İçinde oluşan fırtınaları kimseye anlatamıyorsun. Biliyoruz ki anlatsak da anlamayacaklar. Anlasalar da çare olamayacaklar. Dışarıdan her şey güzel görünüyor olabilir; maddi cihetle güzel de gidiyordur belki. Ya kalbin? Ya ruhun? Feryad eden sessiz çığlıkların... Kimse bilmese de kendi kendine ne acılar yaşıyorsun ey biçare insan!
Yağmur yağıyor, cama vuran tıkırtısını dinlemek ne kadar huzur verici..
Hayatım boyunca yanlız kaldığım anlardan keyif almayı görev edindim sanki fakat bu başka. Yağmur yağdığında ki ses ve deniz kenarındaki kıyıya vuran dalganın sesi ve birde sana sarılmak.... İnsan sevdiğine, sevdiklerine sarılınca huzur bulur.
Öylece sımsıkı sarılıp gözlerini kapatınca sanki o an başka hiç bir şeyin önemi kalmıyor gibi.
Demekki bende şu an yağan yağmurun sesine sarıldım..
İyi ki insanın eline ceza ve mükafat yetkisi verilmemiş. Kendi çıkarına ters düşen bir davranışa idamla hüküm verir. Falanca işi neden yapmadın diye nasıl bir kızgınlığa bürünüyorsa aman Allah'ım ucu nereye gideceğini düşünmeden şuursuzca bedduaya başlıyor. O falanca iş, nefsimizin ve dahi kalbimizin de hoşuna gitse de hukuken, dinen, vicdanen doğru değilse günahtır; cezası var. "E daha önce yapmıştın ama." Daha önce yapmış olmak ya da yapmaya devam ediyor olmak o işi meşrulaştırmaz ki. Allah, yanlışı belki bir tövbe ile örtecektir. Ama yanlışta ısrarı affetmez. Bedduadan korkup Allah'ın kanunlarını karşımıza almak o bedduayı haketmek demektir. Duaları kabul eden Allah, kötü duayı da sahibi cihetiyle kabul eder. Ağızdan çıkan kelimelerin nelere mal olacağını hesap edemeden içinizdeki kini kusarak kendinize yazık etmeyin.
Yine upuzun bir yolculuktayım.. Sabah ezanı çalınıyor kulağıma,başka şiir yok, başka şiire ihtiyaçta yok. Dilimde söylenmiş noktası vurulmuş birkaç cümlem yanımda birkaç kitaptan fazlası yok. Bir çok eksilmeyle gidiyorum,bir çok eksilme ile de döneceğim büyük ihtimal.Döndüğümde de geldiğim yerde yine eksilenler olacak bunu da biliyorum. Bir yerden gittim,veda ettim ondan sonrada ardı arkası kesilmedi vedaların.Kimi bir tık ileride tuttuysam araya veda girdi Kaç kişiye veda ettim.kalbime kaç defa veda kılıfı giydirdim bilmiyorum ama ilk defa kalbimde sakladığım küçük kız çocuğu sarıldı birine ben ağlamaktan çekindim o çekinmedi ağladı veda ettiği bir zamanlar komşuluk ettiği kalbine …. Öyle vedalarda da vefa saklı ..