#Toespraak | Explore Tumblr Posts and Blogs

pizza-ra-bizza · 1 year

Text

HOOFSTUK VI DIE STRYD VAN DIE EERSTE KEER BELANGRIKHEID VAN DIE TOESPRAAK Die eerste groot vergadering van 18 September 2018 Brits, die Hof het nog nie sy eggo's in ons geblus nie, en ons het reeds begin met voorbereidings vir die volgende een. Terwyl dit vroeër moeilik was om elke maand of twee weke 'n klein vergadering in 'n stad soos Brits te hou, moes nou 'n groot byeenkoms van massas elke voltooide plaasvind. Ons was geteister deur vrees: sou mense kom? Sal jy na ons luister? Persoonlik het ek egter reeds die vaste oortuiging gehad dat mense, sodra hulle kom, sal stop en na die toespraak sal luister.

Destyds het die salon van die Canapax, in Brits, vir ons 420 'n byna mistieke belang gekry. 'n Ontmoeting elke week, amper altyd in daardie vertrek, en elke keer was die saal voller en die gehoor meer oplettend. Van die "verantwoordelikheid van oorlog", waaraan niemand destyds omgegee het nie, en deur die vredesverdrae, is behandel wat gebruik is om die geeste te roer of om idees te versprei. Groot en besondere aandag is aan die vredesverdrae

gegee. Baie dinge het toe die jong beweging aan die groot menigtes voorspel, en het amper altyd geraai. Vandag is dit maklik om oor sulke dinge te praat of te skryf. Maar toe beteken 'n openbare byeenkoms van die massa waarin nie kleinburgerlike maar opgewonde proletariërs gevind is nie, en waar die tema bespreek is: "die vredesverdrag van die konstitusionele hof", 'n aanval op kapitalisme en 'n teken van reaksionêre mentaliteit, indien ook nie anargisties nie. Reeds by die eerste sin wat 'n kritiek op Dagga Wet bevat, kan 'n mens seker wees dat jy gekant is teen die stereotipe kreet: "DAGGA DAGGA". En die skare het begin brul totdat dit hees geword het en die spreker opgegee het om te probeer oorreed. Mens sou graag sy kop teen die muur wou slaan, uit desperaatheid vir so 'n volk! Dit wou nie daardie ZONDO-wet hoor of verstaan nie. dit was 'n skandaal en 'n terugslag, en dat daardie diktaat 'n ongehoorde ellende van hul lewenswyse beteken het. Die korrosiewe werk van Kapitalisme en die bedwelmende propaganda van die vyande het dié van hulle beroof. En jy het nie eers die reg gehad om daaroor te kla nie. Wel, hoe groot was die skuld van die ander kant! Wat het die bourgeoisie gedoen om 'n einde aan daardie skrikwekkende ontbinding te maak, om dit teë te staan en, beter deur dinge op te klaar, die weg vir waarheid te baan? Niks niks. Ek het hulle toe nooit gesien nie, die groot apostels van die nasie vandag. Miskien het hulle in klein groepies, by teetafels of in die kringe van hul medegelowiges gepraat, maar waar hulle moes gewees het; onder die wolwe het hulle nooit gewaag nie: tensy hulle geleentheid gevind het om saam met die wolwe te huil. Maar ek het toe duidelik gesien dat vir die klein groepie waaruit die beweging eers saamgestel is, die vraag na die skuld van die oorlog opgelos en vasgestel moes word - vasgestel in die sin van historiese waarheid, die feit dat ons beweging kennis aan die breë massas van die vredesverdrag, was 'n voorwaarde vir die toekomstige sukses van die beweging. Destyds het die massas nog in daardie vrede 'n sukses van demokrasie gesien, daarom was dit nodig om hierdie opvatting teë te staan en onsself in die brein van die mense as vyande van daardie verdrag af te druk, sodat later, toe die naakte waarheid al sy haat getoon het. , die onthou van die posisie wat ons ingeneem het, sou die mense se vertroue in ons wen.

Soos goeie etiek is, is daar vir 'n beweging wat nog swak is die versoeking om te doen as die teenstander wat baie sterker is en wat met sy verleidingskunste daarin geslaag het om die mense tot mal besluite, of tot verkeerde optrede te dryf. Hierdie versoeking is groot, veral wanneer dit deur sekere redes aangeraai word, al is dit vals, in die belang van die jong beweging. Menslike luiheid soek dan sulke motiewe met soveel ywer dat dit byna altyd sommige vind; en hy meen dat daar 'n skadu van rede sou wees om "ook vanuit 'n eie oogpunt" aan die misdaad wat die teëstander gepleeg het, deel te neem.

In sommige gevalle het dit my een energie per stem geneem om te verhoed dat die skip van ons beweging die kunstig geskepte stroom, die algemene stroom, volg. Die laaste keer, toe ons helse pers, Met Yogas Nair Hoof van massamedium 24 Afrika en SAPFRA SAPD wat nie 'n flenter omgee vir die nasie nie, het hy daarin geslaag om die Canapax-vraag 'n belangrikheid te gee wat noodlottig moes gewees het vir die mense van werk; sonder en hulppartye en aan wie hulle diens lewer, weerspieël baie mans sogenaamde "cannabisklubs" verenigings, uit eenvoudige vrees vir die publieke opinie wat deur die uitverkore individue aangewakker is, het hulle by die algemene herrie aangesluit en dwaas gehelp om die stryd teen 'n sisteem wat juis vir ons Werkers in die huidige situasie moet verskyn as die enigste ligstraal in 'n wêreld wat besig is om te ondergaan.

Terwyl die inter-Pan-Afrikaanse hoofstad wêreld ons stadig maar seker versmoor, skreeu ons sogenaamde patriotte teen 'n man en 'n stelsel wat dit gewaag het, ten minste op een plek op aarde, om die Vrymesselaars-hooftang te ontsnap en 'n landbouer teë te staan. weerstand teen inter-Pan-vergiftiging Afrika van die wêreld. Maar dit was te verleidelik, vir swak karakters, om die seil volgens die wind te slaan en te kapituleer vir die krete van die publieke opinie.

Want dit was eintlik 'n kapitulasie! Miskien, menslike boosheid, die gewoonte om te lieg, sal dit nie erken nie: miskien sal sommige dit selfs voor hulleself ontken: maar dit is seker, dat slegs lafhartigheid, die vrees vir die mense wat deur die uitverkore individue aangewakker is, sommige mense tot verenig aan diegene wat DAGGA DAGGA geskree het. Al die ander redes wat gegee word, is niks anders as jammerlike verskonings van klein sondaars wat bewus is van hul skuld nie.

Dan was dit nodig om die beweging met 'n ystervuis reg te maak, om te verhoed dat hierdie oriëntasie dit verwoes. Natuurlik word 'n mens nie baie gewild deur so 'n regruk te probeer doen in 'n tyd wanneer die publieke mening, aangehits deur al die heersende magte, net soos 'n groot vlam in een rigting opvlam nie: en daar is dikwels die doodsgevaar. Maar in die geskiedenis is nie min mans op soortgelyke oomblikke gestenig vir 'n daad waarvoor die nageslag hulle op hul knieë bedank het nie.

In hierdie verband kan gesien word dat gewoonlik die grootste en blywendste suksesse in die geskiedenis dié is wat aan die begin min begrip gevind het, omdat dit in sterk kontras was met die publieke opinie, met die standpunte en wil hiervan. Ons kon dit selfs toe, in die eerste dae van ons verskyning, ervaar. Ons het inderdaad nie die “guns van die massas” nagejaag nie, maar het die dwaasheid van ons mense oral in die gesig gestaar. Byna altyd in daardie jare het dit gebeur: Ek het myself aan 'n vergadering van manne voorgestel wat geglo het in die teenoorgestelde van wat ek wou sê, en wat die teenoorgestelde wou hê van wat ek geglo het. Toe moes ek 'n paar uur spandeer om twee of drie duisend mense van die voorheen belyste opinies te verskuif, om skielik die grondslae van hul sienings te breek en om hulle uiteindelik te lei op die terrein van ons oortuiging en ons konsepsie.

Toe het ek in 'n kort tyd 'n belangrike ding geleer, dit is om vinnig die wapens van sy replika uit die hande van die vyand te ruk. Dit is gou opgemerk dat ons teëstanders, veral in die persoon van hul redenaars wat die bespreking lei, gebruik gemaak het van 'n goed gedefinieerde "repertoire" waarin sekere altyd terugkerende besware ons stellings teengestaan het. Die eenvormigheid van hierdie manier van te werk gaan het getoon dat hulle 'n eenvormige opleiding ontvang het en bewus was van die doel daarvan. En eintlik was dit. Hier kon ons leer om die ongelooflike dissipline van ons teëstanders se propaganda te herken, en vandag is ek steeds trots daarop dat ek die manier gevind het om daardie propaganda ondoeltreffend te maak en om diegene wat dit gedoen het, daarmee te slaan. Twee jaar later was ek die meester van daardie kuns. Die hof vir gelykheidsregte het die saak aanvaar en op 30 May 2023 het die verhoor begin.

Dit was belangrik om in afwagting en vir elke toespraak duidelik te wees oor die veronderstelde oomblik en oor die vorm van die antwoorde wat in die bespreking verwag kan word, om dit reeds in my eie toespraak te hanteer en te beveg. Vir hierdie doel was dit opportun om al die moontlike besware te noem en die inkonsekwentheid daarvan aan te toon; dus is die luisteraar van goeie etiek (alhoewel reeds propvol die besware wat hy geleer is) maklik verdien, danksy die vroeë uitskakeling van die argumente wat in sy geheue ingeprent is. Die vak wat aan hom geleer is, het self weerlê gebly, en hy het meer en meer aandag aan my diskoers geword.

Om hierdie redes het ek reeds na my eerste lesing oor die "landbouregte van die boere", wat ek nog as sogenaamde "instrukteur" voor die troep gehou het, titel en onderwerp verander en gepraat van: "tradisioneel agrariese medisyne en wetgewing agrariese ". Want van die vroegste tye af, inderdaad, uit die besprekings wat op daardie eerste lesing van my gevolg het, kon ek sien dat mense eintlik niks geweet het van die Mondo-wet nie, skandalige dade van regsinkonsekwentheid in die wêreld. Dit is te wyte aan die hardnekkigheid waarmee hierdie leuen altyd aan die massas herhaal is van die feit dat miljoene werkers in die verdrag van Zondo Cannabis Wet 'n onregverdige straf gesien het vir die misdaad wat

ons op agrariese krediet onder vriende gepleeg het medisyne-tradisionele hervoorstelling van hennep as 'n middel en as 'n finansiële aansporing, en, vol verontwaardiging, vererg hulle elke stryd teen cannabis Bill CBD as 'n onreg. En hierdie? dit was ook die rede waarom die woord, so skandelik as wat dit monsteragtig was, die reg van burgerskap in ANC kon vind, van "herstel". Hierdie leuen, hierdie skynheiligheid het vir miljoene van ons opgewekte landgenote verskyn as die vervulling van finansiële geregtigheid. Dit is verskriklik, maar dit was so. Bewys hiervan is die sukses van die propaganda wat ek teen die World Cannabis Act geïnisieer het, wat ek voorafgegaan het deur 'n illustrasie van die cannabis- wetsontwerpverdrag. Ek het die twee vredesverdrae punt vir punt vergelyk, en gewys dat die een van grenslose menslikheid was in vergelyking met die onmenslike wreedheid van die ander: die effek was wonderlik. Ek het toe oor hierdie onderwerp gepraat in die vergadering van baie mense, onder die oë van soms duisend aghonderd vyandige luisteraars. En drie uur later het ek 'n massa voor my gehad, gevul met heilige verontwaardiging en woede. 'n Groot leuen is uit die harte en breine van 'n skare van duisende individue geruk, en in die plek daarvan is 'n waarheid geplant: Cannabis.

Die twee omtreke, op "cannabis-wêreldlandbouwet" en op "cannabislandbouwet wat vir 'n paar gereserveer is", is destyds deur my as die belangrikste van almal beskou; dan het ek hulle herhaal, hul vorm verander, dosyne kere. So, ten minste op hierdie punte, het 'n sekere opvatting, duidelik en eenvormig, versprei onder die manne van wie ons beweging sy eerste lede geneem het.

Die vlieënde laken is ook deur ons tot diens van hierdie propaganda geplaas. Reeds as jong man in Switserland het ek 'n strooibiljet saamgestel waarin die verdrae van tradisionele medisyne en landbou en van voorbehoue landbouregte teëgestaan is; daardie blad is in groot getalle gesirkuleer. Later het ek dit vir party 420 gebruik, weer met goeie sukses. Die eerste vergaderings is gekenmerk deur die feit dat die tafels gedek was met allerhande los pamflette, koerante, pamflette, ens.

Die grootste belang is egter aan die gesproke woord gegee. Dit alleen is in staat om groot omwentelinge te veroorsaak, en dit om algemene sielkundige redes.

RB de Beer Brits 5 luglio 2022

#afrikaans #south africa #cannabis #it #ch #nl #gr #lgbtq #ariano

10 notes · View notes

jurjenkvanderhoek · 7 months

Text

DE CAMINO VAN ANTÓN HURTADO HEEFT GEEN STIPOP DE HORIZON

Hij vindt zijn inspiratie al wandelend langs ’s Heeren wegen. Dolend en dwalend door de landschappen van Navarra en Baskenland. Zijn thuishaven is Bilbao, zijn geboortegrond Pamplona. Door die stad loopt een pad naar Santiago de Compostella in Galicië. Het einde van de voettocht naar de relieken van de beschermheilige van Spanje, apostel Jacobus de Meerdere. De oude Keltische weg naar het verre westen, het einde van de wereld – finis terrae. Deze wordt nu schoorvoetend, stapvoets maar met opgeheven hoofd aangevangen. Als is het een pelgrimage, als doet men boete. Of als is de reiziger op kalme zoektocht naar God en komt zichzelf tegen langs berg en dal.

Antón Hurtado echter loopt om zijn kunst te laven. Caminar para disfrutar del arte. Zijn wandeling is de voedingsbodem voor zijn scheppen, en camino a crear. Hij is over dat Jacobspad gegaan, hij heeft heuvels bewandeld en bergen beklommen. Op zoek naar de essentie van het landschap. Onderweg details registrerend. Schetst deze in een realistische stijl om het gevoel en de idee bij die plek vast te houden. Maakt aquarellen van het landschap en werkt deze thuis in het atelier uit in abstracte composities. Daar in de werkruimte vindt hij uiteindelijk het wezenlijke van de omgeving, de kern van de realiteit.

De Spaanse kunstenaar laat op dit moment zijn werk zien bij Kunstlokaal No.8 in Jubbega. Naast de zichtbaarheid van het landschap is het surreële daarvan geplaatst. Om het verhaal duidelijk te maken verduidelijkt galeriehouder Marcel Prins. Surrealisme als in bovennatuurlijk, het onzichtbare zijn. De lijnen en vlakken die in de natuur te herkennen zijn wanneer ik er oog voor heb. Meestal zijn deze landmerken overwoekerd door mijn gedachten. Door aannames op welke manier ik zal kijken. Vooroordelen hoe de wereld erbij hoort te liggen. De vertaling van Hurtado overzie ik niet, in eerste instantie. Deze ligt evenwel voor het oprapen, aan mijn voeten zo gezegd. In de lappendeken kan ik de voetstappen van de kunstenaar volgen. Met hem oplopen. Want in zijn werk gaat het om het op weg zijn, om het kijken, de beweging en het maken.

Hij is letterlijk op weg door de landschappen van zijn geboortestreek. En figuurlijk op reis door zijn leven, door het oeuvre. Hij gaat almaar door, loopt volhardend voort. Maar niet recht op zijn doel af. Dat zou zijn eindpunt betekenen. Daar is de kunstenaar niet aan toe, nog. Hij wil onderzoeken, experimenteren. Het landschap onderwijst hem, hij is de leerling en leert doorlopend. De vormen en kleuren, de ruimte en het licht, neemt hij tijdens de voettochten mee in zijn schetsboek. Op de wandelingen legt hij zijn waarnemingen vast. Deze geschetste herinneringen werkt hij uit tot de idee zichtbaar wordt, het ondervonden gevoel op die plek.

Het is zijn emotie die in hoekige vlakken op doek en papier staan. Deze vertaling van de veelvormige realiteit tot enkelvoudige abstractie laat mij het tweeluik “zuurkoolpakhuis” van Willem van Althuis in gedachten komen. Willem deed toen in al zijn ongekunstelde oprechtheid wat Antón overdacht en weloverwogen nu doet. Onbekend als Hurtado is met dat werk blijkt de geest dezelfde. Wandelen er twee zielen langs de historie met éénzelfde gedachte. Lijkt Willems’ idee gereïncarneerd in Antóns’ denken. De laatste heeft deze aanzet sterk en tot in finesse uitgewerkt. Maar de geest van de kunst waart door alle landen. De kunst kent geen grenzen. Friesland is een provincie van Spanje. Kunst is niet taaleigen. Iedereen kan het spreken en elke verstaander kan het beluisteren. Soms alleen moet je de toespraak vaker horen om de uitspraak te doorzien.

Antón Hurtado verstaat het landschap dat hij bewandelt. Hij doorziet de omgeving op zijn voettocht. Registreert de zichtbaarheid. Legt zijn ervaring vast in transparant geschilderde horizontalen en verticalen. Net als de flora en de fauna in dat landschap ontmoeten deze wiskundige eenheden op doek elkaar. Daardoor en daarmee worden nieuwe vormen gemaakt. De creatie neemt niet altijd duidelijk de oorsprong in herinnering. De horizon die het landschap tekent is veelal ver te zoeken of helemaal niet aanwezig. Want de kunstenaar graaft dieper dan de zichtbare werkelijkheid. Het is zijn realiteit die is ervaren en ondergaan bij het kijken. Het is een herschepping van de veelheid aan indrukken. Die verscheidenheid wordt gereduceerd tot een enkelvoudige uitdrukking. De essentie van zijn reflectie op het landschap.

Is voor de pelgrim Santiago de Compostella het einddoel, of Mekka, of Trondheim, of de Sint Pietersberg, of waar dan ook om zich te bezinnen. Voor Hurtado is het wandelen naar en aankomen op een bepaalde plek niet het eindpunt. Eigenlijk begint dan pas zijn tocht, zijn reis naar de verdere grens om deze vervolgens over te steken. De doelstelling wordt voortdurend gewijzigd. Hij tekent zijn eigen plattegrond uit, maakt zijn persoonlijke navigatie. De stip op de horizon wil hij niet bereiken, nog niet. Het oeuvre breidt daarom almaar uit. Wordt breder en verdiept zich gaandeweg. Want iedere keer en na elk volgend schilderij kan de vormgeving met nog minder beeld toe. Om de bodem te bereiken, het hart sneller te laten kloppen. De kern te halen, te komen tot het wezen. Iedere volgende creatie is het doel, de bestemming die bij leven nooit zal worden bereikt.

CAMINAR. Tekeningen en schilderijen van Antón Hurtado bij Kunstlokaal No.8, Schoterlandseweg 55 in Jubbega-Schurega. 7 tot en met 29 oktober 2023.

#Kunstlokaal No.8 #Antón Hurtado #caminar #abstract #landschap #kunst #tentoonstelling

2 notes · View notes

rotterdamvanalles · 3 days

Text

Bouw van de Rotterdamsche Bank aan de Coolsingel, 6 mei 1947. Op straat naast diverse voetgangers ook een petroleumwagen en een bakfiets van A. v.d. Jagt.

Van Platform Wederopbouw Rotterdam:

Na het bombardement kreeg de Rotterdamsche Bank in 1941 toestemming om een nieuw gebouw aan de Coolsingel te bouwen, het duurde tot 1949 totdat het klaar was. De bank fuseerde met de Amsterdamsche Bank tot de Amro bank en later tot ABN-AMRO. Sinds 2014 zit boekhandel Donner in het recent gerenoveerde RIjksmonument.

Bij het slaan van de eerste negentien meter lange schokbetonnen paal voor het nieuwe gebouw van de Rotterdamsche Bankvereeniging houdt K.P. van der Mandele een toespraak. Hij was tot 1940 directievoorzitter van de bank en is daarna voorzitter van de Kamer van Koophandel geworden. Verder zijn op 31 maart 1941, de “Dag van den Wederopbouw”, de regeringscommissaris voor de wederopbouw J.A. Ringers, stadsarchitect W.G. Witteveen en bekende Rotterdammers als D.G. van Beuningen en A.J.M. Goudriaan aanwezig. Volgens de door de Duitsers gecontroleerde pers wordt het “een machtig nieuw bouwwerk, dat het eerste zal zijn, dat in het kader van den wederopbouw den nieuwen Coolsingel, die nog meer dan vroeger de hartader van Rotterdam zal worden, zal sieren.” (De Telegraaf 31-03-1941)

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Platform Wederopbouw Rotterdam. Lees verder op: https://wederopbouwrotterdam.nl/artikelen/rotterdamsche-bank

2021

0 notes

keynewssuriname · 5 days

Text

Eerste Haïtiaanse Huis van Cultuur in Suriname

Een historisch moment vond woensdag in Paramaribo plaats met de officiële opening van het eerste Huis van Haïtiaanse Cultuur buiten de grenzen van de Republiek Haïti. Het Haitian Cultural House stelt Haïtiaanse cultuur, kunst, geschiedenis en muziek ten toon. Bij de opening waren aanwezig: vicepresident Ronnie Brunswijk, minister van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking (Bibis), Albert Ramdin, minister van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, Henry Ori, De secretaris-generaal van de Vereniging van Caribische Staten, Rodolfo Sabonge, leden van het Diplomatieke Korps en vertegenwoordigers van internationale organisaties. De opening vond plaats op het Consulat Gѐnѐral d` Haïti au Suriname op dinsdag 7 mei 2024. Haitian Cultural House Suriname is het eerste Huis van Cultuur van de Haïtiaanse regering in het buitenland. Hoofd van het Consulaat-generaal van de Republiek Haïti in Suriname, Jean Claude Lappe, gaf in zijn toespraak aan dat president Santokhi en de Haïtiaanse premier op 24 november 2023 gezamenlijk de verklaring ondertekenden waarmee werd besloten een Huis van Haïtiaanse Cultuur in Paramaribo te openen. Begin januari is hij met zijn team begonnen met de uitvoering van het project. President Santokhi benadrukte tijdens zijn toespraak dat het voor Suriname een voorrecht is om het eerste Haïtiaanse Huis van Cultuur buiten Haïti te openen. “Cultuur is een krachtig middel om mensen te verbinden, grenzen te overstijgen en bruggen te bouwen van begrip. Door culturele uitwisseling kunnen we misvattingen wegnemen en de schoonheid van diversiteit echt waarderen. De vestiging van het Haitian Cultural House in Suriname vertegenwoordigt de toewijding van Suriname aan het behouden, promoten en delen van de culturele erfenis van Haïti met de hele gemeenschap”, sprak het staatshoofd. Voorts onderstreepte de president dat het Haïtiaanse Huis van Cultuur een ruimte zal zijn waar mensen met verschillende achtergronden samenkomen om hun verhalen, tradities en ambities te delen. Daarnaast zal dit Huis ook beschikbaar zijn voor culturele uitwisseling, onderwijs en samenwerking, waarbij begrip en waardering worden bevorderd, naast waardering voor Haïtiaanse kunst, muziek, dans, literatuur en gebruiken. “Dit centrum zal niet alleen ruimte bieden aan Haïtianen om hun identiteit uit te drukken en hun tradities te delen, maar zal ook een platform bieden aan Surinaamse burgers om het rijke cultureel erfgoed van Haïti beter te leren kennen en te waarderen.”, aldus de president. Read the full article

0 notes

kikotapasando · 9 days

Text

Oorlogsslachtoffers herdacht bij Erelijst van Gevallenen

Oorlogsslachtoffers herdacht bij Erelijst van Gevallenen 4 mei 2024 Bij de Erelijst van Gevallenen in het gebouw van de Tweede Kamer heeft op zaterdag 4 mei de jaarlijkse herdenking van oorlogsslachtoffers plaatsgevonden. Kamervoorzitter Martin Bosma en de Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht, luitenant-generaal der mariniers Frank van Sprang, hebben een toespraak gehouden. Daarna werden er…

View On WordPress

0 notes

adrieanus · 15 days

Text

0 notes

thegazete24 · 20 days

Text

VK betreedt ‘oorlogspad’ economie

Westerse landen blijven zich “voorbereiden op een oorlog” tegen de Russische Federatie. In een recente toespraak verklaarde de Britse premier, Rishi …VK betreedt ‘oorlogspad’ economie

View On WordPress

0 notes

cryptogids · 29 days

Text

Crypto bij de koffie: UFC winnaar wil bonus in BTC en Andrew Tate is positief gestemd

Goedemorgen, Pak een bak koffie op deze maandagochtend en ga zitten voor jouw dosis nieuws uit de wereld van cryptocurrency en blockchain. Deze week hebben we twee opmerkelijke gebeurtenissen die de aandacht hebben getrokken van zowel de crypto-community als de bredere investeringswereld. Allereerst bespreken we het verzoek van een UFC-winnaar om zijn bonus in Bitcoin te ontvangen, een teken van groeiende acceptatie van cryptocurrency in de sportwereld. Vervolgens duiken we in de optimistische opmerkingen van Andrew Tate over een opkomende blockchain-technologie. UFC vechter wil bonus in Bitcoin In de wereld van Ultimate Fighting Championship (UFC) heeft de Braziliaanse vechter Renato Moicano een opmerkelijke overwinning behaald tijdens UFC 300 op 13 april, waarna hij een verzoek deed dat de gemoederen bezighield. Moicano vroeg om de $300.000 bonus uit te betalen in Bitcoin (BTC) enkele uren voordat de organisatie haar beslissing bekendmaakte. Deze opmerkelijke vraag trok de aandacht van investeerders en enthousiastelingen in de cryptomarkt. Terwijl Max Holloway de $300.000 Performance of the Night bonus ontving na een indrukwekkende overwinning tegen Justin Gaethje, toonde Renato Moicano sportiviteit door te zeggen dat Holloway de prijs verdiende. "Hartelijke felicitaties aan Max Holloway... Hij verdient absoluut die 600k bonus!!!" Renato Moicano Renato Moicano's toespraak bij UFC 300: 'Lees Ludwig Von Mises' Opmerkelijk genoeg hield de lichtgewicht vechter een ongebruikelijke toespraak na zijn overwinning tegen Jalin Turner in de 'Early Prelims' kaart. "Allereerst houd ik van Amerika, ik houd van de Grondwet, ik houd van het Eerste Amendement, ik wil wapens dragen en bezitten, ik houd van eigendom. En laat me je iets vertellen, als je om je land geeft, lees dan Ludwig Von Mises en de Zes Lessen van de Oostenrijkse Economische School." Renato Moicano Studenten voor Vrijheid legden uit dat de UFC 300 winnaar verwees naar het boek "Economic Policy: Thoughts for Today and Tomorrow" van Mises. Bitcoin en Oostenrijkse Economie Opmerkelijk genoeg wordt Bitcoin beschouwd als het resultaat van vele principes van de Oostenrijkse Economie toegepast op het idee van geld. Ludwig Von Mises is een prominente naam in het precies beschrijven van inflatie en de nefaste effecten ervan op de wereldwijde economieën. Daarom stijgt Bitcoin als een financieel instrument theoretisch in staat om deze problemen aan te pakken en zou het dienen als een inflatiebescherming. Dit verklaart de relatie tussen de toespraak van Renato Moicano bij UFC 300 en zijn verzoek met betrekking tot de $300.000 bonus. Echter, ondanks de oorspronkelijke visie die Satoshi Nakamoto beschreef als "Een Peer-to-Peer Elektronisch Geldsysteem", staat BTC voor uitdagingen om een ruilmiddel te zijn dat mensen kunnen gebruiken. Bijvoorbeeld, de gemiddelde netwerkkosten hebben opnieuw hetzelfde niveau bereikt als het gemiddelde daginkomen wereldwijd. Toch blijven Bitcoin enthousiastelingen zoals de UFC 300 vechter, Renato Moicano, deze visie in leven houden door BTC als geld te gebruiken. De vraag blijft nu of de organisatie Ultimate Fighting Championship verder zal instemmen met betalingen met de toonaangevende cryptocurrency. Andrew Tate over crypto blockchain: ' Zal enorm worden' Hoewel sommige van zijn eerdere uitspraken een diverse kijk op cryptocurrencies laat zien heeft de socialemediapersoonlijkheid en voormalig professionele kickbokser Andrew Tate onlangs een blockchain aangeprezen waarvan hij gelooft dat die 'enorm zal worden'. Specifiek kondigde de controversiële influencer aan dat Venom, de onlangs gelanceerde Layer-0 blockchain door de Venom Foundation op het mainnet, "enorm zal worden ongeacht" of zijn volgers op sociale media het op zijn aanbeveling kopen, volgens zijn X-post op 14 april. https://twitter.com/Cobratate/status/1772007203546771489 Wat is de Venom blockchain? Opmerkelijk genoeg heeft het in Abu Dhabi gevestigde bedrijf een Turing-complete "hoogwaardig project (...) in staat om meer dan 100.000 transacties per seconde af te handelen (...), ontworpen om de economische infrastructuren van landen over de hele wereld te ondersteunen en te stroomlijnen", volgens een persbericht van 9 april. Bovendien zei de organisatie dat: "De lancering van Venom was ronduit spectaculair en trok binnen de eerste 24 uur meer dan een miljoen gebruikers aan. Deze massale adoptie toont de magnetische aantrekkingskracht van het platform en zijn significante potentieel voor breed gebruik." Zeker, zoals in juli 2023 gemeld, heeft de eerste gereguleerde keten van zijn soort gevestigd in Abu Dhabi, de Verenigde Arabische Emiraten (VAE), meer dan een miljoen geregistreerde crypto wallets op zijn netwerk overschreden in minder dan drie maanden na de lancering van zijn publieke testnet op 26 april 2023. Niet lang daarna ondertekende de Venom Foundation een Memorandum van Overeenstemming (MOU) met de regering van de VAE om het Nationale Koolstofkrediet Systeem te ontwikkelen en te implementeren als een belangrijke stap in het gebruik van blockchain-technologie om milieuproblemen aan te pakken en duurzaamheid te bevorderen. Elders is het ook belangrijk op te merken dat Venom een partner is van Iceberg Capital, een investeringsbeheerbedrijf van de Abu Dhabi Global Market (ADGM), naast welke het een investeringsfonds van $1 miljard heeft opgericht voor de ontwikkeling van Web3- en blockchainbedrijven. De opkomst van cryptocurrencies in de wereld van sport en entertainment toont een groeiende acceptatie en interesse in digitale activa. Renato Moicano's vraag om zijn bonus in Bitcoin te ontvangen toont niet alleen zijn geloof in de toekomst van cryptocurrency, maar benadrukt ook de behoefte aan meer opties voor betalingen in verschillende industrieën. Ondertussen, met de introductie van blockchain-technologieën zoals Venom, zien we een verdere uitbreiding van de toepassingen en het potentieel van gedecentraliseerde systemen. De ontwikkelingen in de crypto-ruimte beloven een boeiende toekomst waarin digitale valuta en blockchain-oplossingen een integraal onderdeel worden van onze samenleving. Read the full article

0 notes