ang sagot ko po sa ryujin x fem!reader po is YES NA YES PO PLEASE

sige ha 30 panels agad ang unang lapag natin for roomie!ryujin WHAHAHAHAHAH

MOTOSHOW SA MGA TSUYANZ NGA MOTORSIKLO @ALANIB

MOTOSHOW SA MGA TSUYANZ NGA MOTORSIKLO @ALANIB

View On WordPress

Tinagong Dagat: Into the heart of Mt. Mandalagan

View On WordPress

#138

Ang kalayaan, kung iyong gugustuhin

Kailangan pag-isipan mga daang tatahakin

Maningning na bituin ang siyang susundan

Maglakbay hanggang mayakap ang pagkakakilanlan

Ang kalayaan, kung nais mong mapasa'yo

'Di patag ang daan at minsa'y baku-bako

Pagtanggap ng iba ay mahirap makamit

Pagkat patas ang mundo ngunit tao'y malupit

Mga mata ay tigna't hawakan aking kamay

Itaas ang noo't iwagayway ang mga kulay

Mundo ay malawak at bahagi ka nito

Ang kalayaan, kung gugustuhin, ay mapapasa'yo

- ANG KALAYAAN

🖼️: https://pin.it/3Djsc4P

Happy pride month, everyone! Katulad ng sinabi ng kaibigan ko, buwan natin itong lahat. Ito rin ay buwan ng pagtanggap, pagmamahal, at paglaya. Kung gugustuhin ay mapapasa'yo rin ang kalayaang matagal mo nang hinahangad. 🌈❤️

oh yeah. I've been playing Patapon 2 (FINALLY) since ppsspp is finally on the App Store

i named myself "ass" as a joke before realizing that. Oh. Oh the Patapon talk about you a LOT. and then I named my hero "FUCK" and now I can't take this game seriously anymore especially in Patagate 😭😭😭😭

anyways aside from the fact that I can't keep up hero mode to save my life and that I managed to SOMEHOW mix up the attack and march commands for the first few missions I think I'm doing pretty alright!!! this shit fun as hell...

oh and the reason why I started with Patapon 2 instead of the first was just that uh. my friend told me to play 2. and besides I like the addition of the hero hehe

paragal ng patagal ay corny na mga april-fool entries. More on misinformation posts lang 🥱

Kamatayan 1

“Atleast nagawa ko lahat…” Alam kong hindi ito ang pinakamagandang entrada ng isang sulatin. Sulatin? Para kanino ko ba toh sinusulat? Kung laman lang naman ito ng aking pag-iisip, o aking tatawaging “agam-agam?” Di na ako magpapaligoy-ligoy pa, napasulat talaga ako dito buhat ng ako’y hingal na hingal na. Saan? Sa buhay. Kamatayan? Tunay nga bang ito ang solusyon sa lahat ng di kaaya-aya nating karamdaman habang tayo’y nabuhuhay? Kung gayon, ay bakit takot na takot tayo rito? Dahil ba’t ito ay misteryoso? Isang bagay na di natin lubusang mauunawaan hangga’t di natin nararanasan, at isang bagay na di na maihahalintulad sa iba kapag nadanas ng isa. Ngunit inilahad ni Oscar Wilde na, “Death must be so beautiful. To lie in the soft brown earth, with the grasses waving above one's head, and listen to silence. To have no yesterday, and no tomorrow. To forget time, to forget life, to be at peace.” Dahil dito, napaisip ako, ano ba ang mas kaaya-aya? Ano ba ang mas kakayanin ko? Saan ba ako mas liligaya? Ang pagharap sa bawat hamon na ibinabato sa akin ng buhay? Ang paghanap ng tinatawag nilang “fulfillment” sa tuwing may mga bagay kang nakakamtan? O ang humimlay ng payapa, walang iniisip, walang hinahabol na hininga, walang sinasabayang daloy ng panahon, at maging malayang bahagi ng sansinukob na nagbibigay liwanag at kahulugan sa lahat ng di ko na maisa-isa pa. Hayaan niyo muna akong mag-kwento pansamantala. Sa totoo lang, gumising lang talaga ako bigla na para bang masyado kong nararamdaman lahat ng bagay, dumoble lahat ng sakit, ng lungkot, ng galit, ng irita, alam kong may mga nararamdaman ako, ngunit ang pinaka-higit na dumoble sa akin ay ang “kawalan” o “emptiness” sa Ingles, na para bang sinampal ako ng kamanhidan, na sa sobrang manhid ay nakahahapdi sa bawat sandali ng aking paghinga, ng aking pag-iisip, pagkilos, at paggawa. Habang patagal nang patagal, ang mundo’y para bang kumukulimlim, sumisikip, bumibigat, at nakalulunod. Nakakawala na ng gana, wala na akong gana sa hapagkainan, wala na akong gana sa mga bagay na dati’y nakapag-bibigay kagalakan sa akin, wala na akong ganang lumabas, wala na akong ganang makaranas, wala na akong ganang kumilos, wala na akong ganang humarap sa kahit kanino, wala na akong ganang lumakbay, wala na akong gana, wala na akong gana. Lagi ng walang gana. Di ko alam saan nanggagaling toh, di ko mawari ano ba ang pinanghuhugutan ko, napakalabong kawalan at kalungkutan, ngunit ang tanging batid ko’y wala akong kawala sa sitwasyon kong ito. Kung mayroon, ito ay malabo, hindi ko matagpuan. Biruin mo yon, sarili kong isip tinatraydor ako. Binibigyan ako ng mga problemang hindi naman totoo, at hindi naman nangyayari. Binibigyan ako ng sakit, ng galit, ng suklam, at lahat-lahat ng mga bagay na ikinasusuka ng sistema ko. Paano ako hindi magagalit? Paano ako hindi magwawala? Paano ako hindi maiinggit sa mga taong hindi binabagyo ng kanilang saloobin!? Nakakatawang isipin na ang tanging pahinga at kalayaan ko lamang ay pagtulog, at sa mga sandali na walang laman ang aking isip, ako’y nakababalik sa reyalidad, sa mga panahong ako’y nakakalimot mag-isip. Habang ako’y nabubuhay at nag-iisip, alam kong patuloy kong mararamdaman ang kamanhirang nakahahapdi’t nakalulunod sa aking kaluluwa. Kaya sa kasalukuya’y aking nang nauunawaan, kung bakit kay raming yumakap sa kamatayan, sapagkat dito lang nila mararamdaman na sa wakas, nagkaroon na rin ako ng kontrol sa mga bagay-bagay, na sa wakas matatahimik na rin akong tunay, na walang akong nakaraan, kasalukuyan, at kinabukasan, na hindi ako binibilangan ng oras, na hindi ako hinahapo sa mga pangyayari’t isipan ko. Totoo nga na we suffer more in our imagination, than reality. Sa mga pagkakataon na tayo’y nalulumbay, at batid natin ang dahilan, mas nakakaya natin at natutuklasan ang tamang solusyon, ngunit sa mga pagkakataon na tayo’y namamanhid o nalulungkot na di natin malaman ang dahilan, ng di natin maunawaan ang pinanggalingan, na bunga lamang ng pag-imbento ng ating isip, at agam-agam, ay ang hirap palang makawala’t makaahon. O kamatayan, tulungan mo ako.

December 6, 2023

Bonding time with my college best friend, Jenevie.

Naaya ako ni Jen last Wednesday, ang agenda talaga nya is umattend ng interview sa Cubao kaso ang ate mo is na late so hindi na siya tumuloy kaya nag paayos na lang siya ng phone niya sa SM North. As a gala and minsan lang kasi mag-aya si Jen, e sya lang naman tong kaibigan ko na kumportable ako makipagkita kaya sumunod ako. Sabi niya hindi daw nya recommended yung Huawei simula nung nakuha or binili kasi niya yung phone nya na yun palagi syang nag papaayos. Laki na nga nang na gastos niya. Sabi ko naman mag Google Pixel na lang siya. Hahahahaha. Medj binubudol ko siya, chineck nga din nya yung phone ko ngayon. Our day went well, kumain kami nang lunch sa Wendys nag-ikot muna.. (Minsan lang talaga ako makahit ng goal sa steps kaya happy ako kahit pagod na paa ko kakalakad) chineck din namin ano yung showing kaso ayaw naman niyang manuod ng horror movies kaya end-up is nag Jamba Juice na lang kami. Para daw healthy, kaso nga lang after ng chikkahan sa Jamba Juice ayaw nya pa daw umuwi (Tumatanda na kami pero gantong ganto kami nung college walang nag bago, tumanda lang. HAHAHAHA) kaya from Trinoma pumunta kaming Chill Top yung bagong bukas sa Taft. Pumayag na rin ako kasi minsan lang naman to, pati after neto for sure magiging busy na naman kami sa mga buhay namin. Mag tatake daw kasi sila nang GF nya nang Master Plumber pati mag ttake din siya ng board exam tulad ko. Mag sstart na yung review season so, wala na talagang oras.

Dami naming shinare na thoughts sa isat-isa, nag updatetan ano yung mga decisions at mga kagaguhan namin netong mga nakaraan. Napag-usapan pa namin yung trip namin sa Bangkok last July. Grabe ang sarap sa pakiramdam na may mga taong comfortable mag share nang brutally honest na thoughts, mga sensitive topics and issues nila sa buhay. Patagal ng patagal lalong lumalalim yung relationship at pagkakaybigan namin ni Jenevie. Im hoping na in the future maging successful kami parehas, kung saang field man kami ilalagay ni Lord at kung sino man iyong magiging katuwang namin sa buhay. 🧡

Marah Style #music #patager #recordingstudio #freestyle #love #patage

Patagence, the Plague Pokémon! A Dark and Fairy type!

Despite looking terrifying, Patagence are very friendly towards other people and Pokémon and will even treat them. If you were to make it angry however, it will make your stench smell like rot and you can't wash it off. Patagence's feathers are actually used to make perfume. It can make it's feathers smell overwhelmingly pleasing or overwhelmingly horrid to the point it can make you nauseous.

Evolves from Spritzee with a Dusk Stone at Level 20

THE FINAL FANTASY SEXYMAN BRACKET QUARTERFINALS!

(Cecil art by Kevin Patag, Zack art by sakimichan / @sakimichan)

Oh woe is me! I am beset by darkness and awfulness... for a while. Good thing I'm hot as fuck with a cute girlfriend by my side... for now!

Which black-clad bad boy (or whatever, you know what I'm going for) shall be your bae? Vote and find out!

Happy voting!

accidentally in love

— i don’t know nothing ‘bout love!

PAIRING. jeno x fem!oc

CATEGORY. filo social media au, fluff, crack, light (siguro) angst, fake dating, one sided enemies to lovers-ish, actor!jeno, actress!oc

WARNINGS. language, baka puro kagaguhan, jeno and oc being a menace to e/o, specific warnings in each part!

SUMMARY. after a photo of him and his co-star makes the headlines, jeno finds himself in a complicated situation with percy kim, his castmate who seems to have some resentment towards him.

[ or alternatively: maybe percy needs to stop holding grudges against her co-star, and maybe jeno needs to study his lines instead of his fake girlfriend. ]

NOTE. purely self-indulgent, gusto ko lang uli gumawa ng celebrity au HAHAHAHAHA baka maging mabagal uli updates 😵‍💫😵‍💫 ignore timestamps unless stated otherwise! send me an ask/dm kung gusto nyo ma-add sa taglist<3 (or if nasa permanent taglist kayo and ayaw nyo patag dito HAHAHAHAHA)

STATUS. on going! (slow updates)

PLAYLIST. i. accidentally in love - counting crows, ii. let’s fall in love for the night - finneas, iii. do you want me (dead?) - all time low, iv. laro - autotelic, v. overdrive - conan gray, vi. i think he knows - taylor swift, vii. love team - itchyworms, viii. hawak bitaw - laluna, ix. delicate - taylor swift, x. boyfriend - coin.

— extended playlist!

PARTS!

percy kim & the olympians | love ko ‘to 🫶

part 1 part 2 part 3 part 4 part 5 part 6

part 7 part 8.1 part 8.2 part 9 part 10 part 11.1

part 11.2 part 12 part 13 part 14 part 15 part 16

part 17 part 18 part 19 part 20 part 21 part 22

part 23 part 24 part 25 part 26 part 27 part 28

part 28 part 29 part 30 part 31 part 32 part 33

additional + background info!

the name of their show is ‘affluenza’. it’s a slasher/drama/mystery/thriller. think gossip girl meets scream mtv series and pll: the perfectionists!

jeno started acting in minor roles when he was 9. his breakout role was playing the son of the seasoned actor, arthur kim, in the movie “written in the stars” when he was 12

percy grew up exposed to show business kasi marami syang kamag-anak sa industriya (the most prominent ones being her parents — her mother is a singer and actress while her dad is the famous actor-turned-director, arthur kim), pero she didn’t start acting until she was 13, after getting casted in the series “something great” kung saan niya nakilala si haechan

jeno and percy are known for being box office royalties. madalang gumawa ng series projects si jeno and is mostly known as a movie actor, while percy does both

percy and haechan are not a loveteam, pero dahil tatlong beses na sila nagkaproject together (two movies, one teleserye) maraming nagshiship sa kanila

most of them are artists under the same company (sm ent din pangalan kasi i’m unoriginal and could not be bothered to think of a new name 💀)

pinsan ni jeno si wonwoo at half-brother ni haechan si mingyu… this is kinda irrelevant info gusto ko lang ilagay HAHAHAHAHA

jeno has an older sister named arden while percy is an only child

light mode = percy’s pov, dark mode = jeno’s pov!

TAGLIST. open.

Patagal ng patagal paclingy ng paclingy...

hi. its been a while. graduating na ko :))) at first, ang sarap sa pakiramdam ipagmayabang na gagraduate na ko lalo na sa mga magulang ko at pamilya ko. pero patagal, nahihiya ako kasi ngayon lang ako ggraduate. maybe may fact don na nasabihan ako noon na “congrats. may nagawa ka rin” (referring sa mga nagawa ko kasi nasaktan ako). galing pa yun sa taong pinagkatiwalaan ko. yung taong pinagsabihan ko ng lahat ng lowest ko tas grabe ang sakit lang na masabihan ng ganon. siya na pinaka may alam sa lahat nang nangyare tapos ginamit biya yun para masaktan ako. sobrang sakit kahit ilang buwan na nakalipas. kahit magiisang taon na. tipong kahit may maachieve ako ngayon sa buhay. parang di ako enough.

ps. first day of regla kaya siguro emotional.

“Daan”

Lumipas ang bawat oras, araw, buwan, taon. Tayo'y manatiling sama-sama Tumahak sa tamang landas para sa atin. para sa atin. para sa atin. Kaming dalawa lang ang didikta. tama kami. sabay tayo Oo sabay tayong pumunta sa kalye. Kahit na may mga pagkakataong magulo, hindi siya sumuko. Nakatayo ito nang kasing tibay ng ginawa namin sa dating patag na kalsada. Magkahawak-kamay tayong maglalakbay, pababa sa isang kalsadang hindi tayo hahantong sa kung saan. Tinahak namin ang landas nang magkasama, anuman ang mga kahirapan at kumplikado. Pero habang naglalakad ako, parang may napapansin akong dalawang daan. At dito. Dito magsisimulang magulo ang isip mo, magulo ang isip mo. "Saan ka nakatira?" Ang tanong mo. "Siya ba ay papunta sa akin, o ako sa aking paraan upang dalhin ang aking sarili?" How I sadded your heart forever not to be with you, the time with you made me happy.

Binuksan namin ang kalsada gamit ang aming mga kamay na mahigpit na nakahawak. Hanga ako sa iyo sa pagpapatuloy sa landas na iyong pinili. Mag-ingat sa bawat hakbang na iyong gagawin. Kung dati madalas kang makipag-ugnayan, ngayon puso mo na lang ang kumokonekta sa iyo. Isang beses din kaming pinagtagpo ng kalsadang ito, ngunit nagkahiwalay muli pagkaraan ng ilang oras. tingnan mo Ang kalyeng ito ay lubhang kawili-wili. Hindi mo alam kung gaano katagal ang iyong tatahakin sa isang kalsada na tila hinubog sa tanda ng kawalang-hanggan. Nagkikita kami sa daan, pero

naghiwalay na naman tayo. At inaabangan ko ang araw at oras na muli tayong magkikita. "Saan patungo ang ganyang daan?" Nagtanong ako. Magkahawak kamay hanggang sa mapagtanto mo na sa dulo ng hindi maintindihan at magulong landas na ito ay may isa pang tuwid na landas upang muling lakaran. At ligtas na huwag nang umalis. Handa na ang mga malubak at masalimuot na kalsada. At sa muli nating pagharap, handa pa rin tayong piliin ang landas na ating tatahakin, harapin ang bawat problemang darating. Nawa'y ang bawat isa sa atin ay tumuntong sa kaalaman na pipiliin nating magkasama at hindi kailanman bibitawan.

happy mail day to me!! the patag is here so magical tech girl transformation complete 💫💖🦄🔮✨

and!! stickers from @kaylabeemarie 🐸🥺💖 the postcard and 2 stickers on the left are freebies, i love fanartists. 10/10 great use of my disposable income, will buy again.