Tumgik
#TULONG PO
hungryslothwrites · 1 month
Text
HELP THE FIC IDEAS ARE TORMENTING ME
3 notes · View notes
nftgamemastah · 9 months
Video
youtube
Crazy Ants New Minor Update - Free to Play Play to Earn New NFT Game 2023
0 notes
ask-emilz-de-philz · 6 months
Text
Tumblr media Tumblr media
(( dahil may nagdonate ng malaki heto po //slapped JK pero maraming salamat po talaga sa mga nagdonate , 3 lang po sila pero salamat po, malaki pong tulong ito po, may makakain ako tomorrow , //bows ))
#philmytcrea #planetputo Send Questions / Asks @ BLOG: ask-emilz-de-philz.tumblr.com Please consider supporting us at: ko-fi.com/haimacheir ;w;b
95 notes · View notes
Note
Paano po kayo naging manager ng Manila Continental, Ms. Ampuan?
[ TRANSLATION: How did you become the manager of the Manila Continental, Ms. Ampuan? ]
Tumblr media
Mahaba yung kuwento na ito pero, sasabihin ko nalang yung mga importanteng detalye. Alam ko lang na pwede ko sabihin ay kinailangan ako ng tulong sa labas ng bansa. Sinakop ng kasamaan ang nasyon noon, syempre, bata pa ako— wala ako magawa masyado. Pero may ginawa pa rin ako. Lumapit ako dati sa mga tao labas ng bansa, sa High Table mismo. Wala akong maggawa masyado, kaya kahit mapanganib man, nagpatay ako ng tao. Hindi ko iyon pinagmamalaki kahit ano kong gawin. Nagpatay ako ng madaming tao, para lang mabago ang buhay dito.
— Ms. Ampuan
Tumblr media
[ TRANSLATION: This story is long but I’ll shorten it for you and tell you the important details. I know what I can say here, which is that I needed help from outside of the country back then. There were horrible people that were in power, and of course, I was a child— I couldn’t do anything momentarily as powerful as them. But I tried to do something. I approached people outside of the country using people I knew, and I reached the High Table themselves. I couldn’t do anything in a calm manner, so I killed people. I’m not proud of it, nor do I wish to remember it. I killed many people just to change everything and pave a way. ]
3 notes · View notes
calxide · 2 years
Text
⸻ MIXED SIGNALS | filo/tagalog & eng kazuha smau
SIGNAL 5: kazuha is so dense / kazuha manhid
WC english 638 / tagalog 636 / overall 836 (dunno if this is accurate) | TW use of "pretty" ("maganda") lmk if there's more | NOTE first two pictures don't have tagalog translation
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
You clicked your tongue as you looked around the library, yet the book you've always been looking for was still not there. You decided just to grab another book, albeit still upset about it, and wait for another day.
You sigh; you've always wanted to read that book. Maybe if you can get your hands on that book, you'll be able to figure out your feelings for your friend. But no! Someone just had to keep it in their possession, much to your dismay.
"Y/N? Okay ka lang ba? (Y/N? Are you okay?)" You heard a familiar voice ask. The voice that never fails to make your heart flutter.
You calmed yourself and turned to the owner of the voice, "Hi, Kazuha. Okay na okay ako hehe. Bakit ka napatanong? (Oh, hi there, Kazuha. Of course, I'm fine. Why do you ask?)"
Kazuha gave you a smile. A smile that makes you want to ascend to Celestia every single time he smiles at you like that.
"Parang galit ka kasi sa libro. Ang higpit nung pagkakahawak mo haha. (You were gripping the book tightly with eyes that seemed to be sending daggers)," he chuckled before continuing. "May gumalit ba sayo, your highness? (Did someone upset your highness?)"
Ah, yes, that damn nickname. Sometimes it makes you wonder if Kazuha knows what effect he has on you.
"Ay, hindi noh. Okay lang ako, my knight. (Oh, no, my knight. I am doing just fine.)"
Calling each other nicknames and flirting like it's normal became a habit between the two of you. You didn't like it. Unbeknownst to you, Kazuha didn't like it either. The fact that the two of you would simply brush others' comments about your relationship to "We're just friends." crushes you.
Kazuha hummed, snapping you out of your reverie. "Okay, sabi mo ha. (If you say so.)"
A book that caught your eye was placed above, one that you cannot reach without someone else's help. But you didn't want to disturb the librarian or any helper.
Kazuha, sensing your distress, turned his head to you. "Kailangan mo ba ng tulong? (Need help with that?)"
"Obvious naman ata 'yon, Kazu. (I think that goes without saying, Kazu.)" You rolled your eyes at him.
Kazuha laughed softly, "O, ayan, pandak. (Here you go, shorty.)"
Your eyes widened with the use of the nickname. "Ser Kaedehara, paalala ko lang po sa 'yo na mas matangkad ka sakin ng ilang sentimetro lamang. (Mister Kaedehara, you are only a few centimeters taller than me.)"
As soon as you got the book in your hands, you hit him with the book on his shoulder lightly.
"Aray ko—! (Ouch!)"
You placed your hand on his mouth. "Shh. Ang drama mo, ah. 'Wag ka ngang maingay, alam mo naman na nakakatakot yung librarian dito. (Shh. Don't be too noisy. You know too well how scary the librarian here can be.)"
You felt his breath brush against your palm as he chuckled while having your hand on his mouth. "Siyempre naman. Isa ako sa mga tagatulong nung halimaw na 'yon. (Of course, I do. I'm one of that monster's helpers, after all.)"
You slowly put your hand down, chuckling with what he just called the librarian. "Ah, ganon? Sige, pagpatuloy mo 'yang ginagawa mo. O edi ikaw na may pribilehiyo na manghiram ng libro tapos 'di agad kailangan ibalik. (Ah, yes. Do continue flexing that you're one of the helpers and have the privilege to borrow a book for how long you want.)"
He laughed at your comment and smiled sheepishly, "Well."
"Nako, Kazuha! 'Wag mo akong ma-well-well. Tsk, edi ikaw na may magandang mukha. (Don't 'well' me! Tsk, pretty privilege)," you said jokingly.
"Maganda ka rin naman ah! (You're pretty too!)"
"Sige, sige. Ibig kong sabihin e, paborito ka nung librarian natin kasi may crush siya sayo. (Uh-huh, sure. What I mean was that the librarian favors you greatly because she has a crush on you.)"
"Hay nako... Y/N, 'wag kang ganyan. (Aish... Y/N, don't say it like that.)"
"Tse, huwag mo akong kausapin. (Hmph. Don't talk to me, privileged.)"
"I— Y/N, are you jealous?"
You looked at him with eyes wide open. Did he finally realize that you like him? Holy shit, thank the archons and Gods of Celestia that he finally caught up with this story!
"H-Ha? Hindi noh... (What... n-no..?)"
"Ah, sige. Sabihan mo lang ako kung gusto mo ihiram kita ng libro o kaya gusto mo rin tumulong dito. (Oh... alright then. Just tell me if you want me to borrow a book for you or you want to be a helper here too.)"
Kazuha picked up some books and smiled at you. "Kita-kits mamaya, Y/N. (See you later, Y/N.)"
"Y-Yeah... see you."
Huh? You are confused. Did you read the signs wrong?
If you did, you're annoyed that Kazuha didn't mean it that way. Were all those flirtings really platonic to him? What if you start calling him hubby, then what?
In conclusion, Kazuha is dense.
Tumblr media
PREV | NEXT
NOTE hi. this is the first and last written chapter /j the effort i put in this chapter ughh 😩 (the edits weren't the best but i tried 🤞) school's starting soon so i poured my everything in this chapter HAHAHAHA
OKAY, POP QUIZ!!! QUESTION 1. what did yoimiya saw? 😏 QUESTION 2. what kind of book was y/n looking for? QUESTION 3. who do you think has the book y/n is looking for? 👀
SYNOPSIS Falling in love with one's best friend is no easy task. Kazuha tried sending you signals to let you know what he feels about you — he tried sending you love poems & haikus and asked for your opinions about them. Unfortunately, you are way too dense.
thank you to those who filled up the gform!! and thank u for the kind words 🥺💗
from shei: i love this series sm omgn
thank you so much <3
from luci: u can give me any pfp if the cat isint good enough just btw LOL
the cat is v cute wdym 🤧
from ain: Hi! Hehe nagsubmit ako to support you! Keep up the godd work and palaging mag-iingat! ❤
hello, ain!! thank you for always commenting in my posts, i really appreciate your support 🥺 take care din po!
from ame: im really glad you added an eng version to the smau <3
yayy, it's quite a job but i'm always happy to serve! (filipinos, did u get the reference? HAHAHA) i wanted to make the smau available for everyone, and i'm happy that you took a liking to it!
from yuu: i loved ur other smau sm (and this one too) and I can’t wait to see how this story will progress! <33 also can you change my user on the tag list? my original tag was dracnnia <3
thank you so much for reading my works!! i'm glad that you're loving them. and yes ofc! i've changed it now. thank you for bringing it to my attention 💓
TAGLIST is open, please send an ask or comment HERE if you want to be added/removed! (please refrain from replying to chapter posts and the masterlist as it will be hard to keep track. thank you!) @aixaingela @themusingsofmany @mcryv @ahopefulldreamscape @plinkuro @rvoulte @cridtiins @c0nn0rv8 @rinneamagisluv @liquor-kissez @tartagliasmoneybag @lazy-sanns @aikochan4859 @whats-humanity-lol @sheiiy @dearxiiao @venyan @orionicchaos @kimiesstuff
102 notes · View notes
thatboypeeju · 3 days
Text
I ATTENDED MY FIRST PHILIPPINE BOOK FESTIVAL! 📚✨
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
This is probably one of the happiest I've been as of recent. Buhay na buhay ang literaturang Pilipino sa PBF 2024. Kung mayaman lang ako pinakyaw ko na mga paninda nila. Grabe! Ang sarap sarap mabuhay sa panahon na may laya tayong magbasa, matuto, at ipagdiwang ang sining ng pagsusulat, pagguhit at paglikha. Sana mas marami pang kababayan natin ang maabot ng mga pistang tulad nito.
Today, not only did I get to go on a friendly date with a good college friend of mine, but I also got to buy books and artworks from local writers and artists, attend seminars, watch shows, see fellow book club members, eat good food, document life as it happens, and just have some downtime from work to really live life. I needed this, and I'm glad I attended. This is what life should be about.
Maraming salamat po sa lahat ng taong nagtulong-tulong sa pag-organisa ng PBF 2024 at sa lahat ng publishers, manunulat, mangguguhit, at mga maliliit na taong bumubuo nito. You are doing an important work. 🌻
4 notes · View notes
melovesanneeeee · 1 month
Text
hingi po sana ako konting tulong pang isang tub ng ice cream lang 😭🥵
4 notes · View notes
plantetanne · 1 year
Text
Pagod ako. Dito tiyak ako. Hapong-hapo ako sa lahat ng aspeto, Lord. Pagod na pagod ako sa buhay ngayon. Lately, puro reklamo ang naririnig ko galing kay mama. Puro kulang puro mali puro dapat puro sana.
Hindi naman kami kinukulang. Higit sa sapat ang natatanggap namin madalas. Komportable kami sa buhay sa ngayon pero bakit parang kulang pa rin para kay mama, Lord? Hindi pa rin tama. Hindi pa rin sapat.
Madamot ba ako, Lord? Do we take our mom for granted? Kung hindi, bakit ganun yung mga naririnig ko? Bakit ganito yung naipaparamdam sakin?
Hindi ko gusto ang negative thoughts pero hindi lang minsan pumasok sa isip ko na madalas nagsisisi si mama sa buhay na meron siya. Sana ba hindi nalang siya nagpakasal kay papa? Sana hindi siya umalis sa trabaho? Sana may sarili siyang pera?
Siguro Lord, kaya hindi Mo binibigay yung hinihintay namin kasi alam Mong magwawatak-watak kami agad. Parang pakiramdam ko atat na atat kaming iwan niya. Parang kahit kailan hindi namin siya napasaya.
Minsan gusto kong mabasa yung isip ni mama. Para maintindihan ko kung saan siya nanggagaling. Para alam ko kung anong dapat gawin.
Mahal na mahal ko si mama, Lord pero sobrang pagod na pagod ako ngayon. Pigang-piga ako, Lord. Tulong po! Kunin Niyo sakin to Lord. Kung may pagkukulang man ako o pagkakamali, ipakita Niyo sakin kung paano makakabawi Lord. Napapagod ako intindihin si mama pero ayoko mapagod na mahalin siya.
Let me borrow your understanding, Lord. Tapos pahinga lang ako saglit. 🥺
12 notes · View notes
nice2meetyouu · 1 year
Text
Let tita 1 = kapatid ng tatay ko
Let tita 2 = pinsan ng nanay ko
Growing up, medyo close kami sa family members ng tatay ko, so syempre kasama na dun 'yung mga kapatid niya. They helped me with some schoolwork dati and occasionally dinadalhan nila kami ng food dito sa bahay. May regular communication din. All is well. Kaya nu'ng nanghihingi sya ng reseta para sa vitamins, "ay sige tita remind niyo lang po ako" (wala naman kasi akong dalang pangreseta sa mga reunion haha). I'd be happy to be of help kay tita 1. Kung nagtataka kayo bakit need pa ng reseta kung vitamins lang naman, 'yun ay para makakuha ng discount, actually.
Pero si tita 2, kahapon, nandito sa bahay, tinatanong kung nagrereseta ako. Gusto ng antibiotics para sa "sakit ng lalamunan." Pag daw kumonsulta sa private, 600 daw agad 'yun. Pag naman sa center, ang haba ng pila. Inunahan ko na agad ng "may bayad" (ang pagpapareseta). Tapos na-change topic na at hindi na bumalik uli sa usapang antibiotics. May specific na gamot na nga sila in mind. Hahaha.
Andami sa side ng nanay ko na "humihingi ng tulong." Some of them aren't really a big deal pero magtataka ka lang siguro bakit ipinapagawa pa sa akin e may sarili naman na silang mga anak na malaki na. Ipinapaedit sa akin 'yung CV nila, may mga dokumentong ipinapa-edit and print sa work, or related sa small business, etc. Same same 'yung reason nila, hindi raw maasahan 'yung mga anak nila [sa ganoong bagay]. Eh parang ang sad lang na 'di ko maintindihan. Mas madali bang pumunta rito kaysa utusan ang sariling anak?
Anyway, walang enough goodwill points at investment si tita 2 sa akin plus hindi ko bet 'yang mga gustong magpareseta ng antibiotics. Ikaw nagdiagnose, ikaw magreseta. Sabi niya, hindi naman daw kasi sila bibigyan sa pharmacy pag walang reseta. E sabi ko, dapat lang. (Dapat lang na hindi bigyan kung hindi naman kailangan. Pero ayaw ko nang makipag-away at magpaliwanag about sa antimicrobial resistance. Ipipilit lang naman nilang gumiginhawa sila sa pag-inom ng kanilang drug of choice.)
8 notes · View notes
for-d-win · 7 months
Text
Friday of the 27th Week in Ordinary Time | 13 October 2023
'Wag po nating buhusan ng malamig na tubig ng ating inggit ang init ng pag-ibig ng isang tao para sa iba.
Kung hindi na po ninyo matatanong, 10 buwan pa lang po akong pari at sa kasalukuyan po ay naka-assign po ako sa Our Lady of Guadalupe Minor Seminary. Dito po nag-aaral ang isa sa mga seminarista po ng inyong parokya, si Yashua Caladiao.
Noong inoohan ko po last year si Cardinal Advincula na maging formator o tagahubog ng mga batang ito para maging future priests natin, ang akala ko po ang trabaho ko lamang ay magbantay sa kanila - turuan silang magdasal, turuan ng mabuting asal, turuan paano mapalapit sa Diyos, paano magsalita sa harap ng maraming tao... at inisip ko nung una, madali lang pala.
Pero kinalaunan, minsan napadaan po ako sa aming accounting office. Nakita ko po yung aming treasurer na pari, nagkakamot ng ulo, stressed na stressed. Sabi ko, "Father, anung problema po?"
Sabi niya, "Ang dami sa mga seminarista natin, hindi pa nakakabayad ng kanila monthly board and lodging." Eh magkano na po ba ang board and lodging ng isang seminarista ngayon - Php. 7,000 pesos multiply by 10 months = Php. 70,000 plus Php. 18,000 na miscellaneous fee - Php. 88,000. Almost isang daang libong piso kada taon.
Eh hindi naman po lahat sa mga seminarista namin ay galing sa mga naka-aangat na pamilya - ang iba po, ang parents nila ay fishball vendor, ang iba naman po ay midwife. Saan po sila kukuha ng 100,000.
Ang daming may utang naming seminarista. Kaya sabi ko, akala ko, magbabantay lang ako ng mga bata, yun pala, kami rin hahanap ng pambayad sa kanilang mga gastusin.
Isang beses, nagmisa po ako jan sa Makati - may lumapit po sa akin, "Father, I am willing to help you and your seminarians po! I will give you Php. 50,000 per month just to pay for the utang of your seminarians. But please - NEVER MENTION MY NAME AS THE DONOR! Even in your intentions sa Mass do not put my name.
And I asked, "Why?"
"Kasi Father, sa society natin ngayon - may magawang mali na hindi sadya, ang daming sasabihin ng ibang tao. 'Pag gumawa ka rin ng tama o mabuti - MAS MARAMING MASASABI ANG IBANG TAO."
At aminin po natin, minsan ganito rin po tayo gumalaw - kapag ibang tao ang nakita nating gumagawa ng mabuti, imbis na tayo ay matuwa, imbis na tayo ay magpasalamat, nilalagyan po natin ng ibang kulay ang kanilang malasakit.
"Nanlibre yan kasi gusto niya lang manalo sa susunod na election natin ng officers sa MBG!"
"Ayan nanaman siya, nagpakitang gilas nanaman siya, maghapon na nag-serve sa Parish, palibhasa, sipsip siya kay Kura!"
Katulad po sa ating ebanghelyo, narinig natin na gusto lang naman ng Panginoong Hesus na itaboy ang masasamang espiritu na sumapi sa mga tao. Imbis na siya'y pasalamatan, inakusahan pa na humihingi ng tulong sa demonyo (Beelzebul) rin para itabay ang kapwa nito demonyo. Nagmagandang loob na nga, pinagdudahan pa.
Kaya napapatanong po ako, "Bakit nga ba natin sinisiraan yung mga taong mas mabait, mas mabuti, mas masipag, at mas generous kaysa sa atin?"
Hindi po dahil inggit tayo - bagkus, takot tayo - takot na sa kabutihan nila, maiwan tayo, matabunan tayo ng kanilang kabaitan, na makalimutan tayo at 'di tayo mapansin dahil hindi natin kaya maging mabuti katulad nila.
Mga kapatid, "Wag po nating buhusan ng malamig na tubig ng ating inggit ang init ng pag-ibig ng isang tao para sa iba."
Bagkus, dagdagan pa natin ang alab ng kanilang pagmamahal nang sa gayon, mas marami ang mapaso, makaramdam ng pag-ibig ni Hesus sa sanlibutan.
'Wag sana tayong magkumpetensya kung sino ang pinakamapapansin. Bagkus ang paglabanan natin, sino ang mas nagmahal, sino ang mas nag-alay ng buhay, oras, at pagod para sa iba.
Amen.
Year I Readings:
Joel 1: 13-15; 2: 1-2
Luke 11: 15-26
2 notes · View notes
alingalai · 2 years
Text
🙏 I call him Tito Jr, he is the boyfriend of Mama and our Tito who cares so much about us. I'm sharing this donation drive for his hospital bills that his children are doing. I'm hoping to help them in every possible way I can. I posted the FB account of one of his children so you can also message them directly. Thank you very much.🙏
Donation Drive para kay Daddy Junior
Ang amin pong tatay na si Paquito Guita Jr ay kasalukuyang nasa hospital dahil sa sakit sa baga at bukol sa kanyang lalamunan. Kinabitan po ng tubo ang kaliwang lungs nya dahil napuno ito ng hangin, na nagpapahirap sa kanyang paghinga. Hinihintay pa po namin ang kanyang medical abstract para sa final findings.
Siya po ay kasalukuyang nasa ICU ng Our Lady of Pilar Medical Center sa Trece Martires Cavite. Siya po ay inoobserbahan pa din dahil below normal pa din po ang kanyang paghinga.
Kami po ay humihinge ng dasal at karagdagan na suportang tulong pinansyal sa kanyang pagkakahospital.
Sapagkat sa unang araw po ng kanyang pagkakahospital ay umabot na ng P110k+, ito po ay maaari pang lumaki sa mga susunod na araw.
Maaari po kayong magpahatid tulong sa mga susunod:
BDO
Maureen Joy Guita
005820269315
GCASH
Ellaisa Mae Guita - 09425439040
Jude Steven Guita - 09690802222
Lubos po naming ipinagpapasalamat ang inyong tulong malaki man o maliit o isama sa inyong dasal ang aming daddy.
Maraming salamat po, at mas pagpalain pa po kayo.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
25 notes · View notes
dirtychilledheartbreak · 10 months
Text
Hello.
Hindi ko sure if aware kayo sa situation ni Sai.
Just to let you know galing fever ung bata 2 days ago, at nagstart sya maghallucinate since that day. sa pagkakaalam ko last hallucination nya kahapon past 1am. wala naman na siya lagnat non, kasi 11pm palang ng gabi na yon, wala na sya lagnat or bumaba na.
Hindi na po siya nakakausap ng maayos at kumakain ng maayos.
Hindi ko maimagine paano kayo nagbuntis knowing na may panganay kayong anak na neglected. Dinagdagan niyo pa. Siguro pangarap niyo talaga maging ina pero maging responsable sana sa mga buhay na binubuo niyo. Hindi ko alam paano niyo palalakihin mga anak niyo sa current partner niyo, at hindi ko na pakikialaman yon. Sa akin lang, sana gawan niyo ng action yung situation ni Sai. Kasi sobrang nineneglect niyo ang bata, pasa pasa ng household/ ng bahay.
At sa totoo lang, nalaman ko sa kanya mismo na pinabalik niyo sya agad dito nung time na pinagbabakasyon namin siya after mo manganak lately. para makita ka at ung baby mo sana. Pero i learned na pinabalik niyo siya the next day agad. sabi pa nya hindi siya close or ayaw sa kanya ng step-father or current partner mo.
Hindi ko alam paano mo itatake tong message ko. Kung magagalit ka sakin or nababastusan ka sakin, hindi ko na issue yon. Ang sakin lang sana hindi lang ako ang nakakapansin na alarming ang situation ng bata. Hindi ko anak to. Hindi ko dapat baggage ang problema nya, tsaka never din naman ako namerwisyo ng kamag-anak sa mga baggage ko, mga family nga ng mga kaibigan ang nakukunan ko ng support dati hanggang ngayon. My point is, lahat tayo may kanya kanyang baggage sa buhay, pero huwag tayong pabaya sa responsibilities natin.
Tsaka knowing yung traumatic experience nung bata sa pinanggalingan nyang household, kung ako nanay nito. Hindi ko mapapatawad sarili ko sa kapabayaan.
Hindi ko maimagine ilang bata sa mundo ang nagsusuffer sa mental health nila dahil napapabayaan sila ng mga taong dapat nagproprovide sa kanila.
Also, hindi sapat na concern lang meron tayo para sa tao, anong gagawin ng concern natin kung wala tayong gagawing tama para sa kanila.
So ito ginawa ko.
Tumawag ako sa mental health hotline para humingi ng help, libreng tulong.
National Center for Mental Health (NCMH)
contact no.: 85319001
press 0 for the operator
tell operator: outpatient section for child/ adolescent
Or magwalk in kayo sa NCHM
Open from 8am to 5pm
Free service
Patient must bring
Valid ID
Vaccination ID
2 notes · View notes
reynanghugot · 11 months
Note
Hi as a fellow pupian din sana. Gusto ko sana tumulong kaso di ako pasok sa requirements. Wala kasi akong tiktok. Share ko na lang sa mga friends ko.
Thank you so much in advance po. Sobrang need pa namin ng 154 respondents na dapat "yes" ang sagot para maging valid. Laking tulong po ito sa amin. Good night po!
#TA
2 notes · View notes
huminahon · 1 year
Text
Spent $25 for a game just to come back to my senses. 😬
Sobrang... paano ko ba ieexplain? Basta sobrang nakaka-adflkjajd7963tgewdhcn287eyhaf;ln2897hajidchadfb2ujhbeocuiahbwpc these past few days, I almost lost it. Pakiramdam ko nauubos ako. Nagrerevolt buong pagkatao ko sa fam ko.
The saddest part siguro ay yung wala silang kaalam-alam sa kung anong turmoil ang pinagdadaanan ko deep inside. Hindi ko rin naman kasi sinasabi sa kanila and as much as possible pilipilit ko pa rin humarap nang maayos sa kanila, I don't want to be rude. And they keep poking where it hurts the most. Naglock sa utak ko kung ano yung pinaka-kinaiinisan ko sa kanila. Nasusuklam ako kapag nakikita ko sila, tas rinding rindi ako sa boses nila, kaya nagstay na lang ako sa kwarto, nagheadset at pinilit matulog. Isa yun sa mga dahilan bat ko gusto bumukod.
Kaya ang laking tulong ng work ko saken, kasi kahit papaano, kahit nasa bahay pa rin ako parang nahihiwalay ako sa kanila dahil 9AM to 1AM ako sa office room. Dati ginagambala pa nila ako kahit may work ako pero now, oh yes, solitude! Kahit wala natitira sa sweldo ko dahil napupunta rin lahat sa kanila, hindi ko mabitawan kasi kahit papaano nailalayo ako sa kanila.
Siguro kaya rin ako nagkakaganito kasi wala na talaga natitira o wala na ko nagagawa para sa sarili ko. Hindi na ako nakakalaro, hindi na ako nakakanuod, hindi nakakatugtog, or kung ano pa mang pinagkakalibangan ko. In between works, or bago matulog, kinoconsume din ako ng mga tao sa paligid ko. Basta kapag nakikita nila ako parang entitled sila sa oras ko.
Hanggang sa ayun nga, impulsiveness hit me tas nagpurchase ako sa idle game sa phone ko. Hehehe tas nagpanic ako kasi feeling ko di ko deserve gumastos. Tas sabi ni Ai, oki lang naman daw kahit daw gumastos pa ako ng 5k, okay lang daw. 😆 Supportive yan, penge po 5k. Tas oki na ako ulit. Feeling ko kaya ko na ulit harapin lahat ng kashitan sa mundong ito. Kaya ko na ulit magpasensya ng mga kaututan ng mga tao.
4 notes · View notes
cocokrunchh · 1 year
Text
Ano kaya kung ...
Magpakamatay na lang kaya ako.
Pagod na pagod na ko. Bawat araw na lang puro kalungkutan tong nararamdaman ko. May mga panahon na masaya ako at alam ko sa sarili ko na okay ako pero habang tumatagal nakakaramdam ako ng lungkot na para bang nilalamon yung mga masasayang araw na okay ako. Nawawalan ng saysay yung pagiging masaya ko. Dumadating din yung point na iiyak ako ng walang rason at idadaan na lang sa tulog at gigising na maraming iniisip na mga bagay bagay na wala naman saysay. Sa mga nakakaisip na kausapin ko dapat pamilya ko o kaibigan ko ishare ko yung nararamdaman ko. Hindi ganun kadali mag kwento kung may trust issue ka sa pamilya mo, sa mga kaibigan ko naman nanjan lang sila pag kailangan nila ako hindi naman ako nakahingi ng tulong sa kanila merong iba pero hindi naman nila naiintindihan at nakakalimot. Nagbabakasakali na may makaintindi sakin sa mga taong di ko kilala kaso habang tumatagal na nagbabahagi ako at nagkukwento di ko maiwasan na ma-attach sa taong yun at tatagal na mawawalan na sila ng interes sakin dahil na-share ko na sa kanila yung sino ako at mga pinagdadaanan ko at mas pipiliin ko na lang na hindi na magkuwento tuwing nararamdaman ko itong ganitong lungkot dahil ayaw ko maging pabigat sa kanila, ayaw kong makadagdag sa mga problema na mayroon sila. Nakakapagod yung paulit ulit na proseso na wala namang usad.
Pag namatay naman na ako wala nang iintindihin pamilya ko kase may insurance naman na ako. Di na nila po-problemahin ang gastusin sa libing ko at i-request na wala na lang magaganap na lamay diresto libing agad tutal wala naman nag e-effort na mga kaibigan ko na puntahan ako samin para kamustahin ako kumbaga wala talaga pupunta sa lamay ko kaya ilibing na lang diretso menos gastos pa.
Pero bago ko maisipan na ituloy to. Salamat na lang sa lahat, sa pamilya ko, sa mga kaibigan ko, sa mga kakilala ko, at sa'yo na nagbabasa nito dahil kahit sa huling sandali nakapag kuwento pa ako pero hindi mo na ako po-problemahin kase wala na ako.
5 notes · View notes
Text
Hi, Tumblr.
It's been a long time. May sakit na naman ako. Hahahaha alam mo ba mas gusto ko pa magwork nang magwork. Kahit mahirapan pa ako sa work, mas pipiliin ko un kaysa ganito na nahihirapan ako sa sakit ko. Ang nakakasad pa is pinipilit nila ako na kayanin ko kahit hindi ko pa talaga kaya. Pasensya na po kung hindi ko pa kaya ah. Kakayanin ko rin to, awa at tulong ng Dios pero hindi naman ibig sabihin na same tayo ng napagdadaanan eh kakayanin ko na rin agad porket kinaya nyo agad. Iba iba po tayo. Sana naiintindihan nyo un. Believe it or not, pinipilit ko naman kayanin eh. Super pinipilit ko po. Pero hindi ko pa po talaga kakayanin ngayon. Sana po isama nyo po ako sa prayers nyo. Please.
5.8.23
2 notes · View notes