fanchlebu.exe crashed today

enjoy the result

based on Dante and Beatrice by Henry Holiday

Drobiazgi Small pictures

Witold Urbanowicz

24×32 cm

2. 30×21 cm

3. 21×25 cm

4. 21×30 cm

5. 19×24 cm

6. 30×21 cm

7. 12×30 cm

8. 30×21 cm

9. 14×28 cm

10. 17×33 cm

11. 23×32 cm

12. 18×36 cm

13. 23×32 cm

14. 23×32 cm

15. 13×15 cm

AŻ TYLE

Kolorami barwię płótno formując kreskę i plamę gdzie nabierają kształtów namacalnych uczuć, jak obraz dający wytchnienie namiastka błogości, jest oknem na świat naszych marzeń i fantazji dotykam wyschniętych farb by zasmakować kolorytu, te wzniesienia i doliny otoczone aurą, siedzę w wygodnym fotelu spoglądając na swoje dzieło w głowie rodzą się pytania czy Miłość ma aż tyle twarzy ?

Wiersz "AŻ TYLE", rysunek tuszem na papierze, rozmiar 19 x 19 cm (Arkadiusz Miodek)

Podciąganie Na Drążku Nachwytem Czy Podchwytem... - LepszyTrener.pl

Zaginamy górny róg mniejszego i właśnie powstały trójkąt doklejamy do większeg, ozdabiamy elementami świątecznymi. Powstały więc pogłoski o odpadkach, urządzeniach technicznych, bezpieczeństwie, bajeczki matematyczne, informatyczne a indywidualne. Wykonaj wodny obrazek. Do jego dzieła będą obecni niezbędne: ręcznik papierowy, flamastry, miseczka z wodą. 4. Wykonaj ćw.2,3,4,5,6 str.102,103,104. Teraz możemy szybko zaprosić dzieci do przygotowania pracy plastycznej, prosząc im, aby wymyśliły, w co zamienią swoją rękę. Artykuły do sprawienia wesołej ośmiornicy każdy z was trzyma w lokalu. Wygrywa zespół, który poda jak najogromniejszą zawartość rymów w podanym czasie. Można przy większej sum dzieci zorganizować zawody, kto skojarzy wyraz najprędzej lub skojarzy jak najistotniejszą liczba wyrazów. Zadaniem grup jest przygotowanie zdań zawierających rymy związane z dziedziną ciała i jedną potrawą, np.: Moje włosy są jak niekończące się sosy. Jedną stronę nakrapiamy tuszem i przykrywamy drugą częścią kartki. Można także wybrać jedną ilustrację stanowiącą podstawę tematyczną kolażu. W wszystkim jego zakątku znajdują się rośliny z czterech stron świata, kiedy i również atrapy budynków przyciągających do korzystania historii, strumyki, potoki i zwierzęta.

20. Konserwacja odzieży. Jak czytać metki? Jak sprawdzić historię pojazdu z zagranicy? Po trzecie wreszcie - o czym się nagminnie zapomina - w judaizmie, w jak żadnej z stojących religii, warstwa kapłańsko-duchowna tj. rabinat jest zarazem warstwą polityczną, przywódczą, samym ucieleśnieniem syntezy władzy religijnej z górą polityczno państwową. W niniejszy ćwicz zdołali skonsolidować aparat władzy przeciwko własnym poddanym i regionalnym rywalom. W taki sposób możliwe jest efektywne zbudowanie efektów treningowych. Celem zajęć plastycznych dla dzieci jest rozwój plastyczny zintegrowany z radością poprzez wykonanie prac innymi technikami: malarstwo, rysunek, rzeźba, grafika, multimedia, fotografia, życia w dziedzinie (instalacje, happening). Z pozostałych dostępnych publikacji i informacje zawartych na kartkach internetowych wybrałam różne ciekawe poglądy na urozmaicenie zajęć świetlicowych. Ciekawe spostrzeżenia jestem przez pryzmat niejedzenia mięsa. Co ciekawe - plasteliną można też kolorować. Rymować możemy jeszcze krótkie zdania, przy czym wpływamy uczniom, iż obejmują one trwań pozbawione sensu. Plamę można przeprowadzić przez umieszczenie na kartce kilku kropel tuszu i rozdmuchanie go przy pomocy słomki w nowe strony.

Wspomniana jakość ma swój wpływ na długotrwałą rzecz i energia urządzeń podłączonych do budów oraz koszty ponoszone przez klienta na energię elektryczną. Przygotowujemy dzieciom skrawki kolorowego papieru i kartkę w innym kolorze. Na dłuższej kartce papieru rozrysujcie kolorowymi mazakami bądź kredkami drzewo genealogiczne rodziny. Zachęcam was, abyście zrobili z papieru koło fortuny, które pozwala wam ustalić, co będziecie tworzyć każdego dnia. Następnie prosimy dzieci, aby pomyślały, co chcą wyczarować z papierowej kartki. Kochane dzieci, pomalujcie kamień, z ogródka lub znaleziony przez rodziców w opcji ze sklepu. Ukazuje ona treści kobiet (w pozycji głównej Nicole Kidman), które zniewolone przez konwenanse, nasze przekonania, wady i kazania nie są zdolne do realizacji naszych marzeń, będąc z powodu niepoznania i samotności. Natomiast pokazałem te trzy trendy: wideo amatorskiego czy paraamatorskiego, co nie znaczy, że bardzo niskiej jakości, oraz tworzone przez jakieś-, dwu-, trzy-, czteroosobowe firmy. Ceny były wykorzystywane za impulsy (co trzy minuty). Wszelkie notatki? Trzy poplątane języki, wymieszane między sobą słowa, których nikt oprócz autora nie stanowił w okresie zrozumieć. Cytaty po niemiecku to wymarzone źródło nauce o działaniu - część z nich w kraju niesie ze sobą mądre przesłanie. Ważne jest więc wypisywanie niepospolitych słów. Należy policzyć, u którego z uczniów pozostało więcej nie skreślonych słów.

Na bazie tego słownictwa uczniowie przygotowywali krzyżówki, rebusy, zagadki i diagramy dla młodszych uczniów. Na bazie rysunku dziecko domalowuje wyobrażone skojarzenia. Każde dziecko otrzymuje stronę z narysowanymi kółkami o średnicy około rozprawka . Możecie razem z dzieckiem powycinać, dorysować buźki, pokolorować i pobawić się tematycznie. Gdy nie możemy pójść z domu, możemy pobawić się w teatr z wydzieranek. Dzieci podają dowolne pomysły - skojarzenia, po czym znajdują sobie pewien z portretów liściowych, który robią w coś ciekawego, dorysowując i pogrubiając potrzebne kształty kredką pastelową. Ludzie coraz częściej dają sobie pytania - co wybieram tak właściwie robić? Zapraszamy dzieci od lat pięciu o innym poziomie umiejętności plastycznych - każdy ma nadzieję odkryć w sobie artystę. Tego tegoż dnia po południu uczniowie napiszą egzamin z polskiego na okresie rozszerzonym. Uczniowie dodają się w pary. 2. Dobierz odpowiednie strony do siebie, by zrobić pary. Następnie zachęcamy, by z ostatnich celów stworzyć jedna, nowa sytuacja, której nie trzyma w rzeczywistości.

Natura I Fizyka Kwantowa

Akwatinta dzieli się od akwaforty tym że trawione są nie linie, lecz płaszczyzny. Nie jest sprawdzone wśród historyków sztuki, komu można przypisać wynalezienie metody monotypii, ekonomiczne istnieje jednak iż pierwszymi formami były miedziane płytki zapożyczone z technologii akwaforty. Na ostatni sam czas dziejów sztuki pięknej przypada również warsztat flamandzkiego twórcy Antoon Sallaert - techniki obu części w terenie monotypii różniły się choć w niektórym etapie. Prezentowane tutaj działania są formą sztuki wiążącą się do najdalszej techniki graficznej.Jest to graficzna technika wklęsła, najstarsza z metod graficznych na metalu.Pierwsze stosowanie datuje się na wczesną połowę XV wieku. Odprysk - technika graficzna licząca na nanoszeniu pędzlem obrazu przy użyciu specjalnego roztworu pokazującego się z atramentu, gumy arabskiej i cukru, następnie matrycę kładzie się werniksem; po zmyciu werniksu czystą wodą cukier wprowadzony w atramencie rozciąga się i atrament odpryskuje odsłaniając metal. W metodzie tej stosowana jest deska,na którą należy nanieść rysunek, a potem przy pomocy specjalistycznych narzędzi wycina się tło, które na odbitce będzie białe.

Na wypolerowanej płycie miedzianej za pomocą specjalnych rylców szykuje się rysunek, a wtedy płytę się szlifuje, podgrzewa i wciera farbę w wyryte linie. Jak jedyna nazwa uważam na miedzianą płytę gromadzi się kolorowy grunt, następnie igłą produkuje się wstępny rysunek. Po usunięciu werniksu w płytę wciera się farbę drukarską, która ukrywa się ale w wytrawionych zagłębieniach. sprawdzian wpływem trawienia matryca przyjmuje farbę drukarską, jednocześnie odpychając ją w polach nie zarysowanych, a to wytrawionych. To właśnie rysunek zwilża się wodą, po czym przenosi się na niego farbę drukarską, którą przyjmują tylko oleofilowe - niewytrawione, zatłuszczone wcześniej kredką lub tuszem - fragmenty. Dominują wśród nich ojce mapy, których cena zależy nie ale z ich urody, a również z tego, na ile dany punkt jest rzadki natomiast w jakim stawanie się zachował. Geometria również podlega regułom prawdopodobieństwa, zasadzie nieoznaczoności Heisenberga, fluktuacjom - tyle tylko, że na co dzień nie stanowimy w zostanie tego stwierdzić, bo nie mamy dość dokładnych instrumentów.

Sposób, w który autor „Reszty jest hałasem” wykonywa ten spór, wskazuje z jakiejś ściany na walkę na pewny sposób stawiania tez przez autora „Dialektyki negatywnej”, jak więcej na zabieg zainteresowania wewnętrznymi przesłankami pisarstwa Adorno. Chromolitografię stawiano przede wszystkim do reprodukowania dzieł malarskich i pod koniec XIX wieku stosowano ją więcej w charakterze drukowania plakatów. Kiedy w XIX w. Powrót monotypów do pomocy to wiek XIX i eksperymenty Edgara Degas, który sięgał do ich sprawienia farbę olejną oraz pastele. Technika wynaleziona w części XIX wieku. Technika wynaleziona w XV wieku. Linoryt - technika graficzna polegająca wycięciu tła obrazu w linoleum ostrym narzędziem, następnie, po powleczeniu farbą części wypukłych, układa się odbitkę. Dzięki temu, niezarysowane partie zostają uodpornione na zatłuszczenie farbą -zatrzymują się, oleofobowe i zarazem pozostają hydrofilne, czyli przyjmujące wodę. Monotypia liczy na pokryciu matrycy, wzorca obranej koncepcji artystycznej, farbą lub tuszem drukarskim. Monotypia współczesna zakłada możliwość uatrakcyjnienia gotowej odbitki z użyciem dociętych na wymiar szablonów czy farb wodnych.

Szkolenie z wykorzystaniem form i technikna odległość oznacza użycie w toku edukacji wszelkich dostępnych środków komunikacji, które nie wymagają osobistego kontaktu ucznia z nauczycielem, a dodatkowo możliwość wykorzystania z tematów edukacyjnych wybranych przez nauczyciela. Przez wygładzenie określonych partii matrycy podejmuje się dobrą formę ryciny. W współczesnym wypadku farba drukarska wypełnia rowki (wklęsłości) wytrawionego lub wyrytego w matrycy rysunku. Wykonanie matrycy tą metodą liczy na pokryciu płyty metalowej kalafonią. Wykonanie miedziorytu nie jest trudne - przynajmniej pod względem technicznym. Największą trudność sprawia samo wykonanie projekcie, bo rytownik jest do dyspozycji tylko cienką, ostro zakończoną kreskę, jaką pragnie przedstawić nie tylko kontury, ale również cieniowanie, co osiąga się tu za pomocą gęstej siatki równoległych i skrzyżowanych ze sobą linii. Dopóki nie powiesz osobie, jak na ostatnie rozumieć, nikt drugi nie że tego zauważyć, tylko ty. Operuje czymś naprawdę trywialnym jak plan i robi go skomplikowanym, bo nie powinno się popełnić błędu. Odbitka zwyczajowo, kiedy zatem w technologiach drukarskich, jest najzgodniejsza przy pierwszym dociśnięciu do papieru, kolejne postrzegane są za reprodukcje złej jakości. Pojedyncza odbitka dzieła sztuki, ze powodu na wygląd jej spowodowania, osiąga zupełnie nowe od schematu czy malunku bezpośredniego, walory jasności oraz strachów i faktury. Odbitka ukazuje się cienką ostro zakończoną kreską.

Akwatinta - technika druku wklęsłego zbliżona do akwaforty. Techniką druku płaskiego - w ostatniej technice odbitkę dostaje się z płyt kamiennych (litograficznych) również z płyt cynkowych (cynkograficznych, offsetowych), na jakich projekt jest niemalże całkowicie płaski. Litografia - technika graficzna zaliczana do druku płaskiego, gdzie rysunek przeznaczony do powielania tworzy się na kamieniu litograficznym, także odbitki zrobione tą techniką. Mezzotinta (wł. mezzotinto-półton) - technika druku wklęsłego nie wymagająca trawienia. Miękki werniks (fr. vernis mou) - technika druku wklęsłego. Jest toż dawna technika wielobarwnego druku litograficznego, w jakiej każdy kolor na różnej odbitce uzyskiwany by z nowej płyty. W starożytnej litografii, rysunek nanosi się zatłuszczającą kredką lub tuszem litograficznym na kamień - gładko wypolerowany lub przetarty ostrym piaskiem, co daje efekt gruboziarnistej faktury na odbitce. Im daleko wypolerowane zostaną odpowiednie fragmenty, tym dadzą jaśniejszy kolor na odbitce - przyjmą mniej farby drukarskiej. Akwaforta (wł. acquaforte - mocna woda) - technika graficzna wklęsła, polega na stworzeniu metalowej sytuacje z obrazem kupionym za pomocą trawienia.

Ciemny pokój oświetlony tylko przez blask księżyca. Ona siedzi w skulona w koncie. Świat ją przytłacza. Czuję że to dla niej za dużo. Uważa, że jest za słaba mimo, że jest zupełnie na odwrót. Myśli samobójcze codziennie zaprzątają jej głowę. Lecz nigdy nie była na tyle słaba żeby chociaż się samookaleczyć. Pozbawiła swoją duszę uczuć. Pozbyła się dobra, złości, współczucia, gniewu i miłości do drugiego człowieka. Z zewnątrz mogło się wydawać, że jest całkowicie obojętna. Nie była. Wybudowała wokół siebie mur. Zawszę trzymała garde w górze. Zakleiła się w swojej skorupie. Wypłukana z uczuć zwiedzała świat w swojej głowie. Inni uważali ją za dziwaczkę, ale ona czuła się dobrze z tym jaka jest. Jak może zamknąć się w swoich myślach. Uwielbiała snuć plany które nigdy nie wyszły na światło dzienne. Cała jej szafa od wewnątrz była pokryta rysunkami. Nie była to szara i smutna sztuka. Było wręcz przeciwnie. Każda kartka pobrudzona tuszem przedstawiła wesołą kobietę w zwiewnej kolorowej sukience i wielkim kapeluszem na głowie. Kobieta tryskała życiem. Rysowała zupełne przeciwieństwo siebie. Ludzie nie akceptowali jej. Mimo, że ona czuła się ze sobą dobrze jej mur zaczynał się burzyć, garda opadać, skorupa pękać. Zaczął dochodzić do niej świat wokół niej. Zrozumiała, że nie może żyć w świecie myśli i fantazji. Ale ona nie umiała inaczej żyć. Zerwała się z kąta pokoju i pobiegła do szafy. Rozdzierała każdy rysunek po kolei. Wyciągnęła małą torbę podróżną i pakowała się na opak. Wybiegła z domu i uciekała. Nie umiała inaczej żyć.

Gosia Bartosik ENTER 2020 rysunek tuszem i atramentem na papierze

Gosia Bartosik SZATAN DZIŚ PUKAŁ DO DRZWI 2020 rysunek sprayem, węglem, kredką, ołówkiem i tuszem na papierze

Ciemny pokój oświetlony tylko przez blask księżyca. Ona siedzi w skulona w koncie. Świat ją przytłacza. Czuję że to dla nie za dużo. Uważa, że jest za słaba mimo, że jest zupełnie na odwrót. Myśli samobójcze codziennie zaprzątają jej głowę. Lecz nigdy nie była na tyle słaba żeby chociaż się samookaleczyć. Pozbawiła swoją duszę uczuć. Pozbyła się dobra, złości, współczucia, gniewu i miłości do drugiego człowieka. Z zewnątrz mogło się wydawać, że jest całkowicie obojętna. Nie była. Wybudowała wokół siebie mur. Zawszę trzymała garde w górze. Zakleiła się w swojej skorupie. Wypłukana z uczuć zwiedzała świat w swojej głowie. Inni uważali ją za dziwaczkę, ale ona czuła się dobrze z tym jaka jest. Jak może zamknąć się w swoich myślach. Uwielbiała snuć plany które nigdy nie wyszły na światło dzienne. Cała jej szafa od wewnątrz była pokryta rysunkami. Nie była to szara i smutna sztuka. Było wręcz przeciwnie. Każda kartka pobrudzona tuszem przedstawiła wesołą kobietę w zwiewnej kolorowej sukience i wielkim kapeluszem na głowie. Kobieta tryskała życiem. Rysowała zupełne przeciwieństwo siebie. Ludzie nie akceptowali jej. Mimo, że ona czuła się ze sobą dobrze jej mur zaczynał się burzyć, garda opadać, skorupa pękać. Zaczął dochodzić do niej świat wokół niej. Zrozumiała, że nie może żyć w świecie myśli i fantazji. Ale ona nie umiała inaczej żyć. Zerwała się z konta pokoju i pobiegła do szafy. Rozdzierała każdy rysunek po kolei. Wyciągnęła mała torbę podróżną i pakowała się na opak. Wybiegła z domu i uciekała. Nie umiała inaczej żyć

Award for Wind in the Willows!

Dear Friends, Great news: my illustrations have been awarded by the 3x3Magazine of Contemporary Illustration contest in NYC! They will be published in their newest catalogue. :D

"The Wind in the Willows" by Kenneth Grahame Publishing House: Beijing Double Spiral Culture & Exchange Ltd Technique: pencil, pen and ink drawing, scanned and added colours via Photoshop.

Wiadomość z ostatniej chwili: Moje prace zostały nagrodzone przez międzynarodowy konkurs 3x3Mag w Nowym Jorku! :D Zostaną opublikowane w ich najnowszym katalogu.

"O czym szumią wierzby" Kenneth Grahame Wydawnictwo Beijing Double Spiral Culture & Exchange Ltd Technika: rysunek piórkiem, ołówkiem oraz tuszem, kolor dodany w programie Photoshop.

The River frontispiece or Let's Go Boating!

Spring Picnic with Mole and Ratty.

Mr. Toad's New Wagon.

Apple Orchard with Two Bunnies.

16. FAT/GRUBY (inktober 2017)

Feel his pain.

26.

Zaśniedziałe lustro na garderobie wciąż pokazywało nie moją twarz w odbiciu więc zakryłam je płaszczem. Dziwnie też było patrzeć na Aleksa, brakowało mi jego seledynowych oczu. Zakupy z ledwością zmieściły nam się do auta, a wnosić musieliśmy na kilka razy ale jesteśmy przygotowani na cały tydzień ukrywania się, jeśli nie uda nam się wymyślić wcześniej jakiegoś planu. Po powrocie zabraliśmy się za porządki i gotowanie, rozmawiając bez przerwy. Opowiedziałam mu wszystko ze szczegółami, całą historię zapoczątkowaną śmiercią Malickiego. Uznał, że potwierdziłam jego przypuszczenia. - Zatem szukamy kobiety i mężczyzny. Myślisz, że to para? - Spytał, szorując wannę.  - Nie wiem, ale z całą pewnością mają jakieś koneksje. Inaczej po co jedno uczyłoby drugie opanowania? - Odpowiedziałam, układając produkty w świeżo umytych szafkach kuchennych. Okazało się nawet, że kuchnia jest błękitna a nie brązowa!  - Mówiłeś, że mnie “wyczułeś.” Co to właściwie znaczy?  - Ciężko to określić. To jakby... rozdygotanie w żołądku. - Jego głos przestał odbijać się echem od ścian wanny więc pewnie przeniósł się do czyszczenia podłogi. Ja za to położyłam wysłużoną patelnię na ogniu kuchenki i zabrałam się za sałatkę.  - Skoro ty mnie wyczułeś, dlaczego zmanipulowałam Piotra? Nie wyczuł mnie? Czy tylko udawał?  - Przez to. - Powiedział cicho przy moim boku. Nie słyszałam, kiedy podszedł. Miał uniesioną dłoń i wskazywał pierścień na środkowym palcu lewej dłoni. Był srebrny, z białym kamyczkiem w środku. - To taki pierścień mocy. Dzięki niemu możemy używać magii. Piotr, jako jeden z Rady Starszych, chciał udowodnić, że najlepsi czarodzieje nie potrzebują pierścieni. Zafiksował się na tym. Gdy go spotkałaś, był bez pierścienia więc bez mocy i bez ochrony. - Przypomniałam sobie, dlaczego go wybrałam. Myślałam, że chowa do kieszeni obrączkę... - A czym jest Rada Starszych? - To rodzaj władzy. Ustanawiają prawa, pilnują porządku a jeśli trzeba, karzą winnych. - Przez dłuższą chwilę stałam zamyślona nad tym, co powiedział. Pomieszczenie szybko wypełnił zapach pieczonego kurczaka. Usiedliśmy do stołu, pogrążeni we własnych myślach. Układałam w głowie długą listę pytań na później.  - Czy w swoim długim życiu, byłaś z kimś związana? - Spytał, ostrożnie dobierając słowa.  - Tak. Gdy umarłam. - Znów nastała cisza.  Razem nakryliśmy do stołu i usiedliśmy w milczeniu.  - Nie pojmuję, jak ktoś mógł zamordować tak cudowną kobietę jak ty... - Pokręcił głową z żalem. - Skąd wiesz, że zostałam zamordowana? - Spytałam podejrzliwie.  - Bo tak powstają demony. - Urwał i starannie przeżuł kęs. - Gdy człowiek ginie gwałtowną i brutalną śmiercią, jego dusza wraca, ale nie jest już taka sama. Tuła się po świecie, szukając oprawców i karmiąc się ich krwią. - Nagle wszystko nabrało sensu.  - To wiele tłumaczy... - Skwitowałam. - Skąd tyle wiesz o... takich jak ja? - Bardzo ciężko jest ci przyjąć, że jesteś demonem, prawda? - Pytanie za sto punktów. - Odkąd stałam się taka, chciałam wiedzieć kim jestem. Przez wiele lat myślałam, że jestem wampirem. No wiesz, krew... Zwiedziłam każdą bibliotekę w kraju, przeczytałam każdą książkę, w której wspomniano o kimś podobnym do mnie ale zawsze coś się nie zgadzało. - Patrzył na mnie z czułością i chyba zrozumieniem. Nagle wstał i podszedł do maleńkiej półki ze starymi książkami. Wyciągnął jedną z nich i podał mi. - Właśnie złamię jedno z praw ale może to ci pomoże. - Książka była z pewnością wiekowa. Na okładce były różne symbole wymalowane ręcznie tuszem. - Gdzieś w połowie jest to, czego szukasz. Szybko odnalazłam właściwą stronę. Był tam rysunek pentagramu i potwora z rogami i ogonem. Słowo “demon” było napisane w wielu językach. Był też dobitny tytuł: “Bogu się kłaniaj a Diabła nie gniewaj.” Nawet nie wiem kiedy Aleks posprzątał po obiedzie i obserwował bacznie jak czytam. Gdy zamknęłam książkę, cierpliwie czekał, aż coś powiem.  - No więc... wygląda na to, że jestem demonem. - Rzuciłam, patrząc gdzieś w dal. - I jak się z tym czujesz? - Spytał nieśmiało. Właśnie się dowiedziałam, że jestem potworem z bajek a mimo to, poczułam dziwny spokój. - Chyba muszę się z tym oswoić. - Odłożyłam książkę na miejsce i usiadłam rozluźniona na kanapie. Do późnej nocy zastanawialiśmy się, co zrobić dalej. Czułam, że tkwimy w martwym punkcie. Słodkie wino kusiło czerwienią w blasku lampki nocnej, na świeżo wyczyszczonym stoliku. Nagle zakiełkował mi w głowie nieśmiało pewien pomysł. - Czy jesteś śmiertelny? -  Moje pytanie wybiło go z jakiegoś zamyślenia.  - Oczywiście. - Odpowiedział i upił łyk wina. - Czarodzieje żyją dłużej niż zwykli ludzie ale w końcu umierają. Potrafimy się doskonale bronić przed wszystkimi zagrożeniami ale nie poradzimy nic na starość. - Wzruszył ramionami i uśmiechnął się uroczo.  - Przed czym dokładnie możesz się bronić?  - No cóż, chyba przed wszystkim. Dam radę oddychać pod wodą, nie straszny mi ogień i potrafię się uleczyć, jak już widziałaś. Nie żebym się przechwalał. - Rzucił z udawaną pokorą. - Oczywiście, o ile nie muszę obawiać się zdemaskowania w małej knajpce w środku miasta.  - Na dodatek masz teraz u boku nieśmiertelnego demona. Nie żebym się przechwalała. - Odpowiedziałam z przekąsem.  - Racja. - Uniósł kieliszek i lekko stuknął nim w mój.  Pomysł kiełkował coraz szybciej aż przybrał przyzwoity rozmiar. Układałam go w głowie a Aleks cierpliwie czekał aż go z siebie wyrzucę.  - Musimy dać się znów napaść. - Poinformowałam go. - Że co? - Zarechotał. Odłożyłam kieliszek na stół i usiadłam wyprostowana.  - Gdy wrócimy, pewnie znów nas znajdą, prawda? - Patrzył na mnie z niepokojem.  - Tak...  - W tej restauracji wykorzystali element zaskoczenia. Oboje nie chcieliśmy się ujawnić. Teraz nie mają przewagi. - W jednej chwili na jego twarzy widziałam kilka emocji ale opanował je.  - Nadal nic nie rozumiem.  - Zastawimy pułapkę! To my ich złapiemy i wyciągniemy z nich, kto ich nasłał! - Jego oczy otworzyły się szeroko i opadł na oparcie kanapy.  - Genialne... - Powiedział w końcu po długiej ciszy. - To naprawdę jest genialne! Że też sam na to nie wpadłem. - Tym razem ja sięgnęłam po kieliszek, stukając triumfalnie w jego.  - Co jeśli zrobią ci krzywdę? - Spochmurniał nagle. Wywróciłam oczami i popatrzyłam na niego z politowaniem.  - W książce było napisane, że żadna broń śmiertelników nie jest w stanie zranić demona. Nie musisz się o mnie martwić. - Spojrzałam na niego z uśmiechem i tym chyba przekonałam. Niemal do świtu ustalaliśmy szczegóły planu kończąc butelkę wina. Nareszcie zasnęłam spokojnie.  Cieszyłam się, że nie muszę już niczego udawać. A co ważniejsze, pierwszy raz w życiu czułam się dobrze z tym, kim jestem. 

Rysunek tuszem "Stare drzewo" (Maria Teresa von Orgeich)

Jerzy Duda-Gracz,

Rysunek tuszem/ Ink drawing, 1981.

Ten szkic narysowałam z 7 lat temu. Teraz widzę ile rzeczy mogłabym tu poprawić, choć muszę przyznać, że klimat tego rysunku mi się podoba. Kuleje anatomia, a wybór papieru był pomyłką. Bo jak mogłam wybrać cienki papier rysunkowy do malowania na nim tuszem. Co ja sobie wtedy myślałam 😂 #portretkobiety #watercolorpainting #portraitartist #figurativeart #fashionillustrationoftheday #watercolorpainting #polskaartystka #akwarele #inkart #portraitart #portretnazamówienie #ilustracja #ilustracjapolska #dailyartistiq #szkic #cicholazart #rysunekołówkiem #portraitchallenge #sketchdaily #portretynazamowienie #rysunek #inkdrawings #rysujebolubie https://www.instagram.com/p/CbZlZzxsUoj/?utm_medium=tumblr

Portrait of a woman, Joanna Burda

Rysunek ołówkiem z podmalowaniem tuszem . Studium portretu kobiecego na kartonie.

https://www.saatchiart.com/art/Drawing-Portrait-of-a-woman/761845/3116820/view