Ancona. Marche, Italy- Galleria Dorica, mosaici -stitch by Gianni Del Bufalo CC BY 4.0 da gianni del bufalo Tramite Flickr: Magnifici mosaici pavimentali realizzati nel 1956 dall'architetto ed artista romano Emilio Ambron (1905 -1996) Magnificent floor mosaics made in 1956 by architect and Roman artist Emilio Ambron (1905 -1996) IMG_0437_40stitch BW

Nieuwe start voor Le Coeur Amsterdam

Nieuwe start voor Le Coeur Amsterdam

In 1 van de beroemde 9 straatjes in Amsterdam zit in de Hartenstraat, hoe toepasselijk, de (Franse) bistro Le Coeur. Donderdag 19 augsutus gaat het vernieuwde Le Coeur open met een nieuwe keuken, andere eigenaren en een nieuw logo. Het interieur met onder andere het witte mozaïek op de vloer blijft. Le Coeur nieuwe stijlEr zal gekookt worden volgens de Franse kooktechnieken maar met invloeden…

View On WordPress

12 februari 2019 I Rotterdam Design College, afdeling ISK

Thema: Landen Opdracht: Italië, portret d.m.v. een mozaïek techniek Materiaal: Plakkaatverf, kalkpapier, wit en zwart tekenpapier Klas: 1e jaar bovenbouw

‘Mozaïek is een kunstvorm waarbij een grote afbeelding wordt vervaardigd uit een groot aantal kleine gekleurde steentjes (tesserae), die in een vloer of wand worden gemetseld. Met glas is het mogelijk een glas in lood-mozaïek te maken. In de Griekse en Romeinse tijd werden in luxe villa's mozaïeken gemaakt, waarop afbeeldingen van keizers, goden of taferelen van alledag te zien waren.’

(bron: https://www.rotterdamdesigncollege.nl/ https://nl.wikipedia.org/wiki/Moza%C3%AFek)

http://bonaireboek.leveroij.nl / © Wilna Groenenboom

February 12th, 2019 I Rotterdam Design College, ISK department

Theme: Countries Assignment: Italy, a portrait using a mosaic technique Material: signboard color paint, tracing paper, white and black drawing paper Class: 1st year senior

‘A mosaic is a piece of art or image made from the assembling of small pieces of colored glass, stone, or other materials. It is often used in decorative art or as interior decoration.’

(source: https://www.rotterdamdesigncollege.nl/ https://en.wikipedia.org/wiki/Mosaic)

https://monumentbonaire.nl/ http://bonaireboek.leveroij.nl / © Wilna Groenenboom

Geen badkamer compleet zonder bijpassende tegels

Wat is een badkamer zonder matchende tegels? Precies, niets! Dat is dan ook precies de reden dat de meeste tegelwinkels een assortiment hebben waar je U tegen zegt. Keramisch, mozaïek, natuursteen, opvallende kleuren, motieven, of zelf tegels met reliëf. Alles is mogelijk. Maar hoe weet je nou wat de juiste tegel is voor jouw badkamer?

Size matters

Allereerst is het natuurlijk een kwestie van smaak. En daarover valt niet te twisten. Hou je van strak, klassiek, minimalistisch of wil je juist een opvallende look creëren? De tegelsoort die jij kiest moet passen bij jouw persoonlijke smaak en wensen en passen bij het sanitair. Naast smaak is ook het formaat van belang. Want wist je dat een grote tegelsoort een kleine badkamerruimte groter doet lijken? Een slimme zet dus om voor een tegelformaat van 60x60 cm te kiezen bijvoorbeeld als jouw badkameroppervlakte aan de kleine kant is. Is deze juist groot, dan maakt het formaat eigenlijk niet uit. Het is dan juist leuk om diverse tegelformaten af te wisselen. Zo ontstaat er een speels effect.

Beken kleur

Heb je de stijl en het formaat bepaald, moet je ook nog eens uit die 1001 kleuren kiezen. Gaat jouw voorkeur uit naar gewoon basic wit, dan wordt de keuze al wat gemakkelijker. Ben je hier nog niet uit, bereid je dan voor op een eindeloos aanbod. Felgekleurd, pastel, natuurtinten, houtlook, marmer(look), zilver, goud, koper. Werkelijk iedere denkbare tint en kleur is verkrijgbaar. Kom je er niet uit? Combineer dan diverse tinten voor een originele look. Zo kan een neutrale grijstint op de vloer prima gecombineerd worden met een wandtegel in een opvallende tint. Maak je direct een statement!

De puntjes op de i

Heb je jouw stijl gevonden? Top, dan kan het betegelen beginnen. Of je dit nu zelf doet, of laat doen door een vakman, het resultaat is ongetwijfeld prachtig. Het enige wat nog rest is de finishing touch. Een paar stijlvolle en praktische accessoires maken het geheel compleet. Kies daarnaast voor een goede en dikke kwaliteit handdoeken voor net dat beetje extra luxe en jouw gloednieuwe droombadkamer is klaar!

Heb je zin in keramische tegels, natuursteen of mozaïek? Of kiest u voor een parket- of laminaatvloer? Wat uw voorkeur ook is, u kunt erop vertrouwen dat u in een van de zeven Intercarro-showrooms niet alleen een verbluffend kwaliteitsassortiment vindt, maar ook een professioneel advies van topkwaliteit. Intercarro heeft meer dan 30 jaar ervaring in vloer- en wandbekledingen in België.

WE’RE ALL MAD HERE

Mode en Designcentrum, Brussel

door V+ architecten | Rotor

Een recente nieuwkomer nestelt zich geruisloos tussen zijn buren in, zonder het aangrenzende kleurenpalet te verstoren of de buurt op te schrikken. Het raster van betonnen kolommen en groen getinte stroken draagt een gevel die haast gewichtloos lijkt te zijn. Een dunne laag glas scheidt de bezoeker op straat van wat hem of haar binnenin te wachten staat. Het gebouw lijkt op het eerste zicht met zijn schijnbaar eenvoudige gevel en lichte pastelkleuren, vrij bescheiden zijn plaats te vinden aan het plein. De oplichtende zin boven de ingang, “This is Mad”, doet anders vermoeden.

Het project is het resultaat van een architecturale wedstrijd, uitgeschreven door de stad Brussel, om een bestaand kantoor- en warenhuiscomplex te herbestemmen. Het ontwerp, voorgesteld en uitgevoerd door V+ en Rotor, is radicaal conservatief. In plaats van afbraak, zoals de wedstrijdvraag voorstelde, besluiten ze de drie bestaande volumes te behouden en zoveel mogelijk te gebruiken van wat er reeds aanwezig is. Het project toont een zeer hoge tolerantie voor het bestaande en combineert dit met hoge standaarden voor alles wat toegevoegd wordt. Het resultaat is een gebouw dat veel rijker is in typologieën dan wat mogelijk zou zijn bij een tabula rasa.

Het plot is vrij uniek doordat het aan beide kanten in contact staat met een plein. Aan de voorgevel is dit binnenin vertaald naar een soort inpandige loggia; door de transparante gevel lijkt één zijde van de inkomstruimte volledig open te zijn en het plein mee met de bezoeker binnen te laten. De ruimte is hoog, wit en leeg; als een soort steriele kamer van waaruit de rest van het gebouw vervolgens betreden mag worden. Een eerste kennismaking met het gebruik van wijd uiteenlopende materialen in het project is hier aan de orde. Lichtgrijze marmeren platen worden lichtjes naar achter geduwd door een wit raster van balken en kolommen. Een subtiele gloed valt hierop neer vanuit het plafond; tussen de betonnen balken waar het bekistingshout in is blijven steken, zijn fijne stroken verlichting aangebracht.

Wat volgt is de grote tentoonstellingszaal die zich in het midden van het gebouw bevindt. Doordat de vloer daar plots een niveau naar beneden zakt en zo de ruimte dubbel hoog maakt, ontstaat er een ongewoon perspectief: een eerste kennismaking met de kunstwerken gebeurt van bovenaf. De gaanderij die zich aan de muur vastklampt en zo de ruimte oversteekt, geeft tijd om alles een eerste keer te verwerken; eenmaal aan de overkant kan men afdalen om de tentoonstelling van dichterbij te bekijken. De subtiele nuances in texturen (het plafond lijkt misleidend zacht te zijn) en de liftschacht in rode baksteen bieden een houvast in de anders volledig witte ruimte, een kleur die de leidraad zal vormen doorheen het hele ontwerp. De ongedwongen conversatie die ontstaat tussen gebouw en kunstwerk is benijdenswaardig: beiden vinden hun plaats zonder die van de andere op te eisen. Eenmaal de gaanderij overgestoken, kan men er ook voor kiezen om niet af te dalen, maar rechtstreeks verder te wandelen naar het laatste deel van het gebouw. De drieledigheid in het project is niet te missen; ondanks het gebrek aan een klassieke vormentaal van deuren en drempels, voelt men instinctief aan waar de ene ruimte stopt en de andere begint.                                                                   

In het laatste deel laat de structuur die er oorspronkelijk stond, het duidelijkst zijn aanwezigheid veronderstellen: de ruimtes zijn kleiner en ietwat introvert en nodigen daardoor uit om ongestoord rond te dwalen. Natuurlijk licht trekt strepen over een aantal treden die naar de achtergevel leiden. Die grenst aan een tweede plein, waarbij het contact met buiten minder gestileerd is dan vooraan; de functie van meer bescheiden achtergevel valt duidelijk af te lezen, maar is daarom nog niet denigrerend. Doordat de ruimten een soort enfilade vormen, worden de twee totaal verschillende pleinen op een haast natuurlijke wijze met elkaar verbonden; het gebouw lijkt hier een vanzelfsprekend verlengstuk te zijn van het omringende stedelijke weefsel.

De rest van de tentoonstellingsruimtes ligt op niveau 1 en is bereikbaar via de trap vooraan in het gebouw. Die blijkt meer te zijn dan enkel circulatie; een meesterwerk van fijngevoelige materialiteit kronkelt zich tussen de verschillende verdiepingen een weg naar boven. De ongewone mozaïek van witte, ronde tegeltjes op de buitenste muur weerkaatst de combinatie van natuurlijk en kunstmatig licht en nodigt uit om aangeraakt te worden.

Eenmaal boven kan men een blik werpen op de ontvangstruimte die op het niveau daaronder ligt. Het subtiele spel van doorzichten is doorheen het hele gebouw aanwezig en zorgt voor een dynamiek van “zien of gezien worden”. Het hele project is zeer gelaagd, ongetwijfeld een gevolg van de keuze van Rotor en V+ voor het behoud van de oorspronkelijke gebouwen. Door het ontbreken van gangen en het gebruik van verschillende hoogtes en niveaus, voelen de ruimtes als een opeenstapeling van verschillende ervaringen, een soort landschap van ontdekkingen. De tentoonstelling van Bas Smets, waarbij bomen naar binnen worden gehaald op alle niveaus van het gebouw, versterkt dit gevoel van een architecturaal landschap alleen maar meer.

De ruimte in het midden van het complex is dubbel hoog, zoals zijn tegenhanger op het gelijkvloers, maar geeft een compleet andere indruk. Plots wordt het voornamelijk witte kleurenpalet aangevuld met lichtroos en groen, twee kleuren die niets met elkaar te maken lijken te hebben maar elkaar hier als vanzelfsprekend aanvullen. De ramen werpen een soort waas over de rest van het gebouw; de bezoeker mag heel even met een roze bril door het leven gaan. Nadien bij het wegrijden zal hij pas zien dat de roze ramen eigenlijk al duidelijk waren door de gevel heen; het loont dus soms afstand te nemen van een gebouw waarin niet alle troeven meteen worden opgemerkt.

Het café dat uitkijkt op deze ruimte, is het laatste deel dat open is voor publiek. Het gebouw telt hierna nog een aantal lagen, maar die worden bezet door kantoren, ateliers en een penthouse. Na de luchtige sfeer die in de voorgaande ruimtes heerst, is de comfortabele gezelligheid van het café weer een punt op het lijstje van verassingen. De ronde lampen werpen een warme gloed op het meubilair en doen vergeten dat ook deze ruimte weer voornamelijk wit is. De sterkte van dit project is de transformatie van een relatief anonieme kleur tot een veelzijdig en verrassend gegeven. Grote vlakken worden speels onderbroken door toevoeging  van losse tegels en de weerkaatsing van licht of het verschil in textuur zorgen voor subtiele nuances. Wit wordt hier opnieuw uitgevonden en is vaak de hoofdrolspeler, maar figureert soms ook om ongebruikelijke combinaties te verzachten.

De aanwezigheid van al dat wit komt tot een hoogtepunt op het dakterras, dat via het café te bereiken is. De aansluiting met de context is hier, in tegenstelling tot de subtiele voorgevel, bijna confronterend. Tegenover het duidelijk afgebakende terras steken de omringende gebouwen hard af, alsof het heldere wit van de nieuwkomer een soort canvas vormt voor de kleuren van de omgeving. Dit heeft echter niet altijd een positief effect op de context; door al dat wit krijgt het project een zekere graad van abstractie en verheft het zichzelf bijna boven zijn buren, die reeds getekend zijn door de littekens en het vuil van het dagelijkse leven. Hoewel er op het gelijkvloers een soort continuïteit is tussen binnen en buiten, lijkt het MAD-gebouw soms wat te willen ontsnappen aan de onontkoombare realiteit van de stedelijke omgeving. Wanneer de zon op het terras staat en het wit bijna verblindend wordt, kan men twijfelen aan de kans op een dergelijke  ontsnapping.

Het MAD-gebouw is een staaltje meesterwerk in het hart van Brussel. Door een zekere discretie lokt het toevallige voorbijgangers naar binnen met de belofte op ingetogen madness. Het project voelt niet de noodzaak om luidkeels een boodschap te verkondigen, behalve die van een subtiele beklijving. De ongebruikelijke keuze in materialen zorgt ervoor dat het gebouw ongelofelijk uitnodigend wordt om even in stil te blijven staan. Het project manifesteert zichzelf door plaats te maken voor iets anders. Het dringt zich niet op als een volmaakt geheel, maar biedt mogelijkheden aan en roept vragen op. Het vraagt om nieuwsgierigheid, geeft vrijheid en maakt plaats voor toe-eigening. Rotor en V+ overtuigen met hun keuze om op een bestaande basis verder te bouwen: is de vanzelfsprekende aanwezigheid van een project tenslotte niet de ultieme bevestiging?

ToffeCampings “de wereld rond langs 80 kroegen”. Een in alcohol en melancholie gedrenkte zwerftocht langs de mooiste , charmantste en donkerste kroegen op aarde. Vandaag Les Deux Magots in Parijs. Hangout van Hemingway , Jean-Paul Sartre , Picasso , Simone de Beauvoir en vele anderen . Prachtig cafe/restaurant vol gepoetst koper , mozaïek vloer en gipsen sierlijsten aan de wand en plafond. En zoals dat hoort in Parijs , strategisch in een hoekpand gevestigd. Midden in “Saint-Germain-des-Prés” het jachtgebied van fotograaf Ed van der Elsken. Even noteren . Koop dat boek van Van der Elsken “Een liefdesgeschiedenis in Saint-Germain-des-Prés “.Prachtig tijdsbeeld van Parijs in de jaren 50. Vanuit Bangkok hadden we een tussenstop in Parijs en door ellende elders in de wereld zatten we tijdelijk vast in de lichtstad . Buig misère om naar plezier is een tof moto . Dus we zaten met het ehle zootje op zondagochtend om 10 uur in de trein vanuit Charles de Gaulle airport richting Boulevard St. Germain waar een heel kluitje toffe cafes en restaurants zitten. Le deux Magots , cafe Flore en schuin aan de overkant Brasserie Lipp. Het word “Le Deux Magots” . In Parijs, is ober nog echt een beroep .Kijk naar die vingers onder het dienblad , zo elegant en sterk. Camile de ober was zo vriendelijk om ons uit leggen wat de namen zijn van zijn werkkleding. Helaas was Hemingway net vertrokken maar dit is een prima plek om “De wereld rond  langs 80 kroegen”te starten.

Les Deux Magots Brasserie 6 Place Saint-Germain des Prés, 75006 Paris, Frankrijk lesdeuxmagots.fr +33 1 45 48 55 25 Nu geopend: 07:30–01:00

Brasserie Lipp Restaurant Adres: 151 Boulevard Saint-Germain, 75006 Paris, Frankrijk Openingstijden: Vandaag geopend · 08:30–01:00 Telefoon: +33 1 45 48 53 91

Café de Flore Cafe Adres: 172 Boulevard Saint-Germain, 75006 Paris, Frankrijk Openingstijden: Vandaag geopend · 07:30–01:30 Telefoon: +33 1 45 48 55 26

“Een liefdesgeschiedenis in Saint-Germain-des-Prés “.Prachtigs tijdsbeeld van Parijs in de jaren 50. te koop bij: https://www.boekwinkeltjes.nl/…/Een_liefdesgeschiedenis_in…/.

Les Deux Magots Brasserie 6 Place Saint-Germain des Prés, 75006 Paris, Frankrijk lesdeuxmagots.fr +33 1 45 48 55 25 Nu geopend: 07:30–01:00

Les Deux Magots Brasserie 6 Place Saint-Germain des Prés, 75006 Paris, Frankrijk lesdeuxmagots.fr +33 1 45 48 55 25 Nu geopend: 07:30–01:00

Les Deux Magots Brasserie 6 Place Saint-Germain des Prés, 75006 Paris, Frankrijk lesdeuxmagots.fr +33 1 45 48 55 25 Nu geopend: 07:30–01:00

Brasserie Lipp   Restaurant Adres: 151 Boulevard Saint-Germain, 75006 Paris, Frankrijk Openingstijden: Vandaag geopend · 08:30–01:00 Telefoon: +33 1 45 48 53 91

Brasserie Lipp   Restaurant Adres: 151 Boulevard Saint-Germain, 75006 Paris, Frankrijk Openingstijden: Vandaag geopend · 08:30–01:00 Telefoon: +33 1 45 48 53 91

Brasserie Lipp   Restaurant Adres: 151 Boulevard Saint-Germain, 75006 Paris, Frankrijk Openingstijden: Vandaag geopend · 08:30–01:00 Telefoon: +33 1 45 48 53 91

Café de Flore   Cafe Adres: 172 Boulevard Saint-Germain, 75006 Paris, Frankrijk Openingstijden: Vandaag geopend · 07:30–01:30 Telefoon: +33 1 45 48 55 26

Les Deux Magots Brasserie 6 Place Saint-Germain des Prés, 75006 Paris, Frankrijk lesdeuxmagots.fr +33 1 45 48 55 25 Nu geopend: 07:30–01:00

Les Deux Magots Brasserie 6 Place Saint-Germain des Prés, 75006 Paris, Frankrijk lesdeuxmagots.fr +33 1 45 48 55 25 Nu geopend: 07:30–01:00

Les Deux Magots Brasserie 6 Place Saint-Germain des Prés, 75006 Paris, Frankrijk lesdeuxmagots.fr +33 1 45 48 55 25 Nu geopend: 07:30–01:00

ToffeCampings “de wereld rond, langs 80 kroegen”. Parijs / Le Deux Magots ToffeCampings "de wereld rond langs 80 kroegen". Een in alcohol en melancholie gedrenkte zwerftocht langs de mooiste , charmantste en donkerste kroegen op aarde.

[fusion_builder_container hundred_percent=”yes” overflow=”visible”][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ layout=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none” last=”no” hover_type=”none” link=”” border_position=”all”][fusion_title margin_top=”” margin_bottom=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=”” size=”2″ content_align=”left” style_type=”default” sep_color=””]

BURGER-MEESTER VAN DE STAD

[/fusion_title][fusion_text]

In het hartje van Groningen vind je hotspot Wereldburgers. Een knus maar stoer tentje in het centrum. Er hangt een ongedwongen en gemoedelijke sfeer. Wereldburgers heeft een industrieel interieur met mediterraanse elementen: In het achterste deel van het restaurant heeft de vloer een spaans mozaïek. Daarnaast is de mooie wandtekening echt een blikvanger. Neem plaats aan één van de hoge tafels of gezellige zitjes en zie live hoe je hamburger wordt gemaakt!

[/fusion_text][fusion_text]

[/fusion_text][fusion_text]

Wereldburgers staat voor goed, verantwoord en betaalbaar eten in een relaxte sfeer. Naast de lekkerste burgers worden verse frites en salades geserveerd. Alles is huisgemaakt met lokale en duurzame ingrediënten. De hamburgers zijn gemaakt van biologisch vlees. En dit proef je. De keuze is reuze. Beef burgers, lamb, veggie, pork of chicken. Door aardappelwedges en koolsla erbij te bestellen maak je je hamburger compleet. Niet zo’n enorme trek? Alle burgers kunnen als maaltijdsalade geserveerd worden. Geen broodje dus maar een burger met salade naar keuze. Ook aan de combinatie beer & burgers is gedacht. Bij elke hamburger kun je wel een bijpassend biertje vinden. Wij gaan voor de Cranberry Rock. Dé hamburger waar Wereldburgers tweede mee is geworden bij de ‘Lekkerste Hamburger van Nederland’. Wij snappen wel waarom! Yam! Als je hierna nóg niet vol zit heb je ook nog keuze uit diverse toetjes. Onze aanrader: de cheesecake!

[/fusion_text][fusion_button link=”https://hotspotjes.nl/category/eat-drink/groningen” title=”” target=”_self” alignment=”center” modal=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=”” color=”default” button_gradient_top_color=”” button_gradient_bottom_color=”” button_gradient_top_color_hover=”” button_gradient_bottom_color_hover=”” accent_color=”” accent_hover_color=”” type=”” bevel_color=”” border_width=”” size=”” stretch=”default” shape=”” icon=”” icon_position=”left” icon_divider=”no” animation_type=”” animation_direction=”left” animation_speed=”0.3″ animation_offset=””]MEER HOTSPOST IN GRONINGEN[/fusion_button][fusion_text]

Vrijwel elke avond is Wereldburgers gevuld, en terecht. Desondanks neemt het personeel alle tijd voor je. De broodjes hamburgers maken ze met alle zorgvuldigheid en precisie. Waar je ook zit: je kunt the making off the hamburgers zien. Ondertussen loopt het water je in de mond.

Wereldburgers is een sfeervolle ontmoetingsplek. Van jong tot oud ben je hier welkom. Geen trek in een hamburger maar wel in een kop koffie? Ook hiervoor kun je hier goed terecht.

TIP: Bij Wereldburgers kun je ook afhalen. Ook bezorgen ze door middel van Fooddrop je killer-hamburger aan huis.

[/fusion_text][fusion_text]

Website: wereldburgersgroningen.nl Adres: Akerkhof 43

[/fusion_text][fusion_map address=”Akerkhof 43, 9712 BC, Groningen, Nederland” type=”roadmap” width=”100%” height=”300px” zoom=”14″ scrollwheel=”yes” scale=”yes” zoom_pancontrol=”yes” animation=”yes” popup=”yes” map_style=”default” overlay_color=”” infobox_content=”” infobox=”default” infobox_text_color=”” infobox_background_color=”” icon=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=”” /][fusion_widget_area name=”avada-custom-sidebar-socialicons” /][/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]

#wereldburgers #groningen #burger #hotspot #centrum #restaurant #burgerbar BURGER-MEESTER VAN DE STAD In het hartje van Groningen vind je hotspot Wereldburgers. Een knus maar stoer tentje in het centrum.

Deel 5

Woensdag 8 maart  

Daar gaan we dan in de bus en op naar Rabat. Dit is een van de koningssteden en dat houdt in dat er een stad in een stad is. Het deel waar de koning af en toe komt en de regeringsgebouwen zijn is zo groot dat er 1850 gezinnen binnen deze muren hun brood verdienen. Bij de 4 poorten staan altijd aan weerszijden 2 in rood gekleed bewakers op een wit paard in een zandbak. Als je een foto neemt lacht hij vriendelijk maar vraagt deze bewaker ook om geld. Alles is hier schoon met groene grasvelden en opgeruimd, het kan dus wel. Ook de promenade naar het paleis is prachtig verzorgd met vierkant geschoren Ficus Benjamini van wel 3 m hoog en een echt fietspad. Ja, dat is de weg die de koning weleens gebruikt dus die moet mooi zijn. In de stad zie je ook regelmatig grote borden met zijn foto erop. Daarna gaan we naar een oude opgraving, Chella, wat heel indrukwekkend was maar meer omdat er 60 ooievaarsparen er hun nest hebben. Met een prachtige aangelegde tuin.

Sommige nesten zijn zo groot dat er ook een zwerm mussen hun huis er in hebben gevonden. Na de koffie gaan we naar een mausoleum waar Mohammed 5, zijn broer en hun vader zijn begraven. Dit geheel bevindt zich in een onvoltooide moskee die de grootste van de wereld had moeten worden. Het is nu een gigantisch plein met halve pilaren. Het Mausoleum is prachtig het is geheel met mozaïek en prachtig snijwerk bekleed en de vloeren zijn van glimmend marmer. Met de bus gaan we naar de oude kasba, het fort van Rabat, waar de heersers zich verdedigden tegen de piraten uit het aan de overkant gelegen Saleh. Na een rondwandeling snel de bus weer in voor een ritje naar een restaurant waar de tajines worden geserveerd met een flesje wijn! Daarna de medina van Rabat. Drukte alom. Aan de andere zijde staat de bus te wachten die ons terugbrengt naar de camping. Geen voeten meer over dus maar snel aan de wijn…. Weltrusten.

Donderdag 9 maart

Jawel vandaag vertrekken we zelf om 8.30 met de bus naar Casablanca. In de 15 eeuw ontwikkelde deze stad zich tot een beruchte piratenoord. Het is nu een grote haven stad. We bezoeken een moskee dat de enige ter wereld is waar niet-moslims in mogen. Het is gigantisch en zo verschrikkelijk mooi met prachtige gepolijste marmeren vloeren. Er kunnen 30.000 mensen in. Bij de ingang krijgen we een plastictasje en daar moeten we onze schoenen in doen. Het heeft 6 geduurd voordat hij klaar was weer overals houtsnijwerk aan hele balkon randen waar de vrouwen moeten zitten. Onder het gebedsvloer is een giga wasruimte met marmeren lotusbloem vorm achtige tafels waar het water vanuit het midden over de bladeren stroomt dat dan op de vloer in een geul komt waar je met je voeten in kan staan. Het wassen gaat volgens een strak ritueel waarbij alles 3x gewassen moet worden. Handen, gezicht, mond spoelen, water op snuiven door de neus, oren, over het hele hoofd, oksels, de armen, en dan de voeten.  Pff was een werk. Even onder de douche is makkelijker. Dan worden we losgelaten en spreken we af om 14.00 bij de bus te zijn. Wat een drukke stad is dit ook en weer dat contrast tussen die rijk gebouwde moskee en de krotten waar de mensen in wonen waar stenen op het dak liggen om de golfplaten op hun plek te houden. Zodra je van de doorgaande weg de wijken inloop zie je al die armoe al. En ze hebben ook geen idee wat ze met hun afval moeten doen. Het ligt werkelijk overal.

Vrijdag 10 maart  

Vandaag ben ik jarig en dat heb ik geweten. Hebben ze de camper versierd en staan er 40 man heel vals te zingen. Was wel wat opgelaten maar ook weer leuk. We vertrekken vandaag naar El Jadida. Het is een camping van niks volgens de reisleider maar een mooie uitvalbasis voor een bezoek daar. Onderweg ging het allemaal zoals de andere keren maar het valt alleen op dat je steeds meer ezels op de weg ziet met torenhoge spullen op hun rug. Rond 14.00 komen we aan op de camping wat op zich een mooie plek is maar zo slecht onderhouden. Er loopt ook een trotse pauw rond die helemaal niet bang is. We kunnen alleen koud douchen en de wc’s worden steeds spartaanser , 2 voetstappen en een gat, met een emmer, ja ja emmer met water vullen en in het gat gooien. Maar dat konden we verwachten. Als we ons plekje hebben komt een van de medereizigers met slingers aan. Ja je bent nog jarig de dag is niet om. Die worden aan de luifel gehangen en ‘s avonds trekken we een fles bubbels open die Rob had mee genomen en met  een heel stel mensen werd het heel laat. Met op de achtergrond een regelmatig geroep van de pauw die voor de nacht een plek in een boom boven ons had gevonden.

Zaterdag 11 maart.  

Oeps wat heb ik een hoofdpijn als ik wakker word en om 10.00 gaat het programma van de groep verder; het oude centrum en haven van El Jadida bezoeken. Dan maar een paracetamol en door gaan. We vertrekken , te voet, voor een wandeling naar de Cité Portugais van deze stad, die als Portugese kolonie belegerd is door de Marokkanen en uiteindelijk is overgegaan van Portugal naar Marokko. De oude naam, Mazagaõ, kom je nog steeds tegen. Binnen de muren van deze oude cité is een citerne, een ondergrondse opslag van zoet water die het waard is te bezoeken. Maar voor we dit doen eerst een bezoekje aan de vismarkt die in vol bedrijf is. Haai, rog, conger, krab in alle soorten en maten, en de gebruikelijke vissen als zeebaars, dorade en natuurlijk sardines, heeel veel sardines. Heel aardige vissers overigens én ze spreken allemaal hun talen nou ja voetbaltaal dan. Feyenoord en Ajax zijn bekend maar Twente ook vanwege Zyech.

Daarna dus de wallen van de Portugese stad in en op. Een kopje koffie op een verloren terras in de zon en daarna de soukh in. Wat een zooitje en hoe nauw zijn de straatjes waar alles en iedereen door elkaar heen loopt, rijdt, en ezelt.

Uiteindelijk hebben we een petit taxi aangehouden. Dat is ook wat hoor, kleine autootjes die zich gaandeweg vullen met verschillende passagiers die dezelfde kant op moeten. Je houdt ze aan, zegt waar je naar toe moet en de chauffeur zegt dan ja of nee. Bij nee sta je gewoon weer te wachten op de volgende taxi maar…..er rijden er ongeveer duizend of zo lijkt het althans. We kruipen bij een Marokkaanse vrouw in de wagen - nou ja renaultje 5 met 444000 km op de teller maar gelukkig doen de remmen het goed!- en voor welgeteld 1€ of 10 dirham worden we netjes voor de camping afgezet.

Het is ’s middags lekker weer dus na de lunch zitten we allemaal buiten. Omdat we onderweg een sushi restaurant gespot hebben besluiten we Enid’s verjaardag, met vertraging, daar maar te vieren. We verbazen ons over de mooie bouw en de prachtige avenues die afgewisseld worden met straten waar de gaten in zitten. Ze graven wel iets uit, gooien het dicht maar asfalteren ho maar. Ze zullen hier wel goed verdienen aan schokbrekers en veren voor al die ouwe Mercedessen en Renaultjes.

Het menu is de sushitent is iets anders dan we gewend zijn; alle inhoud van de rollen is hetzelfde, gefrituurde gamba, avocado en surimi-krab. De buitenkant is echter steeds anders, avocado, garnaal, bieslook en zelfs loempiavellen. Maar toch lekker gegeten en daarna voldaan de wandeling terug gemaakt. Blijkt dat de pauw een boompje dichter naar ons toe is gekomen.. dat wordt wat vannacht.

Zondag 12 maart.  

Na een onrustige nacht dankzij de prachtige Pauw vertrekken we via de kust weg naar Oualidia. We gaan op een camperplek staan voor een nacht omdat het programma op het laatst is veranderd doordat de campingbaas waar we naar toe zouden gaan het hele gezelschap verplichte om in zijn restaurant te eten en de groep voor ons had door gegeven dat het zo slecht was en dat hij de prijs zo veel duurder had gemaakt dan vorig jaar, toen heeft NKC gezegd dat ze niet afgezet wilde worden en ze mijden nu deze camping. Het is bewolkt als we op pad gaan maar eerst naar een supermarkt. Nou van armoe was hier niks te zien, deze Marjane leek wel een Auchan in Frankrijk; ook weer van onderbroek tot wasmachine, alleen de prijzen zijn veel lager. Als we verder gaan komen op een hele slechte weg waar we ook maar 60 km mogen rijden. En ook hier weer heel veel ezels langs de weg, kratten bloemkool en manden met peentjes, die langs de weg in grote betonnen bassins werden gewassen voordat ze naar de markt gaan. En kinderen die langs de weg lopen met zware tassen zo zielig om te zien.

De camperplaats ligt vlak bij zee en ziet er prachtig uit. We worden door een man met fluit op ons plek gezet. We gaan een kijkje op het strand nemen, jammer dat het zo hard waait en golven zo woest zijn. Maar op het stand zit de plaatselijke bevolking te picknicken met parasols plat tegen de wind en de een heeft een tafel vol met theepotjes de ander staat vis te grillen en allemaal witte plastic stoelen en tafels op het strand. Tussen de mensen door lopen paarden met en een paar jongens erop. Langs de straat staan er brommers met platte piepschuim dozen waar oesters en zee-egels uit verkocht worden. Het is een hele bonte vertoning ondanks de wind. De parkeerbaas vertelde dat zijn vrouw heerlijke tajines maakt en vraagt aan iedereen of ze die vanavond willen eten. Een groot deel van de mensen besteld zo’n ding en tegen 18.00 komt het in een aftands vrachtwagentje aan. De reisleider begint uit te delen maar ze zijn koud en als hij erin kijkt zegt hij dat we worden belazerd dit is nog niet de helft van wat er normaal in hoort en het is koud; nee sorry dit nemen we niet. Na een hoop heisa vertrekt de vrachtwagen. Jammer, maar we vinden het prima dus het wordt soep met brood vanavond.

Ancona. Marche, Italy- Galleria Dorica, mosaici -stitch by Gianni Del Bufalo CC BY 4.0 da gianni del bufalo Tramite Flickr: Magnifici mosaici pavimentali realizzati nel 1956 dall'architetto ed artista romano Emilio Ambron (1905 -1996) Magnificent floor mosaics made in 1956 by architect and Roman artist Emilio Ambron (1905 -1996) IMG_0487_92stitch

Ancona. Marche, Italy- Galleria Dorica, mosaici -stitch by Gianni Del Bufalo CC BY 4.0 da gianni del bufalo Tramite Flickr: Magnifici mosaici pavimentali realizzati nel 1956 dall'architetto ed artista romano Emilio Ambron (1905 -1996) Magnificent floor mosaics made in 1956 by architect and Roman artist Emilio Ambron (1905 -1996) IMG_0457_62stitchBW

Ancona, Marche, Italy - Mosaic by Gianni Del Bufalo CC 4.0 da gianni del bufalo Tramite Flickr: Ancona, Galleria Dorica - Magnifici mosaici pavimentali realizzati nel 1956 dall'architetto ed artista romano Emilio Ambron (1905 -1996) Magnificent floor mosaics made in 1956 by architect and Roman artist Emilio Ambron (1905 -1996) To see: flic.kr/p/G7kJe4 flic.kr/p/213WLUr flic.kr/p/YY2hSq flic.kr/p/21C5LN5 flic.kr/p/21APuoY

Ancona, Marche, Italy - Mosaic by Gianni Del Bufalo CC 4.0 da gianni del bufalo Tramite Flickr: Ancona, Galleria Dorica - Magnifici mosaici pavimentali realizzati nel 1956 dall'architetto ed artista romano Emilio Ambron (1905 -1996) Magnificent floor mosaics made in 1956 by architect and Roman artist Emilio Ambron (1905 -1996) To see: flic.kr/p/G7kJe4 flic.kr/p/213WLUr flic.kr/p/YY2hSq flic.kr/p/21C5LN5 flic.kr/p/21APuoY

Ancona, Marche, Italy -Mosaic by Gianni Del Bufalo CC 4.0 da gianni del bufalo Tramite Flickr: Ancona, Galleria Dorica - Magnifici mosaici pavimentali realizzati nel 1956 dall'architetto ed artista romano Emilio Ambron (1905 -1996) Magnificent floor mosaics made in 1956 by architect and Roman artist Emilio Ambron (1905 -1996) To see: flic.kr/p/G7kJe4 flic.kr/p/213WLUr flic.kr/p/YY2hSq flic.kr/p/21C5LN5 flic.kr/p/21APuoY www.flickr.com/photos/bygdb/26318509229/in/photostream/ www.flickr.com/photos/bygdb/26318308319/in/photostream/ www.flickr.com/photos/bygdb/24242466038/in/photostream/

Ancona, Marche, Italy - Mosaic by Gianni Del Bufalo CC 4.0 da gianni del bufalo Tramite Flickr: Ancona, Galleria Dorica - Magnifici mosaici pavimentali realizzati nel 1956 dall'architetto ed artista romano Emilio Ambron (1905 -1996) Magnificent floor mosaics made in 1956 by architect and Roman artist Emilio Ambron (1905 -1996) To see: flic.kr/p/G7kJe4 flic.kr/p/213WLUr flic.kr/p/YY2hSq flic.kr/p/21C5LN5 flic.kr/p/21APuoY www.flickr.com/photos/bygdb/26318509229/in/photostream/ www.flickr.com/photos/bygdb/26318308319/in/photostream/ www.flickr.com/photos/bygdb/24242466038/in/photostream/

Ancona, Marche, Italy - Mosaic by Gianni Del Bufalo CC 4.0 da gianni del bufalo Tramite Flickr: Ancona, Galleria Dorica - Magnifici mosaici pavimentali realizzati nel 1956 dall'architetto ed artista romano Emilio Ambron (1905 -1996) Magnificent floor mosaics made in 1956 by architect and Roman artist Emilio Ambron (1905 -1996) To see: flic.kr/p/G7kJe4 flic.kr/p/213WLUr flic.kr/p/YY2hSq flic.kr/p/21C5LN5 flic.kr/p/21APuoY www.flickr.com/photos/bygdb/26318509229/in/photostream/ www.flickr.com/photos/bygdb/26318308319/in/photostream/ www.flickr.com/photos/bygdb/24242466038/in/photostream/