#kakaiyak
Text
You're a humanities student and you voted for an actor over a lawyer? and a thief who was absent for the past 6years over a public servant with a clean record and I quote from BBC "the most picture perfect candidate"? You lost all my respect as a fellow humanista
#le rants#kakaiyak#election anxiety is real#its like 12 am but i can't sleep#ph elections 2022#elections 2022#halalan 2022
7 notes
·
View notes
Text
Same day nung nalaman naming nakunan ako we went sa venue kung saan kami mag peprenup para icheck yung place nung una wala akong balak magpalit ng damit t-shirt lang and shorts parang pambahay sabi ba naman nya "sure ka na sa suot mo? Baka mag sisi ka" ako namang galing kakaiyak pa lang eh hindi ko naisip nung una kung bakit need ko pa mag palit ng damit tapos after ko ma digest yung sinabi na bigla kong naisip na "ahhh baka mag popropose na to haha" pero langya ampangit pa rin ng suot ko ahahah.
Gorl etong si kuya nag aya ng fit check eh potek never sya nag aya mag ganon medj nafefeel ko na tapos sabi mag aayos lang daw ng siya ng sintas HAHAHAHAHAH pero hindi naman nya hinahawakan yung sintas tila timang hahahaha tapos ayun na nag ask na sya tapos reaction ko "hala tila gago naman eh" nung sinabi kong YES imbis daw na I love you sasabihin niya napa Thank you sya HAHAHAHA kyot.
It was so simple yet memorable walang anything kung hindi kaming dalawa lang. Sobrang saya ng puso ko kahit may hindi magandang nangyari this month.
I love you alway, my love ❤️
64 notes
·
View notes
Text
When does grieving really end?
I lost my father eight years ago. Matagal-tagal na rin. He suffered from the complications brought about by heart failure. I was 16 that time, you know, ang edad kung saan mas malupit ang mundo sa'yo: kung tama ba ang career path na iti-take mo, kung ano ba talaga ang sexuality mo bilang tao, kung mago-open ka ba ng bank account para maging financially independent ka, or simpleng red pa rin ba ang favorite color mo.
I saw him suffered right before my eyes. Nakita ko kung paano niya i-exert ang lahat ng Joules ng efforts niya para lang makahinga. Buto't-balat. Halos nagtagpo na ang balat sa kalamnan, at hindi alam kung alam pa ang salitang 'mabuhay'.
Eventually, sumuko rin siya. Hindi kinaya, in short. Wala nang maibugang lakas para manatiling buhay. Though, tinapat na kami ng doktor niya na malabo pa sa sabaw ng sinaing na maka-survive siya. Lagi akong humihingi sa Panginoon ng isang himala, na paggising ko, isang araw, maging normal na ang lahat. Maging worthy of a biblical story ang kaginhawahan ni Papa na capable ang Panginoon ng imposibleng mga bagay.
Nung namatay ang Papa, never ako umiyak. Umiyak ako, pero walang nakakita so technically, hindi counted. Hindi maaaninag sa itsura ko na nagluluksa ako that time---hindi mugto ang mata ko sa kakaiyak, hindi ako mukhang puyat, at never kong ipinakita sa mga tao na nagluluksa ako.
Dumating ang araw na ihahatid na sa huling hantungan si Papa, okay lang. Eventually aware naman na ako na ganoon ang kahahantungan. Ililibing din siya. After ng libing, panay ang mensahe ng pakikiramay ng mga taong hindi ko naman kilala: "nakikiramay ako, hijo," "mabuting tao ang tatay mo," o 'di kaya ay "magpakatatag ka,"
Dumating 'yung puntong gabi na at kaming tatlo---ako, kapatid ko, at ang biyuda kong nanay---ang natira sa bahay. Hiwa-hiwalay kami ng mga kwartong tinutulugan. Tahimik ang paligid, ngunit hindi ang aming bahay. Yaon na yata ang pinakamalalakas na iyak namin sa tanang buhay namin. Ang tahanan ang siyang dapat maging kanlungan ng pagtahan namin, ay hindi naging akma sa kanyang ngalan.
Ang weird lang kapag namatayan ka: minsan okay ka, minsan hindi. Madalas iniiyakan ko ang pagkamatay ng Papa, minsan hindi, ngunit hindi siya nawawala sa isip ko araw-araw.
May mga pagkakataong akala mo, okay ka na sa mga nangyari, ngunit mapapaisip ka pa rin kung bakit kailangan mangyari ang mga nangyari.
Minsan kapag napag-uusapan ang yumao, wala nang lungkot, pero parang may kurot sa puso---na parang ang lapit ng isang tao sa'yo dahil nararamdaman mo ang pagmamahal nila, ngunit malayo dahil hindi ito tanaw ng dalawa mong mata.
Ngayon, walong taon na ang lumipas. Kapag napag-uusapan, parang wala na lang, pero parang laging may kulang. Nalulungkot dahil ang mga pangakong binitawan at mga pangarap na pinaghirapan, ay hindi na mapagsasaluhan.
Tanggap na ng puso mo, pinaglipasan na ng pagkakataon, ngunit hindi mawawala ang dusa.
Napagtanto ko na grieving will never really end; things will just become less sorrowful and a little easier to accept. Hindi talaga mawawala ang pagluluksa, talagang likas sa atin na pagtiisang maniwala na magiging mabuti ang lahat.
18 notes
·
View notes
Text
hello, random kuwento of landi kasi marami akong time. skip niyo if di bet.
ever since nag join ako ng tumblr, parang lagi akong hopeless romantic dito (obv naman sa url ko na never ko na pinalitan), na parang before, nandito lang ako para magrant, maging broke, magsulat ng mga breakdown szns ko. now, mej naninibago lang ako, kasi luckily, i found someone rin from here and now, we're working this one out nang magkasama. ❤️
siguro ang corny and cringe kasi mukhang ang inlove ko masyado, or baka ganito lang perspective ko kasi mababasa naman niya to soon. pero idk, gusto ko parin ikuwento, sa kung papaano kami nagsimula, kung papaanong dahil sa random post at share ng kanta nagstart lahat which was almost 2yrs ago na pala btw?????
that time, nakaoff notifs na ako sa socmeds kaya minsan, natitiming nalang na online kami during midnight pero di rin naman kami nagrereplyan on time. madalas naka-hang lang messages kasi wow, pabebe HAHAHAHA idk, its the same kilig and kaba from the time na finollow niya ako and i swear, sabi ko sa sarili ko upon stalking his acct bago ko siya ifollowback, nasabi ko lang na shet may potential maging tumblr crush to HAHAHAHAHA kasi lf talaga ako ng crush non dito kasi nagheheal ako habang lumalandi sksksks sorry 🫣
i'm beyond happy na hng, we're getting there, kahit na madalas mag away, mapa-chat or during dates man. idk, sobrang happy lang ng heart ko kahit lagi akong may rant at madalas naiiyak hahaha. combo na yata yon sksksk pero ang happy ko lang fr, kakaiyak. salamat tumblr, sana di totoo yung mga dating sumpa sa mga couples dito kasi mananaket talaga ako. JK
i just love seeing us grow, kahit na ang busy sa fields at madalas akong may topak kasi naman, di na yata ako mahal JK ULET HAHAHAHAHAHA happy rin ako na happy yung mga friends namin, esp friends niya, sa kung ano meron kami ngayon 🥹🫶
ayon lang, end of landi hehe
21 notes
·
View notes
Text
📂 KUYA’S BFF EP 9 : SANA KUNG PWEDE NA, PWEDE PA | MASTERLIST
📣 JAEMIN NA. smut, angst, kuya’s bestfriend!au, childhood friend!au
✍ written in taglish | ⚠ violence, mentions blood/bruises, mentions toxic relationship, mentions cheating, unprotected sex (but reader is on the pill!) | 📅 posted on july 25th, 2022 | 🔞 minors, do not interact!
🎧 LISTEN: this playlist HAHAHAHA pakinggan niyo and bahala na kayo mamili ng kanta tutal bagay naman lahat yan sa ep na 'to eheheh
NALAGPASAN MO ANG DEFENSE, PERO HINDI NALAGPASAN NI JAEMIN SI JENO.
pagkatapos ng defense niyo, sinundo ka ni jeno. nung una inaaya ka ng mga kaibigan mo na uminom pero dahil wala kang tulog kakaiyak at wala ka sa mood sumama, nagpasundo ka sa kuya mo at umuwi. kitang kita ni jeno kung gaano ka nasaktan sa nangyari kagabi, ayaw mong kumain, ayaw mong makipag-usap kahit kanino. natulog ka lang sa kwarto mo at naglock ng pinto kahit na hindi mo naman talaga ginagawa ‘yun madalas for safety purposes. tinatawagan ka rin ni jaemin pero hindi mo sinasagot dahil ayaw mo pang marinig ang boses niya o kausapin siya, pakiramdam mo kasi kapag narinig mo nanaman siya, masisira ka nanaman at babalik sa kanya. tama na siguro ang desisyon mo kagabi na tapusin na ang kung anong meron sainyo.
kasalukuyang magkasama si ria at jeno, gusto ka kasing bisitahin ni ria at ayain kang magbonding kayong tatlo dahil kapatid na rin naman ang turing nito sa’yo simula nung nagkakilala kayo. pagbaba nila ng kotse, natanaw ni ria si jaemin sa hindi kalayuan sa parking kaya naman agad niya itong sinabi sa nobyo. umiling si jeno, hindi makapaniwala na may lakas pa ng loob si jaemin na puntahan ka sa building kaya naman nilapitan niya ang kaibigan. pinagsabihan ni jeno si ria nahintayin siya sa harap ng kotse niya at maguusap lang sila ni jaemin. nakatalikod si jaemin sa kanya kaya hinablot ni jeno ang balikat nito para harapin siya.
“ano nanamang ginagawa mo dito, jaemin?” galit na tanong ni jeno, “guguluhin mo nanaman kapatid ko? tangina, tigilan mo na si y/n, utang na loob. sobrang nahihirapan na ‘yung kapatid ko sa’yo.”
“jeno, gusto ko lang magpaliwanag sa kapatid mo—”
“nag-usap na kayo kagabi, siguro naman tama na ‘yun? inalisan mo siya kagabi, hindi ka nag explain, sapat na ‘yun na rason para mamulat ang mata ni y/n kung gaano ka ka-gago” saad ni jeno, “pre, kapatid ko ‘yun eh… nag-iisang kapatid ko, bukod sa kung tinago niyo sakin kung anong meron kayo nung una, nasasaktan ako sa mga ginagawa mo sa kanya.”
“pre, mahal ko si y/n, hindi ko gagawin sa kanya ‘yung mga iniisip mong gagawin ko… hindi ko siya kayang saktan tol.” sagot ni jaemin, “‘yung picture na sinasabi ni y/n? ‘yung kasama si ally. matagal na ‘yung picture na ‘yun, bago pa kami maghiwalay two years ago, nagkataon lang na iisa ‘yung suot kong damit at alam mong hindi ako nagbabago ng gupit. inaamin kong nagkita kami ni ally pero—”
hindi na natapos ni jaemin ang sasabihin niya at naramdaman niya na ang kamao ni jeno sa mukha niya. nagulat si ria kaya naman napatakbo siya papunta kay jeno at pinigilan ito, pero malakas si jeno at nakatapon pa ng ilang suntok hanggang sa bumagsak si jaemin sa sahig at pinatungan siya ni jeno, dumudugo na ang labi nito at may namumuo na ring pasa sa mukha ni jaemin, pero ni isang beses hindi sumuntok pabalik si jaemin. jeno himself was shocked to realize that he was hurting his best friend, he realized this when he threw the last punch on his face. he wasn’t the one to be violent dahil pinalaki siya ng parents niyo ng maayos, ito na ata ang unang beses na sumuntok siya ng tao at hindi lang basta tao, kung hindi ang best friend niya.
“jeno, please, tama na…” sabi ni ria, pero tila hindi ito naririnig ng nobyo. walang gwardya sa loob ng basement parking ng building kaya naman walang makapag-awat sa dalawa. “jeno… jeno, si y/n…”
lumingon si jeno sa pintuan entrance ng building at nakita ka, suot suot ang damit na suot mo kagabi paguwi mo. kung paano ka niya nadatnan nung isang gabi, hindi ka rin makagalaw sa pwesto mo. “y/n…” sabay nilang sabi ni jaemin, agad namang inalis ni ria si jeno sa pagkakapatong kay jaemin at tinulungan pa si jaemin na tumayo. nakahawak si jaemin sa tyan niya dahil isa ito sa mga nasuntok ni jeno kanina ng malakas bago siya bumagsak sa sahig.
nagtama ang mga mata niyo ni jaemin, nasasaktan ka sa nakikita mo, nasasaktan ka sa ginawa sakanya ng kapatid mo. tumingin ka naman sa kuya mo, alam mong nagawa niya ‘yun dahil sa sobrang galit, pero nagulat ka dahil hindi mo ito inaasahan. napailing ka at agad na tumakbo pabalik sa elevator, at pagsakay mo, siyang buhos ng luha mo.
“jaemin, please… tigilan mo na ‘yung kapatid ko” pagmamakaawa ni jeno, “aalis na siya ng bansa, kaya tigilan mo na siya” bumitaw si jeno sa pagkakahawak sakanya ni ria at pumasok sa loob, sa emergency exit na siya dumaan dahil matatagalan pa pag hinintay niya ang elevator na bumalik. naiwan si jaemin at ria sa parking, sobrang bait ni ria at inalalayan pa niya si jaemin na makabalik sa kotse nito.
“ria, totoo? totoong aalis si y/n?” tanong ni jaemin bago pa umalis si ria, “sabihin mo saking nagsisinungaling si jeno, ria, please… hindi pwedeng umalis si y/n ng bansa… hindi pwede hangga’t hindi niya naririnig ang paliwanag ko”
tumango si ria, “pasensya ka na sa sasabihin ko jaemin ah, alam mong hindi ako madalas ganito magsalita pero… tama si jeno, hayaan mo na si y/n. totoong aalis siya ng bansa, pupuntang europe si y/n, hindi ko lang alam kung gaano siya katagal dun.” sagot ni ria, “jaemin, wala ka rin namang karapatan pigilan si y/n eh… wala namang kayo, tapos… ‘yung nangyari pa nga sainyo.”
naglakad na palayo si ria, at tuluyang iniwan si jaemin.
ang totoo nyan, hindi naman recent ‘yung picture ni ally at jaemin. matagal na ‘yun at gaya nga ng sabi ni jaemin, hindi siya madalas magpalit ng gupit ng buhok. totoo na nakipagkita siya kay ally, pero para mag-usap at magbigay ng proper closure para sa isa’t isa kaya siya pumayag na kitain ito. nabanggit rin kasi ni ally na gusto niyang makipagbalikan kay jaemin, pero agad itong tinaggihan ni jaemin dahil nga andyan ka na— dahil ikaw na ang pipiliin niya. sobrang traumatizing ng relasyon nila ni ally para kay jaemin, bukod sa hindi siya tanggap ng parents ni ally, nagawa pa siyang lokohin nito kaya hindi rin madalas mag-seryoso sa babae si jaemin dahil pakiramdam niya lahat ng babae ay gagaguhin siya.
pero iba ka, iba ka sa kanila, hindi ka katulad nila. tulad mong kwinestyon ang nararamdaman mo para sakanya, kwinestyon rin niya ang nararamdaman niya para sa’yo nung mga unang araw niyong maging friends with benefits. kaya nga paborito kang bisitahin nito dati sa school mo, sa condo mo kapag wala ang kapatid, your small dates in the middle of the night, tuwing tatakas ka sa kapatid mo at siya ang kasama, jaemin appreciates it dahil hindi niya ito magawa dati kay ally. you made him feel loved in a way he feels appreciated, he feels home, he feels safe.
naiinis siya dahil hindi naman hahantong sa ganitong eksena dapat kung nagpaliwanag siya, kung hindi siya natakot tignan ka sa mata at sabihin na lahat ng nangyari ay isang misunderstanding. imbis na bumaba siya sa kotse at pigilan kang maglakad palayo, nauna ang takot niya at siya na mismo ang umalis. gusto sana niyang iliko ang kotse niya nung gabing ‘yun, pero huli na ang lahat.
pag-uwi ni jaemin, agad niyang hinubad ang damit at tinignan ang mga pasa na namuo sa katawan at sa mukha. napabuntong hininga nalang siya at binuksan ang gripo para maghilamos, he winced when he felt the cold water on his face. there were cuts on his lips, nose, may pasa siya sa mata at pisngi. he can’t be mad at jeno, naiintindihan niya kung saan nanggaling ang galit ng kaibigan.
tinigilan ka na rin ni jaemin pansamantala, pumapasok pa rin siya sa eskwelahan at nakakasalubong ang kapatid mo dahil iisa sila ng course. pareho rin silang naghahanda para sa graduation, mauuna nga silang dalawa grumaduate kaysa sa’yo dahil may internship ka pang tatapusin. naaalala niya tuloy ang sinabi mo sakanya bago kayo maghiwalay, “defense at one semester of internship nalang, jaem and i’m one step closer sa graduation.” naalala niyang sabi mo, napangiti siya sa alaala dahil isa ‘yun sa gabi na paboritong paborito niya, nakahiga lang kayo sa kama mo habang magkayakap at nagkukwentuhan.
dalawang linggo na ang nakalipas simula nung nabugbog siya ni jeno, gumagaling na ang mga sugat niya at nawawala na rin ang mga pasa niya. mabuti nga at gumagaling na ito dahil malapit na rin silang kumuha ng graduation picture, ang pangit naman kung tatakpan niya ng makeup ang mga sugat at pasa. kasalukuyang nagtutuloy si jaemin ng isa sa mga final plates nila, ala una na ng madaling araw pero dahil marami siyang ginawa ngayong araw, hindi niya natapos ito.
“saglit lang” sabi nito nang marinig niyang tumunog ang doorbell niya, “ala una na, punyeta, sinong nasa tamang isip—” hindi niya inaasahan na ikaw ang nakatayo sa labas ng condo niya pagsilip niya sa monitor ng intercom, agad naman siyang pumunta sa front door para pagbuksan ka ng pinto. “y/n”
“hi…” bati mo, hindi ka makatingin sa mga mata niya kaya sa sahig ka lang nakatingin. “um… pwede ba tayong mag-usap?”
tumango si jaemin at gumilid, binibigayang daan ka para makapasok sa loob ng condo niya. “p-pasok ka,” sabi niya, hinubad mo ang sapatos mo at dumiretso sa sala kung saan siya nakapwesto kanina sa drafting table niya.
“is this a good time, jaemin? gumagawa ka pa ata ng plates,” sabi mo at hinarap siya, “balik nalang ako—”
“hindi, okay lang. next week pa naman pasahan niyan so okay lang,” sinungaling, mamaya na ng 5 pm pasahan niyan. “anong pag-uusapan natin?”
bumagsak ulit ang ulo mo at inumpisahan mong paglaruan ang mga daliri mo, hindi ka mapakali dahil ang dami mong gustong sabihin. kinuha mo ang kamay ni jaemin at umupo kayo, naglabas ka ng first aid kit galing sa bag mo at nagumpisang maglagay ng betadine sa sugat niya sa mukha. “i know this is late but i never had the chance to clean your bruises kasi natakot akong harapin ka nung araw na ‘yun,” sabi mo, napangiwi si jaemin dahil kanina ay tinanggal niya ang namuong dugo sa sugat niya kaya medyo mahapdi ang pakiramdam ng betadine dito. “on behalf of kuya jeno, gusto kong magsorry sa ginawa niya sa’yo. itong ginawa niya sa’yo, you know kuya isn’t violent but… what he did is just… because he was angry— until now actually, tumakas lang ako to say sorry and to talk to you personally”
“baby…” this time, ikaw naman ‘yung napangiwi, naramdaman mong nilapit ka ni jaemin sa kanya dahil ang mga kamay niya ay nasa may bewang mo, “baby, i’m sorry”
“jaemin, ako muna ang magsasalita, please?” sabi mo at tumango siya, sumenyas na ituloy mo ang sasabihin. “aalis ako ng bansa, 6 months sa europe… it’s a long internship pero suggestion ng dean ng department ko ‘yun dahil magiging maganda daw sa resume ko ‘yun. mamayang gabi na ang flight ko,” tumigil ka sa paglagay ng betadine sa kanya at nagbukas ng bandaid, “tumakas ako kay kuya kasi… i want to address my final goodbye to you personally and hindi sa text o sa tawag, i want to look into your eyes and finish it all right now, dahil hindi lang ako mag-iinternship sa abroad, gagamitin ko rin ‘yung chance na ‘yun para magheal. ang daming nangyari sa isang taon, at kahit na maikling panahon lang ‘yung anim na buwan, gagamitin ko ‘yun para kalimutan ka”
nagpipigil ng luha si jaemin, dati kasi ay hindi mo kayang umamin sa kanya na nakatitig sa mga mata niya pero ngayon nagagawa mo na. kinuha ni jaemin ang kamay mo at hinawakan ito ng mahigpit, “baby, iiwan mo ‘ko?” malungkot na tanong nito, “baby, please… ‘wag, mahal kita… hindi ko ata kaya na wala ka sa tabi ko,” tumulo na ang luha ni jaemin, at hinalikan ang mga kamay mong hawak niya. the sight of him crying breaks your heart, but you needed to be strong. “y/n, please… gagawin kong tama lahat, aayusin ko lahat, please, ‘wag mo ‘kong iwan”
sometimes you hate how much you love jaemin, everytime he says he wants you to stay, you would. everytime he tells you how much he loves you and how much he wants to be with you, you’re willing to throw everything and just be with him. but being with him brings you so much pain, and that’s why you wanted to finish this— you wanted to end whatever it is you have.
dahil ayaw mo ring makita ka ni jaemin na umiiyak, pinagdikit mo ang mga labi niyo. nararamdaman mong naghahalo ang mga luha niyo. hindi mo ineexpect na hahalikan ka nito pabalik, ang mga kamay niyang nakahawak sa’yo ay ngayon nasa panga mo na at nilalaliman ang pagkakahalik sa’yo. humiwalay siya at pinagdikit ang mga noo niyo, “baby, one night… one night lang please,” pagmamakaawa niya, “please stay with me and i’ll let you go na,”
“jaem…”
“please, baby…”
in a way, inisip mo kapag nagstay ka dito sa kanya ng isang gabi, kinabukasan ay makakalimutan mo na siya. one last taste before you completely let go of each other. one last moment before you leave. tumango ka kay jaemin at hinalikan ulit siya, nagulat ka nang bigla ka niyang buhatin na parang bagong kasal— hindi pa rin naghihiwalay ang mga labi niyo. mabuti nalang at bukas ang pintuan ng kwarto niya, gamit ang isang paa, tinulak niya ito para magsara at binaba ka sa kama niya ng dahan-dahan.
umalis ang labi niya sa labi mo, at unti-unting binuksan ni jaemin ang butones ng damit mo, kasama na ang pantalon pati ang suot mong undergarments. sinunod niya ang sarili at naghubad na rin bago siya pumatong sa’yo. hinalikan ka muna niya sa noo, sa dalawang mata mong nakapikit, sa ilong, sa pisngi, sa panga at ang huli, sa labi. “jaemin” ungol mo nang maramdaman mong hinawakan niya ang suso mo bago ito ilagay sa bibig, “baby please,” bihira mong tawagin siyang baby dahil mas gusto mong tawagin siya sa pangalan niya, malungkot siyang napangiti habang dumedede sa’yo kaya naman pinakawalan niya na ang suso mo at dumiretso sa pag halik ng gitna ng dibdib mo. pinaghiwalay ni jaemin ang dalawa mong hita at pumwesto siya sa gitna at dahan-dahang pinasok ang ari niya sa’yo.
napaungol kayo ng sabay nang ipasok niya ito ng tuluyan, binaba niya ulit ang sarili niya para halikan ka habang bumabayo ng dahan-dahan. tila ayaw maghiwalay ng mga labi niyo at muling nararamdaman ni jaemin ang mga luha mo sa pisngi niya. “baby, please stay” sabi nito nung humiwalay ka para huminga, “please stay with me, dito ka na lang sa tabi ko” humalik siya sa pisngi mo, “please, baby?”
“j-jaemin,” nararamdaman niyang nagkukuyom na ang puke mo kaya alam niyang malapit ka na, binilisan niya ng onti ang pagbayo kaya pinulupot mo ang mga braso mo sa likod ng leeg niya at ang mga binti mo ay nasa bewang niya. “jaem…!”
ilang segundo pa at patuloy lang si jaemin na bumabayo sa’yo hanggang sa naramdaman niyang nilabasan na siya, ilang minuto siyang nakahiga sa’yo habang nakayakap ka sakanya. “baby, mahal na mahal kita” bulong nito sa tenga mo bago niya tanggalin ang sarili sa loob mo, bumitaw ka na rin sa pagkakayakap mo sa kanya. “i love you so much, y/n lee… please ‘wag mo ‘kong iwan” sabi nito at humalik sa labi mo.
“i love you too, jaemin na”
hindi niyo namalayan na nakatulog kayong dalawa sa sobrang pagod at sa sobrang daming emosyong nalabas niyo. nagising si jaemin dahil pagikot niya sa kama para yakapin ka ay wala siyang na yakap kundi ang unan niya. agad siyang nagising at tumayo, nagsuot ng boxers para hanapin ka sa loob ng condo. wala ka sa banyo, sa kusina, sa sala pero may nahanap siyang sticky note sa drafting table niya.
jaemin na,
when i told you i love you last night, that was true. mahal kita pero kailangan kitang pakawalan. sobrang mahal kita umabot na sa punto na pareho na tayong nasasaktan— hindi dapat ganun dahil hindi ganun ang tunay na pagmamahal. jaemin, baby, ang sakit sakit mong mahalin. i’m sorry kung kailangan kong umalis, kung kailangan kong kalimutan ka dahil sa sakit na nararamdaman ko. i’m sorry kung iiwan kita, baby. i’m sorry for running away this time.
hindi tayo para sa isa’t isa, maybe when a time comes pwede na. we need to fix ourselves first, love ourselves first.
gaya nga ng sabi nila, sana kung pwede na, pwede pa.
mahal na mahal kita jaemin, sobra pa sa sobra.
#nct smut#nct dream smut#jaemin smut#na jaemin smut#nct scenarios#nct dream scenarios#jaemin scenarios#nct hard hours#nct dream hard hours#jaemin hard hours#nct hard thoughts#nct dream hard thoughts#jaemin hard thoughts
125 notes
·
View notes
Text
Sign na talaga ‘to. 🥹❤️ Tama na kakaiyak, Waine. 😌
10 notes
·
View notes
Text
I promise that I won't be crying for the same shit again. Tama na 'yong six months na kakaiyak.
6 notes
·
View notes
Text
TEN UNCOMMONLY USED FILIPINO WORDS
1.TALABA - A type of shellfish found in coastal areas.
EXAMPLE :"Ang aming handa ay puno ng masasarap na talaba mula sa dagat."
2.KALASAG - A large shield made of wood or metal used for protection in battles.
EXAMPLE :"Ang mga mandirigma ay may dalang kalasag habang lumalaban sa digmaan."
3.DALAMPASIGAN - seashore or beach.
EXAMPLE :Nagpunta kami sa dalampasigan upang maglakad-lakad sa buhangin.
4.PAMUGTO - swollen, particularly referring to swollen eyes.
EXAMPLE :Pagkagising niya, namugto ang kanyang mga mata dahil sa kakaiyak kagabi.
5.HIMUTOK - a deep sigh or a heavy breath, often expressing sadness or disappointment.
EXAMPLE :Sa tuwing mayroong himutok, alam kong mayroong hindi magandang nangyari.
6.DALUPIRI - a small island or islet.
EXAMPLE :"Napuntahan namin ang dalupiri sa pamamagitan ng maliit na bangka."
7.SALUMPUWIT - a small stool or low seat.
EXAMPLE:"Naglagay si Lola ng salumpuwit sa harap ng pintuan para magpahinga."
8.TAMPIPI - a woven box or basket used for storing items.
EXAMPLE: "Nasa tampipi ang mga gamit niya para sa piknik."
9.HAGIKHIK - a quiet laughter or chuckle.
EXAMPLE : "Narinig ko ang hagikhik ng bata habang naglalaro sa labas ng bahay."
10.PANGIL - Fang, tooth.
EXAMPLE :"Ang mga pangil ng leon ay nangangahulugang ito ay isang mapanganib na hayop."
AND THAT'S ALL THANKYOUUUU ☺️❤️
# TEN UNCOMMONLY USED FILIPINO WORDS
# EMTECH
2 notes
·
View notes
Text
KAKAIYAK TALAGA DEPOTA HAHAHAHAHAHUHUHU. ANG DAMI NG NANGYAYARE NOW, ANG GULOGULOOO!! PARANG PINAPREPARE AT BINIBUILD PA UNG MOMENTUM, PARA SA NEXT SEASON NG MERCURY RETROGADE STARTING APRIL FOOLS DAY😭😭 PAGOD NA AKO IN ALL ASPECTS :((((((((((
4 notes
·
View notes
Text
Teh aatttend ako ng fellowship program this weekend with sunburn and magang mata kakaiyak kahapon kasi di naka-attend ng live performance ni Kurt Fick sa Dipolog.
7 notes
·
View notes
Text
Kakaiyak naman 'tong ep7 ng TGBM. </3 Hays. Those pooooooor pigsssssssss. T.T
7 notes
·
View notes
Text
Another day of forcing myself not to cancel on my dates with friends kahit walang wala talaga ako sa mood makipaginteract ngayon and I want to go nonverbal, gusto ko rin talaga ipilit na magpakita sa kanila at ubusin ang energy ko sa pakikisalamuha kesa magmukmok ako sa bahay at maubos energy ko kakaiyak sa mga bagay na ayoko pa naman talagang isipin. In a way, oo, distraction ko rin talaga friends ko sa mga bagay at emosyon na ayoko pang i-confront. Ever since grumaduate ako, hanap na talaga ako nang hanap ng pwedeng pagkaabalahan basta wag lang akong mag-isip. Hahahaha. Staying with my cousin and godchild is one. Tapos lalabas labas kami, maglalaro, magkakape, mag-di-discord with friends, o kaya manonood lang ako ng gose hanggang makatulog. Ayoko talaga bigyan pa ng time yung sarili ko to feel at alam kong unhealthy yon! Nahihirapan lang rin talaga ako kase hindi rin naman safe for breakdowns and stuff yung environment at household na tinitirhan ko. Hay. Gusto ko na lang talaga bumalik sa pagkabata.
4 notes
·
View notes
Text
📂 KUYA’S BFF EP 7 : TAMA BA ANG DESISYON MO? | MASTERLIST
📣 JAEMIN NA. smut, angst, kuya’s bestfriend!au, childhood friend!au
✍ written in taglish | ⚠ unprotected sex (but reader is on the pill!), oral (fem receiving) | 📅 posted on july 23rd, 2022 | 🔞 minors, do not interact!
🎧 LISTEN: still friends, not lovers by slchld, whoosh
HINDI INAASAHAN NI JENO ANG MANGYAYARI.
nagising siya ng maaga dahil sa hindi malamang rason. basta na lang siyang nagising at bumangon. saktong sakto na pagbukas niya ng pintuan ng kwarto niya, ang siyang bukas ng front door. alas syete na ng umaga at mukhang kakatapos mo lang umiyak. nanigas si jeno sa pwesto niya habang tinititigan ka niyang maglakad, nung una nga akala niya ay papasok ka na sa kwarto mo, pero nagulat ito nang yakapin mo siya bigla at umiyak. you weren’t the type to seek comfort to your kuya whenever you get emotional, sabi mo kasi sa kanya dati ay matanda ka na at kaya mo na ang sarili mo. ito ata ang unang beses simula nung mga bata kayo na umiyak ka ulit sa kanya. niyakap ka ng kapatid mo pabalik at hinaplos ang buhok mo, hinahayaan lang niyang mabasa ng mga luha mo ang damit niya.
“i’m sorry, kuya”
“shh, tahan na” sabi nito, “‘kala ko ba big girl ka na kaya ‘di ka na iiyak sakin?”
jeno isn’t the type to get so angry like he was last night, hindi rin niya kayang magalit ng ganun katagal lalo na sa’yo. kahit gaano siya kagalit kagabi, lahat ng ‘yon, tila nawala nung humingi ka ng tawad. binitawan ka ni jeno at hinarap sa kanya, mapula ang mga mata mo at halatang pagod na pagod ka na kakaiyak. gamit ang hinlalaki, pinunasan ni jeno ang mga luha mo. “t-tinapos ko na… wala na kami ni jaemin,” sabi mo, lalo namang rumagasa ang mga luha mo. “kuya, i’m sorry— i never should’ve—”
“you’re forgiven na, y/n. ‘wag ka na umiyak, ‘wag mo na alalahanin. hindi na ‘ko galit.”
gaya ng pag yakap mo sa kapatid, hindi niya rin inaasahan ang desisyon mo. sinabi mo sa kanya na habang pauwi ka sa condo ay tumawag ka sa parents niyo na uuwi ka muna pansamantala sainyo. sabi mo kasi pwede naman kayong umattend ng klase online at pwede ka ring makipag-usap sa mga kaibigan mo para maasikaso ang thesis online. nalaman rin niyang papunta ang parents niyo dito para sunduin ka kaya naman nagimpake ka na ng gamit mo agad agad pagkatapos niyong mag-usap magkapatid. pag patak ng alas singko ng hapon, nagpaalam ka na sa kapatid mo at umalis kasama ang mga magulang niyo.
pagkauwi ni jeno galing sa bahay nila ria, one week after mong umalis sa siyudad, nakita niyang nasa labas ng unit niyo si jaemin. nakatayo lang siya dun at may kausap sa cellphone. nagtama ang tingin nila sa isa't isa pero agad na umiwas si jeno at dire-diretso lang sa paglalakad at binuksan ang pinto. "pre," tawag ni jaemin sa kapatid mo, "pre, sorry" tinitigan lang siya ni jeno, hindi siya galit, pero ayaw niya munang kausapin ang kaibigan dahil parang masyado pang occupied ang utak niya sa mga nangyari. "si y/n… pwede ko ba siyang kausapin?"
"tol, 'wag muna ngayon, please. hayaan mo muna kapatid ko, pahingahin mo muna siya. saka na kayo mag-usap" sabi nito at tuluyang sinara ang pintuan.
it took him one week to process what he said to you nung sinabi mong gusto mo na itigil ang kung anong meron sa inyong dalawa. "anong ititigil natin? wala namang tayo para itigil natin 'to?" tangina, napakagago ng sagot niya— at ngayon lang niya napagtanto 'yun. ilang araw ka na niyang tinatry tawagan at tinetext pero lahat 'yun nakasent at laging napupunta sa voicemail. sinubukan rin niyang puntahan ka sa school mo, pero sabi ng mga kaibigan mo pero tinetake mo raw ang remaining subjects mo online.
nalaman ni jaemin na umuwi ka sainyo nung tumawag ang nanay niya sa kanya, sinabi nito na bumalik ka nga raw pansamantala sa lugar niyo isang buwan ang nakalipas simula nung hinahanap-hanap ka niya. kaya naman pagkatapos ng klase niya, nagdrive siya pabalik sa lugar niyo. kating-kati na talaga siyang kausapin ka dahil isang buwan na kayong hindi nagkikita.
JM: alam kong ayaw mo pa 'kong harapin, pero please, y/n…
JM: let me explain.
hindi mo alam kung anong meron sa lalaking 'to at bakit isang text lang niya ng let me explain eh pumayag ka. 11 pm, pumayag kang makipagkita kay jaemin sa harap ng bahay niyo. babatiin ka sana ng halik nito sa pisngi, pero umiwas ka kaya naman nahulog ang puso niya dahil nakasanayan niya na ito, ilang buwan niyo rin kasing ginagawa ito. old habits don't die ika nga nila. nakaupo ka lang sa tabi niya habang hinihintay mo siyang magsalita.
"baby" putanginang nickname 'yan, wala naman tayong label. "sorry… sorry kung ganon 'yung reaction ko last month. sorry if i ever made you feel like—"
"jaemin, please get to the point… pagod ako, ayokong marinig ang mahabang explanation mo. 'wag ka na humanap ng segway, diretsuhin mo na."
"y/n, natatakot akong mawala ka sakin. nung sinabi mong tapusin na natin, inunahan ako ng takot kaya ko nasabi 'yung nasabi ko. alam ko naman na ang magiging ending nating dalawa nung una palang eh, alam kong hindi papayag ang kuya mo, alam ko rin na malalaman rin niya kahit anong tago natin." sabi nito, "y/n, mahal kita. gusto kong gawing tama 'tong sating dalawa, even if it means being awkward with your kuya, maybe even break our friend—"
"nagsasabi ka ba ng totoo sa'kin?"
"baby, why would i lie to you?" tanong nito, tinitigan mo ang mata niya, nagbabakasakali na makahanap ng butas sa sinabi niya. "are you doubting me, baby?"
"hindi naman sa pinagdududahan kita, jaemin… hindi ko kasi alam kung…" hindi mo mabuo-buo ang pangungusap mo, parang nauubusan ka ng salita kaya nagbuntong hininga ka nalang. "where does that take us, jaem? ano tayo? anong label nito?"
hinawakan ni jaemin ang kamay mo at hinalikan ang likod mo, "hindi kita gustong madaliin, baby… pwede tayong mag-umpisa sa umpisa. baby steps."
tumango ka dahil wala ka na talagang masabi. parang lahat ng sasabihin mo, kakainin mo lang rin kaya naman, "i missed you, jaem." sabi mo at niyakap siya, "dito ka na lang muna, 'wag ka na umuwi"
nginitian ka ni jaemin at hinawakan ang mukha mo, "baby, baka magulat sila tita pag gising nila magkatabi tayo" sabi nito at hinalikan ang pisngi mo.
"mag-isa lang ako, jaem. nasa business trip sila mommy." sabi mo, "matutulog lang naman tayo eh, unless…"
"gusto mo ba?"
"namiss kita jaem, malamang gusto ko" nahihiya mong sabi, agad mong inalis ang kamay nito sa mukha mo at nilagay sa kamay mo. pag sarado mo ng main door, agad mong hinalikan si jaemin, napangiti naman ito at hinawi ang buhok mong sumasagabal sa mukha mo.
napatili ka nang bigla ka niyang buhatin at siya na mismo ang nagdala sa'yo sa kwarto mo. dahan-dahan kang binaba ni jaemin sa kama, siniguradong sa unan babagsak ang ulo mo at nararamdaman mong hinihimas ni jaemin ang suso mo gamit ang isang kamay bago niya ito ilipat papunta sa loob ng shorts mo. nararamdaman mong ginagalaw niya ito pabilog at umungol ka sa bibig niya.
"walang panties and bra, baby? naughty mo ah" ngisi nito at hinalikan ka ng mabilis sa labi bago ibaba ang sando mo para sumuso. napakagat ka ng labi at napahawak sa ulo niya dahil bigla niyang kinagat ang utong mo, "sorry baby, i'll be gentle" sabi nito, he trailed gentle kisses on your chest, to your stomach, to your hip bones before he fully removed your shorts. hinayaan ni jaemin na ipatong mo ang hita sa balikat niya at sinimulan niyang halikan ang loob ng hita mo hanggang sa nakaharap niya na ang ari mo. pinaghiwalay niya ang labi nito, he licked long stripes kaya naman napaungol ka at umarko ang likod mo't napahawak ka sa headboard ng kama mo.
"jaem…! tangina—" ungol mo, you can feel a knot forming inside your stomach kaya naman naipit ng mga hita mo ang ulo ni jaemin. "kuya jaem…!" namilipit ang buong katawan mo nang maramdaman mong labasan ka dahil sa dila niya, agad na inilayo ni jaemin ang sarili niya sa’yo, naghubad ng pantalon at umibabaw sa’yo habang nararamdaman mong nagkukuskos ang ulo ng tite niya sa puke mo. hinalikan ka ni jaemin sa noo, bago niya ipasok ng tuluyan sa loob. napakapit ka sa bisig nito dahil isang buwan rin ka ring walang sex, kaya medyo masakit.
mabagal ang pagbayo ni jaemin, akala mo ninanamnam bawat sulok ng loob mo’t pinapanood ka niya habang napapapikit ka sa sarap. sweet and slow— the last time you two had slow sex was months ago, nung napag-usapan niyong maging friends with benefits. since then, hindi na naulit ang slow sex sainyo, mainly because the two of you liked how thrilling things can be. sa kotse, sa banyo, sa hallway ng school mo kapag bumibisita siya sa’yo, sa parking— lahat ‘yan kung hindi quickie, rough sex.
diniin mo ang ulo mo sa unan mo kaya naman nagkaroon ng tsansa si jaemin para halikan ang leeg mo. “sobrang ganda mo, baby…” sabi nito sa balat mo, “malapit na ‘ko.” nalalasahan mo ang sarili mo sa labi ni jaemin habang binibilisan niya ng konti ang pagbayo, pinulupot mo sa bewang niya ang binti mo kaya naman lalong lumalim ang tite niya sa’yo. sabay kayong umungol nang maramdaman mo ang mainit niyang tamod sa loob mo, dahil sa pagod, hinayaan ni jaemin na ibagsak ang sarili niya sa’yo at hinalikan ka sa pisngi.
hindi mo namalayang nakatulog ka na dahil sa pag-humuni ni jaemin malapit sa tenga mo. hindi mo na rin naramdaman na inalis niya na ang sarili niya sa’yo at nilinasan ka, inayos pa ang iyong damit bago tumabi sa’yo sa kama. lalong lumalim ang tulog mo dahil nararamdaman mong sinusuklay niya ang buhok mo gamit ang daliri habang sinasabihan ka ng matatamis na salita, sana lang pag gising mo kinabukasan, andyan pa rin siya.
kaso nadismaya ka nang magising kang mag-isa sa kama, mag-isa sa bahay. akala mo iniwan ka nito ng walang paalam, pero nag-iwan siya ng almusal na may note sa tabi.
thanks for giving me another chance, baby. hindi na kita ginising kasi ang sarap ng tulog mo, babalik na ‘ko sa city kasi may kikitain pa ‘ko. i’ll text you when i get there. eat well, baby ko.
ngumiti ka na parang tanga— kinikilig ka pero may bahid pa rin ng pagdududa. tama ba ang desisyon mo?
#nct smut#nct dream smut#jaemin smut#na jaemin smut#nct scenarios#nct dream scenarios#jaemin scenarios#nct hard hours#nct dream hard hours#jaemin hard hours#nct hard thoughts#nct dream hard thoughts#jaemin hard thoughts
126 notes
·
View notes
Text
This is what I'm talking about, yung sa paulit ulit na kasalanan biglang mawalan nalang ako ng gana at maubos kakaiyak at kakabigay ng chance. Mahal kita, more than sure. Pero this kind of treatment? I'm not really sure kung matatagalan ko pa.
4 notes
·
View notes
Text
Not me crying again at 3am potangina di na ba titigil tong kakaiyak ko. Pagod na yung puso ko rold.
4 notes
·
View notes
Text
Nagising ako mugto yung mata ko ang sakit rin ng ulo ko kakaiyak. Hindi na mabigat yung feeling pero nakatulog akong umiiyak. Di ko alam pang ilan breakdowns na to ng January. But yeah fucking life goes on.
6 notes
·
View notes
Last Seen Blogs
smartkrog03
The Journaling of Floyd 648
sois-seriuex-blog
a world where the sun shines each day
wclfgirl
✕ ᵀᴵᴹᴱ ᵀᴼ FIGHT