#vrij me
Text
Dutch post below, apologies loves 💕
zijn er nog andere mensen die overwegen om naar eurosonic noorderslag te gaan overmorgen puur en alleen voor de boys or just me and @funzige-gedachten
#joker out#het lijkt me int algemeen wel een gaaf evenement maar het is niet echt goedkoop#en om nou alleen voor een uurtje joker out naar een heel festival in groningen te gaan ......#maar aan de andere kant joker out ........#anyways voel je vrij om te dmen als je het ook nog overweegt en maybe samen wil#ik kan stevie sws meeslepen door alleen de woorden “bojan zal er zijn” te zeggen dus hmu#mine*
15 notes
·
View notes
Text
Het is Kinderboekenweek! En nu ben ik benieuwd:
Pin me hier niet op vast, maar volgens mij zijn dit ze allemaal
Keesje Kruimel, Hans Dijkhuis
Viermaal J en Janus, Hans Andreus
De blauwe boekanier, Tonke Dragt
Het kleinste sprookjesboek , Annie M. G. Schmidt, Mies Bouhuys, Eleanor Farjeon, Pieter de Zeeuw, Hans Christian Andersen en de Gebroeders Grimm[12]
Arthur en de lettervreter, Henk van Kerkwijk
2 is te veel, Henk Barnard
Ogen op steeltjes, Jan Wartena van Staatsbosbeheer
Het verdwenen plakboek,?Het Schrijverscollectief, bestaanden uit: Jan Riem, Ries Moonen, Arie Rampen, Fetze Pijlman, Hans Dorrestijn, Karel Eykman en Willem Wilmink
Wie je droomt ben je zelf, Paul Biegel
De tram is geel het gras is groen, Gertie Evenhuis
De klepel of de klok, Mies Bouhuys
Spook tussen spoken, Willem Wilmink (1980)
Je eigen tijd, Hans Dorrestijn, Alet Schouten en Willem Wilmink
Retourtje ver weg
Mijnheer van Dale en juffrouw Scholten, Kees Fens
Een tijdje later, Willem Wilmink en Paul Biegel
Houden beren echt van honing?, Midas Dekkers
De zaak Jan Steen, Karel Eykman
Die van hiernaast en van de overkant. Kinderen en boeken in Europa, Marja Baeten en Paul Arnoldussen
Duizend dingen achter deuren, Joke van Leeuwen
Het eiland daarginds, Paul Biegel
Jorrie en Snorrie, Annie M. G. Schmidt
Het wonder van Frieswijck, Thea Beckman
Het raadsel van de Regenboog, Jacques Vriens
Het weer en de tijd, Joke van Leeuwen
Fausto Koppie, Anke de Vries
Bombaaj!, Els Pelgrom
De huiveringwekkende mythe van Perseus, Imme Dros
LYC-DROP, Paul van Loon
Mijn avonturen door V. Swchwrm, Toon Tellegen
Bikkels, Carry Slee
Eiber!, Sjoerd Kuyper (2000)
Ik ben Polleke hoor!, Guus Kuijer
Boris en het woeste water, Rindert Kromhout
Het Zwanenmeer (maar dan anders), Francine Oomen
Swing, Paul Biegel
Wat rijmt er op puree?, Edward van de Vendel
Laika tussen de sterren , Bibi Dumon Tak
Kaloeha Dzong, Lydia Rood
Vlammen, Hans Hagen
De wraak van het spruitje, Jan Paul Schutten
Mees Kees - In de Gloria, Mirjam Oldenhave
Bert en Bart redden de wereld, Tjibbe Veldkamp
Het Akropolis Genootschap & De slag om bladzijde 37, Tosca Menten
Je bent super... Jan!, Harmen van Straaten
Zestig spiegels, Harm de Jonge
Per ongelukt!, Simon van der Geest
Oorlog en vriendschap, Dolf Verroen
Kattensoep, Janneke Schotveld
De eilandenruzie, Jozua Douglas
Haaientanden, Anna Woltz
De diamant van Banjarmasin, Arend van Dam (2020)
Tiril en de Toverdrank, Bette Westera
Waanzinnige boomhut verhalen, Andy Griffiths
Ravi en de Laatste Magie, Sanne Rooseboom
#nederblr#Kinderboekenweek#nederlands#dutch#kinderboekenweekgeschenken fascineren me#ik heb een hele stapel omdat mijn moeder een tijd in een boekhandel heeft gewerkt en ik heb eens geprobeerd ze allemaal te lezen#maar er zitten echt wat slechte tussen#en weinig zijn echt goed want het zijn zulke kleine boekjes#iig vgm heb ik er 19 gelezen en dat is vrij veel gok ik#ergens wil ik een bracket maken voor kinderboekenweekgeschenken maar ik gok dat de meeste mensen er maar zo’n 5 hebben gelezen#ik heb wel meningen#i made an original post#polls#part time booklr
12 notes
·
View notes
Text
Nolan 🤍
#loro per me LA coppia più bella di tutte#gvb anche se volevo stefan lontano da Milano ma visto che rimane.. se gli serve un asilo nido mi deve contattare xxxx#stefan de vrij
8 notes
·
View notes
Text
als deze scriptie eindelijk ingeleverd is zal de stemming echt ya ya yippee van k3 zijn
4 notes
·
View notes
Text
de vrij con il bimbo in braccio 😭🥺 sono in lacrime raga
2 notes
·
View notes
Text
ik heb gratis tickets voor Racoon en MEAU gekregen!
1 note
·
View note
Text
hallo!
ik wil volgend jaar (proberen) alleen maar niet-vertaalde Nederlandstalige boeken te lezen (dus geen boeken vertaald vanuit een andere taal naar Nederlands), en nu ben ik opzoek naar suggesties
dus, als je een favoriet boek hebt of een schrijver waarvan je zegt "die moet je echt gaan lezen", laat het me vooral weten! voel je vrij om op deze post te reageren, reblog het en zet het in de tags of voeg het toe aan de post zelf, of stuur me een ask :)
45 notes
·
View notes
Text
oke stel, je bent in een winkel en je hebt vrij veel gekocht en je bent alles in je tas aan het stoppen. wil je dan dat de kassamedewerker wacht tot je klaar bent voordat die het te betalen bedrag zegt? of maakt het niet uit als die dat doet terwijl je nog bezig bent?
27 notes
·
View notes
Photo
Translation: Sorry, I think I get a little too carried away by my emotions. I keep being afraid that the past will keep repeating itself. Always want to fix everything. I just don’t want to face loss like that again. Can’t stand to watch them disappear. Guess I still feel responsible for all those lives that are not mine. That I’ve been taught to always care about the other first – and thus have forgotten how to see myself. Blind to my own wounds. The fear turns into panic and in the chaos of my emotions I try to win the fight. A war in which I have forgotten what it even means to win.
I lose myself in the past. Keep believing that I have to carry the weight of this world on my shoulders. Want to trust but have never learned how to. Would like to get used to the idea of letting go, of having faith. You’re not mine and I don’t have to save you. And if I could only let myself believe in that. If I could set myself free, let go of the punishments I have imposed on myself. What if I don’t have to be the savior anymore. have never failed - have only ever asked myself to do the impossible. Then maybe now I can forgive myself? Let go of all that has been. Can I look the fear in the eye and give it a place to rest? I don’t want to let myself get carried away anymore. Don’t want to act bigger than I feel. This fear may be mine, but it cannot rule. Past and present always become one, but can I let them co-exist. Can’t be without each other but I should not let them become one anymore.
All I really meant to say is that I’m sorry.
Dutch under the cut:
Sorry, ik denk dat ik me iets te makkelijk laat meeslepen door mijn emoties. Dat ik bang blijf voor een herhaling van alles wat al geweest is. Dat ik te graag wil helpen. Wil voorkomen dat ik weer zal verliezen. Wil niet toekijken hoe de ander verdwijnt. Denk dat ik me nog steeds altijd verantwoordelijk voel voor levens die niet van mij zijn. Dat ik geleerd heb om altijd eerst om de ander te geven - en daardoor vergeet mezelf te zien. Blind ben geworden voor mijn eigen wonden. De angst wordt paniek en in de chaos van mijn emoties probeer ik het gevecht te winnen. Een oorlog waarvan ik vergeten ben wat de betekenis van winst zou moeten zijn. Ik verlies mezelf in vroeger.In de overtuiging dat deze wereld op mijn schouders rust. Ik wil vertrouwen mar heb dit nooit geleerd. Wil graag wennen aan het idee van loslaten, geloven. Jij bent niet van mij en ik hoef jou niet te redden. En als ik dat nou eens waar zou kunnen maken. Als ik mezelf vrij zou kunnen spreken van de straf die ik mezelf opgelegd heb. Als ik de redder niet meer hoef te zijn. Ik heb nooit gefaald - want heb mezelf alleen maar onmogelijke opdrachten gegeven. Mag ik dan nu misschien mezelf vergeven? Loslaten wat al geweest is. Mijn vrees in de ogen kijken en daarna een plekje geven. Ik wil mezelf niet meer laten overnemen. Wil niet groter zijn dan dat ik me voel. De angst mag van mij zijn maar zij mag niet heersen. Vroeger en nu smelten steeds samen tot een geheel. Maar mogen zij langs elkaar bestaan? Kunnen niet zonder elkaar bestaan maar ik mag het geen geheel meer laten worden.
Alles wat ik eigenlijk wil zeggen is dat het me spijt.
81 notes
·
View notes
Note
Jaarijani, kijk aub in je glazen bol en vertel me wanneer Kris meedoet aan jachtseizoen? 💚💚💚💚
😌🙏🔮 mijn glazen bol zegt.... snel... 🙌✨
hehehehe 😈
#de nederlandse “soon”#also ik zal vast een storing hebben in mijn glazen bol want helaas weet ik niet wat dit “jachtseizoen” is#het enige wat ik voor me zie is een wilde jacht maar je zal vast niet de mythe bedoelen#though kris als een spookachtig- elfachtig wesen in een Wilde Jacht jagend op wilde zwijnen#en dan plots komt hij een mens (bojan) tegen die hij moet beschermen van de rest van de jacht??? hmmmmmm#much to think about#anyways voel je vrij om me te educaten over dit jachtseizoen wahahaha
2 notes
·
View notes
Text
Ik ben geen Rutte-fan maar die man heeft wel wat betekend voor de Nederlandse taal, en daarom:
#Dutch politics#nederlands#i made an original post#polls#die eerste was gewoon heel formatief voor mij maar ik ben benieuwd hoeveel Nederlandse tumblr gebruikers mijn referenties daaraan snappen#ik herinner het me wel altijd fout#ik herinner me er altijd nog een man achteraan maar ik heb het fragment opgezocht en blijkbaar niet#ik wil ook wel een poll met andere goeie(/s) uitspraken uit de Nederlandse politiek maken maar ik kon er eigenlijk nog maar 1 bij verzinnen#en die is vrij niche vgm#oh en 2 sexistische#maar als men dat wil of suggesties heeft zeg het me vooral#meest iconisch is trouwens een Anglicanisme maar iconischt ziet er niet uit
14 notes
·
View notes
Text
Le persone ironizzano su Bastoni che ha sempre la febbre… si vede che non avete dei bambini nella vostra vita
#ho la febbre ogni due settimane non scherzo non invento#è normale se si ha un pessimo sistema immunitario#cosa che io e Ale abbiamo#x me si prende la Tachipirina e gioca domani#altrimenti perdiamo tipo 7 a 0 non scherzo#una difesa acerbi de vrij non la auguro a nessuno#o skriniar dovrà lavorare x 3 😭
3 notes
·
View notes
Text
Het licht van de geschiedenis
In de voorstelling 'Elkaars andere', geschreven en gespeeld door Froukje Reitsema en mij, citeer ik op een moment uit 'Revolusi' van David Van Reybrouck. In dat boek schetst hij de geschiedenis van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd, vooral die van na de capitulatie van Japan. Nadat ik heel kort de voorgeschiedenis van onze onvermijdelijke reis naar Nederland schets, zeg ik: ”Elk leven, hoe onopvallend ook, weerkaatst het licht van de geschiedenis.” Daarna zeg ik dat die grote geschiedenis hun in een zucht naar de andere kant van de wereld blies.
Dinsdag speelden we in Marsum, een dorp vlakbij Leeuwarden. Een halve eeuw geleden was ik er voor het laatst. Het publiek bestond uit zo'n zestig vrouwen op leeftijd. Zoals altijd zag ik aan de gezichten hoezeer al die vrouwen werden meegenomen door ons verhaal. Na elke voorstelling ontstaat een gesprek over de inhoud, soms met de zaal, soms met individuele bezoekers. Dan wordt weer duidelijk hoe de grote geschiedenis ook in de kleinste levens wordt weerspiegeld.
Een vrouw komt naar mij toe en vertelt dat haar vader tijdens de Politionele Acties als soldaat naar Indië werd gestuurd. Zijn hele leven zweeg hij over wat hij daar had meegemaakt. De enige met wie hij erover kon praten was haar zoon, die als soldaat in Bosnië vocht. Maar toen Ponke Princen in het nieuws kwam, werd haar vader opeens openlijk woedend. Princen was zo'n beetje de eerste en een van de zeer weinige soldaten die de oorlogsmisdaden van het Nederlandse leger daar aan de kaak stelde. Veteranen hielden hem voor een verrader. Een van de officieren die zulke misdaden beging en daarvoor nooit werd berecht was kapitein Raymond Westerling. Hij gaf leiding aan legereenheden die zich hadden gespecialiseerd in contra-guerilla. Door zijn wrede en meedogenloze optreden stierven duizenden Indonesiërs, soldaten en burgers, meestal met medeweten van de legerleiding en dus de Nederlandse Staat.
De vrouw wees naar buiten en zei: 'In die straat daar woonde Westerling'. En de vrouw naast haar vertelde dat de zoon van Westerling in haar poesiealbum had geschreven. 'Je kunt een kind niet de daden van de vader aanrekenen', zei ik. Begin jaren zestig financierde de Nederlandse staat de zangstudie van Westerling aan het Amsterdams conservatorium, inclusief zijn reiskosten vanuit Marsum en zijn verblijf in Amsterdam! Hoe zwijg-geld omgezet werd in zang-geld. Na zijn debuut in Tosca van Puccini in 1958 schreef Vrij Nederland dat hij met meer succes een mes hanteert dan zijn keel. Het is een tragikomedie van de wrangste soort.
Het licht van de geschiedenis reikt ver. Dat licht kan je verblinden of als maanlicht in de nacht zijn, als vals licht, als een knipperend waarschuwingslicht achter je. Maar soms is het als het neutrale licht van een doodgewone dag dat al wat geweest of gaande is absorbeert. Nu is er het harde licht van oorlogen en dreigende oorlogen, voor ons, voor nu, nog ver genoeg weg.
2 notes
·
View notes
Text
Vandaag is het weer meet dag. Spannend! Ik mag meteen op de weegschaal gaan staan. Er is nu een kilo af in een week, maar in totaal 1,2 kg vet dus dat is goed. Spiermassa en vocht ook goed. Coach Natascha heel tevreden, dus ik ook. Natuurlijk had ik op meer gehoopt, maar te snel is ook niet goed en met elke week 1 kilo eraf kom ik er ook 😉 In totaal ben ik nu 4,3 kg afgevallen. We hebben even geteld over hoeveel maanden ons feest is. Ik denk dat 2: kg kwijt zijn moeilijk wordt maar Natascha zegt ‘we gaan er voor’ en een dikke high five.
Vanochtend gestart met zuivel. Na het wegen meteen door naar mam voor een gesprek met een mevrouw van de gemeente vanwege haar PGB.
Daaarna snel door naar TICA en thuis een gekookt eitje en even later mijn soeppie gegeten. Smaakte prima.
Ik had niet heel veel tijd want om 14.15 moest ik weer bij school staan om Ivy op te halen. Ivy besloot met een vriendinnetje te gaan spelen bij vriendin thuis. Dus toen door om de boodschappen te doen, snel de boodschappen ingeruimd en door naar Aalsmeer om Ryan om 15.15 uur op te halen van schooltje. Ryan is altijd enthousiast als hij me ziet, zo lief!
Ryan gaat lekker op de bank zitten met een zakje chips en oma neemt 50 gr sojaboontjes 😅
Linda komt ook al vroeg aanwaaien. Om 16.30 haal ik Ivy op. Die kwebbelt er ook lekker op los.
Rond 17.15 kwamen Mike en Natas binnenwaaien. Ik ben blij dat ik gisteravond al heb gekookt want al met al toch wel weer een drukke dag zo. Marcel komt pas rond 18 uur thuis, vrij laat voor zijn doen. De spinazieschotel komt op tafel en voor mij 400 gr wokgroenten en een gekookt ei. Cappuccino toe en klaar. We bekijken nog wat vakanties voor ons weekje all inclusive eind juni maar we zijn er nog niet uit. Mike en Natas komen zaterdag onze kant op en dan gaan we beslissen. Om 19.30 gaat het hele spul weer naar huis.
Tussen de bedrijven door ook nog wasjes gedraaid. Ik verzet het wasrek en mijn pink komt er tussen: %^#*+$ dat doet zeer. Resultaat: een grote bloedblaar en een pijnlijke pink.
Nog even wat nieuwe artikelen in de webshop gezet en een bestelling klaargemaakt. Nog even mijn blog bijwerken en dan kan ik nu om 22 uur nog even een uurtje tv kijken.
4 notes
·
View notes
Text
Eerste kerstdag. Ik ben op de tuin, kippen en Dotje de aanlooppoes voeren. Fijn, even buiten en in beweging.
Ik noem mezelf spottend de grinch van kerstmis. Ik heb er niet veel mee. Ik denk dat ik dat wel heb gehad. Vroeger, met het opzetten van de boom, het spelen met de knijpvogels in de boom en de kerststal. De nachtmis in de kerk en daarna warm worstenbrood. Kerststukjes maken met paddenstoelen erin. De ijstaarten met de plastic takjes hulst. Het is nergens mis gegaan. Zo zie ik het niet. Ik viel van mijn geloof af en daarna was kerst meer een verplicht toneelstuk. Ik versier het huis ook maar minimaal. Ik vind ons huis fijn zoals het is.
Misschien ben ik over heel wat jaren ook wel blij als onze liefjes met kerst samen bij ons zijn, met hun lieven en eventueel liefjes maar ergens denk ik dat dat me dan niet boeit. Ik zie ze liever jaarrond met grote regelmaat dan alleen met die dagen. Niet verplichten in ieder geval. Niet dat het samenzijn als een verstoring voelt van elkaars tijd. Ongemakkelijk. Ik hoop dat ze elkaar op blijven zoeken. Niet uit elkaar groeien en elkaar verliezen. Ze zijn maar met z’n tweeën.
Dat heb ik met grote zus. We zijn maar met z’n tweeën en best verschillend. Toch proberen we elkaar jaarrond te zien en te spreken. Gisteravond waren wij met vieren bij grote zus, gourmetten. Het werd een gezellige avond. Straks gaan we naar het kleine moedertje van mijn lief. Ik hoop dat het dan ook gezellig is.
Morgen zijn we vrij. Echt vrij. Niks uur en tijd maar alle tijd. Ik wil nog zoveel doen. Zoals altijd. Het komt er vaak niet van en met een paar verfblikken die op me staan te wachten heel verleidelijk om een te grote klus op te pakken. Ik houd me in. Een vogelkooi verven. Wat studeren. Naar de tuin. En even naar het tuintje van ons thuis. Ze in het licht zetten. Omdat ik met kerst mis. Niet meer, niet minder maar zoals altijd wat ooit was.
Een vriendin van oudste liefje is vandaag jarig. Een kerstkindje. Voor haar is kerst belangrijk en nu helemaal. Misschien de laatste kerst met vieren vieren. Een onzekere zekerheid. Voor mij de reden om van elke dag te genieten. Of het nu wel of geen feestdag is.
Het was vorige week zo’n genietweek. Profielwerkstuk presenteren door oudste liefje, twee werkstukken. Ze deed het super. Jongste liefje mag naar een debatweek, gekozen dankzij een sterke pitch want praten kan ze. Doet ze alsof ze het al jaren doet. Kerstgala van oudste liefje. Prachtig in groene galajurk op hakken. Ik vochtige wangen. Van die momenten die ik op wil zuigen, niet verliezen in de waan van de dag. De tijd gaat soms zo hard dat ik het liefste stop wil roepen om even te staren, te genieten, te laten bezinken.
Les voor volgend jaar of liever gezegd, voor vanaf nu. In het moment stil gaan staan. De wereld om me heen verder laten draaien en links laten liggen. De ruis laten verstommen.
4 notes
·
View notes
Text
Espot - Sant Maurici d'Espot - Martinet
Vrijdag 28 april
Het zonnetje schijnt! Na mijn ontbijt rij ik terug naar beneden, naar het dorpje. Ik parkeer mijn auto en loop naar de shuttle taxi's. Ik had gisteren afgesproken dat ik om 9 uur daar zou zijn. Wanneer ik aankom is het nog 'tranquilo' want we vertrekken pas als het busje vol is, wordt mij verteld. Prima, dan ga ik eerst een cafe con leche drinken bij de lokale bar op de hoek.
Tegen half tien kan ik toch gaan, onderweg bij een camping pikken we nog mensen op vertelt de chauffeur. Het blijkt een jong Nederlands gezin uit Eindhoven te zijn. We raken gelijk gezellig aan de praat. Ger, Yvon en hun drie kinderen Floris, Vilein en Valerie (ik hoop dat ik het goed onthouden heb 😉) gaan net als ik de route rond het meer 'Sant Maurici d'Espot' wandelen. Extra respect voor hun, omdat hun jongste dochter 4 jaar oud is en Yvon zwanger is 🙌🏻.
Bij het startpunt lopen zij de Ratera ronde van west naar oost en ik net andersom. Ook plak ik er nog een stukje aan vast. Ik loop nog door naar de 'Refugi d'Amitges'.
Er is inmiddels wat sluierbewolking, maar toch voel ik het zonnetje toch ook goed branden. Al snel loop ik in mijn t-shirt verder.
Ik start bij het grote meer en het uitzicht is al erg mooi in het ochtendlicht.
Ik word het bos in gestuurd richting 'Cascade Ratera', een mooie waterval maar ik had er misschien iets meer van verwacht...of misschien ben ik al wat verzadigd door alle watervallen die ik in mijn leven heb gezien 😂.
Na de waterval loop ik vooral omhoog en kom ik bij het meer 'Estany de Ratera' uit wat er prachtig bij ligt, zeker wanneer de zon nog even goed doorkomt. Mijn eerste stop, even wat drinken en eten, voor ik weer verder wandel.
Het meer laat ik achter me en ik sla af richting de berghut.
Voor ik daar ben passeer ik wederom een meer 'Estany de les Obagues de Ratera' (meren vervelen daarentegen nooit 😊) ook hier geniet ik weer volop!
Ik ben hier totaal alleen, samen met een eend 🦆 die hier in het meer ronddobbert.
Heerlijk...ook hier even een korte break 😊.
Ik tik de 2440m aan voor ik uiteindelijk uitkom bij de berghut.
Naast de berghut blijkt er nog een groot meer te liggen 'Estany Gran d'Amitges'. Dit meer is nog bijna geheel bevroren. Hier hou ik mijn lunchpauze en blijf hier zeker een half uur rondhangen.
Ik daal weer af naar de Ratera route en wanneer ik net weer op de route ben, kom ik het Nederlandse gezin weer tegen. Tot nu toe heeft de jongste nog alles zelf gelopen en ze vertelt het met veel trots. Ook vertellen ze mij dat er straks nog een lastig stuk komt door sneeuw en water van een kleine waterval. Ik ben benieuwd!
Ik loop verder en heb nog een prachtig uitzicht over het grote meer 'Sant Maurici d'Espot'.
En dan kom ook ik bij de waterval en het stuk sneeuw. Het lukt mij vrij aardig om het stuk te passeren, maar ik heb dan ook wandelstokken. Ook ik zak een keer diep weg in de sneeuw...hoe hebben ze dit gedaan met de kids? Wauw, nogmaals respect!
Uiteindelijk ben ik tegen 15uur weer bij de shuttle standplaats, waar ook de Nederlanders inmiddels aan komen lopen. De jongste, maar ook de andere kinderen hebben alles zelfstandig gewandeld, superknap!
We moeten nog even wachten op de shuttle en kletsen nog wat bij. Wat blijkt...Ger, Yvon en de kinderen komen haast elke zomer naar Zoutelande toe, zo ook komende zomer. Hoe toevallig is dat nu weer?! Wie weet komen we elkaar dan nog tegen deze zomer 😎.
We nemen afscheid en ik reis vandaag weer verder. Ik sla nog wat te drinken in voor ik doorrijd. Ik rij richting een plaatsje vlak voor het dorpje Estana. Morgenochtend kan ik, mits het mooi weer blijft, daar nog een simpele wandeling maken. Onderweg weer prachtige vergezichten!
In La Seu d'Urgell waar ik vorig jaar nog op een camperplaats heb gestaan stop ik voor grote inkopen te doen. Ik blijf er nu niet, maar rij nog een twintig minuten verder tot het dorpje Martinet waar ik vanacht wel blijf staan. Ik kan nog tot half 11 prima buiten zitten zonder jas, overdag was de temperatuur in het dal inmiddels opgelopen tot 27,5 graden...
7 notes
·
View notes
Last Seen Blogs
cambiolavita
CAMBIOVITA
vticons
icons
deepcoraldragon
Deepwater Dragon things
awesomefringey
The important thing is we're all in this together
