Aklımın içini doldurdular, kalbimin içini boşalttılar. 

Rakı bardağı gibi.

Aydınlık mı her yer ? Bahardan çiçekler toplar gibi.

Gündüz Zayi

Dağ demini aldı limandan. Zamansız karalamalarım son buldu sayende, zirvene dokunacak olmak hüzünlü ve güzeldi. Neyse zaten tarçın kolan ellerine, sinekliğin ötesinden dokunuyorum. Annen öpsün benim yerime saçlarını  ne de olsa bir o bir ben fark ediyoruz titrediğin yerleri. Artık yüzüne gülümseyen karanlıkları tokatladığın yerdesin. Benim sağ elim sol omzumda. Divanın ortasında bir meyvenin kabuğu. Yüksekte kelebeğin kozası, ağacın dalında yeni yaşamın mutlu tercümeleri olacak can kanadım.Zamanımız var, tüm dilleri öğrenene bileceğimiz vaktimiz var. Sana papatya dan taçlar ördüm saçlarına dokunmak gibimsi tanelerle. İçine, avcuna güneş koydum. Kendimi geceye sakladım, nerede olduğumu bil diye. Sana servetin ne olduğunu sorsalar gülümsersin. Bana dönse ahali yüzünü, dudaklarından öperim tüm halkların içimde. Har, dem, gam, yol bu işte. Kainatı sanata boğan beni sana boğdu. Tüm zıtlıklarımız varlığın ehemmiyeti. Seni sana bırakıyorum, bana gel her yoldan.

- Hüseyin