze instellingen gedrag vertonen dat past bij algemeen gangbare waarden en normen. De staatssecretaris zal hier in het najaar inhoudelijk op reageren. Bron: Rijksoverheid Read the full article

Op theoretisch vlak heb ik een probleem met de idee dat representatieve democratie beter vervangen zou worden door deliberatieve democratie, omdat de vooronderstelling is dat het uitwisselen van informatie kan leiden tot een consensus, een oplossing voor het gestelde probleem, waarin iedereen zich kan vinden. Dat is gewoon niet waar.

Chantal Mouffe

Moslims moeten de Belgische wetten respecteren

Moslims moeten de Belgische wetten respecteren

categorie : religie

      .

  .

  Moeten moslims de Belgische wetten respecteren en mogen zij in het buitenland gaan strijden?

.

  Gehoorzaamheid aan de wetten van een niet-moslimland

  Aan Sheik Salam al-Oadhad werd gevraagd in welke mate moslims die in een niet-moslimland wonen de regering van dat land moeten gehoorzamen en in welke mate zij deze regeringen kunnen tegenwerken.

In…

View On WordPress

Vlaanderen tegen racisme

Diversiteit sluit racisme uit Er zijn waarschijnlijk weinig begrippen in de politieke en maatschappelijke discussie zo vaak gebruikt en misbruikt als het begrip “racisme”. Met de Zannekinbond verdedigen wij diversiteit in al haar vormen. Dit betekent meteen ook een volstrekte afwijzing van racisme. Onder racisme verstaan wij een visie die berust op raciaal beeld van de mensheid als geordend volgens wat men denkt dat superieure en inferieure, biologisch bepaalde verschillen zijn. Het hoeft eigenlijk geen betoog meer dat dit gewoonweg fout is, achterhaald door wetenschappelijk onderzoek. Biologische verschillen bestaan uiteraard maar wat niet bestaat is een algemeen geldend wetenschappelijk kader dat toelaat mensen in een rangorde in te delen op basis van ras. Het is tenslotte duidelijk dat een persoon in de eerste plaats zijn waarde ontleent aan zijn persoonlijke eigenschappen. Daarnaast krijgt een mens pas betekenis in relatie tot zijn of haar culturele en sociale inbedding. Wie deze rijkdom apprecieert, kan onmogelijk racisme aanvaarden. Het antiracisme waar wij ons achter scharen, beschouwt het bestaan van verschillen als een rijkdom en een bouwsteen voor internationale solidariteit tegen imperialisme en onderdrukking. Wij kaderen de antiracistische strijd dan ook op gelijke wijze in het opkomen voor etnische groepen, volkstalen en –tradities, streekgebonden culturen,… die onder druk van de liberaal-kapitalistische pletwals dreigen te verdwijnen. Alle volkeren die tegen het Westers imperialisme strijden verdienen onze steun. Het is vooral bij de werkende klasse en niet bij de kosmopolitische kapitaalselite dat culturele eigenheid en tradities gewaardeerd en behouden blijven. “Rooted people are the biggest threat to capitalism.” (Naomi Klein) De Westerse kapitalistische regimes bedienen zich in hun beleid van een antiracisme dat gebaseerd is op een onverantwoord eenheidsdenken. Verborgen in een wollig taalgebruik (multicultuur, “diversiteit”) wijst het uiteindelijk evengoed onderscheid af. Het erkent alleen het gemeenschappelijk behoren tot de mensheid en neigt ertoe eigenheid als vergankelijk of van secundair belang te beschouwen. De Westerse Melting Pot maatschappij wordt als een ideaal gepredikt, ten koste van diversiteit. In dezelfde denkwijze wordt burgerschap (deel uitmaken van het gemeenschapsleven op diverse niveaus) dan meteen gereduceerd tot een inhoudsloos wereldburgerschap, geënt op een wereldwijd consumentisme.  Het past in de mondialiseringsdrang bij de liberaal-kapitalistische nieuwe elites waarbij staten, klassen en gemeenschappen als verleden tijd moeten beschouwd worden. Afwijzen van immigratie is niet noodzakelijk racistisch Een afwijzend standpunt innemen inzake immigratie maakt niemand tot een racist. Het ene volgt niet uit het andere. Omgekeerd kunnen racisten vrij stevig pro-immigratie zijn, zolang immigratie beperkt blijft tot leden van het eigen “ras”. Indien het immigratiebeleid niet door een –vaak racistische-identitaire bril bekeken zou worden, zou de tegenstand tegen immigratie waarschijnlijk nog aanzienlijk toenemen. Net daarom doen liberale beleids- en opiniemakers er alles aan om beide zoveel mogelijk met elkaar in verband te brengen. Migratiestromen zijn de facto een gedwongen ontworteling waaraan zowel economische beweegredenen ten grondslag liggen - georganiseerde of op eigen initiatief ondernomen verhuizingen vanuit arme, dichtbevolkte naar rijke en demografisch minder levenskrachtige landen - als de symbolische nl. de aantrekkingskracht, die de Westerse beschaving uitoefent ten koste van de ter plaatse geldende cultuur, en ten voordele van een consumptieve levensstijl. Massamigraties van menselijke bevolkingen gaan lang vooraf aan het kapitalisme. Maar de hedendaagse migratiestromen tussen staten en/of continenten zijn echter beslist een fenomeen van het moderne kapitalistische systeem. Verantwoordelijk hiervoor zijn in de eerste plaats niet de immigranten, maar de geïndustrialiseerde landen die een internationale, kapitalistische arbeidsverdeling hebben opgelegd en van mensen verplaatsbare handelswaar hebben gemaakt. Het nut van immigratie in het kapitalistische systeem ligt in het vermogen van kapitalisten om immigratie te gebruiken om de monopoliepositie van arbeid te doorbreken. Toen een deel van de vluchtelingenpopulaties in Syrië noordwaarts begon te trekken richting de Europese Unie, brachten de heersende politieke elites de kosten effectief over naar de arbeidersklasse, door verder te besparen op de reeds als gevolg van besparingen gereduceerde sociale voorzieningen. Daarenboven werd van de arbeidersklasse verwacht dat ze meegaand zijn. Protesten van de arbeidersklasse werden vervolgens als "racistisch" en "xenofoob" bestempeld, vooral door zogenaamde progressieven. Het punt zou hier niet moeten zijn geweest of degenen die zich het minst veroorloven ruimte te maken voor vluchtelingen en migranten welkom of vijandig zouden moeten zijn - het punt is dat Westerse naties deze vluchtelingenpopulaties niet in de eerste plaats hadden moeten creëren, zoals ze deden met hun invasies , bezettingen en bombardementen. Het kapitalistische systeem is meer dan ooit internationaal georganiseerd, met producten die wereldwijd worden vervaardigd en verkocht. Kapitalisten - de kleine minderheid die de internationale banken en multinationale ondernemingen bezit en controleert - vertrouwen op een wereldwijd arbeidsaanbod. Om de kapitalisten in staat te stellen hun vraag naar arbeid te vervullen, moet deze arbeidspool enigszins mobiel zijn. Wanneer de binnenlandse beroepsbevolking niet kan voldoen aan de vraag naar arbeid die kapitalisten nodig hebben, bevorderen regeringen vaak immigratie. In recente jaren kan men met de regelmaat van de klok pleidooien horen om enkel (hoog)geschoolde migranten toe te laten om hier tekorten aan te vullen op de arbeidsmarkt. Arbeidsimmigratie is geen toeval, maar een bewuste keuze vanwege kapitalistische beleidsmakers. Deze immigratiestromen zijn aan het begin van de 21ste eeuw in West-Europa alleen al door hun snelheid en omvang niet wenselijk. Niet voor de inwijkelingen die hun geboorteland verlaten, vaak ten bate van mensenhandelaars en georganiseerde misdaad, om in een ander land economische behoeften aan te vullen. Het is ook niet wenselijk voor de arbeidersklasse en lagere middenklasse van de ontvangende landen die zich ongewild geconfronteerd zien met soms ingrijpende veranderingen in hun leefomgeving. Ook immigratie vanuit het arme zuiden als gevolg van oorlog in thuislanden of op basis van vrijwillige keuze dient de kapitalistische agenda. Vermindering van de arbeidskosten, te allen tijde een belangrijk doel van kapitalisten, kan worden bereikt door lagere lonen te betalen. Hiervoor kunnen bedrijven de productie verplaatsen naar locaties met goedkopere arbeidskrachten, of kunnen ze een toestroom van goedkope arbeidskrachten naar productielocaties regulariseren.  Immigrantenarbeiders zijn minder vaak lid van een vakbond, en immigrantenpersoneel is dikwijls beter controleerbaar. Werkgevers gebruiken de dreiging van uitwijzing en criminalisering om misbruik te maken van immigranten en het negatief beïnvloeden van de inspanningen die ze leveren om hun rechten te verdedigen. In tegenstelling tot extreemrechts dat de immigrant -vaak op racistische wijze- viseert en daarmee aan symptoombestrijding doet, moeten de oorzaken van de moderne migratiestromen geanalyseerd worden en als leidraad dienen voor een restrictief immigratiebeleid. Bovendien worden de problemen van het arme zuiden duidelijk niet opgelost door grootschalige volksverhuizingen. In dit opzicht is het pleidooi vanwege kapitalisten om (hoog)geschoolde immigranten binnen te halen ronduit misdadig. Het is het aanwakkeren van hersenvlucht uit landen die hun intelligentsia hard nodig hebben voor opbouw en ontwikkeling. In tegenstelling met de wensen van de leidende kapitalistische elites, kiezen we beter voor een restrictief beleid inzake immigratie, aangevuld met een meer doelmatige ontwikkelingssamenwerking. De bevolking in het arme zuiden is een bondgenoot in het behoud van  traditionele levenswijzen en gemeenschappen, die door het globaliserende vrije-marktdenken aangetast en uit verband gespeeld worden. Het belangrijkste dat we nu, in brede politieke termen, moeten doen, is immigratie onderwerpen aan democratische besluitvorming. Het moet grondig worden besproken en er moet brede openbare raadpleging zijn. Mensen in stilte wegdrukken, met behulp van gemakkelijke en soms hypocriete aanklachten van “racisme”, zal democratie geen dienst bewijzen en hen in de armen van extreemrechts duwen. Het publiek in het algemeen en de arbeidersklasse en lagere middenklasse in het bijzonder moeten weten hoe immigratie van invloed kan zijn op lonen, prijzen, kansen op werk, sociale voorzieningen en het organiseren van vakbonden,…  aangezien het onderwerp zo sterk verbonden is met economisch, welzijns- en handelsbeleid. Read the full article

De Vrede van Nijmegen Penning 2024 wordt toegekend aan de Britse oprichter van het internationale onderzoeksjournalistiekcollectief Bellingcat, Eliot Higgins. Hij ontvangt de prijs voor zijn vernieuwende bijdrage aan vrede en mensenrechten. De penning wordt op 18 april 2024 uitgereikt in de Stevenskerk in Nijmegen, waarna Higgins de Vrede van Nijmegenlezing zal uitspreken. Bellingcat Het internationale netwerk van (burger)journalisten Bellingcat maakt sinds 2014 op innovatieve wijze gebruik van openbare gegevens en beelden om de waarheid boven tafel te krijgen over misdaden, mensenrechtenschendingen en misstanden in conflicten en oorlogen. Oprichter en burgerjournalist Eliot Ward Higgins (1979) schreef als blogger en burger-onderzoeksjournalist eerder onder het pseudoniem Brown Moses. Hij gebruikt voor zijn onderzoeken naar misstanden vooral open data en social mediakanalen. In 2015 ontving hij de Hanns Joachim Friedrichs Award, een Duitse onderscheiding voor uitmuntendheid in de journalistiek. Higgins en Bellingcat onderzochten bijvoorbeeld de oorlogen in Syrië en tussen Rusland en Oekraïne, het neerhalen van de Malaysia Airlines vlucht MH17 en de vergiftiging van Sergei en Yulia Skripal. Higgins kreeg zijn eerste brede media-aandacht met het identificeren van wapens in video's van het Syrische conflict. Bellingcat werkte met Transparency International aan het blootleggen van misbruik van Scottish Limited Partnerships voor criminele witwasconstructies in het Verenigd Koninkrijk. Ook publiceerde Bellingcat met Forensic Architecture een spraakmakend onderzoek naar de moord op Óscar Pérez in Venezuela. Eliot Higgins, oprichter van Bellingcat (©) Bellingcat deelt deze methodiek met een nog altijd uitbreidend netwerk van burgerjournalisten. Ook grote instituten zoals het International Criminal Court en het International Independent and Impartial Mechanism on Syria van de VN hebben interesse getoond in het gebruik van open data voor bewijsvoering. De innovatieve benadering van Bellingcat, met gebruik van openbaar beschikbare gegevens en analyses door burgerjournalisten, is bijzonder belangrijk voor het duiden van feiten en beelden tot bewijzen van misdaden, misstanden in conflicten en mensenrechtenschendingen. Met hun publicaties dragen zij op hedendaagse en innovatieve wijze bij aan internationale vrede en veiligheid. Met deze prijs laten Radboud Universiteit, NXP en gemeente Nijmegen blijken dat zij, naast waardering voor mensen die aan vrede bijdragen vanuit het openbaar bestuur, de literatuur en de wetenschap, ook grote waarde hechten aan iconen van moedig en betrokken burgerschap. Meer info & aanmelden voor de ceremonie: Vrede van Nijmegen Penning | Into Nijmegen Vrede van Nijmegen Met de Vrede van Nijmegen kwam er in 1678 een tijdelijk einde aan de oorlogen die Europa teisteren. In de Waalstad sloten onder meer Spanje, Frankrijk, Zweden, de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en het Heilige Roomse Rijk vredesverdragen om verschillende oorlogen op het Europese continent te beëindigen. In veel Europese landen heeft de Vrede van Nijmegen een plaats gekregen in de geschiedenisboeken als een cruciaal moment in de Europese geschiedenis. Vrede van Nijmegen Penning De Vrede van Nijmegen Penning is een tweejaarlijkse onderscheiding die wordt uitgereikt aan een internationale hoofdrolspeler die zich ingezet heeft voor Europa. Het is de zevende keer dat de Vrede van Nijmegen Penning wordt uitgereikt. Eerdere laureaten zijn: Jacques Delors (2010), Umberto Eco (2012), Neelie Kroes (2014), het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (2016), Paul Polman (2018) en Frans Timmermans (2022). Vanwege de coronapandemie is de Penning in 2020 niet uitgereikt. De Vrede van Nijmegen Penning is een initiatief van de gemeente Nijmegen, de Radboud Universiteit en NXP Semiconductors N.V. en wordt ondersteund door het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Avondprogramma De Toekomst van de Waarheid met Eliot Higgins

INNOVATE Meetup i.s.m. Radboud Reflects Hoe onthul je de waarheid in een post-truth tijdperk? Hoe verandert journalistiek in tijden van sociale media en open source informatie? Hoe navigeren we door een landschap waarin informatie zowel vrij als onbeperkt aanwezig is? Als onderdeel van het programma rond de Vrede van Nijmegen Penning 2024 organiseert Innovate samen met Radboud Reflects een Meetup over de evolutie van nieuws, de uitdagingen van desinformatie en onze gezamenlijke zoektocht naar waarheid in een tijd van digitale overvloed. Meetup: 17 april 2024, 20.00 uur, St. Stevenskerk, met bijdragen van Eliot Higgins (Bellingcat), journalisten en wetenschappers. Programma en tickets: https://DeToekomstVanDeWaarheid.eventbrite.nl

Derde Bestuurskundeweek legt focus op burgerschap en burgerzin in Suriname

Bestuurskunde is niet zomaar een studie. Het is de kunst van het begrijpen en vormgeven aan de overheid en publieke organisaties. Deze discipline richt zich op de diepgaande analyse van beleidsvorming, besluitvorming en de dynamiek tussen overheid en samenleving. Op 4 maart is de derde bestuurskunde-week van de studierichting Public Administration (PA) aan de Faculteit der Maatschappijwetenschappen (FMijW) ingeluid. In 2022 werd de eerste editie georganiseerd. In dat jaar is de bacheloropleiding PA van de Anton de Kom Universiteit van Suriname (AdeKUS) ook geaccrediteerd door het Nationaal Orgaan voor Accreditatie (NOVA). Richtingscoördinator Ine Apapoe introduceerde het thema van de week "Burgerschap en Burgerzin in Suriname! Individuele of collectieve verantwoordelijkheid?" "Burgerschap heeft te maken met de wijze waarop inwoners van een land deelnemen in en aan de samenleving en zo helpen om die vorm te geven. Burgerschap heeft ook te maken met de plichten en de rechten van de burger", aldus Apapoe. Ze geeft aan dat wanneer er over burgerschap gesproken wordt, men het dan ook moet hebben over burgerzin. "Dit wil zeggen het deelnemen aan de gemeenschap van burgers waaruit verantwoordelijkheden en taken voortvloeien." De richtingscoördinator merkt op dat het nemen van initiatief voor het dragen van verantwoordelijkheid en zaken zoals verdraagzaamheid, rechtvaardigheidsgevoel en samenwerking belangrijke pijlers zijn van burgerschap. "Het gaat om het bevorderen van het algemeen welzijn." Apapoe stelt dat het thema geplaatst moet worden tegen alle hedendaagse ontwikkelingen in Suriname, waarbij velen momenteel klagen over de sociaaleconomische situatie. Retorisch vroeg ze de aanwezigen of zij een bijdrage kunnen leveren om verandering hierin te brengen. Ze is zich ervan bewust dat het niet eenvoudig zal zijn om antwoorden te formuleren op de vraagstelling. De richtingscoördinator is er wel van overtuigd dat wanneer de bestuurskundeweek op 8 maart wordt afgesloten, er wel degelijk genoeg antwoorden zullen moeten zijn gegeven. Zij sloot haar toespraak af met het populaire citaat van de 35ste president van de Verenigde Staten van Amerika, John F. Kennedy: "Ask not what your country can do for you – ask what you can do for your country". Dit citaat dat het toenmalig staatshoofd tijdens zijn inauguratie uitsprak, wordt al jarenlang door diverse wereldleiders en politici gebruikt. Het is een krachtige oproep tot burgerzin en dienstbaarheid. Read the full article

In Digital Citizenship in Action, you’ll find practical ways for taking digital citizenship lessons beyond a conversation about personal responsibility so that you can create opportunities for students to become participatory citizens, actively engaging in multiple levels of community and developing relationships based on mutual trust and understanding with others in these spaces.

zine survey

Voor me zine heb ik een survey gemaakt met vragen over dingen die met gender te maken hebben in sport. Aangezien mijn zine zal gaan over gender ongelijkheid in sport.

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScbAe8558V6ubMr--WcVecl4bHWObEGbM2gs1ZIdcXKDuBLfw/viewform?usp=sf_link

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking Alleen, ga met anderen om op een manier die het Evangelie van Christus waardig is. (Filippenzen 1:27, EV) Lees verder Titus 3:1—8. Het “omgaan” hier betekend niet alleen spreken tegen anderen en gesprekken voeren maar de hele loop van ons leven en ons gedrag in de wereld. Het Griekse woord houden het gedrag en de voorrechten van burgerschap in. En wij moeten ons burgerschap uitvoeren op een manier die het Evangelie waardig is. Ons gedrag als burgers van het nieuwe Jeruzalem moet het Evangelie van Christus waardig zijn. Lieve vrienden, let op het verschil tussen de aansporingen van wettische mensen en de mensen van het Evangelie. Hij die je volmaakt wil hebben in het vlees spoort je aan om te werken zodat je gered wordt, zodat je zelf een verdienstelijke gerechtigheid bereikt om zo door God aanvaard te worden. Maar hij die in de leer van de genade is onderwezen, spoort je op een hele andere manier aan om tot heiligheid. Hij geloofd dat je verlost bent omdat gelooft in de Heere Jezus Christus. Hij spreekt tot hen die verlost zijn in Jezus en vraagt ze dan hun leven overeen te laten komen met hun positie. Hij zoekt alleen wat hij, logisch gezien, mag verwachten, “Ga met anderen om op een manier die het Evangelie van Christus waardig is.” Je bent er door gered, je beleid er in te roemen en je verlangd er in te groeien, doe dan dat wat het Evangelie waardig is. De één verzoekt je te werken om zodat je in de hemel zult komen door je werken, de ander verzoekt je te werken omdat de hemel van jou is door Goddelijke genade. Hij wil dat je handelt als iemand die “bekwaam is gemaakt om deel te hebben aan de erfenis van de heiligen in het licht” (Kolossenzen 1:12). Ter overdenking Als je de Heere Jezus Christus je Heere en Verlosser noemt en God je Vader, past je levensstijl dan bij Zijn karakter (1 Petrus 1:14—17)? Passen sommige aspecten van je leven meer bij het leven van een atheïst of bij het leven van iemand die een valse God volgt? Preek 640, onbekende datum

Over Jurgen Slembroucks abominabele 'regenboogactivisme'-opinie

Het LGBT-activisme zou 'burgers opzetten tegen elkaar', mensen zouden haast 'gedwongen worden om onder de regenboogvlag te varen en respect te betuigen' en het zou niet langer gaan over 'gelijke rechten maar om onvoorwaardelijk respect', aldus de wel zeer verlichte Jurgen Slembrouck in een omstreden opinie voor De Morgen. Verder nog, "[het problematische gebruik van de regenboogkleuren] zet gemeenschappen tegen elkaar op en stimuleert niet tot gedeeld burgerschap op basis van gelijke rechten."

Zwaar als de aantijgingen zijn, zo flinterdun is het bewijs. Slembrouck doet hier alsof het zwaaien met een regenboogvlag betekent dat men de seksuele voorkeur of levensstijl van LGBT-mensen zou willen opleggen aan niet-LGBT'ers. Er is hier echter geen greintje bewijs voor. Slembrouck lijkt daarnaast als het ware te suggereren dat homofobe incidenten de schuld zijn van LGBT-activisten die maar wat minder extravagant hadden moeten zijn met al hun regenboogkleuren, aldus Slembrouck die het volgende schrijft:

In conservatieve staten worden zogenaamde ‘don’t say gay-wetten’ afgekondigd. Ook in Europese landen zoals Polen en Hongarije worden de rechten van holebi’s en transgenders uitgehold. Dit scenario zal zich ook in eigen land voltrekken als we niet bedachtzamer omgaan met de verworvenheden uit het verleden.

LGBT-activisme is echter niet bedoeld om de levensstijl en waarden en normen van LGBT'ers op te leggen aan niet-LGBT'ers, waarvan er een deel - foutief maar begrijpelijk - averechts met homofobie zou reageren tegen dit activisme. Het zwaaien met een bepaalde nationale vlag is niet bedoeld is om de cultuur, waarden en normen van dat land of de liefde voor dat land op te leggen aan anderen, en op dezelfde manier is het zwaaien met de regenboogvlag niet bedoeld om de cultuur, waarden en normen van LGBT'ers (voor zover er überhaupt zoiets is) of liefde voor homoseksualiteit en LGBT'ers af te dwingen. Aldus is LGBT-activisme niet in strijd met de liberale samenleving waarin mensen verschillende opvattingen van het goede leven mogen hebben.

Eerder is openlijk LGBT-activisme een uitdrukking en viering van het bestaan en de rechten van LGBT-mensen, net zoals het zwaaien met een nationale vlag een uitdrukking en viering is van het bestaan van die natie en de rechten van haar inwoners (en van nakomelingen van emigranten uit die natie). Men maakt hier slechts gebruik van de vrijheid van meningsuiting.

Een Pride-vlag voor het gemeentehuis is toch in strijd met staatsneutraliteit, niet?

Nu zou Slembrouck zich wellicht verdedigen door te zeggen dat hij niets heeft tegen individuele LGBT-activisten, maar dat hij zich slechts vragen stelt bij een averechts effect als gevolg van "officiële instanties zoals gemeenten en scholen" die het LGBT-activisme openlijk steunen. Deze instituties "moeten zich laten leiden door het neutraliteitsprincipe en inzetten op gelijke rechten en kansen in plaats van op gelijk respect voor individuele levenskeuzen" en dreigen gebruikt te worden als middel om "controversiële holebi- en transgenderagenda" uit te voeren, zo waarschuwt Slembrouck.

Hierin kan tegenin gebracht worden dat de overheid niet alleen morele en financiële steun biedt aan LGBT-activisme, maar evenzeer aan organisaties die zich inzetten voor etnische minderheden, naast ook de verschillende religies in ons land. Wie, zoals Slembrouck, beweert dat een regenboogvlag op school of voor het gemeentehuis een schending is van de staatsneutraliteit, die vergist zich: staatsneutraliteit betekent niet dat de overheid geen enkele levensbeschouwing of sociale groep mag steunen op welke manier dan ook. Noch zou het betekenen dat als de staat dit toch doet, dit voor alle levensbeschouwingen op dezelfde manier moet gebeuren (het zou absurd zijn om voor het gemeentehuis naast een regenboogvlag ook nog een Turkse, Marokkaanse, Poolse, Russische, Roemeense, ... vlag te hangen en dan ook nog eens symbolen van de zeven erkende levensbeschouwingen en dan ook nog...).

Staatsneutraliteit betekent alleen dat de overheid geen specifieke opvattingen mag opleggen aan burgers, en geen persoonlijke levenskeuzes mag opleggen aan burgers, tenzij redelijkerwijze kan aangetoond worden dat het opgelegde gedrag in het algemeen belang zou zijn (bv. opsluiting in de gevangenis als 'levenskeuze' aan iemand opleggen omdat dit in het algemeen belang is - al is het natuurlijk een interessante discussie in welke mate opsluiting in de gevangenis werkelijk in het algemeen belang is). Door een regenboogzebrapad aan te leggen, wordt niemand een opvatting of levenskeuze opgelegd (laat staan een levenskeuze die niet in het algemeen belang zou zijn). Een burger die over een regenboogzebrapad stapt, heeft nog altijd de vrijheid om holebirechten niet te steunen.

De staat is uiteraard wel vrij om bepaalde acties te ondernemen die volgens haar redelijkerwijze in het belang zijn van bepaalde burgers en/of de samenleving als geheel, mits daarbij geen wetten geschonden worden. Een neutrale staat is namelijk niet hetzelfde als een moreel onverschillige staat! De staat is dus vrij om het LGBT-activisme te steunen, net zoals zij bijvoorbeeld vrij is om onderwijs, gezondheidszorg, werkloosheidsuitkeringen, subsidies voor religies, ... aan te bieden, omdat van dergelijke zaken redelijkerwijze beargumenteerd kan worden dat dit in het belang is van bepaalde burgers en/of de samenleving als geheel, zonder dat daarbij iemand een specifieke opvatting opgelegd wordt, zonder dat daarbij levenskeuzes opgelegd worden aan burgers die niet in het algemeen belang zijn en zonder dat wetten daarbij geschonden worden.

Mocht de overheid burgers verplichten om cursussen over de geschiedenis van LGBT-activisme te volgen, of verplichten om zich tegen homofobie uit te spreken, dan zou dit uiteraard wel in strijd zijn met staatsneutraliteit (de staat zou burgers in dat geval een persoonlijke levenskeuze opleggen die niet redelijkerwijze in het algemeen belang is en zou bovendien waarschijnlijk wetten die de vrijheid van meningsuiting garanderen, schenden).

Verboden te roken, verboden homofoob te zijn?

Het gekke is dat Slembrouck dit ergens wel inziet. Hij schrijft: "[de overheid] moet haar macht gebruiken om hen [holebi's en transgender personen] te beschermen en het gebruik van hun rechten te verzekeren." Het is echter niet duidelijk waarom overheidsbescherming van LGBT-mensen zich zou moeten beperken tot het afdwingen van antidiscriminatiewetten en de staat ook niet de publieke opinie zou mogen beïnvloeden ten voordele van LGBT-rechten door middel van regenboogvlaggen in de publieke ruimte (zonder daarbij haar eigen wetten te schenden, zonder daarbij opvattingen te verplichten en zonder daarbij bepaalde levenskeuzes te verplichten tenzij in het algemeen belang). Op deze manier verschilt staatssteun voor LGBT-activisme niet zoveel van bijvoorbeeld een overheidscampagne tegen roken: ook deze schendt geen wetten, verplicht niemand tot de opvatting dat roken slecht is en verplicht niemand om te stoppen met roken (mensen verplichten te stoppen met roken zou niet in het algemeen belang zijn - rookverbod in openbare gebouwen is dan weer wel in het algemeen belang).