Photoshooting backstage :) model: Olga Rembielińska

Cywilizacja zaczęła się wraz z pierwszym uleczonym złamaniem. Cywilizacja zaczyna się tam, gdzie po po raz pierwszy udzielono komuś pomocy

Margaret Mead

"Księżyc Grzybiarek" to tak jakby driadę przenieść do miasta i kazać jej rapować o oddechu lasu. chcę napisać reckę, to i se napiszę :)

Yellow Manula @ spółdzielnia ogniwo

another backstage shoot :) model: Olga Rembielińska

Ależ to śliczny artefakt znalazł się w moim posiadaniu :)

Krakowska Książka Miesiąca kwietnia - Księżyc Grzybiarek

— z użytkownikiem Agata Zu Jabłońska.

Techno Fashion 2024 by DJ Yellow Manula :)

Rave

under the

blast of air and Coke's light

morn-ing-party like a lens

focuses on the point of poem

W istocie było magicznie 🧠🍥🌚🌈☄️⚡️🎃💊

yeah, Look what I just received in the package :)

Erlebe die Zukunft des Techno in Dortmund! Schließe dich uns an für eine Nacht voller pulsierender Beats, futuristischer Klänge und elektronischer Ekstase. Wir präsentieren „Die Kinder der Nacht“ in Dortmunder Techno Club „Stollen134“ - ein Erlebnis, das deine Sinne erwecken und dich in eine andere Dimension der Musik entführen wird. Für die Musik sorgt Yellow Manula von Rave.Fm aus Polen, Miss Ellavić aus Düsseldorf und Sebastian Mur aus Dortmund. Einzelheiten zu den DJs geben wir bei der Vorstellung bekannt. Unsere Musikrichtungen umfassen Techno PeakTime, Industrial, HardTechno & HardStyle. Am Samstag, dem 08.06.2024, öffnen wir um 23 Uhr die Tore zu einer atemberaubenden Location. Hier erwartet dich eine Fusion aus hochmoderner Licht- und Soundtechnik, die den Raum in ein hypnotisches Meer aus Farben und Rhythmen verwandelt. Lass dich von treibenden Basslines und hypnotischen Melodien mitreißen, während du die Energie der Menge spürst. Sei dabei, denn ihr seid „Die Kinder der Nacht“! Samstag 08.06.24 Stollen134, Westenhellweg 134 44137 Dortmund Beginn: 23 Uhr Early Bird Tickets: 8,50€ Phase 1: 10€ Phase 2: 12.50€ LINEUP: Yellow Manula (Rave.FM / Polen) Miss Ellavic´ (Techno Feeling / Düsseldorf) Sebastian Mur (lieb.kollektiv / Dortmund)

11 maja o 18:00 zapraszamy do Piwnicy Teatralnej Pałacu Kultury Zagłębia na projekt Ikony - David Bowie, przygotowany przez Marka Wesołowskiego, Grzegorza Marcinkowskiego i DJ Yellow Manula.

Ikony to konstelacje, imaginacyjne figury zbierające w sobie nasze pragnienia, utopie, wizje idealnego bycia. David Bowie swoją ikoniczność pojmował jako zadanie i projekt autokreacji, poddając namysłowi pojęcie tożsamości, ciągłości osobowej, zdolności śmiertelnego i skończonego życia ludzkiego do nieustannej metamorfozy. Był serią masek, starannie skomponowanych person, jego pseudonim artystyczny oznacza transowość i mobilność, talent do przepisywania siebie bez ustanku i dostosowania swojego ego do zmiennej i płynnej rzeczywistości. Jeśli był ikoniczny, to zarazem poddawał krytyce samo pojęcie ikoniczności, pojmowanej jako skończony i dający się określić zespół cech, atrybutów i obrazów. Bowie jako kulturowy fenomen i artystyczna obecność, pozwala nam zadać kilka ważnych pytań o relację między sztuka jako przemysłem i polem społecznych relacji, a artyzmem jako serią prywatnych praktyk dotykających tworzenia siebie i zarządzania własną podmiotowością. Bowie to żywe pytanie wycelowane w nasz intymny i zbiorowy narcyzm. Zapraszamy Państwa na słowno – obrazowo – dźwiękowy performance który będzie jednocześnie hołdem wobec wielkiego artysty, jak i zaproszeniem do dyskusji o tym, czego szukamy, kiedy zwracamy swoje pragnienia w kierunku popkulturowych idoli.

Wykonawcy:

Marek Wesołowski – fotograf, autor licznych projektów indywidualnych i uczestnik kolaboracji artystycznych. Grzegorz Marcinkowski – autor tekstów krytycznych i literackich, prowadzi w PKZ cykle wykładów z filozofii, historii literatury i genezy trendów popkulturowych. DJ Yellow Manula – open format DJ, należy do kolektywu Rave FM. Zajmuje się dziennikarstwem muzycznym, fotografią i popularyzacją wiedzy na temat muzyki elektronicznej i jej korzeni.

Photoshooting Backstage model: Olga Rembielińska

Bigos

Kto nie słuchał niedzielnej audycji w Rave Fm, ten nie zrozumie znaczenia zrobienia przeze mnie dziś bigosu #pdk

Parę osób mi napisało, że się wkurzają na tę książkę, bo jest przykładem egzotyzacji wsi i małych miast. Myślę sobie, że to jest jednak zapisane stylem zero, czyli pozbawionym metaforyczności przełożeniem praktyk i języka, który otacza obserwującego. Oczywiście Maro to kolekcjoner osobliwości, i jest tu od tego gęsto. I umówmy się Polska miejska blokowa, Polska miejska plantowa jest tak samo pełna wulgaryzmów i konfliktu klasowego.

Problematyczność gęstnieje jednak w momencie, kiedy z jednej strony krytykujemy postęp w duchu de-growth, zwracamy się ku naturze, a z drugiej mamy do czynienia z ewidentnymi zaniedbaniami systemowymi i niedofinansowaną kulturą na prowincji.

Starałam się np. o bezzwrotną dotację w swoim powiecie i zostałam potraktowana szowinistycznie i wrogo, w standardach od lat mi obcych. Z drugiej strony czułam się wrogo traktowana wiele lat temu na studiach z powodu nieznajomości kultury wysokiej. Nie ma więc modelu idealnego ani etycznego, który pozwoli nie dzielić się na obozy. Ta książka Mara, daje mi dużo do myślenia o percepcji i postrzeganiu.

Złapałam się na tym, że wszystko czytam o transfomarcji politycznie. Bo Elizabeth Dunn przeczytałam, "Prywatyzując Polskę", wiem o procederach dzikiej prywatyzacji, rozkradaniu PGR-ów, lokowania kapitału w polskiej ziemi za bezcen. ALE k*rwa tak, miliony ludzi zostawiono kiedyś sobie, rozpito, pozbawiono pracy. Zbudowano Polskę seksitowską, zgwa*łconą, straumatyzowaną, bogacąc swoje kieszenie. Pan Balcerowicz, pani Suchocka itd.

I nie ma co robić z siebie Chrystusa, gdy ofiara transformacji (czy też kolejne pokolenie, które z tego przełomu wyrosło) cię najzwyczajniej w świecie molestuje

I jak o tym pisać z kolei, by nie ugiąć się pod żalem i złością, może dobrze, że powstają książki w stylu 0. Nie ma jednej prawdy, myślę, że połączenie Dunn i Mara "Polski przydrożnej" daje komplementarny obraz tego, co się stało. I to będzie mój temat recki na ko-fi. Trochę zebrałam kaw, czas do roboty.