#ζωντανά | Explore Tumblr Posts and Blogs

psychotiko-epeisodio · 2 months

Text

Αγαπημένε μου,

Πάει καιρός που έχω να σου γράψω και ακόμη πιο πολύς που έχω να σου μιλήσω.Παει καιρός ,που αποφεύγω να μιλήσω για εσένα από εκεί που σε ανέφερα συνεχώς με την πρώτη ευκαιρία.

Συνήθιζαν να σε θυμίζουν τα πάντα.Απο τον πρωινό καφέ που είχα συνδιάσει με την αυλή του σπιτιού σου, από τις βόλτες στο κέντρο τα Σαββατόβραδα, από όλα τα μαγαζιά που χαζεύαμε τις βιτρίνες και ψωνίζαμε ,μέχρι και οι δρόμοι,ένας ένας που βαδίζαμε παρέα.

Μέχρι που είχα σταματήσει να βγαίνω από την σπίτι κάποια στιγμή,γιατί ήταν βάναυσο να θυμάμαι κάθε μία από τις στιγμές μας.

Και αφού πέρασε ο καιρός,άρχισαν όλα αυτά να αντικαθίστανται.Σε καμιά περίπτωση δεν το 'θελα γιατί αν είχα την ευκαιρία θα 'θελα όλα αυτά να 'ταν μόνο δικά μας,να μην μπορούσε τίποτα και κανείς να πάρει την θέση τους.Να εμένα για πάντα ζωντανά μέσα στην μνήμη μου λεπτομερώς.Αλλα δεν γινόταν,κάποια στιγμή έπρεπε να ζήσω.Η ζωή προχωρούσε και μαζί της και εσύ και έτσι κουράστηκα να μένω πίσω.

Έτσι,τριγύρω μου δεν σε θυμίζει σχεδόν τίποτα πια.Ήπια πολλούς καφέδες,και χιλιοπερπατησα αυτούς τους δρόμους ,είτε με φίλους,είτε με εκείνους τους άλλους που προσπαθουσα ανά διαστήματα να ερωτευτώ -ματαια βεβαια-.

Άλλαξα και παρέες ,γιατί μέσα από την μεταξύ μας ιστορία ξεκαθάρισαν πολλά και για τους υπόλοιπους που είχα στην ζωή μου.Γιατι όταν τους χρειάστηκα,δεν ήταν εδώ.Παρα ήμουν καταθλιπτική για τα στάνταρ τους.

Έτσι,οι άνθρωποι που συναναστρέφομαι σήμερα,δεν γνωρίζουν για εσένα,οπότε δεν θα μου το πουν αν σε δουν τυχαία με κάποια να τριγυρνάς μέσα στην πόλη.Και αυτό αν και με θλίβει,γιατί κάποτε ήθελα να μιλήσω σε όλο τον κόσμο για εσένα, ταυτόχρονα με χαροποιει διότι αποφεύγω το να πληγωθώ περισσότερο.Εξ'αλλου ότι χρειάζεται να ξέρω,το ξέρω ήδη.

Για αυτό και δεν σου γράφω πια,γιατί δεν σε θυμίζει τίποτα τριγύρω.Εχουν παγώσει όλα στο μυαλό μου και στην καρδιά μου και μόνο όταν σε πετύχω κάπου θυμάμαι.Δεν σε πετυχαίνω τόσο συχνά γιατί δεν το επιδιώκω καν πλέον.Το ξέρω πια πως δεν έχει νόημα.Προχωρησες.Και χαίρομαι για εσένα ,όσο θλίβομαι για εμένα που δεν έχω κάνει ούτε βήμα.

Θα έδινα τα πάντα να γυρνουσες ,αυτή είναι η αλήθεια.Τωρα που κατάλαβα τα δικά μου λάθη,που συνειδητοποίησα κάποια πράγματα και ωρίμασα λιγάκι.

Θα έδινα τα πάντα να χτίζαμε μαζί καινούργιες αναμνήσεις,να γνωριζόμασταν ξανά από την αρχή,σαν να μην πληγωσαμε ποτέ ο ένας τον άλλον.

Είδες που το πήγα πάλι;Για αυτό δεν σου γράφω.Γιατι μέσα στην μέρα μου με πείθω πως σε έχω ξεχάσει,αλλά από το χαρτί δεν μπορώ να κρυφτώ.Ελπιζω να περνάς καλά με εκείνη .Και να μην την πηγαίνεις εκεί που πηγαιναμε μαζί,σε παρακαλώ για αυτο .

#aesthetic #greek quotes #greek posts #greek tumblr #γρεεκ ποστς #greek texts #γρεεκ ταμπλρ #greek rap #γρεεκ τεξτ #greek rp

19 notes · View notes

justforbooks · 10 months

Photo

Εκτός από τους λάτρεις των βιβλίων τους οποίους θα δείτε να διαβάζουν όλες τις εποχές και οι οποίοι πάντα κουβαλάνε ένα βιβλίο μαζί τους, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι οι οποίοι μπορεί να μην κοιτάξουν ούτε ένα εξώφυλλο βιβλίου όλο τον χρόνο, αλλά το καλοκαίρι μεταμορφώνονται σε βιβλιοφάγους και μπορεί να καταβροχθίσουν και 3 και 4 και 5 βιβλία στην καθισιά τους. Εντάξει, μετά υπάρχουν και αυτοί που δεν διαβάζουν καθόλου, ποτέ, και αυτούς τους αγαπάμε μεν, χτυπώντας τους απαλά στον ώμο δε (το γνωστό pat-pat), σκεπτόμενοι ότι δεν θα βιώσουν ποτέ τη μαγεία περιήγησης σε ένα βιβλίο που μιλάει στην ψυχή τους, ή που κατ’ ελάχιστον τους διασκεδάζει.

Το κύριό μας θέμα όμως δεν είναι ποιος διαβάζει και πόσο, αλλά ότι όσοι διαβάζουν, σε συντριπτικό ποσοστό, διαβάζουν ακόμη, εν έτη 2023, τυπωμένα βιβλία. Παρόλο που τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει ψηφιοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος των έντυπων εκδόσεων, και παρόλο που έχουν γίνει φιλότιμες προσπάθειες με συσκευές e-readers, τύπου Kindle, το βιβλίο φτιαγμένο από χαρτί αντιστέκεται σθεναρά.

Πριν λίγα χρόνια, το 2019, τρεις ερευνητές (Dominique Boullier, Mariannig Le Béchec, Maxime Crépel) μίλησαν για τον διάλογο που έχουν δημιουργήσει τα βιβλία γύρω τους βασισμένοι σε μια έρευνα που διεξήγαγαν για χρόνια μέσω 150 συνεντεύξεων με αναγνώστες, βιβλιοπωλεία, εκδότες, bloggers, βοηθούς βιβλιοθηκών, 25 παρατηρήσεις συμμετεχόντων, 750 απαντήσεις σε ένα διαδικτυακό ερωτηματολόγιο και 5.000 χαρτογραφημένες τοποθεσίες στη Γαλλία και τον γαλλόφωνο κόσμο.

Αυτό που τους έκανε εντύπωση ήταν η πολύ ενεργή κυκλοφορία των βιβλίων σε έντυπη μορφή, σε σύγκριση με τις ψηφιακές εκδόσεις που δεν διαδίδονται τόσο καλά. Μόλις ένα βιβλίο πωληθεί είτε σε βιβλιοπωλείο είτε μέσω μιας διαδικτυακής πλατφόρμας, έχει πολλαπλές ζωές. Μπορεί να δανειστεί, να δοθεί ως δώρο, αλλά και να πωληθεί μεταχειρισμένο, διαδικτυακά ή σε εξειδικευμένα καταστήματα. Και μπορεί να κάνει τον κύκλο του και να μεταπωληθεί· τέτοια ταξίδια στη ζωή ενός βιβλίου σπάνια λαμβάνονται υπόψη από τη συνολική αξιολόγηση μιας έκδοσης.

Έμειναν επίσης έκπληκτοι από τη ζωτικότητα των τυπωμένων βιβλίων, μιας τεχνικής παλαιότερης των 500 ετών, τόσο online όσο και offline. Ναι, λοιπόν, το βιβλίο σας συνεχίζει να ζει απλώς μένοντας στο ράφι σας επειδή μιλάτε για αυτό, το θυμάστε και αναφέρεστε σε αυτό σε μια συζήτηση. Ακόμα καλύτερα, μπορεί να το έχετε δανείσει σε μια φίλη για να το διαβάσει, ίσως να έχετε περάσει χρόνο με άτομα που έχουν μιλήσει για αυτό πριν το αγοράσετε ή αφού το διαβάσετε. Θα έχετε συναντήσει επίσημες κριτικές, φυσικά, αλλά και ιστότοπους σχετικά με αυτό. Η συζήτηση συνεχίζεται ακόμα και όταν το βιβλίο δεν κυκλοφορεί πλέον.

Η εφαρμογή Bookcrossing μάς επιτρέπει να παρακολουθούμε βιβλία που «εγκαταλείπουμε» ή «ελευθερώνουμε» τυχαία σε δημόσιους χώρους, ώστε να μπορεί μετά να τα πάρει κάποιος άγνωστος, και στη συνέχεια εμείς να μπορούμε να παρακολουθήσουμε την πορεία του βιβλίου αυτού. Ορισμένες ιστοσελίδες εξειδικεύονται στην πώληση μεταχειρισμένων βιβλίων όπως το Recyclivre, το οποίο χρησιμοποιεί το Amazon για να έχει προβολή.

Το βιβλίο ως υλικό αντικείμενο, ανεξάρτητα από την ηλικία του, διατηρεί μια απαράμιλλη αισθησιακή απόλαυση και φέρνει μαζί του ιδιαίτερες αναμνήσεις, περασμένες εποχές, ένα ιερό κομμάτι χειροτεχνίας με το εύθραυστο δέσιμό του ή τη νοσταλγία που προσφέρουν τα παιδικά βιβλία ή τα παραμύθια.

Πολλά επαγγέλματα είναι πλέον «αφιερωμένα» στο διαδίκτυο, και αυτός ο αριθμός αυξάνεται από τότε που πρωτοεμφανίστηκε. Αυτό έχει μετατρέψει τη δεύτερη ζωή των βιβλίων και την ανακύκλωσή τους σε μηχανή δημιουργίας χρημάτων για διαδικτυακούς λιανοπωλητές, με αποτέλεσμα τα βιβλία να διατηρούνται ζωντανά. Κάποιοι πουλάνε βιβλία στο eBay, και μετατρέπονται σε «ειδικούς» μόνο χάρη στα βιβλία που πωλούν σε αυτήν την πλατφόρμα. Μερικές φορές ακόμη, η ζωή αυτών των βιβλίων επεκτείνεται από φιλανθρωπικά καταστήματα, όπως το Oxfam.

Θα πίστευε κανείς ότι λόγω του βάρους, του όγκου και του φυσικού χώρου που καταλαμβάνουν τα τυπωμένα βιβλία, το ψηφιακό βιβλίο θα έπρεπε να είχε προ πολλού αντικαταστήσει το αντίστοιχο έντυπο. Αυτό συνέβη στην περίπτωση της διαδικτυακής μουσικής, για παράδειγμα, που πρακτικά επέβαλε τον «θάνατο» των CD, ή για ταινίες «κατά παραγγελία» (on demand) που έχουν συρρικνώσει πολύ την αγορά DVD. Ωστόσο, για τα βιβλία, αυτό απλά δεν έχει συμβεί.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και στη Γαλλία, η αγορά διαδικτυακών βιβλίων δεν ξεπερνά ποτέ το όριο του 20% των εσόδων από τις πωλήσεις των βιβλίων σε έντυπη μορφή. Και αυτό χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα έσοδα από τις πωλήσεις της αγοράς μεταχειρισμένων βιβλίων, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως. Το ψηφιακό βιβλίο σπάνια «ταξιδεύει» μόλις αγοραστεί, λόγω των ελέγχων που επιβάλλονται στα αρχεία από τη διαχείριση ψηφιακών δικαιωμάτων (DRM) και της ασυμβατότητας των μορφών τους σε άλλες ψηφιακές συσκευές (Kindle και άλλες).

Οι συνεντεύξεις των ερευνητών αποκάλυψαν την ευχαρίστηση του να δίνεις βιβλία ως δώρα, αλλά και να τα δανείζεις. Η ανταλλαγή του φυσικού αντικειμένου με το κάλυμμα, το μέγεθος και τη μοναδική του μυρωδιά φέρνει πολύ μεγαλύτερη ικανοποίηση από ό,τι αν ένας καλοπροαίρετος φίλος σας προσφέρει ψηφιακά αρχεία βιβλίων σε ένα USB stick που περιέχει… χίλια αρχεία που έχετε ήδη κατεβάσει! Πράγματι, το τελευταίο σπάνια θα θεωρηθεί ως δώρο, αλλά μάλλον ως απλή μεταφορά αρχείων. Αυτό δίνει επίσης λόγους στους κατόχους δικαιωμάτων να φωνάξουν ότι «η μη πληρωμή είναι κλοπή», οπότε και σε αυτήν την περίπτωση η δωρεά αρχείων θα είναι επίσης κλοπή.

Οι blogger που ανταλλάσσουν βιβλία ως δώρα (bookswapping) δείχνουν ότι η καλή θέληση κυριαρχεί. Αυτό γίνεται με την προϋπόθεση ότι το βιβ��ίο είναι εξατομικευμένο με κάποιο τρόπο: ένα συγκλονιστικό απόσπασμα, ένα ουσιαστικό αντικείμενο που σχετίζεται με κάποιο τρόπο με το βιβλίο (ένα κέικ για παράδειγμα!), και την έκπληξη του να λαμβάνεις μια εντελώς τυχαία καλοσυνάτη χειρονομία.

Αυτό που ταξιδεύει καλύτερα από τα βιβλία είναι οι συζητήσεις, απόψεις, κριτικές, και συστάσεις. Ορισμένες συζητήσεις δημιουργούνται εντός ή γύρω από ομάδες ανάγνωσης ή σε ειδικά φόρουμ στο διαδίκτυο, όπως η Orange Network Library, για παράδειγμα. Υπάρχουν προτεινόμενες λίστες ανάγνωσης, αξιολογήσεις αναγνωστών και οργανώνονται επίσης event με διάφορους συγγραφείς κατά τα οποία υπογράφουν βιβλία. Αυτά τα δίκτυα είναι ψηφιακά, αλλά υπήρχαν πολύ πριν από το Διαδίκτυο και παραμένουν δυναμικά ακόμα και σήμερα.

Ωστόσο, η άνοδος των ιστοσελίδων στις αρχές της δεκαετίας του 2000 οδήγησε σε αύξηση του αριθμού των κριτικών από απλούς ανθρώπους. Αυτό παρείχε ορατότητα, και ακόμη και φήμη για ορισμένους bloggers. Φυσικά, οι θεσμικές και αξιόλογες κριτικές συνεχίζουν να παίζουν το ρόλο τους στην καθοδήγηση των μαζών και οι άνθρωποι που τις γράφουν προστατεύονται από τους εκδότες. Ωστόσο, ιστοσελίδες όπως το Babelio συνδυάζουν μια δημοφιλή τεχνογνωσία, που μοιράζεται και διανέμεται σε πολλούς bloggers οι οποίοι είναι μερικές φορές και οι ίδιοι πολύ εξειδικευμένοι. Ο ιστότοπος δημιουργήθηκε το 2007 και έχει πάνω από 690.000 μέλη αναγνώστες.

Ο πολλαπλασιασμός περιεχομένου και δημοσιεύσεων μπορεί εύκολα να μας αποπροσανατολίσει. Ο ρόλος αυτών των παθιασμένων bloggers, που είναι συχνά ειδικοί σε συγκεκριμένους λογοτεχνικούς τομείς, γίνεται σημαντικός επειδή είναι «φυσικοί» influencers θα έλεγε κανείς, καθώς είναι κοντά στο κοινό. Ωστόσο, ορισμένοι εκδότες έχουν κατανοήσει τα πλεονεκτήματα της συνεργασίας με αυτούς τους bloggers, ειδικά όσον αφορά ειδικά είδη όπως manga, κόμικς, αστυνομικά μυθιστορήματα ή νεανική φαντασία. Μερικές φορές ένας blogger, ένας YouTuber και ένας web writer καταφέρνει να δημοσιευτεί, όπως στην περίπτωση του Nine Gorman.

Ορισμένα βιβλιοπωλεία συμβάλλουν ακόμη πιο άμεσα στον συντονισμό αυτών των βιβλιοφάγων, «διαμορφώνουν» το κοινό τους ή τουλάχιστον υποστηρίζουν τα βιβλία τόσο στο διαδίκτυο όσο και στα καταστήματά τους με συναντήσεις δια ζώσης.

Οι πλατφόρμες ενθαρρύνουν τους αναγνώστες να επεκταθούν περαιτέρω στη μορφή του fanfiction, τα οποία δημοσιεύονται στο διαδίκτυο είτε από τον συγγραφέα ή τους αναγνώστες του. Η σχέση με τους συγγραφείς είναι πιο στενή από ποτέ και είναι πολύ πιο άμεση, και το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τη μουσική βιομηχανία. Σε συγκεκριμένες πλατφόρμες όπως το Wattpad, τα κείμενα που διατίθενται συνοδεύονται από συλλογικό σχολιασμό.

Πάνω απ' όλα όμως, ο διάλογος για την ανάγνωση έχει συχνά μετατραπεί σε γραφή. Μπορεί να δημοσιευθεί σε ένα blog και μπορεί να παρομοιαστεί με συγγραφικό έργο, αλλά στο άλλο άκρο του φάσματος, μπορεί να είναι κάτι μέτριο σαν τις σημειώσεις που γράφει κανείς στο δικό του βιβλίο. Αυτοί οι σχολιασμοί, πιο συνηθισμένοι σε μη λογοτεχνικά κείμενα, μπορούν να αποτελέσουν ένα είδος εμπορίου. Για παράδειγμα, εάν δανείζετε ή πουλάτε ένα βιβλίο, το οποίο είναι επίσης διαθέσιμο και μοιράζεται προς κοινή χρήση με τα ηλεκτρονικά συστήματα του Hypothes.is, επιτρέπει σε κάθε άρθρο που βρίσκεται στο Διαδίκτυο να αναφέρεται, και τα σχόλια να αποθηκεύονται ανεξάρτητα από τη μορφή εμφάνισης του άρθρου. Αυτό διευκολύνει την οργάνωση των αναγνωστών σε ομάδες.

Τα έντυπα βιβλία στην πραγματικότητα έχουν γίνει ψηφιακά μέσω της χρήσης ψηφιακών πλατφορμών που τους επιτρέπουν να κυκλοφορούν ως αντικείμενο ή ως συνομιλίες για το βιβλίο. Η συλλογική προσοχή που δίνεται δημιουργεί ένα μόνιμο και συλλογικό έργο, πολύ διαφορετικό από τις αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι αναγνώστες αφιερώνουν το χρόνο τους για να διαβάσουν, το οποίο είναι ένα εντελώς διαφορετικό είδος δέσμευσης σε σχέση με την υψηλή συχνότητα και τις γρήγορες ανταλλαγές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Τα δίκτυα και οι κοινότητες που δημιουργούνται από τα βιβλία αποτελούν επίσης σημαντικό πόρο για την προσέλκυση της προσοχής. Αυτό βέβαια εξακολουθεί να μην υποκαθιστά τα διάφορα βραβεία που καθοδηγούν το μαζικό αναγνωστικό κοινό, αλλά αξίζει να εξεταστεί πιο κριτικά, δεδομένου του γεγονότος ότι οι εκδότες εκμεταλλεύονται όλο και περισσότερο αυτές τις ενεργές κοινότητες.

Θα ήταν επομένως δυνατό να θεωρήσουμε το ψηφιακό βιβλίο ως μέρος του σχετικού οικοσυστήματος βιβλίων, αντί να το αντιμετωπίζουμε ως έναν κλώνο. Ας φανταστούμε ότι τα βιβλία πολυμέσων συνδέονται με τον διάλογο γύρω από το βιβλίο και εμπλέκονται με αυτόν και είναι ως εκ τούτου ένα «βιβλίο πρόσβασης» που θα μπορούσε να προσελκύσει ένα ολοκαίνουργιο κοινό και που πάνω από όλα θα διεύρυνε αυτή τη συλλογική δημιουργικότητα που υπάρχει ήδη γύρω από τα έντυπα βιβλία.

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

#JUST FOR BOOKS

18 notes · View notes

kaliarda · 1 year

Text

«Ναι, είμαστε, υπάρχουμε, και η σκέψη, το συναίσθημα, η φωνή μας, το άγγιγμα μας, ο έρωτας μας, το γέλιο μας και το δάκρυ μας είναι αληθινά, υπαρκτά και πέρα για πέρα ζωντανά.»

#lgbt greece #greek tumblr #wlw

25 notes · View notes

nofuckinlabels · 1 month

Text

Ο κανιβαλισμός είναι προνόμιο του δυτικού κόσμου

Φοβάμαι οτι οι σημειωσεις μου θα συνεχισουν να ειναι πτώματα ερωτικων εξομολογησεων

Αποδείξεις της δειλίας μου

Έφυγες καλοκαίρι.

Δεν μου ταίριαξε ποτέ αυτό

Ο καιρός απαιτούσε χαμόγελα

Ιδρωμένα σώματα

Ηθελα να είναι χειμώνας

Να ναι μικρή η μέρα και μεγάλη η νύχτα

Το φως ήταν αβάσταχτο

Τελευταία εβδομάδα Μαρτίου

Σε λίγο θα αλλάξει πάλι η ώρα

Το φως συνεχίζει να είναι αβάσταχτο

Φοβάμαι οτι τα μάτια μου θα συνεχίσουν να βαραίνουν

Φοβάμαι οτι θα συνεχίσω να πενθω επίμονα

Φοβάμαι οτι κάποια στιγμή θα ξεχάσω την απουσία σου

Θα ξεχάσω το πτώμα που βρίσκεται μπροστά μου

Αλλά θα συνεχίσω να πενθω

Από συνήθεια

Δεν γεννήθηκα νηπενθης

Κάτι πρέπει πάντα να θρηνω

Κάτι πτώματα στιγμών που όταν ήταν ακόμα ζωντανά δεν τα αναγνώριζα

Ζω από το παρελθόν μου

Καλύτερα έτσι

Εκείνο με αφήνει να το χτίσω όπως θέλω εγώ

Και δεν έχει φωνή πια αφού έχει πνοή μόνο στο μυαλό μου

Είναι ολο δικο μου

Με αφηνει να παζαρεψω με τον χρονο

Να συμβιβαστώ με μια επίπλαστη και εύθραυστη ευτυχία

Ίσως μάλιστα με πείσω

Ότι γίνονται και θαύματα

Κλείνω λοιπόν τα μάτια μου και είσαι ο έρωτας της ζωής μου

Και εθελοτυφλώ

Δεν πληγώσαμε ποτέ ο ένας τον άλλον

Οι άλλοι φταίνε

Οι συνθήκες

Η εποχή

Ο πόνος αυτός είναι ξένος

Μου τον επέβαλαν

Τα μάτια όμως, που είναι πεισματικά κλειστά κάποια στιγμή ανοίγουν

εμείς μας ρημάξαμε

Ο έρωτας νικά τους άλλους, τις συνθήκες, τις εποχές.

Ο έρωτας αντέχει

ομολογώ οτι αντιμετωπίζω την απουσία σου με κάποια μοιρολαγνια

Αποδέχομαι ότι τα βάσανα υπάρχουν ως παράπλευρη απώλεια του πάθους.

Υποφέρω άλλωστε σημαίνει να μένω πιστός στην οικειότητα

Εκεί που το έδαφος έχει υποχωρήσει και υπάρχει μόνο το κενό

Εχω προετοιμάσει την σαρκα μου

Τα χέρια μου έχουν αυλακώσεις

Σου υποδεικνύουν που να χρησιμοποιήσεις το μαχαίρι

Ο έρωτας είναι μια μορφή κανιβαλισμού άλλωστε

Ένας περίτεχνος φόνος

Στον οποίο το θύμα δίνει την συγκατάθεση του

Ευθανασία

Όλοι άλλωστε διψάμε για ανυπαρξία

Και ενίοτε για εκείνον τον άνθρωπο που θα μας βοηθήσει να την κατακτήσουμε.

Οι άνθρωποι κυνηγάμε την αλληλοφθορα

Θελουμε να επιστρέψουμε στην τροφο ιδεα μας

γνωρίζουμε την ματαιότητα του κόσμου

Και Αυτη η γνώση έχει σαρκωσεις

Τον έρωτα

Την θρησκεία

Ατελέσφορες προσπάθειες να κερδίσουμε την αιωνιότητα

Να την χάσουμε ακαριαία

Η ποίηση σε αφήνει με μια πικρία στα σωθικά

Πάλι δεν κατάφερες να αφήσεις τα σπλάχνα σου στο τραπέζι

Πάλι χρησιμοποίησες τις λέξεις ως υποκατάστατα του διαμελισμού

Όμως ποτέ δεν θα είναι αρκετές

Γιατί η ποίηση είναι υποκατάστατο του έρωτα

Για αυτό όλα τα ερωτικά ποιήματα είναι γραμμένα σε ιστορικό χρόνο.

Εγώ δεν θα σταματήσω να γράφω σε ενεστώτα όταν μιλώ για σένα

Έχεις φύγει πια

Όσο κρατώ στη μνήμη μου το νεκρό σου σώμα

Σαπίζει

#mine #greek posts #poetry #stixakia #ποιηση

4 notes · View notes

pa-nos · 10 months

Text

Τα πάντα Έρως χρυσόφωτος

μαγεύει και τ᾽ αποτρελαίνει!

Τ᾽ αγρίμια των βουνών, τα ζωντανά

της θάλασσας κι όσα η στεριά

τα θρέφει και το μάτι του Ήλιου

τ᾽ αψηλοβλέπει ολόφλογο —

και τους ανθρώπους! Σ᾽ όλα εσύ

μονοκρατόρισσα, Αφροδίτη.

ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ,στ.1274-1282

8 notes · View notes

sweetbutphychx · 2 years

Text

Τα ανέκφραστα συναισθήματα δεν πεθαίνουν ποτέ, απλά θάβονται ζωντανά και είναι θέμα χρόνου να εκδηλωθούν με τρόπο δυσάρεστο

-Φρόυντ

69 notes · View notes

heimonas · 4 months

Note

σχετικά με το poem challenge: ‼️ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ‼️. αγαπάω λατρεύω καββαδια και τα ποιήματα του είναι τοσο ζωντανά και ρέουν πάρα πολύ όμορφα :-)

ναι!! σίγουρα θα ασχοληθώ, νομίζω έχουμε ήδη και αρκετά έργα του θα παω να τα ξεφυλλισω μια μέρα

#ask #greek tag #angel answers

3 notes · View notes

purcaholic · 8 months

Text

Ήλιος, άμμος και Seayousoon: Οι τέλειες Beach Towels για τις περιπέτειές σας

Είστε έτοιμοι για διασκέδαση στην παραλία; Είτε σχεδιάζετε μια χαλαρωτική μέρα στην ακτή είτε μια συναρπαστική περιπέτεια στην παραλία, οι σωστές beach towels μπορούν να κάνει όλη τη διαφορά. Σας παρουσιάζουμε τη Seayousoon, τη μάρκα που θα βρείτε για πετσέτες παραλίας υψηλής ποιότητας, οι οποίες είναι ιδανικές για κάθε απόδραση στην παραλία.

Οι πετσέτες παραλίας Seayousoon δεν είναι απλά οι συνηθισμένες πετσέτες σας. Είναι ένα statement, σχεδιασμένο για να ενισχύσει την εμπειρία σας στην παραλία. Με ζωντανά χρώματα και εντυπωσιακά σχέδια, οι πετσέτες μας είναι βέβαιο ότι θα τραβήξουν τα βλέμματα καθώς απολαμβάνετε τον ήλιο. Κατασκευασμένες από μαλακά και απορροφητικά υλικά, είναι ιδανικές για να στεγνώνετε μετά από ένα δροσιστικό μπάνιο ή να χαλαρώνετε κάτω από τη σκιά μιας ομπρέλας.

Αν σχεδιάζετε ένα ταξίδι στις πανέμορφες ελληνικές παραλίες, η Seayousoon σας έχει καλύψει. Οι πετσέτες παραλίας μας έχουν σχεδιαστεί με γνώμονα την ελληνική παραλία, συνδυάζοντας στυλ και λειτουργικότητα. Κατασκευασμένες από ύφασμα υψηλής ποιότητας, οι πετσέτες μας είναι μαλακές, ελαφριές και στεγνώνουν γρήγορα, καθιστώντας τες ιδανικές για τις εξορμήσεις σας στην παραλία.

Αναζητάτε την τέλεια πετσέτα παραλίας για να σας συνοδεύσει στις εξορμήσεις σας; Οι πετσέτες παραλίας Seayousoon είναι εδώ για να σας βοηθήσουν! Με εξαιρετική απορροφητικότητα και ελαφριά ύφανση, οι πετσέτες μας είναι ιδανικές για να σας στεγνώσουν γρήγορα μετά από ένα δροσερό μπάνιο στη θάλασσα. Επιπλέον, οι ζωηρές χρωματιστές σχεδίες μας θα προσθέσουν μια ιδιαίτερη πινελιά στην εμφάνισή σας στην παραλία.

Οι πετσέτες θαλάσσης Seayousoon δεν είναι μόνο για να χαλαρώνετε. Είναι ο τέλειος σύντροφός σας για τις περιπέτειες στην παραλία. Είτε σχεδιάζετε ένα ταξίδι για σέρφινγκ, κολύμβηση με αναπνευστήρα ή απλά εξερεύνηση της ακτογραμμής, οι πετσέτες μας είναι σχεδιασμένες για να καλύπτουν τις ανάγκες σας. Ο ελαφρύς και συμπαγής σχεδιασμός τους καθιστά εύκολη τη μεταφορά τους στην τσάντα παραλίας ή στο σακίδιό σας, επιτρέποντάς σας να ξεκινήσετε την περιπέτεια στην παραλία σας με ευκολία.

Στη Seayousoon, πιστεύουμε ότι κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία για περιπέτεια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι πετσέτες παραλίας μας δεν είναι απλώς λειτουργικές, αλλά αντανακλούν επίσης το πνεύμα της εξερεύνησης. Τα μοναδικά μας σχέδια και μοτίβα είναι εμπνευσμένα από την ομορφιά της φύσης και τη συγκίνηση της ανακάλυψης νέων οριζόντων. Με τις πετσέτες παραλίας Seayousoon, μπορείτε να απελευθερώσετε τον εσωτερικό σας τυχοδιώκτη και να κάνετε κάθε ταξίδι στην παραλία μια αξέχαστη εμπειρία.

Έτσι, είτε σχεδιάζετε μια χαλαρωτική μέρα είτε μια συναρπαστική περιπέτεια στην παραλία, φροντίστε να έχετε μαζί σας την πετσέτα θαλάσσης Seayousoon https://www.seayousoon.gr/beach-towels/ . Με τα ζωηρά χρώματα, τα μαλακά υλικά και την ευέλικτη λειτουργικότητά τους, είναι ο τέλειος σύντροφος για τις αποδράσεις σας στην παραλία. Μην συμβιβάζεστε με συνηθισμένες πετσέτες όταν μπορείτε να κάνετε μια δήλωση με την Seayousoon. Ετοιμαστείτε να κάνετε κύματα και να δημιουργήσετε μόνιμες αναμνήσεις με τις πετσέτες θαλάσσης Seayousoon.

#Beach Towels

2 notes · View notes

project24231 · 1 year

Text

Mπισκότα και καπνός

Σε ένα μακρινό και πολύχρωμο μέλλον , το σπίτι μου θα έχει χρώματα , χρώματα χαζά , κίτρινες κουρτίνες με πράσινες βιβλιοθήκες , στις οποίες θα σπιτώνω τα πιο αλλόκοτα βιβλία , βιβλία που όταν τα διαβάζεις θα νιώθεις κάθε λέξη να ισοπεδώνει το μέσα σου.

Οι τοίχοι πιθανότατα να έχουν όλοι διαφορετικό χρώμα , με την κουζίνα να ροκαρει το πιο απαλό πράσινο που έχουν δει τα μάτια σου , και το σαλόνι το πιο ζεστό πορτοκαλί. Είμαι σίγουρη πως θα σε κάνει να αναρωτιέσαι αν εκεί μέσα βαθιά στις τρύπες του πατώματος ζουν μικρές πολύ μικρές νεραΐδες . όλο αυτό σε συνδυασμό με τα πολύ μεγάλα και περίεργα σε σχήμα παράθυρα που θα επιτρέπουν στον κάθε περαστικό να βλέπει μέσα στο μικρό και ονειρικό μου σπιτάκι θα δίνουν μια περίεργη αίσθηση γαλήνης στην ψυχή . Για τα δωμάτια δεν έχω σκεφτεί και πολλά αλλά να σου πω την αλήθεια δεν θα με χάλαγε μέχρι και κάτω απτή σκάλα να κοιμάμαι . Ποιος ο λόγος να υπεραναλύσω το δωμάτιο , εφόσον η πιο πιθανή έκδοση της καθημερινότητας μου θα είναι να γυρνάω τόσο κουρασμένη που απλά να κοιμάμαι κάθε μέρα στο ζεστό μου σαλονάκι ή αντίστοιχα όπως θέλω εγώ να πιστεύω , να λατρεύω τόσο πολύ αυτό το σαλόνι που να μην μπορώ να το αποχωριστώ ούτε καν στον επίλογο της ημέρας μου , θυσιάζοντας έναν ικανοποιητικό και ατάραχο ύπνο για τον απλούστατο λόγο του να κερδίσω για λίγα λεπτά επιπλέον το πανέμορφο μου σαλόνι , που είμαι σίγουρη ότι αυτό από μόνο του θα μου χαρίσει τόση χαρά , μόνο και μόνο να το βλέπω , με τα έντονα και ζωντανά χρώματα του ( από τους καναπέδες , στις γλάστρες , μέχρι και στα χαλιά τον χειμώνα ) με τα φυτά του , κρεμασμένα από τον τοίχο ,στην βιβλιοθήκη μέχρι και στα περβάζια των παράθυρων του. Τώρα θα μου πεις ότι τα φυτά απαιτούνε φροντίδα και το ξέρω , είναι αυτονόητό , τόσο αυτονόητό που έχει βρεθεί ήδη η λύση .

Θα ξυπνάω μια ώρα νωρίτερα και πριν καν αποκοιμηθεί η νύχτα εγώ αθόρυβα και μοναχικά θα προσέχω ένα ένα τα φυτά μου παραχωρώντας τους όση αγάπη και φροντίδα έχω στην καρδιά μου εύκαιρη για να συνεχίσω την μέρα μου ανενόχλητη . Όχι ότι κάτι σε αυτό το σπίτι θα μου προξενεί ενόχληση , αυτό είναι κάτι που έχω ξεκαθαρίσει στον εαυτό μου . Οτιδήποτε μου προκαλεί έστω και μια στάλα αρνητικού συναισθήματος , έστω και μια συλλαβή από κάποια αρνητική σκέψη , θα φεύγει , ευγενικά και αθόρυβα , χωρίς ίχνος φευγαλέου πόνου ή θλίψης.

Ξέχασα να αναφέρω ότι μέσα θα ξεχύνεται σε κάθε κρυφή και φανερή γωνιά του σπιτιού η απολαυστική μυρωδιά τσιγάρου και βανίλιας , μπισκότα και καπνός , έτσι μόνο θα το νιώθω σπίτι μου . Θα φτιάχνω τα πιο γευστικά και παραμυθένια φαγητά που έχεις δει στην ζωή σου , σου λέω το σπίτι θα περιτριγυρίζεται σιγουρά πάντα από μια έντονη ευωδιά φαγητού , κατά την γνώμη μου μόνο έτσι μπορείς να σιγουρευτείς ότι κάποιος έχει ζήσει μέσα σε αυτό , αλλιώς τι είμαστε , άσειστα έπιπλα με αποχρωματισμένους τοίχους . Το σπίτι μου θα έχει ζωή , θα έχει γέλιο και κλάμα και φωνές από όργητα , θα έχει ανοιχτά και ακλείδωτα παράθυρα να περνάει το τσουχτερό κρύο μέσα ή αντίστοιχα το ζεστό απογευματινό αεράκι του καλοκαιριού . Το σπίτι μου θα έχει πάντα τις κουρτίνες ανοιχτές , έτσι ώστε να έχει την αφορμή είτε το φως είτε το σκότος να χαζοκοιταει ελάχιστα μέσα στο πολύχρωμο και γεμάτο ζωή σπίτι μου . Οριακά μπορώ να με δω , στον κόκκινο μου καναπέ , αγκαλιά με μια κουβέρτα χαζεύοντας ένα βιβλίο με το μεσημβρινό φως του φθινοπώρου να διαπερνά κάθε σκοτεινή γωνιά του σπιτιού μου

Και εσύ να με κοιτάς αφηρημένα με την γωνιά του ματιού σου φωτίζοντας τον χώρο ακόμα παραπάνω , πράγμα που θεωρώ αδύνατον αλλά δεν μπαίνω στον κόπο να σου χαλάσω χατίρι . Πράγματι πιστεύω πως από την στιγμή που θα μπεις , θα σε λατρέψει το σπίτι μας

#ποιηση #ποιημα #love poetry #ποιητής

17 notes · View notes

mouskema-stories · 1 year

Text

Η Συνεννόηση (submission)

Η συνεννόηση έχει γίνει. Αφού αποφάσισαν ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο θα εκτελέσουν το σχέδιο τους, οι φίλες της ,έδεσαν τον σύζυγο μπροστά σε ένα laptop με το πρόσχημα μιας ευχάριστης έκπληξης. Αυτός δεν δίστασε καθόλου προσδοκώντας κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που το μέλλον του επιφύλαξε.

Ξαφνικά ανοίγει η οθόνη και βλέπει ζωντανά την γυναίκα του να λατρεύει έναν νεαρότερο και καλλίγραμμο τύπο. Οι φίλες της του είπαν ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος που σκέφτηκαν για να του δείξει η σύζυγός τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί πλέον να είναι μαζί του. Ένιωσε ταπείνωση πρωτόγνωρη….ομως ο, κατά τα άλλα “ανδρισμος του", πρόδωσε χαρά. Μόλις το είδαν αυτό οι φίλες της ,την ενημέρωσαν. Ξαφνικά ήρθε μια ιδέα σε μια από αυτές. Θα τον κρατήσει για σύζυγο αλλά η ίδια θα πηδαει όποιον θέλει με την συναίνεση του , διαφορετικά οι φωτογραφίες του όπως ήταν εκείνη τη στιγμή θα έβγαιναν σε όλο το ίντερνετ. Η σύζυγος ενθουσιάστικε με την ιδέα. Ακούστηκε να του λέει”…μωρό μου επιτέλους! Αυτή είναι η λύση. Θα γαμιωμαστε πλέον ελεύθερα και θα χυνεις μέσα μου οπότε θέλεις. Αν γίνει καμιά μαλάκια θα έχουμε τον αντρούλη μου να μας κανονίσει. Εεεεε μωρό μου? Ταραχτηκε! Θόλωσε! Αλλαξε χρώμα. Όμως οι καυλες του ήταν εκεί δυνατές όσο ποτέ. Ένα ξαφνικό και καταφατικό νεύμα έγινε αλήθεια. Σαν να κυρίευσε μια πρωτόγνωρη δύναμη το μυαλό του. Ο γκομενος βλέποντας από μακριά της λέει : Ας δείξουμε στο μαλακά σου τώρα πως φορτώνουν ένα μουνι με σπέρμα! Ο σύζυγος δεν το πίστευε! Τόσο καιρό την παρακαλούσε αλλά η ίδια αρνούνταν κατηγορηματικά. Πλέον ήξερε το γιατί. Οι φωνές τους σφυριξαν σαν οβιδες στο μυαλό του. Ο φίλες δίπλα έμειναν με το στόμα ανοικτό. Έλεγε η μια στην άλλη: δεν έχω ξαναδεί τόσο πολύ σπέρμα να τρέχει μέσα από μουνι. Με θαυμασμό κοιτούσαν τον γκομενο και με εμπαιγμό τον σύζυγο που πλέον η πουτσα του μπορούσε να σπάσει ξύλο. Η σύζυγος με ένα τεράστιο χαμόγελο στο στόμα σηκώθηκε με βιασύνη που ξάφνιασε ακόμα και το ίδιο το γκομενο.

Τι κάνεις, την ρώτησε? Έχω μια ιδέα είπε, μαζεύοντας γρήγορα το στρινγκ της και προσπαθώντας να κρατήσει μέσα της όσο περισσότερο καυτό υγρό μπορούσε. 10 λεπτά αργότερα χτύπησε η πόρτα. Οι φίλες της άνοιξαν. Του είπε σιγανά στο αυτί, πλέον η αγάπη που έχω για σένα έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Παρόλα αυτά τώρα που βρήκες την θέση σου δίπλα μου θα σε ανταμείψω. Έβγαλε το γεμάτο από σπέρμα Στρινγκ της. Η ουδέτερη μυρωδιά του σπέρματος του ήρθε αμέσως! Αυτό που ακολούθησε θα στιγματίσει την ζωή του για πάντα. Έχοντας το χυμένο ύφασμα στο χέρι της από την λερωμένη π��ευρά, αγκάλιασε την πουτσα του σφιχτά με το δεξί της χέρι και άρχισε να τον παίζει. …..αν χυσεις σε περισσότερο από 3 λεπτά τον παρατάω ΑΜΕΣΩΣ κι έρχομαι σε σένα. Μερικά δευτερόλεπτα μετά ο οργασμός δεν άργησε να έρθει…και μαζί η ήττα.(?) Οι φίλες της ξέσπασαν σε χειροκρότημα αφού αυτό ήθελαν εξαρχής για την φιλενάδα τους. Αφού της χαιρέτησε όλες μια προς μια…έδωσε στον συζηγο τον απαραίτητο χρόνο να κατανοήσει την επόμενη μέρα της ζωής του. ….story by the-knighted-one.

9 notes · View notes

victoriaenjoyshardcore · 2 years

Text

“Στάχτη έγινε το Δάσος της Δαδιάς στον Έβρο. Καίγεται συνεχόμενα εδώ και τέσσερις μέρες. Καίγεται και η Βάλια Κάλντα, ο σημαντικότερος βιότοπος της καφέ αρκούδας στην Ελλάδα. Κάηκε το βουνό της Πεντέλης, καίγεται η Λέσβος, καίγονται περιοχές στην Ηλεία και στην Μεσσηνία. Ειλικρινά δεν ξέρουμε τι να πούμε. Να πούμε για τα κατοικίδια και τα οικόσιτα ζώα; Να πούμε ελευθερώστε τα έστω και μην τα αφήσετε να καούνε δεμένα και εγκλωβισμένα; Να πούμε για τα άγρια ζώα που μετριούνται πλέον στα δάχτυλα; Όσα άγρια ζώα επιβιώσουν αναγκαστικά θα εκτοπιστουν, θα πλησιάσουν οικισμούς και χωριά. Μην τα ενοχλείτε, μην τα πλησιάζετε. Αφήστε όσο νερό μπορείτε όπου μπορείτε, και δώστε τους την ευκαιρία να ζήσουν με το να μην τα ενοχλείτε καθόλου. Και ας οδηγούμε με προσοχή, ειδικά το βράδυ. Τότε θα κυκλοφορούν τα περισσότερα, όσα έχουν μείνει ζωντανά τουλάχιστον. Αφού σώθηκαν από την φωτιά, ας μην καταλήξουν κάτω από τις ρόδες ενός αυτοκινήτου. Καλό κουράγιο σε όλους και μακάρι σε μερικά χρόνια να μπορούμε ακόμα να αναπνέουμε.”

#greek tumblr #wildfires #saveagreekstray

14 notes · View notes

nakedsides · 1 year

Text

Απανεμιά

Πάντα με ενδιαφέρει πρωτίστως η Ελληνική μουσική σε τούτο εδώ το ταπεινό μουσικό ημερολόγιο αλλά η μοναδική περίπτωση της εξαιρετικής Μαίρης Δαλάκου κρύβει την εξαίρεση. Η Απανεμιά με το ιδιαίτερο εξώφυλλο κυκλοφόρησε το 1968 στην Ελληνική Polydor και πέρα απο ένα δυσεύρετο Long Player αποτελεί και ένα ντοκουμέντο για μια ολόκληρη εποχή. Το άλμπουμ με τον μαγικό τίτλο έδωσε αργότερα και το όνομα στην γνωστή μπουάτ Απανεμιά στην Πλάκα όπου και τραγούδαγε η ίδια. Να σημειωθεί πως όλος ο δίσκος έχει ηχογραφηθεί ζωντανά εκεί εξάλλου.

Μέσα στα 13 υπέροχα τραγούδια (κάποια διασκευές), μεταξύ άλλων ‘’Ήσουν παιδί σαν τον Χριστό’’, ‘’Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι’’ και μερικών άλλων που είναι original εκτελέσεις όπως η ‘’Απανεμιά’’ και το υπέροχο ‘’Θαρθω αγάπη μου’’, υπάρχουν και τρία διεθνή τραγούδια που είναι και η αφορμή που το εν λόγω LP ξεμπροστιάζεται εδώ σήμερα. Ένα κλασσικό calypso track που έχει πεί και ο Harry Belafonte (Jamaica Farewell), ένα απο τα πιο γνωστά παραδοσιακά Αφρικάνικα (Sometimes i feel like a motherless child) και μια απο τις πιο διάσημες bossa nova του Jobim (La Fille D' Ipanema).

Και προφανώς και το focus θα πάει στον τρόπο που τα κομμάτια παίζονται στον δίσκο. Μιλώντας αποκλειστικά για την φανταστική εκτέλεση του Sometimes I feel που πάντα με συγκινεί (έχει διασκευαστεί εκατοντάδες φορές μέσα στα χρόνια) ακούγοντας την, θα ξεχωρίσω της Δαλάκου. Απο την μια είναι ηχογραφημένη ζωντανα και έτσι πιάνεις όλο το κλίμα της στιγμής, απο την άλλη όμως δεν μπορώ να παραβλέψω όλο αυτό το βουκολικά μυστήριο που δημιουργείται απο τα κρουστά και το Spoken Word - του Σπύρου Καμπάνη όπου ανήκει και η μετάφραση των στίχων - στην αρχή και τον τρόπο που το τραγουδά η Δαλάκου. Για να μην μιλήσω για το πως εξελίσεται το κομμάτι απο την μέση και μετά. Μια εξωτική πανδαισία, μοναδική για την εποχή, αποτυπωμένη ολόσωστα. Κρουστά, πιάνο, χειροκροτήματα. Μαζί και μια κλασσική μποσανόβα από τον Jobim, μπορεί να είναι και η πρώτη φορά που υπάρχει Ελληνική διασκευή σε brasilian bossa αν θυμάμαι καλά.

Πληροφοριακά να πούμε πως το Sometimes i Feel θα τραγουδηθεί εξαιρετικά στα Ελληνικά δύο χρόνια μετά (Καμιά φορά νoιώθω σαν ορφανός) απο την Ευγενία Συριώτη στον δίσκο ‘’Ταξιδεύοντας’’ στις Rod Strofes με τον Βασίλη Τενίδη στην κιθάρα. Η Απανεμιά είναι αναμφίβολα ένας μαγικός δίσκος στο σύνολο του, εξωτικός, ερωτικός, σκέτο λουκούμι για την Άνοιξη που ήδη είναι εδώ.

Μαίρη Δαλάκου

La Fille d' Ipanema

Sometimes I Feel

3 notes · View notes

justforbooks · 5 months

Text

ΦΕΛΙΤΣΙΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ όνομα μιας καλοθρεμμένης, ασπρόμαυρης γάτας που ζει στην οδό Αιόλου· το όνομά της δίνει στον τίτλο του νέου μυθιστορήματος της Μάρως Δούκα. Η Φελιτσιτά δεν είναι άστεγη. Ζει σε εκδοτικό οίκο της περιοχής. Και παρόλο που είναι ακατάδεκτη, καταδέχεται να δείξει τη συμπάθειά της και την αγάπη της σ’ έναν άστεγο που ζει γύρω από την Αγία Ειρήνη.

«Χώνεται στη σκέψη του και τον αναστατώνει με το μακρόσυρτο νιαούρισμά της η Φελιτσιτά, μη δίνεις σημασία σε όλα αυτά, σαν να θέλει να του πει, καλύτερα να αφεθείς στο ζωογόνο γουργουρητό μου, εφόσον το ξέρεις, δεν το ξέρεις; Άβυσσος το μέσα του ανθρώπου». Η Φελιτσιτά δεν θα αφήσει ποτέ τον άστεγο φίλο της, μέχρι την τελευταία σελίδα του μυθιστορήματος, και το όνομά της και η παρουσία της θα λειτουργούν πάντα ως ειρωνεία για το τι είναι τελικά η ευτυχία.

Η Μάρω Δούκα έγραψε ένα μυθιστόρημα για το τι είναι αυτή η ευτυχία, έτσι όπως την ψάχνουν όμως τα μέλη μιας καθημερινής, μικροαστικής πενταμελούς οικογένειας που μένουν κάπου στα Σεπόλια. Τι είναι η ευτυχία; Ένα μπολ με κεράσια; Η ελευθερία που σου δίνει ο δρόμος χωρίς να έχεις καμία υποχρέωση, ούτε και απέναντι στην ίδια σου τη ζωή; Ένα σπίτι στην Κηφισιά ή ένα δυάρι κάπου στον Αρδηττό; Ένα πιάτο φρικασέ με καλοφτιαγμένο αυγολέμονο και ζωντανά αντίδια; Ένας μικρός κήπος με μυρωδικά; Η καλοσύνη που κουβαλάς εντός σου και μοιάζει ή είναι γιατρικό;

Αυτή η αναζήτηση περνάει μέσα από το ξεγύμνωμα της οικογένειας, της αγίας οικογένειας, μέσα από τις παράλληλες σκέψεις και δράσεις των πέντε μελών της που μιλούν για τον εαυτό τους αλλά και για τους άλλους. Πέντε διαφορετικές οπτικές, πέντε διαφορετικές ταυτότητες που αλλάζουν διαρκώς, αποκτούν νέες αποχρώσεις μέσα στην καταιγιστική αφήγηση της Μάρως Δούκα (χωρίς καμία τελεία), σαν εκείνο το σύνδρομο Ράσομον, όπου ο καθένας βλέπει και νιώθει κάτι διαφορετικό σε σχέση με κάποιον άλλον, με τον οποίο μοιράζονται όμως την ίδια εμπειρία. Κάθε μέλος της οικογένειας Καβουράκη έχει τη δική του εκδοχή για τη ζωή του αλλά και για τις ζωές των άλλων μέσα στην οικογενειακή τους ιστορία.

Ο Κώστας Καβουράκης ή Κάβουρας, η γυναίκα του Ελένη Βασιλάκη-Καβουράκη και τα τρία παιδιά τους, ο Βαγγέλης, ο Στέλιος και η Βούλα, αποτελούν τα μέλη της οικογένειας. Ο Κώστας μεγάλωσε ορφανός. Η μητέρα του πέθανε είκοσι ετών, αφήνοντας τον ίδιο και τον αδελφό του μωρά. Ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε μια καλή γυναίκα, με δικό της σπίτι στο Μοσχάτο. Μαζί της έζησε ο Κώστας και ο αδελφός του Στέλιος, ο οποίος σκοτώθηκε όμως σε τροχαίο. Ο Κώστας, που είχε όνειρο να σπουδάσει ή να μπει στη Σχολή Αστυνομικών, γνώρισε πολύ νωρίς την Ελένη.

Ερωτευτήκανε, η Ελένη έμεινε έγκυος στον τρίτο μήνα της γνωριμίας τους, παντρεύτηκαν και ο Κώστας βρήκε δουλειά σε μια αποθήκη χαρτικών. Έκαναν τρία παιδιά, και η Ελένη, με τη βοήθεια ενός θείου τους, βρήκε επίσης δουλειά, ως θυρωρός στο υπουργείο Ανάπτυξης. Τα παιδιά μεγάλωσαν. Κατά τον χρόνο της μυθιστορηματικής αφήγησης –μερικοί μήνες σχεδόν στο σήμερα– ο πρωτότοκος Βαγγέλης, φοροτεχνικός στο επάγγελμα και ανύπαντρος, πλησιάζει τα σαράντα, ο δεύτερος, Στέλιος, φιλόλογος σε σχολείο, παντρεμένος με την Αγγέλα, πανεπιστημιακό γλωσσολόγο, πλησιάζει τα τριάντα έξι, και η μικρότερη, η Βούλα, κομμώτρια στο επάγγελμα, με δικό της κομμωτήριο στο Παγκράτι, πανύψηλη, στο 1.85, είναι γύρω στα τριάντα τέσσερα.

Η Ελένη καμαρώνει στη γειτονιά για την οικογένειά της, για τα τρία καλά και ταχτοποιημένα παιδιά της, πράγμα που δεν είναι αυτονόητο σε τόσο δύσκολους καιρούς, αλλά δεν είναι όλα ρόδινα σε αυτήν την αγία οικογένεια των Σεπολίων. Πολλές φορές αναγκάζεται να δικαιολογηθεί στις γειτόνισσές της όταν οι φωνές και τα ουρλιαχτά που βγαίνουν από το σπίτι τους ακούγονται έως το επόμενο τετράγωνο.

Ο Κώστας συνήθιζε να δέρνει την Ελένη σε στιγμές μεγάλης έντασης ή και για ασήμαντη αφορμή. Και μια μοιραία Κυριακή την έπιασε από τα μαλλιά και την έσυρε με βία από ένα άκρο της κουζίνας στο άλλο. Παρενέβη ο μεγάλος τους γιος, ο Βαγγέλης, κι έσπασε τον πατέρα του στο ξύλο. Το σπίτι δεν κρατούσε πλέον τον Κώστα. Εκείνο το απόβραδο της Κυριακής άνοιξε την πόρτα κι έφυγε. Βρήκε ένα πεζούλι στην Αιόλου και εγκαταστάθηκε εκεί.

Από τις είκοσι οκτώ παράλληλες αφηγήσεις του μυθιστορήματος, δεκαπέντε ανήκουν στον Κωνσταντίνο Καβουράκη ή Κάβουρα, τρεις στην Ελένη Βασιλάκη-Καβουράκη, τρεις στον Ευάγγελο ή Βαγγέλη Καβουράκη, τρεις στον Στέλιο Καβουράκη και τέσσερις στη Βούλα Καβουράκη. Ο Κώστας Καβουράκης είναι προφανώς ο βασικός ήρωας, και όχι μόνο για ποσοτικούς λόγους. Σκέφτεται τον εαυτό του, την κατάντιά του αλλά και την τύχη του, σκέφτεται τη δουλειά του και το αφεντικό του που τον περιφρονούσε και τον κορόιδευε, σκέφτεται την Ελένη, που την αγάπησε και εξακολουθεί να την αγαπάει, σκέφτεται τα παιδιά του, ιδιαίτερα τη Βούλα, που τη λέει νταρντάνα λόγω του ύψους της, πιστεύοντας ότι μπορεί να μην είναι δική του κόρη.

Ταυτόχρονα, ζει στο κέντρο της Αθήνας, την «παλιά πόλη», Αιόλου, Μοναστηράκι, Θησείο, «αλλαγμένος και τρισάθλιος», μέρος ενός ορατού-αόρατου κόσμου των αστέγων και των ζητιάνων. Συγκατοικεί στο πεζοδρόμιο με μια Όλγα και γίνονται τρίο με τον επίσης άστεγο Γεράσιμο που παίζει φυσαρμόνικα. Γνωρίζει και τον μαγαζάτορα, αφεντικό της Φελιτσιτά, που του προτείνει να κοιμάται το βράδυ έξω από το μαγαζί του, σαν νυχτοφύλακας, με αντάλλαγμα φαγητό. Δεν δέχεται. Θέλει την ελευθερία του.

Τα άλλα μέλη της οικογένειάς του σκέφτονται τον πατέρα τους με αμφιθυμία, με αγάπη αλλά και με μίσος, σκέφτονται τους ίδιους τους εαυτούς τους, σκέφτονται τα αδέλφιά τους και τη μητέρα τους με αγάπη αλλά και με αμφισβήτηση, ίσως και με ζήλια. Η Ελένη αγαπάει τον άντρα της, κι ας μην τον άντεχε. Και θα τον ξαναδεχόταν στο σπίτι μόνο αν της ζητούσε συγγνώμη.

Καθώς διαβάζουμε το βιβλίο, αναρωτιόμαστε αν θα υπάρξει χάπι έντ, αν ο Κώστας θα γυρίσει στο σπίτι του κι αν όλα ξαναρχίσουν, αλλά κάπως διαφορετικά. Φτάνουμε στο τέλος και συγκλονιζόμαστε. Είναι αυτό χάπι έντ; Μπορεί. Η Μάρω Δούκα φτιάχνει μια καταιγιστική, πολυφωνική αφήγηση, όπως ήδη είπαμε, που κινείται στη λεπτή γραμμή όπου η ευτυχία συναντάει τη δυστυχία, η ζωή τον θάνατο, η αγάπη το μίσος, ο φόβος το θάρρος, η συμπάθεια την απάθεια, το ενδιαφέρον την αδιαφορία, το άτομο την κοινωνία.

Μία απλή κίνηση σε οδηγήσει από τη μία στην άλλη πλευρά, από οικογενειάρχη στα Σεπόλια άστεγο στην Αιόλου. Ταυτόχρονα, μέσα από τις ιστορίες της οικογένειας Καβουράκη βλέπουμε την Αθήνα, την γεωγραφία της, τις κοινωνικές συνθήκες της και το περιθώριό της, αλλά με τρόπο ειρωνικό, έτσι που ο ρεαλισμός να μη μοιάζει με ρεπορτάζ. Αισθάνομαι ότι σε αυτό το εξαιρετικό μυθιστόρημα η Μάρω Δούκα δούλεψε πάνω στην παράδοση του μελοδράματος, την οποία υπονομεύει όμως διαρκώς και την κομματιάζει.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books #book review

3 notes · View notes