Eventually the family moved to the east beach, reclaiming the land first cleared by Johannes and Sara to build their new home: a one-room cabin that eventually grew to a 3-bedroom, 1-bath home outfitted with both running water and electricity.

Nescio en het geschilderde Amsterdam

Nescio en het geschilderde Amsterdam

Er zijn maar vijf dingen die de moeite waard zijn en ik noem ze op in volgorde van belangrijkheid: Amsterdam, het vroege voorjaar, de laatste tien of veertien dagen van augustus, vrouwen en de onbegrijpelijkheid Gods. Het belangrijkste heb ik eerst genoemd. aldus Nescio in Het einde uit 1937 Deze regels staan in een catalogus van kunsthandel Simonis & Buunk uit 2008. Ter illustratie (vreemde term…

View On WordPress

VROUWENPALET: DE STRIJD TUSSEN VRIJEN EN WERKEN

De vrouw als kunstenaar. Dat is tegenwoordig geen bijzonderheid. De vrouwelijke artiest krijgt vandaag de dag even zoveel waardering als de mannelijke kunstenaar. Er is een tijd geweest dat dit anders was. Was ver voor nu de vrouw in de kunst onder meer ter lust en vermaak van de mannen. Kwamen de vrouwelijke vormen sierlijk uit op schilderijen en in beeldhouwwerken, althans naar de maatstaven van de tijd waarin deze kunst wed gemaakt. Na de fin de siècle en met de feministische golf kwam daar verandering in. Maar dat is geen eenvoudige cultuuromslag en verandering van mannelijke mentaliteit geweest. Nog lang bleef de vrouw ondergeschikt aan de man. Mocht zij bijvoorbeeld geen lesnemen aan een kunstacademie, kon alleen kennis opdoen door particuliere cursussen te volgen bij mannelijke kunstenaars aan huis. En mocht ze dan eindelijk naar de academie, dan was het vormen naar naaktmodel uit de boze. De vrouwelijke kunstenaar moest zich maar vermaken met het stilleven, het landschap of het portret. De laatdunkende houding van mannelijke collega’s en kritische recensenten is gelukkig verleden tijd. De goeden niet te na gesproken.

Tijdens de belle époque beleeft de kunst in het algemeen een omslag. Het is de tijd van welvaart, groei en verandering. Er worden nieuwe uitvindingen gedaan en de arbeidsomstandigheden verbeteren. Er worden door kunstenaars op een eigenzinnige manier nieuwe kunstvormen ontwikkeld. Men schopt aan tegen de bestaande gezapigheid, de zakelijke werkelijkheid in de kunst, en verzet zich door te werken naar gevoel. Niet de realistische herkenbaarheid staat voorop, maar de emotionele waarheid. Het abstracte componeren maakt een plek, de werkelijkheid krijgt een andere betekenis. Nog wel wordt door kunstenaars de zichtbaarheid nagestreefd, maar dan gevormd naar eigen inzicht. Niet zoals de omgeving er bijligt waar wij allen getuige van zijn, maar zoals de kunstenaar die omgeving ziet en dat op ons wil overbrengen. Heilige huisjes gaan daarmee omver, het is een soort van moderne beeldenstorm.

De eeuwwisseling is niet alleen voedingsbodem voor tegendraadse stromingen, maar laat ook sociaal en politiek gezien veranderingen groeien en bloeien. Daar is de emancipatie van de vrouw een voorbeeld van. Door de strijd kwam er onder meer passief en actief stemrecht voor de vrouw. Beheerste de man voordien de beurs van de vrouw, langzaamaan kon zij over zichzelf beslissen zonder toestemming te vragen aan hem. Ook in de kunst sijpelde deze onafhankelijkheid binnen. Was de kunst eerst alleen als creatieve vrijetijdsbesteding weggelegd voor de vrouw; met het tekenen en schilderen, het spelen op de piano en het schrijven van korte verhalen zou zij een meer aantrekkelijke huwelijkspartner zijn. Dat de vrouw aangaf de kunst als broodwinning te willen aanhangen bleef lange tijd ongepast.

En had de vrouw zich dan op eigen kracht neergezet als professioneel kunstenaar en liet ze haar werk zien tijdens tentoonstellingen, waren de meeste recensenten daarover niet mild. Werd het werk van de vrouwelijke kunstenaars nauwelijks bekeken en genoemd, want het werk van de mannelijke kunstenaars werd meer belangrijk geacht. Maar moest het dan toch beoordeeld worden, werd het met elkaar vergeleken – er bestond mannelijke en vrouwelijke kunst, in het begin. Het was niet eenvoudig van dat vooroordeel af te komen. Ook nu nog wordt er verschil gemaakt. Worden musea er op gekapitteld dat ze (te) weinig vrouwen in hun tentoonstellingsbeleid zouden verwerken. Net alsof het in de eerste plaats niet gaat om de kwaliteit van het werk.

In het boek “Vrouwenpalet” komen een 24-tal vrouwelijke kunstenaars ter sprake. Zij hebben ieder een bondige biografie, want de ondertitel van de uitgave is “haar kunst, haar verhaal”. Ook worden er vele voorbeelden van kunstwerken gegeven, want het boek is de catalogus bij de tentoonstelling onder dezelfde titel bij Museum Drachten en Museum De Wieger. Eigenlijk zijn deze vrouwen, en enkele andere die niet in het boek worden genoemd, de pleitbezorgers van de werkende vrouw in de kunst. Zij hebben zich opgewerkt tot volwaardige kunstenmakers op eenzelfde peil als hun mannelijke collega’s. Door de tijd dat zij hun passie doorzetten bewoog de kunstwereld mee, zagen de critici de noodzaak van een gelijke beoordeling in.

De vrouwelijke kunstenaars in het boek stonden voor keuzes in het leven. Een groot dilemma was het zich al dan niet verbinden aan een partner. De liefde kon de kunst in de weg staan. Want, kwamen er kinderen, dan was de opvoeding en de huishouding taak van de vrouw. Het bleek een strijd tussen vrijen en werken, omdat men geen twee heren kan dienen. Toch wisten de beschreven kunstenaars daar een modus in te vinden. Trouwden, maar scheiden snel weer. Of hielden het op los-vaste relaties. Of gingen een eigen weg zonder inmenging van een jaloerse man – de vrouw zou maar meer succes hebben in de kunst.

De vrouwen in het boek stammen over het algemeen alle uit een gegoede familie. Van adel, of vader is succesvol als bijvoorbeeld koopman. Daarom kunnen zij kiezen voor het vak van kunstenaar, omdat ze niet al jong mee moeten zorgen voor het spekken van de beurs. In de minder bedeelde families is brood op de plank de eerste levensbehoefte, maar de familie op stand heeft deze zorg minder of helemaal niet. De ouders van de dames stimuleren hun keuze, omdat zij het creatieve en kunstzinnige talent onderkennen. Hoewel de buitenwereld het hen wel moeilijk maakt, geeft het gezin de vrouw toch de ruimte en de vrijheid zich te bekwamen in de beeldende kunst.

“Vrouwenpalet” is een uitgave die recht doet aan de vrouwen die van 1900 tot 1950 leefden voor de kunst. Niet alle komen aan bod, want het blijkt toch een grote groep te zijn die floreerde naast en infiltreerde in het mannenbolwerk dat de kunst lang is gebleven. Het is een fraai vorm gegeven boek dat recht doet aan de zelfbewuste uitingen, het temperament en de onafhankelijkheid van bekrompen vooroordelen. Het boek geeft een podium aan 24 vrouwelijke kunstenaars die de eerste helft van de 20e eeuw kleur gaven met hun aan mannen ‘tegengestelde’ kunst. Deze vooruitstrevende vrouwen laten door hun levenswandel zien dat de kunstwereld niet alleen een zaak van mannen is. De vrouwelijke kijk op de zaken is van wezenlijk belang voor de totale plaat, voor de kunst als geheel. Er bestaat geen mannelijke of vrouwelijke kunst. Het is allemaal kunst. Eigenlijk heb je als kunstenaar sowieso de vrouwelijke intuïtie nodig. Vanuit het gevoel werken, dat is wat kunst moet hebben.

Voor het boek zijn een groot aantal schrijvers in de pen geklommen. Uit het colofon blijkt dat dit alleen maar vrouwen zijn, op die enkele mannelijke schrijver en de vormgever na. De fotografen zijn als man dan wel weer in de meerderheid. Maar, zal het zo zijn dat vrouwen zich het best laten omschrijven door vrouwen. Dat diepere lagen in hun geest enkel door mensen van een gelijk geslacht kunnen worden aangeboord. Het kan zo zijn, feit blijft dat het een bijzonder informatieve uitgave is geworden. Het geeft een voorstelling van de positie van vrouwelijke kunstenaars. Wat waren de (on)mogelijkheden, welke keuzes moesten zij maken en welke wegen hebben zij vrijgemaakt voor generaties na hen. Het boek geeft dat weer en maakt daar beeld van.

VROUWENPALET, haar kunst, haar verhaal, 1900-1950. Diverse auteurs onder coördinatie van Karlijn de Jong. Gezamenlijke uitgave van Museum Dr8888 (Drachten) en Museum De Wieger (Deurne) bij Waanders Uitgevers (Zwolle), 2022.

https://vrouwenpalet.nl/

Jeff Wiegers by Santiago Bisso photography

The Wieger StG-940, a late 80s East German AK pattern rifle in 5.56mm NATO.

Specifically the picture shows an StG-943 carbine, the only version to see use... in the hands of the Stasi no less.

This example turned up in Yemen, of all places.

Wieger StG-940 - Prototype assault rifle developed by East Germany in the 1980s to expand into small arms production, based on licensing agreements between the USSR and GDR in 1981. Ultimately shelved shortly after German reunification in 1990

Jan Wiegers, etching

Jeff Wiegers

Jeff Wieger

“What were his last words? Did he have any final wisdom to share?”

“Oh... Erm, I wish I... I wish I could have understood everything he tried to convey. It was so difficult to piece together, towards the end... I— I read him… his favorite Nietzsche passages, and he— [choked up] He told me to mark a passage, and t— to always think of him...”

[heavy sobs]

☀️🌻Yellow Stack Tag🌻☀️

Thanks for the tag, @godzilla-reads ! This is super late and I'm sorry. Most of my books are still in storage so it was harder than I thought to find yellow books on hand.

Things Fall Apart by Chinua Achebe

Three Bags Full by Leonie Swann

The Unicorn Chronicles (books 1 and 2) by Bruce Coville

American Indian Myths and Legends selected and edited by Richard Erdoes and Alfonso Oritz

African American Folktales selected and edited by Roger D. Abrahams

The Complete Tales of Winnie-the-Pooh by A.A. Milne, illustrated by Ernest Shepard

A Children's Treasury of Mythology illustrated by Margaret Evans Price

The Unicorn Alphabet by Marianna Mayer, illustrated by Michael Hague

The Katurran Odyssey by Terryl Whitlatch and David Michael Wieger

If you see this cross your dash and this sounds like something you want to do, I tag YOU 😉

The Katurran Odyssey promotional art from katurranodyssey.com (2004)

Art by Terryl Whitlatch, Story by David Michael Wieger

(1/2/3)

Jan Wiegers, Dutch impressionist  (1893-1959).

jeff wiegers by @shotbygaston