Kendime not;

kırık ayağının üzerinde yürü ama kimsenin omuzunda elinin izini bırakma.

o bomboş duvarı öylece, akşama kadar izliyorsun diyorlar. bilmiyorlar. dizlerimde derman kalmadığında sırtımı o duvara yasladım ben. dizlerimi kendime çekip bir beton yığınından kuvvet aldım. sayısız hıçkırıklarıma şahit o duvar. bilmiyorlar.

Sırtımı kendime yasladım kimseden bir beklentim yok...

"Sırtımı kendime yasladım kimseden bir beklentim yok."

"Yosun," diye mırıldandı. Sesi boğuk geliyordu ve bunun sebebinin karnıma yatmış olmasından kaynaklanması içimde uzun zamandır hissetmediğim hatta orada olduğunu bile unuttuğum bir yeri kımıldatıyordu. "Bana şarkı söylesene." Birkaç saniye dondum, damarlarımda akan kan bile durdu. Şarkı söylemek... 

"Baran..." 

"Hadi," dedi. "Uzun zamandır seni dinlemiyorum." 

Gözlerimi kapatıp başımı duvara yasladım. Ben, sen gittiğinden beri söylemiyorum demek istedim ama sustum. Ben, sen gittiğinden beri öyle çok şeyi yapamıyorum ki Baran... Nefes almak bile zor geliyor yokluğunda ve sen bana şarkı söyle diyorsun. Ben yokluğuna bir şarkı yazamadığımdan, acının bu notasını çalamadığımdan bir daha yüzüne bakmadım hiçbir notanın, aletin ya da şarkının. Ben dinlemedim bile şarkıları çünkü hiçbiri anlamazdı beni, oysaki her zaman en çok o melodiler yaralarımın etrafını sarmıştı. Yokluğunu ise hiçbir şey saramadı, hiçbir şey dolduramadı boşluğunu ve ben bundan o kadar nefret ettim ki şarkılarıma bile sırtımı döndüm. Ruhuma sırtımı döndüm. Dayanamadım seni yitirmiş olmamın notasına, hiçbiri kulağa o kadar acı verici gelmedi. Hafif kaldı hepsi. Benim çektiğim acının yanından bile geçemedi. 

"Hadi." dedi yeniden. Kalbime kaynar bir su döküldü, yandı kalbim, su topladı. Resmen sakat birinden yürümesini istiyordu. Yutkundum ve gözlerimi açmadan kaskatı kesilmiş bedenimle sordum. "Ne söyleyeyim?" Sonuçta onunla çalmaya başlamış, onunla bırakmıştım ve şüphesiz onun için söyleyecek hep birkaç mısram vardı. "Ne istersen." diye yanıtladı beni. Dudaklarımı yaladım, unuttuğum daha doğrusu kendime unutturduğum tüm o şarkıları yeniden hatırlamaya çalıştım. Bu çok can acıtıcıydı ama ona söyleyecektim, her zamanki gibi onun için çalacaktım. Eskiden olduğu gibi... "Sen ona aşıksın," Mırıldanmam odada ikimizin arasındaki boşluğu doldurması gerekirken çoğalttı. "Sen, ona aşıksın." Vücudu gerildi. "Sen, ona aşıksın." 

"Sen, ona aşıksın. Böyle bitecekmiş meğer." Bütün bedenimi sıktım ağlamamak ve titrememek için. Tanrım, ne kadar da özlemiştim bir şeyler söylemeyi. Kendimi ne kadar özlemiştim. Ondaki yerimi özlemiştim. "Ne pişman ne düşman ne de kahraman olmaya değer," Birkaç tuzlu su dudağımın üstüne düştü. "Savaşmam, yarışmam," Kalbim tekledi, ruhum üşüdü, bedenim yorgundu. "Kalbin onunla çarpıyorsa eğer."  

Sırtımı kendime yasladım kimseden bir beklentim yok

Bugün 16 Ağustos yani benim doğum günüm. Kimse hatırlamadı gerçi hatırlatmalarını beklemiyordum . Yine her zamanki gibi büyüdüm bir yaş daha büyüdüm büyümek istemediğim halde büyüdüm. Yeniden ölüme yaklaşıyorum. Hiç büyümek istemiyorum ama maalesef ki büyüyorum keşke sadece büyüyen bedenim olsa ben büyüdükçe düşünceler büyüyor, ben büyüdükçe sorunlar büyüyor. Önceki yaşım hiç iyi geçmedi. Her seferinde bir engel çıktı halada çıkıyor bu engeller. Önceki yaşım boyunca yani tam bir yıl boyunca olmaz dediğim herşey oldu, yapmaz dediğim herkes gözünü kırpmadan bana acımadan yaptı. Demem o ki kimseye güvenmeyin. Derler ya 'bu devirde babana bile güvenmiyeceksin' cidden öyle kimseye güvenmeyin. Ben güvendim sırtımı yasladım ama çok güzel bir şekilde sırtımdan bıçaklandım. Hayal kırıklığına uğradım çoğu kez ama yine dedim vardır bir bildiği ama yine aynı şey oldu yine yara aldım. Sonra neyi öğrendim biliyor musunuz ? Sonra güvenmemeyi öğrendim her şeyi sorguladım sırtımı dayadığım dağ yıkılınca bende o dağ olmaya karar verdim ama kendim için dağ oldum bir başkası için değil ben kendi kendime yaslandım. Şimdi yarın sabah ilk yaşımın ilk günü umarım güzel bir yıl geçiririm.

Hoş geldin yeni yaşım ,

Ve güle güle acılarla dolu yaşım.

16.08.2022

01:33

iyiyim aslında, gerçekten iyiyim. aklıma her geldiğinde canım yanmıyor artık. gözlerinin içine gözlerim dolmadan bakabiliyorum. sadece seninle yaptığım şeyleri tek başıma yapabiliyorum. yok sayabiliyorum yokluğunu. gelmeni istemiyorum bile artık. ama içimde benim bile anlam veremediğim bir şeyler var. boğazımı düğümleyen, kirpiklerimi nemlendiren bir şeyler. bazen çok rastgele bi' anda yakalıyor beni. bazen yere çöküp ağlamak isteyecek kadar ağır geliyor. bu ne bilmiyorum. bu hissin adını koyamıyorum. ama bazen çok yoruluyorum. sen benim sırtımı yasladığım duvarımdın, sen nefes almak için hayatıma açtığım penceremdin, sen benim hayatımın balkonuydun. ben o pencereyi yine açtım, o balkona yine çıktım, kendime yasladım bu kez sırtımı. ayakta kalabilmek nefes alabilmek için her şeyi yaptım. başarılı da oldum. ama işte bazen, her şeye rağmen, eskiden her şeyin daha güzel olduğu düşüncesi ele geçiriyor ruhumu. geçecek biliyorum. aylardır bunu söyleyip duruyorum kendime, geçecek. ama öyle yorgunum ki, sana bir şeyler anlatmaya öyle ihtiyacım var ki... bazen hayatın tüm yükünü kendi başıma sırtlayamıyorum.

Yine penceredeyim. Hava bugün serin ama çok üşümüyorum. Kafam bom bok halde sadece düşünüyorum. Olduğum yerden gram mutlu değilim, ama bunu ben seçtim ve devam etmek zorunda hissediyorum. Birine sığınmak isterken, aklıma yapabilecekleri geliyor. Sırtımı bi tek kendime yasladım, olmaz diyorum. Keşke bir sene öncesine dönsem ve, birşeyleri değiştirebilsem diyorum. Zamanı sikeyim, hiçbir işe yaramıyor. Ait olmadığım yerde, ait olmadığım insanlarlayım. İstediğim bu muydu bunca zaman? Bu değilse burda işim ne? Kaçamıyorum. Dedem, babaannem, ben ve dayımın beraber yaşadığı o zamana dönmek istiyorum. Üflediğim her duman, sanki içimde oluşan kötü hissi dışarı bırakıyor. Kaçmak istiyorum. Burada olmak istemiyordum hayır, bu noktada değil. Hiç değil.

Sırtımı kendime yasladım kimseden bir beklentim yok.

"Ben artık etrafımda beni yoran insan istemiyorum. Sırtımı kendime yasladım kimseden bir beklentim yok."

"Sırtımı kendime yasladım, kimseden bi beklentim yok.."

"sırtımı kendime yasladım kimseden bir beklentim yok."

Sırtımı kendime yasladım kimseden beklentim yok

Sırtımı kendime yasladım kimseden bir beklentim yok