January 22, 2023

Oh dierbaar België, ik huil soms van geluk

Verslag van een eerste maand in Utrecht 

Ik woon hier nu vier weken en wat een weken waren dat. Na tien dagen quarantaine kwam er een winterprik, daarop volgde anderhalf uur op een kapotte tram en dan stralend lenteweer. Ik lijk wel een jaar te leven op vier weken tijd.

Allereerst, wat kom ik eigenlijk in Utrecht doen? Wat is er zo belangrijk om in tijden van virussen en avondklokken even van land te wisselen? Ik ben naar Nederland gekomen om de minor Creative Storytelling te volgen aan de hogeschool van Utrecht. Dit wil zeggen dat ik in een Nederlandse klas zit met Nederlandse docenten, klasgenoten en dan ik, de buitenlander. Ik ben de eerste buitenlandse studente die de minor in het Nederlands volgt dus applaus is welkom. 

Creative storytelling is een heel drukke minor dus ik heb echt mijn handen vol met scripts schrijven, performances oefenen en geluiden van dichtvallende deuren opzoeken (dat laatste is voor mijn audioverhaal, ik weet hoe een dichtvallende deur klinkt). Er is nog geen dag geweest dat ik niet met school ben bezig geweest maar het zijn opdrachten die de verhalenvertelster in mij uitdagen en dat had ik echt nodig. 

De eerste twee weken zaten er nochtans weinig verhalen in mij. Ik leefde op adrenaline en spaghetti (door de quarantaine had ik een enorme voorraad spaghettisaus gekocht). De tweede week kwam het dal, ik mocht uit quarantaine en de constante stroom in nieuwe prikkelingen overmande me volledig. Ik dacht dat de eerste weken als vakantie zouden voelen maar aangezien ik direct met lessen gestart ben en ook gewoon een huishouden te organiseren heb, voelde het eigenlijk vooral vermoeiend. Ik leef gelukkig nog en het begint hier een beetje te wennen. 

Een vriendin zei deze week tegen me dat het wel grappig is dat ik nu mijn leven in Nederland leef en dat is eigenlijk wel zo. Ik doe nog steeds de dingen die ik thuis zou doen (musicals kijken en koffie drinken: check!) maar dan een land verder. Deze week fietste ik naar De Bilt om boodschappen te doen en had ik zin om tegen elke wandelaar te schreeuwen ‘KIJK MIJ DOOR NEDERLAND FIETSEN, JONGENS, IK BEN HIER ECHT!” 

Tegelijk is alles hier anders, als je buiten de grenzen van je stad of land gaat bestaan dan voelt het alsof je altijd ‘de ander’ bent. Ik mag nog honderd keer rookworst of ranja kopen, van zodra ik mijn mond open weet de kassadame dat ik niet van hier ben. Dat is eerst heel raar maar tegelijk opent het een enorm speelvlak om mezelf beter te leren kennen. Ik ben benieuwd wie ik zal zijn als ik straks terug over de markt van Kortrijk loop. 

Als laatste, ik ben hier zo enorm graag. Mijn grootste angst bij het vertrek was dat ik het misschien niet leuk zou vinden. Dat de richting niet was wat ik hoopte en dat ik vijf maand vastzat in een land waar ik niet wou zijn. Het tegendeel heeft zich bewezen toen ik vorige week van mijn lables (lab: soort van expressie of dramalessen) naar huis liep en onderweg huilde van geluk. Dat is misschien heel zweverig of dramatisch maar ik ben hier eigenlijk gewoon heel gelukkig. Natuurlijk mis ik mijn lief, mijn vrienden, de frieten van mijn opa, het collectief en mijn kat. Alleen is het geen missen die als een ondraaglijke zwaarte over mij hangt, het is eerder een weten dat er nu zo’n afstand tussen mij en hen zit. Dat steekt soms maar straks is het zomer en dan ben ik gewoon terug in een land waar ze wel weten wat ik bedoel als ik ça va zeg. 

(26/02/2021)

Foto: ijskoffie drinken in de besneeuwde straten van centrum Utrecht

Nationale voorleesdag in bibliotheek Asten

Ter ere van de Nationale Voorleesdagen keek verhalenvertelster Annie van 'Verhalen van Annie' op zaterdag 1 februari in de bibliotheek in Asten, samen met de kinderen uit Asten, naar de donderwolk boven de kop van Moppereend, Het Prentenboek van het Jaar.

New Post has been published on Haarlem updates

Nieuw bericht op https://www.haarlemupdates.nl/2018/10/11/ridderbal-bij-het-noord-hollands-archief/

Ridderbal bij het Noord-Hollands Archief

Kom in de herfstvakantie met al je vrienden en vier het jubileum van de oudste kerk van Haarlem waar de Johannieters rondliepen en ook Willem van Oranje sliep. Kom verkleed als ridder, prins of prinses, luister naar onze verhalenvertelster en maak je eigen wapenschild of kroon. Kun je mooi...