Leeg klaar voor 1 theater aan zee en 2 voor schooljaar 2022 / 2023

Umberto Boccioni streefde naar een dynamischer, futuristische kunst

Umberto Boccioni, (1882 – 1916), Italiaanse schilder, beeldhouwer en theoreticus van de futuristische beweging. Boccioni werd van 1898 tot 1902 opgeleid in het atelier van de schilder Giacomo Balla, waar hij leerde schilderen zoals de pointillisten. In 1907 vestigde hij zich in Milaan, waar hij geleidelijk onder invloed kwam van de dichter Filippo Marinetti, die de futuristische beweging…

View On WordPress

Wat?   Venetian Boy Catching a Crab (1892-1893) door Henrietta Skerrett Montalba, Helen of Troy, (na 1812), Theseus and the Minotaur (1782) en The Three Graces (1814-17) door Antonio Canova, The Fallen Angel (1895-1900) en The Age of Bronze (gemodelleerd 1876-77, voor het eerst gegoten in brons 1880) door Auguste Rodin en Thetis Dipping Achilles in the River Styx door Thomas Banks (1790)

Waar?   Victoria & Albert Museum, Londen

Wanneer?   10 januari 2023

Het is decennia geleden dat ik het Victoria and Albert Museum (meestal V&A genoemd) bezocht. Wat me er nog van bijstaat is een grote verzameling mode en een afdeling met heel veel muziekinstrumenten. Van kunst is me van dat bezoek weinig bijgebleven. Op de laatste middag van mijn bezoek aan Londen besluit ik het V&A opnieuw te bezoeken. Vanaf het metrostation leidt een lange tunnel naar een ingang van het museum die direct uitkomt op de afdeling sculptuur. Ik heb het hele museum bekeken. Nou ja, bekijken is natuurlijk een te groot woord voor zo’n immens museum volgepakt met duizenden voorwerpen. Ik zag fraaie schilderijen van Constable en Turner, kartons van Rafaël en Tippoo’s Tijger. Maar omdat je nu eenmaal niet alles goed kunt bekijken, besloot ik me te concentreren op de afdeling beeldhouwkunst. Deze bevat een zeer fraaie verzameling werken met grote namen.

Centraal in de hal staat een werk dat ik herken, maar waarvan de kunstenares mij volledig onbekend is. Het gaat om Venetian Boy Catching a Crab van Henrietta Skerrett Montalba (1848-1893). Ze studeerde aan de National Art Training School (nu: Royal College of Art) en aan de Accademia de Belle Arti in Venetië. Ze specialiseerde zich in portretbustes van terracotta, waarmee ze talloze prijzen won. Het fraaie beeld van de Venetiaanse vissersjongen werd in 1893 tentoongesteld in de Royal Academy en op de World’s Columbian Exposition in Chicago.

Hoewel zijn werken erg gladjes zijn, ben ik toch een immens bewonderaar van Antonio Canova. Zijn Amor en Psyche in het Louvre behoort (met werken van Bernini) tot de allermooiste beeldhouwwerken die ik ken. Hier in de V&A staan een aantal werken van zijn hand. Naast een buste van Helena van Troje, is dat Teseus and the Minotaur. De held uit de Griekse mythe heeft de Minotaurus (een monter, half-mens, half-stier) gedood. Op de rots liggen de spoelen met draad die Theseus moeten helpen uit het labyrint te komen. Canova was in de twintig toen hij dit indrukwekkende beeld maakte. En dan is er als derde The Three Graces. Zij representeren vrolijkheid, elegantie en jeugd en schoonheid. De hertog van Bedford gaf opdracht voor dit beeld toen hij Rome bezocht. Hij plaatste het in een speciaal ontworpen ‘tempel’ in zijn huis.

Van de geïdealiseerde beelden van Canova naar de veel ruwere en modernere beelden van Rodin. The Fallen Angel toont een geveugelde figuur die op de grond is gevallen en vastgehouden wordt door een naakte vrouw. Het beeld is bijna een zoekplaatje. Waar houdt het ene lichaam op en begint het andere? The Age of Bronze was Rodin’s eerste levensgrote beeld. Hij gebruikte een soldaat als model omdat hij de houdingen van professionele modellen te conventioneel vond. Toen het werk voor het eerst werd tentoongesteld, vond men het zo levensecht dat critici de kunstenaar ervan beschuldigden dat het een afgietsel was. Rodin moest bewijzen dat de kwaliteit van het beeld te danken was aan zijn zorgvuldige observatie.

Een paar dagen gelden schreef ik dat het altijd leuk is om een werk tegen te komen dat je herkent, omdat je het eerder in een totaal andere context hebt gezien. Dat is ook vandaag weer het geval. In januari 2020 bezocht ik de tentoonstelling Troy, myth and reality in het British Museum. Daar zag ik een beeld, dat blijkbaar thuis is in het Victoria & Albert Museum, namelijk Thetis Dipping Achilles in the River Styx. Uit mijn kunstdagboek van toen: “Thetis, de moeder van Achilles, doopt hem in de rivier de Styx om hem zo onkwetsbaar te maken. Omdat ze de baby vasthoudt bij zijn hiel, vormt dat, inmiddels spreekwoordelijke, lichaamsdeel later zijn enige kwetsbare plek. De hiel zal hem uiteindelijk fataal worden.”

Michel Martens: ‘Haven voor Sheba’ (hoogte: 3 m)

Bekroond met de provinciale prijs voor beeldhouwkunst 1978.

Franse vertaling van portret Narges Mohammadi

Nu ook in het Frans (waarin de titels altijd stukken sierlijker klinken): mijn artikel over Narges Mohammadi, die de beeldhouwkunst oprekt met allerlei ongebruikelijke materialen. Ze heeft vanaf november trouwens een tentoonstelling in museum Beelden aan Zee. Merci beacoup, les plats pays.

Winkelcentrum Jacob van Campenplein in het Lage Land, 1967 (geschat).

Jacob van Campen (Haarlem, 2 februari 1596 – Amersfoort, 13 september 1657) was een Nederlandse architect en kunstenaar uit de Gouden Eeuw.

Jacob van Campen stamde uit een welgestelde adellijke familie en bracht zijn jeugd door in zijn geboortestad Haarlem. Van Campen was Heer van Randenbroek, en ging, vooral bij wijze van tijdverdrijf, schilderen. In 1614 werd hij lid van het Sint-Lucasgilde. Na een verblijf in Italië van 1617 tot 1624 keerde hij terug naar Nederland, waar hij de ideeën van Andrea Palladio, Vincenzo Scamozzi en de klassieke architectuur van Vitruvius combineerde met de inheemse baksteenbouw. Het resultaat was het Hollands classicisme, een bouwstijl die behalve in Nederland ook internationaal van invloed was. Van Campen was bevriend met Constantijn Huygens, samen ontwierpen ze zijn nieuwe huis. Op Johan Maurits van Nassau-Siegen, de ontwerper van de De Kleefse tuinen en de Grote Keurvorst in Berlijn had Van Campen zelfs na zijn dood veel invloed. Frederik Willem van Brandenburg wenste koste wat het kost een boek door Van Campen geschreven te bezitten. Het stadhuis en het stadspaleis in Potsdam zijn op de ideeën van Van Campen gebaseerd.

Van Campen werkte zowel als architect, kunstschilder en ontwerper van decoratie-programma’s, zoals voor het kerkorgel in Alkmaar. Zijn kunst had tegelijk ook een invloed op de beeldhouwkunst. Bij zijn werken werd hij geassisteerd door Pieter Post, Daniël Stalpaert, Matthias Withoos, Philips Vingboons, Artus Quellinus, Tielman van Gameren en Rombout Verhulst. Mogelijk werkte hij ook samen met Albert Eckhout.

Tijdens de bouw van het Amsterdamse stadhuis, het tegenwoordige Paleis op de Dam, woonde Van Campen in het duurste logement in de Kalverstraat en zijn verteringen waren navenant. In 1654 is Van Campen met ruzie vertrokken, waarschijnlijk in verband met het ontwerp van de tongewelven. Stalpaert won en beëindigde het project - naar verluidt - met minder fraaie oplossingen.

Na een lange loopbaan, overleed Jacob van Campen in 1657 bij Amersfoort op de buitenplaats Randenbroek, dat hij had geërfd van zijn moeder. Het was door hemzelf verbouwd en door Caesar van Everdingen gedecoreerd. Van Campen is nooit getrouwd geweest, maar had wel een zoon, Alexander Van Campen, die zich later, na de erfenis, vestigde in Bloemendaal / Haarlem, waar de rest van de familie is geboren en getogen.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking Mijn Liefste is mij een bundeltje mirre dat tussen mijn borsten overnacht. (Hooglied 1:13) Lees verder Psalm 21:1—7. De Christen vindt vreugde, net als andere mensen, in de gewone zegeningen van het leven. Er is voor hem betovering in muziek, uitnemendheid in schilderkunst en schoonheid in de beeldhouwkunst. Voor hem preken de heuvels majesteit, zijn de rotsten lofzangen van verhevenheid en zijn de valleien lessen van liefde. Hij kan alles om zich heen zien met een oog wat even helder en vreugdevol is als elk ander mens. Hij wordt blij van zowel Gods gaven als Zijn werk. Hij is niet dood voor het geluk van zijn gezin. Rond zijn hart vind hij geluk, en zonder dat geluk zou zijn leven inderdaad akelig zijn. Zijn kinderen vullen zijn huis met vrolijkheid, zijn vrouw is zijn vreugde en troost en zijn vrienden zijn zijn steun en verfrissing. Hij aanvaardt de vreugde waar hij zijn ziel en lichaam aan over kan geven, voor zover God het verstandig vindt het hem te geven. Maar hij zal je vertellen dat hij in deze vreugde of in al deze vreugden samen, niet die vreugde vindt die hij in de Persoon Jezus Christus vindt. Broeders, er is wijn die geen wijngaard op aarde je ooit heeft kunnen geven. Er is brood wat zelfs de korenvelden van Egypte niet zouden kunnen voortbrengen. Toen we zagen dat anderen hun god in aardse vreugde vonden, zeiden jij en ik, “Je kunt roemen in goud, zilver en in kleding, maar ik zal mij verheugen in de God van mijn verlossing!” We zien dat de vreugde van de wereld maar een klein beetje is beter dan de schillen voor de zwijnen, in vergelijking met Jezus, het hemelse manna. Ik heb liever een hap van Christus liefde en een slok van Zijn gemeenschap, dan een wereld vol vleselijke vreugde. Wat is het stro tegenover het koren? Wat is glinsterend plastic tegenover een echte diamand? Wat is een droom tegenover de heerlijke werkelijkheid? Ter overdenking Materiële aardse vreugde is maar voor even. Zelfs zonder deze vreugde heeft de Christen nog steeds zijn geestelijke vreugde. Die geestelijke vreugde is blijvend (Hebreeën 10:34; Johannes 16:22). Ken je deze vreugde? Zo ja, waardeer je die vreugde? Preek 558, 6 maart 1864

Amateur-Kunstmarkt in Wieringerwerf

Lokaal nieuws: 'Amateur-Kunstmarkt in Wieringerwerf'

WIERINGERWERF – ‘Op zaterdag 25 februari 2023 willen we in de Samenstroom aan de Terpstraat in Wieringerwerf een (amateur) kunstmarkt organiseren. We zoeken zelfgemaakte amateurkunst van verschillende kunstvormen: Schilderkunst, beeldhouwkunst, keramiek, fotografie, edelsmeedkunst, glaskunst, textiel, enz. We bieden ruimte en gelegenheid voor expositie en verkoop. We willen inventariseren of er…

View On WordPress

Deze keer gingen we niet IN het museum, maar OM het museum. En wel in de tuin van het Rijksmuseum waar de beeldhouwster Barbara Hepworth was te zien. Het Rijks omschrijft het als volgt:

Barbara Hepworth was een vernieuwer. Ze brak met tradities en vond nieuwe uitdrukkingsvormen met haar beeldhouwkunst. Als succesvolle vroeg 20ste-eeuwse vrouwelijke kunstenaar werd ze een internationaal rolmodel.

We waren heel benieuwd en gelukkig was het prachtig weer.

LIFE – planten – dieren – mensen – artiesten- ART – traditioneel – schilderkunst – beeldhouwkunst – tentoonstellen – gallerij – museum – architectuur – huis – thuis – mens – LIFE – ademen – voelen – horen – zien – meemaken – begrijpen – reden geven aan – ART – maken – produceren – leren – groeien – LIFE – mens – artiest – ART – schilder – beeldhouwer – architect – aangeleerd – academie – elite – exclusief – selectief – groepen – sociale klasse – LEVEN – alles – elke dag – eender wat – iets wat er al is – wat als dat ART is – LIFE – ART – LIFE – ART – SHIFT – ART – LIFE – ART – LIFE – ART – foto’s – billboards – adverdenties – films – sciencefiction – collage – experiment – interpretatie door – kijker – mens – LIFE – pop cultuur – massa cultuur – cultuur – populaire cultuur wordt – ART – minder traditioneel – creatief – vrij – toegankelijk – jong – LIFE – dagelijks leven – alledaagse dingen – ART – breder publiek – meer meningen – meer interpretaties – meer cultuur – meer LIFE

Hew Locke maakt kleurrijk werk met een donker randje

De Britse kunstenaar Hew Locke (1959) bracht zijn vormende jaren (1966-80) door in Guyana voordat hij terugkeerde naar het Verenigd Koninkrijk om een opleiding in beeldhouwkunst af te ronden aan het Royal College of Art (1994). Locke onderzoekt in zijn werk de koloniale en postkoloniale macht; hoe verschillende culturen hun identiteit vormen door het gebruik van symbolen en hoe deze in de loop…

View On WordPress

Wat?   Delen van een lakboom, Schrijfdoos ‘Het genot van herfstplanten’ door Dōmoto Gosaburō (ca. 1910-1925), Schrijfdoos ‘De Chinese geleerdentuin’ door Tsuda Sōkan’(ca. 1920-1939), Dienblad voor een wierookbrander met een spiraalpatroon door Miki Hyoetsu II (ca. 1930-1945), Accessoire-doos ‘De Anna Paulowna-boom’ door Adachi Kihō((ca. 1930-1940), Schrijf- en papierdoos met geometrisch patroon door Satō Kansai (ca. 1930-1945) en Accessoire-doos ‘De aalscholver’ door Rokkaku Daljō (1938)

Waar?   Tentoonstelling Modern Japans lak – De kunst van het detail in het Rijksmuseum, Amsterdam

Wanneer?   1 juli 2022

Ik heb aardig wat kennis van schilderkunst, ik weet een beetje over beeldhouwkunst en iets over architectuur en grafische kunst. Japanse lakkunst is echter een kunstvorm waar ik helemaal niets van af weet. Natuurlijk heb ik wel eens Japanse lakdozen gezien en ik weet dat ze uit laagjes zijn opgebouwd, maar daar houdt mijn kennis dan ook mee op. Of misschien moet ik zeggen: daar hield mijn kennis mee op tot afgelopen vrijdagavond. Als vriend van het Rijksmuseum was ik uitgenodigd voor een preview van de net geopende expositie Modern Japans lak. Meestal zijn de vriendenpreviews goed bezocht, maar deze avond is het niet druk. Er is dan ook alle gelegenheid om de werkelijk prachtige stukken rustig te bekijken zonder andere bezoekers in de weg te lopen of door hen te worden gehinderd. Gezien de zeer gedetailleerde uitwerking van de tentoongestelde stukken, moet je de tijd nemen om ze goed te bekijken.

Japans lak (urushi) is het sap van de lakboom. Inkepingen in de stam maken het mogelijk het sap op te vangen en te filteren. Na vijftien jaar produceert de boom slechts één seizoen en levert dan maximaal een kwart liter ruwe urushi. Lak is van nature donkerbruin maar door toevoeging van pigmenten kunnen andere kleuren worden gevormd.

De bekendste vorm van Japanse lakkunst is maki-e (‘gesprenkeld beeld’). Nadat de houten drager is voorbereid, wordt de lak er met penseel op geschilderd. Daarna wordt in de nog niet uitgeharde lak goud- en zilverpoeder gesprenkeld. Door het oppervlak te polijsten komt de glans tevoorschijn. Zo ontstaat een laag-reliëfafbeelding (hiramaki-e).

Door, voor het sprenkelen begint, enkele vullagen aan te brengen, ontstaat hoog-reliëf (takamaki-e).

De derde hoofdtechniek (tagidashi) bestaat erin dat de in laagreliëf opgebrachte afbeelding wordt bedekt met een laag zwarte lak. Met een blokje houtskool wordt het geheel zolang geslepen dat de decoratie weer aan de oppervlakte komt. Lakwerk in tagidashi-techniek heeft geen enkel reliëf.

Hoewel er in het begin van de twintigste eeuw veel vernieuwingen plaatsvonden in de Japanse lakkunst, werd de kunstenaars gebrek aan vernieuwing verweten. Uit frustratie daarover zien de beoefenaars van deze eeuwenoude kunstvorm zich genoodzaakt nieuwe wegen in te slaan. Op de tentoonstelling in het Rijksmuseum is te zien waar dat toe leidt: een explosie aan creativiteit, persoonlijke ontwerpen en expressieve kleuren.

De schrijfdoos ‘De vreugde van herfstplanten’ toont talloze fijne blaadjes in laagreliëf en ingelegd met stukjes parelmoer. ‘De Chinese geleerdentuin’, ook een schrijfdoos, is ingelegd met gesneden rode lak, geglazuurd aardewerk, lood, dun en dik parelmoer.

Een van mijn persoonlijke favorieten op deze tentoonstelling is het prachtige dienblad voor een wierookbrander. Het spiraalpatroon verandert driemaal van richting, wat wellicht het kringelen van rook uit de wierookbrander verbeeldt.

In 1923 werd Tokio getroffen door een aardbeving. Alles moest herbouwd worden. Art deco kreeg daarbij een plek in vormgeving en architectuur. Ook in de lakkunst vinden we voorbeelden van art deco, zoals de accessoire-doos ‘De Anna Paulowna-boom’. De hoekige vormen van de takken en bladeren zijn karakteristiek voor deze kunststroming.

De schrijfdoos met geometrisch patroon is absoluut een van de voorwerpen op deze tentoonstelling die ik graag mee naar huis zou nemen. Een fascinerend thema bij deze doos is de vraag wat voorgrond en wat ondergrond is. Is de ondergrond beige met daarop rood of is het juist andersom? Als je zo naar deze doos kijkt, krijgt het ontwerp een haast Escher-achtige lading.

Aan het eind van de expositie vinden we misschien wel het meest spectaculaire stuk: een doos waarop een zeer levensechte aalscholver, te midden van de branding, op een rots zit. De zee is gemaakt door verschillende tinten blauwe laksplinters in de nog vochtige lak te sprenkelen. Het witte schuim is weergegeven door de inleg van talloze stukjes kwarteleierschaal. Dit werk werd tentoongesteld op de Salon van 1938 en nooit eerder was een dier zo natuurgetrouw in lak uitgebeeld.

Wat mij van deze expositie bij zal blijven is het ongelooflijke geduld dat nodig is om een kunstwerk in lak te vervaardigen en de verfijndheid en detaillering die veel van deze voorwerpen tot ware kunstwerken maken.

Er komt er weer een aan. Nu Herakles van Antoine Bourdelle als inspiratie. Park Middelheim in Antwerpen was ooit de eerste ervaring met moderne beeldhouwkunst. #sculptuur #sculpture #sculptuurwinkel #beeldhouwkunst #antoinebourdelle #middelheimmuseum (bij 13 Ampère) https://www.instagram.com/p/CEErJOFDLm0/?igshid=osm21upwylqq

- 1971 LEON INDENBAUM (1890-1981). Russian sculptor, naturalized French, born in Belarus (Russian Empire). He had his workshop from 1911 to 1913 and from 1916 to 1927 in Paris in Montparnasse in "La Ruche". Léon Indenbaum works with the sculptors Antoine Bourdelle and Aristide Maillol, he participates in the movement "Ecole de Paris" with his friends … Marc Chagall, Amedeo Modigliani, Chaim Soutine, Diego Rivera, Léonard Foujita, Pablo Picasso, Jacob Epstein, Henri Matisse, Antoine Bourdelle, Constantin Brancusi, Ossip Zadkine, Alberto Giacometti, Barbara Hepworth, Joseph Csaky, Chana Orloff, Francois Pompon, Alexander Archipenko, Alfred Boucher, Rembrant Bugatti, Alfred Janniot, Joan Miro, Jean Cocteau, Charles Despiau ... Amedeo Modigliani and Diego Rivera each painted a portrait of Leon Indenbaum. Leon Indenbaum carved the bust of Chaim Soutine, of Leonard Foujita, of Chana Orloff of Jeanne Modigliani, of Rembrandt Bugatti … In 1968, Léon Indenbaum received the prestigious "Wildenstein" Award of "Institut de France". One of his sculptures "Musiciens et antilopes" beats the 2004 world record for a 20th century decorative artwork at $ 4.6M. Leon Indenbaum's sculptures can be found in several museums (France, USA, Israel, Switzerland, Belarus ...) as well as in prestigious private collections. #laruche #sculpteurrusse #sculpteurfrancais #indenbaumleon #indenbaum #leonindenbaum #sculpteurs #artmoderne #modernart #sculpture #escultura #skulptur #scultura #скульптура #彫刻 #beeldhouwkunst #sculpturegallery #скульптуры #ecoledeparis #schoolofparis #sculptor #sculpteur #russiansculptor #russianartist #russiansculpture #frenchsculptor #frenchsculpture #belarusiansculptor #frenchsculptor https://www.instagram.com/p/B81tfxzHPQ1/?utm_medium=tumblr

🎃🎃🎃 Happy Halloween 🎃🎃🎃 #beeldhouwen #sculpture #art #beeldhouwer #kunst #sculptor #sculptures #beeld #beeldendekunst #artwork #sculptureart #beeldhouwwerk #beelden #kunstenaar #beeldhouwkunst #beeldentuin #artoftheday #bildhauerei #escultura #atelier #scultura #skulptur #artist #scultore #pumpkinart #halloweenpumpkin #jackolantern https://www.instagram.com/p/CVtZc4Qtt_Q/?utm_medium=tumblr

🎼The Elephant Mars🎶 #goodmorning #goedemorgen #gutenmorgen #bonjour #bongiorno #buenosdias #song #music #muziek #elephant #elephants #olifanten #artoutside #buitenkunst #statues #beelden #beeldhouwkunst #beeldhouwwerk #motherandchild #animals #animalart #lovephotography #photographer #photography #fotografie #fotograferen #outside #buiten https://www.instagram.com/p/CTyxRNbDtzW/?utm_medium=tumblr