#απελπισία
Text
Ἂν μοῦ χάριζαν ὅλη τὴν αἰωνιότητα χωρὶς ἐσένα,θὰ προτιμοῦσα μιὰ μικρὴ στιγμὴ πλάι σου. Θὰ θυμᾶμαι πάντα τὰ μάτια σου, φλογερὰ καὶ μεγάλα, σὰ δύο νύχτες ἔρωτα, μὲς στὸν ἐμφύλιο πόλεμο.
Τάσος Λειβαδίτης
#τασος λειβαδιτης#ποιηση#ηλιοβασίλεμα#ερως#ελληνικη λογοτεχνια#sunset#aesthetic#love#greeksummer#poetry#greek poetry#athens#summer22#greek blog#γκρικ ταμπλερ#γκρεεκ#ελληνικα#απελπισία#mine#photography
157 notes
·
View notes
Text
Περνάω όλη μου την μέρα μπαίνοντας στα βιβλιοπωλεία του κέντρου. Εκεί κρυφά, ανοίγω τα λεξικά, βρίσκω τη λέξη απελπισία και δίπλα της σημειώνω με ένα μαύρο μαρκαδόρο τις ώρες που έχω να σε δω.
#Γιώργος Δομιανος#γρεεκ ταμπλερ#γρικ ποστ#γρεεκ στιχακια#greek quotes#my photography#γρεεκ quotes#σκέψεις#ερωτας#απελπισία#ελληνική ποιηση#βιβλιοπωλείο#κέντρο#αθήνα#Μοναστηράκι#μου λείπεις#απόσταση#αγάπη#λείπεις
203 notes
·
View notes
Text
Έρχεται το καλοκαίρι και νιώθω ήδη απελπιστικά και ταυτόχρονα μοναχικά.
#καλοκαίρι#θαλασσα#greek quotes#greek#skg#ζωη#μπυρες#greece#aesthetic#στοιχακια#φιλοι#θεσσαλονίκη#μοναξιά#απελπισία
6 notes
·
View notes
Text
μερικες φορές νιώθω πως δεν υπάρχει κάποιος άνθρωπος για μένα, και πως αργά ή γρήγορα θα δω όλους τους γύρω μου να χάνονται έχοντας βρει το άλλο τους μισό κι εγώ θα μένω πίσω περιμένοντας
#γρεεκ#ελληνικα#ελληνικο ταμπλρ#γρεεκ ταμπλρ#ελληνικά#ελληνικο tumblr#ελληνικό ταμπλρ#σκέψεις#βράδυ#εσύ#αγάπη#απελπισία#πόνος#φόβος#μοναξιά#ναι έχω να ανεβάσω κάτι μήνες και είπα ωραία το πρώτο μου ποστ θα ναι κάτι αισιόδοξο
9 notes
·
View notes
Text
"Είσαι περήφανος για 'μενα;
Έφαγα την μισή ζωή μου σε ένα μόνιμο κενό
Στο περιθώριο με κωλοαπωθημένα.."
- Bloody Hawk, Vary.
5 notes
·
View notes
Text
Άραγε ζω για να υπάρχω ή υπάρχω για να ζω; γιατι αν ισχύει το δεύτερο πλέον δεν το πιστεύω.
1 note
·
View note
Text
Διηγείται ο Άγιος Λουκάς...
"Στο μέσον του καλοκαιριού -δεν ξέρω με ποιο τρόπο- ο Θεός με ειδοποίησε ότι η εξορία μου έφθασε στο τέλος της. Περίμενα με ανυπομονησία την πραγματοποίηση αυτής της υπόσχεσης, αλλά οι εβδομάδες περνούσαν χωρίς να φαίνεται κάποια αλλαγή.
Έπεσα σε ακηδία.
Μια μέρα, μέσα στο ιερό βήμα του χειμερινού ναού, προσευχόμουν με δάκρυα μπροστά στην εικόνα του Χριστού. Χωρί...
Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/diigeitai-o-agios-loykas/
#Βιβλίαπουαγαπήσαμε#ΜικρέςΙστορίες#Ορθοδοξία#ΑγίαΓραφή#ΆγιοςΛουκάς#ακηδία#απελπισία#βιβλία#βιβλίο#Γογγυσμός#δάκρυα#πόνος#προσευχή#υπομονή#Χριστός
0 notes
Text
Ο διάβολος συνεχώς μας βάζει εμπόδια
Ο διάβολος συνεχώς μας βάζει εμπόδια
Ορθοδοξία – Αρχιμ. Νεκτάριος Αντωνόπουλος : Ο διάβολος συνεχώς μας βάζει εμπόδια, τα πιο ύπουλα όμως εμπόδια του διαβόλου είναι σίγουρα η απελπισία και η απόγνωση.
(more…)
View On WordPress
0 notes
Text
Όταν δεν ζεις με τον Χριστό, ζεις μες στη μελαγχολία, στη θλίψη, στο άγχος. Άγιος Πορφύριος
Όταν δεν ζεις με τον Χριστό, ζεις μες στη μελαγχολία, στη θλίψη, στο άγχος. Άγιος Πορφύριος
Όταν δεν ζεις με τον Χριστό, ζεις μές στη μ��λαγχολία, στη θλίψη, στο άγχος, στη στενοχώρια. δεν ζεις σωστά.
Τότε παρουσιάζονται πολλές ανωμαλίες και στον οργανισμό.
Επηρεάζεται το σώμα, οι ενδοκρινείς αδένες, το συκώτι, η χολή, το πάγκρεας, το στομάχι.
Σου λένε: «Για να είσαι υγιής, πάρε το πρωί το γάλα σου, το αυγουλάκι σου, το βουτυράκι σου με δυο-τρία παξιμάδια». Κι όμως, αν ζεις σωστά, αν…
View On WordPress
#χριστιανοί#Ιησούς χριστός#Μήλεσι Ωρωπός#Πορφύριος#απελπισία#ασθένεια#αγάπη#εκκλησία#θεία χάρις#κατάθλιψη#κατάκριση#λογισμοί#μετάνοια
1 note
·
View note
Text
Σε απελπισία οι παραγωγοί πεπονιών και καρπουζιών
Σε απελπισία οι παραγωγοί πεπονιών και καρπουζιών
Προτροπή Δημάρχου Παλαμά Γιώργου Σακελλαρίου προς τον Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης για λύση σε ένα μείζον πρόβλημα της Δ.Ε. Σελλάνων
Τα ιδιαίτερα και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί καρπουζιών και πεπονιών, κυρίως στη Δ.Ε. Σελλάνων, έθιξε σε δηλώσεις του ο Δήμαρχος Παλαμά κ. Γιώργος Σακελλαρίου.
Ταυτόχρονα ζήτησε το κυβερνητικό κλιμάκιο, που θα επισκεφθεί την Παρασκευήτο νομό…
View On WordPress
0 notes
Text
Ξέρεις ότι έχεις κάνει σωστή επιλογή όταν διαβάζεις για την εξεταστική και βάζεις τα κλάσματα από συγκίνηση.
1 note
·
View note
Text
Και εσυ τα δέχεσαι με απελπισία αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, για άλλα κλαίει.
.
Καβάφης.
#quotes#greek quotes#greek tumblr#beautiful quote#life quote#ποιηση#ελληνικη ποιηση#ποιημα#ελληνικη λογοτεχνια#ελληνικο tumblr#ποιητες#ελληνες ποιητες#ποιήση#λογοτεχνία#αποσπάσματα#αποφθέγματα
520 notes
·
View notes
Text
παν μέτρον έρωτα
ασταθείς καιροί για ερωτευμένους και συναισθηματικά ευαίσθητους αλλά η ελπίδα διάχυτη στο υποσυνείδητο μας.
Δεν διακρίνω καμία απελπισία στον κόσμο παρά μόνο στους απελπισμένους και στους απαθείς για έρωτα ανθρώπους.
Και πράγματι,αυτοί που μισούν και δολοφονούν τον έρωτα,είναι αυτοί που δεν έλαβαν όσο αγάπη θα ήθελαν...
#ελληνικο tumblr#ελληνικο ταμπλρ#greek posts#greek quotes#greek tumblr#poem#poetry#ποιήματα#ποιηση#greek poetry#poetic#poems and quotes#dead poets society#poets on tumblr#original poem#poems#poetry on tumblr#poetrycommunity#writers and poets
54 notes
·
View notes
Text
Εκείνοι που αγαπιούνται και ζουν χωριστά μπορεί να πονάνε, όμως αυτός ο πόνος δεν είναι απελπισία: ξέρουν πως η αγάπη υπάρχει.
Αλμπέρ Καμύ
40 notes
·
View notes
Text
Ορίστε ένα γράμμα για αργότερα
-Να μη το διαβάσω τωρα;
-Α ναι φυσικά, εξάλλου μπορείς να κλάψεις ύστερα στο μπάνιο..
..Και γω εκεί κλαίω πάντα
Σοκ που το ξεστόμισα
Και νόμιζα πως μίλαγα σε εμένα
Ψάχνοντας τις λέξεις να το καλύψω, μόνο ψέματα σκεφτόμουν
Και ειπα γαμησε το, ίσως να ναι για καλό μου
Από απελπισία ήλπιζα πως σώθηκα μπροστά του
Πως για μια στιγμή η σιωπή, νικούσε το θήραμα του
Μέσα στα χαμένα όμως, μαθαίνεις τα μισά
Και έτσι ζεις μισά χωρίς εσένα
Καμία υποχρέωση να ξεθάψεις, κανένα κρυμμένο θησαυρό
Μα όσο δε μιλάς, κάθισε γράψτα με ένα στυλό
Καλλιέργεια χωρίς φθορά και ας μη χωραν όλα αυτά
Τόσα αισθήματα, αναμνήσεις και σκέψεις
Τόσα προβλήματα, εικόνες και ανέσεις
Σε κανενός το στόρι ήρωας δεν ήσουν
Άργησες να φανείς αφού κάπα δε βρίσκουν
Να ξύνεις ή όχι τις πληγές;
Το αλάτι τις θρέφει ή θρέφεται από αυτές;
Τα χρόνια περνάνε και συ ακόμη ψάχνεις να εξηγήσεις όσα δε λέγονται
Όλα τα αναθεωρείς απ' την αρχή μα για σένα κλαίγεσαι
Εσένα έψαξες? Που τόσα ξαναγίνονται
Τα ίδια κείμενα που γράφεις όλο και πιο συχνά
Όλα τόσο ανούσια, ισχυρά και βαρετά
Αφού επανάληψη υπερισχύει και το ενδιαφέρον χάνει
Αφού η ποίηση φωλιά δε βρήκε εδώ να κατοικήσει
Άστο χαρτί να λέει, όσα το μελάνι δείξει
Και συ παρατηρητής κρατείς, όσα η πένα αφήσει
12 notes
·
View notes
Text
«ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΙΑ ΔΡΟΜΟΣ, αλλά κόσμος, ένας χώρος και χρόνος καμωμένος σχεδόν από νύχτα και από στάχτες που έπεφταν. Εκείνος περπατούσε προς το βορρά μέσα από τα χαλάσματα και τη λάσπη και άνθρωποι τον προσπερνούσαν τρέχοντας, κρατώντας πετσέτες στο πρόσωπό τους, σακάκια πάνω από το κεφάλι τους… Ο αέρας ήταν ακόμη γεμάτος από τη βουή, τον αχό της κατάρρευσης. Αυτός ήταν ο κόσμος τώρα»…
Ο καπνός και η στάχτη που τύλιξαν τη Νέα Υόρκη από τους φλεγόμενους Δίδυμους Πύργους αλλά και ο τρόμος και η απορία που κυρίευσαν τους Αμερικανούς ως το μεδούλι τη μοιραία εκείνη μέρα του 2001 αναδύονται από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα του μυθιστορήματος του Ντον Ντελίλο «Άνθρωπος σε πτώση» (Εστία, 2010, μετ. Ε. Φρυδά).
Από τα πιο βατά και ρεαλιστικά έργα του πολυβραβευμένου Αμερικανού συγγραφέα, το «Άνθρωπος σε πτώση» δανείζεται τον τίτλο του από τη διασημότερη ίσως φωτογραφία που είδε το φως μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, μ’ έναν από τους δεκάδες εργαζόμενους στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου οι οποίοι, μέσα στην απελπισία και τον πανικό τους, αναγκάστηκαν να βουτήξουν στο κενό. Αντίθετα, ο Κιθ, ένας από τους βασικούς ήρωες του βιβλίου, υπήρξε από τους τυχερούς. Επέζησε. Και το πρώτο πράγμα που κάνει βγαίνοντας από τα συντρίμμια, με το αίμα ενός συναδέλφου πάνω του και μ’ έναν χαρτοφύλακα που δεν του ανήκει στα χέρια, είναι να πάρει τον δρόμο για το σπίτι του, μολονότι χωρισμένος εδώ και καιρό.
Η γυναίκα του Κιθ, η Λιάν, θα έχει εφεξής ν’ αναμετρηθεί με την «περιπλανώμενη παρουσία» ενός ζωντανού-νεκρού, έτοιμου να εγκαταλείψει τη δικηγορική καριέρα του για να επιδοθεί επαγγελματικά στο πόκερ και ν’ ανοίξει την καρδιά του σε μια άλλη γυναίκα, που επίσης επέζησε από το χτύπημα, χωρίς ίχνος ενοχών. Απ’ τη μεριά της, η Λιάν ξεκοκαλίζει τις εφημερίδες με πάθος, αναλαμβάνει τη φιλολογική επιμέλεια όλο και περισσότερων βιβλίων γύρω από την τρομοκρατική επίθεση και παρακινεί μια ομάδα ασθενών από τη νόσο του Αλτσχάιμερ να καταγράψουν τις όποιες αναμνήσεις τους από το ίδιο γεγονός. Όσο για τον μικρό τους γιο, αυτός μιλά συνωμοτικά με τους φίλους του για τον Μπιλ Λότον (έτσι παραφρασμένο φτάνει στ’ αυτιά των πιτσιρικάδων το όνομα Μπιν Λάντεν) και καιροφυλαχτεί για να φωτογραφίσει κι άλλα αεροπλάνα-βόμβες στον ουρανό…
Τι μέλλον επιφυλάσσεται σ’ αυτές τις μονάδες που ευελπιστούν ότι θα ξαναενωθούν; Είναι δυνατόν να ξεμπέρδεψαν με τις συγκρούσεις, με την καθημερινή φθορά; Το σίγουρο είναι ότι τίποτε δεν είναι όπως παλιά. Κάτι που ο Ντελίλο αναδεικνύει μέσα από ιστορίες, στιγμιότυπα και πορτρέτα κάμποσων δευτερευόντων ηρώων, ανάμεσα στους οποίους νεαροί μουσουλμάνοι γεμάτοι απέχθεια για την αμερικανική υπερδύναμη, ένας καλλιτέχνης-περφόρμερ που υποδύεται τον «άνθρωπο σε πτώση» σκαλίζοντας τις φρικτές μνήμες των συμπολιτών του, καθώς και ο εραστής της διανοούμενης μητέρας της Λιάν, ο Μάρτιν, ένας Ευρωπαίος έμπορος έργων τέχνης με αινιγματικό παρελθόν.
«Η μια πλευρά έχει το κεφάλαιο, την εργασία, την τεχνολογία, τους στρατούς, τις εταιρείες, τις πόλεις, τους νόμους, την αστυνομία, τις φυλακές. Η άλλη πλευρά έχει μερικούς ανθρώπους πρόθυμους να πεθάνουν», συνοψίζει την κατάσταση ο Μάρτιν που, έχοντας θητεύσει σε ακροαριστερές οργανώσεις στα χρόνια του '60 και του '70, αναγνωρίζει στους τρομοκράτες της τζιχάντ τον παλιό, δικό του ριζοσπαστισμό. Κι όπως επιμένει, «δεν θ’ αργήσει να έρθει η ημέρα που θα σκέφτεται κανείς την Αμερική μονάχα για τον κίνδυνο που προξενεί. Παύει να είναι το επίκεντρο. Γίνεται το κέντρο των δικών της σκατών».
Συγγραφέας που ήδη από τη δεκαετία του '70, στο μυθιστόρημά του «Players», είχε προφητεύσει την καταστροφή των Δίδυμων Πύργων, και στου οποίου το έργο το θέμα της τρομοκρατίας θίγεται ξανά και ξανά (βλ. «Μάο ΙΙ», «Τα ονόματα» ή το «Libra» γύρω από τη δολοφονία του Κένεντι), ο Ντελίλο θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους εξερευνητές της μοντέρνας εποχής, μιας εποχής σημαδεμένης από την κυριαρχία του χρήματος, την ανάπτυξη της τεχνολογίας και τη θεοποίηση της ελεύθερης αγοράς. Στον «Άνθρωπο σε πτώση», εντούτοις, το βάρος δεν πέφτει τόσο στην πολιτική όσο στην ανάγκη των ανθρώπων να ανήκουν κάπου και στην ανάγκη τους να επικοινωνήσουν, όταν εισπράττουν από την Ιστορία οδύνη, απώλειες και χιλιάδες ερωτηματικά.
Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?
5 notes
·
View notes
Last Seen Blogs
fauna-and-floraa
stray kids is stray kids - lee minho
thebeloathed
👾Little Jay👾
samiola0321
They call me SLAMMER
wallartdesignergift
Digital Art
volkodava
SeaWolf Home