#inaasahan
Note
miss ko na si bf!jeno na mahilig dumede..
hahaha loe p ,, ttry ko magsulat since di pa busy ng onti 🤏 sa iskul
pagkatapos ng practice, pagkauwi ni jeno ay agad siyang dumiretso sa banyo para maligo. buong araw kasi silang nasa practice room at pakiramdam niyang sobrang lagkit na ng katawan niya. hindi na muna niya inannounce ang pagdating niya dahil alam niyang kasalukuyan kang nasa meeting sa loob ng office mo sa condo niyong dalawa.
ilang minuto rin ang tinagal niya sa loob ng banyo at napansin niyang nakabukas na ang pinto ng home office mo at nakapatay na ang ilaw, tanging ilaw mula sa laptop mo ang umaaninag sa loob. lagpas 7 na rin ng gabi, at naaamoy na ni jeno na nagluluto ka ng hapunan. agad siyang naglakad papuntang kusina at niyakap ka mula sa likod.
“hi baby,” bati mo, “sorry, malapit na maluto since naprepare ko na rin naman kanina bago ako umalis.”
“it’s okay, take your time lang. ako nalang maghugas.” sagot niya, naramdaman mong pinasok ni jeno ang kamay niya sa loob ng tshirt mo. sanay na sanay ka na gawin niya yan, lalo na kapag mahaba ang buong araw niya. hindi rin nagtagal ang pagstay nito sa may tyan mo at lumipat ang mga kamay niya sa dibdib mo, “wait, babe–ano to?”
“ohh, i got nipple piercing few weeks ago.” simpleng sagot mo, tumingin ka sakanya at nginitian siya. “they’re a bit swollen pa pero hindi na masakit. dapat nga navel piercing, but i got scared kasi so si sophia nalang nagpagawa nun.” kwento mo, alam ni jeno na nagbonding kayo ng mga kaibigan mo nung mga araw na sa dorm siya umuuwi dahil sa schedules, pero hindi naman niya inaasahan na ganitong bonding pala ang ginawa niyo. “do you wanna see it?”
jeno nodded his head, inoff mo ang stove at humarap sakanya, umusog naman ng kaonti si jeno at naghintay naitaas mo ang suot mong tshirt. pagka-angat mo nito, ay agad na nanlaki ang mga mata ng nobyo mo.
“holy shit...” sabi ni jeno, ayun lang ang naisip niyang masabi dahil literal na speechless siya sa nakita niya. “c-can i?” tumango ka at hinayaan ang nobyo mong hawakan ang dede mo. naramdaman mong tumayo ang balahibo mo at napakagat labi ka nang maramdaman mo ang dila niya sa nipple mo. jeno’s other hand was playing with the other bud, twirling it gently as you bit your lip a bit harder. j
eno was sucking your nipple a bit harder, medyo nararamdaman mo na ang sakit kaya naman “j-jeno...” ungol mo, “baby, gentle.”
humiwalay si jeno mula sa dibdib mo at napangiti, nagkusa na rin siyang ibaba ang tshirt mo bago humalik sa labi mo. “sorry, got carried away.” tawa niya at naghabol ulit ng halik sa labi mo. “alam mo talagang baliw na baliw ako sa dede mo no? ngayon lalo mo kong binabaliw.” tumawa ka nalang at humalik ulit kay jeno.
148 notes
·
View notes
Text
✨Wake up!✨
Grabe ka naman kay Tenzin, Lin... It's official, may bago na naman akong fandom. HAHAHA Sobrang late na ako dito e. Di ko inaasahan na magugustuhan ko ung Avatar Series~
12 notes
·
View notes
Text
Ay ang dami naman ang Pinoy dito! Nagulat ako dahil hindi ko inaasahan na makakita ng napakaraming post sa Tagalog. Nakatutuwa talaga akong makakita ng napakaraming Tagalog kasi nakatira ako sa ibang bansa (nag ingles lang sila dito)
#qsmp#sorry if I mess up I’m still trying to learn more Tagalog#I’m writing this post based off of what my parent has taught me and google translate aaa#feel free to correct me this is my first time writing in Tagalog aaaaa#aaaaa sorry if I messed up I’m trying my best aaaa#qsmp language day
18 notes
·
View notes
Text
minsan tuwing nag ooverthink ako, madalas naiisip ko—what if bumalik nalang ako sa manila, mag hanap ako ng work na atleast 30k pataas ang offer para mag rerent nalang ako. kasi basically, kaya ako nandito para makalayo sa tatay ko at sa pamilya nila. willing nga akong pumatos ng provincial rate nun dito basta malayo ako sakanila at masabing may trabaho at kinikita e.
ngayon namang malayo na ako sakanila—isang taon na rin. though minsan naguguilty parin ako kasi parang tinakasan ko yung responsibility ko bilang ate, at panganay na anak. pero andun din yung though na, hindi ko naman responsibilidad umako ng dapat magulang ko yung nag proprovide kahit na matatanda na kami. kaya ito, nag sariling buhay nalang ako.
andun din yung baka iniisip nila na wala nga akong kwentang anak kasi pinabayaan ko nalang sila, makasarili ako, though madali naman ako nalalapitan ng kapatid ko ngayon kasi tuwing kailangan niya naman ng pandagdag sa bayarin nakaka hingi naman siya. alam mo yung hindi mo alam kung saan ka lulugar. ayaw ko na talaga isipin yung sasabihin ng ibang tao, kaso minsan di ko rin maiwasang mag isip.
malayo rin ako sa mga kaibigan ko, mga kaibigan na pamilya ko ng ituring, tas wala din ako masyadong kaibigan dito. kaya minsan naiisip ko rin, paano kaya pag ako naman yung nawala, saan ako pupuntahan, sinong dadalaw. parang ayaw ko kasi matulad sa mom ko, parang wala kasi akong nakitang kaibigan o katrabaho niya man lang nung burol niya, tapos parang ayaw pa ni papa non na umuwi yung tito at tita ko na kapatid ni mommy.
sobrang nalulungkot ako nun para sakanya, na wala man lang nakaalala o nagmalasakit na kaibigan. wala ba siyang kaibigan? parang nagiging kaugali ko na kasi siya ngayon hehe. alam ko mabait yung nanay ko, madalas lang talaga mamisinterpret kasi lagi siyang mukhang masungit. what if ganito rin pala yung nafifeel niya noon kaya siya napunta ng maynila, at siya rin yung laging inaasahan ng mga kapatid at magulang niya. what if yung mga pinag dadaanan ko ngayon, napagdaanan niya rin pala.
ang dami ko na namang worries sa buhay. hehe.
10 notes
·
View notes
Text
Sa bawat paghinga na aking ginagawa, ito’y may katumbas na pagod kong dinarama. Hindi naman kasi ako puwedeng huminto’t magpahinga dahil ito’y ikasasama ko lang din naman. Nakakatawa, hindi ba?
Sabi nga nila, ang pahinga ay para raw sa ikabubuti mo. Pero bakit naman ganoon? Kahit isang segundo ay ipinagkakait sa akin. Kasi kung ipagpapatuloy ko ang pansamantalang pagbitaw sa gawain ko, ito'y may kapalit na ikababa ko.
Hindi naman ako tulad ng iba na kahit walang aral dito ay pumapasa at nakakakuha ng mataas na marka pa. Hindi naman ako tulad ng iba na kahit anong sipag mag-aral ay nagagawa pa ring makapagbigay oras para sa sarili niya.
Hindi nga naman ako tulad ng iba
Dahil hindi sa oras na bitawan ko ang pag-aaral at gawain ko, kahit saglit, ay mawawala lahat ng pinagkahirap-hirapan ko para lang makarating sa tinutungtungan ko ngayon. Ang sariling pagpapahinga ay hindi naman gamot kung hindi lason para sa isang tulad ko— na kailangan pang magsumikap para lang may mapatunayan sa iba kapalit ng pag-iingat ko sa sarili kong hindi ko magagawa.
Kaya naman hindi ako puwede tumigil. Hanggat kinakaya ko pang bumangon sa araw-araw, kakayod at kakayod ako. Hanggat nasisilayan pa ako ng araw, hinding-hindi ako titigil. Hindi ako pipikit.
Kung tutuusin, hindi lang naman ito para sa akin, para rin naman ‘to sa mga umaasa sa akin. Natatakot ako na baka sa pagbigay ko ng oras para sa sarili ko ay wala na akong maibibigay pabalik bilang kapalit ng paghihirap nila para sa akin. Mababa na ang inaasahan nila sa akin, hahayaan ko pa bang mas bumaba pa?
Kaya kung kakayanin, gagawin. Hindi muna ako susuko upang masuklian ang paghihirap ng iba.
Sa susunod na lang, aking pahinga.
2 notes
·
View notes
Text
“Ang hindi ko makakalimutan na pangyayari sa aking buhay”
Ang hindi ko makakalimutan na pangyayari sa aking buhay ay noong pumunta kami ng probinsya noong ako ay 9 years old pa lamang dahil first time ko palang sumakay ng eroplano.
Nakita ko rin ang aking mga pinsan na aking mga naging kaibigan na rin, natuto ako sumakay ng kabayo kahit na medyo parang ewan kung mag maneho, naalala ko rin noon nung nadulas ang aking kabayo at natapon ang bigas na inutos sa akin na bilhin.
Unang beses ko rin na tumae sa hindi inidoro kung hindi sa damuhan lang, gamit ko pa ata panghugas noon ay mga dahon lang, kadiri noh wala eh tinatawag ng kalikasan kaya wala na akong nagawa.
wala po ako sa picture super camera shy po kasi hahaha
At hindi ko rin makakalimutan ay yung pauwi na kami ng Maynila, ang sinakyan naman namin ay Barko. Unang beses ko rin ang pagsakay ng ganun kaya hindi ko talaga makakalimutan lalo na ang pakiramdam ng paglalayag sa madilim na karagatan na tila ba ay parang may susulpot na isang dambuhalang halimaw.
Hindi ko inaasahan na ganon na lamang kalakas ang hangin pagka sapit na ng gabi sa barko kaya nung ako ay lumabas sa aming tinutulugan at pumunta sa viewing deck, dali dali akong pumasok dahil akala ko ay ako ay tatangayin na ng malakas na hangin.
4 notes
·
View notes
Text
Bakit?
Isang salita, isang tanong ang gumugulo sa aking isipan.
Bakit humantong sa ganito ang buhay ko? Bakit ako nag-iisa at nagdurusa?
Ako ay isinilang na walang alam tungkol sa totoo kong pagkatao, pinuno ng pagmamahal, pinag-aral, tinuruan kung paano maging isang huwarang babae na dapat tularan ng ibang dalaga, at upang maging karapat-dapat na asawa para sa aking nag-iisang mahal. Ang aking irog na si Crisostomo, wala akong hinangad kundi ang makasal sa kanya, maging katuwang niya habang unti-unti niyang tinutupad ang mga pangarap niya para sa bayan, bumuo ng pamilya, at tumandang magkasama.
Ngunit sa isang iglap, nawala ang lahat…
Tila ang lahat ng iyon ay isang magandang panaginip na naglaho nang ako’y magising sa masakit na katotohanan. Na ako’y hindi bunga ng pagmamahalan ng aking mga magulang, kundi ng pagnanasa ng isang taong itinuring kong pangalawang ama, na ako’y matagal nang bilanggo at pinatatahimik ng mga taong akala ko’y naghahangad lamang ng mabuti para sa akin, na ang mga taong akala ng lahat ay banal na sugo ng Panginoon, ay siya palang mga tunay na mga makasalanan, na siya ring nagwasak at pumaslang kay Crisostomo.
At ang pinakamasakit ay wala akong nagawa upang sagipin siya.
Hanggang sa kanyang kamatayan ay pinili kong ingatan ang pagmamahal na inalay ni Ibarra sa akin, ito na lamang ang magagawa ko upang ipaglaban siya at ang aming pag-iibigan. Kung hindi rin siya ang aking magiging kabiyak ay mabuti pang magpakasal na lamang ako sa Panginoon, at igugol ang buhay ko sa paglilingkod sa Kanya kahit na tutol ang tunay kong ama. Hindi ako nagpatinag sa kabila ng kanyang pagmamakaawa, kahit ang kinilala kong ama, at ang tiya Isabel ay wala ring nagawa. Pinili kong manirahan sa tahanan ng Diyos, sa paniniwalang makakamtan ko ang paghilom at katahimikan na aking inaasam sa Kanyang piling.
Ngunit mali ako, nagkamali ako…
Sapagkat ang lugar na inaasahan kong magiging kaligtasan ko ay siya palang maghahatid sa akin sa impyernong ito! Dahil dito ko nasilayan ang tunay na anyo ng isang demonyo! Wala siyang pangil o sungay, isa siyang taong nagbabanal-banalan, nagmimisa, at nagtuturo ng mga aral ng Diyos. Ngunit ang kanyang ugali at gawi ay taliwas sa sinasabi ng Bibliya, tunay siyang kasuklam-suklam! At habang niyuyurakan niya ang aking dangal, ay sumagi sa isip ko ang aking masaya at tila perkpektong buhay noon, ang aking papá at tiya na nagmahal at nag-aruga sa akin, ang aking mga amiga na lagi kong kasa-kasama mula pagkabata. Si Crisostomo na nag-alay ng dalisay na pagmamahal at paggalang sa akin. At si Klay, ang estrangherang nagturo sa akin na tumayo sa sarili kong mga paa, ang babaeng nagpakita sa akin ng tunay na halaga at kakayahan ng isang babae. Higit sa lahat, ang aking sarili na parang kandilang unti-unting nauupos habang isa-isang binabawi sa akin ang aking kaligayahan, lakas, at natitirang pag-asa.
Akala ko, ang pagkamatay ni Crisostomo ang pinakamasakit na nangyari sa buhay ko. Na akala ko'y naubos na ang natitira kong luha sa pagkawala ng aking pinakamamahal. May mas isasakit pa pala...
At habangbuhay ko itong tatangisan...
Maraming katanungan ang naglalaro sa isip ko, ito ba ay parusa ng langit dahil sa kalapastanganang ginawa ng aking tunay na ama sa aking ina? Ako ba ang naging kabayaran sa lahat ng hinagpis na dinanas ni mamá noong siya ay nabubuhay pa? Ako ba ay kanyang isinumpa dahil sa kanyang matinding galit?
Aking Ina, bakit pinabayaan mo ako't isinadlak sa matinding pagdurusa? Ano’t tila ako ay iyong tinalikuran at kinalimutan? Bakit hinayaan mong danasin ko ang kaparusahang higit pa sa kamatayan?
Bakit ako Ina? Bakit?
-Ang Hinagpis ni Maria Clara (sa panulat ni: Iris)
Mula sa epilogo ng Noli Me Tangere ni Dr. Jose Rizal na pinagbasehan ng palabas na Maria Clara at Ibarra. Ang dalawang ito naman ang siyang aking naging inspirasyon at basehan upang maisulat ang kathang ito.
*
A/N: It's my first time writing a 99.99% tagalog fanfic. Mej nag nosebleed lang ako ng very slight but I’m so proud that I was able to write this. Obviously this is more of an expounded version of Maria Clara’s anguish after Padre Salvi violated her (and just before her breakdown), I wish she slit that asshole of a priest’s throat though, like seriously he doesn’t deserve to live. I have watched a video somewhere saying that the epilogue of Noli was based on the ill fate of a nun who was raped by a priest and was seen screaming and crying at the kampanaryo...or something like that. Oh and the "Ina" Maria was referring to on the last part was the Blessed Virgin Mary in case you're wondering.
Anyhoo, I feel sad that this show is going to end in 4 weeks, and idk how they are going to pull-off the story of El Filibusterismo in such a short amount of time, but I’m wishing the whole MCI team the best.
#fanfiction#gma 7#jose rizal#noli me tangere#maria clara at ibarra#maria clara delos santos y alba#juan crisostomo ibarra y magsalin#santiago delos santos#bernardo salvi#padre damaso#julie anne san jose#dennis trillo#juan rodrigo#juancho trivino#tirso cruz iii
24 notes
·
View notes
Text
Seasons of family reunion.
Nakakatuwa na inaasahan na ako na susunod na ikakasal. Ee bigla nagbago isip ko, red flags ung lalaki na mas pipiliin makasama ang barkada kesa sayo 😬 at di ka man lang magawa ipakilala 😬😬
3 notes
·
View notes
Text
📣 DOYOUNG KIM. smut, ceo!au, arranged marriage!au, married!au
✍ written in taglish | ⚠ jealous!doyoung, soft dom!doyoung (tho idk if naachieve namin huehue brainrot kmi xd) unprotected sex, mentions choking, breeding/impregnation kink | 📅 posted on july 30th, 2022 | 🔞 minors, do not interact!
KIM DOYOUNG WAS NEVER REALLY FOND OF YOU.
bakit? kasi kinasal ka sa kanya dahil sa ‘yun ang gusto ng mga lolo at lola niyo, dahil ‘yun ang napakasunduan nila. hindi pa kayo nabubuhay sa mundo, there has been an agreement that the youngest girl of the lee family will be married to the youngest of the kim family. you felt controlled simula nung kinasal ka kay doyoung dahil bawat kilos mo ay may nagbabantay sa’yo. minsan, nakakasawa rin. bago ka ikasal sa kanya, wild ang buhay mo— party rito, party roon. inom dito, suka doon. pero nagbago ang takbo ng buhay mo nung umuwi ka na may malalang hangover tapos pinaligo ka agad-agad dahil aalis nga raw kayo. hindi naman nila sinabi sa'yo na ang kikitain niyo pala ay ang magiging asawa mo.
nung nakilala mo si doyoung, alam mong hindi na agad magkatugma ang ugali niyong dalawa. seryoso siya sa buhay, tapos ikaw, happy go lucky na mahilig pang pumarty. as much as you wanted to deny reality and refuse to marry the man, wala ka namang magawa kundi sumunod na lang. kapag hindi ka kasi sumunod, tatanggalin ka sa will and testament ng lolo at lola mo. magkano rin ang ibibigay nilang pera at kung anu-ano pang ari-arian ang ibibigay nila kung sakali ‘no! nakasulat naman sa kontrata na pagkatapos ng ilang taon, ay pwede na kayong maghiwalay ni doyoung. pero mabagal ang oras sa tuwing magkasama kayo, lalo na sa mga inaattendan niyang soiree, charities at iba pa.
ngayon, as an obedient wife, sumama ka sa photoshoot niya para sa isang business magazine cover. doyoung is named as one of the successful men in the country, 30 under 30 and has one of the biggest net worths for his age. hindi naman alam ng publiko na arranged marriage kayo, kaya kailangan mong mag panggap na supportive at loveable wife sa photoshoot. tulad ng pagiging kasal mo kay doyoung, hindi mo rin inaasahan na ang ex boyfriend mo pala ang photographer ng shoot na ito, nalaman mo lang ito nung nagkaharap na kayo.
“where’s my wife?” tanong ni doyoung sa staff na nag-aayos ng damit niya, sinagot naman siya nito na inaayusan ka pa nga raw. “alright, we’ll wait for her” sabi nito at pumwesto sa harap ng kamera dahil sabi ng photographer, pwede naman daw munang mag-solo shot si doyoung. grey na tuxedo ang suot ni doyoung, walang panloob para maipakita sa mundo na kahit busy siya sa trabaho, may oras pa rin siyang mag-gym. kitang kita ang hulma ng abs ni doyoung kaya kahit ‘yung mga staff na nasa set ay nakatingin sa kanya. nawala sa focus si doyoung nung nakita ka niyang naglalakad papunta sa kanya, suot suot ang masikip na satin dress. napalunok si doyoung, madalas ka naman niyang nakikita na masisikip at maiikli ang suot mong dress, pero bakit parang iba ang tama nito ngayon?
“oh my god, johnny?!” gulat mong sabi nung tinawag ka ng photographer, imbis na kay doyoung ka dumiretso, dumiretso ka kay johnny. tila kumulo ang dugo ni doyoung nung makita niyang niyakap ka ni johnny, ang kamay nito ay nasa may lower back mo. “ang tagal nating hindi nagkita, ibig sabihin antagal na rin pala nung nanghingi ka ng closure sakin. kakauwi mo lang galing chicago?”
habang nagkukwentuhan kayo ni johnny, umubo ng peke si doyoung para makuha ang atensyon niyong dalawa. inirapan mo siya at nagpaalam kay johnny, “pasensya na ha, mainitin kasi ulo ng asawa ko” sabi mo kay johnny at naglakad papunta kay doyoung. hindi naman kayo madalas maging touchy ni doyoung sa isa’t isa, pero pagtayo mo sa tabi niya, nagulat ka dahil agad kang hinawakan nito sa bewang at nilapit ka nito sa katawan niya. nagsimula ang photoshoot niyo na magkasama, hindi ka binibitawan ni doyoung at umaakto ito na parang sweet talaga kayong mag-asawa.
nung naglagay ng upuan sa gitna ng set, dapat nakaupo si doyoung at ikaw naman ay nasa gilid niya, pero nagulat ka dahil bigla niyang sinabi na “mukhang mas maganda kung kakandong siya sakin, she’s my wife, after all” ngisi ni doyoung, nakita niya kung paano nagbago ang mukha ng ex mo sa suggestion niya pero dahil ex na nga lang siya, wala naman siyang magawa dahil ito rin ang gusto ng kliyente. kahit nahihiya ka dahil hindi ka naman talaga sanay sa skinship, kumandong ka kay doyoung. ang isang braso mo ay nakapulupot sa balikat niya, ang dibdib mo naman ay may pagkamalapit sa mukha niya. ang kamay ni doyoung ay nasa bewang at hita mo para sa suporta. ilang minuto kayong nakapwesto ng ganun kaya nararamdaman mo na tinitigasan si doyoung— ang lapit ba naman kasi ng suso mo sa mukha niya, sinabi pa ng isang staff na mas mabuti kung isasandal ni doyoung ang pisngi niya dito.
napakagat labi ka nung tanungin si doyoung kung may balak ba kayong mag-anak dahil dalawang taon na kayong kasal, ayaw nga kong hawakan, makipag-procreate pa kaya sakin. isip mo, ngumiti ka lang sa nagiinterview at hinayaan si doyoung na sumagot. “i do want to have kids, but that decision is not mine to make. it’s my wife’s decision kung gusto ba niyang mag-anak kami dahil katawan niya ‘yan. if she wants to have kids with me, then alright. if she doesn’t want to have kids, then it's alright.” sagot nito, satisfied naman ang nagiinterview sa sagot niya kaya nagpatuloy lang kayo sa interview.
it was a long day for the two of you and all you wanted to do was relax at home, drink wine and sleep. nung naglalagay ka ng wine sa wine glass, nagulat ka dahil nasa likod mo pala si doyoung. “the things i’d do to get you out of that dress, y/n” sabi niya, muntik mo pang mabitawan ang bote ng wine. lumapit si doyoung sa’yo, hinigit ka at dinikit sa harap niya. nararamdaman mo ang tigas ng tite niya sa likod mo kaya napainom ka ng wala sa oras. “nararamdaman mo ‘yan? kasalanan mo ‘yan.” bulong niya sa tenga mo.
“doyoung… why are you so touchy all of a sudden?” tanong mo, inikot mo ang sarili mo at hinarap siya, “not that i’m complaining, pero… bakit?”
“you’re my wife, hindi ba kita pwedeng hawakan?” sagot nito, nakawala ka sa harap niya at pumunta sa sala, “because i can stop if you don’t like it, titigilan kita kapag sinabi mong ayaw mo”
it’s not that you didn’t like it, heaven knows how needy you can be sometimes. you imagine your husband choking you and the veins on his hands show up, you imagine him finishing off inside of you. you loved how he held you kanina sa photoshoot, holding you like you were his property and nobody else’s, just his. binaba mo ang wine glass sa center table at hinalikan si doyoung, ngumiti ito habang naglalaban ang mga dila niyo. “tangina,” mura ni doyoung, “‘di ko na matiis, pwede bang dito na lang kita sa sofa tirahin?”
“baka pumasok sila manang—”
“wala akong pake,” sagot niya, “gusto mo bang umakyat sa kwarto ko o dito nalang?”
like doyoung, you were impatient as well. kapag umakyat pa kayo, ilang segundo pa ang mawawala kaya naman tumango ka. agad na hinubad ni doyoung ang damit niya, dali-daling tinanggal ang pantalon. umupo siya sa sofa at tirik na tirik na ang ari niya, nararamdaman mong sobrang basa ka na ngayon kaya hindi ka na nagdalawang isip na hubarin ang suot mong dress. napakagat labi si doyoung dahil umalog ang dede mo nung tinanggal mo ito, kaya pagupo mo sa kandungan niya, binalot agad ng mga kamay niya ang dede mo.
“pretty girl” sabi ni doyoung, his hands were quick enough to move and help you adjust your position. nakahiga ka sa sofa habang nasa taas mo siya, nilinya ni doyoung ang tite niya sa butas mo, dahan-dahang pinapasok ang ulo. nakakapit ka sa bisig ni doyoung, napapangisi ito dahil ulo palang ang naipapasok niya, tumitirik na ang mata mo. “gonna fuck you so good, makakalimutan mo na ‘yang ex mo” humalik si doyoung sa panga mo bago tuluyang ipasok ang tite niya sa loob mo, inungol mo ang pangalan niya kaya naman nagumpisa na bumayo ang balakang niya. “putangina, ang sikip mo… ang sarap”
two years— ganyan na kayo katagal kasal at ni isang beses, walang nangyari sainyo ni doyoung. as a married couple, this is your first time. paano mo nga ba napunan ang mga pangangailangan mo sa dalawang taon? dildo at vibrator. pero ngayong nararanasan mo na ulit ito at hindi na laruan, hindi mo maiwasang hindi umungol ng malakas. doyoung was stretching every part of you, naaabot ng tite niya ang mga lugar na hindi naaabot ng dildo mo gabi-gabi.
“sarap, misis?” tanong nito, tanging mhm lang ang nasagot mo dahil sinasagad ka ni doyoung, “if i knew you wanted this long ago, edi sana hindi ka nagtitiis sa dildo mo gabi-gabi, ano?” lalong nagkuyom ang puke mo sa tite niya nung naramdaman mo ang daliri niya sa tinggil mo, “who’s fucking you this good, misis? hmm?”
“i-ikaw…”
“‘di kita marinig,” sabi nito, he held your jaw softly, “sino?”
“ikaw, doyoung— fuck, ganyan lang,” ungol mo nung naramdaman mo ang ulo ng tite niya sa sweet spot mo, binitawan niya ang panga mo at binabaan ang sarili niya para dumede, “f-fuck, daddy”
“that's right, baby... ako lang makakatira sa'yo nang ganto”
masyadong clouded ang utak ni doyoung para mapansin na tinawag mo siyang daddy, busy siyang bilugin ang dila niya sa utong mo. binalot mo ang mga binti mo sa bewang ni doyoung dahil nararamdaman mong malapit ka na, hindi mo na rin namalayan na nakakalmot mo na rin pala ang likod nito dahil sa sarap na nararamdaman mo.
“gonna fuck a baby in you, misis…” sabi niya, “gonna fuck you until your belly is round and swollen”
“p-please do…”
“gusto mo ‘yun? gusto mong maging mommy?”
“y-yes, doyoung… fuck…” napayakap ka sa asawa mo ng wala sa oras dahil nilabasan ka, kahit nagsquirt ka na, tuloy pa rin si doyoung sa pag bayo hanggang sa maramdaman mo ang mainit niyang tamod sa loob mo. bumagsak si doyoung sa taas mo, hindi mo na rin kasi binitawan ang pagkakayakap mo sakanya. inalis lang niya ang sarili niya sa’yo nung narinig niya ang boses ng mga kasambahay, dali-daling nagsuot ng boxers at tinakpan ang nanghihina mong katawan gamit ang tuxedo jacket na suot niya kanina. hinayaan ka niyang gamitin ang hita niya bilang unan habang hinahaplos niya ang tyan mo.
“ay hala, ma’am, sir— sorry po!” tili ng isang kasambahay at agad na tinakpan ang sariling mata, “um… pinapatanong po kasi ni manang kung kakain daw po ba kayo ni madam”
“pakidala nalang sa kwarto ko ‘yung dinner naming dalawa, iaakyat ko na siya” sabi ni doyoung, agad namang umalis ang kasambahay.
“bakit sa kwarto mo? welcome na ba ‘ko dun?” nanghihina mong tanong.
“you’re my wife, dapat katabi na kita matulog” sagot nito, “and i really am serious about wanting kids with you, syempre kung gusto mo lang rin.”
sino ka naman para tumanggi sa genes ng isang kim doyoung, di ‘ba?
#nct smut#nct 127 smut#doyoung smut#kim doyoung smut#nct scenarios#nct 127 scenarios#doyoung scenarios#nct hard hours#nct 127 hard hours#doyoung hard hours#nct hard thoughts#nct 127 hard thoughts#doyoung hard thoughts
261 notes
·
View notes
Text
It’s more fun in Boracay!
Ang Boracay ay isa sa mga pinakasikat na destinasyon sa Pilipinas, kilala ito sa kaniyang puting buhangin, at maraming aktibidad na inaalok para sa mga turista. Matatagpuan ito sa lalawigan ng Aklan at kadalasang binibisita ng mga lokal at dayuhan.
Agosto 29, 2023.
Sa araw ng aming paglalakbay, kami ay nagising nang maaga upang hindi ma-late sa aming flight, dahil alam naman nating lahat, ang oras ng mga Pilipino ay laging maaga. Nagsimula kaming umalis ng alas-kwatro ng madaling araw mula sa Balanga patungong Clark International Airport. Pagdating namin, kumain muna kami ng almusal at naglibot sa paligid ng paliparan.
Sa pagpasok namin sa eroplano, nakaramdam ako na para bang sumakay ka lang ng bus ngunit mas malaki at mas organisado. Ang mga stewardess ay napakaganda at napakabait, talagang nakakatuwa. Sa pag-angat ng eroplano, kinuhanan namin ito ng litrato at sa wakas ay nakapagpahinga kami nang kaunti habang nasa biyahe.
Sa aming paglalakbay patungo sa hotel, labis ang pagpapatawa sa amin ng drayber dahil sa mga kwento nito tungkol sa Boracay. Binigyan niya kami ng maikling paglilibot at ipinakilala sa amin ang mga lugar na maaaring puntahan kung nais naming maglibot.
Pagdating naman namin sa hotel, nagpalit kami ng aming kasuotan upang makapagkuha ng mga litrato sa labas. Kahit malakas ang hangin, napakaganda pa rin ng tanawin. Maraming tao ang nag-aanyaya sa amin na subukan ang kanilang mga pagkain at mag-enjoy, ngunit tumanggi kami at naglibot sa paligid.
Sa gabi, muli kaming nagpalit ng aming kasuotan at dinama ang ganda ng tanawin. Maraming propesyonal ang nagsasayawan gamit ang apoy at ang mga tao mula sa iba't ibang lugar. Kumuha rin kami ng mga litrato ng magagandang tanawin at inikot ang buong beach.
Labis ang tuwa ng aking puso sa mga tao na nadadaanan ko. Abot langit ang kanilang mga ngiti na para bang sila ay malalapit sa amin. Napakaraming turista at talaga namang makikita mo sa kanilang mga mata ang kasiyahan at kung gaano nila kagusto ang lugar.
Agosto 30, 2023.
Kinabukasan, tinanghali na kami ng gising dahil sa pagod mula sa pag-ikot sa lugar. Pagkatapos, tumawag kami at nagrenta ng isang tour guide upang maglibot sa Boracay. Sa wakas, nasubukan ko rin ang crystal kayak na pinag-uusapan ng lahat sa internet. Nakakatuwa ito ngunit medyo nakakatakot.
Sa mga aktibidad na aming nasubukan, ang pagsakay sa crystal kayak ang pinaka nagustuhan ko. Isa ito sa mga bagong karanasan na aking nagustuhan sa buong buhay ko. Matagal ko nang inaasahan na masubukan ang aktibidad na ito. Kahit nakakapagod ang paglalakad, sulit pa rin ito.
Sinulit namin ang huling gabi ng aming pananatili sa Boracay. Inikot namin ang buong beach kahit na nakakapagod ito. Bumili kami ng mga pasalubong at marami pang iba. Binisita rin namin ang mga lugar na nakikita namin sa internet at talaga namang totoo ang balita, maganda ito sa personal. Sa karanasan na ito, nakuhang mahumaling ulit ng aking puso sa isang lugar na talaga namang napakaganda.
Sa kabuuan, lubos kong itinamasa ang kagandahan ng Boracay. Sa loob ng dalawang araw, naramdaman ko ang kapayapaan at kagandahan ng lugar na iyon. Minahal ko ang bawat aktibidad at kasiyahan na naranasan ko. Tiyak na irerekomenda ko ito sa lahat ng tao.
Mensahe para sa aking minamahal, aking Aly: Balang araw, dadalhin kita sa Boracay, sa lugar kung saan ako ay nakakaramdam ng lubos na kaligayahan. Pakatatandaan mo, walang katumbas ang kapayapaan at kasiyahang hatid mo sa akin kumpara sa anumang nadama ko sa lugar na ito. Naniniwala ako na ang Boracay ay isang pook ng kaligayahan, ngunit mas naniniwala ako na mas magiging masaya ito kung kasama kita, ang aking pinakamamahal. Sa huli, ikaw at ikaw pa rin ang lugar na natatangi at hahanap-hanapin ko.
#Boracay #ItsMoreFunInBoracay
2 notes
·
View notes
Text
Commute
Word count: 1910
Characters: soobin x reader (f)
Synopsis: hindi ka masasabayan pauwi ng kuya mo kaya nagpadala siya ng kaibigan niya bilang proxy. crush mo tong kuya na proxy.
Language: Filipino
tanghali pa lang ay nag message na sayo ang kuya mo na hindi kayo sabay makakapaglqd pauwi dahil may biglaang meeting ang club nila. hindi mo na lang ito inisip at tumuloy na sa mga susunod na klase mo.
ang hindi mo inaasahan ay ang bestfriend ng kuya mo na si kuya!soobin na naghihintay sa labas ng building niyo.
"kuya? may hinihintay ka ba?" bati mo sa kanya. dalawang taon lang ang tanda ni soobin sayo, pero iba ang epekto sayo jg pagtawag mo sa kanya ng kuya.
"ikaw." sabi niya sayo sabay ngiti pa. "ako na muna sasabay sayo pauwi."
naghuhuramentado na ang puso mo sa mga sinabi niya sayo. alam ng kuya mo na gusto mo si soobin. kaya naman na alam mong siya ang may pakana nito.
"may hinihintay pa ba tayo?" tanong mo sa kanya.
"wala, tara na ba?" tanong niya sayo. mabilis lang naman kayong nakasakay ng taxi. dahil rush hour, ineexpect niyo na na matatagalan kayo sa byahe. nagsuot ka ng earphones at tumingin sa labas ng bintana. kung ikaw lang naman ang magdedesisyon ay gusto mong daldalin si soobin. pero ayaw mo namang matraydor ng sarili mong mga bibig dahil baka mautal ka sa titig niya.
*"hindi ko alam sayo kung bakit kay soobin parang ibang tao ka,"* sabi dati ng kuya mo sayo. yun din ang pagkakataon na nabanggit mo sa kanya na gusto mo si soobin.
kalagitnaan ng byahe ay biglang bumuhos ang malakas na ulan. napatigil ka naman sa pag mumuni-muni at tumingin kay soobin.
"kuya, baka baha ngayon." sambit mo sa kanya.
"hindi pa naman siguro, y/nie," sagot niya. napabusangot ka na lang sa sambit niya. hindi dahil sa pagbaha, kung hindi dahil sa pagtawag niya ng palayaw sayo na kuya mo lang ang madalas na tumawag sayo.
napaisip ka kung hanggang nakakabatang kapatid lang ba ang tingin ni soobin sayo. kung hindi na ito mahihigitan pa ng konting pagmamahal pa.
"ma'am! sir! hanggang dito na lang 'ho tayo. baha kasi eh, hindi ko mailulusong ang kotse." sambit ng driver ng taxi.
agad namang nagbayad si soobin at lumabas na dahilan kung bakit lumabas ka na din.
"wala kang payong?" alalang tanong ni soobin na siyang inilingan mo naman. nauna ka ng sumilong sa bus stop na malapit doon.
ang bus stop na ito ay may steps, dahil nga bahain ang lugar. Para itong drivers' lounge sa mga mall, ang pinagkaiba lang ay dingding na bato ang mga haligi nito. medyo desserted din dito, dahil malapit na ito sa sabana.
"oh panyo," abot niya.
"hindi ako matutuyo ng panyo kuya." sagot mo naman na ikinatawa niya.
dahil malakas ang buhos ng ulan, hindi na nakapagtatakang basang basa ang damit niyong pareho. ang uniporme mo ay puting-puti kaya naman halos wala itong maitagong kulay ng panloob mo.
pagangat mo ng tingin mo ay naka-tingin si soobin sa dibdib mo at mabilis naman niya itong iniwas.umupo siya sa bench at agad mo naman siyang tinabihan. ang ibang mga upuan ay sira-sira na kaya dito ka na lang. hindi mo alam kung nakikisama ba sayo ang tadhana, o gustong-gusto mo lang landiin si soobin.
hindi mo maiwasang mapatingin sa pangbaba ni soobin, dahil may halatang dent doon. pakiramdam mo ay nahdedeliryo ka dahil nabasa ka ng ulan, at hindi mo matanggap na nalilibugan ka. nagkunwari lang dumekwatro para maibsan ng kakaunti ang nararamdaman mo sa gitna ng binti mo.
"malamig," rason ni soobin sabay dantay ng polo niya siya mga binti mo. magaamoy soobin ang binti mo, yun ang unang pumasok sa isip mo. pero ang gusto mo sana ay ang buong pagkatao ko ay magamoy soobin.
sinubukan mong aliwin ang sarili mo sa butones ng polo ni soobin ng hindi siya sinusulyapan. *pero pag nagsalita siya ay susunggaban mo na siya*.
"nilalaig ka?" tanong niya, kaya naman napatingin ka agad sa kanya ng nanlalaki ang mga mata. "oh bakit?" kabadong tanong niya.
"kuya," pasimula mo. "pwede mo ba kong fingerin?"
"ha?" naguguluhang tanong ni soobin sayo. namumula ito sa harap mo. kinuha mo ang kamay niya at unti-unti itong pinasok sa ilalim ng polo niya, at unti-unting sinilid sa palda na suot mo. binuka mo pa ng kaunti ang binti mo para makapasok pa ang kamay niya. nang maramdaman mo ang dulo ng daliri niya sa pinakaloob ng binti mo ay tumingin ka ulit sa mga mata nito.
"kuya please?" tanong mo ulit sabah halik sa pisngi nito. napapikit naman siya sa ginawa mo at hinimas ang binti mo.
"hindi na tayo makakabalik sa pagiging magkaibigan lang pagkatapos nito." bulong niya sayo.
"ayokong maging magkaibigan lang," sagot mo sa kanya at unti-unting humiga sa kinauupun niyo. binuksan mo naman ang hita mo, ang mga binti mo ay nasa magkabilqng parte ng bench. ang katawan mo ay nakahqrap kay soobin.
"kuya please, wag mo lang akong tignan." pagmamakaawa mo pa.
binaba ni soobin ang sarili niya upang halikan ang parehong hita mo. binalundon naman niya ang palda mo sa may tsyan mo. hinimas niya ulit ang binti mo, ngunit ngayon ay tumatama na ang thumb niya sa labi ng pagkababae mo.
"sigurado ka bang gusto mo to?" paguulit niya ng tanong sayo. dali-dali ka namang tumango sa tanong niya at ginuide ang kamay niya sa ari mo.
"dito kiya please."
"ang bait, parang hindi bastos ang gustong ipagawa sa akin." sabi niya sayo sabay halik sa tsyan mo. bunuksan niya ang polo na suot mo at dahan-dahang tinataas ang halik papunta sa dibdib mo. sinilid niya ang isang kamay niya sa likod mo para matanggal ang bra mo.
"pa dede si kuya? hmm?" hindi ito tanong. he was mocking you, pero hindi mo pa din mapigilang umungol ng maramdaman mo ang bibig mo na tila ba naghahanap siya ng gatas dito.
kinuha niya ang kamay mo at nilagay ito ka kabilang dibdib mo, para bang sinasabi niyang laruin mo ito. kaya naman ginawa ko ito. ang isang kamay naman niya ay pumasok sa loob ng panty mo. ang mga daliri niya ay pinaghihiwalay ang dalawang labi ng pagkababae mo. naramdaman ko ang pagngisi nito sa dibdib mo.
"basang-basa?" bulong niya sa tenga mo. "ganyang ka ba kalibog para kay kuya?"
tumango ka naman bilang sagot. tinitignan ka ni soobin na parang hindi siya nasiyahan sa sagot mo habang pinapaikot ang dalawang daliri sa clit mo.
"words baby. sagutin mo ang sagot ni kuya."
"yes kuya," nanginginig na sagot mo.
"yes, what kuya?"
"na malibog ako kuya."
"hmm?" sambit nito, habang ang isang daliri ay naglalaro sa butas mo. "kompletuhin mo," utos nito.
"malibog ako para sayo kuya." sagot mo dito na nasundan ng ungol ng ipasok niya ang daliri niya sayo. ang bibig naman nito ay unti-unting bumbabq papalapit sa ari mo.
"mahirap bang sabihin yun?"
umiling ka naman dito. pinisil ni soobing ang utong mo habang hinahatak ito.
"words baby," paalala nito.
"no, kuya." hingal na sabi mo. "more please kuya."
"more what?"
"fingers kuya," hikbi mo. "isa pa please."
"since my baby asked so nicely," bulong nito. ngunit tinggal nito ang daliri niya kaya naman hindi mo mapigilang umangal. "matutong maghintay," malutong na sabi nito.
*matagal kitang hinintay, kuya*. isip mo sa sinabi niya. nakita kong pinasok jiya ang panty mo sa isa sa mga bulsa ng bag niya.
nilapit niya ang bibig niya sa ari mo qt hinipan ang clit mo, napaliyad ang katawan mo sagulat ng ginawa niya. mabilis naman itong nasundan ng dalawang daliri niya na gumagalaw ng scissoring motion. ang dila niya ay putuloy na nilalaro at sinisipsip ang clit mo.
"kuya," banggit ko na na outol ng ungol. "lalabasan na ko kuya, please."
kinurba niya naman ang kamay niya sa loob mo, dahilan ng lalong pagliyad ng katawan mo.
"putok mo sa bibig ko."
yun lang ang kailangan mo upang tuluyang labasan. hindi pa din tumigil ang daliri niya sa paglabas pasok nito sayo. ilang sandali pa ay nilabas niya ang mga ito at tinapat sa bibig mo.
"subo mo." sabi nito na agad mo namang sinunod. tinikman ko ang sarili. mo hanggang sa wala na ito sa daliri niyo.
"anong lasa?" tanong niya.
"huh?"
"anong lasa?" paguulit niya, sabay baba sa pagkababae mo para dilaan ang butas mo habang ang thumb niya ay nilalaro ang clit mo.
"kuya!" sigaw mo ng maramdaman mong lalabasan ka ulit. hindi mo na siya natanong ng biglaan itong mangyari.
umangat si soobin na basa ang baba at nakangisi sayo.
"lasang akin," sabi niya sayo. "ano pang gustong gawin ng baby namin?"
"pagsinabi ko bang kantutin mo ko gagawin mo?" tanong mo sa kanya.
"ask nicely."
"kuya soobin, please," sambit mo habang hinahanap ang mga mata nito. "ankinin mo na ko."
siniil ka naman ni soobin ng halik na malugod mong tinaggap.
"sigurado ka ba?" tanong niya ulit.
"please kuya" mabilis na sagot mo dito.
"wala akong condom dito."
"naka-pill ako, please kuya." tumingin siya sayo na tila ba nagulat sa sinabi mo. "sayo lang please, kuya."
"hindi ka dapat nagpapakantot ng walang condom." mariing sabi nito.
"sayo lang ako magpapatira ng walang condom kuya." binaling mo ang tingin mo sa kanya, "please kuya?"
inhiga ka ulit ni soobin at tinggal ang pants nito kasama ng boxers niya.
"sigurado ka ba?" tanong niya ulit.
"sigurado sayo kuya, please."
unti-unti niyang pinasok ang pagkalalaki niya sai at napakagat labi ka na lang. hindi mo inaasahan ang kapal ng tite ni kuya soobin mo.
"kuya, gumalaw ka please," sabi mo dito ng maramdaman mong hindi siya gumagalaw. napatingin ka naman sa ari niyo pareho at napansin mong hindi niya pa napapasok lahat. "kaya ko kuya please."
dahan-dahan niya ulit itong ipinasok. maya-maya pa ay naglalabas pasok na ito sa loob mo. nang makuha niya ang rhythm ay ipinatong niya ang isang binti mo sa balikad niya, ang isang kamay naman ay nasa kabila upang ibuka pa ito. nararamdaman mo din ang bawat maglalalim ng tite niya sa loob mo.
"masarap?"
"ang sarap mo kuya," nauutal na sabi mo dito. "harder kuya, please."
mabilis naman niyang sinunod ang sinabi mo. napatirik naman ang mata mo ng maramdaman mong natunton niya ang spot mo sa loob mo.
"dito?" tanong niya, subok ulit hanapin ito.
"dito?" tanong ulit niya na sinagot mo naman ng ungol.
dama mo ang pagbilis ng bawat galaw niya na tumutumbok doon.
"lalabasan nanko kuya," ungol mo sa kanya.
"konti pa," bulong niya habang mas ibubukaka ang isang binti mo. "saan mo gustong iputok?"
"sa loob please," sagot mo agad. napatingin naman siya sayo sa gulat dahil ang inaasahqn niyang sagot ay ang kabalitaran nito. "makalat pag sa labas." tarantang sagot niya.
hinawakan niya ang parehong hita mo at idikit ito papalapit sa tsyan mo. ang ginawa niya ay ikinaungol mo ng mas malakas. mas malalim siya sa ganitong posisyon.
"kuya di na kaya, please." pag mamakaawa mo sa kanya.
"let go baby," sabi niya. para namang biglang pumiglas ang tali sa loob mo dahil mas malakas at mas mabigat itong pinakawalan mo. dama mo din ang init ng tamod niya sa loob mo. unti-unting bumagal ang pag galaw niya hanggang sa hugutin niya ito.
inabutan ka ng tubig. dali-dali kayong nagbihis dahil humihina na ang ulan.
"kuya panty ko?" tanong mo sa binata, kasunod namam noon ay busina ng sasakyan. pareho kayong natatingin doon at napansin niyong tito iyon ni soobin.
"hmm? mukhang kailangan mong i-hold yan." sabi nito sabay piga sa pwet mo. "hindi mo naman gustong ipaalam sa lahat kung gaano ka kaputa para kay kuya diba?"
106 notes
·
View notes
Text
May kwento ako, makikinig ka ba?
Madalas mong sabihin na wala akong pakiramdam, na mahina ang pang unawa pagdating sa emosyon. Totoo, minanhid na 'ko ng panahon. Sa tagal ba naman na mag isa, natuto akong isantabi ang mga personal na nararamdaman, unahin ang mga paraan para mabuhay sa magulong mundo na ito.
Madalas akong maghanap ng pupuno sa pag iisa. Bigo sa una, pangalawa, pangatlo, hanggang sa 'di na mabilang, napagod nang sumubok. Paulit ulit din naman ang sinabi nila, madamot ako. Kumukuha lang ako pero hindi nagbibigay. Sabi nila mas mahal ko ang sarili ko, na hindi ko kayang magmahal ng iba.
Nakilala kita sa panahong kailangan ko ng pansamantalang pahinga. Ibinigay mo ito ng panandalian, nang ilang ulit, sa loob ng ilang taon. Nasanay akong kahit mawala nang paulit-ulit ay babalik at babalik rin. Maniwala ka, ginusto kong subukan mula pa lang ng umpisa pero natakot ako. Natakot akong kapag hiniling kong mas mapalapit sa'yo ay tuluyan ka nang mawala.
Nakilala ko sya sa panahong walang ikaw. Hindi ko alam kung bakit o kung kailan, basta ang alam ko, dahil sa kanya natuto akong magbigay. Lahat ng ipinagdamot ko sa mundo ay ibinuhos ko sa kanya. Bawat atensyon, bawat oras, pati na din ang bawat parte at piraso ko ay naging kanya. Kanya ako ng buong buo, walang kulang at labis labis pa nga. Naging dahilan sya ng bawat ngiti, ng bawat pag gising sa umaga, ng bawat mahimbing na tulog sa gabi. Minahal ko sya sa paraang hindi ko rin inaasahan na kaya ko pala. Minahal ko sya na para bang sya ang una, at sya ang huli.
Pero tinapos nya ang lahat na para bang wala lang akong halaga. Hindi ko alam ang mararamdaman, gayong bilanggo pa din ako ng pag ibig nyang hindi man lang nagtagal. Madalas ko syang hanapin sa mga taong nakakasalamuha, umaasang masisilayan ang pamilyar na ngiti, maramdaman muli ang mga haplos na nakasanayan.
Hanggang sa matagpuan ka muli. Sa'yo ko naramdaman ang pahinga na hindi ko maramdaman kanino man. Sa pagkakataong ito, ayaw ko na ng panandalian, ayaw ko nang mawala ka pa. Hindi ko alam kung kailan o kung paano, basta ang alam ko ay ibinalik mo ang mga ngiti, posible pa pala. Dahil sa'yo pinili kong subukan ulit, kahit may pangamba, may pagdududa, may takot na baka masaktan lang ulit ako. Dahil sa'yo gusto kong magmahal ulit.
Pasensya na, mahal, kung hindi ko madalas maiparamdam sa'yo kung gaano ka itinatangi ng puso ko. Hindi ko kayang magkunwari o sabihing hanggang dito lang ang kaya kong ibigay. Ang totoo nyan, gustuhin ko man ibigay ang lahat sa'yo, naubos na ko ng pag ibig ko sa kanya. Kaya't pasensya na sa lahat ng pagkukulang ko, sinusubukan kong bumangon para sa'yo, para sa'tin. Pasensya na kung pakiramdam mo ay itinatago kita, ang totoo ay ayaw kong masira ng magulong mundo ang pag ibig na mayroon tayo. Ang gusto ko ay tahimik, payapa, nakabalot sa'yong yakap at halik. Ang gusto ko ay pag ibig na hindi kailangan malaman nang marami, na para bang may kailangan tayong patunayan. Ang gusto ko ay pag ibig na para sa ating dalawa lang.
Alam kong kalabisan ang hingiin na manatili ka sa'kin. Maiintindihan ko kung pipiliin mong umalis. Pero kung sakaling handa kang mahalin ako ngayong hindi pa ako buo, sa'yo lang bawat piraso ko, pangako.
Mahal kita.
2 notes
·
View notes
Text
This the first song I've ever written for you! Naalala ko pa yung kilig ko nung sinusulat ko to. Hindi ko lubos akalain na maiinlove ulit ako ng ganito kalalim simula nung paulit- ulit na lang akong sinasaktan. Ngayong pinapakinggan ko to, sobrang applicable pa rin nung emosyon ng kanta. Totoo ngang handa na akong ibigin ka. Totoong damdamin ko ay para lang sayo. Totoong nag- iisa ka lang sinta. Totoong ikaw lang lulan ng aking puso.
HIRAYA
lyrics:
Dumating ka bigla
Nag di inaasahan
Puwang ko sa puso ay
Agad mo na napunan
Kamay ng orasan
Laging umaandar
Di na mag- aalangan
Sa 'king nararamdaman
Mundo ko'y lumiwanag
Nang makilala ka
Tila'y mahika
O ito ba'y gawa ng tadhana
Binuhay mo
ang hiraya ko
Damdamin ko
Ay para lang sayo
Nag- iiisa ka
Lamang sinta
Ang lulan Ng
puso ko'y ikaw
Di maintindihan
Kaba sa kalamnan
Dulot ng prisensiya
Mo'y iba
Kung san man dadalhin
Ang puso kong sawi
Handa ako na
Ibigin ka
2 notes
·
View notes
Text
Random Kwento Serye
I end my work shift around 07:36pm , ang weird lng ng 6minutes , Dahil Jan lagi ako nagmamadali magbihis out of my uniform Dahil 0745pm ang alis ng shuttle from the Hotel I’m working at to Mall of Asia were I ride UV express pauwi ng Cavite.
Gusto ko lagi umuupo sa likod ng van yung pa parallel ang upuan mag katapatan, auko Yun sa row sunod ng driver Dahil lagi ako nahihilo kapag pa ganun ang upo ko, karamihan pa naman sa mga UV express driver kaskasero, Ndi nila kilala ang break.
Mejo puno na yung van na nasakyan ko, 2 na lng yung bakante, yung nasa harap ko and sa tabi ng driver. After few minutes May umupo na guy sa harap ko , sa wakas makakaalis na kame…
In fairness mabango si Kuya kahit pauwi na. Lahat kameng nasa likod napatingin sa kanya kasi amoy na amoy yung pabango niya. Feeling ko katapos niya lng mag gym kasi May dala na sports bag and parang gym clothes suot niya. I’m not sure if I’m older or he is older Basta alam ko Ndi kame nagkakalayu ng age..
After maningil ng dispatcher ng pamasahe at umandar na nga ang van…
Nag Check ako ng Waze Makakarating naman daw kame ng Dasmariñas within 1 hour Dahil Wala nman traffic., kinuha ko na ang headphone ko sa bag nag simula makinig music , usually Kpag nasa byahe mahilig ako makinig ng mga classical music para antukin., at nangyari ang hindi ko inaasahan
Sa ka habaan ng coastal road Puro tulog na ang mga kasama ko sa van., nasa harapan ko ang dalawa kong kamay , naka pilipit ang aking balikat Dahil siksikan kame.. nagkikiskisan ang kamay ko at ang kamay ng nasa harapan ko , humingi ako ng paumanhin Dahil Ndi ko sinasdya na dadala ako ng motion ng bawat liko ng sasakyan., ngumiti lng siya sa akin..
Nang makarating kame sa toll gate, bumagal ng kaunti ang andar ng sasakyan, nagulat ako sa ginawa ng lalake sa tapat ko kiniskis niya ang balat niya sa aking mga kamay, para akong na kuryente ., ilang beses niya pang hinimas mga daliri ko.. Ndi ako makagalaw, iiwas ba ako ?? Pero iisa ang sinasabi ng katawan ko ., tinukso ko din ng haplos ang kanyang palad., bumakas sa mukha niya ang gulat Pero Ito ay agad ding napalitan ng Ngiti.. hinawakan niya ng buo ang aking kamay., Wala akong ideya sa mga nangyayari, Basta ang alam ko lng nagu2stuhan ko ang sensasyon ng balat niya sa balat ko.
May mga ilang ulit niya pang hinimas ang palad at braso ko at pinisil ang aking kamay kamay..
Nauna siyang bumaba ng van sa akin..
Mejo malapit lng ang subdivision niya sa subdivision namin…
Haaay …
Makikita at makakasabay ko kaya siya ulit?
Ndi ako nag malakas ng loob kausapin siya, Ndi ko alam kung Bakit parang kuntento na kame na nagdadampi ang aming mga balat…
9 notes
·
View notes
Text
i bought this in a book sale kase feeling ko matutuwa si ally. turned out ako yung natuwa haha. i know that it was made by an adult kaya medyo relatable and this is a reminder for me to take things slow.
it's ok if you still don't have your dream house, car and all the fucking standard that you should be having at your age . it's okay if you're still settling on cheap clothes, brand new, whatever i can't pronounce brands in the market. it's okay if all i can afford right now is a life i can define as "comfortable" .
gagi mag 28 na ko this year and nakaka pressure naman talaga, pero aayon din satin ang panahon. balang araw di na tayo mag titiis sa kung ano lang ang kaya, at kung ano lang ang afford. someday madadala mo din sila mama at tatay sa ibang bansa.di mo na kakailanganin mag grab kase may sariling kotse ka na. magkaka 6 digits na sahod ka rin. matutupad mo rin yung resort mo sa dagat.
di na lang pangarap yung dati mong inaasahan.
pero ngayon chill ka muna, one. at. a time.
5 notes
·
View notes
Text
Bagong influenza-like illness, kumakalat sa buong Pilipinas
Mula pa noong magpasimula ang taon, malaking bahagi ng Pilipinas na ang nakararanas ng pagtaas ng kaso ng influenza-like illness (ILI). Ang ilan sa mga sintomas nito ay ubo, pananakit ng katawan, pananakit ng lalamunan, at lagnat.
Ayon kay Health Undersecretary Eric Tayag, may humigit-kumulang na 190,000 influenza-like cases ang naiulat sa Pilipinas ngayong taon. Isinusulong ng Department of Health (DOH) ang pagbabakuna laban sa influenza at pneumonia upang maiwasan ang pagtaas ng mga kaso.
Noong Nobyembre 28, inanunsyo ng OIC-Principal ng UPIS na si Kat. Prop. Dian Caluag ang biglaang pagtaas ng kaso ng ILI sa UPIS nitong mga nakalipas na buwan. Bilang pagtugon dito, hinikayat ang mga mag-aaral na sumunod sa health protocols ng paaralan gaya ng pagsuot ng face masks. Pinaalalahanan din ang lahat na magsabi sa mga guro at mga nars ng paaralan kung nakakaramdam man ng mga sintomas upang kaagad na maaksyunan.
Ayon kay Dr. Myrissa Melinda Alip, ang direktor ng UP Diliman Health Service (UPHS), ang pagpapabakuna ay malaking bagay para maiwasan ang mga kumplikasyon kapag tayo ay nadapuan ng nakahahawang sakit. Ang libreng bakunang ipinamimigay ng UPHS-Public Health section sa publiko ay mula sa local government unit (LGU) ng Brgy. Krus na Ligas na kanila ring katuwang upang maisulong ang Expanded Immunization Program ng pamahalaan. Ang layunin ng programang itong maiwasan ang mga komplikasyon at kamatayang maaaring maidulot ng mga nakakahawang sakit sa pamamagitan ng pagbabakuna. Mayroon ding bakunang ipinamimigay para sa mga ina at matatanda.
Sa kasalukuyan, mayroong iba’t ibang bakunang maaaring mapakinabangan ng lahat ng nasasakupan ng Krus na Ligas, UP Diliman, at mga kalapit na lugar. Isa ang flu vaccine sa mga ipinapamahaging maaaring i-avail ng mga mag-aaral at empleyado ng Diliman. “Ang bakuna ay para sa lahat.” Dagdag pa ni Dr. Alip, “May bakuna para sa kapapanganak na sanggol. May bakuna para sa ibang mga edad: sa mga ina, sa buntis, nakatatanda, atbp.” Isinaad din niyang ang mga nagnanais magpaiskedyul ng pagpapabakuna ay maaaring tumawag at magtanong sa UPHS-Public Section local 2719 (Oras ng opisina: Lunes-Linggo, 8 n.u.-5 n.h.).
Ipinapaalala rin ni Dr. Alip na, “Ang pinakamahalaga, bukod sa pagpapabakuna, ay ang maayos na lifestyle.” Ilan sa kaniyang mga nabanggit at iminumungkahi niyang paraan ay ang pagkakaroon ng balanseng nutrisyon; pagtulog nang walong (8) oras; pag-iwas sa alak, sigarilyo, at mga bawal na gamot; at pagbabawas ng stress upang mapalusog ang kaisipan.
Mayroon pa ring natatalang mga kaso ng bagong influenza-like illness sa kalakhan ng Pilipinas sa kasalukuyan. Ayon sa DOH, marahil ito ay bunsod ng maulang panahon. Kasalukuyang nag-iimbestiga ang departamento kung ito ba ay dulot ng bagong uri ng pathogen. Bagaman inaasahang bababa na ang bilang ng mga kaso sa mga susunod na linggo, ipinapaalala pa rin ng mga awtoridad ang karampatang pag-iingat na kailangang gawin ng bawat isa. Sapagkat holiday season na at inaasahan ang dagsa ng tao sa mga pampublikong lugar, mainam ang pag-alam ng mga health risk na maaaring makompromiso sa tuwing lalabas ng tahanan. Gayundin, kinakailangang sundin ang mga ilang mga hakbangin gaya ng pagsusuot ng face mask, pag-isolate ng may sakit, at pagpapabakuna upang makaiwas sa lumalaganap na sakit.
Ipinapaalala sa mga mag-aaral ng UPIS ang ibayong pagsunod sa mga health protocols at pakikiisa sa mga hakbang upang makaiwas sa mga nakahahawang sakit. // nina Sophia Dormiendo at Wynelle Llaguno
3 notes
·
View notes
Last Seen Blogs
indiatourisms12-blog
Untitled
h8rt8r8kr
I'll fix this up l8r I swear.
bye-bye-pretty-papillon
Eve's ladyblog And Starco Blog
tyto--arts
FrancyMun
leikai
you're the ocean