Patricia Lasoen Dicht de Dag

bron beeld: msn.com Bijna dertig Jij beweert van niet / maar toch zijn die kleine rode adertjes / definitief geworden op mijn been / – jaarringen na het derde lot – / en ook de groefjes in mijn buik, / als ik er wat zonnencrème op wrijf / denk ik wel eens terug aan mijn benen / en mijn buik van toen en / aan mijn klein overbodig behaatje / dat er toen eigenlijk alleen maar was / om door jou…

View On WordPress

April 23, 2023

Les relations Franco marocaines sont froides.

Deux journalistes français ont été arrêtés au Maroc et expulsés du territoire

Deux journalistes français ont été arrêtés au Maroc et expulsés du territoire. Les journalistes expulsés, étaient sur le territoire pour enquêter sur le roi Mohamed IV. Parmi les journalistes, Quentin Müller, le rédacteur en chef adjoint du service international de la revue Marianne.  Lui a est arrêté dans son hôtel à Casablanca où il séjournait. Il est joint par sa collègue la photographe…

View On WordPress

Om mee te nemen, Lucas Rijneveld (2023)

Als ik het jaar over mocht doen als het herschrijven van een dichtregel en ik hier en daar wat wonderen mocht markeren, de onzin en het cliché doorhalen, dan zou ik allereerst het woord Oorlogslust ongedaan maken. Ik zou de lucht blauw schrijven, maar niet zo blauw dat men denkt dat ik iemand ben met een onbewolkt leven. Natuurlijk zou ik ook de angsten aan het einde van de dag wegstrepen, of laat ik eens kwistig zijn nu het kan: ik zou iedereen voor valvrees behoeden. Alleen het woord Tuimelen kan ik niet weghalen, volgens mijn redacteur ben ik een tuimelaar van de eerste orde, en stort de tekst in zodra ik te veel mijn natuur ga opschonen, maar die klap, ja, daar is wel wat aan te doen. Misschien herschrijf ik de grond richting matraszacht. Ik zou ook wat meer Klimaathoop toevoegen, niet om te jennen maar uit nood, de wereld is namelijk ook ooit uit nood geschapen, omdat God een vriend zocht en daarin doorsloeg, en vervolgens kwam de mens, en nu, nu heeft de wereld ons nodig. Daarbij zou ik - als ik dan toch zo bovenwonderlijk bezig ben - ook alle onvrede met mezelf als ooievaarsbek uit de grond van het gedicht rukken, ik zou zo lekker bezig zijn dat ik op een dag al het zeer composteer. En dat ik dan op een keer een bloem zie die wat gekromd maar ook fier mijn verdriet in zijn bladeren wiegt, de tuin een plek is vol heelmeesters. Toch zou ik sommige woorden van het afgelopen jaar willen laten staan, zoals Aanmeren (hoe je dit ook opvat, het betekent dat er sowieso dat er een haven in de buurt is) of Wolkbreuk: iemand zei namelijk dat het mooie daarvan is dat je daarmee de ander én jezelf een paraplu kunt bieden. En toen dacht ik: dit laat ik ongewijzigd.

Wij mensen zelf - paradoxaal genoeg

Je leest dingen, je ziet dingen, er gebeuren dingen en je voelt dat er lijnen lopen tussen al die losse delen. Het is belangrijk je best te doen de samenhang te doorgronden omdat het gevoel er een van dreiging, alertheid en diepe zorg is. Het begon dit keer met het lezen van Miriam Rasch' boek over de gevaren van het Dataïsme, daarna las ik een interview met techfilosoof Éric Sain over de gevaren van AI. De verkiezingsuitslag was natuurlijk de grootste gebeurtenis in ons land. De twee oorlogen vormen de sombere grondtoon van dat gevoel, Cyberwar is al langer de derde oorlog. En, o ja, de staat van onze planeet....

Sinds de verkiezingsuitslagen van afgelopen woensdag worden er in de media volop analyses losgelaten op de politieke landverschuiving en op wat ons mogelijk te wachten staat. Nederland zou een mediacratie zijn, een samenleving waarin de media als geheel de grootste politieke machtsfactor is. Elke uitspraak van politici wordt eindeloos herhaald op de miljoenen schermen en schermpjes die ons land telt, geraffineerde spots en advertenties worden op ons losgelaten.

Gisteravond keek ik naar opgenomen afleveringen van de Britse serie 'The Undeclared War', dat het heden op de hielen zit. Het is een uiterst geraffineerde dramatisering van een Russische internetoorlog gericht op het Verenigd Koninkrijk. Ik pik uit die verontrustende fictie, geschreven door Peter Kosminsky, een moment waarop een doorgewinterde fake news-redacteur aan een piepjonge journaliste uitlegt wat de crux is van wat ze doen. Ze moet allereerst vergeten wat voor haar journalistiek is. “De bedoeling is dat mensen eraan wennen dat alles een leugen is. Dat er geen waarheid is. En zodra ze dat aanvaarden.... wel, dan wint de grootste leugenaar..“ Dieper cynisme is bijna niet denkbaar. Dat kan fictie doen, een kraakheldere moment van inzicht bezorgen. Inzicht in wat voor wereld we leven in wat dit leven van ons nu is.

Er moet toch iets bestaan dat een tegenwicht kan bieden aan dat gevoel van dreiging, alertheid en diepe zorg. Natuurlijk is er maar één antwoord mogelijk op die vraag: wij mensen zelf – paradoxaal genoeg. Gistermiddag werd die vraag zo uitbundig beantwoord dat het mij vervulde van een soort geluk. Froukje Reitsema en ik speelden onze voorstelling 'Elkaar andere – pleidooi voor naïeve nieuwsgierigheid' voor het eerst voor een grotendeels Indisch publiek in Nijmegen. Ik las al tijdens het spelen van alles af aan die gezichten: aandacht, gespannenheid, ontroering, opluchting, gêne, reserve, overgave, verstilling. En in het nagesprek werden niet alleen al deze ervaringen gedeeld, maar ook ingesleten emoties, uitgekauwde verongelijktheid. Toen de inleider na afloop een beetje losjes refereerde aan het gegeven dat een kwart van de Nederlanders op Wilders had gestemd en dat het niet ondenkbaar was dat ook onder het publiek een aantal van hen zou zijn, werd het stil. Iedereen dacht het zijne. Ik kreeg weer vertrouwen, want dat alles is wie wij zijn, zomaar op een regenachtige middag ergens in ons land.

IN VERGEESTELIJKT BLAUW BEVRAAGT HANS KLEIN HOFMEIJER HET DENKEN

In de map The Blue Drawings presenteert Hans Klein Hofmeijer zijn werken met het coloriet blauw. Blauw is de kleur van duidelijke communicatie, loyaliteit, vertrouwen, wijsheid en (spirituele) wilskracht. Bij Klein Hofmeijer is het kleur die het denken in beeld kan brengen. Hij combineert zijn tekeningen in potlood, houtskool en aquarel met hand geschreven teksten. Woorden  die door denken en peinzen uit zijn brein ontspruiten. Niet als verduidelijking van het getekende, maar als eenheid met de compositie. Het schrift bevraagt het leven, zoals het beeld de beschouwer raadpleegt. “Wie ben je als niemand kijkt.” De kunstenaar schrijft brieven aan zichzelf, waaruit de beschouwer een logboek van het kunstwerk kan lezen. Het zijn de rafelranden van zijn denken, het denken, mijn denken. Klein Hofmeijer onderzoekt het denken en de gedachte, geeft beeld aan dat wat niet beeldend uit te drukken is. Hij maakt filosofische beelden, hij houdt zich in zijn kunst bezig met het wezen van alle dingen en het leven. Door die bespiegelingen al redenerend op papier vast te leggen. Daarbij zijn woorden niet genoeg en vullen tekeningen deze aan, en andersom. In die zoektocht naar de ultieme verbeelding van wat nauwelijks te verbeelden is beloopt hij diverse trajecten. De voorlopige uitkomst is een eigenzinnig Wit bloedend Blauw. Een abstracte beeltenis van het stromende denken. Want denken is niet te temmen. Die Gedanken sind frei.

Het werk van Hans Klein Hofmeijer heeft enige verduidelijking nodig, maar hoewel de uitleg in de hierboven genoemde map welkom is staat het een objectief kijken in de weg. De map, enkele losse gevouwen vellen op groot formaat gestoken in een omslag met gerafelde rand, is een weerslag van de gedachten die kunstenaar zelf en schrijvende beschouwers daarvan hebben. Deze laatste concretiseren en verklaren zijn blauwe kunst. Deze werken van Klein Hofmeijer lijken weinig spontaan, maar juist sterk beredeneerd voordat het tot uiting komt. En de indruk achteraf wordt ook nog eens geïnterpreteerd en gemotiveerd. Kapot verduidelijkt, geïnterpreteerd en gemotiveerd lijkt het wel. Het bedachtzaam kijken geeft een filosofische beschrijving. Het is geen makkelijk toegankelijk werk, daarom valt die verheldering wel op de plaats. Maar een afbeelding kan ook te ver uitgerafeld worden. Te veel begrijpelijk verklaard waardoor het mysterie van de kunst als inspirerend kunnen verdwijnt.

Het project op zich is uiterst interessant. De vormgeving van de weerslag daarvan is minstens zo overdacht. Het grote formaat heeft de vorm van een lijvig cahier. In een driedubbel gevouwen grijs omslag van 350 grams handgeschept Zaansch Bord steken een aantal dubbelgevouwen stevige bladen van 62 bij 41 centimeter. De randen van het omslag zijn gerafeld, passend aan de artistiek gevoelvol uitgebeelde rafelranden in het denken van de kunstenaar. Want in de kunst van Klein Hofmeijer is het denken een belangrijk ding. De publicatie is in eigen beheer uitgegeven en kent tekstuele bijdragen van journalist, schrijver en copywriter Annelies Vanbelle en redacteur, publicist en kunsthistoricus Rick Vercauteren. In deze artikelen proberen zij het onderhavige werk van Klein Hofmeijer te omschrijven en te verklaren. Sterk beschouwend en elkaar inhoudelijk aanvullend gaan zij nader in op de filosofische, kunsthistorische en spirituele aspecten van het mysterieuze coloriet blauw in het oeuvre van Hans Klein Hofmeijer.

In haar essay stelt Vanbelle vragen, zoekt antwoorden. Maar retorisch bevinden zich deze in de gedachte van de kunstenaar. Komen tot uiting in de werken. Deze kunnen door de kijker worden onderzocht, bevraagt. Het werk respondeert. Niet altijd even duidelijk en scherp gearticuleerd. Fluisterend soms of stilzwijgend mimisch. Daarom verduidelijkt Vanbelle in haar eigen woorden het werk. Gaat zij in het denken van Klein Hofmeijer zitten en ziet van daaruit grond en reden. “Het gaat niet om mijn denken, maar om hét denken”, zegt de kunstenaar zelf. “Ik zoek een universele dimensie.” Dat perspectief helt erg over naar de filosofische redenatie van het leven. De werken van Klein Hofmeijer kunnen daarom het meest gemakkelijk diepzinnig worden gerationaliseerd. Grote denkers als Kant en Descartes zullen eenvoudig toegang kunnen hebben in deze manier van kunst scheppen.

De kunstenaar zoekt door zijn werk naar antwoorden op levensvragen. Het denken, overdenken en nadenken, staat daarbij voorop. Voordat het werk op papier ontstaat is de gedachte, het bedenken, de eerste stap naar vormgeving. In zijn werk probeert hij die opstap, dus het denken over en aan, zichtbaar te maken. Door zijn tekeningen kijk ik als het ware in zijn hoofd. Krijg ik inzicht in zijn gedachtewereld, zijn denken kan ik de mijne maken. Maar dan moet ik wel bedachtzaam kijken en scherpzinnig zien. “Het lijkt niet alsof deze tekeningen verlossing brengen.”, schrijft Annelies Vanbelle, “Ze zuchten, onder het tasten en betrachten; ze smeken, om verlichting en vertroosting.” De kunstenaar smeekt, de beschouwer zucht.

Volgens Vanbelle begint iedere tekening met een intuïtieve aanzet, een energiepunt, een niet-weten. Is dat niet hetzelfde met het kijken ernaar, het beschouwen. Ontmoet ik de tekeningen in de map, dan is mijn eerste gedachte een niet-weten. Eerst kijk ik, dan lees ik, en vervolgens doorzie ik. Denk ik te doorzien, objectief nog te kunnen kijken. Begrijpend lezen, aanvoelend kijken.

Hans Klein Hofmeijer tekent in wat hij noemt vergeestelijkt blauwe inkt op vergeelde dragers. Het papier is hergebruikt en draagt sporen van eerdere levens. Daarop floreert het blauw. De kleur kan als geen andere tint het denken verbeelden. “Mijn vulpen draait rond, mijn hand stuurt het beeld in een bepaalde richting. Achteraf lijkt het soms of ik de tekening voor het eerst zie. Ik word in dat unieke aha-moment verrast door mijn eigen werk. En dan vraag ik me af: klopt het met mijn initiële intentie?” Is het geworden wat hij heeft bedoelt, wat hij wilde zeggen en ermee bereiken. Alleen Klein Hofmeijer kan daar het antwoord op geven. Ik kan alleen maar kijken, zien en mij verwonderen. Vermoeden wat zijn streven is, was. Hij verwerkt teksten in zijn  tekeningen. Leesbaar, maar ook wel onnavolgbaar. Zelf zegt hij daarover: “Ze maken me weer alert voor een bepaalde ervaring, een gevoel, een herinnering – ze zijn een herbevestiging van bepaalde inzichten of vaststellingen. Ik hoed me daarnaast wel om te veel woorden te geven aan mijn werk, te nauwgezet toe te lichten hoe ik te werk ga.” Want weet ik hoe en wat, dan vervliegt de poëzie en de mystiek. Dan kan ik me minder verwonderen. Is het antwoord gegeven terwijl ik een retorische vraag stelde. Want ik wil geen feedback, geen reactie. Ik wil zelf een uitweg vinden, een weerwoord geven.

In zijn werk bevraagt Klein Hofmeijer niet alleen de drager, het vel papier waarop hij zijn denken uitzet, ook onderzoekt hij de randen. De gedachte gaat verder dan de begrenzing van het blad. Het overstijgt de dimensie van het zijn, het wezen. In het denken overvleugelt hij zichzelf. “Ik denk, dus ik ben.” Dat denken vindt een beeld op papier. “Ik schrijf, dus ik blijf.”

In het artikel “Over blauw” legt Rick Vercauteren het blauwe oeuvre op tafel. Als een rode draad door de laatste twintig jaren. En werkt zich door de tinten die daaraan vooraf gingen. Er zijn in de tekst verwijzingen naar werken die zijn opgenomen in andere publicaties. Die dus niet op deze plek kunnen worden beschouwd. Het is een gemis, omdat die publicaties mij niet bekend zijn en ik dus geen vergelijksmateriaal heb. Maar goed, ik doe het dan maar met dat wat wel in deze publicatie is opgenomen. En dat geeft al denkelijk meer dan genoeg reden tot beschouwen. Het bespreken en benoemen van eerder werk geeft een gedetailleerde wegenkaart. Ik kan de paden stapvoets volgen, de straten bewandelen, die Klein Hofmeijer gegaan is om daar te komen waar hij in The Blue Drawings is. Het is in deze de eindbestemming. Het voert hem van hier verder met het denk-blauw en het schrijf-blauw om de onzichtbare, innerlijke processen te verbeelden, duidelijk te maken.

The Blue Drawings. Hans Klein Hofmeijer. Een haat-liefdeverhouding met het denken. Teksten Annelies Vanbelle, Rick Vercauteren. Uitgave in eigen beheer, 2022.

lina Bo Bardi was een Braziliaanse architecte en ontwerpster van Italiaanse afkomst. Ze begon haar carrière op het kantoor van Gio Ponti, de redacteur van het tijdschrift Domus in Milaan.

Anti-genocideprotesten op de campus versus zionistische miljardairs

Kevin Barrett, redacteur van Veterans Today, doet met ons mee vanuit Saidia. Mr. Barrett, welkom bij het programma. Slogans voor een vrij Palestina …Anti-genocideprotesten op de campus versus zionistische miljardairs

View On WordPress

Koert Lindijer: de reiziger die nergens bij hoort

Samburu-krijgers dansen; bron beeld: inverness-courier.co.uk Journalist Koert Lindijer (1953) heeft Afrika als standplaats voor zijn correspondentieschap. Dat doet/deed hij voor Nederlandse en buitenlandse kranten en omroepen. In Een kraal in Nairobi haalt hij herinneringen op aan zijn tijd in Kenia. Hij leerde Lemelen kennen, een lid van de Samburu-stam, waarmee hij een diepe vriendschap…

View On WordPress

redacteur en chef du magazine municipal (f/h)

🔔 URGENT : http://dlvr.it/T5xNQ1 . Voir l'annonce ⬇️

April 15, 2023

Mooie recensie

voor Messi in de kelderklasse in het bekendste clubblad van Nederland, de Pingelieer, ook wel het Hard Gras voor amateurs genoemd. Redacteur Wim las het boek en gaf het de maximale score: 5 van de 5 ballen! Als schrijver ben je dan natuurlijk trots. In datzelfde blad schrijft ook Willem Vissers, een van mijn favoriete journalisten, op dit blog al vijf keer gerecenseerd. Mooi om in hetzelfde blad…

View On WordPress

Hij was tegen de Betuwelijn

Ad Lansink, hij was van 1977 tot 1998 Tweede Kamerlid voor het CDA, bedacht de circulaire economie, maar dat wist ik niet toen ik hem tijdens mijn stage op de parlementaire redactie van de VNU-dagbladen ontmoette tijdens een borrel in de buitenlucht van het Binnenhof.

Sterker nog, ik dacht dat Ad Lansink een collega-journalist was. Hij was verrast omdat ik hem niet kende.

Mijn eerste indruk dat ik met een parlementaire redacteur te maken had, werd niet alleen veroorzaakt door zijn ongedwongen, weinig formele of afstandelijke manier van praten, maar ook door de vertrouwelijkheid waarmee Lansink mij de snotneus bejegende.

Pas veel later leerde ik dat hij uit Arnhem kwam.

Tijdens de korte stage in het parlement leerde ik veel, bijvoorbeeld dat het me verstandig leek om de komende dertig jaar geen politiek journalist te worden. De latere performance van Harry Coerver uit Heerlen in het Haagse bevestigde mij in deze notie.

De lunches in het Kamerrestaurant mochten er zijn. Na een lobby werd er Brand getapt in plaats van Amsterdamse kraanwater.

Voorts onderscheidde de VNU-redactie ter plekke zich door Jan Greyn van het Dagblad voor Noord-Limburg te charteren. Even later was hij de meest gehate journalist van het parlement. Daar zat Jan niet mee.

Ik kan me niet herinneren dat Jan in Den Haag werkte toen ik er stage liep. De naam van de chef is me natuurlijk eveneens ontglipt, maar van hem leerde ik nog meer dan van Kamerlid Ad Lansink.

Ad Lansink was als man van goed rentmeesterschap tegen de Betuweljjn. Net zo'n afgrond vol verspild geld van de lezer als het nooit geopende Vliegveld Lelystad.

Carla Joosten uit Beesel schreef voor VNU, en dus ook voor de Limburger, jaren over de Betuwelijn vanuit het parlement.

Ik logeerde tijdens mijn stage bij vrienden. Ze deelden een appartement aan het Beukenplein in Amsterdam-Oost. Het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis ligt op loopafstand.

Ook na de borrel met CDA-veteraan Lansink op het Binnenhof reed ik naar het Beukenplein in Amsterdam met een geleende Volkswagen Kever van garage Leenhouts in het Haelense Broek, vlakbij de Buggenumse Plem.

15+ Dofollow Backlinks Sites List With High DA

In the ever-evolving landscape of search engine optimization (SEO), the quest for quality backlinks remains a cornerstone strategy for enhancing website visibility and authority. Dofollow backlinks, in particular, are prized for their ability to pass on link equity and positively impact search engine rankings. To assist you in your SEO journey, we've curated a list of 15+ websites offering Dofollow backlink opportunities, each boasting high Domain Authority (DA).

Battlecam Profile: Battlecam provides a platform for live broadcasting and interactive entertainment. Create a profile here to include your website link.

Carookee Forum: Carookee hosts forums on various topics. Join discussions and add your website link to your profile.

Chojnow Forum: Chojnow is a Polish forum covering diverse topics. Register and include your website link in your profile.

MMA Rocks Author Page: MMA Rocks offers news and updates on mixed martial arts. If you're an author, you can add your website link to your profile.

MMO Spy Forum: MMO Spy hosts forums related to online gaming. Participate in discussions and include your website link in your profile.

Dreevoo Profile: Dreevoo is an educational platform. Register and add your website link to your profile.

3D Warehouse Sketchup: 3D Warehouse is a platform for sharing and discovering 3D models. Create a profile and include your website link.

Hoax Buster Redacteur: Hoax Buster debunks myths and misinformation. If you're a contributor, add your website link to your profile.

Micro.blog Tech Insights: Micro.blog is a microblogging platform. Users can include their website link in their profiles.

TrialSite News Contributor: TrialSite News covers clinical research and trials. Contributors can add their website link to their profiles.

Bento Profile: Bento is a platform for creating digital portfolios. Include your website link in your profile.

Savee.it Profile: Savee.it allows users to save and organize links. Add your website link to your profile.

Talking Comic Books Member: Talking Comic Books hosts discussions on comics and pop culture. Members can include their website link in their profiles.

Fashionomics Africa Forum: Fashionomics Africa is a platform for discussing fashion and entrepreneurship. Join discussions and add your website link to your profile.

Muvizu Profile: Muvizu is a platform for creating animations. Include your website link in your profile to showcase your work.

Plimbi Author: Plimbi is a platform for publishing articles. Authors can add their website link to their profiles.

Fotocommunity Portfolio: Fotocommunity is a photography community. Create a portfolio and include your website link.

These websites offer diverse opportunities for acquiring valuable backlinks, contributing to your website's SEO efforts. Remember to engage authentically with these platforms, ensuring that your contributions add value to the community. Happy link building!

35 jaar VTM

Vandaag viert de eerste commerciële zender in Vlaanderen, VTM dus, z’n 35ste verjaardag. Over de start zelf heb ik niets geschreven destijds in De Rode Vaan, dat hadden de politieke bonzen al gedaan in een heus “dossier”. Laten we niet vergeten dat ik op dat moment samen met Jan Mestdagh nog de enige redacteur van de “oude” Rode Vaan was en dat ik dus zeker niet in de bovenste schuif lag. Op het…

View On WordPress