Tumgik
#walang magawa
whenicarusfall · 1 year
Text
afternoon thing ✨
Tumblr media
9 notes · View notes
solonganak · 2 years
Text
Missing you..and cant do anything about it.
0 notes
wooyoung-a · 2 years
Note
kakabukas ko lang ng tiktok 😞 chenji pa sali sa relasyon
kung kani kanino na naki-relasyon HAHAHAH
0 notes
ligayangdala · 2 years
Text
Tumblr media
📣 DOYOUNG KIM. smut, ceo!au, arranged marriage!au, married!au
✍ written in taglish | ⚠ jealous!doyoung, soft dom!doyoung (tho idk if naachieve namin huehue brainrot kmi xd) unprotected sex, mentions choking, breeding/impregnation kink | 📅 posted on july 30th, 2022 | 🔞 minors, do not interact!
Tumblr media
KIM DOYOUNG WAS NEVER REALLY FOND OF YOU.
bakit? kasi kinasal ka sa kanya dahil sa ‘yun ang gusto ng mga lolo at lola niyo, dahil ‘yun ang napakasunduan nila. hindi pa kayo nabubuhay sa mundo, there has been an agreement that the youngest girl of the lee family will be married to the youngest of the kim family. you felt controlled simula nung kinasal ka kay doyoung dahil bawat kilos mo ay may nagbabantay sa’yo. minsan, nakakasawa rin. bago ka ikasal sa kanya, wild ang buhay mo— party rito, party roon. inom dito, suka doon. pero nagbago ang takbo ng buhay mo nung umuwi ka na may malalang hangover tapos pinaligo ka agad-agad dahil aalis nga raw kayo. hindi naman nila sinabi sa'yo na ang kikitain niyo pala ay ang magiging asawa mo. 
nung nakilala mo si doyoung, alam mong hindi na agad magkatugma ang ugali niyong dalawa. seryoso siya sa buhay, tapos ikaw, happy go lucky na mahilig pang pumarty. as much as you wanted to deny reality and refuse to marry the man, wala ka namang magawa kundi sumunod na lang. kapag hindi ka kasi sumunod, tatanggalin ka sa will and testament ng lolo at lola mo. magkano rin ang ibibigay nilang pera at kung anu-ano pang ari-arian ang ibibigay nila kung sakali ‘no! nakasulat naman sa kontrata na pagkatapos ng ilang taon, ay pwede na kayong maghiwalay ni doyoung. pero mabagal ang oras sa tuwing magkasama kayo, lalo na sa mga inaattendan niyang soiree, charities at iba pa.
ngayon, as an obedient wife, sumama ka sa photoshoot niya para sa isang business magazine cover. doyoung is named as one of the successful men in the country, 30 under 30 and has one of the biggest net worths for his age. hindi naman alam ng publiko na arranged marriage kayo, kaya kailangan mong mag panggap na supportive at loveable wife sa photoshoot. tulad ng pagiging kasal mo kay doyoung, hindi mo rin inaasahan na ang ex boyfriend mo pala ang photographer ng shoot na ito, nalaman mo lang ito nung nagkaharap na kayo.
“where’s my wife?” tanong ni doyoung sa staff na nag-aayos ng damit niya, sinagot naman siya nito na inaayusan ka pa nga raw. “alright, we’ll wait for her” sabi nito at pumwesto sa harap ng kamera dahil sabi ng photographer, pwede naman daw munang mag-solo shot si doyoung. grey na tuxedo ang suot ni doyoung, walang panloob para maipakita sa mundo na kahit busy siya sa trabaho, may oras pa rin siyang mag-gym. kitang kita ang hulma ng abs ni doyoung kaya kahit ‘yung mga staff na nasa set ay nakatingin sa kanya. nawala sa focus si doyoung nung nakita ka niyang naglalakad papunta sa kanya, suot suot ang masikip na satin dress. napalunok si doyoung, madalas ka naman niyang nakikita na masisikip at maiikli ang suot mong dress, pero bakit parang iba ang tama nito ngayon?
“oh my god, johnny?!” gulat mong sabi nung tinawag ka ng photographer, imbis na kay doyoung ka dumiretso, dumiretso ka kay johnny. tila kumulo ang dugo ni doyoung nung makita niyang niyakap ka ni johnny, ang kamay nito ay nasa may lower back mo. “ang tagal nating hindi nagkita, ibig sabihin antagal na rin pala nung nanghingi ka ng closure sakin. kakauwi mo lang galing chicago?”
habang nagkukwentuhan kayo ni johnny, umubo ng peke si doyoung para makuha ang atensyon niyong dalawa. inirapan mo siya at nagpaalam kay johnny, “pasensya na ha, mainitin kasi ulo ng asawa ko” sabi mo kay johnny at naglakad papunta kay doyoung. hindi naman kayo madalas maging touchy ni doyoung sa isa’t isa, pero pagtayo mo sa tabi niya, nagulat ka dahil agad kang hinawakan nito sa bewang at nilapit ka nito sa katawan niya. nagsimula ang photoshoot niyo na magkasama, hindi ka binibitawan ni doyoung at umaakto ito na parang sweet talaga kayong mag-asawa.
nung naglagay ng upuan sa gitna ng set, dapat nakaupo si doyoung at ikaw naman ay nasa gilid niya, pero nagulat ka dahil bigla niyang sinabi na “mukhang mas maganda kung kakandong siya sakin, she’s my wife, after all” ngisi ni doyoung, nakita niya kung paano nagbago ang mukha ng ex mo sa suggestion niya pero dahil ex na nga lang siya, wala naman siyang magawa dahil ito rin ang gusto ng kliyente. kahit nahihiya ka dahil hindi ka naman talaga sanay sa skinship, kumandong ka kay doyoung. ang isang braso mo ay nakapulupot sa balikat niya, ang dibdib mo naman ay may pagkamalapit sa mukha niya. ang kamay ni doyoung ay nasa bewang at hita mo para sa suporta. ilang minuto kayong nakapwesto ng ganun kaya nararamdaman mo na tinitigasan si doyoung— ang lapit ba naman kasi ng suso mo sa mukha niya, sinabi pa ng isang staff na mas mabuti kung isasandal ni doyoung ang pisngi niya dito.
napakagat labi ka nung tanungin si doyoung kung may balak ba kayong mag-anak dahil dalawang taon na kayong kasal, ayaw nga kong hawakan, makipag-procreate pa kaya sakin. isip mo, ngumiti ka lang sa nagiinterview at hinayaan si doyoung na sumagot. “i do want to have kids, but that decision is not mine to make. it’s my wife’s decision kung gusto ba niyang mag-anak kami dahil katawan niya ‘yan. if she wants to have kids with me, then alright. if she doesn’t want to have kids, then it's alright.” sagot nito, satisfied naman ang nagiinterview sa sagot niya kaya nagpatuloy lang kayo sa interview.
it was a long day for the two of you and all you wanted to do was relax at home, drink wine and sleep. nung naglalagay ka ng wine sa wine glass, nagulat ka dahil nasa likod mo pala si doyoung. “the things i’d do to get you out of that dress, y/n” sabi niya, muntik mo pang mabitawan ang bote ng wine. lumapit si doyoung sa’yo, hinigit ka at dinikit sa harap niya. nararamdaman mo ang tigas ng tite niya sa likod mo kaya napainom ka ng wala sa oras. “nararamdaman mo ‘yan? kasalanan mo ‘yan.” bulong niya sa tenga mo.
“doyoung… why are you so touchy all of a sudden?” tanong mo, inikot mo ang sarili mo at hinarap siya, “not that i’m complaining, pero… bakit?”
“you’re my wife, hindi ba kita pwedeng hawakan?” sagot nito, nakawala ka sa harap niya at pumunta sa sala, “because i can stop if you don’t like it, titigilan kita kapag sinabi mong ayaw mo”
it’s not that you didn’t like it, heaven knows how needy you can be sometimes. you imagine your husband choking you and the veins on his hands show up, you imagine him finishing off inside of you. you loved how he held you kanina sa photoshoot, holding you like you were his property and nobody else’s, just his. binaba mo ang wine glass sa center table at hinalikan si doyoung, ngumiti ito habang naglalaban ang mga dila niyo. “tangina,” mura ni doyoung, “‘di ko na matiis, pwede bang dito na lang kita sa sofa tirahin?”
“baka pumasok sila manang—”
“wala akong pake,” sagot niya, “gusto mo bang umakyat sa kwarto ko o dito nalang?”
like doyoung, you were impatient as well. kapag umakyat pa kayo, ilang segundo pa ang mawawala kaya naman tumango ka. agad na hinubad ni doyoung ang damit niya, dali-daling tinanggal ang pantalon. umupo siya sa sofa at tirik na tirik na ang ari niya, nararamdaman mong sobrang basa ka na ngayon kaya hindi ka na nagdalawang isip na hubarin ang suot mong dress. napakagat labi si doyoung dahil umalog ang dede mo nung tinanggal mo ito, kaya pagupo mo sa kandungan niya, binalot agad ng mga kamay niya ang dede mo.
“pretty girl” sabi ni doyoung, his hands were quick enough to move and help you adjust your position. nakahiga ka sa sofa habang nasa taas mo siya, nilinya ni doyoung ang tite niya sa butas mo, dahan-dahang pinapasok ang ulo. nakakapit ka sa bisig ni doyoung, napapangisi ito dahil ulo palang ang naipapasok niya, tumitirik na ang mata mo. “gonna fuck you so good, makakalimutan mo na ‘yang ex mo” humalik si doyoung sa panga mo bago tuluyang ipasok ang tite niya sa loob mo, inungol mo ang pangalan niya kaya naman nagumpisa na bumayo ang balakang niya. “putangina, ang sikip mo… ang sarap”
two years— ganyan na kayo katagal kasal at ni isang beses, walang nangyari sainyo ni doyoung. as a married couple, this is your first time. paano mo nga ba napunan ang mga pangangailangan mo sa dalawang taon? dildo at vibrator. pero ngayong nararanasan mo na ulit ito at hindi na laruan, hindi mo maiwasang hindi umungol ng malakas. doyoung was stretching every part of you, naaabot ng tite niya ang mga lugar na hindi naaabot ng dildo mo gabi-gabi. 
“sarap, misis?” tanong nito, tanging mhm lang ang nasagot mo dahil sinasagad ka ni doyoung, “if i knew you wanted this long ago, edi sana hindi ka nagtitiis sa dildo mo gabi-gabi, ano?” lalong nagkuyom ang puke mo sa tite niya nung naramdaman mo ang daliri niya sa tinggil mo, “who’s fucking you this good, misis? hmm?”
“i-ikaw…”
“‘di kita marinig,” sabi nito, he held your jaw softly, “sino?”
“ikaw, doyoung— fuck, ganyan lang,” ungol mo nung naramdaman mo ang ulo ng tite niya sa sweet spot mo, binitawan niya ang panga mo at binabaan ang sarili niya para dumede, “f-fuck, daddy”
“that's right, baby... ako lang makakatira sa'yo nang ganto”
masyadong clouded ang utak ni doyoung para mapansin na tinawag mo siyang daddy, busy siyang bilugin ang dila niya sa utong mo. binalot mo ang mga binti mo sa bewang ni doyoung dahil nararamdaman mong malapit ka na, hindi mo na rin namalayan na nakakalmot mo na rin pala ang likod nito dahil sa sarap na nararamdaman mo.
“gonna fuck a baby in you, misis…” sabi niya, “gonna fuck you until your belly is round and swollen”
“p-please do…”
“gusto mo ‘yun? gusto mong maging mommy?”
“y-yes, doyoung… fuck…” napayakap ka sa asawa mo ng wala sa oras dahil nilabasan ka, kahit nagsquirt ka na, tuloy pa rin si doyoung sa pag bayo hanggang sa maramdaman mo ang mainit niyang tamod sa loob mo. bumagsak si doyoung sa taas mo, hindi mo na rin kasi binitawan ang pagkakayakap mo sakanya. inalis lang niya ang sarili niya sa’yo nung narinig niya ang boses ng mga kasambahay, dali-daling nagsuot ng boxers at tinakpan ang nanghihina mong katawan gamit ang tuxedo jacket na suot niya kanina. hinayaan ka niyang gamitin ang hita niya bilang unan habang hinahaplos niya ang tyan mo.
“ay hala, ma’am, sir— sorry po!” tili ng isang kasambahay at agad na tinakpan ang sariling mata, “um… pinapatanong po kasi ni manang kung kakain daw po ba kayo ni madam”
“pakidala nalang sa kwarto ko ‘yung dinner naming dalawa, iaakyat ko na siya” sabi ni doyoung, agad namang umalis ang kasambahay.
“bakit sa kwarto mo? welcome na ba ‘ko dun?” nanghihina mong tanong.
“you’re my wife, dapat katabi na kita matulog” sagot nito, “and i really am serious about wanting kids with you, syempre kung gusto mo lang rin.”
sino ka naman para tumanggi sa genes ng isang kim doyoung, di ‘ba?
261 notes · View notes
upismediacenter · 6 days
Text
LITERARY: Rosie
Tumblr media
Trigger Warning! 
(Sensitibo at naglalaman ng karahasan)
Nanginginig ako sa takot. Nakatakip ang kamay sa aking mukha habang nakaupo sa sahig ng aking banyo.
Mayroon akong matalik na kaibigan na nagngangalang Rosie. Siya ay maganda, mabait, at palakaibigang tao. Maraming nagkakagusto sa kanya at sikat siya sa aming paaralan kaya ay hindi ko lubos akalaing mapapansin at kakaibiganin niya ang isang taong iniiwasan ng iba na kagaya ko. Kay tamis ng kanyang ngiti na tila ba kapag ngumiti siya sa iyo, parang nawawala ang mga suliranin mo sa mundo. Siya lang ang tanging nakakaintindi sa akin at hindi ko na kailangan ng iba pang kaibigan. Mawala na ang lahat sa akin wag lang siya. Kaya hindi ko talaga tanggap ang nangyari!
Sariwa pa sa utak ko ang nangyari na tila ba kahapon lang ito. Biyernes nang hapon nang dumiretso ako galing sa eskwela papunta sa bahay ni Rosie. Bibisitahin ko sana siya dahil sinabi niya sa chat na nilalagnat siya kaya hindi siya makakapasok. Parehong OFW ang kanyang magulang at ang kuya niya naman ay kinabukasan pa raw uuwi galing sa trabaho kung kaya’t mag-isa lang siya noon sa kanilang bahay. Lubos akong nag-aalala dahil walang mag-aalaga sa kaniya.
Laking gulat ko nang pagkapasok ko ay tumambad sa akin ang nagkalat na gamit sa paligid. Patay ang lahat ng ilaw maliban sa banyo. Buti na lang at may kaunti pang liwanag na galing sa labas dahil sa sinag ng papalubog na araw. Sa mesa ay may nakita akong dalawang plato na may tira-tirang tsokolateng keyk. Katabi nito ang isang pitsel ng juice na kalahati na lang ang laman. Mayroon ding dalawang basong naiwang may kaunting laman: ang isa ay nasa mesa at ang isa ay basag sa sahig. Nagkalat sa lapag ang bubog ng nabasag na baso, kasama ng naghahalong kahel na likido ng orange juice at pulang likido na parang… dugo!
“Rosie! Rosie! Nasan ka?” sigaw ko puno ng pag-aalala.  Agad ko siyang hinanap hanggang  tumambad sa akin ang kanyang duguang katawan sa sofa. Umaagos ang dugo sa sugat sa kanyang tiyan na galing sa saksak. Umiiyak akong nilapitan at niyakap siya; nabahiran ng dugo ang suot kong itim na t-shirt.
Tinatakpan ng mamasa-masa kong kamay ang kanyang sugat sa pag-asang titigil ang pagdurugo at maisasalba ko pa ang kanyang buhay, ngunit wala itong naitulong at patuloy pa rin ang pag-agos ng dugo. Tuloy-tuloy na umagos ang aking luha at nalasahan ko na ito sa aking bunganga. Pinunasan ko ang aking bibig gamit ang aking kamay, pero sa halip na alat ng luha, tamis ang nalalasahan ko. Tamis na may kahalong asim gaya ng orange juice at tamis na nag-uumapaw sa lasa ng chocolate cake. 
.
Orange juice at chocolate cake? Bakit bigla ko itong nalalasahan?
Sa halip na sagot, isang matinding sakit ng ulo ang itinugon ng utak ko sa mga tanong.
Sinusubukan kong alalahanin ang nangyari bago ang aksidente ngunit wala akong maalala maliban sa mga nangyari noong araw na iyon. 
Kahit anong umpog at pukpok ko sa ulo ko, hindi nagbubukas ang pinto ng mga alaala. Walang lumalabas na mga sagot. maliban sa mga nangyari noong araw na iyon. “WALA KANG KWENTA, WALA KANG KWENTA!” galit na saway ko sa sarili. Gustong-gusto kong makatulong sa imbestigasyon ng mga pulis pero wala akong magawa. Wala akong silbi. Wala man lang akong magawa para sa bestfriend ko. Sabi nila baka raw dahil sobrang traumatic ng nangyari kaya nabablangko ang isip ko. Hindi ko matanggap. Kailangan kong tulungan mabigyan ng katarungan ang bestfriend ko.
Kapag dumadami na ang tanong ko, hudyat na naman ng matinding kirot. Maliban sa pisikal na sakit na nararamdaman ko sa aking ulo dahil sa kakapukpok ko, maya-maya ay nakaramdam ako ng kirot at sakit na tila ba binibiyak ang ulo ko sa loob. Napasigaw ako sa sakit at binaon ang ulo ko sa kama at tinakpan ng unan upang mawala ito. Pagkatapos ng ilang sandali ay nawala rin ito at kinuha ko sa side table ang aking gamot at ininom ito kasama ang tubig.
Nagpasya ako na pumunta muna sa banyo upang maghilamos ng mukha. Paika-ika akong nagtungo doon dahil sa sugat sa paa ko. Pagkatapos maghilamos ay napatingin ako sa basurahan at nagtaka sa aking nakita. Pinulot ko ang aking unipormeng puno ng dugo at nahulog mula doon ang isang kutsilyo. Pinulot ko ang kutsilyo at napagtanto na kutsilyo ito mula sa bahay nina Rosie.
Nanlaki ang mata ko sa napagtanto. Muling sumakit ang ulo ko. “AAAARRGHH!”, napahiyaw na ako sa tindi ng kirot. Napasandal ako sa dingding at dumulas pababa hanggang sa napaupo na ako. 
Unti-unti, napalitan ng hikbi ang sigaw. At ang hikbi ay naging halakhak. Di ko na mapigil ang malakas na pagtawa. Tumutulo ang aking luha habang patuloy sa mayabang na pagtawa ang aking sarili.
"Alam mo ba kung ano talaga ang nangyari?" Hindi ko tiyak kung ako ba ang nagtatanong o tinatanong ng kaharap ko sa malaking salamin ng banyo.
Biyernes nang hapon nang dumiretso ka galing sa eskwela sa bahay ning matalik mong kaibigan na si Rosie upang bisitahin siya dahil sinabi niya sa chat na hindi siya makakapasok sa paaralan dahil siya ay nilalagnat. Ngunit laking gulat mo na lang nang makita kong parang maayos naman ang kaniyang kalagayan at masaya lang siyang kumakain ng keyk at umiinom ng juice na pangiti-ngiti na tila ba kinikilig.
“Rosie, okay ka na ba? Dapat hindi ka muna kumain ng matamis. Puro asukal yan at hindi makakatulong sa kalagayan mo lalo na’t may sakit ka. Gusto mo bilhan muna kita ng soup diyan sa may kanto?”
“Uy kahit wag na.”  tugon niya at ngumiti nang nakakabighani. “Halika muna rito, tara kain muna tayo”,  pag-anyaya niya sa’yo. “Nga pala, alam mo ba, sinagot ko na yung manliligaw kong si Berto”. Kinikilig na sabi niya. “Sa katunayan, siya nga ang may dala nito ng pagbisita niya kahapon. Selebrasyon ng aming pagiging ganap na magkasintahan.”
Nang banggitin niya iyon, biglang nawala ang ngiti sa ’yong mukha. Unti-unti, hindi mo namalayang nandilim na ang paningin mo. Hindi mo alam kung ano ang sumapi sa isipan mo at biglang hawak mo na lang ang kutsilyo. Bahagyang natatawa pa si Rosie sa kakaibang hitsura mo sa pagkatayo niya hawak ang baso ng juice. Hanggang sa hindi mo na napigilan ang iyong kamay, dire-diretso hanggang bumaon sa tiyan niya. Nabitawan niya ang hawak na baso at agad tumakbo ngunit hindi na niya kinaya at napaupo na lamang siya sa sofa.
Hinugot mo ang kutsilyo mula sa kanyang tiyan. 
“Bakit?” tanong niya habang lumuluha. 
“Akin ka lang Rosie. Hindi ko kayang mawala ka,” sambit mo habang namumula ang mata. 
“Hindi ko kayang mawala ka, Rosie! Hindi ko mapapatawad ang gumawa sa ‘yo nito.”
Nakatitig pa rin ako sa harap ng salamin. Nanlilisik sa galit sa nakikita kong repleksyon. Patuloy akong umiiyak habang patuloy rin siya sa pagtawa sa akin. 
5 notes · View notes
tmasckotoko · 21 days
Text
mahina....... Masyado kang mahina.
Sa mahina mong katawan, wala kang matigil. Wala kang ma protektahan.
Di mo naman magawa ang hustisya mo. Lahat imperpekto.
Para matigil mo ang tao, kailangan mong sakalin. Walang awa
3 notes · View notes
panaghoy · 1 year
Text
Ang totoo, hindi naman talaga ito isang mahirap na desisyon. Ilang taon ko naman nang hinahayaan ang sariling magpatianod—magpadala sa hampas ng mga rumaragasang alon—walang pagpupumiglas at hindi alintana kung saan man ako papadparin ng bawat pag-agos.
Sa katunayan, tinanggap ko na sa sariling wala akong taglay na lakas upang umahon mula sa karagatang aking piniling pagkalagyan dahil sa takot akong walang madatnan kapag pinili kong itapak muli ang mga paa sa pampang.
Gayunpaman, hindi ko naman tuluyang sinusukuan ang pagtuklas ng mga panibago pang landas. Marahil bukas makalawa'y magkaroon muli ako ng tapang na muling maglayag. Magagawa ko rin muli marahil na suungin ang mga daluyong na humahadlang sa akin upang sa kawalan na ito ay magawa kong maka-alpas.
Ngunit sa ngayon, habang hindi pa dumarating ang araw na iyon, hahayaan ko muna ang sariling lasapin ang kapanatagang dulot ng paglalakbay na walang direksyong tinatahak.
26 notes · View notes
pag-alpas · 2 years
Text
𝗬𝗢𝗨 𝗦𝗛𝗢𝗨𝗟𝗗𝗡'𝗧 𝗞𝗜𝗦𝗦 𝗠𝗘 𝗟𝗜𝗞𝗘 𝗧𝗛𝗜𝗦
Tumblr media
pairings ‣ park jisung x female reader
genre ‣ fluff, sobrang light angst, suggestive | best friend!jisung
written in taglish | best friends to ?? | making out, that's all | word count : 1,030 | not proofread !!
📨 author's message. this was inspired from “you shouldn't kiss me like this” by toby keith. narinig ko lang siya na pinapatugtog ng lola ko and nagkaroon lang ako ng idea kaya sinulat ko because why not !!
Tumblr media
UNANG week pa lang nang magsimula ang klase, pero tambak agad ang schoolworks niyo. tambakan ba naman kayo ng prof niyo ng sobrang daming activities at projects. parang unang week pa lang ay kailangan mo na agad ng academic break.
alas tres na ng madaling araw at marami ka pang kailangang tapusin. napapaisip ka tuloy kung tama ba tong course na kinuha mo. tama ba tong desisyon ko?! tanong mo sa sarili mo.
“gising pa kaya yon?” tanong mo at saka kinuha ang phone sa kama mo.
hoy, gising ka pa?
message sent!
wala pang ilang minuto ay agad ring tumunog ang cellphone mo. nagulat ka pa nga dahil hindi mo napansing nakakaidlip ka na pala sa table mo.
longganisa seller sent you a message!
tulog na, bakit
napairap ka naman nang mabasa ang reply ni jisung. kahit kailan talaga walang kwenta kausap, isip mo.
kain tayo, tara dito
magkalapit lang kasi ang bahay na tinitirhan niyo ni jisung kaya madalas mo siyang papuntahin sa bahay niyo, minsan naman ay ikaw ang nagpupunta sa kanila para manggulo. hindi na nag reply si jisung para dumeretso na sa inyo. tutal nagugutom rin naman siya.
“nasaan pagkain?” agad na tanong ni jisung pagkapasok na pagkapasok sa kwarto mo.
“luto ka pancit canton.” natawa ka naman dahil ang akala niya ay may pagkain na. sumimangot naman si jisung, “dali na, wag ka na umarte diyan! mag dahan dahan ka lang, tulog na sila mama.”
“tangina, baka mapagkamalan pa kong magnanakaw.” reklamo niya.
“buksan mo yung ilaw sa sala at kusina para maliwanag.” utos mo habang tinutuloy ang paggawa sa activities at projects mo.
“yes, madam.” sarkastikong sabi ni jisung na namakyu pa bago lumabas ng kwarto mo.
bumalik rin agad si jisung sa kwarto mo nang matapos itong magluto sa baba. nagmamadali pa kasi nagugutom na raw siya. kung hindi ka pa pala nag chat ay matutulog nang gutom si jisung.
“bakit ang dami niyo na agad ginagawa? buti pa kami pa-chill chill lang.” pag yayabang sayo ni jisung habang kumakain ng pancit canton niya.
“walang nag tatanong.” pambabara mo naman.
“ah, ganon. kumuha ka ng sarili mong tubig sa baba.” aniya saka kinuha yung isang basong tubig na dala niya pagkatapos niya magluto. akmang iinom na ni jisung yung tubig nang subukan mong agawin sa kamay niya.
“oh, hindi ako may kasalanan niyan.” sabi mo nang matapunan ng tubig si jisung sa damit.
nanonood lang si jisung ng netflix habang nakadapa sa kama mo, samantalang ikaw ay hindi pa rin natatapos sa mga ginagawa mo.
“hindi ka pa ba matutulog? inaantok na ko.” tanong sayo ni jisung at saka humikab.
“hindi ako matutulog, madami pa kong tatapusin.” sagot mo naman.
iniintay mong mag salita si jisung, pero pag lingon mo ay naghihilik na sa kama mo. hindi mo naman maiwasang titigan ang mukha niya dahil sobrang gwapo niya matulog. yes, tama. highschool ka pa lang may gusto ka na sa kaibigan mo, pero ayaw mong umamin kasi syempre ayaw mong masayang ang pinagsamahan niyo. alam ng lahat ng kaibigan niyo na may gusto ka kay jisung at matagal ka na rin sinasabihang umamin, pero hindi mo talaga magawa.
madalas rin kayong mapagkamalang magjowa ng ibang tao. paano ba naman kasi ay parang magjowa kayo umasta. sobrang close niyo tapos palagi kayong magkasama. sinusundo ka pa ni jisung sa room mo. hinahatid ka pauwi. sinasamahan kang mag review sa library. as in palagi talaga kayong magkasama.
tumayo ka sa kinauupuan mo at saka lumapit sa kama. dahan dahan mong tinanggal ang mga buhok na tumatakip sa mukha ni jisung. nagulat ka nang maramdaman ang labi ni jisung sa labi mo. he pecked your lips.
it was just a peck, pero grabe ang epekto sayo.
nagmulat ng mata si jisung. walang nagsalita sa inyo. nag titigan lang kayong dalawa. nanlalaki pa rin ang mata mo dahil sa gulat. you didn't expect that to happen kasi akala mo tulog na talaga siya.
pagkatapos niyong magtitigan nang ilang minuto ay muling inilapit ni jisung ang mukha sayo. nang hindi ka umalma ay nagsimula siyang igalaw ang labi niya sa labi mo. napapikit ka naman dahil sa pakiramdam. nang akmang titigil na sana si jisung dahil hindi ka nag rerespond sa halik niya ay hinila mo ang batok niya para halikan siya.
tumigil kayo nang kapusin na kayo sa hininga. you're staring at each other again. and then you cleared your throat.
“uhm – ano, may gagawin pa ko.” may bahid ng kaba at embarrassment sa boses mo. medyo nanginginig nginig pa.
kinabukasan, mag hapon mong iniiwasan si jisung. iisa lang ang circle of friends niyo kaya hirap na hirap kang gawin yon, pero ginagawa mo pa rin. hindi mo alam ang sasabihin o gagawin kapag nakaharap mo si jisung. sobrang awkward.
pati ang iba niyong kaibigan ay nagtataka dahil hindi kayo magkasama at nag aasaran. alam na nilang may mali sa inyong dalawa, pero dinedeny mo.
“ano ba nangyari sa inyong dalawa? nag away ba kayo o ano?” tanong sayo ni chenle.
umiling ka naman, “wala nga.”
“nako, mag usap kayo ah? sige na, may klase pa ko.” chenle tapped you and jisung's shoulder before leaving the two of you alone.
“hindi ako mag sosorry sa ginawa ko kagabi.” pagbasag ni jisung sa katahimikan. “hindi ako nagsisisi na hinalikan kita, yn.”
ako rin, sabi mo sa isip mo. nahihiya at na a-akwardan ka, pero hindi ka nagsisisi na hinalikan mo siya dahil alam mong ginusto mo yon. kaya mo nga siya hinila pabalik para halikan e.
akmang aalis na si jisung nang hindi sumagot.
“ako rin, jisung.”
hindi ka makatingin nang deretso kay jisung kaya nakatungo ka lang sa hita mo habang pinaglalaruan ang mga daliri mo.
“s-sorry kung iniwasan kita.. hindi ko lang talaga alam ang sasabihin sayo, pero hindi rin ako nagsisisi na.. h-hinalikan kita, jisung.” dagdag mo pa.
naupo si jisung sa tabi at saka hinawakan ang baba mo para tumingin ka sa kaniya. he cupped your face and then he pecked your lips once again. sabay pa kayong napangiti at saka mo siya niyakap.
“bakit mo muna ko tinititigan nung natutulog ako? ang creepy mo.” pang aasar sayo ni jisung.
radio plays at the background.
[ you shouldn't kiss me like this, unless you mean it like that. but if you do, baby, kiss me again. ]
68 notes · View notes
whooolaanmo · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media
walang magawa
Yung madami kaming pasta pag hindi galing sa US sa Italy sa Germany sa Canada at Australia kadalasan pinamimigay na namin at di nanamin maubos o nauumay na kami pag di sopas, macaroni o kaya pasta na iba iba na ang sauce carbonara, pesto, aglio olio, pomodoro etc., so ngayon dahil walang magawa luto daw ng merienda at may mga pasta pa nga edi Spaghetti 🍝🇵🇭 tomato sauce at ketchup haha sarap naman eh namiss ko lasa.
Mar. 20, 2023 02:45 pm
21 notes · View notes
funsize-mermaid · 1 year
Text
Quick question: Nakakagulat ba na nagbabayad ako ng St. Peter’s plan ko ngayon?
HAHAHAHA kasi naman sabe ng mga kaibigan ko bakit daw meron na agad ako nun. Sabe ko, ang handy kaya nun since transferable din naman. Tsaka, we’ll never know ang buhay dibaaaa, pwede yan mawala in a snap, soooo hindi na din hassle sa maiiwan ko (IF EVER). *knock on wood* syempre. Dami ko pa gusto magawa sa life HAHAHA pero walang masama maging ready HAHAHA natawa lang ako sa reaction nung friends ko nung nalaman nilang may ganong plan ako, na ang faces nila saying “BAKEEEET?” HAHAHAHA
14 notes · View notes
erothegreat · 27 days
Text
LILY
Magdamag na hindi makatulog si Lily. Iniisip ang ginawang kantot sa kanya ng amain. Alam niyang rape ang ginawa nito sa kanya pero kapag aalala niya paano siya niyo babuyin ay tela ba naglalawa kaagad ang kanyang puke.
Sa bawat bayo nitong may gigil. Sa bawat baon ng malaking titi. Kahit nanlalaban siya ay alam niyang nagugustuhan niya ang malaki nitong titi.
May kasintahan siya. Si Marlo. Pero walang-walang ang kantot na ginagawa nito sa kanya sa langit na pinatikim ng kanyang amain.
Nag-umpisa ang lahat nang magising na Lily nakatali ang kamay at paa. Iyak siya nang iyak. Pero nang mag-umpisang kainin ng amain ang kanyang puke ay nasarapan siya. Ramdam niya ang bawat hagod ng dila nito. Bagay na hindi magawa ng kasintahan.
Malaki rin ang titi ng amain. Mataba at mahaba. Marami na siyang karanasan sa sex pero first time niyang makantot ng malaking titi. Masarap, at talagang nakakawala sa katinuan. Ang pagpipigil niya sa sarili ay hindi nakayanan at bumigay ang kanyang katawan sa sarap.
At ngayon na ay heto siya. Basang-basa ang puke kapag naiisip paano siya kinatot ng amain. Libog na libog siya. Pinifinger ang sarili habang nilalamas ang suso.
Hindi siya nakatiis. Lumabas siya ng kwarto. Wala ang kanyang mommy dahil night shift. Nasa tapat siya ng pinto ng amain. Kakatok na sana siya nang bumukas ito.
"Bakit?"
"Wala po, napadaan lang." Mabilis siyang tumalikod at iniwan ang amain.
Napangisi naman ang matandang malibog. Alam niyang nagustuhan ng anak-anakan ang ginawa niya kaya alam niyang kaya ito nagtungo sa kanya ay para magpatira.
Tumungo siya sa kusina at kumuha ng gatas. Pinuntahan niya ang kwarto ng anak-anakan. Gustong makasiguro na tama ang hinala.
"A-ano pong ginagawa niyo dito?" Gulat na tanong Lily.
"Gusto ko lang humingi ng tawad sa ginawa ako sayo noong nakaraan. Ito may dala akong gatas para sayo." Alok nito sa kanya.
Nakatingin siya sa baso. Alam niyang maaaring hinaluan ito ng amain ng pampatulog. Pero imbes na matakot ay tela may kung ano sa loob niya ang nanabik.
"Salamat po." Walang alinlangan niya itong ininom. Ubos at walang tinira. Lihim na nagdiwang si Bembol. Alam niyang gustong ng anak-anakan na matira. Hindi man lang ito tumanggi sa alok at walang pag-alinlangan na inubos ang laman. Ngayon niya masusubukan kung tama siya.
"Sige po, matutulog na ako at nakaramdam ako ng antok." Pagkukunwari niya.
"Sige. Tiyak masarap ang tulog mo niyan." May pahiwatig niyang sabi kahit ang totoo ay wala naman siyang nilagay.
Pumasok sa loob si Lily. Hindi niya ni-lock ang pintuan at nakabukakang humiga sa kama. Gusto niyang bigyang-laya ang amain na gawin sa kanya ang nais nito. Sabik na sabik na siya at hindi na halos makapaghintay. Gusto niyang matira na.
Ilang minuto lang ay pinihit ni Bembol ang siradura ng pintuan. Napangiti siya nang mapagtantong hindi na naka-lock. Alam niyang sinadya ito ni Lily kaya pumasok na siya.
Naglaway siya sa nakita. Nakalilis ang damit nito at kita ang bilugang suso, maging ang singit.
"Alam kong gusto mo magpakantot sa akin, Lily." Hinimas niya ang katawan nito at nilaro ang hiyas. Nagulat si Lily dahil hindi siya dinalaw ng antok. Pero hinayaan niya lang amain.
Ramdam niya ang pagkalikot ng amain sa kanyang pekpek. Kinapa ang tinggil at nilaro. Pinilit niyang magtulog-tulogan kahit alam niyang basang basa na ang kanyang pekpek.
Dahan-dahan na pinasok ng amain ang kanyang daliri. Binaon ng husto at mabilis na nilabas pasok.
"Ah." Hindi napigilan ni Lily ang mapaungol sa sarap.
"Ano masarap ba ha o gusto mong tigilan ko na?"
"Tito, wag po kayong tumigil." Ngumiti ng malapad ang amain at tinanggal ang daliri.
"Nagustuhan mo ba ang pagkantot ko sayo Lily?" Tumango siya at sinalubong ang daliri ni Bembol. "Malibog ka pala talaga, Lily."
"Ah!" Napahiyaw siya ng kainin ni Bembol ang kanyang puke. Bawat hagod ng dila nito ay nagbibigay ng kakaibang kiliti sa kanya.
"Tito, shit! Ang sarap!" Hinawakan niya ang ulo ng amain at dinikit pa lalo sa kanyang puke. "Ah!" Nangisay si Lily nang labasan siya.
Ngumiti si Bembol nang tumayo. Hinubad agad ang suot na damit at walang tinira. Pumilantik ang malaki at mataba nitong titi. Na-excite naman si Lily sa nakita. Hindi makapaghintay na kantutan na siya ng amain.
"Buka mo." Sinunod niya ang sinabi ng amain. Tinunok nito ang titi sa kanyang puke at mabilis na pinasok.
"Ah!"
"Putangina! Sabi ko na nga ba ang magugustuhan mo ang kantot ko." At inumpisahan nitong bayuhin ang kanyang puke.
"Ah! Dahan-dahan tito. Ah! Shit?"
"Putang kang babae ka, nalibog ka rin at gusto mo rin itong malaki kong titi. Mana kasa nanay mo. Ang sarap niyong kantutin at babuyin."
"Ah fuck! Ang sarap tito. Ah!" Hindi na alam ang gagawin.
"Putang ina ka Lily. Ang sarap mo. Ang sikip ng puke mo."
"Tito, ibaon niyo pa. Isagad niyo pa. Laliman niyo. Putangina mo ang sarap mong kumantot."
"Hayop ka Lily. Tunay kang malibog. Bababuyin kita at wawasakin."
"Ah! Fuck, tito! Ang laki ng titi mo. Ah!"
Libog na libog si Lily. Ngayon lang siya nakatikim ng ganitong kantot. Kakaiba at napakasarap.
"Tangina masarap ba ha? Masarap ba?"
"Oo tito. Fuck! Ang sarap, ang galing niyong kumantot. Kakaiba kayong kumantot."
"Ibig bang sabihin noong sa akin ka na papakantot? Itong sayo."
"Ah! Putangina mo tito ang sarap. Putangina yang malaki mong titi. Punong-puno ako."
"Tangna mo Lily akin na tong puke mo. Wala ng ibang kakantot dito kung hindi ako lang."
"Tito isagad mo, ganyan nga, ah! Diyan. Diyan banda. Ah ang sarap. Oh oh ah ah. Putangina. Ang sarap. Ang laki!"
"Ganyan nga Lily, ganyan nga. Ang libog mo. Dapat sayo ginagawang puta at araw-araw kinakantot."
"Putahin niyo po ako. Kantutin niyo ko araw-araw."
"Yan, yan ang gusto ko sayo. Ulitin mo, sabihin mo puta na kita."
"Puta niyo na po ako. Tamuran niyo po ako lagi."
"Putangina lalabasan na ako!"
"Ako din. Sasabay ako iputok mo sa loob ko. Buntisin mo ako. Asawahin mo ako. Anakan ng marami. Tito, lapirutin mo tinggil ko."
"Putangina! Ang sarap Lily." At sunod sunod ang pagsirit ng katas nito sa loob niya.
"Salamat po tito. Salamat sa masarap mong kantot."
"Salamat din Lily, sana maulit pa ito."
"Opo, gagawin natin ito lagi." At muli silang naghalikan na dalawa para ikalawang round.
3 notes · View notes
akosichay · 10 months
Text
Bakit ba may mga taong basta lang makagawa ng trabaho nila? tapos pag nag kaproblema hindi nila kayang saluhin. Gaano ba kahirap yung trabaho? hindi ka na nga binabantayan, hinahayaan ka na nga gawin lahat ng gusto mo during working hours bakit hindi mo parin magawa ng tama? mabait na nga ako kase lahat ng mahihirap ako umaako. napaka simple na ng gagawin ang hinahanap Code A pero ang ginawa Code B. anong katangahan yan? okay lang sana kung sa uat ko pa nakita kaso nasa production na nung nakita ko. Hindi ko pa makikita kung walang nag reklamo sakin. Wala din naman sa job description ko na icheck lahat ng gagawin niya, may sarili din naman akong trabaho na mas malala pa sa gagawin nila. hindi naman na din siya bago para icheck ko time to time. The last person na na hired sa team ko pinag resign ko agad in less than 3 months. Idc kung regular ka na, kung bumibingo ka na sa sakin its either mag reresign ka o ipapaterminate kita. Minsan mas gusto ko na lang solohin lahat ng trabaho eh.
9 notes · View notes
kimhortons · 10 months
Text
2nd of July.
i dunno if nalulungkot ba ako or bored lang talaga? burn out ba ako ulit? hindi ba ako comfortable sa life ko ngayon, kahit ang tahimik? or hindi pa lang talaga ako sanay. baka hindi ko pa naa-accept yung circumstances ko ngayon. kahit meron naman akong new friends dito, feeling ko mag isa parin ako. ramdam ko parin na malayo na ako sakanila—sa mga friends ko talaga.
last time nga, nagka short chikahan kami ni Jasmine. sabi ko uwing uwi na ako Manila, gusto ko umuwi para mag walwal lang, wala kasi akong kawalwalan dito. sobrang slow paced ng mga tao dito, basta. though meron naman kami napag kakasunduan ng mga new friends ko dito, iba parin yung mga dating gawi na nagagawa ko with my friends back in Manila. baka hindi talaga ako province girl, though okay naman ako sa peaceful na pamumuhay, feeling ko mas babalik balikan ko parin yung gulo, yung ingay. siguro sa mga moments lang talaga na mag isa ako at walang magawa, naiisip ko talaga yung mga ganitong bagay.
maski yung mga mall dito, sawang sawa na ako kasi yun at yun nalang din. feeling ko sobrang liit ng mundo ko ngayon, tipong halos lahat ng tao dito magkakakilala na. pati mga kundoktor sa modern jeep, malapit ko na makilala e. haha. di pa ako nagsasabi ng babaan, alam na nila haha. sa Macao, di ko pa nasasabi order ko, alam na nila. tapos yung mga kawork ko, puro may common mutual sa mga pinsan at mga kapatid ni J, kako sikat ata apelyido nila dito haha. basta may ganon feeling, na parang lahat ng tao dito magkakakilala na sa sobrang liit ng mundo.
hay sana pag naregular na ako, maka uwi na talaga ako every 2 weeks or kahit once a month. miss na miss ko na ang city life, once in a while parang kailangan ko bumalik talaga. huehue. i need balance in my life, di ko na kaya mag panggap na provicne girl ako. haha.
8 notes · View notes
sunb0rn · 3 months
Text
my math was mathing 🫠 (i hope)
Project 1- 7650 samples
TBE Buffers
7650 samples / approx 12 samples per gel (allowance for standards and controls)
= approx. 638 gels (no re-runs) ang need magawa
638 gels / 40L (computed number of gels na magagawa sa 1L TBE)
=approx 16 bottles of 1L TBE buffer ang need
DNA ladder
638 gels x 4ul ladder per gel
=2552 ul ng ladder in total
may 1000 ul daw ang isang vial so need bumili ng 3 vials
Gel Loading Buffer
7650 samples x 2ul loading buffer each sample =15300ul magagamit para sa lahat
15300ul / 3,000ul per vial
=5.1 vials --- 6 vials
Gel Red stain
**638 gels x 2ul per gel = 1276ul
1276ul / 500ul per vial = 3 vials
Human gDNA
29ul hgDNA makakagawa ng 100 ul na 30ngHgDNA
100ul na 30ng is magagamit sa:
2ul para sa spectro x 6 runs= 12ul for 23 samples
2ul para sa gel for 23 samples
12ul + 2ul = 14ul
14ul x 333 batches of 23 samples= 4662ul
4662ul / 50 ul per vial= 93 vials --- 95 vials
*nasa cp notes ko to
skl. natuwa/natawa lang ako sa ginagawa ko kanina. allergic na ksi ako sa mga sobrang reagents (at supplies) sa lab kaya kinompute ko na per unit.
natatawa din ako kasi habang ginagawa ito naisip kong baket kasi bida bida ako?
i asked my boss kung sino gagawa ng quotation for this project, ako kasi dun sa iba. (di ko na to sinabi sa kanya ah) gusto ko lang din naman maging ready kasi baka bigla nya ipagawa or need na turuan ko gumawa yung assigned sa project na ito since bago sya sa task.
nung una sabi nya no need na gawan ksi siya naman project lead at hindi "customer" (project ng ibang unit labs). pero kinabukasan, sabi gawin ko na daw.
nung binigay nya sa akin ung forecasting na ginawa nya nung Wednesday afternoon parang nahilo lang ako sa numbers; pero natapos ko yung sa laboratory supplies. kahapon nung hinahanap nya, i made an excuse na may uunahin na documents na mas madali kako. hahaha. tas binalikan ko 'to ngayon.
wala lang, extra productive ang feels at satisfied at looking forward na walang tambak ng reagents hanggang matapos itong 2024.
4 notes · View notes
eeunoia · 3 months
Note
hiii ateee!!! how are you???? i missed youuu aaaaa😣 btw kita ko yung mga mean anons lol mga walang magawa sa buhay eh, but i hope you never stop writing!😣🫵 notif mo lang iniintay ko here eh😚🫶🏻
hello bb ko! hayaan nalang. bahala sila. i will always write for you guys, don't worry 🤍 i love you! thank you so much.
2 notes · View notes
binibining-paraluman · 11 months
Text
“The One That Got Away”
Walang araw ang dumaan na hindi ka pumasok sa isipan ko. Kahit anong pilit kong kalimutan ka hindi ko magawa. Naalala ko tuloy yung mga panahon na ipinaramdam mo sa akin kung gaano ako ka importante at kung gaano ako ka espesyal. Inaamin ko. Sobrang sarap sa pakiramdam na mahalin ako ng isang katulad mo. Ikaw yung klase ng tao na tatatak sa puso ko kahit sa kabilang buhay. Sa mga panahong kinukwestyon ko yung worth ko nandyan ka, ang sabi mo “Ikaw yung klase ng babae na masarap magmahal at higit sa lahat masarap mahalin”. Kaya mula noon hindi ko naramdamang may mali sa akin, sa katunayan pa nga mas minahal ko yung sarili ko.
Tatapusin ko ang maikling sulat na ito sa pagsabi ng “Salamat” sapagkat ikaw ang nagbigay kulay sa madilim kong mundo. Kahit minsan sa mga araw na yun, hindi ka nabigong pasayahin ako, sa katunayan nga hanggang ngayon pinapangiti parin ako ng mga ala-alang iniwan mo.
Huwag kang mag-alala, susubukan kong kumbinsihin ang sarili kong kalimutan ka. Pero pasensya na, kasi pakiramdam ko habang buhay parin kitang mamahalin kahit na may iba ka na.
// Inspired by a friend’s story
Written year 2017
 

7 notes · View notes