Tumgik
#εικονα
orthodoxiaonline · 1 year
Text
Εισόδια της Θεοτόκου: Οι συμβολισμοί της Ιεράς εικόνας της Παναγίας
Εισόδια της Θεοτόκου: Οι συμβολισμοί της Ιεράς εικόνας της Παναγίας...
Σήμερα η εκκλησία μας εορτάζει τα Εισόδια της Θεοτόκου έχει ενδιαφέρον να δούμε συμβολισμός που εμπεριέχει η ιερά εικόνα της Παναγίας πού εισέρχεται στο ναό. (more…)
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
Tumblr media
Sometimes babygirl is a thirty year old murderer etc etc.
43 notes · View notes
portokali · 1 year
Text
Tumblr media
για καποιο λογο το "πολη στην ελλαδα" αντι για το όνομα ποναει περισσοτερο απο οτιδήποτε αλλο σε αυτη την εικονα
17 notes · View notes
poignardeparlebeau · 2 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
@darkside-cookies μονο το πρωτο ειναι οντως καπως τελειωμενο αλλα ηθελα να στα δειξω🥰
48 notes · View notes
mousmoula · 2 years
Text
αυτή είναι η πιο αστεία παράγραφος που έχω διαβάσει στη ζωή μου
Tumblr media
4 notes · View notes
fandomchaosposts · 4 months
Note
Έψαχνα να βρω κλιπς από την παράσταση του Πάνου Βλάχου επειδή έκανε κάτι πολύ κουλ κολοτούμπες και σβούρες ενώ έπαιζε κιθάρα αλλά δεν βρίσκω κανά καλό 😢
ακούγεται πολύ αικονικκκ
1 note · View note
astratv · 2 years
Text
Δράμα: Προσπάθησε να πουλήσει στο διαδίκτυο βυζαντινή εικόνα
Δράμα: Προσπάθησε να πουλήσει στο διαδίκτυο βυζαντινή εικόνα
Αστυνομικοί προσποιήθηκαν ότι ενδιαφέρονται για την εικόνα παριστάνοντας τους αγοραστές Της μόδας τείνουν να γίνουν οι πωλήσεις από αρχαιοκάπηλους στο διαδίκτυο, αφού το σύστημα που ακολούθησε πέρσι τέτοια εποχή ένας αρχαιοκάπηλος που προσπαθούσε μέσω διαδικτύου να πουλήσει σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, φαίνεται ότι προσπάθησε να μιμηθεί μία 57χρονη στην Δράμα, η οποία κατείχε παράνομα μια…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
ewsforos · 6 months
Text
Tumblr media
Σημερα ο καθηγητης μας μιλησε γι αυτον τον πινακα.
Τι πιστευετε πως απεικονιζει αυτος ο πινακας του Μαγκρίτ;
Επικρατουσαν 2 διαφορετικες αποψεις
Η μια ηταν καπως αποπνικτικη, οτι το ζευγαρι αυτο καταπιεζοταν απο τα σαβανα. Πνιγμενο και παγιδευμενο, διχως καμια επαφη μεταξυ δερματων και καμια δυνατοτητα ορασης.
Ηταν ανικανοι να ακουμπησουν πραγματικα ο ενας τα χειλη του αλλου.
Η αλλη ηταν ρομαντική, οτι παρολο που τα προσωπα τους και τα χειλη τους ήταν καλυμμενα, παρολο που δεν υπηρχε η επαφη και η οραση,
Αυτοι οι δυο ανθρωποι ακομα μπορουσαν να γευτουν ο ενας τα χειλη του αλλου.
"Παιδια" μας ειπε, αυτος ο πινακας εχει εμπνευτει απο το βιωμα του ιδιου του καλλιτεχνη.
Οταν πολυ μικρος, η μητερα του επασχε απο καταθλιψη και ειχε κανει πολλες αποπειρες αυτοκτονιας στην περιοχη οπου ζουσαν.
Για να μην σας τα πολυλογω...
Την εψαχνε μια μερα ολο το χωριο, οπου βρεθηκε νεκρη, πνιγμενη σε ενα ποταμι με ενα σαβανο τυλιγμενο στο κεφαλι της.
Ο νεαρος Μαγκρίτ, ηταν εκει τη στιγμη που το σωμα της ανασυρθηκε απο το ποταμι. Και η εικονα αυτη του χαρακτηκε στο μυαλο με το εξης διλλειμα.
Να παρω το σαβανο που ειναι γραπωμενο στο κεφαλι της και να ζησω με την εικονα του γυμνου κεφαλιου της νεκρης μου μανας μια ζωη;
Ή να αφησω το σαβανο στην θεση του και να ζησω με την ελπιδα οτι μπορει να μην ειναι στα αληθεια νεκρη και οτι μια μερα θα επιστρεψει;
... Αυτο προσπαθησε να απεικονισει αλλα με θεμα τον ερωτα.
Τα συμπερασματα δικα σας καλη συνεχεια
120 notes · View notes
mouskema-stories · 1 year
Text
Δωρο στη φιλη (submission απο την Αλικη)
Ειμαι η Αλίκη απο τη Θεσσαλονικη, 29 χρονων γραμματεας και εχω σχεση 3 χρονια με τον Αλέξη. Ο Αλεξης τον τελευταιο χρονο μου πετουσε συνεχως υπονοουμενα για την καλυτερη μου φιλη τη Μαρια. Για να μπορειτε να εχετε μια εικονα, εγω ειμαι μελαχρινη, μετριο υψος, μεγαλα βυζια και ρωγες και κωλο για χαστουκια. Η Μαρια κοντουλα, αδυνατουλα, μετριο στηθος με πεταχτες ρωγες και πολυ ωραιο κωλαρακι. Ο Αλεξης ψηλος, γυμνασμενος, με ωραιο καβλι και βρωμικο μυαλο.
Στην αρχη με ενοχλουσε η ιδεα οτι το αγορι μου ερεθιζεται με τη φιλη μου ομως με τον καιρο αρχισε να μου αρεσει και πολλα βραδια χαιδευομουν ενω σκεφτομουν οτι ο Αλεξης γαμαει τη Μαρια. Σιγα σιγα μου εγινε εμμονη ιδεα και εβαλα σκοπο να κανω τη φαντασιωση πραγματικοτητα. Εκανα την προταση στη Μαρια και ξετρελαθηκε γιατι παντα της αρεσαν αυτα τα παιχνιδια, ενω ηξερε και για την «αδυναμια» που της ειχε ο Αλεξης.
Οταν εφτασε η μερα που κανονισαμε, απο το πρωι εστελνα προστυχα μηνυματα στον Αλεξη. Του εδωσα ραντεβου για το βραδυ σπιτι μου και φροντισα να δει ποσο υγρο ειναι το μουνακι μου. Δεν ηξερε ομως τι τον περιμενει…
Οταν εφτασε σπιτι μου, του ανοιξε η Μαρια που φορουσε ενα ασπρο διαφανο παντελονι με το ροζ στριγκακι να φαινεται και μια μπλουζα που ισα ισα εκρυβε τις ρωγες της. Του ειπε οτι περασε τυχαια για να με δει και εκεινη την ωρα βγηκα κι εγω απο το μπανιο με μια πετσετα κρατωντας τον δονητη που μου ειχε παρει ο Αλεξης πριν λιγες μερες. Οταν τον ειδε κοκκινησε, με ρωτησε τι τον θελω και τοτε η Μαρια του απαντησε: - «Εγω τον ζητησα. Σε πειραζει να μου τον δανεισει για μερικες μερες;» - «Τι τον θελεις;» τη ρωτησε - Ετσι στα ορθια θα τα λεμε; Καθιστε να βαλω ποτακια..» του απαντησε και τον αφησε για λιγο σε αναμμενα καρβουνα Κατσαμε στον καναπε, η Μαρια εβαλε ουισκακια και τα εφερε.
- «Λοιπον, τι τον θες δεν μου ειπες»..ξαναπε ο Αλεξης ενω εβλεπα το παντελονι του να φουσκωνει. - «Τι να τον θελω βρε Αλεξη; Δεν ειμαστε ολες τυχερες να εχουμε εναν πουτσο οποτε τον χρειαζομαστε», του ειπε ενω χαιδευε τον δονητη προκλητικα. - «Ετσι ειναι», ειπα. «Εγω εχω εσενα, η Μαρια ομως;» Η Μαρια τοτε σηκωθηκε ��αι ηρθε στον καναπε μαζι μας. Τον βαλαμε στη μεση και καταλαβαινα οτι η καρδια του παει να σπασει. Τοτε αρχισε να του χαιδευει το ποδι και τον ρωτησε: - «Τι λες; Θα μ αφησεις να τον παρω λιγες μερες; Τον χρειαζομαι.» Τον περνουσε απο τα χειλη της και απο τις ρωγες της πανω απο τη μπλουζα. Ο Αλεξης ειχε καβλωσει και προσπαθουσε να με κοιταξει αλλα δεν μπορουσε να παρει τα ματια του απο πανω της. - «Θελω να δω πως γαμας τη φιλη μου», του ειπε η Μαρια και ηξερα οτι το εννοει. Αρχισα να χαιδευω τον πουτσο του πανω απο το παντελονι και ηταν οπως τον περιμενα. Ειχε καβλωσει αγρια και ενιωθα το πουτσοκεφαλο πρησμενο και τα αρχιδια του σκληρα και ετοιμα για γαμησι. Η Μαρια του ψυθιριζε στο αυτι και τον ρωτουσε αν θα της κανει τη χαρη να σκισει το μουνι μου μπροστα της, ενω περνουσε τη γλωσσα απο τα αυτια του. Το καβλι του μεγαλωνε συνεχεια. Αρχισαν να φιλιουνται μπροστα μου. Ζηλευα αλλα ερεθιζομουν πολυ. Τον ξεκουμπωσα και το καβλι του πεταχτηκε εξω σκληρο και βρεγμενο. Ολη μερα περιμενε να γαμησει και ηρθε η ωρα να περασει καλα. Η Μαρια αρχισε να το χαιδευει ενω δεν σταματουσε να τον φιλαει. Εσκυψε και τον πηρε στο στομα αναστεναζοντας. Ο Αλεξης με επιασε απο το μαλλι και εχωσε τη γλωσσα του βαθια στο στομα μου, ενω μου ανοιξε την πετσετα και επαιζε με τα βυζια μου. Η Μαρια ρουφουσε λυσσασμενα τον πουτσο του και τον επαιζε μεσα στο στομα της. - «Ετσι παλιοπουτανα», της ειπα. «Ετοιμασε τον για το μουνι μου». Ο Αλεξης εβριζε συνεχεια και ετρεμε απο καβλα. «Ξεκωλιαρες, βρωμιαρες, πουτανες», ελεγε συνεχεια και οσο τον ακουγα γινομουν πιο μουσκεμα. Σηκωθηκα μπροστα του κι ετριψα το μουνι μου στο προσωπο του. Τον γεμισα με τα υγρα μου μεχρι που ενιωσα τη γλωσσα του και εκατσα εκει. Τριβομουν πανω της κι ο Αλεξης προθυμος την εβγαζε εξω για να περιποιηθει το ξυρισμενο μουνακι μου. Οσο εβλεπα τη Μαρια να ρουφαει αχορταγα τον πουτσο του μωρου μου, ηθελα να του γαμαω το προσωπο. Ετριβα την κλειτοριδα μου οσο με γαμουσε με τη γλωσσα μεχρι που εχυσα στο στομα του και ηπιε προθυμα ολους τους χυμους μου. Κατεβηκα και γονατισα μαζι με τη Μαρια που ειχε μεινει μονο με το στρινγκ και αρχισαμε να τον γλειφουμε μαζι. Εβαλα το χερι μου στο μουνι της και το ενιωσα μουσκεμα. Οσο την χαιδευα ρουφουσε πιο δυνατα και βογγουσε. Εφτυνε και εγλειφε συνεχεια και μαζι της κι εγω. Ο πουτσος του γλιστρουσε απιστευτα και τον φανταζομασταν στα μουνακια μας που ειχαν παρει φωτια. - «Σε παρακαλω, θελω να με γαμησει πρωτη, εσυ τον εχεις οποτε θες», μου ειπε η Μαρια, αλλα δεν θα της εκανα τη χαρη. Ειχα ηδη ανεβει πανω στον Αλεξη και το καβλι του σκληρο και πρησμενο τριβοταν στα μουνοχειλα μου ετοιμο να τα σκισει. Η Μαρια εσερνε τη γλωσσα της πανω στ αρχιδια του και τον ενιωθα να σκληραινει κι αλλο. Με μια αποτομη κινηση μου τον καρφωσε και αρχισε να με γαμαει δυνατα. Η Μαρια μας εγλειφε ενω γαμιομασταν. Ενιωθα τη γλωσσα της παντου, αλλα οταν περνουσε απο το κωλαρακι μου ηθελα να χυσω. Ο Αλεξης με γαμουσε ασταματητα και οπως συνηθιζε κρατουσε ανοιχτο το κωλαρακι μου. - «Φτυνε την τρυπουλα της και γλειφε οσο τη γαμαω», ειπε στη Μαρια και μολις το ακουσα εχυσα πανω στον πουτσο του ενω με εφτυνε η Μαρια. Μου κοπηκαν τα ποδια, δεν μπορουσα να παρω ανασα και η καρδια μου πηγαινε να σπασει. Εκατσα διπλα του και χαιδευα τ αρχιδια του οσο τον τσιμπουκωνε η Μαρια. Και οι 2 τρεμανε απο καβλα. - «Χυσε στο στομα της πουτανας, αυτο περιμενει. Ολα θα τα πιει», του ψυθιρισα κι αυτος τα ριξε ολα στο στομα της Μαριας ουρλιαζοντας. «Την επομενη φορα, θα τα ριξεις στο μουνι της», του ειπα και εδωσα στη Μαρια το δονητη για να συνεχισει μονη της.
54 notes · View notes
ola-mia-idea-einai · 5 months
Text
Τον Μαιο έβαψα τα μαλλια μου κοκκινα.
Εβαψα τα μαλλια μου κοκκινα γιατι ειχα σιχαθει τον ανθρωπο που ημουν οταν τα ειχα ξανθα. Γιατι ειχα σιχαθει τις αναμνησεις που μου προκαλουσαν. Ειχα σιχαθει την εικονα που εβλεπα στον καθρεπτη καθε πρωί.
Και νομιζα πως αυτη ειναι η λυση. Πως μαζι με το χρωμα, θα αλλαξουν και ολα οσα εχουν γινει. Πως δεν θα ειμαι ο ιδιος ανθρωπος πια, δεν θα με ακολουθουν τα ιδια τραυματα.
Το χρωμα αλλαξε, ομως οι πληγες εμειναν. Και μπορει για λιγο να πιστεψα κι εγω η ιδια πως ειχα κανει μια καινούργια αρχη, διαγράφοντας οτι ηθελα να ξεχασω. Αλλα σύντομα καταλαβα πως δεν παει ετσι.
Δεν ειχα σιχαθει εγω τον εαυτο μου ειχα σιχαθει τον ανθρωπο που με εκαναν να πιστευω πως ειμαι. Εγω με λατρευα και λατρευα ακομα περισσοτερο τα μαλλια μου. Με εκαναν να νιωθω ως η καλυτερη εκδοχη μου. Εμαθα πολλα οσο τα μαλλια μου ηταν ξανθα. Εμαθα να ερωτεύομαι, να πληγωνομαι, εμαθα τι σημαινει πονος και τι αγαπη, εμαθα να ξεχωριζω τους σημαντικους ανθρωπους απο τους ασημαντους, εμαθα να εκτιμω, εμαθα να μαθαινω...
Εγω τον λατρευα αυτον τον εαυτο μου. Αυτος ομως δεν λατρευε εμενα. Δεν του φερθηκα σωστα αλλωστε, πως θα μπορούσε να το κανει. Αναλωθηκα σε τοξικες σχεσεις, σε ρηχους ανθρωπους, δεν με εβαλα ποτε προτεραιοτητα εμενα, με προβληματιζα με τα πιο ανουσια πραγματα.
Και επειδη αυτο δεν δουλεψε, νομιζα πως αν επαναφερω το φυσικο μου χρωμα, αυτο που ειχα μικρη, τοτε που δεν με ενοιαζε η γνωμη των αλλων, που εκανα οτι ηθελα χωρις φοβο, που αγαπουσα τον εαυτο μου και αυτος με αγαπουσε πισω · νομιζα πως τοτε θα ξεφυγω απο αυτη τη λουπα.
Αλλα ουτε αυτο δουλεψε.
Γιατι αυτο που εφταιγε δεν ηταν το χρωμα των μαλλιων μου. Δεν ηταν το χρωμα τους που εκανε τους ανθρωπους να με βλεπουν διαφορετικά. Γαμω δεν ειχε καν σημασια πως με βλεπουν οι αλλοι. Σημασια ειχε πως με βλεπω εγω.
Γιατι εγω μπορει να αγαπαω τον εαυτο μου αλλα αυτος δεν με αγαπαει πισω. Και αυτο ειναι το μονο πραγμα που πρεπει να αλλαξει.
12 notes · View notes
nofuckinlabels · 3 months
Text
Ολα τα τραγουδια πια στερεψαν απο στιχους
Αν με ρωτας δεν ξερω πως περασαν κιόλας σχεδον δυο χρονια
Εγω εμεινα παγωμενη στην μερα που χωριστήκαμε
Εκεινη την μερα που ημουν πολυ δειλη να κοιταξω τον θανατο κατάματα
Εκεινη την μερα που εφυγες και δεν σε φιλησα αρκετα
Δεν σε αφησα να με κρατησεις αρκετα στα χερια σου
Ισως να πιστευα οτι αν δεν σε αποχαιρετούσα να μην έφευγες
Να ξυπνουσα διπλα σου και να ειχαμε ολα τα πρωινα του κοσμου δικα μας
Ομως αυτο δεν εγινε
Ξυπνησα το επομενο πρωι και ειχες φυγει
Και καθε μερα εδω και ενα μιση χρονο
Μετανιωνω εκεινο το φιλι που δεν σου εδωσα
Αμα ηξερα οτι θα ηταν η τελευταια φορα που θα σε εβλεπα δεν θα απομακρυνα ποτε τα χειλη μου απο τα δικα σου
Μια μερα μου ειπες οτι δεν πεθαινουμε ποτε
Γιατι υπαρχουν απειρες διαστάσεις
Θελω να ξερεις οτι σε καποιο παραλληλο συμπαν
Σε κραταω ακομα
Και δεν εχεις γευτεί τα χειλη καποιας αλλης
Σε καποιο παραλληλο συμπαν το να γραφω για εσενα ειναι λυτρωση και οχι απογύμνωση
Γεμιζω
Δεν εξαϋλώνομαι
Αγαπη μου
Δεν θελω να δω αλλον ξενο να γινεται κομματι μου
Οι ακρες των δαχτύλων μου πονανε απο τα χαδια που δεν σου εδωσα
Ζητανε την λύτρωση της σαρκας σου
Καθε μερα πρεπει να ξυπνάω και να προδιδω οτι με οριζει
Να κουβαλαω το δερμα μου απο εδω και απο εκει
Και εσυ να μην βρισκεσαι στο τελος
Θα θελα να με παρεις μια απο αυτες τις αγκαλιες που δεν αφηνουν στον χρονο χώρο να μας γερασει
Δεν θελω να χαμογελαω στα μηνύματα οποιουδήποτε αλλου
Αρνούμαι να κανω αλλο ενα βημα σε αυτον τον λαβυρινθο αν δεν ξερω οτι το κανω μαζι σου
Κουραστηκα να τοποθετω λεξεις στην σωστη σειρα για να κανω κατι με τον πονο της απουσιας σου .
Δεν ξερω αν ησουν σε καποια γωνια οσο μεγάλωνα
Τοτε που εβγαλα το πρωτο μου δοντι και περιμενα την νεραιδα των δοντιών να μου φερει το δωρο μου
Αλλα σου εδωσα εκεινη την κρυσταλλινη καρδιά που μου εδωσε τοτε
Και την φορεσες στον λαιμο σου
Και καπως ετσι εγινες ενα με την παιδικη μου ηλικια
Δεν ξερω αμα καραδοκούσες σε εκεινα τα τραγουδια που ακουγα με τον πατερα μου στο αμαξι στο γυρισμο απο καθε ταξιδι
Παντως με προετοίμαζαν για σενα
Υπαρχεις σε ολες τις αναμνησεις που περνάνε στιγμιαία απο το μυαλο μου για να μου θυμίσουν ποση αθωότητα μπορει να ειναι φυλακισμενη σε ενα σωμα
Οταν βρεχει
Και η ασφαλτος γινεται καθρέφτης
Και ολα θυμιζουν πινακα ιμπρεσιονισμου
Θυμαμαι την πρωτη μερα στο Παρισι
Μου ελειπες τοσο πολυ και με καποιον τροπο ολα ειχαν μια ομορφη μελαγχολία
Μου χε λειψει απιστευτα το Παρισι και ολα ηταν ακριβως οπως τα θυμόμουν
Η εικονα ηταν μιση ομως γιατι δεν ησουν εκει
Καθε φορα που βρεχει πλεον
Θυμαμαι το Παρισι
Και ποσο ομορφο ηταν να μου λειπεις
Τον τελευταίο καιρό δεν σε νιώθω και τόσο μέσα μου
Είσαι με μια άλλη κοπέλα όμως πάντα βρίσκεις αφορμές να με βρίσκεις
Γιατί πάντα σου τις δίνω
Θέλω αλήθεια να ξέρω άμα με σκέφτεσαι όσο σε σκέφτομαι
Αν υπάρχω σε κάθε χτύπο της καρδιάς σου που χτυπά ρυθμικά και βαθμιαία πιο γρήγορα
Φοβάμαι ότι αυτή η κούραση δεν θα περάσει
Και ότι δεν θα με τροφοδοτήσεις με δανεικές υποσχέσεις
Και θα συνηθίσω έτσι σε ξένες αγκαλιές
Όμως ξέρω οτι θα φτιάξω μια ιστορία αγάπης αξιοζήλευτη
Οι αδελφές ψυχές δεν βρίσκονται δημιουργούνται
Και για εμένα υπήρξες η Ιθάκη
Όμως αυτή η συνήθεια τον ανθρώπων να θεοποιούν το αντικείμενο του πόθου τους μήπως και κερδίσουν την αθανασία ,τους φυλακίζει στα όρια μιας απατηλής μοναδικότητας.
Αυτό που νιώθω για εσένα είναι πολύ έντονο για να είναι μονόπλευρο
Είναι πολύ έντονο για να μην μοιράζεται σε δυο σώματα
Πολυ βαρύ για να το κουβαλήσει μια ψυχή
Αγάπη μου
Σήμερα πήγα με τον μπαμπά μου βόλτα στη λίμνη
Το ραδιόφωνο έπαιζε παλιά τραγούδια
Και μπήκε ένα τραγούδι που είχε αφιερώσει κάποτε ο μπαμπάς μου στον πρώτο του έρωτα
Ένιωσα την καρδιά του να σφίγγεται απλά από τον τροπο που διασταλθηκαν οι κόρες των ματιών του από στοργή.
Και τότε κάρφωσε το βλέμμα του στον δρόμο και είπε : που είσαι Αλεξάνδρα;
Ψαχουλευε το κενό για κάτι που να την θυμίζει
Η Αλεξάνδρα πέθανε πριν κάποια χρόνια από καρκίνο
Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν δουλεύει κανένα επουράνιο αγγελάκι για εμάς τους δυο
Οτι άμα δεν αποφασίσεις ότι η αγάπη μας είναι πολύ δυνατη για να την αναβάλεις
ότι δεν είναι το ευτυχισμένο φιναλε αλλά το ταξίδι προς τα εκεί
Θα με χάσεις
Οι άνθρωποι δεν είναι αιώνιοι
Κάποια στιγμή
Σε πολλά χρόνια
Θα βρεις τον εαυτό σου να δακρύζει με τραγούδια στο ραδιόφωνο
Και θα προσπαθείς με όση ενέργεια σου έχει απομείνει να μην ξεμπλέξεις από τα χείλη σου το όνομα μου
Γιατί η κόρη σου θα κάθεται στην δίπλα θέση
Και το όνομα που θα ξεχυθεί από τα χείλη σου
Δεν θα είναι εκείνο της μαμάς της.
3 notes · View notes
orthodoxiaonline · 1 year
Text
Το σημάδι από την Παναγία
Ο γερό-Χαράλαμπος ό Κομποσχοινάς διηγήθηκε: «Ήταν μία γριούλα στην Μικρά Ασία με μία θαυματουργή εικόνα.
Ο γερό-Χαράλαμπος ο Κομποσχοινάς διηγήθηκε: «Ήταν μία γριούλα στην Μικρά Ασία με μία θαυματουργή εικόνα. Θεράπευε Τούρκους και Χριστιανούς. Στον πόλεμο του ’22 αυτή πήρε την εικόνα- ενώ, λοιπόν, σκότωναν οι Τούρκοι, αυτήν δεν την έβλεπαν και ήρθε στην Αθήνα. Με το μύρο πού έβγαζε ή εικόνα θεράπευσε άρρωστο». Διηγήθηκε άλλη φορά: «Κατά τον χειμώνα του 1943 στην Αθήνα, όπου διέμενα ως λαϊκός,…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Καλή γιουροβίζιον εβδομάδα να έχουμε.
28 notes · View notes
8imdrunk · 19 days
Note
χωρις πλακα αυτη τη στολη στην επερνα μονο και μονο να εβλεπα αυτη την εικονα <3 οτι καλυτερο
Σκέψου το και θα βγάλω ωραίες φωτό 😌🫶🏻
2 notes · View notes
daily-french-words · 3 months
Text
iconoclaste : adj. qui est contre toute tradition, qui cherche à faire disparaître le passé.
ex : Cet artiste fut considéré toute sa vie comme iconoclaste.
1/10 but may be a bit more present in historic contexts, especially in art and religion history.
iconoclastic : a person who attacks accepted beliefs and considers them to be based on error or superstition.
The word is too exact for me to translate it with a more general term like I did with critère and archaïque.
Made from the Greek εικονα, "icon" and a derived form of κλαω, "to break".
It has a really interesting historical background with religion, you should definitely check it out if you have the time- I may make a post about it later but I have to do actual university work for once agh
Can also be a noun (iconoclaste, nm.), and in that case, it refers more often to the historical context than the definition we have of it today. That being said, it can still be used with the general definition above!
2 notes · View notes
theos-kai-kratos · 11 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Απο σημερινη συγκεντρωση στο μοναστηρακι για τον απεργο πεινας Γ. Μιχαιλιδη.
Η συγκεντρωση μεταφερθηκε σε συνταγμα και πανεπιστημιο με ισχυρη μπατσικη παρουσια, η οποια δεν την αφησε να μετατραπει σε πορεια, χωρις ωστοσο να την αποτρεψει απο το να αφησει το μηνυμα της και να το καταστησει σαφες.
Στην τελευταια εικονα Δελταδες, εχουν στησει περιπτερο στο πανεπιστημιο και παρενοχλουν τραβωντας οποιο ατομο περαστικο ή καθημενο με τσαντα, συχνα σπρωχνοντας, προκειμενου να τους ακολουθησουν και να ανοιξουν τις τσαντες τους.
ΓΙΑΝΝΗ ΓΕΡΑ, ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
8 notes · View notes