Güneş bize parla diyor, bulutlar hareket etmemizi hatırlatıyor, kuşlar bize uçabileceğimizi söylüyor, gökyüzü bize hayallerimizin ve hedeflerimizin bir sınırı olmadığını anlatıyor...
Kurduğum tüm hayallerin baş köşesinde sen olmalıydın . Senle başlamalıydı tüm cümlelerim. Evimiz , sokağımız , salonumuz , hayatımız, ömrümüz demeliydim . Bizim olmalıydı herşey. Yüzümdeki gülümsemeye sebep olmalıydın. Şimdi neden hayallerimde sadece ben varım. Benim evim , hayatım, ömrüm , mutluluğum... Neden cümlelerim senle başlamıyor? Ay ışığım sensiz cümlem tamamlanmıyor . Sensiz hiçbir şey tam olmuyor. Hayallerim yarım seni bekliyor. 💫
Ruhumu bedenime sığdıramıyorum. Kelimelerim cümlelerime ağır geliyor. Gökyüzünun yıllardır bağrına bastığı güneş şimdi ona ağır geliyor.Bulutlar kendi kaynaklarına ev sahipliği yapmıyor. Ruhumun bedenime, kelimelerimin cümlelerime, güneşin gökyüzüne, bulutların damlalarına ihtiyacı var biliyorum. Oysa şimdi her biri kendine yük...