#wild plakken
Text
Lies Ros, Rob Schröder / Wild Plakken, Women Against Apartheid, 1984 [Moma, New York, NY]
#graphic design#typography#poster#lies ros#rob schröder#wild plakken#african national congress#anc#south west african people's organisation#swapo#moma#the museum of modern art#1980s
61 notes
·
View notes
Text
Netherlands, 1989 // designer: collective Wild Plakken.
1 note
·
View note
Text
Geitenkaas.
Ik weet niet wie me hiermee probeerde te verrassen, maar het moet iemand zijn geweest die niet op vriendschap uit is. Mijn alarmbellen hadden natuurlijk al moeten afgaan op het moment ik die witte, half weke consistentie op de hoek van het aangeboden schaaltje zag liggen, waar het de andere delicatessen niet met zijn weerzinwekkende smaak kon bevuilen.
“Neem er eentje!” had hij enthousiast geroepen. Hij wapperde wild met zijn wimpers die zo onnatuurlijk lang waren dat ik nooit overtuigd zou raken van de echtheid ervan. Een beetje opgelaten door zijn opdringerigheid had ik zo’n witte bol maar in mijn mond gepropt om niet onbeleefd te zijn.
Maar goed, nu ik eenmaal een keer op die bol der verdoemenis gebeten heb en een onuitwisbare, plakkerige laag zich tussen mijn tanden heeft geperst, heb ik het idee dat ik zo direct ga sterven dan wel alles zal uitbraken over de smetteloze vloer. Nu, dat zal pas onbeleefd zijn.
Zelfs mijn slokdarm lijkt te weten wat er aan zit te komen en knijpt zich al angstvallig dicht. Ik kauw zo min mogelijk – gadver, het is koud en alsof ik op een samengeperste spons kauw – en onderdruk met moeite de drang om mijn neus dicht te knijpen, zodat ik maar niet die smaak van een harige, blèrende geit achterop mijn tong hoef te proeven. Als ik diep zou inhaleren en de smaak meer toe zou laten weet ik zeker dat ik zelfs de stront kan proeven die in de vacht van deze geit was blijven plakken. Ik ben geen vegetariër, maar kan niet begrijpen wat mensen lekker vinden aan iets dat zo overtuigend sterk naar harige, blèrende, stront geit smaakt.
1 note
·
View note
Text
Lies Ros, Rob Schröder / Wild Plakken, Women Against Apartheid, 1984 [Moma, New York, NY]
0 notes
Text
SCHOONMOEDERS?
Wie kent ze niet, schoonmoeders.
De meeste mensen hebben het vaak altijd zo druk met hun schoonmoeder.
Er zijn er maar wat veel die hun schoonmoeder wel achter het behang willen plakken of niet door één deur kunnen met hun schoonmoeder.
De klik ontbreekt dan zeg maar.
Oftewel je ligt elkaar niet zo.
Je hebt bijvoorbeeld schoonmoeders die het maar niet kunnen laten om tactloze cq nare opmerkingen naar het hoofd van hun schoondochter te slingeren.
Maar je hebt ook schoonmoeders en dat zijn gewoon norse zuurpruimen van zichzelf waarbij een opmerking altijd gewoon nogal lomp uit den bek komt, en dan zeggen ze gewoon dat ze die nare opmerking niet zo bedoelen en dat jij het verkeerd opvat, nou en in dat geval bent u uit geluld want bewijs dan maar eens dat zo'n nare opmerking echt wel degelijk naar bedoeld wordt.
Dan wordt het een welles nietes debat wat heel lang kan gaan duren omdat schoonmoeder blijft volhouden dat er niks mee bedoeld wordt en jij wordt afgestempeld als een achterdochtig wezen die overal wat achter zoekt.
Jaja schoonmoeders kunnen de meest vreemde uitspraken doen tegen een schoondochter en zie dan maar als schoondochter altijd maar weer netjes te blijven voor de lieve vrede.
Want per slot van rekening moet je toch maar weer met de kerst met zijn allen gezellig aan één tafel schuiven.
Of met moeder dag met een doos bonbons aan komen zetten en bij zulk soort gelegenheden daar kan men geen scheve gezichten bij gebruiken.
Maar gelukkig is dit alles niet van toepassing voor mij, want ik heb geen schoonmoeder zoals hierboven is beschreven.
Ik heb gelukkig een leuke lieve schoonmoeder waar niks mis mee is.
En daarom vind ik al die onaardige schoonmoeder moppen helemaal niet leuk, en heb ik besloten om het eens om te draaien.
Want schoonvader moppen daar hoor je nooit eens iets over.
Ze verzinnen alleen maar moppen over vervelende nare enge schoonmoeders en niet over schoonvaders.
En dan nu bij deze even voor de gein met de nadruk op voor de gein een aantal schoonvader moppen.
Speciaal voor alle leuke lieve schoonmoeders draaien we de handel eens een keertje lekker om, lekker puh.
Schoonvaders trek het u niet aan, want er wordt niks mee bedoeld, het ligt er maar net aan hoe je het opvat.
*Zit ik gisteravond in een restaurant met m'n man en m'n schoonvader te eten.
Op een gegeven moment snijdt m'n schoonvader een stuk vlees af, prikt het aan zijn vork en houdt het voor zich.
Dan vraagt hij: 'Is dit nou rundvlees of varkensvlees ?
Waarop ik vroeg: 'Welke kant van de vork bedoelt u?'
* De schoonvader van Truus is onlangs overleden.
Op de begrafenis vraagt haar vriendin Bep :
'Wat had je schoonvader ?'
Waarop Truus antwoordt :'Een grote villa'.
Bep zegt :'Nee nee, wat mankeerde hij?'
Truus antwoord :'Een appartement aan de zee!'
'Maar nee', zegt Bep, 'hoe is je schoonvader gestorven?'
'Hij is met de frietketel van de trap gevallen.'
'Amaai', zegt Bep 'en wat heb je dan gedaan?'
'Boterhammen gegeten'
* Een bediende vroeg aan zijn chef: "Ik wil graag naar de begrafenis van mijn schoonvader."
Chef: "Ja, wie wil dat niet graag."
* Ik ga op safari met mijn man en mijn schoonvader. En op een dag hoor ik 's morgens mijn man gillen:
"Kom snel, d'r staat een leeuw bij mijn vaders tent! Doe iets!" Ik zeg tegen hem:
"Wacht even; ik wil wel eens zien hoe die leeuw zich hieruit redt."
* Mijn man heeft de spijker, die hij in de muur wilde slaan, krom geslagen.
Hij roept mij en zegt;"haal die tang eens uit de keuken!".
Waarop ik naar de keuken roep:"Schoonpapa..., je zoon wil je spreken!"
* Je schoonvader rijdt met je fiets en hij maakt een zware val.
Er ligt overal bloed en je vraagt: ben je dood?
Hij antwoord niet en je springt in de lucht en staat te juichen.
Een man heeft het allemaal gezien en hij zegt: waarom sta je zo te juichen?
Antwoord ik: mijn fiets is ongedeerd.
* Ik kwam laatst me schoonvader tegen op de fiets ,hij zei dat hij naar de graafplaats ging ,dus vroeg ik ''wie brengt dan je fiets terug ?
* Er staat een vrouw op het Muntplein in Amsterdam. Als er een tram aankomt, geeft ze een kus op de voorruit en gooit een bos bloemen naar binnen.
Lijn 26 komt voorbij: kus op de voorruit en een bos bloemen naar binnen.
Lijn 25 komt voorbij: kus op de voorruit en een bos bloemen naar binnen.
Lijn 16 komt voorbij: kus op de voorruit en een bos bloemen naar binnen.
Een man aan de overkant staat dat zo eens aan te kijken.
Op een gegeven moment loopt hij naar de vrouw en vraagt: "Wat doet u nou toch steeds?"
Zegt de vrouw: "Gisteren is mijn schoonvader hier aangereden door een tram, maar ik weet niet welke bestuurder 't geweest is."
* Wat is het voordeel van een Japanse echtgenoot?
Dat je schoonvader in Tokio woont.
* Wat is het verschil tussen een sigaar en een nare schoonvader?
Bij een sigaar zijn de eerste trekken de beste en bij de schoonvader de laatste ...
* Wat moet je doen als je je schoonvader ziet springen? Nog een keer schieten.
* Wat moet je doen als je schoonvader zigzaggend door de tuin loopt?
Blijven schieten.
* Wat moet je doen als je schoonvader een epileptische aanval in bad krijgt...?
Snel de vuile was erbij gooien!
* Wat is de overeenkomst tussen je schoonvader en een paddenstoel?
Als je de verkeerde treft ga je eraan kapot.
* Wat moet je doen als je schoonvader tegen het raampje aan tikt?
1)Op centrifugeren zetten
2)De oven nog iets hoger zetten
* Enkele manieren om uw schoonvader aan te geven dat hij vrij ongelegen komt:
Ken ik u ergens van? Oh, sorry, ik had u niet herkend met glimlach."
"Komt u binnen! Bent u te voet of hebt u de bezem genomen?"
"Welkom, welkom! Pak twee stoelen en ga zitten."
"Ach, u bent het. Ze vertelden op het weerbericht al dat de winter voor de
deur stond, maar dit is overdreven."
"En, is er niemand anders bij u? Een ongeluk komt toch nooit alleen?"
"Drinkt u iets? Een Molotovcocktail?"
"Ach, wat staat u nu in de regen aan de deurbel te bellen.
Ga maar gauw naar huis, u wordt zeiknat!
"Carnaval is voorbij hoor! Zet nu dat masker maar af.
"Alstublieft, hier is een bon voor gratis euthanasie, prettige dag verder!
* Waarom was Eva de gelukkigste mens op aarde?
Ze had geen schoonvader...
* Mijn schoonvader is net een mooi schilderij: ik moet hem alleen nog ophangen...
* Wat moet je doen als het hoofd van je schoonvader uit het zand steekt?
Nog een kruiwagen zand erop gooien!
* Weet je waarom je geen bigamie moet plegen???????
Wel dan heb je TWEE schoonvaders!!!!!
Truus loopt door de supermarkt.
Dan ziet ze haar vriendin Bep met een hele rode kop keihard rennen.
“Doe eens rustig”, zegt Truus tegen Bep.
“Maar mijn schoonvader wil van het balkon afspringen”, zegt Bep.
“Maar dat is toch mooi”, antwoordt Truus.
“Ja, zegt Bep, maar de balkondeur is nog dicht.”
* Zit ik thuis, komt er opeens mijn buurvrouw aanlopen en schreeuwt, help,,help,,
Ik vraag haar wat er is en ze zegt, mijn schoonvader wil uit het raam springen,
ik zeg nou laat hem mooi springen,
maar ze zegt dat is het hem juist.
Ik kan het raam niet open krijgen.
* Wat is het verschil tussen je schoonvader en een batterij ?
Aan een batterij zit ook een positieve kant.
* Wat heb je als je schoonvader tot zijn nek in het beton zit?
Te weinig Beton
* Mijn schoonvader is gek van alles wat elektrisch is ,dus ik geef hem voor zijn verjaardag een elektrische stoel, wil dat kreng er niet op zitten.
* De schoonvader van Truus belt aan om mee te gaan naar het carnavalsfeest van de kinderen.
Truus doet open kijkt verbaasd naar haar schoonvader en zegt...het is de bedoeling dat alleen de kinderen verkleed gaan hoor, waarom heeft u toch een feestneus opgezet?
Oh wacht nou zie ik het...het is geen feestneus, het is uw eigen neus.
Zo en dan ga ik nu douchen in onze nieuwe douche.
#blog #blogger #bloggen # lezen #humor #kortverhaal
0 notes
Text
Er is een nieuwe brochure verkrijgbaar met daarin alle 15 mozaïeken banken in Veendam. De brochure waarin alle mozaïeken banken in Veendam met toelichting staan omschreven, is te vinden op de website hierover. De brochure is ook af te halen op het gemeentehuis, bij de bibliotheek, vanBeresteyn, De Basis en het Toeristisch Informatiepunt.
Warme deken
Aanleiding voor deze nieuwe uitgave is de onlangs door burgemeester Berry Link en wethouder Annelies Kleve onthulde gedenkbank. De bank van hoop en troost is een mozaïeken bank, vormgegeven door Bureau Het Wilde Oosten uit Beerta in samenwerking met een werkgroep van inwoners uit de gemeente Veendam. De gedenkbank staat op het begraafpark ‘Buitenwoelhof’, een plek waar rust en stilte hand in hand gaan met liefdevolle herinneringen aan hen die we missen. Het is de 12e verhalenbank bij het Leer- en Sportpark Veendam.
Deze verhalenbank biedt een warme deken voor degenen die rouwen, een plek waar mensen samen kunnen komen om verhalen te delen, te luisteren en elkaar te ondersteunen in tijden van verdriet en verlies. De bank kijkt uit op een bed van witte anjers als blijk van waardering en erkenning voor de inzet van veteranen. De gemeente hoopt dat bezoekers een rust- en gedenkmoment vinden op de bank en dat deze troost en hoop biedt.
Verbinding via verhalenbanken
Het college van B&W benaderde de initiatiefnemers Mia van Selling en Henk Spelde (Veendammer(s) van het Jaar 2016) van de verhalenbanken in het leer- en sportpark met de vraag of ze zich nog een keer wilden inzetten voor een gedenkbank met als thema ‘Troost & Hoop’. De verhalenbank is niet alleen een kunstwerk, de bank staat ook symbool voor verbinding. De werkgroep heeft gezamenlijk met de ontwerpers het thema op de bank vormgegeven.
De werkgroep bestond uit een gemêleerd gezelschap van inwoners, geestelijk verzorgers, veteranen, predikanten en uitvaartverzorgers. Tijdens de eerste bijeenkomstkwam naast het kennismaken langzaam ook het delen van ieders persoonlijk verhaal op gang. De gedeelde verhalen maakten duidelijk dat iedereen op zijn of haar manier ervaringsdeskundige is op het gebied van troost en hoop.
Samenwerking bij creatie verhalenbanken
Artistiek leiders en ontwerpers Ronald Raaijmakers en Liesbeth Peters van Bureau Het Wilde Oosten hebben de verhalen en ideeën samengebracht in één concept, wat resulteerde in een mozaïekbank van duizenden steentjes. Elk steentje is vakkundig op kleur gesneden, geslepen en geplakt. De kunstenaars en vrijwilligers zijn vervolgens maandenlang met dit monnikenwerk bezig geweest. Leden van de werkgroep hebben een symbolische bijdrage geleverd door ook zelf steentjes te plakken.
0 notes
Photo
Graphic Agitation - Liz Mcquiston
"Graphic art is powerful weapon of protest and propaganda, shock and subversion. From billboards to t-shirts, underground magazines to political posters, its imagery can arrest, accuse, provoke and plead. Many such images have become icons of their age. From the revolutionary Sixties to the present day, Graphic Agitation explores the many ways in which graphic arts and design have addressed social and political issues. The book covers a broad range of subject areas including war, peace, national politics, ecology, health, civil rights, and sexual politics. It features the work of some the world's best known personalities and studios, such as Grapus in France, Klaus Staeck in Germany, Seymour Chwast in the USA and Wild Plakken in Holland, as well as the powerful graphics of anonymous protest."
0 notes
Photo
NS rijwielstalling wilde lekke band niet plakken en / of achterband elec fiets niet vervangen..lange wandeltocht naar huis volgde….. (bij Bloemendaal, Netherlands) https://www.instagram.com/p/Ci8CV9coye-/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
Text
Lies Ros, Henk van den Berg: assemblages, Kunstuitkijk Deventer, October 11 – November 15, [year?] [NAGO – Nederlands Archief Grafisch Ontwerpers]
#graphic design#typography#art#exhibition#poster#frank beekers#lies ros#rob schröder#wild plakken#henk van den berg#kunstuitkijk deventer#collectie nago#no date
18 notes
·
View notes
Text
Documentatie Startopdracht
Beginsituatie
Ik had al wat ervaring met het maken van vectors en het daarbij horende perfecte lijnwerk als je een vorm wil kunnen vullen. Met de lasersnijder had ik nog geen enkele ervaring. Ik wist dat het de paden (paths) zou volgen die je ook in je vector had, maar meer niet.
Inspiratie
De opdracht was om iets met de dummy te toen, met je specialisatieapparaat. Omdat de dummy voor de minor bedoeld was, hadden Haniefa en ik een brainstorm over maken. Uiteindelijk besloten dat we iets met het robotje wilde doen, het logo van de minor.
Maakproces
Ik gebruikte de foto van Monique om het robotje te traceren en symmetrisch te maken. Dat deed ik door vormen en lijnen te maken en die vervolgens uit elkaar te trekken en weer aan elkaar te plakken zodat het het gewensde pad zou vormen.
In het lab kregen ik en Haniefa uitleg van Henk. Hij liet ons zien hoe we uit de lijst met parameters het juiste material konden selecteren, hoe we de laserkop moesten instellen, hoe je kijkt of je instellingen goed werken, en zoveel meer basics van de lasersnijder. We besloten vanuit het midden van het boekje de laser te laten denken, en sneden zo het robotje uit. Het ging beter dan verwacht, maar er was wel veel koolstofpoeder dat onze pagina’s vervuilde.
Leeropbrengsten
Het leerproces was heel prettig. Stap voor stap liet Henk ons dingen zien, en legde het ons stap voor stap uit. Alles had een volgorde. Zeker na het downloaden van het werk naar de lasersnijder was het leerzaam, want er gebeurde fysiek iets als ik iets veranderde of deed. Ik ben blij met het eindresultaat.
0 notes
Text
feedback beeld + ‘t vierkantje
O: voor beeld op de academie maakten we een werk wat geëxposeerd zou worden in onze eigen expositie, bij mijn expositie in ‘t vierkantje maakte ik nieuw werk in dezelfde lijn.
D: mijn bedoeling was dat ik de feedback die kreeg op de academie mee zou nemen naar mijn eigen (nog niet bestaande) praktijk. De academie voelt voor mij altijd als een veilige bubbel waar ik eigenlijk nooit echt stevige kritiek of weerstand krijg, wat soms kan voelen alsof mijn werk ook niet echt serieus wordt (waar)genomen. Dit keer kreeg ik wel goede constructieve feedback die mij echt prikkelde om mezelf te ontwikkelen. Ik had al aan de docenten gecommuniceerd dat ik mee wilde doen aan ‘t vierkantje en dit leek me een goed leermoment om mijn werk meer uit te diepen.
A: tijdens beeld was er bij mij al aangewakkerd om met sculpturen beelden te werken die je vragen dichterbij te komen en verbanden te leggen tussen wat je zag. Dat testte ik in tussenpresentaties uit hoe mensen daarop reageerden. Ik kreeg mee dat ik scherpe observeringen maak over hoe de ruimte en toeschouwers onderdeel kunnen zijn van mijn werk, maar hoe ik dit nog niet omarm en er vervolgstappen in zet. In de eindexpositie was mijn werk ook een beetje weggemoffeld en gaf ik werk van klasgenoten prioriteit.
‘’Je durft je werk nog weinig ruimte te geven en dat is jammer. In de uitvoering deins je terug voor grotere stappen. Neem meer ruimte in, kom voor jezelf op, je werk verdient dat.’’
Deze opmerking bleef plakken en heb ik bij ‘t vierkantje meegenomen door de ruimte en het idee van waarnemend publiek mee te nemen in mijn beeld, formaat en materiaalkeuze.
R: ik kreeg van ‘t vierkantje de reactie dat ik één van de eerste kandidaten was die echt wat had gemaakt voor de ruimte en hier ook goed over na had gedacht, dit was wat zij wensten en ze waren daar ook erg blij mee.
R: ik heb nog steeds het idee dat ik nog geen ‘‘echte kunstenaar’‘ ben omdat ik in mijn dagelijks leven weinig maak, ik geloof wel dat het aannemen van kansen buiten de academie mij de motivatie biedt om te blijven experimenteren en kritisch te kijken naar wat ik maak. Juist de vrijblijvendheid van het ‘maken voor de hobby óf voor de goede beoordeling’ motiveert mij minder om spannende kunst te maken. Er is nog heel veel ruimte voor mij om te groeien en het enige wat ik moet doen is die ruimte ook gebruiken.
0 notes
Text
Wild Plakken (1980s)
7 notes
·
View notes
Text
𝐅𝐚𝐦𝐨𝐮𝐬 𝐢𝐧 𝐭𝐡𝐞 𝐓𝐢𝐤𝐓𝐨𝐤𝐯𝐞𝐫𝐬𝐞
In de allerlaatste les van mijn vorige lichting klas 4 kwam vorig jaar april het gesprek op TikTok. Collectief besloten ze ter plekke dat ik mij moest aanmelden. Dus werd mijn telefoon overgenomen, het account gemaakt en bestond ik in een nieuw universum, de TikTokverse.
Het totaal ongemak van mijn scoorde mijn leerlingen met mijn persoon zo’n 50.000 views. Dat wil zeggen dat dat filmpje zoveel keer bekeken was, binnen een dag. Voor iemand die al jaren blogt, en blij was met 400 mensen die een bericht hadden gezien, wist ik niet wat mij overkwam.
Ik probeerde het door te zetten, maar in het begin wist ik echt mijzelf geen houding te geven. Met geen flauw idee wat normaal was en wat gewaardeerd zou worden van zo’n TikTok-oudje (leeftijd is daar ook een andere dimensie dan ik gewend was). Dus wat proberen en ik scoorde meer dan ik verwacht had.
Leerlingen waren laaiend. Enthousiast dan dus. Op de gang werd ik zeer regelmatig aangesproken, de leerlingen wisten soms beter hoeveel views, likes en followers ik had, dan ikzelf. Als ik een onbekende klas voor mijn neus had, was ik opeens de TikTokjuf en regelmatig werd er “TikTok Famous” naar mijn hoofd geslingerd. Ook weer zo ongemakkelijk, waardoor ik altijd vroeg: “wanneer ben je dan eigenlijk TikTok famous?”, daar hadden ze meestal geen antwoord op.
Nu kreeg ik de laatste maanden ook steeds vaker reacties van buiten mijn eigen school, buiten mijn eigen dorp en soms zelfs van buiten Nederland, België dus want mijn filmpjes zijn Nederlandstalig. Ben je dan famous? De wetenschapper in mij vond het tijd om de proef op de som te nemen. Dus toen ik vandaag lesbezoeken op een andere school binnen mijn organisatie had staan, nam ik een filmpje op. Een test van de kracht van social media. Zou iemand daar op school mijn filmpje gezien hebben terwijl ik daar op school rond loop?
https://vm.tiktok.com/ZMLNU6d6b/
Met lage verwachtingen liep ik de school in terwijl het filmpje geplaatst werd en ging aan de slag waar ik voor gekomen was. Na een eerste lesbezoek stond ik met een kopje thee, achter een glazen wand de school in de kijken. Schuin onder mij liepen leerlingen richting de trap, eentje druk gebarend naar haar telefoon en daarna naar mij. Liplezend kon ik er van maken: “TikTok”. Het enige wat ik dacht was: dit meen je niet. Ik lachte en knikte. Ze had me herkend.
De uren gingen voorbij en het werd alweer tijd voor mijn laatste les om te bezoeken. Terwijl de leerlingen druk aan het knippen en plakken waren voor een opdracht zag ik wat onrust bij een groepje meiden in de hoek van het praktijklokaal. Mijn docentenzintuig wees mij er op dat ze iets wilde vragen, maar dat ze niet durfden. Ik besloot te helpen en kwam ook in hun hoek van het lokaal staan, “zal ik even hier komen staan?”. De meisjes kijken mij beleefd aan, onderdrukken een giechel, wisselen blikken uit, totdat er eentje wat durft te vragen. “Heeft u TikTok?”. Als ik bevestig, knapt ze bijna uit haar vel. “Zie je wel!”, druk gebarend naar haar vriendinnen. “Ik volg u!”.
Ze had mijn video van die ochtend niet gezien, ze herkende me gewoon van mijn filmpjes van weken geleden. Toen was ik wel even onder de indruk, van het platform, niet van mijzelf. Ik vertelde ze over mijn leerlingen en dat ze mij altijd famous noemen. Wacht maar totdat ik ze dit vertel…! Grappig dat ik zelf op zo’n moment denk aan mijn eigen leerlingen, want nog steeds gaat het mij daar het meeste om. Famous of niet, daar draait mijn werk om, dat is mijn echte universum.
#lvnslssn#docent#leerling#onderwijs#dialoog#gesprek#afbeelding#blog#vlog#famous#TikTok#universum#TikTokverse
2 notes
·
View notes
Text
17/11
Sommige dagen voelen aan als ploeteren. Niet gewoon boven blijven in het wilde water maar vast zitten in drijfzand, elke beweging lijkt me verder te doen verdrinken.
Ik moet me opnieuw uit bed sluieren. Mijn ogen blijven plakken op mijn gsm scherm, de tiktok muziekjes razen voorbij. 15 seconden serotonine, nog eentje denk ik, dat zo’n 67 keer. Ik wil vertrekken om 10u, het is 10u30 en mijn haren nog vettig, mijn kleren nog op de grond. Ik sleur, trek, frustreer me aan mijn eigen geest en eindelijk raakt mijn legen lichaam tot de badkamer. Vandaag voelt beter, ik vraag me af “ben ik angstig?” “Over wat zal ik me allemaal zorgen maken vandaag” alsof ik een routine moet uitstippelen in hoe mijn angst en depressie zal manifesteren vandaag. Ik voorspel het, manifesteer het en stress valt over mij als duizenden kriebel beestjes. Ik denk aan mijn jobs, mijn vriend, mijn auto, mijn ouders, het leven in een bekrompen dorp en twijfel aan elk aspect er te twijfelen valt. Zelfs of ik twijfel, is twijfel.
Ik zie hem graag, elk aspect aan hem lijkt aan mij verbonden. We hebben plezier, we lachen, we kunnen huilen. Zijn krullen zijn zacht, en zijn glimlach oh zo zoet. Hij zorgt voor mij als het nodig is, geeft me liefde en veiligheid die ik nog niet eerder kende. “Horen we wel samen?” “Kan dit wel verder?” “Hou ik mezelf illusies voor?” De laatste dagen, weken lijk ik alles te willen wegduwen. Ook hem. Ook hij die me niets liever wilt sussen, ook hij is TE veel. Is het de vermoeidheid? Geef ik mezelf niet genoeg rust? Of is het onvermijdelijk dat we toch de juiste match niet zijn? Ik ben nooit een held geweest in liefde, dat zal je wel nog duidelijk worden. Ik duw en stoot en een het liefst ver weg. Zorgen, kopzorgen, koprollen, kopstoten en vallen.
2 notes
·
View notes
Photo
Lies Ros—
When visiting the Stedelijk Museum, I discovered print designed by Swip Stolk and Anthon Beeke. And I knew that I wanted to design things like that, for everyone, and not just jewelry for the rich. I wanted my work to contribute to a better world.At the Rietveld, from 1971 to 1976, I met Rob Schöder and Frank Beekers. The three of us became a ‘collective’ in 1977 named Wild Plakken. Wild Plakken had outspoken principles, including: we will not work for advertising, only for groups in the society that aim to realize positive change; and we’ll work even if they don’t have the money to pay for our services. What we for sure didn’t want to do was hide our own philosophies and opinions.
https://www.dutchgraphicroots.nl/?p=3261
6 notes
·
View notes
Last Seen Blogs
vicariouslylivingthroughyou
Reckless and Impulsive
lecstappening
Lestappen
crimsonredfeathers
Reblogs, imagines and stuff
rarch-me
rarch._
appleleef
the colors look better on my computer