#pijn
Text
Making halftone textures tile-able is slowly killing thedawner
#commentary#why can't it be with my normal dirt and paint ones where all you do is slap a clone tool anywhere and boom it's seamless#pijn#what if i just offset this enough times until no one notices#but i will#i always will
11 notes
·
View notes
Text
Soms voelt het alsof het allemaal geen zin meer heeft. De wil om te leven kan ik niet meer vinden.
Ook weet ik dat het nu zo voelt en dat het overgaat, maar ik kan me er niet toe zetten om dit gevoel, de steen in mijn maag en de wespen in mijn hoofd, kwijt te raken.
#pijn#verdriet#tranen#liefde#verdrietig#angst#gedachten#rouw#gedachtespinsels#bang#Schrijfel#depressie
8 notes
·
View notes
Text
wat ik niet wist is dat terug gaan naar een donkere plek erger is dan in een donkere plek te blijven.
je vergeet sneller dan verwacht hoe eenzaam het is. hoe veel pijn het doet om gewoon door te gaan.
hoe snel de slapeloosheid terug keert.
hoe diep het snijdt om terug te zijn bij af.
hoe niemand echt wilt zien hoe slecht het is want ze zijn bang om terug te gaan naar van waar je komt.
de tintelingen in je handen en lippen omdat je lichaam weigert voldoende te ademen omdat de paniek een continuüm is.
ik ben bang
13 notes
·
View notes
Text
Sinds de dag dat jij me verliet
Staat de tijd stil
Ik verdrink in het verdriet
Mijn hart voelt kil
Zonder elkaar verder leven
Ik kan het nog niet accepteren
In de pijn ben ik aan het zweven
Ik ga het moeten leren
#gedicht#gedichten#poem#poetry#thoughts#gedachten#liefde#verdriet#liefdesverdriet#pijn#verloren#mine#nederlands#nederlandstalig#dutch#flemish
13 notes
·
View notes
Text
I know it looms, just out of view. A storm which I’m uncertain calm will follow. I know it looms, such is the quall. But does my fear have warrant when I did form it? Hold fast, these clouds mask a sun whose rays will make stark my darkest shadow.
10 notes
·
View notes
Text
Ik begin me terug meer en meer te verwonderen aan het feit dat jij misschien niet zo speciaal was als ik dacht. Maar dat alles speciaal was omdat ik het mee speciaal maakte. Dat ikzelf de glitters en confetti meenam naar alle herinneringen. En nu ik dit zelf niet meer altijd kan opbrengen opmerk dat alles maar heel gewoontjes rondom u is. Misschien begin ik dan nu eindelijk mijn eigen waarde in te zien en te beseffen dat ook ik ertoe doe.
#gedachtengang#gedachtegang#nederlandstalig#quote#citaat#nederlands#woorden#schrijfsel#woordjes#zinnen#zinnetjes#persoonlijk#personal#love#liefde#gedachten#pijn#pain#verdwaald#lost#speciaal#special#selflove#reflectie
10 notes
·
View notes
Text
Over pijn
Pijn berooft ons van alle controle over ons lijf, onze gedachten en onze taal. Wat hebben we als we pijn hebben is dus eigenlijk de verkeerde vraag. We zijn niet meer in staat om te hebben als de pijn ons heeft. ~ Femke van Hout
2 notes
·
View notes
Text
Ik wou dat het terug gisteren kon zijn.
Dan vergat ik jou,
in plaats van jij mij.
Dan zou ik de regels gemaakt hebben,
De connecties gebroken hebben,
De woorden gesproken hebben.
Ik wou dat het terug gisteren kon zijn.
Dan deed ik jou,
In plaats van jij mij,
Pijn.
4 notes
·
View notes
Text
Waarschuwing!!! dit is een heftig gedicht, komt uit de tijd dat het heel slecht met mij ging en dit gevoel komt nu weer bij mij boven na het horen dat er twee verschillende mensen in korte tijd suïcide hebben gepleegd
Een aanstormende trein
Je bent op het verkeerde terrein
Een gebroken raam
Een dieptepunt waarvoor ik me schaam
Een overdosis pillen
De pijn je zou wel willen gillen
Vallen en opstaan
Maar hoe kun je in hemelsnaam doorgaan
Smijt jezelf tegen de muur
Luister er is geen genezende kuur
Je zult er mee moeten leren leven
Maar hoe kun je dan nog naar het hoogste streven
Ik voel de wind langs mij heen gieren
De duivel zit mij telkens te klieren
Hoe moet je de moed erin houden
Is dat wat de stemmen wouden
Gedachtes zijn brengen mijn hoofd op hol
Ik wordt van die stemmen dol
Beelden vol bloed
Heb ik niet genoeg geboet
Ik sta met mijn blote voeten in de glasscherven
De pijn en het bloed die mijn trots bederven
Rust is het gene wat je zoekt
Maar dat heb je niet zo geboekt
Is dood een antwoord
Je hangt al aan zo’n dun koord
Ik weet het niet
Ik zie het niet
Een aanstormende trein
Het maakt me machteloos en klein
Een gebroken raam
Een bloederig lichaam
Een overdosis pillen
Kunnen zij de pijn stillen?
Snij in je armen om wakker te worden
Hoe zal je, je gedachtes goed kunnen ordenen
Ik verlies de macht over mezelf
En val in de verkeerde helft
Dood lijkt de enige weg
Dat is wat mijn gedachtes zegt
Iets binnen mij wil niet
Maar als die geen andere uitweg ziet
Ik moeten een opening zien te vinden
Voordat ze me hier verslinden
De stemmen mogen niet winnen
Ze moeten op gaan in de zinnen
Maar ik ben uit gestreden
Ik heb te veel geleden
Een aanstormende trein
Hoe had het anders kunnen zijn
Een gebroken raam
Een gebroken lichaam
Een overdosis pillen
Niemand kan deze pijn stillen
© Ralph Mulder 22-02-2006
6 notes
·
View notes
Text
What we do (geen widm kijken vnv) for friends (die gaan poolen)
4 notes
·
View notes
Text
Het voelt soms alsof mijn leven een film is.
Ik sta erbij en kijk ernaar, maar ben er niet écht een onderdeel van.
Er gebeurt van alles om me heen. Ik wíl er wel aan meedoen, maar het lukt me niet. Ik ben verdoofd, lam van de pijn.
Het voelt een beetje alsof ik me beweeg in water of drijfzand. Elke beweging wordt vertraagd. Alsof ik probeert te rennen in een droom.
Ik gebruik al mijn kracht: mijn hart begint sneller te kloppen, ik voel de energie opbouwen. Maar als een lekke ballon doet mijn lijf vervolgens niet wat het moet doen.
Dat terwijl de wereld om mij heen doorbeweegt. Vrienden studeren af, krijgen kinderen of gaan trouwen.
Ik sta stil.
Ergens wil ik ook door, loskomen van deze greep van pijn en rouw. Aan de andere kant wil ik dit niet loslaten en weet ik ook dat ik dit nooit zal kunnen loslaten. Jou nooit ga loslaten. En dat is precies waarom ik graag in deze verdoofde status wil blijven. Zodat ik jou niet hoef los te laten. Zodat ik jou niet hoef te vergeten. Want dat wil ik niet, en ga ik ook niet doen.
Ik hou van jou, ik mis je.
Ik haat dit.
#pijn#verdriet#tranen#verdrietig#gedachten#angst#gedachtespinsels#rouw#schrijfsels#schrijfsel#nederlands#woorden#tekst#rouwen#06jun2023
9 notes
·
View notes
Text
3 notes
·
View notes
Text
Op de grond
Daar zit ik dan
Mijn hart één grote open wond
Onwetend hoe ik zo verder kan
In de hel
Daar ben ik beland
De pijn onder mijn vel
Mijn geluk reeds weggebrand
Onder de rouw
Daar leef ik even
Het alles innemende verdriet om jou
Vechtend om dit te overleven
#gedicht#gedichten#poem#poetry#thoughts#gedachten#liefde#verdriet#liefdesverdriet#pijn#verloren#mine#nederlands#nederlandstalig#dutch#flemish
2 notes
·
View notes
Text
HUMOR IS HET BESTE MEDICIJN
I
Voor de ontelbaarste keer honderd meter
voor je finisht de marathon van de start
af aan opnieuw moeten beginnen
ben ik nu wel zo gewend -
het is net of ik de nu laatste vijfennegentig meter
plus die mij inmiddels zo welbekende 42 kilometer
niet liep, geen van die duizelingwekkend aantal
op-honderd-meter-na-marathons heb gerend
keurig daar waar dat van me verwacht wordt
houd ik stil, schud de boodschapper de hand en grap
het blijft toch vreemd dat ik je naam niet weet
terwijl ik je nu al een eeuwigheid heb gekend.
De boodschapper zegt: 'Wel, aangezien dat wat ik te zeggen heb
of had, maar jij nu al talloze keren niet hoefde te horen
dat wat ik exact zeggen moest eerlijk gezegd vergat
mijn naam is Pheidippide…'
'Wat mooi,' zeg ik, 'en de "-s", wat gebeurde daar dan mee?'
'Die staat voor de wat er op dit punt nog voor je ligt.'
Hij wijst de richting uit die ik op was gerend, mocht ik nu eindelijk eens eindigen.
Ik kan er wel om lachen. Humor is het beste medicijn, denk ik voor de gein.
Als dat zo is, vul ik mezelf aan, snap ik deze herhaling van zetten helemaal:
het is een soort herhaling van dezelfde zetten, daar ik telkens
hoeveel ik er ook van kan leren, een soort fatale combinatie fouten bega.
Het is een straf. Voor straf iets eeuwig doen. Voor straf op een haar na komen
waar je zijn moet. Voor straf dus nooit, en dat voorgoed, niet af.
De fouten zijn mijn doping, gegiegel stilt de pijn, de hardste grappen
zijn mijn trouw publiek, de slappe lach is waarmee ik me herlaad
de punchline is een running gag. (Ik dacht dat dat in dezen wel best grappig was.)
'Tot over een paar uur dan maar weer,' zeg ik Pheidippide.
'Zet hem op!' zegt hij. Bij mezelf denk ik wat slinks: hij moest 'ns weten
dat met elke keer dat dit gebeurde ik mezelf er beter en beter in trainde
ermee om te gaan. Waar ik de eerste keer na een lang geklaag, ruziemaken
stampvoeten (au!) en smeken dan maar om ben gedraaid, precies de hele zelfde route
sprintend terug, om van daar de tweede keer de goede weg te gaan
staat er nu een luxe taxi klaar. Met airconditioning, een hoop gezonde troep
een mega-archief vol hilarisch beeldmateriaal, natte handdoeken
en - want er is nooit gezegd: het moet per direct - we rijden om
dus niet meteen terug naar start, maar langs het Hilton
waar ik eet, douche en een goede roes uitslaap.
's Morgens staat mijn chauffeur dan klaar, rijdt hij me naar het schot
al komt daarvan hoe goed ik hier ook in geworden ben nog geen 1 procent in de zaak
en ren ik weet ik nu naar de man met die symbolisch ont-s-de naam.
Ik heb 42 kilometer om na te gaan hoe ik zorg dat ik het altijd net iets beter doe
er nooit een keer komt dat ik de keer ervoor exact herhaal.
II
En om te denken over de liefde, waar dit gedicht natuurlijk over gaat.
Of eigenlijk de relatie, die tot Amor staat als religie tot geloof.
En aangezien het over mij gaat, is dit autobiografisch en persoonlijk…
III
Uit het gigantisch scala aan analogieën, voor het voorbeeld deze:
'Van kapitlaisme kun je vinden wat je wilt, of dat nu wel of juist niet mag
maar bij mij rijst toch altijd weer de vraag:
hoe lang kun je je verrijken
zodanig onzalig, zondig, gewetenloos
dat juist de armoedigheid er vanaf straalt
evenals de onoplosbare problemen
waar je nooit vanaf meer geraakt
niet enkel het gehele ecosysteem verwoestend
maar het land ook, de oceanen, poolkappen
bossen die opgaan in rook, minder zekerheid
maar zeker van steeds vaker een orkaan
overstroming, verwoestijning, tsunami's
en zo kan ik nog wel even doorgaan…
over de retelange rits van al wat daarna
als dominostenen liggen gaat
zodat al wat voor het reilen en zijlen
van het in goede banen lijden en gaan van -
ik zeg het gewoon - ons voortbestaan instaat
het wel schudden kan?
Kortom: wat heb je nog aan je product
als je dat waarmee en die met wie
jij je winsten maakt, het het leven zwaar
zo niet onmogelijk hebt gemaakt.
Het heeft iets pedofaags met voorbedachte rade
al zullen zij die ervan profiteren het niet van de juiste
of überhaupt nuttige kennis moeten hebben.
Maar wat kan er nog worden geschud?
Er is geen uitdeler, niemand houdt de stand bij
geen roep als 'toep' of een hand die op tafel slaat
er is geen tweede, laat staan sterke hand…
klaar dus met dat gekaart
54 stuks plastic, een set (of meer) dat samen zorg draagt
voor oneindig veel spelmogelijkheden
plots volledig nutteloos geraakt.
Ingegooide ruiten, nooit een klaver vier.
Het dus nét nooit tot het einde schoppen
en al je gebroken harten bij elkaar vormen een stapel
hoger dan de toren van Pisa.
IV
Schever is dit leven dan we denken vaak.
Dus kun je je afvragen waarom een persoon
een ander persoon sloopt, vermozelt
en kapotmaakt
terwijl zij vaak ruiterlijk toegeven
juist zo prettig van het slachtoffer dat hun partner werd
traag maar gestaag tot slaaf gemaakt, kunnen leven -
zij het zich bedienend van nogal cryptisch taalgebruik
syntactich en semantich in hun voordeel uitlegbaar
maar voor de goede verstaander
glasheldere taal
Wat heb je aan een stuk hulpje?
Dat je per slot van rekening wijs hebt gemaakt
dat het er mag zijn en die dat is gaan geloven.
Wat heb je aan iemand die wild is van je
van je houdt, doldwaas verliefd
alles voor je overheeft
veel te veel en veel te vaak
alles wat je fout doet goedpraat
waar jij hun praktisch alles aanrekent
dat ze of niet deden, hun beschuldigt
dat wat stukviel en nog wel door jou
als laatste aan werd geraakt
daar nooit had mogen liggen of staan?
Als de ander eens iets wil bespreken
zeg je dat het geen pobleem is
later heb je er opeens een pijnpunt
argument of zelfs fataal breekpunt van gemaakt.
Zegt wie wel van jou houdt eens iets moois
om te verbloemen dat het allemaal gebakken lucht is
dat er tussen jullie speelt, volledig overtuigd van de kans
dat ook gebakken lucht nog eens iets kan worden van waarde
verdraai je later in diens nadeel of ter versuprieëring van jezelf
die woorden als waren zij de jouwe.
V
Het is niet jouw schuld, dat snapt hopelijk het slachtoffer haarfijn
ook voor jou is het onprettig dat je aan zelfverheerlijking lijdt
een vooropgezet, doordacht en zeer geraffineerd verwoesten
komt voort uit je stoornis.
Sloop je graag je steunpilaar?
En zo ja, kun je uitleggen waarom?
Is het niet duurzamer wat in te perken
ook lief te hebben
en te houden
en op een mooie wijze zo
op die manier
van cohesie
samenspel
teamwork
geluk
gebruik te maken. Geluk te produceren.
VI
Humor is het beste medicijn.
Nou Big Pharma: dóe daar nou gewoon
eens je voordeel mee.
Maak winst, elkaar, desnoods wat mensen stuk
dat is een zeugma ja, haha
maar vooral de wereld leuker
mooier, grappiger
en zo gezonder.
Maak me blij!
3 notes
·
View notes
Last Seen Blogs
marquessmancer
field-of-violets
thedallastars
Dallas Stars
re---re
mOg
ilnidokea-blog
Il Nido Kea
fhynapple-blog
Fhylee Says