v letter with check mark and shield logo concept

[ID: 2 rectangular flags with 7 equally-sized horizontal lines. colors in this order and reflected after the last listed color: black-purple, dark dull purple, dull purple, light purple. in the center of the flags is a light purple circle. inside the circle of the first flag is black-purple text of an uppercase and lowercase letter V. End ID]

flags for Vletteric: a gender related to the letter 'v'. coined here (link)

[ID: a blue line divider with a blue spiral in the middle. End ID]

De nieuwe producten die ik kocht op de KreaDoe 2023

De KreaDoe is ondertussen alweer bijna een week geleden en ik had beloofd mijn nieuwe producten nog met jullie te delen. Dat ga ik in deze blog doen. Per stand vertel ik wat ik er kocht. Bij de een wat meer en de ander wat minder. Continue reading Untitled

View On WordPress

De voor- en zijkant van de Marinierskazerne aan het Oostplein in 1940.

De Marinierskazerne Oostplein was een militaire kazerne van het Nederlandse Korps Mariniers aan het Oostplein. De kazerne werd geopend in 1598 als arsenaal en werd verwoest tijdens het bombardement op 12 mei 1940.

De Marinierskazerne had, voordat hij dienst deed als kazerne, een andere functie. Hoewel het originele gebouw, na een bouwperiode van een jaar, al in 1598 gereed was, diende het lange tijd als arsenaal van het Tuighuis voor de Admiraliteit van de Maeze. In de loop der jaren volgden meerdere uitbreidingen en verbouwingen, en was het gebouw uiteindelijk ernstig toe aan vernieuwing en modernisering. De Italiaanse architect Jan Giudici kreeg de taak om dit te doen en deze renovatie werd in 1783 uitgevoerd.

In 1817 werd Rotterdam de marinestad van Nederland en in 1823 werd het gebouw voor het eerst als kazerne gebruikt. De mariniers vestigden zich in het oude Tuighuis, wat later bekend zou staan als de Marinierskazerne. Dit duurde tot 1850, toen de marinewerf werd opgeheven en de officiële locatie werd verplaatst naar Vlissingen, waarschijnlijk op besluit van Koning Willem I

Na een korte afwezigheid van 19 jaar, werd de Marinierskazerne opnieuw in gebruik genomen nadat in 1868 rellen uitbraken in de stad.[6] Na het De Vletter-oproer, zoals de rellen officieel heten, werden in 1869 de mariniers nu permanent overgeplaatst van Vlissingen naar Rotterdam op besluit van Koning Willem III.

De mariniers verbleven hierna nog tot mei 1940 in de Marinierskazerne. Echter, de kazerne barstte inmiddels uit zijn voegen en dus worden in 1938 de eerste plannen gemaakt voor een nieuwe kazerne bij de Eschpolder aan de rand van de stad. De Van Ghent Kazerne had meer ruimte maar lag op een meer afgelegen locatie dan de kazerne op het Oostplein, die inmiddels ook niet meer aan de benodigde eisen voldeed.[2] Na enige vertraging en twijfel over prijsstijgingen en mogelijke compensatie, wordt uiteindelijk besloten om toch door te gaan met de bouw van de Van Ghent kazerne in 1940. Dit was vlak voor de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog en de Duitse aanval op Nederland in 1940, die grote gevolgen had voor de stad en de kazerne. De Marinierskazerne werd al op 12 mei geraakt door een precisiebombardement van de Luftwaffe, ongeveer rond 11:30 uur. De kazerne vloog als gevolg in brand en werd grotendeels verwoest. Historische voorwerpen met betrekking tot het Korps Mariniers die verzameld waren als collectie sinds 1938, gingen hierbij ook allemaal verloren.[10] Ook andere prominente gebouwen en plekken in de stad werden geraakt door het precisiebombardement: Station Delftsche Poort, het Beursstation en het Maasstation waren een paar plekken die geraakt waren. Ook werden er bommen gegooid op de oude Diergaarde, het Oostplein en Rotterdam-Noord.[8] De commandant van de Marinierskazerne ter tijde van het bombardement was Frederik Lugt.

In vier dagen van harde strijd om de Maasbruggen in te nemen (beter bekend als de Meidagen), hield opperbevelhebber van het Nederlands leger Henri Winkelman stand tegen de troepen van Nazi-Duitsland. Een groot aantal Nederlandse mariniers wist de ongeveer 1000 man Duitse soldaten bij de Willems- en Maasbruggen succesvol terug te dringen naar het Noordereiland. Bij deze slag vielen 112 doden aan Nederlandse zijde. Een ultimatum werd vervolgens op 14 mei naar generaal Pieter Scharroo verstuurd: óf Nederland geeft zich over, óf Rotterdam zal worden gebombardeerd. Ondanks dat de overgave nog werd onderhandeld en er een nieuw ultimatum werd uitgeschreven, bereikte dit nieuws de Luftwaffepiloten niet. Hierdoor stegen ze alsnog op en bombardeerden de stad op 14 mei, met desastreuze verwoestingen en vele branden in de binnenstad tot gevolg.

Nadat de kazerne werd verwoest, besloot de gemeenteraad om, vermoedelijk in 1940, ook de laatste restanten te slopen. Gedurende de oorlog bleef het terrein van de voormalige locatie van de Marinierskazerne leeg. Na vijf jaar werd Nederland in 1945 bevrijdt. Hierdoor konden de werkzaamheden van de Van Ghent kazerne worden hervat en na een jaar kwamen de mariniers terug naar Rotterdam. Op 10 december 1946, om 08:00 uur 's ochtends - op de 281e verjaardag van het Korps Mariniers - werd de Van Ghent kazerne officieel in gebruik genomen. Alle hoop dat de Marinierskazerne aan het Oostplein terug zou kunnen komen, was hiermee van de baan.

Hoewel de Marinierskazerne volledig gesloopt was, werd besloten om een deel van de zijgevel - die zich boven een zijingang aan de kant van de Nieuwehaven bevond - te behouden. Deze werd toegevoegd aan de in/uitgang van Metrostation Oostplein. Ook de plakkat die zich naast het balkon bevond, werd gered van de sloop en staat aan de achterkant van de gevelmuur van de in/uitgang.

Op 5 juli 1963 werd, tegenover de nu niet meer bestaande Marinierskazerne, het Mariniersmonument onthuld door Prins Bernhard. Het beeld is vervaardigd in opdracht van de Stichting Korps Mariniers, gemaakt door Titus Leeser en is bedoeld als dank en eerbetoon voor de mariniers die destijds vochten in de meidagen tegen de Duitsers in Rotterdam. Om het beeld heen is ook een kleine muur gebouwd met gedenkstenen die alle missies van de mariniers - van de Tocht naar Chatham van 1667 tot en met de Nederlandse deelname aan de Afghaanse oorlog sinds 2006 - benoemen. Tevens is er, dichter bij de voormalige ingang van de kazerne, een messing plaquette aangebracht. Ieder jaar wordt hier ook de herdenking gehouden ter ere van de mariniers die vochten en stierven om de vrijheid van Rotterdam te behouden.

In december 2015 werd op het Oostplein nieuwe belijning aangebracht, evenals vier uitvergrote historische foto's, ter ere van het 350-jarig jubileum van het Korps Mariniers. Het initiatief kwam van Jacques Broekhoven die zelf oud-marinier is, met hulp van de gemeente Rotterdam en vervoersbedrijf RET. Hij is van mening dat de band tussen het Korps Mariniers en de stad Rotterdam duidelijker zichtbaar moet zijn voor de bewoners. Het blijkt dat een deel van de gevel bij de metro-ingang die herinnert aan de verloren kazerne, evenals de tegel in de grond, al jarenlang op de verkeerde plek zijn aangelegd. Langs het fietspad dat richting de Oostzeedijk gaat, aan de rand van de drukke rotonde, is een rood-blauwe belijning geplaatst. Deze markering laat zien waar ooit de oostelijke muur van de voormalige gevel van de Marinierskazerne stond. Verder zijn aan de achterkant van de gevel bij de metro-ingang vier verschillende foto's toegevoegd, die herinneren aan het bestaan en de verwoesting van de kazerne in mei 1940.

De Marinierskazerne behoorde tot een van de oudste nog bestaande gebouwen in de stad, en had een voor die tijd deftige en aanzienlijke uitstraling. Het bestond uit drie delen: het originele gebouw stond op de hoek van het Oostplein met huisnummer 14 en de nu niet meer bestaande Nieuwehaven. Het oude en nieuwe deel wordt dan onderbroken door een gebouw waar een tijd lang de Koninklijke Boek- en Steendrukkerij Corn. Immig & Zoon heeft gestaan. Dit komt doordat dit deel van de kazerne was afgebroken voor de bouw van moderne woonhuizen. Hierna gaat het nieuwere gedeelte van de kazerne door vanaf de Nieuwehaven, voordat een ouder stuk op de hoek van de Nieuwehaven rechtsaf slaat en eindigt op het Groenendaal.

Het originele gebouw bestond in totaal uit drie bouwlagen. Het was gemaakt uit bakstenen, had grote raampartijen op de begane grond en eerste etage met kleine raampartijen op de tweede etage, en een triomfante hoofdingang met halfronde boog boven de twee zware deuren. Aan beide zijden van die deur stonden monumentale gevellantaarns. Langs de gehele voorgevel stond een verhoogde stoep die afgesloten was met hardstenen hekpalen, met daartussen zware hangende kettingen. Naast de grote deuren van de kazerne stond aan de linkerkant, achter de kettingen tegen de kazerne aan, een klein houten schildwachthuisje voor de permanente schildwacht die voor de hoofdpoort stond of stijf op-en neer liep. Het pannendak bestond uit een zware, houten kroonlijst met daarboven een gebeeldhouwd wapenschild die een admiraliteitswapen afbeeldde: dit wapen bestond uit twee ankers achter een leeuw met daarboven een kroon. Het wapen zelf werd verder omgeven door vier vlaggen en andere militaire attributen. Dit wapen symboliseert de Admiraliteit van de Maeze. De buitenmuur aan de Nieuwehaven bestond vooral uit stenen muren met een dak. Een deel van de ramen was aan de kant van de boek- en steendrukkerij dichtgemetseld. Aan de andere kant staat een zijingang met daarop wederom een reliëf van het wapen van de Admiraliteit van de Maeze. Ernaast staat een ouder stuk die bedekt is met Barokken details: de deur heeft een kleine balkon met raampartij die rijkelijk zijn bedekt, met erop nogmaals een reliëf met het wapen van de Admiraliteit van de Maeze, een kroon en erop het jaar '1778'. Naast het balkon staat een plakkaat. Tenslotte eindigt de kazerne bij het Groenendaal met een mix van simpelere, smallere raampartijen waarvan sommige halfrond zijn aan de bovenkant, en een kleine poort aan de achterkant.

De binnenkant bestond uit een binnenplein dat je makkelijk vanaf de poorten bij de zij- en achterkant kon bereiken. De binnenmuren bestonden eveneens uit baksteen maar hadden een stuk minder reliëfs en decoraties dan de buitenkant. De voornaamste decoratie bestond uit een klein standbeeld van de Nederlandse leeuw met vermoedelijk het wapen van Nederland, Rotterdam of de Admiraliteit van de Maeze.

Foto komt van @stadsarchief010 en de Informatie komt van wikipedia.

V Letter Tattoo with 2 Hearts 💕 Cont-9886650570 for appointments and free consultation Tattoo Artist - @poornima_artist https://www.instagram.com/mynatattoos Add- Mahadevapura, Bengaluru Inch 499 #vletter #v #vlettertattoo #vletters #V #hertbeattattoo #heart #hearts #hearttattoo #hertz #tattooart #tattoo #modi #boystattoos #boys #boy #minimal #top #trendingtattoo #girlswithtattoos #girls #girl #tattooartwork #armtattoo #arm #armworkout (at Myna Tattoo Studio) https://www.instagram.com/p/CJlnUl2n_2f/?igshid=1a195b71uw1k4

#vletter for @msfoxwoods is full of stars! (at Sunnyhills)

lint_2 #pixelart #abstractart #drawing #drawings #centered #details #pixelsart #pixel_art #pixels #blackandwhite #almostnothing #abstract #pixelartist #_solaris #minimalisme #minimalism #minimalist #minimaliste #minimal #vletter https://www.instagram.com/p/BwKcaTxHtaj/?igshid=kkvtsapiqc5q

-letteric Genders

We all know the drill by now.

Aletteric: A gender related to the letter ‘a’

Bletteric: A gender related to the letter ‘b’

Cletteric: A gender related to the letter ‘c’

Dletteric: A gender related to the letter ‘d’

Eletteric: A gender related to the letter ‘e’

Fletteric: A gender related to the letter ‘f’

Gletteric: A gender related to the letter ‘g’

Hletteric: A gender related to the letter ‘h’

Iletteric: A gender related to the letter ‘i’

Jletteric: A gender related to the letter ‘j’

Kletteric: A gender related to the letter ‘k’

Lletteric: A gender related to the letter ‘l’

Mletteric: A gender related to the letter ‘m’

Nletteric: A gender related to the letter ‘n’

Oletteric: A gender related to the letter ‘o’

Pletteric: A gender related to the letter ‘p’

Qletteric: A gender related to the letter ‘q’

Rletteric: A gender related to the letter ‘r’

Sletteric: A gender related to the letter ‘s’

Tletteric: A gender related to the letter ‘t’

Uletteric: A gender related to the letter ‘u’

Vletteric: A gender related to the letter ‘v’

Wletteric: A gender related to the letter ‘w’

Xletteric: A gender related to the letter ‘x’

Yletteric: A gender related to the letter ‘y’

Zletteric: A gender related to the letter ‘z’

The story of Jacobus Johannes Pieter “Bob” Oud’s (1890-1980) career is a story of praise and condemnation: as member of De Stijl Oud in the 1920s and 1930s was one of the most important Dutch architects, hailed by Philip Johnson in his epoch making International Style exhibition and named in the same breath as Le Corbusier and Mies van der Rohe. But with his design for the Shell headquarters in The Hague he “offended” orthodox modernists because the building featured ornaments and actually was intended by Oud as a break with stringent functionalism. The present book “J.J.P. Oud 1890-1963: Poetic Functionalist - The Complete Works”, edited by Ed Taverne, Cor Wagenaar & Martien de Vletter and published by NAi Publishers in 2001, is the most profound monograph on Oud to date and offers an all-encompassing account of the architect’s life and work: it forges a bridge from his days as Rotterdam’s municipal housing architect until his late works in postwar Netherlands, elucidating the historic circumstances for the flourishing of modern architecture in the Netherlands but of course also featuring Oud’s complete works in photos, drawings and plans. In addition the book also sheds light on the extensive network of Oud who maintained close dialogues with e.g. Dudok and Berlage. This multifocal perspective makes it a highly readable, important book on one of modernism’s tragic figures and initiates a welcome reflection about the dogmatism during modern architecture’s heroic period. Highly recommended!

Letter # 2

Dear Vince,

Hey. I know it's been a minute, but just so you know, it wasn't anything personal or on purpose. I tried calling after it happened, but I just couldn't work up the courage to tell you over the phone, so I'm doing it in a letter. It's more pussy, I know, but it's the best I got. I had a heart attack a few weeks ago. Now before you start breaking down walls, it was a mild one and I'm fine..well after a little surgery to remove some blockage. I was taking steroids for a while, trying to keep up with workouts and everything. This athlete shit's a lot harder for somebody like me to keep up with, compared to guys who have been doing this since they were like 5 and pushed at it by their asshole dads trying to live through their kids or moms looking for their kid to be their meal ticket. But I'm getting that it was still no excuse. I stopped a while ago, but the damage was done to my heart. I got into a..kinda fight with Drew Torres, he hit my chest and that basically caused it. But don't blame him, alright? If it wasn't him, it could have been something pushing down on my chest too hard. It's nobody fault but mine. Hell, if anything, he saved my life, stayed there until the ambulance came and called Vanessa. Lucky stuff. I feel..different since then. I keep to myself, unless Lola wants to hang out (and we'll talk about that situation more when I see you in person again, heh), and I'm just trying to get back to normal. But laying in that hospital bed, I just felt like I could have really died. How do you go back to being normal after that? I swear, I heard mom's voice before I passed out and it was like..calming. Like I wasn't scared to die if I had to. Maybe that's a good thing? I'm not sure... Aunt V was pissed and upset..but I told her how I was feeling and why I did what I did, so she decided if I saw a therapist once a week for a bit, she'd be at ease again. I'm going on Saturday, but man, that all seems like crap to me. I don't need somebody that hasn't seen the shit I've seen poking around in my head. I'll try to fake it, but who knows. Ugh, it sucks. Kinda spooked Jaden some..so I'll try to do less of that for the kid's sake. Anyway, this is getting kinda long so I'll wrap it up. I'll see you soon man, and don't be acting all pussy on me handling me like I'm made of glass or something. I'm still T, man. Always. 

See you soon, your bro:

Tiny

#leatherwrapbracelet #greenstone #letterstone #letterbracelet #vletter #fauxleather #polixenidreams

Een terugblik op de KreaDoe 2023 herfsteditie

Het weekend is voorbij en we kijken terug op een geweldige zaterdag in de Jaarbeurs in Utrecht. De KreaDoe 2023 herfsteditie. We hebben genoten met een grote G en we nemen je graag mee door onze dag. Continue reading Untitled

View On WordPress

De voor- en zijkant van de Marinierskazerne aan het Oostplein 1939-1940

De Marinierskazerne Oostplein was een militaire kazerne van het Nederlandse Korps Mariniers aan het Oostplein. De kazerne werd geopend in 1598 als arsenaal en werd verwoest tijdens het bombardement op 12 mei 1940.

De Marinierskazerne had, voordat hij dienst deed als kazerne, een andere functie. Hoewel het originele gebouw, na een bouwperiode van een jaar, al in 1598 gereed was, diende het lange tijd als arsenaal van het Tuighuis voor de Admiraliteit van de Maeze. In de loop der jaren volgden meerdere uitbreidingen en verbouwingen, en was het gebouw uiteindelijk ernstig toe aan vernieuwing en modernisering. De Italiaanse architect Jan Giudici kreeg de taak om dit te doen en deze renovatie werd in 1783 uitgevoerd.

In 1817 werd Rotterdam de marinestad van Nederland en in 1823 werd het gebouw voor het eerst als kazerne gebruikt. De mariniers vestigden zich in het oude Tuighuis, wat later bekend zou staan als de Marinierskazerne. Dit duurde tot 1850, toen de marinewerf werd opgeheven en de officiële locatie werd verplaatst naar Vlissingen, waarschijnlijk op besluit van Koning Willem I

Na een korte afwezigheid van 19 jaar, werd de Marinierskazerne opnieuw in gebruik genomen nadat in 1868 rellen uitbraken in de stad.[6] Na het De Vletter-oproer, zoals de rellen officieel heten, werden in 1869 de mariniers nu permanent overgeplaatst van Vlissingen naar Rotterdam op besluit van Koning Willem III.

De mariniers verbleven hierna nog tot mei 1940 in de Marinierskazerne. Echter, de kazerne barstte inmiddels uit zijn voegen en dus worden in 1938 de eerste plannen gemaakt voor een nieuwe kazerne bij de Eschpolder aan de rand van de stad. De Van Ghent Kazerne had meer ruimte maar lag op een meer afgelegen locatie dan de kazerne op het Oostplein, die inmiddels ook niet meer aan de benodigde eisen voldeed.[2] Na enige vertraging en twijfel over prijsstijgingen en mogelijke compensatie, wordt uiteindelijk besloten om toch door te gaan met de bouw van de Van Ghent kazerne in 1940. Dit was vlak voor de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog en de Duitse aanval op Nederland in 1940, die grote gevolgen had voor de stad en de kazerne. De Marinierskazerne werd al op 12 mei geraakt door een precisiebombardement van de Luftwaffe, ongeveer rond 11:30 uur. De kazerne vloog als gevolg in brand en werd grotendeels verwoest. Historische voorwerpen met betrekking tot het Korps Mariniers die verzameld waren als collectie sinds 1938, gingen hierbij ook allemaal verloren.[10] Ook andere prominente gebouwen en plekken in de stad werden geraakt door het precisiebombardement: Station Delftsche Poort, het Beursstation en het Maasstation waren een paar plekken die geraakt waren. Ook werden er bommen gegooid op de oude Diergaarde, het Oostplein en Rotterdam-Noord.[8] De commandant van de Marinierskazerne ter tijde van het bombardement was Frederik Lugt.

In vier dagen van harde strijd om de Maasbruggen in te nemen (beter bekend als de Meidagen), hield opperbevelhebber van het Nederlands leger Henri Winkelman stand tegen de troepen van Nazi-Duitsland. Een groot aantal Nederlandse mariniers wist de ongeveer 1000 man Duitse soldaten bij de Willems- en Maasbruggen succesvol terug te dringen naar het Noordereiland. Bij deze slag vielen 112 doden aan Nederlandse zijde. Een ultimatum werd vervolgens op 14 mei naar generaal Pieter Scharroo verstuurd: óf Nederland geeft zich over, óf Rotterdam zal worden gebombardeerd. Ondanks dat de overgave nog werd onderhandeld en er een nieuw ultimatum werd uitgeschreven, bereikte dit nieuws de Luftwaffepiloten niet. Hierdoor stegen ze alsnog op en bombardeerden de stad op 14 mei, met desastreuze verwoestingen en vele branden in de binnenstad tot gevolg.

Nadat de kazerne werd verwoest, besloot de gemeenteraad om, vermoedelijk in 1940, ook de laatste restanten te slopen. Gedurende de oorlog bleef het terrein van de voormalige locatie van de Marinierskazerne leeg. Na vijf jaar werd Nederland in 1945 bevrijdt. Hierdoor konden de werkzaamheden van de Van Ghent kazerne worden hervat en na een jaar kwamen de mariniers terug naar Rotterdam. Op 10 december 1946, om 08:00 uur 's ochtends - op de 281e verjaardag van het Korps Mariniers - werd de Van Ghent kazerne officieel in gebruik genomen. Alle hoop dat de Marinierskazerne aan het Oostplein terug zou kunnen komen, was hiermee van de baan.

Hoewel de Marinierskazerne volledig gesloopt was, werd besloten om een deel van de zijgevel - die zich boven een zijingang aan de kant van de Nieuwehaven bevond - te behouden. Deze werd toegevoegd aan de in/uitgang van Metrostation Oostplein. Ook de plakkat die zich naast het balkon bevond, werd gered van de sloop en staat aan de achterkant van de gevelmuur van de in/uitgang.

Op 5 juli 1963 werd, tegenover de nu niet meer bestaande Marinierskazerne, het Mariniersmonument onthuld door Prins Bernhard. Het beeld is vervaardigd in opdracht van de Stichting Korps Mariniers, gemaakt door Titus Leeser en is bedoeld als dank en eerbetoon voor de mariniers die destijds vochten in de meidagen tegen de Duitsers in Rotterdam. Om het beeld heen is ook een kleine muur gebouwd met gedenkstenen die alle missies van de mariniers - van de Tocht naar Chatham van 1667 tot en met de Nederlandse deelname aan de Afghaanse oorlog sinds 2006 - benoemen. Tevens is er, dichter bij de voormalige ingang van de kazerne, een messing plaquette aangebracht. Ieder jaar wordt hier ook de herdenking gehouden ter ere van de mariniers die vochten en stierven om de vrijheid van Rotterdam te behouden.

In december 2015 werd op het Oostplein nieuwe belijning aangebracht, evenals vier uitvergrote historische foto's, ter ere van het 350-jarig jubileum van het Korps Mariniers. Het initiatief kwam van Jacques Broekhoven die zelf oud-marinier is, met hulp van de gemeente Rotterdam en vervoersbedrijf RET. Hij is van mening dat de band tussen het Korps Mariniers en de stad Rotterdam duidelijker zichtbaar moet zijn voor de bewoners. Het blijkt dat een deel van de gevel bij de metro-ingang die herinnert aan de verloren kazerne, evenals de tegel in de grond, al jarenlang op de verkeerde plek zijn aangelegd. Langs het fietspad dat richting de Oostzeedijk gaat, aan de rand van de drukke rotonde, is een rood-blauwe belijning geplaatst. Deze markering laat zien waar ooit de oostelijke muur van de voormalige gevel van de Marinierskazerne stond. Verder zijn aan de achterkant van de gevel bij de metro-ingang vier verschillende foto's toegevoegd, die herinneren aan het bestaan en de verwoesting van de kazerne in mei 1940.

De Marinierskazerne behoorde tot een van de oudste nog bestaande gebouwen in de stad, en had een voor die tijd deftige en aanzienlijke uitstraling. Het bestond uit drie delen: het originele gebouw stond op de hoek van het Oostplein met huisnummer 14 en de nu niet meer bestaande Nieuwehaven. Het oude en nieuwe deel wordt dan onderbroken door een gebouw waar een tijd lang de Koninklijke Boek- en Steendrukkerij Corn. Immig & Zoon heeft gestaan. Dit komt doordat dit deel van de kazerne was afgebroken voor de bouw van moderne woonhuizen. Hierna gaat het nieuwere gedeelte van de kazerne door vanaf de Nieuwehaven, voordat een ouder stuk op de hoek van de Nieuwehaven rechtsaf slaat en eindigt op het Groenendaal.

Het originele gebouw bestond in totaal uit drie bouwlagen. Het was gemaakt uit bakstenen, had grote raampartijen op de begane grond en eerste etage met kleine raampartijen op de tweede etage, en een triomfante hoofdingang met halfronde boog boven de twee zware deuren. Aan beide zijden van die deur stonden monumentale gevellantaarns. Langs de gehele voorgevel stond een verhoogde stoep die afgesloten was met hardstenen hekpalen, met daartussen zware hangende kettingen. Naast de grote deuren van de kazerne stond aan de linkerkant, achter de kettingen tegen de kazerne aan, een klein houten schildwachthuisje voor de permanente schildwacht die voor de hoofdpoort stond of stijf op-en neer liep. Het pannendak bestond uit een zware, houten kroonlijst met daarboven een gebeeldhouwd wapenschild die een admiraliteitswapen afbeeldde: dit wapen bestond uit twee ankers achter een leeuw met daarboven een kroon. Het wapen zelf werd verder omgeven door vier vlaggen en andere militaire attributen. Dit wapen symboliseert de Admiraliteit van de Maeze. De buitenmuur aan de Nieuwehaven bestond vooral uit stenen muren met een dak. Een deel van de ramen was aan de kant van de boek- en steendrukkerij dichtgemetseld. Aan de andere kant staat een zijingang met daarop wederom een reliëf van het wapen van de Admiraliteit van de Maeze. Ernaast staat een ouder stuk die bedekt is met Barokken details: de deur heeft een kleine balkon met raampartij die rijkelijk zijn bedekt, met erop nogmaals een reliëf met het wapen van de Admiraliteit van de Maeze, een kroon en erop het jaar '1778'. Naast het balkon staat een plakkaat. Tenslotte eindigt de kazerne bij het Groenendaal met een mix van simpelere, smallere raampartijen waarvan sommige halfrond zijn aan de bovenkant, en een kleine poort aan de achterkant.

De binnenkant bestond uit een binnenplein dat je makkelijk vanaf de poorten bij de zij- en achterkant kon bereiken. De binnenmuren bestonden eveneens uit baksteen maar hadden een stuk minder reliëfs en decoraties dan de buitenkant. De voornaamste decoratie bestond uit een klein standbeeld van de Nederlandse leeuw met vermoedelijk het wapen van Nederland, Rotterdam of de Admiraliteit van de Maeze.

Foto komt van @stadsarchief010 en de Informatie komt van wikipedia.

#streetphotography #valentinesday #blackwhitephoto #vletter